2020.07.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.331.2020.2.ALN

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.331.2020.2.ALN
z 3 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

ewidencjonowania sprzedaży Towarów Wnioskodawcy przez Partnerów na kasie powierzonej przez Wnioskodawcę.

możliwości wystawiania przez podmiot trzeci faktur w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy oraz danych jakie powinna zawierać faktura

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

ewidencjonowania sprzedaży Towarów Wnioskodawcy przez Partnerów na kasie powierzonej przez Wnioskodawcę.

możliwości wystawiania przez podmiot trzeci faktur w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy oraz danych jakie powinna zawierać faktura.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 czerwca 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, pytania, stanowisko, pełnomocnictwo oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest firmą handlową będącą wyłącznym dystrybutorem w Polsce marki, która obecnie jest jedną z … marek … na świecie. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży konsumentom towarów. Głównym przedmiotem świadczenia jest profesjonalna sprzedaż oryginalnego obuwia, odzieży sportowej oraz akcesoriów sportowych, które to Towary zostały zgodnie z obowiązującym przepisami prawa wprowadzone na rynek polski. Towary sprzedawane są konsumentom zarówno w sprzedaży bezpośredniej (sieć firmowych sklepów stacjonarnych), jak również za pośrednictwem sklepu …, gdzie nabyty przez konsumenta towar wysyłany jest na odległość. Dodatkowo Spółka swoje wyroby sprzedaje poprzez sieć współpracujących firm, tzw. „Partnerów handlowych” na podstawie zawartych z nimi umów. Wnioskodawca zawiera ze swoimi Partnerami handlowymi umowy „o świadczenie usług w zakresie sprzedaży detalicznej na sprzedaż towarów marki” w ich sklepach (stacjonarnych oraz internetowych). Zgodnie z takimi umowami Wnioskodawca umieszcza w sklepie Partnera swój: towar, drukarkę fiskalną, komputer oraz oprogramowanie (ruchomości te pozostają wyłączną własnością Wnioskodawcy). Towar do Partnerów dostarczany jest przesyłkami kurierskimi na koszt Wnioskodawcy (list przewozowy jako dokument potwierdzający przyjęcie towaru). Wnioskodawca towar dostarcza do Partnera na zasadzie przesunięcia międzymagazynowego - dokument załączony do przesyłki kurierskiej. W księgach Wnioskodawcy towar ten wykazany jest jako własność Wnioskodawcy. W chwili sprzedaży, Partner wystawia paragon na dostarczonej mu drukarce fiskalnej Wnioskodawcy i przekazuje go klientowi - oznacza to, że klient tak naprawdę kupuje towar w firmie, tj. u Wnioskodawcy. Na żądanie Kupującego Partner jest również obowiązany wystawić fakturę VAT, a paragon trwale dołączyć do kopii wystawionej faktury. Odpowiednio przy sprzedaży online Parter po zakupie, który jest równoznaczny z akceptacją Regulaminu sklepu wystawia dla klienta e-fakturę, którą przesyła do klienta oraz do takiej samej e-faktury wystawia i dołącza paragon fiskalny. Czyli Partner handlowy sprzedawać będzie dostarczane przez Wnioskodawcę Towary w imieniu własnym, lecz na rachunek Wnioskodawcy i według cen detalicznych podanych przez Wnioskodawcę (wskazane na dokumencie). Partner zobowiązany jest do przekazywania na rachunek bankowy Wnioskodawcy w ustalonym dniu tygodnia sumy całości utargów z tygodnia poprzedniego. Całość utargów ze sprzedaży detalicznej Towarów dostarczonych przez Wnioskodawcę stanowi wyłączną własność Wnioskodawcy. Obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży tych Towarów, zgodnie z umową, leży po stronie Wnioskodawcy.

Za wykonanie usługi sprzedaży detalicznej Parter otrzyma wynagrodzenie od Wnioskodawcy wedle umowy (wysokość zależy od uzyskanego obrotu netto). Wynagrodzenie Partnera powiększone jest o podatek VAT. Wynagrodzenie wypłacane jest na podstawie faktury VAT, którą Wnioskodawca wystawia Parterowi ostatniego dnia danego miesiąca.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i polskim rezydentem podatkowym.

