Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.433.2020.2.KC
z 10 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2020 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2020 (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, uzupełniony w dniu 24 czerwca 2020 (data wpływu) o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium RP i podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministra Obrony Narodowej nr … z dnia …. 2018 r. został wyznaczony do pełnienia służby, poza granicami państwa, na okres od dnia … 2018 r. do dnia … 2020 r., w dowództwie E. z siedzibą w … (faktycznie stanowisko objął w dniu …. 2019 r.). Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, przysługuje mu uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego na jakie Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, na podstawie art. 102 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy oraz § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa, otrzymuje należność zagraniczną, na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustaloną odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa. Wysokość należności zagranicznej określona została w przypadku Wnioskodawcy przy zastosowaniu mnożnika 6,0 (jest oficerem zajmującym inne niż wymienione w pkt 1 i 2 stanowisko służbowe przewidziane dla oficera starszego) stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, w którym żołnierz pełni służbę, na podstawie przepisów w sprawie dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, wydanych na podstawie art. 30 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej. Należność zagraniczna jest wypłacana przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w walucie Euro i opodatkowana. Uposażenie zasadnicze wypłacane jest także przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w PLN.

Wnioskodawca nie jest członkiem służby zagranicznej i nie przebywa w trzyletniej podróży służbowej zagranicznej. Pełni służbę w E., który jest jednostką wojskową wielonarodową szczebla korpusu, utworzoną traktatem Strasburskim z dnia 22 listopada 2004 r. na podstawie art. 42 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej jako jednostka sił wielonarodowych na potrzeby wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej. Jednostka wojskowa pozostaje w łańcuchu dowodzenia NATO jako korpus szybkiego reagowania NATO. Z charakteru jednostki wojskowej wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego.

Wyżej wymieniona jednostka wojskowa wykonuje zadania, które są zbieżne z celami preferowanymi podatkowo określonymi w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a), tzn: bierze udział w operacjach i misjach pokojowych NATO i UE, wzmacnia siły sojusznicze NATO i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego (w ramach funkcjonowania grup bojowych Unii Europejskiej i sił szybkiego reagowania NATO – Z1). E., na poziomie operacyjnym jest wykorzystywany jako dowództwo sił Z2 dla grup bojowych Unii Europejskiej lub jako dowództwo misji w ramach operacji wojskowych UE. W 2019 r. E. został przygotowany i certyfikowany jako dowodzący jednostkami zadeklarowanymi do tzw. sił szybkiego reagowania NATO, a od początku … r. przejął rolę struktury dowodzącej siłami szybkiego reagowania NATO. Siły sojusznicze są również wspierane przez E. w formie wspólnego planowania operacyjnego i wspólnych ćwiczeń, czyli w taki sam sposób, w jaki działają Polskie Kontyngenty Wojskowe.

W ramach pełnienia służby w E. na stanowisku starszego specjalisty w okresie od dnia … 2019 r. do dnia …. 2020 r., za sprawą realizowania swoich służbowych obowiązków, Wnioskodawca wypełnia misje i cele E., przyczyniając się tym samym do ogólnego wzmocnienia zdolności wojskowych Unii Europejskiej i Sojuszu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz ich państw członkowskich, tym samym realizuje cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywana przez Wnioskodawcę należność zagraniczna w latach 2019 - 2020 z tytułu służby wojskowej poza granicami państwa podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstanie uprawnień do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do tych ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek: podatnik musi mieć status żołnierza (lub pracownika wojska); otrzymywane przez niego świadczenie (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa; zadania te wykonywane są "w składzie jednostki wojskowej"; jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom. Ostatni fragment przepisu (z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby) potwierdza wolę prawodawcy objęcia zwolnieniem podatkowym wyłącznie świadczeń otrzymywanych przez żołnierzy (pracowników wojska), odpowiadających warunkom wymienionym w lit. b-d tego przepisu. Przez długi czas zwolnienie podatkowe było stosowane wyłącznie do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. Jednak, m.in. w wyroku NSA w składzie siedmiu sędziów z dnia 8 lipca 2019 r., o sygn. akt II FSK 1167/17 został wyrażony pogląd, iż „brak jest podstaw prawnych, by z treści art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyprowadzać wniosek, że dodatkową przesłanką zwolnienia (nie wymienioną w przepisie) jest służba w jednostce wojskowej w rozumieniu ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych RP poza granicami państwa”. NSA podkreślił, iż ustawodawca w ustawie podatkowej nie zdecydował się na zawarcie definicji legalnej jednostki wojskowej na potrzeby interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, NSA nie dostrzegł żadnych okoliczności, które nakazywałyby mu odstąpienie przy wykładni art. 21 ust. 1 pkt 83 komentowanej ustawy od konstytucyjnej zasady równości (art. 32 ust. 1) i sprawiedliwości podatkowej (art. 32 ust. 1 w zw. z art. 84 Konstytucji RP). Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 cytowanej ustawie ma zastosowanie do żołnierzy pełniących wojskową służbę za granicą, jeżeli realizowali cele, o których mowa w owym przepisie, niezależnie od tego, czy wchodzili w skład jednostki polskiej, czy międzynarodowej. E. jest jednostką wielonarodową szczebla taktycznego (korpus), wysokiej gotowości wykonującą zadania na rzecz NATO i Unii Europejskiej, wzmacniając siły sojusznicze w różnej formie. W ramach pełnionej przez Wnioskodawcę służby w E., za sprawą realizowania swoich służbowych obowiązków, wypełniał misje i cele tej struktury wojskowej. Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy spełnia on łącznie wszystkie przesłanki zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie pełni służbę „w jednostce wojskowej użytej dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej - żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - pozostałych żołnierzy zawodowych.

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 cyt. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 2 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479), wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, a także przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny – w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz.U. z 2015 r., poz. 1578).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

• z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium RP i podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministra Obrony Narodowej nr … z dnia … 2018 r. został wyznaczony do pełnienia służby, poza granicami państwa, na okres od dnia … 2018 r. do dnia … 2020 r., w dowództwie E. z siedzibą w … (faktycznie stanowisko objął w dniu … 2019 r.). Zgodnie z art. 102 ust.1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, przysługuje mu uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego na jakie Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, na podstawie art. 102 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy oraz § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa, otrzymuje należność zagraniczną, na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustaloną odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa. Wysokość należności zagranicznej określona została w przypadku Wnioskodawcy przy zastosowaniu mnożnika 6,0 (jest oficerem zajmującym inne niż wymienione w pkt 1 i 2 stanowisko służbowe przewidziane dla oficera starszego) stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, w którym żołnierz pełni służbę, na podstawie przepisów w sprawie dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, wydanych na podstawie art. 30 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej. Należność zagraniczna jest wypłacana przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w walucie Euro i opodatkowana. Uposażenie zasadnicze wypłacane jest także przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w PLN.

Wnioskodawca nie jest członkiem służby zagranicznej i nie przebywa w trzyletniej podróży służbowej zagranicznej. Pełni służbę w E., który jest jednostką wojskową wielonarodową szczebla korpusu, utworzoną traktatem Strasburskim z dnia 22 listopada 2004 r. na podstawie art. 42 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej jako jednostka sił wielonarodowych na potrzeby wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej. Jednostka wojskowa pozostaje w łańcuchu dowodzenia NATO jako korpus szybkiego reagowania NATO. Z charakteru jednostki wojskowej wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego.

Wyżej wymieniona jednostka wojskowa wykonuje zadania, które są zbieżne z celami preferowanymi podatkowo określonymi w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a), tzn: bierze udział w operacjach i misjach pokojowych NATO i UE, wzmacnia siły sojusznicze NATO i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego (w ramach funkcjonowania grup bojowych Unii Europejskiej i sił szybkiego reagowania NATO – Z1). E., na poziomie operacyjnym jest wykorzystywany jako dowództwo sił Z2 dla grup bojowych Unii Europejskiej lub jako dowództwo misji w ramach operacji wojskowych UE. W 2019 r. E. został przygotowany i certyfikowany jako dowodzący jednostkami zadeklarowanymi do tzw. sił szybkiego reagowania NATO, a od początku … r. przejął rolę struktury dowodzącej siłami szybkiego reagowania NATO. Siły sojusznicze są również wspierane przez E. w formie wspólnego planowania operacyjnego i wspólnych ćwiczeń, czyli w taki sam sposób, w jaki działają Polskie Kontyngenty Wojskowe.

W ramach pełnienia służby w E. na stanowisku starszego specjalisty w okresie od dnia … 2019 r. do dnia … 2020 r., za sprawą realizowania swoich służbowych obowiązków, Wnioskodawca wypełnia misje i cele E., przyczyniając się tym samym do ogólnego wzmocnienia zdolności wojskowych Unii Europejskiej i Sojuszu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz ich państw członkowskich, tym samym realizuje cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu rozkazem personalnym do pełnienia służby poza granicami państwa i uczestniczącemu w realizacji celów E., użytego w celu stałego wspierania i wzmacniania sił państw pozostających w łańcuchu dowodzenia NATO, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.