Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.144.2020.2.RMA
z 10 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2020 r. (data wpływu 30 marca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 17 czerwca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP4-1.4012.144.2020.1.RMA z dnia 2 czerwca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 8 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania otrzymanego dofinansowania (pyt. nr 1) i prawa do odliczenia podatku naliczonego (pyt. nr 4) – jest nieprawidłowe,
  

• ustalenia odbiorcy usługi i określenia podstawy opodatkowania (pyt. nr 2) oraz momentu powstania obowiązku podatkowego (pyt. nr 3) – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia przekazanego przez lidera dofinansowania w związku z realizacją projektu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 17 czerwca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

(…) jest jednostką naukową prowadzącą działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia (…), innych przepisów odnoszących się do instytutu oraz statutu.

Instytut realizuje zadania statutowe w szczególności w obszarze:

• realizowania projektów badawczych w ramach celu (…), o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o (…);
  

• komercjalizacji;
  

• współpracy międzynarodowej w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych oraz komercjalizacji;
  

• realizacji projektów badawczych w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych innych niż określone w ustawie o (...) w art. l ust. 2 pkt 1;
  

• produkowania unikatowej aparatury badawczej i unikatowych materiałów;
  

• prowadzenia kursów i szkoleń kadr dla gospodarki;
  

• prowadzenia innej działalności związanej z charakterem Instytutu (...);
  

• prowadzenie działalności gospodarczej, pod warunkiem przekazania osiągniętych zysków na działalność statutową.
  
  
  

Instytut działający w ramach (...) ma za cel, zgodnie z art. 2 ustawy o (…):

• prowadzenie badań i prac rozwojowych;
  

• transfer wiedzy oraz wdrażanie wyników badań i prac rozwojowych do gospodarki;
  

• wspieranie polityki gospodarczej państwa;
  

• prowadzenie działalności mającej na celu kształtowanie świadomości społecznej na temat zaawansowanych technologii.
  
  
  

Instytut jest jednym z Partnerów działań realizowanych w ramach projektu (…) Centra (…) wsparciem dla przedsiębiorców, w ramach Osi Priorytetowej 1 Gospodarka wiedzy, Działania 1.3 Centra Innowacji, typ B Regionalny program rozwijania centrów (…) , Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (dalej: „Projekt”).

W związku z faktem, iż Województwo (…) ma za zadanie realizowanie projektów w zakresie szeroko pojętego rozwoju gospodarczego regionu, uczestniczy oraz jest liderem w licznych projektach i programach. Źródło ich finansowania stanowią środki własne Województwa, ale też np. fundusze europejskie, o które Województwo ubiega się, m.in. z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (dalej: „RPO (…)”). Przykładem takiego zadania jest Regionalny Program Rozwijania Centrów (…) (dalej: „(…) ”), który ukierunkowany jest na wsparcie współpracy sektora nauki oraz przedsiębiorstw, a także wzmocnienie komercjalizacji wyników badań naukowych w oparciu o model transferu wiedzy i innowacji.

Projekt realizowany jest przez Województwo (…) (dalej: „Lider”) w partnerstwie z innymi jednostkami naukowymi (dalej: „Partnerzy”), w tym z Wnioskodawcą.

Głównym celem Projektu jest podniesienie innowacyjności (…) przedsiębiorstw poprzez usprawnienie transferu wiedzy z wykorzystaniem potencjału środowiska naukowego instytucji otoczenia biznesu („IOB”), tj. podmiotów niedziałających dla zysku lub przeznaczających zysk na cele statutowe, prowadzące działalność mającą na celu tworzenie korzystnych warunków dla rozwoju innowacji i przedsiębiorczości, w tym uczelni, jednostek badawczych, naukowych i organizacji pozarządowych z podmiotami gospodarczymi w rozwijaniu ich potencjału biznesowego poprzez wprowadzenie rozwiązań innowacyjnych. Efektami realizowanego Projektu będą m.in.: wzmocnienie potencjału gospodarczego regionu poprzez wsparcie przedsiębiorczości, nawiązanie współpracy środowisk naukowych i IOB z przedsiębiorcami, podniesienie standardów dotyczących oferty gospodarczej poprzez nawiązanie współpracy ze środowiskiem naukowym, mobilizacja różnych środowisk regionalnych dla wsparcia innowacyjności w regionie.

W związku z realizacją Projektu, Partnerzy, w tym Wnioskodawca oraz Województwo (…) zawarli umowę partnerską (dalej „Umowa Partnerska”), która określa zasady funkcjonowania partnerstwa, zasady współpracy Lidera Projektu i Partnerów oraz współpracy pomiędzy Partnerami. Umowa przewiduje w szczególności kwestię zadań poszczególnych Partnerów oraz Lidera, rozliczeń finansowych, raportowania wykonania poszczególnych działań, itp.

Poszczególni Partnerzy mają wyznaczone zadania zgodne z kierunkowym przedmiotem ich działalności. Wnioskodawca odpowiedzialny jest za realizację usług proinnowacyjnych w zakresie Chemia dla przedsiębiorców (…). Stosownie do Umowy Partnerskiej, Lider odpowiedzialny jest natomiast za reprezentowanie Partnerów przed instytucją pośrednicząca RPO (…) 2014-2020 w procesie ubiegania się o dofinansowanie Projektu, koordynowanie prawidłowości działań Partnerów, zapewnienie prawidłowości operacji finansowych, przedkładanie wniosków o płatności do instytucji pośredniczącej w celu rozliczenia wydatków w projekcie a także za działania promocyjne wspierające Centra (…).

Zadaniem Wnioskodawcy oraz pozostałych Partnerów jest wniesienie do Projektu przede wszystkim potencjału kadrowego oraz naukowego. Zgodnie z założeniami naboru do Projektu Wnioskodawca będzie realizować usługi proinnowacyjne polegające na prowadzeniu audytu technologicznego wstępnego jako audytu obligatoryjnego dla każdego przedsiębiorcy uczestniczącego w Projekcie obejmującego m.in.: analizę sytuacji przedsiębiorstwa, sytuację branży/rynków, w których przedsiębiorstwo działa, trendów w obszarze technologii, w których pracuje przedsiębiorstwo, potencjału do absorpcji i skutecznego wykorzystania udzielonej pomocy. Następnie w zależności od potrzeb i decyzji przedsiębiorcy, realizowany będzie audyt technologiczny pogłębiony, który skupiać się będzie przede wszystkim na obszarze „do poprawy” wskazanym w audycie wstępnym. Będzie on zawierał (m.in.): ocenę potencjału i otoczenia funkcjonowania przedsiębiorcy, plan rozwoju przedsiębiorcy na podstawie nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań. Wnioskodawca będzie realizować przydzielone mu we wniosku o dofinansowanie zadania indywidualnie, ponosząc samodzielnie wydatki związane z ich realizacją. Realizacja Projektu będzie możliwa dzięki otrzymanemu dofinansowaniu.

