Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.252.2020.2.OS
z 1 lipca 2020 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 18 marca 2020 r. (data wpływu 24 marca 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 czerwca 2020 r. (data wpływu 16 czerwca 2020 r. ) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez Wnioskodawcę 1 wynikający z faktur dotyczących zakupu pasz od Wnioskodawcy 2,
  • uznania czynności zbycia Urządzeń przez Wnioskodawcę 1 jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT,
  • prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez Wnioskodawcę nr 2 wynikający z faktur dotyczących zakupu Urządzeń od Wnioskodawcy 1,
  • uznania czynności zbycia pasz własnej produkcji oraz pasz kupionych w celach handlowych przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez Wnioskodawcę 1 wynikający z faktur dotyczących zakupu pasz od Wnioskodawcy 2,
  • uznania czynności zbycia Urządzeń przez Wnioskodawcę 1 jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT,
  • prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez Wnioskodawcę nr 2 wynikający z faktur dotyczących zakupu Urządzeń od Wnioskodawcy 1,
  • uznania czynności zbycia pasz własnej produkcji oraz pasz kupionych w celach handlowych przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 9 czerwca 2020 r. (data wpływu 16 czerwca 2020 r. ) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przedstawienia pytań oraz uiszczenia dodatkowej opłaty.

We wniosku złożonym przez:

  • Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

  • Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

… (dalej również: Wnioskodawca 1) jest podatnikiem VAT czynnym z tytułu prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej. Nie posiada poza Polską innych miejsc prowadzenia działalności gospodarczej. Jest rezydentem polskim podlegających opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Pozostaje on w związku małżeńskim w którym obowiązuje ustawowy ustrój wspólności małżeńskiej. Jako rolnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej wpisany jest do rejestru REGON. Wnioskodawca 1 opodatkowuje dochody z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym 19%. Prowadzone przez Wnioskodawcę 1 działy specjalne produkcji rolnej obejmują chów drobiu żywego kurcząt brojlerów. Na chwilę obecną Wnioskodawca 1 zatrudnia 10 osób. Na potrzeby prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej produkuje on własną paszę. Pasze te produkowane są na bazie surowców kupowanych od rolników i firm handlowych i są to zboża, śruta sojowa, oleje, ... witaminowo-mikroelementowe. Pasza jest rozprowadzana do kurników systemem transportu wewnętrznego. W związku z produkcją ww. pasz wykonuje on następujące czynności: odbiór jakościowy i ilościowy surowców, wstępne oczyszczenie, rozdrabnianie jeżeli to konieczne, naważanie komputerowe i dozowanie surowców i niezbędnych dodatków paszowych w zależności od receptury, mieszanie i składowanie w silosach ekspedycyjnych gotowej paszy. Prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej jako rolnik wpisany do rejestru REGON i nie prowadzący działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o przedsiębiorcach i tym samym nie będąc wpisany do bazy CEiDG nie może on sprzedawać wyprodukowanej paszy, gdyż czynność ta wykracza poza działy specjalne produkcji rolnej.

W związku z prowadzonymi przez siebie działami specjalnymi produkcji rolnej posiada on liczne środki trwałe, w tym m.in.:

  1. wiaty, wybudowane w 2006, podatek od towarów i usług związany z wytworzeniem tego składnika majątku został odliczony, po wybudowaniu nie były ponoszone nakłady ulepszeniowe w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości 30%, budowla ten jest wpisany do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany;
  2. budynek biuro-magazynowy, wybudowany w 2008, podatek od towarów i usług związany z wytworzeniem tego składnika majątku został odliczony, po wybudowaniu nie były ponoszone nakłady ulepszeniowe w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości 30%, budynek ten jest wpisany do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany;
  3. budynek mieszalni pasz wybudowany w 2006, podatek od towarów i usług związany z wytworzeniem tego budynku został odliczony, po wybudowaniu nie były ponoszone nakłady ulepszeniowe w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości 30%, budynek ten jest wpisany do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany;
  4. silosy paszowe wykorzystywane w produkcji paszy na własne potrzeby, wybudowane w 2004 r., podatek VAT został w związku z tymi zakupami odliczony, nie były czynione żadne nakłady ulepszeniowe w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości 30%, wpisane są do ewidencji środków trwałych i amortyzowane;
  5. sprężarka, zakupiona w 2004 r„ podatek VAT został odliczony, wpisana jest do ewidencji środków trwałych;
  6. falownik do śrutownika, zakupiony w 2008 r., podatek VAT został odliczony, wpisany jest do ewidencji środków trwałych
  7. ładowarka teleskopowa, zakupiona w 2018 r., podatek VAT został odliczony, wpisana jest do ewidencji środków trwałych;
  8. dozownik komponentów, zakupiony w 2004 r., podatek VAT został odliczony, wpisany jest do ewidencji środków trwałych;
  9. dozownik celkowy, zakupiony w 2004 r., podatek VAT został odliczony, wpisany jest do ewidencji środków trwałych;
  10. przenośnik ślimakowy, zakupiony w 2004 r., podatek VAT został odliczony, wpisany jest do ewidencji środków trwałych;
  11. rozdrabniacz bijakowy, zakupiony w 2004 r., podatek VAT został odliczony, wpisany jest do ewidencji środków trwałych;
  12. mieszarka łopatkowa, zakupiona w 2004 r„ podatek VAT został odliczony, wpisana jest do ewidencji środków trwałych;
  13. szafa elektryczna, zakupiona w 2004 r., podatek VAT został odliczony, wpisana jest do ewidencji środków trwałych;
  14. dozownik, dozownik ziarna, zakupione w 2004 r., podatek VAT został odliczony, wpisane są do ewidencji środków trwałych;
  15. rozdzielacz pneumatyczny, zakupiony w 2004 r., podatek VAT został odliczony, wpisany jest do ewidencji środków trwałych;
  16. analizator wilgotności, dozownik komponentów, zakupiony w 2016 r., podatek VAT został odliczony, wpisany jest do ewidencji środków trwałych;
  17. przenośnik ślimakowy, zakupiony w 2019 r., podatek VAT został odliczony, wpisany jest do ewidencji środków trwałych;
  18. klimatyzator, zakupiony w 2011 r., podatek VAT został odliczony, wpisany jest do ewidencji środków trwałych;
  19. waga trójkomorowa, zakupiona w 2004 r., podatek VAT został odliczony, wpisana jest do ewidencji środków trwałych;
  20. waga elektroniczna, zakupiona w 2015 r., podatek VAT został odliczony, wpisana jest do ewidencji środków trwałych;
  21. przyczepa rolnicza, zakupiona w 2019 r., podatek VAT został odliczony, wpisana jest do ewidencji środków trwałych;
  22. system HCCP, rok ujęcia w ewidencji 2009, podatek VAT został odliczony;

