Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.115.2020.4.AD
z 3 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 marca 2020 r. (data wpływu – 31 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia z polisy ubezpieczeniowej osoby zmarłej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia z polisy ubezpieczeniowej osoby zmarłej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

J. J. (brat Wnioskodawcy) zawarł w Banku Umowę Ubezpieczenia na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym. Do ubezpieczenia tego nie została wskazana osoba uposażona. W dniu 22 listopada 2019 r. brat Wnioskodawcy zmarł.

W związku z powyższym Towarzystwo Ubezpieczeń przyznało świadczenie z tytułu zdarzenia ubezpieczeniowego – zgon ubezpieczonego z 22 listopada 2019 r.

Z uwagi na fakt, iż do ww. umowy nie została wskazana osoba uposażona – jako jedyna osoba uprawniona do świadczenia (zgodnie z paragrafem 21 ust. 1 ogólnych warunków ubezpieczenia, stanowiącym, że: „w przypadku, gdy nie ma uposażonego głównego lub uposażonego dodatkowego, świadczenie wypłacane jest następującym osobom:

1. małżonkowi ubezpieczonego;
2. dzieciom ubezpieczonego – w częściach równych;
3. rodzicom ubezpieczonego – w częściach równych;
4. rodzeństwu ubezpieczonego – w częściach równych;
5. pozostałym osobom będącym spadkobiercami ubezpieczonego, z wyłączeniem Skarbu Państwa,

a dodatkowo świadczenie może być wypłacone kolejnej osobie wyłącznie, gdy żadna z osób wskazanych w poprzedzających punktach nie żyła dłużej niż ubezpieczony.”) – został wskazany przez Bank Wnioskodawca.

W związku z powyższym, Towarzystwo Ubezpieczeń, pismem z dnia 21 lutego 2020 r. poinformowało Wnioskodawcę, że zostało mu przyznane świadczenie w wysokości 90.011,88 zł, a ponadto:

• podstawa opodatkowania wynosi 6.207,00 zł
• podatek wynosi 1.179,00 zł
• kwota świadczenia do wypłaty wynosi 88.832,88 zł.
  
  

Kwota 88.832,88 zł została wypłacona Wnioskodawcy w marcu bieżącego roku.

Nadmienić tutaj należy, iż ww. kwota została wypłacona przy pominięciu zapisu aktu poświadczenia dziedziczenia po zmarłym bracie Wnioskodawcy, na mocy którego:

1. spadek na podstawie testamentu z 23 września 2019 r. nabyli: M. S. oraz A. W.;
2. w drodze zapisu windykacyjnego uczynionego w ww. testamencie Wnioskodawca nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w S.
   
   

W związku z powyższym opisem, po przeformułowaniu, zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymanym świadczeniem z polisy ubezpieczeniowej osoby zmarłej, ciąży na Wnioskodawcy obowiązek dokonania zgłoszenia powyższego faktu w podatku od czynności cywilnoprawych do urzędu skarbowego, a jeżeli tak, to jaki formularz będzie w tym przypadku właściwy oraz w jakim terminie takie zgłoszenie powinno nastąpić?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie ww. świadczenia nie rodzi obowiązku dokonania zgłoszenia powyższego faktu w podatku od czynności cywilnoprawnych z uwagi na to, że nie jest następstwem dokonania żadnej czynności cywilnoprawnej – wypłata świadczenia nie wymagała dokonania jakiejkolwiek czynności cywilnoprawej.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815) – podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cytowanej ustawy).

Należy stwierdzić, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W związku z tym, szczegółowe wyznaczenie zakresu przedmiotowego opodatkowania ww. podatkiem ma określone konsekwencje prawne. Oznacza to, że ustawodawca wprowadzając tę zasadę, wyłączył od opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wyraźnie wskazane w omawianym przepisie.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymał świadczenie pośmiertne z polisy ubezpieczeniowej zmarłego brata.

Jak już wspominano, w podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązuje zasada enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych – jedynie wymienione w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne podlegają opodatkowaniu. Należy natomiast stwierdzić, że opisana we wniosku czynność otrzymania świadczenia z polisy ubezpieczeniowej osoby zmarłej nie została wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem, powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.