Wnioskodawca, w ramach naboru na Partnerów do Programu, w ofercie szacunkowo zadeklarował wsparcie dla minimum 80 przedsiębiorców, jednak na etapie składania ofert i późniejszego przygotowywania wniosku o dofinansowanie, Wnioskodawca jak i pozostali Partnerzy nie identyfikowali konkretnych przedsiębiorców, dla których będą realizować działania wspierające. Poszukiwanie i rekrutacja przedsiębiorców jest jednym z zadań Partnerów na etapie realizacji projektu, należy to także do zadań Lidera.

Wsparcie zapewniane przez Partnerów, w tym Wnioskodawcę względem przedsiębiorców zakończy się raportem lub kartą usługi i jest w szczególności podyktowane wymogami projektowymi oraz kwalifikowalnością wydatków. Charakter podejmowanych w ramach Projektu działań polega przede wszystkim na transferze wiedzy pomiędzy naukowcami a przedsiębiorcami. Partnerzy Projektu nie mają też żadnego wpływu czy przedsiębiorca w jakikolwiek sposób wykorzysta uzyskane informacje w praktyce.

Każdy z Partnerów, w tym Wnioskodawca realizuje zadania zgodnie z budżetem, wskazującym koszty niezbędne do realizacji Projektu, przy czym zasadniczą część kosztów stanowi wynagrodzenie personelu. Partnerzy realizują przydzielone im we wniosku o dofinansowanie zadania indywidualnie, ponosząc samodzielnie wydatki związane z ich realizacją. Po stronie Wnioskodawcy będą to następujące pozycje kosztowe:

• wynagrodzenia personelu;
  

• wynagrodzenia ekspertów wewnętrznych i zewnętrznych;
  

• delegacje, wyjazdy służbowe personelu;
  

• szkolenia dla personelu;
  

• udział w konferencjach;
  

• odpisy amortyzacyjne;
  

• zakup analiz i ekspertyz;
  

• zakup i pokrycie kosztów uzyskania dostępu do baz, analiz;
  

• koszty pośrednie.
  
  
  

Instytut realizuje zadania Projektu zgodnie z budżetem i Umową Partnerską. Dotacja przekazywana jest na realizację Projektu, bez wyszczególniania działań realizowanych na rzecz poszczególnych przedsiębiorców. Zgodnie z Umową Partnerską, rozliczenie z Liderem Projektu ma formę refundacji, a jednym z warunków wypłaty dotacji jest złożenie przez Wnioskodawcę projektu zestawienia poniesionych wydatków wraz z zestawieniem wykonanych prac. Refundacja obejmuje 95% kosztów kwalifikowanych Projektu, zaś 5% kosztów kwalifikowanych Projektu jest współfinansowana ze środków własnych Wnioskodawcy. W efekcie, uczestniczący w Projekcie przedsiębiorcy nie będą obciążani kosztami związanymi z jego realizacją.

Na potrzeby przygotowania Projektu, Wnioskodawca (jak i wszyscy pozostali Partnerzy) opracował szacunkowy cennik poszczególnych usług. Cennik wynika z metodologii wyliczenia ceny danego rodzaju wsparcia względem przedsiębiorcy (netto), przy czym stanowi on jedynie odzwierciedlenie kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę i został przygotowany na potrzeby celu transparentności Projektu i działalności poszczególnych Partnerów. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że zaproponowany cennik nie funkcjonuje jako oferta działań komercyjnych realizowanych przez Wnioskodawcę.

Rozliczenie dotacji opierać się będzie natomiast na podstawie udokumentowanych realnych kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę, a nie na podstawie liczby świadczonych usług (wykonanych audytów), o czym świadczy zapis Umowy Partnerskiej, zgodnie z którym: „Środki finansowe przekazywane Partnerom przez Lidera projektu stanowią finansowanie kosztów ponoszonych przez Partnerów w związku z wykonaniem zadań określonych w niniejszej umowie oraz wynikających z zapisów wniosku o dofinansowanie projektu”. Do rozliczenia kosztów w Projekcie, przedstawiane są listy płac, faktury, rachunki i inne dokumenty finansowe wystawione za zakup poszczególnych towarów i usług niezbędnych do realizacji Projektu. Wnioskodawca rozliczać będzie wynagrodzenia personelu w części, w jakiej jest on zaangażowany do realizacji Projektu w poszczególnych miesiącach.

Zgodnie z Umową Partnerską, w sytuacji gdy wartość poniesionych kosztów będzie niższa od wartości zrealizowanych usług zwrot zostanie dokonany jedynie do wysokości poniesionych kosztów.

W przypadku niewykorzystania otrzymanych środków z dotacji w całości lub części na realizację Projektu, Wnioskodawca zobowiązany jest do zwrotu niewykorzystanej części otrzymanych transz zgodnie z procedurą przewidzianą w Umowie Partnerskiej, bowiem dofinansowanie przyznane jest na pokrycie kosztów związanych z Projektem.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 15 czerwca 2020 r. na wezwanie Organu Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na pytania:

1. Kto będzie zawierał umowę z uczestnikami projektu (przedsiębiorcami) i jaki będzie jej przedmiot?
   
   

Umowę z przedsiębiorcą będzie zawierał Wnioskodawca (…), zgodnie z zasadami szczególnymi obowiązującymi w Projekcie, przewidzianymi w Umowie Partnerskiej.

Przedmiotem umowy będzie wykonanie audytu technologicznego „zerowego” (wstępnego), audytu technologicznego pogłębionego lub doradztwo w zakresie transferu technologii. Realizacja przedmiotu umowy wpisuje się w zakres działalności statutowej Wnioskodawcy, który jest Instytutem mającym za zadanie: (i) prowadzenie badań i prac rozwojowych, (ii) transfer wiedzy oraz wdrażanie wyników badań i prac rozwojowych do gospodarki, (iii) wspieranie polityki gospodarczej państwa czy prowadzenie działalności mającej na celu kształtowanie świadomości społecznej na temat zaawansowanych technologii.

2. Czy warunki umów, na podstawie których Wnioskodawca będzie realizował usługi objęte zakresem projektu, będą jednakowe dla wszystkich uczestniczących w projekcie podmiotów?
   
   

Warunki umów, na podstawie których Wnioskodawca będzie wykonywał zadania mające na celu realizację Projektu będą jednakowe dla wszystkich przedsiębiorców.