Wiaty (poz. 1) oraz silosy (poz. 4) stanowią budowle w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Składniki majątkowe wymienione w poz. od 5 do 22 w dalszej części łączne zwane są „Urządzenia”. Wnioskodawca 1 posiada jeszcze inne środki trwałe, jednak ich wyliczenie nie jest istotne dla potrzeb niniejszego wniosku.

… (dalej również „Wnioskodawca 2”) jest małżonką …. Prowadzi ona pozarolniczą działalność gospodarczą od 3 stycznia 2018 r. Według wpisu do CEiDG głównym przedmiotem tej działalności jest sprzedaż hurtowa zboża, nieprzetworzonego tytoniu, nasion i pasz dla zwierząt. Wnioskodawca 2 jest czynnym podatnikiem VAT, nie posiada poza Polską innych miejsc wykonywania działalności gospodarczej oraz jest rezydentem polskim i podlega opodatkowaniu od całości osiąganych dochodów w Polsce. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę 2 działalności gospodarczej planowane jest dodatkowo m.in. uruchomienie produkcji pasz. Odbiorcą pasz (wyprodukowanych oraz nabytych w celach handlowych) byłby Wnioskodawca 1 oraz docelowo podmioty trzecie. Wnioskodawca 1 zaprzestałby produkcji pasz na własne potrzeby. Ponadto Wnioskodawca 2 zamierza świadczyć w ramach prowadzonej działalności na rzecz Wnioskodawcy 1 usługi koparką.

Wnioskodawca 1 planuje wycofać do majątku osobistego z prowadzonych przez siebie działów specjalnych produkcji rolnej składniki majątku oznaczone powyżej od poz. 1 do 4. W związku z planowanym zaprzestaniem produkcji pasz ww. składniki majątkowe nie będą niezbędne w prowadzonej przez Wnioskodawcę 1 działalności rolniczej. Wnioskodawca 1 zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ww. składników majątkowych.

Wnioskodawca 2, będąc współwłaścicielem ww. składników majątkowych znajdujących się w majątku osobistych, przeznaczy te składniki do prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej oraz ujmie w ewidencji środków trwałych i dokonywać będzie odpisów amortyzacyjnych.

Ponadto Wnioskodawca 1 zamierza sprzedać Wnioskodawcy 2 wykorzystywane w ramach prowadzonej przez siebie działach specjalnych produkcji rolnej Urządzenia, które Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z planowaną przez Wnioskodawcę 2 działalnością gospodarczą zostaną zatrudnione osoby. Nie jest wykluczone, że 2 lub 3 osoby zatrudnione dotychczas u Wnioskodawcy 1, które znają technologie produkcji pasz, zostaną zwolnione przez Wnioskodawcę 1 i mogą być zatrudnione przez Wnioskodawcę 2.

W uzupełnieniu wskazano:

W pierwszej kolejności Zainteresowani poinformowali, że wycofują w części pytania dotyczące świadczących usług przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 oraz w zakresie dostawy ładowarki teleskopowej oznaczonej w wykazie jako środek trwały pod numerem 7 oraz przyczepy rolniczej oznaczonej w wykazie nr 21. Zainteresowani pozostawiają wniosek w zakresie dostaw pasz przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 oraz w zakresie dostawy maszyn i urządzeń oznaczonych we wniosku od nr 4-6 oraz 8-20 i 22.

Zainteresowani zmieniają, przyjęte na potrzeby złożonego wniosku, tym samym znaczenia słowa Urządzenia i wskazują, że pojęcie Urządzenia oznacza łącznie składniki majątkowe wymienione od 5-6 oraz 8-20 i 22.

Odpowiadając na pytania zadane w przesłanym wezwaniu odpowiedź zostanie ograniczona do kwestii będących przedmiotem zapytania, tzn. pominięte zostaną odpowiedzi w zakresie w jakim dotyczą kwestii wycofanych z wniosku. Przy numerowaniu odpowiedzi pozostawiono oryginalną numerację oraz kolejność.

