Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.334.2020.2.TR
z 23 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2020 r. (data wpływu 24 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania należności zagranicznej otrzymanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania należności zagranicznej otrzymanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 8 czerwca 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.334.2020.1.TR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 8 czerwca 2020 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 8 czerwca 2020 r.), zaś w dniu 9 czerwca 2020 r. (data nadania 9 czerwca 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące: stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa (…) na okres od (…) 2017 r. do (…) 2020 r.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 330), jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, Wnioskodawcy przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymuje należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa.

Należność zagraniczna wypłacana jest przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w walucie polskiej lub obcej i pobierany jest od niej podatek dochodowy od osób fizycznych. Uposażenie zasadnicze wypłacane jest w PLN.

Dodatkowo w 2017 r. Wnioskodawca otrzymał jednorazowy zasiłek adaptacyjny (na podstawie art. 102 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy).

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienił, iż będąc wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, nie jest członkiem służby zagranicznej i nie jest skierowany do podróży służbowej zagranicznej.

Jednostka jest wewnętrzną komórką zabezpieczającą funkcjonowanie polskich żołnierzy, do której zadań należy również m.in. realizacja zadań związanych z przygotowaniem personelu Sił Zbrojnych RP do udziału w operacjach międzynarodowych struktur wojskowych lub struktur organizacji międzynarodowych, jak również koordynacja czynności związanych z zabezpieczeniem i wspomaganiem operacji transportu personelu, sprzętu, zaopatrzenia i poczty oraz ewakuacji chorych, rannych i zmarłych pomiędzy Polską, a poszczególnymi obszarami dyslokacji polskich kontyngentów wojskowych (PKW) w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Okresy dotyczące wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej:

• zaistniały stan faktyczny, tj. od dnia (…) 2017 roku do (…) 2019 r. (okres pełnienia służby na obecnie zajmowanym stanowisku służbowym w obecnej jednostce wojskowej);
• stan przyszły, tj. od (…) 2020 roku do (…) 2020 roku, tj. do dnia zakończenia pełnienia służby na obecnie zajmowanym stanowisku służbowym w obecnej jednostce wojskowej.
  
  

Założenia dla wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej za stan przyszły: stan przyszły od stycznia 2020 roku do (…) 2020 roku (tj. do dnia zakończenia pełnienia służby na obecnie zajmowanym stanowisku służbowym w obecnej jednostce wojskowej – zgodnie z rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr MON). Zmianie nie ulegną przepisy regulujące służbę żołnierzy zawodowych poza granicami państwa oraz przepisy prawa podatkowego, pomocnicze akty prawne regulujące zasady pełnienia służby w jednostce wojskowej, rozkaz personalny Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia (…) 2017 roku, wyznaczenie do pełnienia służby na stanowisku służbowym poza granicami państwa.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, co następuje.

W nawiązaniu do decyzji Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia (…) 2020 r. dotyczącej wydłużenia kadencji Wnioskodawcy na zajmowanym stanowisku służbowym do dnia (…) 2021 r., Wnioskodawca zmodyfikował horyzont czasowy ujęty jako „stan (zdarzenie) przyszłe” i zmienił na okres od (…) 2020 r. do (…) 2021 r.

Jednostka wojskowa, w której Wnioskodawca pełnił/będzie pełnił służbę w określonych latach była (w stanie faktycznym)/będzie (w zdarzeniu przyszłym) wykorzystywana w tych latach w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

W zaistniałym stanie faktycznym (od (…) 2017 r. do (…) 2019 r.) Wnioskodawca wykonywał zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

W zdarzeniu przyszłym (od (…) 2020 r. do (…) 2021 r.) Wnioskodawca wykonywał oraz będzie wykonywał zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej, należność zagraniczna podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.)?
2. Czy w przypadku, gdy przepisy regulujące tok służby żołnierzy zawodowych poza granicami państwa oraz przepisy prawa podatkowego nie ulegną zmianie, stan przyszły, tj. od (…) 2020 r. do (…) 2021 r., będzie taki sam jak zaistniały stan faktyczny, czyli: należność zagraniczna podlegać będzie zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do obu zadanych we wniosku pytań podatkowych – przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną żołnierzy wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Kwestię sporną wśród organów podatkowych stanowiła wykładnia pojęcia „jednostka wojskowa”. Za wolne od podatku dochodowego uznawano przede wszystkim należności żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa (Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1117, z późn. zm.).

Tymczasem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. W latach 2015-2017 dominowała linia orzecznictwa NSA, zgodnie z którą przy interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym uznawano, iż nie ma potrzeby odwoływania się do ustaw wojskowych, lecz wystarczy potoczne przyjęte znaczenie pojęcia „jednostka wojskowa”. Stanowisko takie zostało zaprezentowane między innymi w wyrokach NSA II FSK o numerach: 1548/14 (z 3 sierpnia 2016 r), 724/13 (z 23 kwietnia 2015 r.), 2030/14 (z 13 lipca 2016 r.), 2639/14 (z 18 listopada 2016 r.), 3279/15 (z 29 listopada 2017 r.), jak również w wydanym w składzie siedmiu sędziów wyroku NSA numer II FSK 1167/17 z dnia 8 lipca 2019.

Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia „jednostki wojskowej”, jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do obu zadanych we wniosku pytań podatkowych – otrzymywana należność zagraniczna powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych: stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych określają ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 860) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej - żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - pozostałych żołnierzy zawodowych.
   
   

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 ww. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Od 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   1. organizacjach międzynarodowych,
   2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
   
   

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a-c) ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.
   
   

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna - na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny - w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.
   
   

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

‒ z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby;

Z treści wniosku i jego uzupełnienia wynika, że rozkazami personalnymi Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Jednostka wojskowa, w której Wnioskodawca pełnił/będzie pełnił służbę w określonych latach była (w stanie faktycznym)/będzie (w zdarzeniu przyszłym) wykorzystywana w tych latach w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom. W zaistniałym stanie faktycznym oraz w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wykonywał/będzie wykonywał zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Biorąc powyższe pod uwagę, na gruncie przedstawionych: stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, a także przywołanych wyżej przepisów prawa, należy stwierdzić, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu rozkazami personalnymi Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej do pełnienia służby wojskowej w składzie jednostki wojskowej użytej dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionymi przez Wnioskodawcę stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawcy. Jeżeli przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będą się różniły od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałych stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W stosunku do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tych orzeczeniach nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej stanowiska tut. organu. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Odnośnie do dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.