3. Czy i jakie koszty (w jakiej wysokości) ponoszą przedsiębiorcy biorący udział w projekcie, przede wszystkim czy przedsiębiorcy wnoszą wkład własny, którego kwota pokrywa podatek VAT (należy wyjaśnić niespójność pomiędzy przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego a stanowiskiem Wnioskodawcy)?
   
   

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Projekt jest finansowany ze środków pochodzących z dotacji (95% wartości Projektu) oraz ze środków własnych Wnioskodawcy (5%), a przedsiębiorcy nie wnoszą wkładu własnego.

Zarzut niespójności pomiędzy przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego a stanowiskiem własnym Wnioskodawcy jest niezasadny, bowiem nawet w przypadku, gdyby przedsiębiorcy musieli ponieść koszty podatku VAT od dotacji (co byłoby aktualne jedynie w przypadku uznania przez Dyrektora KIS, że dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz potwierdzenia przez Dyrektora KIS stanowiska odnośnie pytania nr 2, że w takiej sytuacji faktura powinna zostać wystawiona na przedsiębiorcę) to kwota tego podatku nie stanowi wkładu własnego przedsiębiorcy.

Podsumowując, przedsiębiorcy nie wnoszą wkładu własnego na potrzeby realizacji Projektu.

4. Czy umowy zawarte z uczestnikami projektu (tj. przedsiębiorcami) przewidują możliwość odstąpienia od umowy zarówno przez podmioty uczestniczące w projekcie, jak i przez Wnioskodawcę? Jeśli tak, to jakie są przesłanki (uregulowania) odnośnie odstąpienia od umów przez ww. strony?
   
   

Projekty umów, które będą zawierane z przedsiębiorcami nie przewidują możliwości odstąpienia od umowy. Zgodnie z założeniami Projektu, jedynie na etapie dokonywania wstępnych ustaleń dotyczących zasad i zakresu współpracy, strony mają możliwość niepodjęcia współpracy.

5. Czy przyznana dotacja przeznaczona będzie wyłącznie na pokrycie kosztów ogólnych działalności Wnioskodawcy w związku z przedmiotową realizacją projektu?
   
   

Przyznana dotacja zostanie przeznaczona na koszty bezpośrednie i pośrednie związane z realizacją Projektu. Kategorie kosztów bezpośrednich przewidziane w Projekcie to: wynagrodzenia osób uczestniczących w Projekcie ze strony Wnioskodawcy, ich delegacje oraz pozostałe koszty, na które składają się:

• wydatki na zakup specjalistycznych analiz, ekspertyz, badań rynkowych, niezbędnych do przygotowania i rozwijania oferty oraz świadczenia usług objętych zakresem Projektu,
  

• wydatki na zakup lub pokrycie kosztów uzyskania dostępu do specjalistycznych danych, baz danych, publikacji niezbędnych do przygotowania i rozwijania oferty oraz świadczenia usług objętych zakresem Projektu,
  

• wydatki służące rozwijaniu potencjału kadr B+R związane z udziałem w specjalistycznych szkoleniach, konferencjach, wizytach studyjnych krajowych i zagranicznych personelu zaangażowanego w merytoryczną realizację Projektu;
  

• wydatki na zakup środków trwałych (kwalifikowane wyłącznie w wysokości odpowiadającej odpisom amortyzacyjnym, za okres w którym były wykorzystywane na rzecz Projektu).
  
  
  

Środki przyznane na realizację Projektu przeznaczone będą na pokrycie wszystkich ww. kategorii kosztów z zastrzeżeniem spełnienia zasad kwalifikowalności wydatków.

6. Czy realizacja projektu objętego zakresem wniosku, będzie uzależniona od otrzymania dotacji, o której mowa w opisie sprawy, tj. czy gdyby Wnioskodawca nie otrzymał dotacji, realizowałby projekt?
   
   

Bez otrzymania dotacji Projekt nie byłby realizowany.

7. Czy gdyby projekt nie był dofinansowany dotacją, Wnioskodawca pobierałby wyższe opłaty od przedsiębiorców biorących udział w projekcie?
   
   

Jak wskazano w odpowiedzi do pytania nr 6, Projekt bez otrzymania dotacji nie byłby realizowany - tym samym w przypadku braku dotacji Wnioskodawca „nie pobierałby wyższych opłat od przedsiębiorców biorących udział w Projekcie”, bowiem Projekt jako taki nie byłby w ogóle prowadzony.

8. W jaki sposób wyliczane są kwoty dotacji przyznane Wnioskodawcy w celu realizacji ww. projektu i od czego uzależniona jest ich wysokość?
   
   

Budżet Projektu wyliczono na podstawie wydatków oszacowanych w poszczególnych kategoriach, uznanych za kwalifikowane w RPO (…), koniecznych do zrealizowania Projektu. Na wydatki te składają się koszty rodzajowe w kategoriach: wynagrodzenia, delegacje, inne koszty pośrednie, których kategorie szczegółowo zostały wymienione w odpowiedzi do pytania nr 5.

9. Czy w trakcie realizacji projektu Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych, jeśli tak, to z kim i w jaki sposób będzie je rozliczać?
   
   

Wnioskodawca zobowiązany jest do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych. Zasady rozliczeń przewiduje Umowa Partnerska. Rozliczenie dotacji odbywać się będzie na podstawie udokumentowanych realnych kosztów rodzajowych ponoszonych przez Wnioskodawcę, o czym świadczy zapis Umowy Partnerskiej, zgodnie z którym: „Środki finansowe przekazywane Partnerom przez Lidera projektu stanowię finansowanie kosztów ponoszonych przez Partnerów w związku z wykonaniem zadań określonych w niniejszej umowie oraz wynikających z zapisów wniosku o dofinansowanie projektu”. Do rozliczenia kosztów w Projekcie przedstawiane będą listy płac, faktury, rachunki i inne dokumenty finansowe wystawione za zakup poszczególnych towarów i usług niezbędnych do realizacji Projektu. Wnioskodawca rozliczać będzie wynagrodzenia personelu w części, w jakiej jest on zaangażowany do realizacji Projektu w poszczególnych miesiącach.

Podmiotem, z którym Wnioskodawca będzie rozliczać otrzymane środki i który będzie kwalifikował wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na podstawie złożonych przez Lidera Projektu wniosków o płatność i wymaganych dowodów księgowych, jest (…) Centrum (…), które na potrzeby Projektu pełni rolę Instytucji Pośredniczącej.

10. Na kogo będą wystawiane faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu?
    
    
    

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług kwalifikowane jako wydatki w Projekcie będą wystawiane na Wnioskodawcę. Faktury te będą następnie stanowiły podstawę do rozliczenia otrzymanego przez Wnioskodawcę dofinansowania.