Na pytania postawione w wezwaniu o treści:

Należy jednoznacznie wskazać, czy pytanie nr 1 postawione we wniosku dotyczy wyłącznie sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych?
Należy jednoznacznie wskazać, czy Partner handlowy sprzedawać będzie dostarczane przez Wnioskodawcę Towary w imieniu własnym, lecz na rachunek (na rzecz) Wnioskodawcy?
Należy jednoznacznie wskazać, czy Partner handlowy sprzedawać będzie dostarczane przez Wnioskodawcę Towary w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy?
Czy Wnioskodawca zawrze/zawarł z Partnerami umowę w formie pisemnej, w której Wnioskodawca zobowiąże/zobowiązał Partnerów do prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz lub w imieniu Wnioskodawcy przy użyciu kasy własnej Wnioskodawcy?
Czy Wnioskodawca upoważni na piśmie Partnera handlowego do wystawiania w jego imieniu i na jego rzecz faktur?
Czy Towar od wydania przez Wnioskodawcę aż do finalnego nabycia przez konsumenta stanowi własność ekonomiczną Wnioskodawcy?
Należy wskazać jakiego typu kasę rejestrującą Wnioskodawca powierzy Partnerom tj. z elektronicznym zapisem kopii czy kasę on-line?
Czy u Wnioskodawcy powstał obowiązek ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej?

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Tak.
Tak we własnym imieniu, ale na rzecz Wnioskodawcy
W imieniu własnym, lecz na rachunek Wnioskodawcy
Tak.
Tak.
Tak.
Z elektronicznym zapisem kopii.
Nie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo zezwalając na ewidencjonowanie sprzedaży Towarów dokonaną we własnym imieniu przez Partnerów handlowych ale na rzecz Wnioskodawcy na kasie fiskalnej dostarczonej do Partnera, która stanowi własność Wnioskodawcy? (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)
Czy gdy wystąpi konieczność wystawienia faktury potwierdzającej sprzedaż Towarów Online lub na życzenie Konsumenta, faktura taka powinna określać jako wystawcę faktury - Partnera handlowego, a jako sprzedawcę - Wnioskodawcę czy wystarczy wskazanie samego Wnioskodawcy jako sprzedawcy Towaru, bez wykazywania na fakturze Partnera?
Czy fakturowanie przez podmiot trzeci (Partnera handlowego Wnioskodawcy) w opisanym stanie jest dopuszczalne na podstawie art. 106d ust. 2 ustawy VAT? (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy postępuje on prawidłowo zezwalając na ewidencjonowanie sprzedaży Towarów, której dokonują jego Partnerzy handlowi. Sprzedaż ta zgodnie z zawartymi umowami odbywa się we własnym imieniu Partnera, ale na rzecz Wnioskodawcy. Partner handlowy zostając nim otrzymuje od Wnioskodawcy m.in. kasę fiskalną Wnioskodawcy, na której ma ewidencjonować dokonaną sprzedaż.

Stosowanie kasy rejestrującej związane jest z realizowaniem sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy VAT.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U.2019.816) wynika, że podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi (np. Partnerowi handlowemu, pośrednikowi), przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji sprzedaży na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy użyciu kasy własnej tego podmiotu.

Zgodnie z § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu nabytej przez ten podmiot kasy - własnej następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.

Zgodnie z § 2 pkt 7 ww. rozporządzenia przez kasę powierzoną rozumie się kasę nabytą przez podatnika obowiązanego do prowadzenia ewidencji przy jej użyciu, który na podstawie umowy przekazuje ją innemu podmiotowi do prowadzenia ewidencji sprzedaży wyłącznie na rzecz lub w imieniu tego podatnika.

W przypadku gdy inny podmiot jest obowiązany również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje przy użyciu kasy własnej na potrzeby obliczenia osiąganej przez siebie wartości sprzedaży i wysokości podatku całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższe wynika z art. 111 ust. 3b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stanowisko przedstawione w uzupełnieniu wniosku:

Zdaniem Wnioskodawcy postępuje on prawidłowo zezwalając na ewidencjonowanie sprzedaży Towarów, której dokonują jego Partnerzy handlowi na swoich kasach fiskalnych. Sprzedaż ta zgodnie z zawartymi umowami odbywa się we własnym imieniu Partnera, ale na rzecz Wnioskodawcy.

Ad. 2.

Faktura jest podstawowym dokumentem potwierdzającym dokonanie transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Posiadanie jej, co do zasady, warunkuje możliwość odliczenia podatku naliczonego w niej zawartego i tym samym pozwala na realizację zasady neutralności VAT.

Zgodnie z art. 106b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany wyżej;

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany wyżej,

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z odrębnymi przepisami ustawy o VAT (art. 19a ust. 5 pkt 4 - dotyczy to m.in. usług dostaw i dystrybucji energii elektrycznej cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, ochrony osób oraz mienia, stałej obsługi prawnej i biurowej).

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1. art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy VAT faktura powinna zawierać.

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a.
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto).
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen. w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto).
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku.
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 lub
2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
  - wyrazy „metoda kasowa”;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”;

18a) w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy "mechanizm podzielonej płatności";

w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:
1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
1. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c. w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;
w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dopuszczają możliwość wystawiania faktur w imieniu i na rzecz podatnika przez upoważnioną przez niego osobę trzecią (art. 106d ust. 2 u.p.t.u.).

Z art. 106e ust. 1 pkt 4 ustawy VAT wynika, że faktura powinna zawierać m.in. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, natomiast brak jest obowiązku zamieszczania na fakturze numeru NIP osoby trzeciej w przypadku wystawiania przez nią faktury.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że na fakturze znajdować ma się numer NIP podatnika (sprzedawcy), a nie wystawcy faktury (w przypadku zastosowania art. 106d ust. 2 u.p.tu.). W opisanym przypadku, którego dotyczy wniosek faktycznym sprzedawcą jest Wnioskodawca, więc zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo faktury wystawiane są na dane Wnioskodawcy, a nie Partnera handlowego, który tylko fizycznie dokonuje sprzedaży Towaru Wnioskodawcy - pośredniczy w tej sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma zatem potrzeby i obowiązku wskazywania na fakturze danych Partnera handlowego, który taką fakturę wystawia w imieniu Wnioskodawcy, tj. rzeczywistego sprzedawcy Towaru.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy fakturowanie przez podmiot trzeci (tutaj Partnera handlowego Wnioskodawcy) w opisanym stanie jest prawnie dopuszczalne w Polsce. W związku z tym w przypadku faktur wystawianych przez Partnera w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, Wnioskodawca spełnia wszystkie określone w polskich przepisach wymogi dotyczące fakturowania - dokumenty wystawione przez Partnera mogą być uznane za faktury VAT zgodnie z polskimi przepisami o VAT.

W świetle przepisów ustawy VAT Wnioskodawca może upoważnić inny podmiot do wystawiania faktur w jej imieniu i na jej rzecz. Jednocześnie, takie faktury będą traktowane w świetle prawa podatkowego tak jakby Wnioskodawca sam je wystawił, w tym w szczególności: faktury te, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, będą fakturami dokumentującymi sprzedaż dokonaną przez Wnioskodawcę, wyłącznie Wnioskodawca jako sprzedawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego wynikającego z tych faktur (jeżeli taki będzie zawarty na fakturze).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podmiotu wystawiającego faktury. Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy realizujący czynności opodatkowane VAT powinni wystawiać faktury w celu dokumentowania tych czynności. Polskie przepisy o VAT w art. 106d ust. 2 wskazują, że jest możliwe wystawianie faktur w imieniu i na rzecz podatnika przez podmiot trzeci. A zatem nie można stwierdzić, że wystawianie faktur w imieniu dostawcy przez podmiot trzeci jest niedozwolone.

Dodatkowo należy również podkreślić, że polskie przepisy w zakresie VAT należy interpretować zgodnie ze stosownymi przepisami wspólnotowymi. Polskie przepisy dotyczące kwestii wystawiania faktur są w znacznej mierze zgodne z rozwiązaniami wynikającymi z Dyrektywy VAT.

Odpowiednie uregulowania w tym zakresie zawiera Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku VAT. Zgodnie z art. 220 Dyrektywy VAT, każdy podatnik powinien upewnić się, że faktura została wystawiona przez niego, nabywcę towarów lub usług, bądź w jego imieniu i na jego rzecz przez podmiot trzeci. Należy podkreślić, że przepis ten odnosi się zarówno do faktur wystawionych w formie papierowej, jak i do faktur elektronicznych.

Mając więc na uwadze treść polskich przepisów w zakresie VAT oraz regulację art. 220 Dyrektywy VAT, jak również utrwaloną praktykę organów podatkowych, nie ulega wątpliwości, iż można upoważnić podmiot trzeci (tutaj Partnera handlowego) do wystawiania faktur VAT w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy. Wystawione przez Partnera faktury będą traktowane tak, jakby Wnioskodawca sam je wystawił, w tym w szczególności: faktury te zgodnie z art. 106a ust. 1 ustawy o VAT, będą fakturami dokumentującymi sprzedaż dokonaną przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca jako faktyczny sprzedawca będzie zobowiązany (uprawniony) do rozliczenia podatku należnego wynikającego z tych faktur (jeżeli taki będzie zawarty na fakturze).

Stanowisko przestawione w uzupełnieniu wniosku:

Wnioskodawca uważa, że treść polskich przepisów w zakresie VAT (m.in art. 106d ust. 2) oraz regulacje art. 220 Dyrektywy VAT, jak również utrwaloną praktykę organów podatkowych, nie ulega wątpliwości, iż można upoważnić podmiot trzeci (tutaj Partnera handlowego) do wystawiania faktur VAT w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy Wystawione przez Partnera faktury będą traktowane tak, jakby Wnioskodawca sam je wystawił, w tym w szczególności faktury te zgodnie z art. 106a ust. 1 ustawy o VAT, będą fakturami dokumentującymi sprzedaż dokonaną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca jako faktyczny sprzedawca będzie zobowiązany (uprawniony) do rozliczenia podatku należnego wynikającego z tych faktur (jeżeli taki będzie zawarty na fakturze).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż – stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Przez fakturę elektroniczną, o której mowa w art. 2 pkt 32 ustawy, rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem kryterium decydującym o obowiązku stosowania kas rejestrujących do ewidencji sprzedaży jest status nabywcy towarów lub wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 111 ust. 3a ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są m.in. obowiązani:

dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy - (pkt 1);

przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395, 398, 650 i 1629) - (pkt 6);

stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b – (pkt 7);

dokonywać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kasy rejestrującej - (pkt 8).

Na podstawie art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganej przez nich wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Podatnicy dokonujący sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są zobowiązani do przestrzegania zasad zawartych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816) zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących”.

Podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji (§ 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Zgodnie z § 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, ewidencjonują wartość sprzedaży jako sprzedaż zwolnioną od podatku.

Z treści § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wynika, że podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji sprzedaży na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy użyciu kasy własnej tego podmiotu.

Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu nabytej przez ten podmiot kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej (§ 5 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Wskazać w tym miejscu należy, że wprawdzie zasadą, wynikającą z art. 111 ust. 3b ustawy jest, że pośrednik, prowadzący równolegle ze sprzedażą własnych towarów i usług również sprzedaż towarów i usług na zlecenie innych podmiotów, w sytuacji, gdy sam posiada obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej ma obowiązek zaewidencjonowania na kasie także sprzedaży, której dokonuje w imieniu i na rzecz tych podmiotów. Podkreślenia jednak wymaga fakt, że powinność ewidencjonowania sprzedaży dokonywanej przez podmiot będący pośrednikiem w imieniu i na rzecz zleceniodawcy jest uwarunkowana wystąpieniem tego obowiązku u zleceniodawcy.

Należy bowiem zauważyć, że przepis cytowanego wcześniej § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących stanowi, że podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu. Powyższe wskazuje, że ww. obowiązek powierzenia własnej kasy lub zlecenia ewidencjonowania pośrednikowi ciąży na podmiocie zlecającym, o ile ma on obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Obowiązek ewidencjonowania przez podmiot pośredniczący sprzedaży dokonywanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy ma zatem charakter pochodny i jako taki uzależniony jest od zaistnienia takiego obowiązku u zleceniodawcy.

Zatem mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy wskazać, że skoro Wnioskodawca prowadzi ewidencję sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak i rolników ryczałtowych za pomocą kas rejestrujących, a z zwartych z Partnerami umów w formie pisemnej, wynika, że Wnioskodawca zobowiązuje Partnerów do prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy przy użyciu kasy własnej Wnioskodawcy (kasy powierzonej), to z uwagi na spełnienie przesłanek wynikających z art. 111 ust. 3a ustawy oraz § 5 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, Partner dokonując sprzedaży we własnym imieniu będzie miał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży Towarów na rzecz Wnioskodawcy, przy zastosowaniu kas rejestrujących należących do Wnioskodawcy (kas powierzonych).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii możliwości wystawiania przez podmiot trzeci faktur w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy oraz danych jakie powinna zawierać faktura należy wskazać, że podatnik - zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy – jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem:
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 – jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Stosownie do art. 106d ust. 1 ustawy, podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b

- jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Faktury może wystawiać w imieniu i na rzecz podatnika również upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 18a. (art. 106d ust. 2 ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (…).
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a powstanie obowiązku podatkowego ust. 5 pkt 1 lub art. 21 metoda kasowa ust. 1, lub
2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a powstanie obowiązku podatkowego ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
  –wyrazy „metoda kasowa”;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d faktury wystawiane przez nabywającego towary lub usługi od podatnika ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”;
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;

18a. w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 uchylony pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”;

w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 zwolnienia podatkowe ust. 1, art. 113 wartość sprzedaży a zwolnienia podatkowe ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 zwolnienia od podatku organizacji międzynarodowych ust. 3 - wskazanie:
1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
w przypadku, o którym mowa w art. 106c podmioty uprawnione do wystawiania faktur dla płatników podatku od dostawy - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
1. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 10 lit. a,
2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 10 lit. c;
w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 objaśnienie pojęć rozdziału dotyczących wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136 procedura uproszczona;
w przypadkach, o których mowa w art. 97 zgłoszenie rozpoczęcia wewnątrzwspólnotowej dostawy lub wewnątrzwspólnotowego nabycia ust. 10 pkt 2 i 3:
1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

W art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy wskazano, że faktura może nie zawierać w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) do art. 106b dodano ust. 5-7, które obowiązują od 1 stycznia 2020 r.

W myśl art. 106b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Ww. przepis art. 106b ust. 5 ustawy wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP lub numerem, za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej, wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

Należy podkreślić, że przepis art. 106b ust. 5 ustawy, wymusza pewną konsekwencję podatnika oraz reguluje szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Oznacza to, że, jeżeli klient dokonuje zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu.

Z opisu sprawy wynika, że Partner Wnioskodawcy sprzedaje Towar we własnym imieniu, ale na rzecz Wnioskodawcy. Od wydania przez Wnioskodawcę aż do finalnego nabycia przez konsumenta Towar stanowi własność ekonomiczną Wnioskodawcy. Wnioskodawca upoważni na piśmie Partnera handlowego do wystawiania w jego imieniu i na jego rzecz faktur .

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro Partner Wnioskodawcy będzie dysponował stosownym pełnomocnictwem – zgodnie z art. 106d ust. 2 ustawy – będzie mógł wystawiać w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy faktury dokumentujące sprzedaż Towarów. Wystawiane przez Partnera Wnioskodawcy faktury muszą zawierać obligatoryjne elementy wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy. Nie muszą zatem zawierać danych Partnera.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 2 i nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin