Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.295.2020.2.JK3
z 9 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 31 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data nadania 1 czerwca 2020 r., data wpływu 5 czerwca 2020 r.) na wezwanie z dnia 25 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.295.2020.1.JK3 (data nadania 25 maja 2020 r., data doręczenia 26 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności otrzymanych z Komisji Europejskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności otrzymanych z Komisji Europejskiej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 25 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.295.2020.1.JK3 (data nadania 25 maja 2020 r., data doręczenia 26 maja 2020 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data nadania 1 czerwca 2020 r., data wpływu 5 czerwca 2020 r.) uzupełniono powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 lutego 2019 r. Wnioskodawczyni została oddelegowana przez swojego pracodawcę) na czas określony (24 miesiące) do wykonywania pracy na rzecz Komisji Europejskiej jako tzw. „ekspert krajowy”. Powyższą delegację zaakceptował Komitet do Spraw Europejskich, zgodnie z procedurą przyjętą w tej sprawie Delegacja nastąpiła w drodze wymiany listów pomiędzy Ministerstwem Spraw Zagranicznych RP a Komisją Europejską złożonych za pośrednictwem Ambasadora - Stałego Przedstawiciela RP przy Unii Europejskiej. Listy określały zakres merytoryczny oddelegowania i czas jego trwania. W okresie oddelegowania dotychczasowy pracodawca – w dalszym ciągu wypłaca na rzecz Wnioskodawczyni wynagrodzenie, od którego są odprowadzane wszystkie należne składki i podatki na dotychczasowych zasadach. Jednocześnie przez okres pozostawania w delegacji Komisja Europejska zwraca Wnioskodawczyni koszty pobytu w Belgii w postaci zryczałtowanej dziennej i miesięcznej diety pobytowej płatnych zbiorczo na koniec miesiąca. Szczegółowe zasady delegacji, w tym wysokości tych diet reguluje Decyzja Komisji Europejskiej z dnia 12 listopada 2008 r. dotycząca zasad mających zastosowanie do oddelegowanych ekspertów krajowych i ekspertów krajowych odbywających kształcenie zawodowe w ramach służb Komisji.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej; jest wciąż pracownikiem Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej oraz jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawczyni należy do grupy urzędników i innych pracowników, do których mają zastosowanie przepisy Decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 listopada 2008 r. dotyczącej zasad mających zastosowanie do oddelegowanych ekspertów krajowych i ekspertów krajowych odbywających kształcenie zawodowe w ramach służb Komisji.

W ocenie Wnioskodawczyni okoliczność, że do Wnioskodawczyni znajdują zastosowanie przepisy Decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 listopada 2008 r. powoduje, że do Wnioskodawczyni znajdują zastosowanie również przepisy Rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (dalej: „Rozporządzenie”). Powyższe stanowisko w żadnej mierze się nie wyklucza. W tym zakresie wbrew stanowisku organu podatkowego nie istnieje żadna sprzeczność czy rozbieżność. Potwierdza to artykuł 17 ust. 3 Decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 listopada 2008 r., który wskazuje, że diety pobytowe przyznawane są według tych samych zasad, co dodatki zagraniczne dla urzędników, które określono w regulaminie pracowniczym urzędników. Jednocześnie zgodnie z art. 2 Rozporządzenia określono, że opodatkowaniu podlegają osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni do diet pobytowych wypłacanych przez Komisję mają zastosowanie przepisy Rozporządzenia.

Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadcza, że stan faktyczny przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie jest objęty postępowaniem podatkowym, kontrolą podatkową lub celno - skarbową oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy diety wypłacane Wnioskodawczyni przez Komisję Europejską na podstawie Decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 listopada 2008 r. dotyczącej zasad mających zastosowanie do oddelegowanych ekspertów krajowych i ekspertów krajowych odbywających kształcenie zawodowe w ramach służb Komisji - podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, diety wypłacane Wnioskodawczyni przez Komisję Europejską na podstawie Decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 listopada 2008 r. dotyczącej zasad mających zastosowanie do oddelegowanych ekspertów krajowych i ekspertów krajowych odbywających kształcenie zawodowe w ramach służb Komisji - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 UPDOF, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie zaś z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 UPDOF źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Stosownie zaś do art. 12 ust. 1 UPDOF, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przepis ten wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy. Oznacza to, że przychodami ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz świadczenia nieodpłatne, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jednakże, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. UPDOF, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich („Rozporządzenie”).

W myśl art. 1 Rozporządzenia, podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich („Protokół”), jest ustalany i pobierany według procedury określonej w niniejszym rozporządzeniu. Stosownie natomiast do art. 2 Rozporządzenia, opodatkowaniu podlegają m.in. osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego. Zgodnie zaś z art. 12 Protokołu urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzenia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

W niniejszym stanie faktycznym Wnioskodawczyni została oddelegowana przez swojego pracodawcę do wykonywania, jako ekspert krajowy zadań na rzecz Komisji Europejskiej. W okresie oddelegowania pracodawca wypłaca Wnioskodawczyni wynagrodzenie, od którego są odprowadzane wszelkie, należne składki i zaliczki na podatek dochodowy na dotychczasowych zasadach. Jednocześnie, przez okres pozostawania w delegacji, z Komisji Europejskiej Wnioskodawczyni otrzymuje zwrot kosztów utrzymania w B. w postaci dziennej i miesięcznej diety pobytowej płatnych zbiorczo na koniec miesiąca. Diety pobytowe są wypłacane na podstawie Decyzji Komisji z dnia 12 listopada 2008 r. dotyczącej zasad mających zastosowanie do oddelegowanych ekspertów krajowych i ekspertów krajowych odbywających kształcenie zawodowe w ramach służb Komisji. Artykuł 17 ust. 3 tejże decyzji wskazuje, że diety pobytowe przyznawane są według tych samych zasad, co dodatki zagraniczne dla urzędników, które określono w regulaminie pracowniczym urzędników. Jednocześnie zgodnie z artykułem 2 Rozporządzenia określono, że opodatkowaniu podlegają osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników. W związku z powyższym do diet pobytowych wypłacanych przez Komisję mają zastosowanie przepisy Rozporządzenia. W konsekwencji wobec stwierdzenia, że należności (diety pobytowe), które otrzymuje Wnioskodawczyni są dochodami uzyskanych z Komisji Europejskiej i do dochodu mają zastosowanie przepisy Rozporządzenia, należy uznać, że zostały spełnione warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a UPDOF, a zatem dochód z wskazanych w treści wniosku diet pobytowych korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Opodatkowaniu podlega wyłącznie wynagrodzenie otrzymywane od polskiego pracodawcy w związku z zawartą umową o pracę.

Stanowisko Wnioskodawczyni potwierdza dodatkowo interpretacja indywidualna wydana w analogicznym stanie faktycznym, tj. Interpretacja indywidualna z dnia 20 lipca 2016 r.,IPPB4/4511-617/16-4/JK.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne należy zaznaczyć, że przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy. Świadczy o tym użycie słowa „w szczególności” co oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Oznacza to, że przychodami ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz świadczenia nieodpłatne, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jednakże, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, z 4.03.1968 r., z późn. zm.).

W myśl art. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM, EWWIS) Nr 260/68, podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jest ustalany i pobierany według procedury określonej w niniejszym rozporządzeniu. Stosownie natomiast do art. 2 ww. rozporządzenia, opodatkowaniu podlegają m.in. osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego.

Zgodnie z art. 12 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4, z późn. zm.), urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzenia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku i uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 1 lutego 2019 roku została oddelegowana przez swojego pracodawcę do wykonywania, jako ekspert krajowy zadań na rzecz Komisji Europejskiej. W okresie oddelegowania pracodawca wypłaca Wnioskodawczyni wynagrodzenie, od którego są odprowadzane wszelkie, należne składki i podatki na dotychczasowych zasadach. Jednocześnie, przez okres pozostawania w delegacji, Komisja Europejska zwraca Wnioskodawczyni koszty pobytu w B. w postaci zryczałtowanej dziennej i miesięcznej diety pobytowej płatnych zbiorczo na koniec miesiąca. Wnioskodawczyni należy do grupy urzędników i innych pracowników, do których mają zastosowanie przepisy Decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 listopada 2008 r. dotyczącej zasad mających zastosowanie do oddelegowanych ekspertów krajowych i ekspertów krajowych odbywających kształcenie zawodowe w ramach służb Komisji. W ocenie Wnioskodawczyni okoliczność, że do Wnioskodawczyni znajdują zastosowanie przepisy Decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 listopada 2008 r. powoduje, że do Wnioskodawczyni znajdują zastosowanie również przepisy Rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich. Potwierdza to artykuł 17 ust. 3 Decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 listopada 2008 r., który wskazuje, że diety pobytowe przyznawane są według tych samych zasad, co dodatki zagraniczne dla urzędników, które określono w regulaminie pracowniczym urzędników. Jednocześnie zgodnie z art. 2 Rozporządzenia określono, że opodatkowaniu podlegają osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni do diet pobytowych wypłacanych przez Komisję mają zastosowanie przepisy Rozporządzenia.

Zatem wobec stwierdzenia Wnioskodawczyni, że należności (diety pobytowe), które otrzymuje są dochodami uzyskanych z Komisji Europejskiej i do dochodu mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, 4 marca 1968 r., z późn. zm.), uznano, że zostały spełnione warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem dochód z wskazanych w treści wniosku diet pobytowych korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Dochodu tego Wnioskodawczyni nie musi wykazywać w zeznaniu rocznym. Natomiast wynagrodzenie otrzymywane od polskiego pracodawcy w związku z zawartą umową o pracę podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym i wykazaniu w zeznaniu rocznym jako przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.