2020.07.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.387.2020.2.EC

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.387.2020.2.EC
z 8 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2020 r. (data wpływu 30 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2020 r. do Organu podatkowego wpłynął wniosek dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 1 czerwca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.387.2020.1.EC, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 1 czerwca 2020 r. (skutecznie doręczono w dniu 4 czerwca 2020 r.), zaś w dniu 10 czerwca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 10 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 15 marca 2011 r. (wznowiona w dniu 2 stycznia 2019 r.) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą … (NIP: ….), której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Niego forma opodatkowania to podatek liniowy 19%.

Od dnia 14 stycznia 2019 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz … z siedzibą w … – dalej zamiennie: „Spółka”, „Kontrahent”, „Zleceniodawca” – na podstawie ramowej umowy o współpracy tzw. kontraktu. Wnioskodawca wykonuje czynności zdalnie na terytorium Polski. Wnioskodawca odbywa także podróże służbowe głównie do B. i H., z uwagi na:

obowiązujące Go procedury dostępu do informacji poufnych, niezbędnych w jego pracy oraz,
konieczność prowadzenia bezpośrednich konsultacji z funkcjonariuszami ... (jak również, okazjonalnie, przedstawicielami innych ...).

Wnioskodawca realizuje swój obowiązek podatkowy w Polsce. Na mocy przedmiotowego kontraktu ze Spółką Wnioskodawca tworzy osobiście dla klienta, tj. ..., różne komponenty składowe tzw. P. R. R. (…): programy komputerowe, modele matematyczne, algorytmy i procedury. Wnioskodawca korzysta częściowo z wyników działalności twórczej innych specjalistów IT, pracujących w różnych departamentach ... Kod źródłowy i inne efekty ich pracy twórczej nie są przez Wnioskodawcę kupowane, lecz uzyskuje On do nich autoryzowany dostęp dzięki posiadanym prawom dostępu do poufnych informacji i wewnętrznych zasobów ..., przyznanym Mu przez właściwego kierownika macierzystej jednostki w strukturach ....

Wnioskodawca wykonuje czynności jako członek specjalnej grupy roboczej w Generalnej Dyrekcji ds. Informatyki .... Jest to dedykowany zespół badawczo-rozwojowy, powołany do tworzenia i rozwijania P. R. R. (….). W skład tego zespołu wchodzi wielu innych programistów, analityków i architektów IT. Programiści mają jasno sprecyzowane zadania i odpowiadają za własne programy – także majątkowo. Wnioskodawca pełni funkcję Architekta Korporacyjnego (Enterprise Architect). Wnioskodawca w ramach swoich obowiązków w tej roli odpowiada m.in. za badanie potrzeb różnych departamentów ... oraz projektowanie i tworzenie, odpowiadającej tym konkretnym potrzebom P. R. R..

Ponadto, we współpracy z Zespołem ds. Inwestycji IT w Generalnej Dyrekcji ds. Informatyki oraz Zespołem ds. Architektury Wnioskodawca odpowiada także za badanie istniejących systemów IT pod kątem ich efektywności ekonomicznej, jakości i adekwatności funkcjonalnej. Wnioskodawca prowadzi szczegółowe analizy i badania satysfakcji użytkowników tych systemów oraz warsztaty z zespołami programistycznymi, których celem jest rozwijanie nowych funkcjonalności w odpowiedzi na potrzeby użytkowników.

Efekty opisanej wyżej pracy twórczej służą racjonalizacji architektury IT ..., zmniejszeniu kosztów generowanych przez jej wewnętrzne systemy, poprawie ich jakości oraz bezpieczeństwa, a także dostarczaniu nowych funkcjonalności.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie nieistniejące dotychczas na rynku, na specjalne zamówienie ..., którego celem jest m.in. zautomatyzowane obliczanie poziomu oszczędności w budżecie ..., dzięki zastosowaniu R. R. (….). R. .R. to programy komputerowe usprawniające pracę w różnych departamentach ....