Natomiast kwestia ewentualnego wystawiania faktur przez Wnioskodawcę (w przypadku uznania, że dotacja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT) była przedmiotem pytania nr 2 we wniosku o wydanie interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy kwota stanowiąca dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu przekazana Wnioskodawcy przez Lidera w związku z realizacją Projektu stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie kto jest odbiorcą świadczenia stanowiącego przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na rzecz którego należałoby wystawić fakturę potwierdzającą wykonanie świadczenia oraz w jaki sposób określić należy podstawę opodatkowania na takiej fakturze?
3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, kiedy po stronie Wnioskodawcy powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?
4. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i świadczenie usług służących realizacji Projektu zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odnośnie pytania 1

W ocenie Wnioskodawcy kwota dofinansowania przekazanego Wnioskodawcy przez Lidera Projektu stanowiąca zwrot poniesionych kosztów kwalifikowanych związanych z realizacją zadań określonych Projektem nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 29a Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, rozumie się natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 Ustawy VAT: „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa”.

Odnosząc się do treści przytoczonych powyżej przepisów, Wnioskodawca podnosi, że aby czynność odpłatnego świadczenia usług, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezbędne jest zaistnienie dającego się określić świadczenia podatnika podatku od towarów i usług na rzecz nabywcy usługi, za które uiszczone zostanie wynagrodzenie pozostające w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

W ocenie Wnioskodawcy natomiast, w przypadku Projektu opisanego we wniosku, który realizowany będzie przez Instytut na podstawie Umowy Partnerskiej, otrzymane dofinansowanie na realizację Projektu w postaci refundacji poniesionych kosztów kwalifikowanych przez Wnioskodawcę nie stanowi dokonania zapłaty za świadczenie usług (ani tym bardziej dostawy towarów) w rozumieniu Ustawy VAT.

Dofinansowanie otrzymane w ramach przedmiotowego Projektu ze środków pochodzących z RPO (…), a wypłaconych przez Lidera Projektu ma na celu pokrycie kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z realizowanym Projektem. Istotnym jest, iż dofinansowanie w postaci dotacji przekazanej przez Lidera względem Wnioskodawcy zostaje przeznaczone w związku z wykonaniem Projektu jako całości, a nie jako płatność za dostawę konkretnych towarów bądź świadczenia usług danego rodzaju.

Rozliczenie dotacji opierać się będzie na udokumentowaniu kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę, a nie na podstawie liczby zrealizowanych u przedsiębiorców audytów. Do rozliczenia kosztów w Projekcie przedstawiane będą listy płac, faktury, rachunki i inne dokumenty finansowe wystawione za zakup poszczególnych towarów i usług niezbędnych do realizacji konkretnych działań w Projekcie, rozliczane będą wynagrodzenia personelu w części, w jakiej będzie on zaangażowany do realizacji Projektu w poszczególnych miesiącach. Dodatkowo, jak stanowi Umowa Partnerska, w sytuacji gdy wartość poniesionych kosztów będzie niższa od wartości zrealizowanych usług (tj. od cennika usług) zwrot zostanie dokonany jedynie do wysokości poniesionych kosztów.

Oznacza to, iż dotacja ma charakter kosztowy tzn. przeznaczona jest na pokrycie wydatków niezbędnych do realizacji Projektu, a nie dopłaty do konkretnych usług. Wnioskodawca podkreśla, że na etapie naboru nie jest znany beneficjent przekazanego dofinansowania, ponieważ odbiorcy świadczonych usług realizowanych w ramach Projektu nie są konkretnie oznaczonymi przedsiębiorstwami, określonymi z góry, a jedynie zawężoną grupą podmiotów, które kwalifikują się jako potencjalni odbiorcy działań podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji Projektu. Na etapie składania ofert i późniejszego przygotowywania wniosku o dofinansowanie, Wnioskodawca nie identyfikuje bowiem konkretnych przedsiębiorców, dla których będzie realizować działania wspierające. Poszukiwanie i rekrutacja przedsiębiorców jest jednym z zadań Wnioskodawcy na etapie realizacji Projektu, należy to także do zadań Lidera.

W efekcie, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowa dotacja nie stanowi dopłaty do ceny usługi, ale jako dotacja kosztowa, stanowi refundację poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów a zatem nie znajdzie tu zastosowania art. 29a ust. l Ustawy VAT, który przewiduje opodatkowanie podatkiem VAT dotacji, które mają bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W tym miejscu wskazać należy, iż powyższy pogląd o braku konieczności opodatkowania podatkiem VAT dotacji, które przyznane zostały na realizacje konkretnego projektu i które mają de facto charakter refundacji poniesionych kosztów, prezentowany jest w licznych wyrokach sądowych. Szczególną uwagę należy zwrócić na wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Kr 933/18, w którym Sąd odwołując się do orzecznictwa w przedmiotowym zakresie, w uzasadnieniu wyroku stwierdził, iż: „(...) w wyroku z dnia 5 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 821/13, LEX nr 1771759, w którym stwierdzono, że skoro przyznana skarżącej dotacja przeznaczona jest na wydatki niezbędne do wykonania całego realizowanego przez skarżącą projektu, to nie jest ona związana bezpośrednio z usługą szkoleniową wykonywaną przez skarżącą. Nie ma więc uzasadnienia stanowisko, by dotacja ta zwiększała obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. To, że uczestnik szkolenia w rezultacie ponosi niższe koszty szkolenia nie ma większego wpływu na ocenę czy dotacja stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 tej ustawy czy też nie. Istotne jest bowiem to, czy ma ona bezpośredni wpływ na cenę danej usługi. Skoro otrzymana dotacja pokrywa koszty realizacji projektu, to stanowi ona zwrot kosztów poniesionych w związku z zarządzaniem projektem i realizacją szkoleń. Podobne zapatrywanie wyrażono również w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. akt I FSK 571/08 LEX nr 561095 oraz z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 176/13 LEX nr 1456925, a także w nieprawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 12 września 2017 r., sygn. akt I SA/Bd 733/17 LEX nr 2395934, w którym wyraźnie zaznaczono, że w praktyce prawie zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś sposób na poziom stosowanych prze niego cen. Przyjmując stanowisko organu należałoby stwierdzić, że każda dotacja podlega wliczeniu do podstawy opodatkowania, bowiem zawsze w jakimś sensie wpływa na odpłatność za świadczoną usługę/dostawę towaru. Elementem istotnym, wpływającym na ewentualne włączenie dofinansowania do podstawy opodatkowania, jest natomiast stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Dofinansowanie w niniejszej sprawie nie odnosi się do ceny konkretnego towaru, czy usługi, lecz ma charakter ogólny - odnosi się do realizacji „Projektu”, jako pewnej całości”.

Zagadnienie zakwalifikowania dotacji jako stanowiącej podstawę opodatkowania na gruncie VAT, bądź wyłączenia dotacji z podstawy opodatkowania stanowiło przedmiot orzeczeń wydawanych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, na które powołują się również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.413.2018.7.MSO, organ przyznając rację podatnikowi, uznał, iż otrzymana dotacja na pokrycie wydatków kwalifikowanych w ramach realizowanego projektu nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Znamiennym jest, iż pozytywna względem podatnika interpretacja indywidualna została wydana na skutek uchylenia pierwotnej interpretacji z 7 sierpnia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.413.2018.2.JP, na mocy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 10 grudnia 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 1158/18.

Organ uzasadniając swoje stanowisko w przedmiocie określenia czy otrzymana dotacja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, powołał się m.in. na wyrok C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State): „W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.” Z przytoczonego orzeczenia TSUE, wynika, iż dotację bezpośrednio związaną z ceną, można określić tylko taką dotację, która stanowi wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Konkluzja jest więc taka, że otrzymana dotacja, która wpływałaby na wysokość podstawy opodatkowania powinna być związana z określoną dostawą towarów lub świadczeniem usług. W odniesieniu do pytania będącego przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji, należy stwierdzić że otrzymana przez Instytut dotacja nie jest przyznawana na konkretne usługi ale stanowi zwrot kosztów realizacji Projektu.

Ponadto, w przywołanej wyżej interpretacji indywidualnej (por. 0111-KDIB3-1.4012.413.2018.7.MSO), organ powołał się również na stwierdzenia WSA w Krakowie, zawarte w wyroku uchylającym pierwotnie wydaną przez Organ podatkowy interpretację indywidualną (por. sygn. akt I SA/Kr 1158/18), zgodnie z którymi: „(...) należy stwierdzić, że dofinansowanie w niniejszej sprawie nie odnosi się do ceny konkretnego towaru, czy usługi, lecz ma charakter ogólny - odnosi się do realizacji projektu jako pewnej całości. Otrzymana dotacja przeznaczona zostanie wyłącznie na sfinansowanie wydatków kwalifikowanych niezbędnych do prawidłowej realizacji projektu. Otrzymane dofinansowanie, ma być refundacją poniesionych wydatków kwalifikowanych. Świadczone w ramach projektów usługi doradcze i szkoleniowe są jednym z elementów realizowanego przedsięwzięcia, gdyż stanowią w części wynagrodzenie za świadczone na rzecz przedsiębiorców usługi (np. usługi doradcze, pomoc we wdrożeniu zaleceń wynikających ze strategii). Na realizowane przez Wnioskodawcę projekty składają się różne działania, w tym także usługi doradcze. Aby dotacja była bezpośrednio powiązana z ceną świadczonych usług konieczne byłoby, by miała bezpośredni wpływ na cenę danej usługi i obniżała ją o możliwą do sprecyzowania kwotę. Sąd wskazał, że w niniejszej sprawie dotacja przeznaczona jest na realizację projektów jako całości. Zdaniem Sądu sprowadzenie działań realizowanych w ramach projektów tylko do usług doradczych było nieuprawnione, a otrzymana dotacja przeznaczona była na realizację projektów jako całości, przez co nie można przyjąć, że wpływa w sposób bezpośredni na cenę świadczonych usług”.

W podobnym tonie wypowiedział się również WSA w Poznaniu w wyroku z 31 stycznia 2018 r., sygn. I SA/Op 473/17: „Otrzymanie dotacji nie jest odrębną czynnością opodatkowaną, gdyż dotacja, w razie spełnienia warunków przez prawo opisanych, podlega opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą ta dotacja jest związana. Przepis art. 29a ust. 1 u.p.t.u. odróżnia należność z tytułu odpłatnego świadczenia usług od otrzymanej dotacji na wykonanie określonych zadań. Dotacja podlega opodatkowaniu jedynie jako składnik ceny czynności, z którą jest związana (dostawa, usługa) i jedynie wówczas, gdy bezpośrednio wpływa na cenę dostawy lub usługi. Jeśli tak jest, to podlega opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla opodatkowania związanej z nią dostawy lub usługi”.

Ponadto, Naczelny Sad Administracyjny w swoich orzeczeniach określił jakie warunki muszą być spełnione, aby dana dotacja stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przykładowo w wyroku z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. akt I FSK 571/08, NSA stwierdził, iż: „Jak wynika z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, aby dotacja stanowiła obrót podatnika musi być ona związana bezpośrednio z konkretną dostawą lub usługą i równocześnie musi mieć ona bezpośredni wpływ na cenę, kwotę należną. Klasycznym przykładem stanu faktycznego pozwalającego na objęcie go tym przepisem jest sytuacja, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towaru lub świadczoną usługą otrzymuje od podmiotu trzeciego w stosunku do stron tej transakcji dofinansowanie stanowiące dopłatę do ceny, jako pokrycie części jej wartości lub rekompensatę z powodu obniżenia ceny. W tym przypadku nie budzi wątpliwości, że dotacja taka będzie wchodziła do podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT”.

Zbliżone stanowisko zaprezentował również NSA w wyroku z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 176/13: „Aby dotacja stanowiła obrót podatnika musi być ona związana bezpośrednio z konkretną dostawą lub usługą i równocześnie musi mieć ona bezpośredni wpływ na cenę, kwotę należną. Dotacja taka będzie wchodziła do podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 u.p.t.u. W rozważaniu o dotacjach nie chodzi o dokonywanie ustaleń, czy świadczenie usługi jest odpłatne, czy nie i co można uznać za wynagrodzenie za usługę, ale podstawowym jest zagadnienie, czy otrzymywana dotacja miała bezpośredni wpływ na konkretną, ustaloną dla danej czynności cenę” oraz w wyroku z dnia 5 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 821/13, w którym stwierdził, że: „Mając na uwadze to, że przyznana skarżącej dotacja przeznaczona jest na wydatki niezbędne do wykonania całego realizowanego przez skarżącą projektu, to nie jest ona wbrew temu co przyjął Sąd pierwszej instancji związana bezpośrednio z usługą szkoleniową wykonywaną przez skarżącą. Nie ma więc uzasadnienia stanowisko Sądu pierwszej instancji, by dotacja ta zwiększała obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 u.p.t.u. To, że uczestnik szkolenia w rezultacie ponosi niższe koszty szkolenia wbrew temu co przyjął Sąd pierwszej instancji nie ma większego wpływu na ocenę czy dotacja stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 u.p.t.u. czy też nie. Istotne jest bowiem to, czy ma ona bezpośredni wpływ na cenę danej usługi. Skoro otrzymana dotacja pokrywa koszty realizacji projektu, to (...) stanowi ona zwrot kosztów poniesionych w związku z zarządzaniem projektem i realizacją szkoleń. Otrzymana przez skarżącą dotacja nie spełnia więc przesłanki określonej w art. 29 ust. 1 u.p.t.u., tj. nie wpływa bezpośrednio na cenę usługi świadczonej przez skarżącą”.

Z przytoczonych powyżej orzeczeń wynika, iż w celu określenia czy uzyskana dotacja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie czy dana dotacja przeznaczona jest na refundowanie konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług oraz czy z zapisów umownych można wywnioskować, iż dotacja przekazywana jest w związku ze świadczoną konkretną usługą lub dostawą towarów. Dotacja, aby podlegała opodatkowaniu na gruncie VAT musi mieć bezpośredni wpływ na cenę świadczonej usługi lub dostawy towaru. Nie stanowi natomiast przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwrot kosztów kwalifikowanych określonego działania podejmowanego przez Wnioskodawcę w celu realizacji przedmiotu m.in. jego działalności statutowej, w tym przypadku w obszarze działań z wykorzystaniem posiadanej wiedzy merytorycznej przez Wnioskodawcę, pośrednie wspieranie polityki gospodarczej państwa, poprzez wspieranie przedsiębiorców jako transfer wiedzy oraz technologii, służących osiąganiu celów społecznych i gospodarczych leżących w obszarze zainteresowań Państwa oraz działającego w jego imieniu Lidera dysponującego środkami publicznymi i europejskimi, przeznaczonymi na ten właśnie cel. Umowa Partnerska przewiduje (i) kwotę dotacji przyznaną Wnioskodawcy na realizację Projektu oraz (ii) to, że dotacja ma charakter zwrotu poniesionych kosztów. Dotacja nie jest więc dofinansowaniem na konkretną usługę, ale na realizację przydzielonych Wnioskodawcy w Projekcie zadań.

Reasumując przedmiotowe dofinansowanie, które na podstawie Umowy Partnerskiej otrzyma Wnioskodawca nie stanowi dotacji, o której mowa w art. 29a ust. 1 Ustawy VAT a więc dotacji, która w bezpośredni sposób wpływa na cenę usługi czy towaru. W efekcie, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem do towarów i usług.

Odnośnie pytania 2

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę stanowisko w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym kwota dofinansowania przekazanego Wnioskodawcy w postaci stanowiącej zwrot poniesionych kosztów kwalifikowanych związanych z realizacją zadań określonych Projektem nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie będzie on zobowiązany do wystawienia faktur VAT.

W przypadku jednak uznania przez Dyrektora KIS, iż przedmiotowa dotacja podlega opodatkowaniu VAT, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, iż odbiorcą świadczenia będą przedsiębiorcy, względem których Wnioskodawca będzie - w ramach realizacji Projektu - wykonywał czynności w postaci audytu (wstępnego czy pogłębionego), a tym samym Wnioskodawca na ich rzecz byłby zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usług, stosownie do treści art. 106b ust. 1 Ustawy VAT. Podstawą opodatkowania w takim przypadku, podlegającą wykazaniu w fakturach VAT byłaby kwota otrzymanego dofinansowania od Urzędu Marszałkowskiego, tj. kwota stanowiąca 95% wydatków kwalifikowanych Projektu.

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 1 Ustawy VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Zgodnie z założeniami Projektu, Lider Projektu otrzyma dotację stanowiącą 95% wydatków kwalifikowanych całego Partnerstwa, które następnie, w części przypadającej na Wnioskodawcę, przekaże Wnioskodawcy. Wnioskodawca zobowiązany jest do współfinansowania Projektu w postaci poniesienia 5% kosztów kwalifikowanych Projektu ze środków własnych.

W związku z powyższym, w przypadku uznania, że dotacja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, w ocenie Wnioskodawcy podstawą opodatkowania VAT (kwotą netto) będzie kwota stanowiąca 95% wydatków kwalifikowanych Projektu, które w całości zostały przekazane w formie dotacji przez Lidera Projektu a następnie wykorzystane przez Wnioskodawcę przy jego Realizacji. Podstawy opodatkowania nie będzie natomiast stanowić wkład własny Wnioskodawcy rozumiany jako wkład pieniężny lub niepieniężny Wnioskodawcy, wniesiony na potrzeby realizacji Projektu.

Odbiorcą faktury będzie natomiast przedsiębiorca uczestniczący w Projekcie, na rzecz którego Wnioskodawca realizując Projekt, wykonywać będzie audyt mający na celu ocenę potencjału i otoczenia funkcjonowania przedsiębiorcy oraz plan rozwoju przedsiębiorcy na podstawie nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań, przy czym z uwagi na refundację kosztów netto Projektu, przedsiębiorca będzie zobowiązany do uiszczenia na rzecz Wnioskodawcy jedynie kwoty podatku od towarów i usług, który nie stanowi kosztu kwalifikowanego.

Powyższe stanowisko w kwestii zagadnienia odbiorcy faktury, którą podmiot otrzymujący dotację powinien wystawić, w sytuacji gdy dana dotacja podlega zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT opodatkowaniu, znajduje potwierdzenie w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2018 r. 0115-KDIT1-2.4012.393.2018.2.RS.

Odnośnie pytania 3

W przypadku uznania przez organ podatkowy, iż przedmiotowa dotacja podlega opodatkowaniu VAT, w ocenie Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstanie w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę konkretnej transzy dotacji.

Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 Ustawy VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 Ustawy VAT. Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w przypadku otrzymania dotacji, subwencji oraz innych dopłat stanowi wyjątek od ogólnej reguły i został uregulowany w art. 19a ust. 5 pkt 2 Ustawy VAT.

Stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 2 Ustawy VAT, obowiązek podatkowy powstaje w momencie otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. l Ustawy VAT.

Odnosząc się do opisu przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji należy podkreślić, iż transfer środków przekazywanych przez Lidera Wnioskodawcy nastąpi poprzez przekazanie ich na wyodrębniony rachunek bankowy Wnioskodawcy. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstanie w odniesieniu do poszczególnych części dotacji w momencie dokonania transferu kolejnych transzy na rachunek bankowy Wnioskodawcy (uznania rachunku bankowego Wnioskodawcy kwotą poszczególnych transz dotacji), stosownie do treści powołanego art. 19a ust. 5 pkt 2 Ustawy VAT.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, wykonanie audytu (wykonanie usługi) u przedsiębiorcy i wystawienie faktury na rzecz przedsiębiorcy nie będzie wiązać się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, skoro należy go powiązać z chwilą otrzymania dotacji. W przeciwnym wypadku doszłoby do podwójnego opodatkowania kwoty dotacji, co z punktu widzenia systemu podatkowego należałoby uznać za niedopuszczalne.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w powołanej wyżej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2018 r. 0115-KDIT1-2.4012.393.2018.2.RS, w której organ podatkowy wskazał, że: „Obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej dotacji na pokrycie części ceny usługi doradczej powstanie - jak stanowi art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy w powiązaniu z ust. 6 powołanego artykułu - z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty”. Również w interpretacji z dnia 13 grudnia 2018 r. 0115-KDIT1-2.4012.785.2018.2.RS Dyrektor KIS uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe wskazał, analogicznie jak w poprzednim cytowanym piśmie, że: „Obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej dotacji na pokrycie części ceny usługi doradczej powstanie - jak stanowi art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy w powiązaniu z ust. 6 powołanego artykułu - z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, a nie jak błędnie wskazał Wnioskodawca (...) dopiero w momencie wykonania usługi jednocześnie ostatecznego ustalenia ceny - czyli podstawy opodatkowania”.

Analogiczny pogląd dotyczący momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania dotacji zaprezentował Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 21 lutego 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.831.2019.2.ŻR), w której stwierdził, że obowiązek podatkowy dla otrzymanej dotacji powstanie na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy w momencie otrzymania dotacji, tj. z chwilą uznania rachunku bankowego Wnioskodawcy kwotą dotacji, uznając tym samym za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, którego zdaniem obowiązek podatkowy powstanie w momencie zakończenia realizacji usług dla danego podmiotu i wystawienia faktury końcowej za ich realizację.

Odnośnie pytania 4

W ocenie Wnioskodawcy, stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabycia towarów i usług stanowiących koszty kwalifikowane realizacji Projektu.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Mając tym samym na uwadze, że zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 niniejszego wniosku, kwota dofinansowania przekazanego Wnioskodawcy przez Lidera, stanowiąca zwrot poniesionych kosztów kwalifikowanych związanych z realizacją zadań określonych Projektem nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 29a Ustawy VAT, w odniesieniu do kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabycia towarów i usług stanowiących koszty kwalifikowane realizacji Projektu Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania otrzymanego dofinansowania (pyt. nr 1) i prawa do odliczenia podatku naliczonego (pyt. nr 4) jest nieprawidłowe, w zakresie ustalenia odbiorcy usługi i określenia podstawy opodatkowania (pyt. nr 2) oraz momentu powstania obowiązku podatkowego (pyt. nr 3) jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz
w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I-10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I-7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(...) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do tego przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Niezbędnym dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy kwota stanowiąca dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu przekazana Wnioskodawcy przez Lidera stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie, przekazane Wnioskodawcy dofinansowanie należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług w ramach wskazanego projektu.

Zgodnie z założeniami do naboru Projektu Wnioskodawca będzie realizować usługi proinnowacyjne polegające na prowadzeniu audytu technologicznego wstępnego jako audytu obligatoryjnego dla każdego przedsiębiorcy uczestniczącego w Projekcie obejmującego m.in.: analizę sytuacji przedsiębiorstwa, sytuację branży/rynków, w których przedsiębiorstwo działa, trendów w obszarze technologii, w których pracuje przedsiębiorstwo, potencjału do absorpcji i skutecznego wykorzystania udzielonej pomocy. Następnie w zależności od potrzeb i decyzji przedsiębiorcy, realizowany będzie audyt technologiczny pogłębiony, który skupiać się będzie przede wszystkim na obszarze „do poprawy” wskazanym w audycie wstępnym. Będzie on zawierał (m.in.): ocenę potencjału i otoczenia funkcjonowania przedsiębiorcy, plan rozwoju przedsiębiorcy na podstawie nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z Umową Partnerską, rozliczenie z Liderem Projektu ma formę refundacji, a jednym z warunków wypłaty dotacji jest złożenie przez Wnioskodawcę projektu zestawienia poniesionych wydatków wraz z zestawieniem wykonanych prac. Refundacja obejmuje 95% kosztów kwalifikowanych Projektu, zaś 5% kosztów kwalifikowanych Projektu jest współfinansowana ze środków własnych Wnioskodawcy. Natomiast przedsiębiorcy będą zobowiązani do uiszczenia podatku VAT, który nie stanowi kosztu kwalifikowanego (w sytuacji uznania otrzymanej przez Wnioskodawcę dotacji za opodatkowaną tym podatkiem).

Oznacza, że ww. dofinansowanie w formie refundacji, wraz ze środkami własnymi Wnioskodawcy, będzie miało przełożenie na cenę oferowanej przedsiębiorcy usługi.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia na rzecz zindywidualizowanych beneficjentów (przedsiębiorców uczestniczących w Projekcie) w zamian za określone wynagrodzenie (przekazaną przez Lidera kwotę refundacji).

Jak wskazał Wnioskodawca, każdy z Partnerów, w tym Wnioskodawca realizuje zadania zgodnie z budżetem, wskazującym koszty niezbędne do realizacji Projektu. Po stronie Wnioskodawcy będą to następujące pozycje kosztowe:

• wynagrodzenia personelu;
  

• wynagrodzenia ekspertów wewnętrznych i zewnętrznych;
  

• delegacje, wyjazdy służbowe personelu;
  

• szkolenia dla personelu;
  

• udział w konferencjach;
  

• odpisy amortyzacyjne;
  

• zakup analiz i ekspertyz;
  

• zakup i pokrycie kosztów uzyskania dostępu do baz, analiz;
  

• koszty pośrednie.
  
  
  

Należy zauważyć, że to, na co Wnioskodawca przeznaczy przedmiotową dotację, tj. na sfinansowanie jakich zakupów, jest sprawą drugorzędną, bo zwykle tak jest, że środki uzyskane przez podmiot świadczący usługi w postaci ceny są przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z wykonaniem tej usługi.

Istotne jest w przedmiotowej sprawie, że realizacja Projektu będzie możliwa dzięki otrzymanemu dofinansowaniu, co przeczy tezie, że nie stanowi ona dopłaty do świadczonych usług. Gdyby nie dofinansowanie uczestnicy ww. projektu, w normalnych warunkach rynkowych musieliby zapłacić cenę za usługi w wysokości co najmniej równej wydatkom związanym z ich organizacją i przeprowadzeniem (zgodnie z opracowanym przez Wnioskodawcę cennikiem).

Przedmiotowej dotacji nie można uznać za dotację kosztową przeznaczoną na ogólną działalność Wnioskodawcy, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jej celem bowiem nie jest dotowanie całej działalności Wnioskodawcy, ale konkretnych czynności wykonywanych w ramach Projektu na rzecz przedsiębiorców.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca w ramach naboru na Partnerów do Programu, w ofercie szacunkowo zadeklarował wsparcie dla określonej liczby, tj. minimum 80 przedsiębiorców. Bez znaczenia jest w tej sytuacji fakt, że Wnioskodawca, jak i pozostali Partnerzy nie identyfikowali konkretnych przedsiębiorców, dla których będą realizować działania wspierające, a poszukiwanie i rekrutacja przedsiębiorców jest jednym z zadań Partnerów na etapie realizacji projektu i należy to także do zadań Lidera.

Jak wskazał również Wnioskodawca, na potrzeby przygotowania Projektu, Wnioskodawca opracował szacunkowy cennik poszczególnych usług. Cennik wynika z metodologii wyliczenia ceny danego rodzaju wsparcia względem przedsiębiorcy i stanowi odzwierciedlenie kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę.

Należy również mieć na uwadze, że zgodnie z Umową Partnerską, w sytuacji gdy wartość poniesionych kosztów będzie niższa od wartości zrealizowanych usług zwrot zostanie dokonany jedynie do wysokości poniesionych kosztów, a w przypadku niewykorzystania otrzymanych środków z dotacji w całości lub części na realizację Projektu, Wnioskodawca zobowiązany jest do zwrotu niewykorzystanej części otrzymanych transz zgodnie z procedurą.

Powyższe okoliczności (określona liczba przedsiębiorców, skalkulowany cennik usług, zwrot niewykorzystanej części) powoduje, że otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja jest policzalna – ściśle określona i przeznaczona na konkretne świadczenia Wnioskodawcy (o określonej ilości i wartości), co powoduje, że stanowi zapłatę od osoby trzeciej za wykonane świadczenie na rzecz przedsiębiorców.

W konsekwencji ww. dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu będzie stanowić podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, tj. w sposób właściwy dla usług których dotyczy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia odbiorcy, na rzecz którego należy wystawić fakturę dokumentującą świadczenie i określenia podstawy opodatkowania tej czynności.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
    1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
       
    2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
    – wyrazy „metoda kasowa”;
    
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;
    (…).
    
    
    

Stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Jak wskazano w rozstrzygnięciu dotyczącym pytania nr 1, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia na rzecz zindywidualizowanych beneficjentów (przedsiębiorców uczestniczących w Projekcie) w zamian za określone wynagrodzenie (przekazaną przez Lidera kwotę refundacji).

Odbiorcą świadczenia są zatem przedsiębiorcy uczestniczący w Projekcie i na ich rzecz Wnioskodawca wystawia fakturę potwierdzającą wykonanie tego świadczenia – realizowane usługi proinnowacyjne polegające na prowadzeniu audytu technologicznego wstępnego oraz następnie w zależności od potrzeb i decyzji, audytu technologicznego pogłębionego na ich rzecz.

Z wniosku wynika, że finansowanie projektu wygląda następująco – 95% kosztów kwalifikowanych Projektu jest refundowane Wnioskodawcy przez Lidera, natomiast 5% kosztów kwalifikowanych jest współfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedsiębiorcy będą zobowiązani do uiszczenia podatku VAT, który nie stanowi kosztu kwalifikowanego (w sytuacji uznania otrzymanej przez Wnioskodawcę dotacji za opodatkowaną tym podatkiem).

Zauważyć należy, że stosownie do ww. art. 29a ust. 1 ustawy, do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowią kwoty, które usługodawca lub dostawca otrzymał lub ma otrzymać, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

W przedmiotowej sytuacji taką kwotą (otrzymaną przez usługodawcę, mającą wpływ na cenę) jest ww. refundacja wypłacona przez Lidera.

Tym samym 95% kosztów kwalifikowanych Projektu, jako wynagrodzenie od osoby trzeciej za świadczenia Wnioskodawcy wykonywane na rzecz przedsiębiorców biorących udział w Projekcie, będzie kwotą dla określenia podstawy opodatkowania tego świadczenia.

Natomiast ww. 5% kosztów kwalifikowanych, które są współfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy nie będzie wchodzić do podstawy opodatkowania świadczonej przez niego usługi (nie jest to kwota, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać).

W zakresie natomiast rozstrzygnięcia, czy ww. kwota – 95% refundacji płaconej przez Lidera, jest kwotą brutto (zawierającą podatek), czy też netto, należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy określa zasadę ogólną odnoszącą się do podstawy opodatkowania. W myśl tej zasady ogólnej, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej.

Wnioskodawca wskazał, że gdyby doszło do opodatkowania dotacji to przedsiębiorca ewentualnie uiściłby na rzecz Wnioskodawcy kwotę podatku od towarów i usług, który nie stanowi kosztu kwalifikowanego. Tym samym łączna kwota wynagrodzenia otrzymana przez Wnioskodawcę (podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) to refundacja płacona przez Lidera i kwota równoważąca podatek od towarów i usług płacona przez przedsiębiorcę.

Z uwagi zatem na fakt, że Wnioskodawca oprócz kwot od Lidera, ewentualnie otrzyma podatek od towarów i usług od przedsiębiorcy, ww. 95% kosztów kwalifikowanych, jako kwota netto, będzie podstawą opodatkowania w sytuacji opisanej we wniosku. W sytuacji natomiast nie otrzymania od przedsiębiorcy kwoty stanowiącej wysokość podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania będzie cała kwota dofinansowania otrzymana od Lidera.

Reasumując, odbiorcą świadczenia będą przedsiębiorcy, na rzecz których Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usług audytu wstępnego i pogłębionego. Podstawą opodatkowania wykazaną na tej fakturze będzie kwota otrzymanego dofinansowania, tj. 95% wydatków kwalifikowanych Projektu.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Ad 3

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego w opisanej we wniosku sytuacji.

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Jak wskazał Wnioskodawca, transfer środków przekazywanych przez Lidera nastąpi poprzez przekazanie ich na wyodrębniony rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Zatem obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej kwoty dofinansowania będzie powstawał w myśl ww. uregulowań w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę konkretnej transzy dotacji.

Tym samym wykonanie audytu (realizacja usługi) nie będzie wiązać się z zaistnieniem obowiązku podatkowego – powstał on bowiem w termie, o którym mowa powyżej.

Stanowisko w zakresie pytanie nr 3 jest prawidłowe.

Ad 4

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i świadczenie usług służących realizacji Projektu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym płatnikiem VAT.

Ponadto, jak wykazano w niniejszej interpretacji, dofinansowanie w formie refundacji kosztów kwalifikowanych Projektu przekazane Wnioskodawcy przez Lidera stanowi pokrycie ceny świadczonych usług i stanowi wynagrodzenie od podmiotu trzeciego za świadczenia wykonywane przez Wnioskodawcę, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług związanych z realizacją Projektu z uwagi na wystąpienie związku z czynnościami opodatkowanymi, o ile nie zajdą ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy.

Stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.