  1. Wnioskodawca 1 prowadzi wyłącznie działalność rolniczą - działy specjalne produkcji rolnej. Nie prowadzi on działalności pozarolniczej.
  2. Wnioskodawca 2 prowadzi wyłącznie działalność pozarolniczą. Wnioskodawca 2 nie prowadzi działalności rolniczej.
  3. Wnioskodawca 2 będzie na rzecz Wnioskodawcy 1 dostarczać towary sklasyfikowane w poz. 10.91.10.0 - Gotowe pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyłączeniem mączki i granulek lucerny (alfalfa). Wnioskodawca 2 będzie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy 1 usług (zagadnienie wycofane z wniosku). Wnioskodawca 1 nie będzie świadczyć usług ani dostarczać towarów (poza Urządzeniami) na rzecz Wnioskodawcy 2. Urządzenia te posiadają PKWiU: 28.13.26.0, 27.90.41.0, 28.30.86.0, 28.25.12.0, 28.29.31.0, 74.90.20.0.
  4. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę 2 nie stanowi działalności rolniczej ani wspomagającej działalności rolniczej.
  5. Dostawa towarów dokonywana przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 będzie odpłatna.
  6. Dostawa Urządzeń na rzecz żony przez Wnioskodawcę 1 będzie odpłatna.
  7. Wnioskodawca 2 do produkcji pasz będących przedmiotem dostawy objętym zakresem postawionych we wniosku pytań nie będzie wykorzystywał środków/towarów używanych w gospodarstwie rolnym. Są to urządzenia przeznaczone do produkcji pasz, a sama produkcja pasz celem ich zbycia nie jest działalnością rolniczą.
  8. Wnioskodawca 2 do produkcji pasz nie będzie wykorzystywał towarów pochodzących/wyprodukowanych w gospodarstwie rolnym.
  9. Wnioskodawca 2 nie prowadzi działalności gospodarczej w oparciu o składniki majątkowe wchodzące w skład gospodarstwa rolnego.
  10. Gospodarstwo rolne prowadzone przez Wnioskodawcę 1 objęte jest ustawową małżeńską wspólnością majątkową.
  11. Zgłoszenia rejestracyjnego dla prowadzonego gospodarstwa rolnego dokonał Wnioskodawca 1.
  12. W odpowiedzi na pytanie „Czy Wnioskodawca 2 do wykonania usług oraz do produkcji pasz będących przedmiotem dostaw objętych zakresem postawionych we wniosku pytań wykorzystuje środki/towary zwykle używane w gospodarstwie rolnym”, wskazano: jeśli pytanie dotyczy zgłoszenia działalności jako działalność rolników to tylko Wnioskodawca 1 dokonał zgłoszenia. Jeśli pytanie dotyczy ogólnie zgłoszenia jako podatnik VAT to Wnioskodawca 1 dokona zgłoszenia jako prowadzący działalność rolniczą, a Wnioskodawca 2 dokonał zgłoszenia jako prowadzenie działalności gospodarczej inna niż rolnicza.
  13. Zainteresowani będą prowadzić działalność jako odrębne podmioty, w sposób niezależny pod różnymi nazwami.
  14. Środki trwałe w oparciu o jakie prowadzić będzie swoją działalność gospodarczą Wnioskodawca 2 to: wiaty, budynek biuro-magazynowy, budynek mieszalni pasz, silosy paszowe, sprężarka, falownik do śrutownika, dozownik komponentów, dozownik celkowy, przenośnik ślimakowy, rozdrabniacz bijakowy, mieszarka łopatkowa, szafa elektryczna, dozownik, dozownik ziarna, rozdzielacz pneumatyczny, analizator wilgotności, dozownik komponentów, przenośnik ślimakowy, klimatyzator, waga trój komorowa, waga elektroniczna, system HCCP. Wnioskodawca 1 prowadzi swoją działalność w oparciu o około 120 pozycji składników majątkowych uznanych za środki trwałe. Są to kurniki (12 szt.), ogrodzenia, budynki i budowle, instalacje, agregaty prądotwórcze, sprężarki, piece grzewcze, automat spawalniczy, zestawy komputerowe, beczki do wywozu szamba, traktor, kosiarka, wyposażenie kurników, pompy ciepła, zbiorniki na paliwo, zbiorniki na gaz, system monitoringu, telefony, klimatyzatory, urządzenia oczyszczające wodę, odżelaźniacz wody, wagi, samochody osobowe, samochody ciężarowe, ciągnik siodłowy, ciągniki rolnicze, naczepy, przyczepy, wózek do transportu drobiu, meble, systemy nawadniające, maszynę ciśnieniową. Są składniki z grupowania 100, 101, 102, 108, 109,223, 291,343, 348, 352,484, 487, 491, 560, 580, 591, 592, 597, 598, 599, 603, 604, 622, 623, 624, 629, 652, 653,654, 660, 741, 742, 746, 747, 768, 808 i 809. Składniki są własnością objętą wspólnością małżeńską zainteresowanych.
  15. Wnioskodawca 2 ma zamiar prowadzić działalność w oparciu o majątek przekazany przez Wnioskodawcę 1 w szerszym zakresie, gdyż pasza ma być zbywana również do innych odbiorców. Zamiarem jest produkcja pasz dla nieograniczonego grona odbiorców.
  16. Wnioskodawca 1 nie świadczył żadnych usług na rzecz podmiotów trzecich. Wnioskodawca 2 będzie zakupywać towary niezbędne do produkcji pasz, które będą zbywane do szerszego grona odbiorców. Dotychczas pasze produkował samodzielnie na własne Wnioskodawca 1, ale zaprzestanie produkcji oraz w ramach działalności rolniczej nie mógł dokonywać zbytu wyprodukowanej z zakupionych składników paszy na rzecz podmiotów trzecich. Zatem będą zakupywane te same produkty o tych samych PKWiU. Skoro Wnioskodawca 1 zaprzestanie produkcji pasz a Wnioskodawca 2 rozpocznie produkcję, to będzie to produkcja oparta o tą samą technologię. Z tą jednak różnicą, że Wnioskodawca 1 produkował na własne potrzeby a Wnioskodawca 2 będzie produkował w celach handlowych. Pasze produkowane są z komponentów nabywanych.
  17. Zainteresowani prowadzą oraz będą prowadzić odrębne dokumentacje księgowe. W chwili obecnej korzystają nawet z innych biur rachunkowych. Dokumentacja pozwalać będzie na rzetelne rozdzielenie majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę 1 do działalności gospodarczej (rolniczej) od majątku wykorzystywanego do działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę 2 oraz od ich majtku wspólnego.
  18. Dostawa towarów i świadczenie usług będzie się odbywać w oparciu o majątek wspólny. Zainteresowani nie posiadają majątków odrębnych od majątku wspólnego. Będą to jednak dwie niezależne grupy składników majątkowych wykorzystywane przez każdego z małżonków odrębnie do własnej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Tzn. składniki wykorzystywane przez Wnioskodawcę 1 nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę 2 i odwrotnie. Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora KIS wyrażonym w interpretacji z dnia 9 kwietnia 2019 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.81.2019.2.ALN w przepisach Ustawy o VAT małżonkowie wspólnie nie zostali wymienieni jako odrębna kategoria podatnika VAT. Tym samym na gruncie przepisów VAT nie ma przeszkód, aby osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą we własnym imieniu pozostawały w związku małżeńskim i w ustroju wspólności majątkowej. Jednocześnie w przepisach Ustawy VAT nie zostały zawarte regulacje wykonywania czynności związanych ze składnikami majątkowymi wchodzącymi w skład majątku wspólnego objętego małżeńską wspólnością majątkową. Jeżeli zatem każdy z małżonków uprawniony jest do wykonywania czynności prawnych, których przedmiotem są przedmioty wchodzące w skład majątku wspólnego, to w takiej sytuacji przyjąć należy, że podatnikiem podatku VAT będzie ten z małżonków, który wykonuje daną czynność samodzielnie, we własnym imieniu i na własny rachunek (z zastrzeżeniem, że skuteczność czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu wymaga akceptacji drugiego małżonka). Takie podejście spójne jest z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, z którego wynika, że podatnikiem VAT jest taki podmiot, który wykonuje działalność gospodarczą samodzielnie, bez względu na jej cel lub rezultat. Zatem w przypadku gdy tylko jeden z małżonków jest stroną czynności prawnej, której przedmiotem jest przedmiot wchodzący w skład majątku wspólnego, to przyjąć należy, że wyłącznie ten małżonek jest podatnikiem VAT.
  19. Transakcje pomiędzy zainteresowanymi będą przeprowadzane z uwzględnieniem realiów rynkowych. Ceny zasady współpracy będą rynkowymi. Jednocześnie Zainteresowani informują, że wątpliwości dotyczące świadczonych usług nie są już przedmiotem zapytania i kwestia ta została wycofana z wniosku.
  20. Czynność przekazania do majątku osobistego budynku biuro-magazynowego będzie czynnością nieodpłatną. Czynność przekazania do majątku osobistego budynku mieszalni będzie czynnością nieodpłatną. Czynność przekazania do majątku osobistego wiat będzie czynnością nieodpłatną. Czynność przekazania do majątku osobistego silosów paszowych będzie czynnością nieodpłatną. Jednocześnie informuję, że kwestia przekazania budynków i budowli do majątku osobistego nie była nigdy przedmiotem zapytania wniosku wspólnego.
  21. Zwrot „majątek osobisty” nie został użyty w rozumieniu kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, tylko w znaczeniu majątku odrębnego od majątku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, czyli majątku prywatnego, związanego z celami osobistymi. Po przekazaniu przez Wnioskodawcę 1 składników majątkowych związanych z prowadzonymi przez Niego działami produkcji rolnej na cele osobiste, składniki te znajdą się w majątku prywatnym, związanym z celami prywatnymi małżonków, a nie z celami gospodarczymi Wnioskodawcy 1. Ani Wnioskodawca 1 ani Wnioskodawca 2 nie posiadają majątków osobistych (odrębnych od majątku wspólnego) ani w związku z planowanymi czynnościami takich majątków posiadać nie będą. Dla wyjaśnienia Zainteresowani zmieniają słowo we wskazanym zdaniu z „osobistych” na „prywatnym, nie związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą”. Jednocześnie pozostawiam wyjaśnione powyżej rozumienie planowanej do wykonania czynności. Jednocześnie informuję, że kwestia przekazania budynków i budowli do majątku osobistego nie była nigdy przedmiotem zapytania wniosku wspólnego.
  22. W wyniku dokonania czynności nie dojdzie do zawarcia żadnego rodzaju umowy na mocy której dojdzie do wyłączenia Urządzeń ze wspólności małżeńskiej i przekazania ich do majątku odrębnego małżonki. Urządzenia na gruncie prawa cywilnego oraz rodzinnego i opiekuńczego pozostaną w majątku objętym wspólnością małżeńską. Na mocy prawa cywilnego nie dojdzie do przeniesienia przez Wnioskodawcę 1 na Wnioskodawcę 2 żadnych praw. Należy jednak mieć na uwadze odrębność prawa cywilnego od podatkowego. Prawo podatkowe dopuszcza dokonanie niektórych czynności pomiędzy małżonkami i potraktowanie ich jako odrębnych podatników - choćby sprzedaż pomiędzy nimi na gruncie ustawy o VAT. Używając zwrotu „sprzedaż” zainteresowani mają na myśli dokonanie transakcji pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi (odrębnymi przedsiębiorcami) na gruncie ustawy o VAT. W wyniku tej czynności dojdzie do wyłączenia składnika majątku z działalności prowadzonej przez jednego z małżonków i włączenie go do składników majątkowych związanych z prowadzeniem działalności przez drugiego z małżonków. Sprzedaż definiowana na gruncie Ustawy o VAT nie jest tożsama z pojęciem sprzedaży na gruncie prawa cywilnego. Na gruncie ustawy o VAT jest to pojęcie szersze i rozumiane jest jako przekazanie do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VT). Gdyby wolą ustawodawcy było aby pojęcie to rozumieć tożsamo jak na gruncie prawa cywilnego to dałby temu wyraz w ustawie lub wskazał, że musi przejść do przeniesienia własności. Ustawodawca posługując się zwrotem „jak właściciel” objął tym pojęciem również przekazanie prawa do rozporządzania w przypadkach w których nie przechodzi prawo własności w rozumieniu prawa cywilnego. Zatem czynność nazwaną „sprzedażą” należy rozumieć w sposób w jaki definiuje to pojęcie ustawa o VAT, czyli przekazania prawa do rozporządzania pomiędzy odrębnymi podatnikami VAT.