Projektowane przez Wnioskodawcę formuły matematyczne (wzory formalnie opisujące metodykę obliczeń) oraz skrypty (kod implementujący metodykę obliczeń) wykorzystywane są np. przez ogólnoorganizacyjny Program S. i W. do raportowania finansowego i podejmowania decyzji na wyższych szczeblach kierowniczych. Wnioskodawca tworzy ww. formuły samodzielnie i jest ich autorem. Podsumowując, na skutek wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności powstają nowe kwalifikowane IP, a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność Wnioskodawcy wymaga nieustannego zdobywania, poszerzania i kreatywnego łączenia interdyscyplinarnej wiedzy z różnych dziedzin takich jak: informatyka, architektura systemów i inżynieria oprogramowania, matematyka, ekonomia, optymalizacja i automatyzacja procesów, teoria negocjacji. Wiedza ta jest przez Wnioskodawcę systematycznie zbierana i kodyfikowana, a następnie stale wykorzystywana przy tworzeniu i rozwijaniu programów przez Niego samego i przez inne osoby. Zgodnie z postanowieniami umowy łączącej Wnioskodawcę ze Spółką, Wnioskodawca przenosi wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Niego utworów, co dotyczy w szczególności programów komputerowych i ich części (np. modeli algorytmów, procedur), na Klienta Spółki – .... Przeniesienie to odbywa się z chwilą wytworzenia utworu. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych na Klienta Spółki jest uwzględnione w wynagrodzeniu za świadczenie usług na rzecz Spółki. Wnioskodawca, jako niezależny przedsiębiorca (freelancer), wykonując czynności przewidziane umową, nie pozostaje pod faktycznym kierownictwem Spółki. Wyniki jego działalności są jednak weryfikowane i akceptowane przez funkcjonariuszy ... Wnioskodawca może co do zasady wykonywać większość swoich czynności w dowolnym miejscu i czasie, pod warunkiem posiadania dostępu do internetu i odpowiednich programów zabezpieczających, zainstalowanych na urządzeniach, z których korzysta, wykonując swoje czynności zdalnie. Jednak w przypadku czynności wymagających fizycznego dostępu do budynków lub zasobów informacyjnych, bądź też osobistych kontaktów i konsultacji z funkcjonariuszami ..., zazwyczaj wymaga to od Wnioskodawcy wykonywania ich w siedzibie (...) lub innych wskazanych lokacjach, do których dani funkcjonariusze są przypisani – jest to jednak każdorazowo determinowane potrzebą danego projektu i decyzją Wnioskodawcy. Wnioskodawca jako niezależny przedsiębiorca (freelancer), odpowiada za wykonywane czynności i ich rezultat przed Klientem ... i przed Kontrahentem (…..).

Mając na uwadze powyższe wskazać trzeba, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza oprogramowanie dla Kontrahenta (Spółki będącej Zleceniodawcą), bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy lub w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Jego praktyce gospodarczej (ani w praktyce gospodarczej Jego Kontrahenta, ani w praktyce ...) lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca zatem prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która jest przez Niego prowadzona od początku współpracy z ww. Spółką.

Przykłady konkretnych działań B+R podejmowanych przez Wnioskodawcę:

Systematyczne metodyczne badanie istniejących i planowanych systemów IT w różnych dyrekcjach generalnych ..., celem identyfikacji potencjału do redukcji ich liczby i unikania kosztów na poziomie całej organizacji. Badanie to odbywa się przy wykorzystaniu dostępnej wiedzy i pogłębianiu jej w celu tworzenia nowego zastosowania w postaci zaawansowanego modelu ekonomicznego i opartego na nim programu unikania kosztów, mającego na celu optymalizację budżetu ....
Systematyczne, metodyczne tworzenie nowych programów i procedur, przy wykorzystaniu wiedzy o istniejących programach, procedurach i R. R. Wiedza ta jest wykorzystywana i pogłębiana w celu stworzenia P. R. R., będącej istotnym elementem ogólnoorganizacyjnego Programu S. i W., mającego na celu optymalizację budżetu ....

Ponieważ jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Klienta Spółki w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie usługi/produktu.

Mając na uwadze obowiązujące od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Zleceniodawcą, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca kontynuuje współpracę ze Spółką w 2020 r. Wnioskodawca zatem zamierza również rozliczyć w ten sam sposób dochód w zeznaniu rocznym za 2020 r. i w przypadku dalszej współpracy w latach kolejnych.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku współpracy ze Spółką i obejmuje ona okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75. „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box”. Ze względu na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

Oprócz tworzenia oprogramowania, Wnioskodawca zamierza w przyszłości również rozwijać oprogramowanie:

na podstawie nabycia licencji wyłącznych od podmiotów prawa z którymi podpisze regulujące to Umowy licencyjne lub Umowy współpracy, bądź też,
na podstawie nabycia autorskich praw do utworów od różnych twórców, z którymi podpisze Umowy o dzieło z przeniesieniem praw autorskich lub Umowy zlecenia z przeniesieniem praw autorskich.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza rozliczyć również dochód uzyskiwany z licencji albo ze sprzedaży kwalifikowanych IP powstałych na skutek tak opisanego rozwijania oprogramowania w oparciu o ulgę IP BOX – 5% stawki opodatkowania.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, Wnioskodawca ponosi (lub będzie ponosił w przyszłości) wydatki takie jak: koszty zakupionych środków trwałych (w tym odpisów amortyzacyjnych) oraz licencji oprogramowania i innych praw niezbędnych do wytworzenia IP, koszty prowadzenia zaawansowanej analizy architektury informatycznej Klienta, koszty systematycznych konsultacji – m.in. z funkcjonariuszami ..., z innymi współpracującymi z ... ekspertami ds. IT z użytkownikami badanych systemów IT – obejmujące m.in. koszty podróży służbowych diet zagranicznych, koszty podwykonawców – w tym umów o dzieło i umów zlecenie, na podstawie których Wnioskodawca nabywa IP.

Powyższe opłaty są bezpośrednimi kosztami koniecznymi do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy, fizycznego wytwarzania i rozwijania na jego rzecz oprogramowania. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu od początku współpracy ze Spółką, tj. od dnia 14 stycznia 2019 r. Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa, której efektem jest wskazane przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, co zostało również wskazane w treści wniosku. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem wniosku, a dokładnie pytania nr 1, jest kwestia możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 5% stawki od dochodu już uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę. Natomiast w pytaniu 2 Wnioskodawca pyta o samą możliwość rozliczania dochodów w oparciu o ulgę IP BOX, w przypadku rozwijania lub ulepszania oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej, co zamierza dopiero wykonywać w przyszłości. Aktualnie Wnioskodawca zamierza rozliczyć jedynie dochód uzyskiwany z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Niego z uwzględnieniem preferencyjnej stawki 5% podatku PIT. Dochodem z wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, oraz analogicznie do odpowiedzi na poniższe pytanie. Wnioskodawca aktualnie wytwarza oprogramowanie osobiście (rezultat własnej pracy twórczej), a zamierza je rozwijać i ulepszać w przyszłości. Czynności polegające na rozwijaniu i ulepszaniu istniejącego już oprogramowania będą dotyczyły oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy lub także innych osób. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania będą zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania (rozwijanie lub ulepszanie dotyczy zdarzeń przyszłych). W przypadku rozwijania lub ulepszania oprogramowania autorstwa innych osób lub stanowiącego własność podmiotu trzeciego, Wnioskodawca zamierza to wykonywać na podstawie udzielonej wcześniej licencji wyłącznej albo na podstawie zawartej wcześniej umowy zastrzegającej wyłączność korzystania przez Niego z oprogramowania. Powyższe będzie odbywało się następnie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Dla uzyskania pewności co do poprawności swojego stanowiska na temat stosowalności ulgi IP Box do dochodów uzyskiwanych w wyniku sprzedaży praw własności intelektualnej do oprogramowania rozwiniętego lub ulepszonego w ten sposób, Wnioskodawca postanowił zadać pytanie nr 2 we wniosku. W przypadku rozwijania lub ulepszania oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy będzie następowało to już po przeniesieniu na Klienta praw majątkowych do wytworzonego utworu. Wnioskodawcy będzie wówczas przysługiwała licencja wyłączna na rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania, albo też będzie się to odbywało na podstawie umowy zastrzegającej wyłączność na korzystanie przez Wnioskodawcę z autorskiego prawa do programu komputerowego.

W przypadku, gdy w zakresie rozwijania lub ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania już istniejącego, którego nie jest właścicielem/współwłaścicielem oraz nie przysługuje Wnioskodawcy licencja wyłączna do korzystania z ulepszanego (rozwijanego) produktu, to wówczas rozwijanie/ulepszanie oprogramowania będzie odbywało się po przeniesieniu (nabyciu) przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do oprogramowania. W wyniku rozwijania lub ulepszania oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Całość autorskich praw majątkowych przenoszona jest przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta Spółki. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem oprogramowania Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód zostanie osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi – analogicznie do odpowiedzi na pytanie powyżej.

Pod pojęciem zakupionych środków trwałych, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca rozumie przede wszystkim dotyczące zdarzenia przyszłego:

koszty nowoczesnego sprzętu telekomunikacyjnego i informatycznego (sieciowego, elektronicznego, komputerowego) niezbędnego do wytworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
koszty innych elementów niezbędnych do stworzenia autonomicznej, bezpiecznej, wydajnej i niezawodnej infrastruktury teleinformatycznej, zapewniającej możliwość kontynuowania pracy zdalnej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej w warunkach epidemii, konfliktów zbrojnych, ataków cybernetycznych, katastrof naturalnych lub innych zagrożeń i stanów wyjątkowych/alarmowych,
koszty zakupu, dostosowania i wyposażenia w specjalistyczną aparaturę, dedykowanego biura pełniącego funkcję laboratorium IT, w którym Wnioskodawca zamierza prowadzić dalszą działalność badawczo-rozwojową w zakresie zaawansowanej informatyki, w tym algorytmiki i elektroniki na cele tworzenia nowoczesnej sztucznej inteligencji,
koszty związanych z tym materiałów i odpisów amortyzacyjnych.

Wszystkie wydatki wskazane we wniosku mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju. Przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu poszczególnych wydatków wymienionych we wniosku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem oprogramowania zostały podsumowane poniżej:

środki trwałe – kategoria ta dotyczy głównie zdarzenia przyszłego. Główną przesłanką jest potrzeba ciągłego podnoszenia konkurencyjności i innowacyjności prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej na tle innych polskich i europejskich firm informatycznych, które również ubiegają się o kontrakty w .... Zaniechanie inwestycji we własne zaplecze badawczo-rozwojowe (nowoczesny sprzęt, infrastrukturę teleinformatyczną, specjalistyczną aparaturę oraz własną dedykowaną przestrzeń laboratoryjną do kontynuowania bardziej zaawansowanych prac badawczo-rozwojowych), spowodowałoby w krótkim czasie utratę konkurencyjności i innowacyjności, prowadzące w konsekwencji do nieprzedłużenia przez Spółkę lub Klienta dotychczasowej współpracy z Wnioskodawcą. Wspomniane środki trwałe mają więc bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem oprogramowania w kontekście zdarzenia przyszłego, ponieważ opisane inwestycje Wnioskodawca uzależnia od uzyskania pozytywnej interpretacji – ulga IP Box pozwoliłaby Wnioskodawcy w istotny sposób zwiększyć innowacyjność i konkurencyjność jego działalności B+R;
licencje oprogramowania i inne prawa niezbędne do wytworzenia IP – kategoria ta dotyczy głównie zdarzenia przyszłego, w którym Wnioskodawca planuje nabywać licencje wyłączne od podmiotów prawa, z którymi podpisze regulujące to Umowy licencyjne lub Umowy współpracy, bądź tez autorskie prawa do utworów od różnych twórców, z którymi podpisze Umowy o dzieło z przeniesieniem praw autorskich lub Umowy zlecenia z przeniesieniem praw autorskich. Wspomniane licencje wyłączne i autorskie prawa do utworów mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a w konsekwencji z wytworzeniem oprogramowania – aktualnie oraz w zdarzeniach przyszłych;
koszty prowadzenia zaawansowanej analizy architektury informatycznej Klienta, koszty systematycznych konsultacji – m.in. z funkcjonariuszami ..., z innymi współpracującymi z ... ekspertami ds. IT, z użytkownikami badanych systemów IT – obejmują m.in. koszty podróży służbowych i diet zagranicznych oraz koszty podwykonawców – w tym umów o dzieło i umów zlecenie, na podstawie których Wnioskodawca nabywa IP. Opłaty te są bezpośrednimi kosztami koniecznymi do faktycznego świadczenia usług dla Klienta i mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem, rozwijaniem bądź ulepszaniem oprogramowania na rzecz Klienta – aktualnie oraz w zdarzeniach przyszłych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za 2019 r. (składanym w 2020 r.), jak również w zeznaniu rocznym za 2020 r. (składanym w 2021 r.), a także za kolejne lata rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
Czy rozwijanie (a nie tylko tworzenie) oprogramowania w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego, tj. na podstawie licencji wyłącznej, czy po uprzednim nabyciu autorskich praw majątkowych do utworu kwalifikuje się do zastosowania ulgi IP Box?
Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu wydatki takie jak: koszty zakupionych środków trwałych (w tym odpisów amortyzacyjnych) oraz licencji oprogramowania i innych praw niezbędnych do wytworzenia IP, koszty prowadzenia zaawansowanej analizy architektury informatycznej Klienta, koszty systematycznych konsultacji – m.in z funkcjonariuszami ..., z innymi współpracującymi z ... ekspertami ds. IT, z użytkownikami badanych systemów IT – obejmujące m.in. koszty podróży służbowych i diet zagranicznych, koszty podwykonawców – w tym umów o dzieło i umów zlecenie, na podstawie których Wnioskodawca nabywa IP, stanowią koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty ponoszone przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), w odniesieniu do pytania nr 1, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

badania naukowe są działalnością obejmującą:
1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży m.in. po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do wytworzenia unikalnego programu dla Klienta (P. R. R. oraz jej komponentów składowych). Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Wnioskodawca przenosi na Klienta zleceniodawcy całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W odniesieniu do pytania nr 2, zdaniem Wnioskodawcy rozwijanie oprogramowania przez Wnioskodawcę na podstawie nabycia licencji wyłącznych od podmiotów prawa, z którymi podpisze regulujące to Umowy licencyjne lub Umowy współpracy, bądź też na podstawie nabycia autorskich praw do utworów od różnych twórców, z którymi podpisze Umowy o dzieło z przeniesieniem praw autorskich lub Umowy zlecenia z przeniesieniem praw autorskich, a następnie osiąganie dochodów ze sprzedaży autorskich praw majątkowych, do tak powstałych kwalifikowanych IP, umożliwia Wnioskodawcy zastosowanie do tego rodzaju dochodów preferencyjnej stawki podatku PIT w wysokości 5%.

Zgodnie z art. 30ca ust. 14 ustawy o PIT, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji. W przypadku zatem rozwijania oprogramowania na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania z danego prawa, gdzie efektem będzie kwalifikowane prawo IP, Wnioskodawca może zastosować do uzyskiwanego dochodu z takiej licencji.

Nadto, w sytuacji gdy Wnioskodawca nabywa utwór wraz z autorskimi prawami majątkowymi, do tego utworu to staje się jego właścicielem. Rozwijanie takiego oprogramowania odbywa się na podstawie posiadanych przez Wnioskodawcę właścicielskich uprawnień i co więcej prowadzi do powstania nowego kwalifikowanego IP. W ocenie Wnioskodawcy, tak rozumiane rozwijanie również kwalifikuje się do zastosowania ulgi IP BOX.

W odniesieniu do pytania nr 3, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Niego wydatki takie jak koszty zakupionych środków trwałych (w tym odpisów amortyzacyjnych) oraz licencji oprogramowania i innych praw niezbędnych do wytworzenia IP, koszty prowadzenia zaawansowanej analizy architektury informatycznej Klienta, koszty systematycznych konsultacji m.in. z funkcjonariuszami ..., z innymi współpracującymi z ... ekspertami ds. IT, z użytkownikami badanych systemów IT – obejmujące m.in. koszty podróży służbowych i diet zagranicznych, koszty podwykonawców – w tym umów o dzieło i umów zlecenie, na podstawie których Wnioskodawca nabywa IP, stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w lit. a) wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Każdy z wyżej wymienionych wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ma bezpośredni związek z prowadzoną przez Niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od dnia 15 marca 2011 r. (wznowiona w dniu 2 stycznia 2019 r.) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem. Od dnia 14 stycznia 2019 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Spółki, dalej zamiennie: „Spółka”, „Kontrahent”, „Zleceniodawca”. Na mocy przedmiotowego kontraktu ze Spółką Wnioskodawca tworzy osobiście dla klienta programy komputerowe, modele matematyczne, algorytmy i procedury.

Wnioskodawca korzysta częściowo z wyników działalności twórczej innych specjalistów IT, pracujących w różnych departamentach .... Kod źródłowy i inne efekty ich pracy twórczej nie są przez Wnioskodawcę kupowane, lecz uzyskuje On do nich autoryzowany dostęp dzięki posiadanym prawom dostępu do poufnych informacji i wewnętrznych zasobów ..., przyznanym Mu przez właściwego kierownika macierzystej jednostki w strukturach (...).

Wnioskodawca tworzy także metodyki ulepszania i racjonalizacji rozwiązań IT pochodzących od innych zespołów oraz projektuje ich długoterminowy rozwój poprzez opracowywanie planów strategicznych, zatwierdzanych przez Zespół ds. (...). Działalność Wnioskodawcy wymaga nieustannego zdobywania, poszerzania i kreatywnego łączenia interdyscyplinarnej wiedzy z różnych dziedzin takich jak: informatyka, architektura systemów i inżynieria oprogramowania, matematyka, ekonomia, optymalizacja i automatyzacja procesów, teoria negocjacji. Wiedza ta jest przez Wnioskodawcę systematycznie zbierana i kodyfikowana, a następnie stale wykorzystywana przy tworzeniu i rozwijaniu programów przez Niego samego i przez inne osoby. Zgodnie z postanowieniami umowy łączącej Wnioskodawcę ze Spółką, Wnioskodawca przenosi wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Niego utworów, co dotyczy w szczególności programów komputerowych i ich części (np. modeli algorytmów, procedur), na Klienta Spółki. Na skutek wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności powstają nowe kwalifikowane IP, a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza oprogramowanie dla Kontrahenta (Spółki będącej Zleceniodawcą), bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy lub w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Jego praktyce gospodarczej (ani w praktyce gospodarczej Jego Kontrahenta, ani w praktyce ...) lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca zatem prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która jest przez Niego prowadzona od początku współpracy z ww. Spółką. Wnioskodawca przenosi na Klienta Spółki w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie usługi/produktu.

Wnioskodawca aktualnie wytwarza oprogramowanie osobiście (rezultat własnej pracy twórczej), a zamierza je rozwijać i ulepszać w przyszłości. Czynności polegające na rozwijaniu i ulepszaniu istniejącego już oprogramowania będą dotyczyły oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy lub także innych osób. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania będą zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania (rozwijanie lub ulepszanie dotyczy zdarzeń przyszłych). W przypadku rozwijania lub ulepszania oprogramowania autorstwa innych osób lub stanowiącego własność podmiotu trzeciego, Wnioskodawca zamierza to wykonywać na podstawie udzielonej wcześniej licencji wyłącznej albo na podstawie zawartej wcześniej umowy zastrzegającej wyłączność korzystania przez Niego z oprogramowania. Powyższe będzie odbywało się następnie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku, gdy w zakresie rozwijania lub ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania już istniejącego, którego nie jest właścicielem/współwłaścicielem oraz nie przysługuje Wnioskodawcy licencja wyłączna do korzystania z ulepszanego (rozwijanego) produktu, to wówczas rozwijanie/ulepszanie oprogramowania będzie odbywało się po przeniesieniu (nabyciu) przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do oprogramowania. W wyniku rozwijania lub ulepszania oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Całość autorskich praw majątkowych przenoszona jest przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta Spółki. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem oprogramowania Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód zostanie osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza rozliczyć również dochód uzyskiwany z licencji albo ze sprzedaży kwalifikowanych IP powstałych na skutek tak opisanego rozwijania oprogramowania w oparciu o ulgę IP BOX – 5% stawki opodatkowania.

Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa, której efektem jest wskazane przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji, będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

− podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W odniesieniu do powyższego należy zauważyć, że zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy wynika, że do kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z akapitem 39 Raportu OECD BEPS, Plan Działania nr 5, koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

poniesionymi przez podatnika w związku wytworzeniem/rozwojem/ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

kwalifikowanymi IP,

dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Koncentrując się zatem na wykazaniu powyższego związku, dokonując oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy ocenić to, czy wydatki ponoszone przez podatnika, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 ustawy lit. a) wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu), abstrahując w tym przypadku od kwalifikacji tych kosztów do celów ustalania dochodu w świetle ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, Wnioskodawca ponosi (lub będzie ponosił w przyszłości) wydatki takie jak: koszty zakupionych środków trwałych (w tym odpisów amortyzacyjnych) oraz licencji oprogramowania i innych praw niezbędnych do wytworzenia IP, koszty prowadzenia zaawansowanej analizy architektury informatycznej Klienta, koszty systematycznych konsultacji – m.in. z funkcjonariuszami ..., z innymi współpracującymi z ... ekspertami ds. IT, z użytkownikami badanych systemów IT – obejmujące m.in koszty podróży służbowych diet zagranicznych, koszty podwykonawców – w tym umów o dzieło i umów zlecenie, na podstawie których Wnioskodawca nabywa IP.

Powyższe opłaty są bezpośrednimi kosztami koniecznymi do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy, fizycznego wytwarzania i rozwijania na Jego rzecz oprogramowania. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania.

Pod pojęciem zakupionych środków trwałych, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca rozumie przede wszystkim dotyczące zdarzenia przyszłego:

koszty nowoczesnego sprzętu telekomunikacyjnego i informatycznego (sieciowego, elektronicznego, komputerowego) niezbędnego do wytworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
koszty innych elementów niezbędnych do stworzenia autonomicznej, bezpiecznej, wydajnej i niezawodnej infrastruktury teleinformatycznej, zapewniającej możliwość kontynuowania pracy zdalnej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej w warunkach epidemii, konfliktów zbrojnych, ataków cybernetycznych, katastrof naturalnych lub innych zagrożeń i stanów wyjątkowych/alarmowych,
koszty zakupu, dostosowania i wyposażenia w specjalistyczną aparaturę, dedykowanego biura pełniącego funkcję laboratorium IT, w którym Wnioskodawca zamierza prowadzić dalszą działalność badawczo-rozwojową w zakresie zaawansowanej informatyki, w tym algorytmiki i elektroniki na cele tworzenia nowoczesnej sztucznej inteligencji,
koszty związanych z tym materiałów i odpisów amortyzacyjnych.

Wobec powyższego – ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Reasumując – ww. wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, od początku współpracy ze Spółką tj. od dnia 14 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na klienta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie pracował nad rozwojem (ulepszeniem) oprogramowania, którego nie będzie właścicielem, współwłaścicielem, ani użytkownikiem posiadającym licencję wyłączną, należy wskazać, że będzie dochodziło do rozwoju (ulepszenia) „przedmiotu cudzej własności”.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box.

Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca sprzedał wytworzone przez siebie kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, to wynagrodzenie za świadczoną usługę jako dochód z tej sprzedaży kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP.

Natomiast w sytuacji, kiedy Wnioskodawca będzie rozwijał lub ulepszał zbyte uprzednio przez Niego oprogramowanie komputerowe (którego nie był już właścicielem ani współwłaścicielem) lub rozwijał (ulepszał) oprogramowanie będące własnością klienta (wytworzone przez innego programistę), to dochód z tego tytułu będzie mógł kwalifikować się do dochodów z kwalifikowanego IP wyłącznie w sytuacji, gdy w umowie licencyjnej zastrzeżona została wyłączność w zakresie korzystania z tego prawa.

Z informacji przedstawionych we wniosku i jego uzupełnieniu wynika jednak, że Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie komputerowe, zbywa autorskie prawa majątkowe do tego programu, jak również będzie ulepszał oprogramowanie zarówno wytworzone przez Niego, jak i innych członków zespołu. W przypadku rozwijania lub ulepszania oprogramowania autorstwa innych osób lub stanowiącego własność podmiotu trzeciego, Wnioskodawca zamierza to wykonywać na podstawie udzielonej wcześniej licencji wyłącznej albo na podstawie zawartej wcześniej umowy zastrzegającej wyłączność korzystania przez Niego z oprogramowania. W wyniku rozwijania lub ulepszania oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem, dochód z tytułu ww. modyfikacji oprogramowania komputerowego może być opodatkowany 5% stawką, w przypadku gdy rozwijanie/ulepszanie oprogramowania będzie odbywało się po przeniesieniu (nabyciu) przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do oprogramowania i gdy ulepszone/rozwinięte oprogramowanie będzie stanowiło utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Reasumując, uzyskany przez Wnioskodawcę w ramach wynagrodzenia za świadczenie usług dochód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania stanowiącego utwór prawnie chroniony, wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku od dochodów uzyskanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego będącego Jego własnością. Natomiast do uzyskanych dochodów z tytułu modyfikacji (ulepszenia lub rozwinięcia) oprogramowania komputerowego, którego Wnioskodawca staje się właścicielem, a następnie przenosi prawa autorskie na zleceniodawcę, będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli w wyniku ulepszenia lub rozwinięcia oprogramowania powstanie odrębny od tego oprogramowania utwór, tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

W odniesieniu do 2020 r. i lat następnych, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny lub prawny, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca prowadzi ewidencję, która jest odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencją i która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, będzie uprawniony do opodatkowania osiągniętego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjną stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za 2020 r. i lata następne.

Ponadto wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup środków trwałych (w tym odpisy amortyzacyjne), oraz licencji oprogramowania i innych praw niezbędnych do wytworzenia IP, koszty prowadzenia zaawansowanej analizy architektury informatycznej Klienta, koszty systematycznych konsultacji które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o ile są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa, mogą zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. …, …., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin