Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.118.2020.2.EB
z 19 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej aport do Spółki sieci wodociągowych przez Gminę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej aport do Spółki sieci wodociągowych przez Gminę. Wniosek uzupełniono w dniu 4 czerwca 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest między innymi świadczenie usług uzdatniania i dostarczania wody oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków na rzecz mieszkańców Gminy.

Gmina wniosła do Spółki wkład niepieniężny w postaci (aportu) mienia komunalnego – nowo wybudowaną sieć wodociągu rozdzielczego na odcinku ulicy od (…) do (…) – stanowiącej własność Gminy. Gmina może wnieść wybudowaną infrastrukturę w postaci kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej do utworzonej w tym celu lub już istniejącej spółki, w której posiada 100% udziałów.

Infrastruktura ta stanowić będzie aport, czyli niepieniężny wkład. Wraz z jego wniesieniem Spółka stanie się właścicielem wybudowanych obiektów. Poprzez takie rozwiązanie Spółka może świadczyć opodatkowane usługi komunalne na rzecz mieszkańców Gminy. Wniesienie aportu spełnia definicję dostawy towarów, ponieważ następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wniesiony aportu do Spółki nastąpił na podstawie uchwały rady miejskiej i został udokumentowany wystawioną przez Miasto na Spółkę fakturą VAT na całą wartość wnoszonej w formie aportu inwestycji. Aport został wniesiony w wartości nominalnej netto poprzez podwyższenie wartości istniejących udziałów.

Wniosek uzupełniono w dniu 4 czerwca 2020 r. o następujące informacje:

Wnioskodawca, tj. (…) Sp. z siedzibą w (…) (zwana dalej: „Spółką”) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Jest to jednoosobowa Spółka gminna, w której jedynym udziałowcem (posiadającym 100% udziałów) jest Gmina (…)(zwana dalej: „Gminą”). Spółka została utworzona w celu realizacji działalności statutowej Gminy poprzez m.in. zaopatrzanie jej mieszkańców w wodę.

Przedmiotem działalności Spółki jest między innymi świadczenie usług uzdatniania i dostarczania wody oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków na rzecz mieszkańców Gminy.

Uchwałą (…) Rady Miejskiej z dnia 30 stycznia 2019 r. w sprawie wyrażenia zgody na wniesienie mienia w formie aportu do Spółki, zmienionej następnie Uchwałą nr (…) Rady Miejskiej wyrażono zgodę na wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci mienia komunalnego – nowo wybudowanej sieci wodociągu rozdzielczego na odcinku od ul. (…) do ul. (…) – stanowiącego własność Gminy o wartości (…) zł brutto, określonej w załączniku do uchwały, w celu podwyższenia kapitału zakładowego Spółki poprzez podwyższenie wartości nominalnej istniejących udziałów z wartości nominalnej (…) zł do wartości nominalnej (…) zł. W załączniku do uchwały – dokumencie OT – wskazano wartość z rozliczenia inwestycji budowy ww. wodociągu na kwotę netto (…) zł.

W dniu xx grudnia 2019 r. na podstawie zaprotokołowanej notarialnie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki dokonano podwyższenia kapitału zakładowego Spółki z kwoty (…) zł do kwoty (…), poprzez podwyższenie wartości istniejących (…) udziałów o kwotę (…) zł.

Wszystkie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki zostały objęte przez Gminę, która to na poczet podwyższonego kapitału Spółki i w zamian za objęte podwyższenie wartości udziałów wniosła do Spółki aport rzeczowy w postaci wodociągu rozdzielczego na odcinku od ul. (…) do ul. (…) o wartości (…) zł.

Oświadczenie Gminy o objęciu podwyższenia wartości udziałów oraz o pokryciu ich aportem rzeczowym zostało skutecznie złożone w formie notarialnej w dniu xx grudnia 2019 r. Podwyższenie kapitału zakładowego zostało wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu xx marca 2020 r.

W związku z powyższym Gmina w dniu xx grudnia 2019 r. wystawiła na rzecz Spółki i doręczyła jej w dniu xx grudnia 2019 r. fakturę VAT dokumentującą transakcję wniesienia przez Gminę wkładu niepieniężnego do Spółki. Aport został wniesiony w wartości nominalnej netto poprzez podwyższenie wartości istniejących udziałów, a faktura wystawiona została na całą wartość wnoszonej w formie aportu inwestycji. Aport ten został opodatkowany stawką VAT 23%, stąd faktura opiewa na kwotę (…) zł netto, powiększoną o podatek VAT 23% w kwocie (…) zł, co daje łącznie na fakturze kwotę (…) zł brutto.

Wniesiony do Spółki aport w postaci sieci wodociągowej Spółka wykorzystuje wyłącznie do świadczenia opodatkowanych usług komunalnych na rzecz mieszkańców Gminy, tj. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 1 czerwca 2020 r.).

Czy w świetle art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), w związku z wyżej opisanym zdarzeniem Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT (obniżenia podatku należnego o podatek naliczony) wskazanego na fakturze VAT z dnia xx grudnia 2019 r. wystawionej przez Gminę, dokumentującej wniesienie aportu w postaci sieci wodociągowej do Spółki przez Gminę?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w piśmie z dnia 1 czerwca 2020 r.), Spółka, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, ze 100% udziałem Gminy, jest uprawniona do odliczenia całego podatku VAT z faktury wystawionej przez Gminę, dokumentującej transakcję wniesienia aportu w postaci sieci wodociągowej do Spółki przez Gminę, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem aport ten jest wykorzystywany do wykonywania przez Spółkę wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego spełnia definicję dostawy towarów zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem – wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów, a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonym towarem jak właściciel. Tym samym czynność wniesienia aportu do Spółki przez Gminę stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aport składników majątkowych (w tym przypadku sieci wodociągowej) jest uznany za dostawę towarów, w związku z czym będzie w stosunku do tej transakcji przysługiwało Spółce prawo do obniżenia podatku o kwotę podatku naliczonego (w tym przypadku podatku wynikającego z faktury VAT wystawionej przez Gminę).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. w szczególności odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podstawowym warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupionych towarów i usług z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których konsekwencją jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Jak zaznaczono w opisie sprawy, nabyte przez Spółkę składniki majątkowe są przez nią wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Dlatego, zdaniem Spółki, może ona obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturze dokumentującej nabycie składników majątkowych.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, jak i niezaistnienia tzw. przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przesłanki pozytywne: zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Ustawa warunkuje więc możliwość skorzystania z prawa do odliczenia od powstania obowiązku podatkowego w stosunku do towarów i usług, których dotyczy odliczenie.

Stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów i wykonania usługi. Zatem z chwilą dokonania dostawy towaru (wniesienia aportu) spełniona zostaje pierwsza przesłanka umożliwiająca Spółce skorzystanie z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Drugą przesłanką pozytywną jest posiadanie faktury VAT dokumentującej określoną czynność. W przypadku Spółki zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, który stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Zatem Spółka nabyła prawo do odliczenia z chwilą powstania obowiązku podatkowego wobec nabytych przez siebie towarów lub usług, a faktyczna możliwość skorzystania przez Spółkę z prawa do odliczenia przysługuje najwcześniej w tym okresie, w którym Spółka otrzyma fakturę dokumentującą nabycie składników majątkowych drogą wkładu niepieniężnego. Należy podkreślić, że Spółce powinno przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazanego w fakturze.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zdaniem Spółki, interpretacja ww. przepisu nie pozostawia wątpliwości, że kwota podatku należnego wykazana na fakturze jest jednocześnie kwotą podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, przy spełnieniu pozostałych warunków prawa do odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Spółki, w przedmiotowym przypadku nie znajdą zastosowania tzw. przesłanki negatywne wykluczające możliwości obniżenia podatku należnego o wysokość podatku naliczonego wykazanego na fakturze, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT, gdyż nie zachodzą żadne ze wskazanych w tym przepisie okoliczności.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy w odniesieniu do przedstawionych we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że skoro sieć wodociągowa została wniesiona aportem do Spółki gminnej, opodatkowanym 23% podatkiem VAT i będzie służyła wyłącznie do czynności opodatkowanych, to w konsekwencji Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Jeżeli Spółka dokonuje już czynności opodatkowanych VAT (deklaruje podatek VAT należny) w praktyce kwota podatku VAT naliczonego pomniejsza zobowiązanie podatkowe z tytułu VAT podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego. W związku z tym w deklaracji, w której powstała nadwyżka podatku naliczonego nad należnym (tj. kwota podatku VAT z tytułu zakupów jest większa niż kwota VAT z tytułu sprzedaży), a Spółka zadeklarowała podatek VAT należny, Spółka może:

1. obniżyć o tę różnicę kwotę podatku należnego za następne okresy („przenieść kwotę a następny okres rozliczeniowy”, aby obniżyć przyszłe zobowiązanie podatkowe) lub
2. ubiegać się o zwrot nadwyżki podatku VAT na rachunek bankowy.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca, jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest między innymi świadczenie usług uzdatniania i dostarczania wody oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków na rzecz mieszkańców Gminy. Gmina wniosła do Spółki wkład niepieniężny w postaci (aportu) mienia komunalnego – nowo wybudowaną sieć wodociągu rozdzielczego – stanowiącą własność Gminy. W związku z powyższym Gmina wystawiła na rzecz Spółki i doręczyła jej fakturę dokumentującą transakcję wniesienia przez Gminę wkładu niepieniężnego do Spółki. Aport został wniesiony w wartości nominalnej netto poprzez podwyższenie wartości istniejących udziałów, a faktura wystawiona została na całą wartość wnoszonej w formie aportu inwestycji. Aport ten został opodatkowany stawką VAT 23%, stąd faktura opiewa na kwotę (…) zł netto, powiększoną o podatek VAT 23% w kwocie (…) zł, co daje łącznie na fakturze kwotę (…) zł brutto. Wniesiony do Spółki aport w postaci sieci wodociągowej Spółka wykorzystuje wyłącznie do świadczenia opodatkowanych usług komunalnych na rzecz mieszkańców Gminy, tj. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w świetle art. 86 ust. 1 ustawy Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT wskazanego na fakturze wystawionej przez Gminę, dokumentującej wniesienie aportu w postaci sieci wodociągowej do Spółki przez Gminę.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostaną spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – wniesiona do Spółki aportem sieć wodociągowa będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę – czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku VAT – wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie miał pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej wniesienie infrastruktury aportem do Spółki.

Podsumowując, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, w związku z wyżej opisanym zdarzeniem Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT (obniżenia podatku należnego o podatek naliczony) wskazanego na fakturze z dnia xx grudnia 2019 r. wystawionej przez Gminę, dokumentującej wniesienie aportu w postaci sieci wodociągowej do Spółki przez Gminę. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT, terminu odliczenia podatku naliczonego oraz ustalenia, czy aport sieci rzeczywiście stanowi czynność opodatkowaną stawką 23%, gdyż nie zadano w tym zakresie pytania.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.