Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.359.2020.1.EC
z 3 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu uczestnictwa w spółce jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu uczestnictwa w spółce jawnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną (dalej: "Wnioskodawca") jest wspólnikiem spółki jawnej (dalej: "Spółka”). Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest świadczenie usług związanych z budową (…) (dalej: "Usługi"). Wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne. Obok Wnioskodawcy wspólnikiem Spółki jest jeszcze jedna osoba fizyczna, jednakże do Spółki zamierzają przystąpić dwaj inni wspólnicy (dalej: "Wspólnicy"). Ta liczba wspólników w przyszłości może ulec zmianie. Jeden z nowo przystępujących Wspólników („nowo przystępujący do Spółki Wspólnik") prowadzi działalność w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego i zamierza ją kontynuować po przystąpieniu do Spółki w ramach odrębnie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług związanych z budową (…) (obsługa klientów Spółki) Spółka nabywa profesjonalne usługi w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego od kilkunastu podmiotów gospodarczych, z którymi zawiera umowy o pracę lub cywilnoprawne umowy o świadczenie usług; jednym z takich podmiotów jest także Wspólnik prowadzący działalność w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego.

Niezależnie od bycia Wspólnikiem w Spółce i uzyskiwania przychodu z tytułu udziału w zysku osiągniętym przez Spółkę, nowo przystępujący do Spółki Wspólnik zamierza kontynuować odpłatne świadczenie usług w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego („Usługi”) na rzecz Spółki. Będą one świadczone na podstawie stosownej umowy cywilnoprawnej zawartej między Spółką a nowo przystępującym do Spółki Wspólnikiem, w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo przedsiębiorców. Należy zaznaczyć, że nowo przystępujący do Spółki Wspólnik świadczy tego rodzaju usługi również na rzecz innych podmiotów i uzyskuje z tego tytułu przychody i będzie kontynuował tę działalność także po przystąpieniu do Spółki.

W konsekwencji nowo przystępujący do Spółki Wspólnik w relacjach ze Spółką wystąpi jako odrębny podmiot gospodarczy (nowo przystępujący do Spółki Wspólnik posiada odrębne od Spółki numery REGON i NIP). Z tytułu świadczenia Usług nowo przystępujący do Spółki Wspólnik będzie wystawiać na Spółkę faktury VAT, jako podwykonawca Spółki, stanowiące podstawę do wypłaty wynagrodzenia (dalej: "Wynagrodzenie"). Swoje Wynagrodzenie nowo przystępujący do Spółki Wspólnik będzie wykazywał dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych jako przychód z prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej.

Wynagrodzenie dla nowo przystępującego do Spółki Wspólnika z tytułu świadczonych usług na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od ewentualnego udziału w zysku Spółki, przysługującemu każdemu ze Wspólników na zasadach określonych w umowie Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy poniesione przez Spółkę wydatki na wypłatę pozostałym Wspólnikom wynagrodzeń z tytułu świadczonych przez nich na rzecz Spółki Usług, udokumentowane fakturami VAT, będą stanowiły dla Wnioskodawcy, jako Wspólnika, koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestnictwa w Spółce, proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zysku określonego w umowie Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez Spółkę wydatki na wypłatę pozostałym Wspólnikom wynagrodzeń z tytułu świadczonych przez nich Usług, udokumentowane fakturami VAT, będą stanowiły dla Wnioskodawcy, jako Wspólnika, koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestnictwa w Spółce, proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zysku określonym w umowie Spółki.

Uzasadnienie.

Spółka jawna jest spółką osobową nieposiadającą osobowości prawnej. Podatnikami są zatem poszczególni Wspólnicy Spółki, a nie sama Spółka. W konsekwencji tylko Wspólnicy Spółki mogą dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodów ze wspólnego źródła przychodów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Stosownie do art. 8 ust. 2 Ustawy o PIT wskazane zasady stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W myśl art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przytoczonym przepisie art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT nie wskazano wprost, jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź funkcjonowanie źródła tego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są koszty związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem że podatnik wykaże, iż zostały one właśnie w takim celu, w sposób racjonalny poniesione.

W świetle powyższego uregulowania, jeżeli wydatek nie jest objęty katalogiem wydatków wymienionych w art. 23 Ustawy o PIT, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, i jednocześnie istnieje wskazany powyżej związek przyczynowy między poniesionym wydatkiem a przychodem - wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodu.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać łącznie następujące warunki:

1. być poniesionym przez podatnika, tj. musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
2. być definitywny,
3. pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
4. nie być kosztem nieuznawanym za koszty uzyskania przychodów, stosownie do art. 23 Ustawy o PIT;
5. być właściwie udokumentowany.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze, iż Usługi świadczone przez nowo przystępującego do Spółki Wspólnika na rzecz Spółki w sposób bezpośredni mają być związane z usługami, jakie Spółka świadczy swoim klientom, występuje bezpośredni związek pomiędzy poniesionym wydatkiem z tytułu wypłaty Wynagrodzenia nowo przystępującemu do Spółki Wspólnika a przychodami osiąganymi przez Spółkę. Wskazany koszt uzyskania przychodu zastanie również właściwie udokumentowany wystawioną na rzecz Spółki fakturą VAT oraz zostanie pokryty z zasobów majątkowych Spółki.

Co więcej, zauważyć należy, iż w sytuacji gdy wspólnik będący wspólnikiem spółki jawnej świadczy usługi dla tej spółki, jako odrębny podmiot prowadzący działalność gospodarczą na własny rachunek, to transakcje zawierane z ww. spółką następują w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze.

Przepisy Ustawy o PIT nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między odrębnymi podmiotami gospodarczymi, w których ta sama osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą świadczy usługi na rzecz spółki jawnej, w której jest również wspólnikiem.

Reasumując, sam fakt, iż nowo przystępujący do Spółki Wspólnik świadczący Usługi na rzecz Spółki będzie jednocześnie wspólnikiem tej Spółki, nie stoi na przeszkodzie do zaliczenia wydatków na nabycie tych Usług do kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy, wydatek z tytułu wypłaty Wynagrodzenia za świadczone Usługi przez nowo przystępującego do Spółki Wspólnika nie jest objęty katalogiem wydatków wymienionych w art. 23 Ustawy o PIT, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

W szczególności w zaistniałej sytuacji nie ma podstaw do zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy koszt poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek został poniesiony przez podatnika,
  

• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  
  

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną ‒ także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki; kosztem uzyskania przychodów jest jednak wynagrodzenie małżonka podatnika i małoletnich dzieci podatnika, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną ‒ także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki, należne z tytułów określonych w art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2, 8 i 9 lub z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244), z zastrzeżeniem pkt 55 i art. 22 ust. 6ba.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, jest wspólnikiem w spółce jawnej. Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług związanych z budową (…) (dalej: Usługi). Obok Wnioskodawcy wspólnikiem Spółki jest jeszcze jedna osoba fizyczna, jednakże do spółki zamierzają przystąpić dwaj inni wspólnicy. Jeden z nowo przystępujących prowadzi działalność w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego i zamierza ją kontynuować po przystąpieniu do Spółki w ramach odrębnie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. W celu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług związanych z budową (…) (obsługa klientów Spółki) Spółka nabywa profesjonalne usługi w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego od kilkunastu podmiotów gospodarczych, z którymi zawiera umowy o pracę lub cywilnoprawne umowy o świadczenie usług; jednym z takich podmiotów jest także Wspólnik prowadzący działalność w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego. Niezależnie od bycia Wspólnikiem w Spółce i uzyskiwania przychodu z tytułu udziału w zysku osiągniętym przez Spółkę, nowo przystępujący do Spółki Wspólnik zamierza kontynuować odpłatne świadczenie usług w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego na rzecz Spółki. Będą one świadczone na podstawie stosownej umowy cywilnoprawnej zawartej między Spółką a nowo przystępującym do Spółki Wspólnikiem, w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej. W konsekwencji nowo przystępujący do Spółki Wspólnik w relacjach ze Spółką wystąpi jako odrębny podmiot gospodarczy. Z tytułu świadczenia Usług nowo przystępujący do Spółki Wspólnik będzie wystawiać na Spółkę faktury VAT, jako podwykonawca Spółki, stanowiące podstawę do wypłaty wynagrodzenia. Wynagrodzenie dla nowo przystępującego do Spółki Wspólnika z tytułu świadczonych usług na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od ewentualnego udziału w zysku Spółki, przysługującemu każdemu ze Wspólników na zasadach określonych w umowie Spółki.

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy wspólnik spółki jawnej świadczy usługi dla tej spółki, jako odrębny podmiot prowadzący działalność gospodarczą na własny rachunek, to transakcje zawierane z tą spółką następują na podstawie stosunku prawnego łączącego dwa odrębne podmioty gospodarcze. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między odrębnymi podmiotami gospodarczymi, w których ta sama osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą świadczy usługi na rzecz spółki jawnej, w której jest również wspólnikiem. Sam fakt, że wspólnikiem spółki jawnej jest ta sama osoba, która świadczy usługi na rzecz spółki, nie stanowi przeszkody do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wspólników spółki jawnej wydatków na nabycie usług od wspólnika, świadczonych przez niego w ramach prowadzonej odrębnie indywidualnej działalności gospodarczej.

W rozpatrywanej sprawie świadczenie przez drugiego Wspólnika usług nastąpi na podstawie stosunku prawnego (umowy cywilnoprawnej) łączącego dwa odrębne podmioty gospodarcze − Wspólnika (jako osobę prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą) oraz Spółkę. Dlatego też wykonywanie usług w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie może być uznane za pracę własną w rozumieniu przepisu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że wydatki Spółki na nabycie usług świadczonych przez drugiego Wspólnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile w istocie wydatki te spełniać będą przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym dla Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki, ww. wydatki będą mogły stanowić koszty podatkowe, proporcjonalnie do jego udziału w zysku Spółki.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy: zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między odrębnymi podmiotami gospodarczymi, w których ta sama osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą świadczy usługi na rzecz spółki jawnej, w której jest również wspólnikiem. Jednak zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest określonym wymogom uregulowanym w rozdziale 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 23m ust. 1 pkt 4 lit. c ww. ustawy: ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podmiotach powiązanych ‒ oznacza to spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników.

Natomiast w myśl art. 23o ust. 2 powoływanej ustawy: jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zatem sam fakt, że wspólnikiem spółki jawnej jest ta sama osoba, która świadczy usługi na rzecz spółki, nie stanowi przeszkody do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tej spółki wydatków na nabycie usług wspólnika − świadczonych przez niego w ramach prowadzonej odrębnie indywidualnej działalności gospodarczej. Jednak ustalając warunki ww. usług, należy uwzględniać zapisy wskazanego powyżej art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – poniesione przez Spółkę wydatki na wypłatę innemu Wspólnikowi wynagrodzenia z tytułu świadczonych przez niego na rzecz Spółki Usług, udokumentowane fakturami VAT, będą stanowiły dla Wnioskodawcy, jako Wspólnika, koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestnictwa w Spółce, proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zysku określonego w umowie Spółki.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.