  23. Przekazanie na cele osobiste budynku biurowego nastąpi na rzecz obojga małżonków do ich majątku wspólnego objętego wspólnością ustawową. Przekazanie na cele osobiste budynku mieszalni nastąpi na rzecz obojga małżonków do ich majątku wspólnego objętego wspólnością ustawową. Przekazanie na cele osobiste wiat nastąpi na rzecz obojga małżonków do ich majątku wspólnego objętego wspólnością ustawową. Przekazanie na cele osobiste silosów paszowych nastąpi na rzecz obojga małżonków do ich majątku wspólnego objętego wspólnością ustawową. Jednocześnie Zainteresowani informują, że kwestia przekazania budynków i budowli do majątku osobistego nie była nigdy przedmiotem zapytania wniosku wspólnego.
  24. Przekazanie na cele osobiste budynku biurowo-magazynowego, budynku mieszalni, wiat oraz silosów paszowych polegać będzie na tym, że nie będą one wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę 1 działalności gospodarczej. W chwili obecnej związane są z aktywnością zawodową podatnika VAT ... Należy odróżnić sferę działalności gospodarczej Wnioskodawcy 1 gdzie występuję jako podatnik VAT od sfery prywatnej Wnioskodawcy 1, osobistej gdzie funkcjonuję poza systemem VAT oraz od sfery związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę 2, gdzie ona funkcjonuje jako odrębny od Wnioskodawcy 1 oraz odrębny od sfery prywatnej podatnik VAT. Zatem składniki te nie będą związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę 1 działalnością gospodarczą i tym samym znajdą się poza majątkiem związanym z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Skoro nie będą związane z działalnością zawodową to będą związane z celami osobistymi, które pozostają poza systemem VAT. Odnosząc się do dalszej części pytania to w opisie stanu zawartym we wniosku nie wskazano, że nastąpi przekazanie tych składników z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika VAT … do działalności gospodarczej podatnika VAT ... Nie będzie to przekazanie pomiędzy podatnikami VAT. Wniesienie tych składników i związanie ich z prowadzoną przez podatnika VAT …. działalnością gospodarczą nastąpi z majątku prywatnego objętego wspólnością majątkową i będzie to czynność odrębna od przekazania składników majątkowych z działalności gospodarczej … w rozumieniu ustawy o VAT do majątku prywatnego. Jednocześnie Zainteresowani informują, że kwestia przekazania budynków i budowli do majątku osobistego nie była nigdy przedmiotem zapytania wniosku wspólnego.
  25. Wybudowanie budynku biuro-magazynowego nastąpiło wyłącznie w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę 1 działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Wybudowanie budynku mieszalni nastąpiło wyłącznie w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę 1 działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Wybudowanie wiat nastąpiło wyłącznie w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę 1 działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Wybudowanie silosów paszowych nastąpiło wyłącznie w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę 1 działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Jednocześnie Zainteresowani informują, że kwestia przekazania budynków i budowli do majątku osobistego nie była nigdy przedmiotem zapytania wniosku wspólnego.
  26. Budynek biuro-magazynowy został wybudowany w oparciu o majątek objęty wspólnością ustawową. Budynek mieszalni został wybudowany w oparciu o majątek objęty wspólnością ustawową. Wiaty zostały wybudowane w oparciu o majątek objęty wspólnością ustawową. Silosy paszowe zostały wybudowane w oparciu o majątek objęty wspólnością ustawową. Jednocześnie Zainteresowani informują, że kwestia przekazania budynków i budowli do majątku osobistego nie była nigdy przedmiotem zapytania wniosku wspólnego.
  27. W odpowiedzi na pytanie: „Czy budynek biurowo-magazynowy, budynek mieszalni, wiaty i silosy paszowe oraz wskazane we wniosku Urządzenia stanowią również własność Wnioskodawcy 2 (żony) na podstawie ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej?, wskazano: budynek biuro-magazynowy stanowi, na gruncie prawa cywilnego, współwłasność Wnioskodawcę 2, objęty jest ustawową wspólnością małżeńską. Budynek mieszalni stanowi, na gruncie prawa cywilnego, współwłasność Wnioskodawcę 2, objęty jest ustawową wspólnością małżeńską. Wiaty stanowią, na gruncie prawa cywilnego, współwłasność Wnioskodawcę 2, objęte są ustawową wspólnością małżeńską. Silosy paszowe stanowią, na gruncie prawa cywilnego, współwłasność Wnioskodawcę 2, objęte są ustawową wspólnością małżeńską. Jednocześnie Zainteresowani informują, że kwestia przekazania budynków i budowli do majątku osobistego nie była nigdy przedmiotem zapytania wniosku wspólnego.
  28. Wnioskodawca 2 w obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie wykorzystuje budynku biuro-magazynowego. Wnioskodawca 2 w obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie wykorzystuje budynku mieszalni. Wnioskodawca 2 w obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie wykorzystuje wiat. Wnioskodawca 2 w obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie wykorzystuje silosów paszowych.
  29. Wnioskodawca 1 towary nabywane od Wnioskodawcy 2 będzie wykorzystywał wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca 2 Urządzenia nabywane od Wnioskodawcy 1 będzie wykorzystywał wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

  1. Czy Wnioskodawca 1 będzie posiadał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupu od Wnioskodawcy 2 pasz, które to pasze będzie wykorzystywał do czynności opodatkowanych?
  2. Czy czynność zbycia Urządzeń jest czynnością podlegającą opodatkowaniu u Wnioskodawcy 1 oraz czy Wnioskodawca 2 będzie posiadać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupu od Wnioskodawcy 1 Urządzeń, które to będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych?
  3. Czy czynność zbycia pasz własnej produkcji oraz pasz kupionych w celach handlowych przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Zainteresowanych:

W ocenie Wnioskodawcy 1 będzie on posiadał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupu od Wnioskodawcy 2 pasz oraz usług, które to pasze i usługi będzie wykorzystywał do czynności opodatkowanych.

Zdaniem Wnioskodawców czynność zbycia Urządzeń jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT u Wnioskodawcy 1 i tym samym Wnioskodawca 2 będzie posiadać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupu od Wnioskodawcy 1 Urządzeń, które to będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych.

Zdaniem Wnioskodawcy 2, czynność zbycia pasz własnej produkcji oraz pasz zakupionych w celach handlowych, a także świadczenie usług przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1. rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również (...).

Przez pojęcie "dostawy towarów" należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w cyt. artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Definicja ta nawiązuje do definicji zawartej w art. 5 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z póżn. zm.), która przewiduje, iż dostawa towarów oznacza przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel.

Zdaniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, regulacja z art. 5 (1) Dyrektywy 2006/112/WE ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto, możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się to z przeniesieniem własności (por. wyrok TSUE w sprawie C-320/88 Shipping and Forwardłng Enterprise przeciwko SAFE). W orzeczeniu tym TSUE posłużył się terminem przeniesienia "własności w sensie ekonomicznym", podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Kluczowym zatem elementem przeniesienia (przekazania) jest przeniesienie (przekazanie) kontroli nad rzeczą innej osobie oraz umożliwienie tej osobie dysponowania tą rzeczą.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej.

W myśl art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Z regulacji art. 211 tej ustawy wynika, że każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Natomiast ustrój majątkowy małżeński, definiowany jako sytuacja prawna małżonka wobec majątku drugiego małżonka, regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682, z póżn. zm.).

W świetle art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 35 tego kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Jak stanowi art. 43 § 1 ww. kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Mając na uwadze powyższe oraz okoliczności przedstawione we wniosku w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że na gruncie przepisów podatkowych, zarówno Wnioskodawca 1 jak i Wnioskodawca 2, traktowani są jako odrębne, niezależne podmioty (podatnicy). Wnioskodawca 1, jako podatnik VAT, w oparciu o składniki majątku wspólnego (m.in. budynki, budowle oraz maszyny) posiada odrębne przedsiębiorstwo (odrębną własność ekonomiczną), natomiast w ramach małżeństwa współwłasność łączną z Wnioskodawcą 2. Czyli Wnioskodawca 1 prowadząc przedsiębiorstwo w oparciu o część składników majątku wspólnego ma nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną. Zatem pomimo tego, że Wnioskodawca 1 prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o część majątku wspólnego, to jest w sensie ekonomicznym właścicielem tej części majątku wspólnego. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Zatem pomimo zakupu Urządzeń wykorzystywanych do działalności gospodarczej Wnioskodawcy 1 w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej, składniki te były przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę 1. Zatem czynność zbycia Urządzeń podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analogicznie należy podejść do kwestii sprzedaży paszy wyprodukowanej oraz nabytej w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1. To Wnioskodawca 2 posiada władztwo ekonomiczne nad wyprodukowanymi paszami i przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na rzecz Wnioskodawcy 1. Również świadczenie usług przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 należy uznać za czynność wykonywaną przez odrębnego podatnika podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko zgodne jest z wyrażonym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia z 9 października 2019 r. nr 0115-KDIT1-2.4012.297.2019.4.KK.

Odnosząc się natomiast do prawa do odliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę 1 z tytułu zakupu paszy od Wnioskodawcy 2, od zakupów usług oraz prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę 2 podatku od transakcji zakupu Urządzeń od Wnioskodawcy 1 należy wskazać na regulacje art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Jednak jak wskazano powyżej, transakcje te podlegają po stronie sprzedawcy opodatkowaniu VAT. Skoro tak, to przepis ww. artykułu nie znajdzie zastosowania. Zarówno Wnioskodawca 1 będzie wykorzystywał zakupiona paszę oraz usługi na cele związane z prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT jak również Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał Urządzenia do działalności w zakresie produkcji pasz, której sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż dla spójności interpretacji w pierwszej kolejności załatwiono wniosek w zakresie pytanie nr 2, a następnie nr 3 i nr 1.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Interpretując zawarty w cyt. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Jednocześnie - zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy – w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 1 jest podatnikiem VAT czynnym z tytułu prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej. Jako rolnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej wpisany jest do rejestru REGON. Pozostaje on w związku małżeńskim w którym obowiązuje ustawowy ustrój wspólności małżeńskiej. Wnioskodawca 2 jest małżonką Wnioskodawcy 1. Prowadzi ona pozarolniczą działalność gospodarczą od 3 stycznia 2018 r. Według wpisu do CEiDG głównym przedmiotem tej działalności jest sprzedaż hurtowa zboża, nieprzetworzonego tytoniu, nasion i pasz dla zwierząt. Wnioskodawca 2 jest czynnym podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności rolniczej. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę 2 działalności gospodarczej planowane jest dodatkowo m.in. uruchomienie produkcji pasz. Odbiorcą pasz (wyprodukowanych oraz nabytych w celach handlowych) byłby Wnioskodawca 1 oraz docelowo podmioty trzecie. Wnioskodawca 1 zaprzestałby produkcji pasz na własne potrzeby. Wnioskodawca 1 zamierza sprzedać Wnioskodawcy 2 wykorzystywane w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Urządzenia, które Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca 2 będzie na rzecz Wnioskodawcy 1 dostarczać towary sklasyfikowane w poz. 10.91.10.0 - Gotowe pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyłączeniem mączki i granulek lucerny (alfalfa). Wnioskodawca 1 nie będzie świadczyć usług ani dostarczać towarów (poza Urządzeniami) na rzecz Wnioskodawcy 2. Urządzenia te posiadają PKWiU: 28.13.26.0, 27.90.41.0, 28.30.86.0, 28.25.12.0, 28.29.31.0, 74.90.20.0. Dostawa Urządzeń na rzecz żony przez Wnioskodawcę 1 będzie odpłatna. Wnioskodawca 2 do produkcji pasz będących przedmiotem dostawy objętym zakresem postawionych we wniosku pytań nie będzie wykorzystywał środków/towarów używanych w gospodarstwie rolnym. Są to urządzenia przeznaczone do produkcji pasz, a sama produkcja pasz celem ich zbycia nie jest działalnością rolniczą. Wnioskodawca 2 do produkcji pasz nie będzie wykorzystywał towarów pochodzących/wyprodukowanych w gospodarstwie rolnym. Wnioskodawca 2 nie prowadzi działalność gospodarczej w oparciu o składniki majątkowe wchodzące w skład gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo rolne prowadzone przez Wnioskodawcę 1 objęte jest ustawową małżeńską wspólnością majątkową. Zgłoszenia rejestracyjnego dla prowadzonego gospodarstwa rolnego dokonał Wnioskodawca 1. Zainteresowani będą prowadzić działalność jako odrębne podmioty, w sposób niezależny pod różnymi nazwami. Wnioskodawca 2 ma zamiar prowadzić działalność w oparciu o majątek przekazany przez Wnioskodawcę 1 w szerszym zakresie, gdyż pasza ma być zbywana również do innych odbiorców. Zamiarem jest produkcja pasz dla nieograniczonego grona odbiorców. Wnioskodawca 2 będzie zakupywać towary niezbędne do produkcji pasz, które będą zbywane do szerszego grona odbiorców. Wnioskodawca 1 dotychczas pasze produkował samodzielnie na własne potrzeby. Wnioskodawca 1 zaprzestanie produkcji pasz. Wnioskodawca 1 w ramach działalności rolniczej nie mógł dokonywać zbytu wyprodukowanej z zakupionych składników paszy na rzecz podmiotów trzecich. Zatem będą zakupywane te same produkty o tych samych PKWiU. Skoro Wnioskodawca 1 zaprzestanie produkcji pasz a Wnioskodawca 2 rozpocznie produkcję, to będzie to produkcja oparta o tą samą technologię. Z tą jednak różnicą, że Wnioskodawca 1 produkował na własne potrzeby a Wnioskodawca 2 będzie produkował w celach handlowych. Pasze produkowane są z komponentów nabywanych. Zainteresowani prowadzą oraz będą prowadzić odrębne dokumentacje księgowe. W chwili obecnej Zainteresowani korzystają z innych biur rachunkowych. Dokumentacja pozwalać będzie na rzetelne rozdzielenie majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę 1 do działalności gospodarczej (rolniczej) od majątku wykorzystywanego do działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę 2 oraz od ich majtku wspólnego. Działalność gospodarcza małżonków będzie prowadzona w oparciu o dwie niezależne grupy składników majątkowych wykorzystywane przez każdego z małżonków odrębnie do własnej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Tzn. składniki wykorzystywane przez Wnioskodawcę 1 nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę 2 i odwrotnie. Transakcje pomiędzy zainteresowanymi będą przeprowadzane z uwzględnieniem realiów rynkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany, co do zasady, za podatnika podatku od towarów i usług.

Należy wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Natomiast ustrój majątkowy małżeński, definiowany jako sytuacja prawna małżonka wobec majątku drugiego małżonka, regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086, z późn. zm.).

W świetle art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 35 tego kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Stosownie do art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Jak stanowi art. 43 § 1 ww. kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza odpłatnie przekazać na rzecz Wnioskodawcy 2 (małżonki) urządzenia, które dotychczas wykorzystywał w swojej działalności. Zainteresowani są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług. Wnioskodawca 1 prowadzi wyłącznie działalność rolniczą - działy specjalne produkcji rolnej. Nie prowadzi on działalności pozarolniczej. Wnioskodawca 2 prowadzi wyłącznie działalność pozarolniczą. Wnioskodawca 2 nie prowadzi działalności rolniczej. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę 2 nie stanowi działalności rolniczej ani wspomagającej działalności rolniczej.

W pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy odpłatne przekazanie urządzeń z firmy męża do firmy żony, między którymi istnieje ustawowa wspólność majątkowa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca 1 prowadzi działalność gospodarczą działy specjalne produkcji rolnej, wykorzystując składniki majątku wspólnego.

Zatem, Wnioskodawca 1 w oparciu o składniki majątku wspólnego posiada odrębne przedsiębiorstwo (odrębną własność ekonomiczną), natomiast jako małżeństwo współwłasność łączną, czyli prowadząc swoje przedsiębiorstwo w oparciu o część składników majątku wspólnego Wnioskodawca ma nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną.

Mimo faktu, że Wnioskodawca 1 prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o część majątku wspólnego, to On w sensie ekonomicznym jest właścicielem tej części majątku wspólnego.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych w odniesieniu do rozpoznawanej sprawy podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca 1, jak i jego małżonka (Wnioskodawca 2), traktowani są jako odrębne podmioty. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Tak więc, pomimo zakupu składników majątku w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej, składniki te są przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy 1 (jednego z małżonków) w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że odpłatne przekazanie na podstawie faktury VAT przez Wnioskodawcę 1 na rzecz małżonki urządzeń wykorzystywanych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w wyniku którego żona Wnioskodawcy 1 nabędzie ekonomiczne władztwo nad przedmiotowymi urządzeniami, stanowić będzie zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, odpłatną dostawę towarów, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwość Zainteresowanych dotyczy również uznania czynności zbycia pasz własnej produkcji oraz pasz kupionych w celach handlowych przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 jako czynność podlegającą opodatkowaniu.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania ww. czynności zbycia pasz własnej produkcji oraz pasz kupionych w celach handlowych przez Wnioskodawcy 2 na rzecz Wnioskodawcy 1, zauważyć należy, że jak już wyżej wskazano małżonkowie traktowani są jako odrębni podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Prowadząc odrębne firmy Zainteresowani wykorzystują dwie niezależne grupy składników majątkowych. Zatem czynności zbycia pasz własnej produkcji oraz pasz kupionych w celach handlowych przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1, jako czynność dokonywana między odrębnymi podatnikami VAT, będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych w zakresie uznania czynności zbycia pasz własnej produkcji oraz pasz kupionych w celach handlowych przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 jako czynność podlegającą opodatkowaniu, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Zainteresowanych dotyczą prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez Wnioskodawcę 1 wynikający z faktur dotyczących zakupu pasz od Wnioskodawcy 2 oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez Wnioskodawcę nr 2 wynikający z faktur dotyczących zakupu Urządzeń od Wnioskodawcy 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Należy ponadto wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem w przypadku gdy nabycie towaru zostało udokumentowane fakturą, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu bądź korzysta ze zwolnienia podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury.

Jak wyżej rozstrzygnięto czynność sprzedaży Urządzeń przez Wnioskodawcę 1 na rzecz Wnioskodawcy 2 oraz czynność zbycia pasz własnej produkcji oraz pasz kupionych w celach handlowych przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Jednocześnie przepisy ustawy nie przewidują zwolnienia dla ww. czynności.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 są czynnymi podatnikami VAT. Wnioskodawca 1 towary nabywane od Wnioskodawcy 2 będzie wykorzystywał wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca 2 Urządzenia nabyte od Wnioskodawcy 1 będzie wykorzystywał wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem mając na uwadze, że nabyte przez Wnioskodawcę 1 pasze oraz nabyte urządzenia przez Wnioskodawcę 2 będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych, to Zainteresowani będą mieli prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących ww. nabycie. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez Wnioskodawcę 1 wynikający z faktur dotyczących zakupu pasz od Wnioskodawcy 2 oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez Wnioskodawcę nr 2 wynikający z faktur dotyczących zakupu Urządzeń od Wnioskodawcy 1, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy podanego przez Zainteresowanych. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, to oceny faktycznych relacji pomiędzy podatkiem należnym a naliczonym dokona organ podatkowy w przeprowadzonym postępowaniu podatkowym, a interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym wskazano, że transakcje pomiędzy zainteresowanymi będą przeprowadzane z uwzględnieniem realiów rynkowych. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Zainteresowanych opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny. Organ nie dokonywał również oceny wpływu powiązań podmiotów na ostateczne rozliczenia podatkowe tych podmiotów. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy

z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj