2020.07.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.271.2020.4.AZ
z 13 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktury po dokonaniu czynności wskazanych w § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, w przypadku stwierdzenia przy autoryzowanej sprzedaży flotowej z użyciem karty paliwowej (flotowej) wydanej nabywcy będącemu podatnikiem od towarów i usług, iż przy ewidencjonowaniu transakcji przy użyciu kasy rejestrującej pominięto lub wpisano błędnie NIP nabywcy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie prawa do wystawienia faktury po dokonaniu czynności wskazanych w § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, w przypadku stwierdzenia przy autoryzowanej sprzedaży flotowej z użyciem karty paliwowej (flotowej) wydanej nabywcy będącemu podatnikiem od towarów i usług, iż przy ewidencjonowaniu transakcji przy użyciu kasy rejestrującej pominięto lub wpisano błędnie NIP nabywcy. Wniosek został uzupełniony pismem z 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 29 maja 2020 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.271.2020.3.AZ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą, której zasadniczym przedmiotem jest sprzedaż detaliczna i hurtowa paliw obejmująca towary, o których mowa w poz. 92 załącznika nr 15 do ustawy z 11 marca 2005 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.).

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie obrotu paliwami na podstawie koncesji udzielonej na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 755 ze zm.), przy czym w zakresie sprzedaży detalicznej paliw dostawa towarów odbywa się na stacjach paliw i jest realizowana poprzez dostawę paliwa bezpośrednio do zbiorników tankujących pojazdów.

Część sprzedaży detalicznej paliw dokonywana jest na rzecz podatników podatku od towarów i usług prowadzących działalność gospodarczą w ramach udostępnionego przez Wnioskodawcę tzw. programu flotowego. Sprzedaż w ramach tego programu odbywa się na warunkach określonych w odpowiednich umowach zawieranych z podmiotami będącymi czynnymi podatnikami VAT. W przypadku programu flotowego kierowanego do przedsiębiorców nabywających towary na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, umowa regulująca sprzedaż w ramach programu flotowego, określa wyraźnie obowiązek wystawienia przez Wnioskodawcę faktury obejmującej transakcje dokonane z nabywcą w określonym umową okresie rozliczeniowym (np. dwa tygodnie, miesiąc). Dane identyfikujące nabywcę są zapisane w informatycznym komponencie systemu flotowego, który umożliwia precyzyjne zdefiniowanie koszyka towarów dostępnych do zakupu dla nabywcy, warunki sprzedaży i limity.

Dostawa towarów i usług odbywa się na poszczególnych stacjach paliw z wykorzystaniem plastikowych kart flotowych wydanych nabywcy do dyspozycji na podstawie zawartej umowy. Karta flotowa jest przypisana do nabywcy, który wydaje je uprawnionym przez siebie kierowcom pojazdów, świadczącym na jego rzecz czynności związane z prowadzoną przez nabywcę działalnością gospodarczą. Karta flotowa (zwana również niekiedy kartą paliwową), będąca elementem programu flotowego, przez system autoryzacji, służy do jednoznacznej i bezpiecznej identyfikacji nabywcy jako odbiorcy dostawy towarów lub usług świadczonych na stacjach paliw oraz przyporządkowania poszczególnych transakcji do warunków handlowych określonych w umowie z nabywcą.

Autoryzacja transakcji flotowej odbywa się z użyciem karty flotowej, terminala na stacji paliw, PINu znanego wyłącznie kierowcy posługującego się kartą flotową oraz narzędzi systemowych w centrum autoryzacji Wnioskodawcy. Komunikacja pomiędzy elementami autoryzacji odbywa się w bezpiecznej, zaszyfrowanej formie w standardzie, który odpowiada tym przyjętym w obrocie płatnościami bezgotówkowymi.

Powyższe oznacza, że użycie karty flotowej z użyciem PINu na stacji paliw, wydanej nabywcy na podstawie umowy i przeprowadzenie pozytywnej autoryzacji transakcji na stacji określa sprzedaż jako dokonywaną na rzecz konkretnego przedsiębiorcy, którego status podatnika podatku VAT, jest ustalony w zawartej z nim umowie i komponentach systemu flotowego.

Płatność za pobrane na stacjach towary i wyświadczone usługi, stosownie do ustaleń zawartych w umowie i danych przypisanych do poszczególnych kart flotowych, może być dokonana gotówkowo lub z użyciem instrumentu płatniczego (np. karty płatniczej) bezpośrednio przy czynnościach na stacji paliw – równocześnie z dostawą towarów lub usług albo w późniejszym okresie (przelew bankowy), stosownie do przyjętego okresu rozliczeniowego. System autoryzacji pozwala zatem na pełną i pewną identyfikację nabywcy, jak i samej transakcji.

System sprzedażowy obejmujący m.in. system kasowy stacji oraz system flotowy Wnioskodawcy jest tak skonfigurowany, że dopiero pozytywna autoryzacja transakcji flotowej umożliwia ewidencjonowanie jej za pomocą kas rejestrujących on-line. Jednocześnie transakcja ta zostaje zaewidencjonowana w informatycznym systemie sprzedaży flotowej należącym do Wnioskodawcy. Dzięki zabezpieczeniom w systemie kasowym stacji paliw do transakcji flotowych nie można wystawić faktury na stacji paliw. Transakcje są fakturowane wyłącznie centralnie przez system sprzedaży flotowej na podstawie danych z tego systemu po uzgodnieniu z ewidencją fiskalną. Powyższe oznacza, że każda zaewidencjonowana w ten sposób transakcja flotowa, autoryzowana przez system flotowy, identyfikuje status nabywcy jako podatnika podatku od towarów i usług i nie jest fakturowana w warunkach określonych w art. 106h ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług tj. dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Co do zasady proces autoryzacji, rejestracji na kasie oraz fakturowania przebiega w sposób zautomatyzowany, co oznacza, że każda transakcja przeprowadzona z użyciem karty flotowej jest automatycznie zapisywana i ujęta na fakturze wystawionej nabywcy. Faktura wystawiona nabywcy spełnia wymogi materialne i formalne uprawniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, stosownie do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze względu na wysoki poziom zautomatyzowania procesu sprzedaży z użyciem kart flotowych, do minimum jest ograniczony udział czynnika ludzkiego w procesie identyfikacji, fiskalizacji oraz fakturowania transakcji, co w maksymalny sposób wyłącza ryzyko błędów i eliminuje możliwość nadużyć. W szczególności, z uwagi na konfiguracje systemu, nie istnieje ryzyko posłużenia się przez nieuprawnioną osobę paragonem fiskalnym w celu uzyskania faktury wystawionej na rzecz innego podmiotu niż ten podatnik, który zidentyfikowany w procesie autoryzacji przy użyciu karty flotowej. Dodatkowo, potencjalne nadużycia wykluczone są z uwagi na koncentrację i wyłączność miejsca wystawiania faktur w centralnym systemie sprzedaży flotowej.

Udział czynnika ludzkiego w procesie sprzedaży flotowej obejmuje sam moment dostawy na stacji paliw i w związku z tym błędy mogą pojawić się w wyjątkowych sytuacjach, których nie da się całkowicie wyeliminować.

Proces sprzedaży na stacji paliw odpowiada standardowemu tankowaniu i obejmuje:

nalanie paliwa z dystrybutora do zbiornika paliwa,
wejście osoby tankującej do budynku stacji paliw i zgłoszenie faktu tankowania z określonego dystrybutora oraz zgłoszenie przeprowadzenia transakcji z użyciem karty flotowej,
złożenie koszyka towarowego na systemie kasowym i wybór formy płatności,
autoryzację transakcji z użyciem karty flotowej,
zaewidencjonowanie transakcji flotowej w systemie kasowym stacji zgodnie ze wskazaniami określonego dystrybutora z odmierzaczem w kasie rejestrującej on-line oraz w systemie programu flotowego,
wydanie pokwitowania stwierdzającego dokonanie transakcji flotowej autoryzowanej kartą flotową.

W tym procesie mogą pojawić się błędy polegające na omyłkowym zgłoszeniu określonego dystrybutora przez osobę tankującą (np. przez wskazania tankowania z dystrybutora nr 1 zamiast nr 2) lub omyłce pracownika stacji paliw albo problemy samej autoryzacji karty flotowej.

W tym ostatnim wypadku, chodzi o kwestie techniczne, np. problemy z łącznością lub uwarunkowania związane z ustawieniami warunków handlowych transakcji np. przekroczone limity karty flotowej. Powyżej wskazane błędy lub problemy powodują konieczność autoryzacji transakcji flotowej w trybie awaryjnym przez telefoniczną lub mailową identyfikację nabywcy transakcji flotowej. Powyżej wskazane przypadki są wykrywane po zaewidencjonowaniu transakcji flotowej przy użyciu kasy rejestrującej. Błędy związane z procesem sprzedaży flotowej w ramach transakcji flotowej mogą dotyczyć również identyfikacji numeru NIP nabywcy, przy czym mogą one polegać zarówno na błędzie w samym numerze, jak pominięciu go w procesie fiskalizacji i jego pominięciu na paragonie fiskalnym.

Z uwagi na jednoznaczną identyfikację samego nabywcy jako podatnika prowadzącego działalność gospodarczą i nabywającego towary w związku z tą działalnością oraz tryb wystawiania zbiorczej faktury przez system flotowy, z jednoczesnym wyłączeniem możliwości fakturowania transakcji na stacji paliw na podstawie późniejszego zgłoszenia żądania, nie ma możliwości wystawienia faktury dotyczącej tej transakcji flotowej na rzecz innego podmiotu niż nabywca posługujący się kartami flotowymi.

Wnioskodawca uważa, że w wyżej wskazanych okolicznościach, w wypadku wykrycia błędu w ewidencjonowaniu transakcji z użyciem karty flotowej, która jest dokonywana na rzecz zidentyfikowanego przez system sprzedaży flotowej nabywcy będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w tym również błędu w zakresie numeru NIP nabywcy (np. NIP nieprawidłowy) albo jego braku należy uznać powyższą nieprawidłowość, jako oczywistą pomyłkę w ewidencji za pomocą kasy rejestrującej.

Taka kwalifikacja oznacza, że należy dokonać korekty tej pomyłki przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku należnego);
krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego potwierdzającego dokonanie sprzedaży, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

Wnioskodawca uważa, że po dokonaniu tych czynności transakcja powinna zostać zaewidencjonowana na kasie rejestrującej w prawidłowej wysokości z prawidłowym NIP nabywcy.

Po zaewidencjonowaniu sprzedaży Wnioskodawca powinien wystawić korektę faktury lub wystawić nową fakturę, stosowanie do okoliczności, która będzie obejmować poprawnie zaewidencjonowaną transakcję.

W uzupełnieniu do wniosku udzielono następujących wyjaśnień na pytania organu nr 1a)-f) oraz 2-6.

1a. czy po zatankowaniu paliwa autoryzacja karty paliwowej powoduje, że paragon w systemie kasowym stacji generowany jest automatycznie oraz, czy w takiej sytuacji automatycznie pojawia się na paragonie numer NIP nabywcy, czy też istnieje konieczność wybrania nabywcy np. z listy sytemu sprzedaży flotowej lub ręcznego wpisania numeru NIP przez kasjera dokonującego ewidencji transakcji?

ad 1a. Poprawna autoryzacja transakcji flotowej inicjuje w sposób automatyczny (tj. bez udziału pracownika stacji) fiskalizację określonej transakcji. Innymi słowy: zatwierdzona transakcja flotowa w sposób automatyczny rozpoczyna i przeprowadza fiskalizację danej transakcji. W wypadku, gdy transakcja flotowa nie jest transakcją bezgotówkową, pomiędzy poprawną autoryzacją transakcji przez system flotowy, a fiskalizacją, pracownik stacji dokonuje wyboru sposobu płatności (poprzez wybór płatności gotówką lub kartą płatniczą).

Po autoryzacji w systemie flotowym następuje wydruk pokwitowania transakcji flotowej będącego dokumentem niefiskalnym a zawierającym potwierdzenie zarejestrowanie danej transakcji w systemie flotowym. W treści pokwitowania wskazane są: informacje o nabywcy, oznaczenie użytej karty flotowej, nabytym towarze i jego wartości wraz z godziną i datą transakcji. W ślad za tym drukowany jest w sposób automatyczny paragon fiskalny. Transakcja zafiskalizowana jest w takim wypadku oznaczana w systemie kasowym poprzez rozszerzenie jako transakcja flotowa W przypadku transakcji pozytywnie autoryzowanych, NIP nabywcy jest zaczytywany z systemu flotowego i nie ma konieczności, ani nawet możliwości, wyboru kontrahenta z listy kontrahentów lub też wpisania ręcznego NIP.

W wypadku transakcji autoryzowanej w trybie awaryjnym tj. w sytuacji, w której system flotowy odmówił autoryzacji lub też z przyczyn technicznych nie jest ona możliwa. Pracownik stacji nie ma możliwości samodzielnej autoryzacji transakcji jako flotowej, ale autoryzacja następuje w formie specjalnej procedury, która przebiega w sposób opisany w pkt V.

1b. jeżeli dane nabywcy w tym numer NIP na paragonie pojawiają się automatycznie w związku z poprzedzającą rejestrację na kasie autoryzacją karty flotowej, to kiedy i w jaki sposób dochodzi do powstania błędu w postaci braku numeru NIP lub nieprawidłowego numeru NIP na paragonie? Czy w takich przypadkach płatność za towary lub usługi nabyte na stacji paliw jest dokonywana gotówkowo lub kartą płatniczą (w jakich przypadkach) czy też przelewem przez nabywcę na podstawie faktury wystawionej mu za dany okres rozliczeniowy?

ad 1b. W przypadku transakcji flotowych autoryzowanych automatycznie przez system flotowy do błędu może dojść w sytuacji, gdy w zasobach centralnego systemu flotowego został błędnie wpisany NIP podmiotu, który zawarł umowę handlową lub też NIP tego podmiotu nie został on w ogóle wpisany. W przypadku transakcji w trybie awaryjnym, gdzie proces fiskalizacji nie przebiega w sposób zautomatyzowany, błędny NIP może być nieprawidłowo wpisany przez pracownika stacji paliw dokonującego fiskalizacji na kasie fiskalnej wskutek omyłki lub błędnych informacji.

Ewentualny błąd w NIP nie wpływa na formę płatności realizowanej przez nabywcę flotowego, która została określona we wcześniej zawartej umowie flotowej. W przypadku tzw. transakcji bezgotówkowej, płatność następuje w terminie wskazany w umowie w terminie płatności faktury za dany okres rozliczeniowy. W przypadku transakcji gotówkowych płatność następuje bezpośrednio na stacji paliw po wydaniu paliwa.

1c. Proszę wyjaśnić, w jaki sposób wskazanie nieprawidłowego dystrybutora może spowodować błędny NIP?

ad. 1c.

Niezgodne z intencją Wnioskodawcy jest odczytanie stanu faktycznego jako zawierające informację, że wskazanie błędnego dystrybutora może spowodować błąd w NIP. Nieprawidłowe wskazanie dystrybutora nie dotyczy samego NIP, ale może prowadzić do błędnego przypisania danej transakcji niewłaściwemu nabywcy.

1d. Jaka konkretnie omyłka pracownika może spowodować błędny NIP (lub brak NIP-u), skoro jak wskazał Wnioskodawca „użycie karty flotowej z użyciem PINu na stacji paliw, wydanej nabywcy na podstawie umowy i przeprowadzenie pozytywnej autoryzacji transakcji na stacji określa sprzedaż jako dokonywaną na rzecz konkretnego przedsiębiorcy, którego status podatnika podatku VAT, jest ustalony w zawartej z nim umowie i komponentach systemu flotowego”?

ad. 1d.

Jak wskazano wyżej, do omyłki, pomimo mechanizmów weryfikacji, może dojść przy wprowadzeniu lub aktualizacji danych nabywcy w bazie centralnej systemu flotowego. Dane te w sposób automatyczny są „zaciągane” do systemu kasowego.

W przypadku autoryzacji w trybie awaryjnym błędny NIP może być wpisany przy ręcznej fiskalizacji wskutek: 1. Błędnej informacji przesłanej na stację paliw przez osobę autoryzującą transakcję (podanie nieprawidłowego NIP), 2. Błędu pracownika stacji wpisującego NIP przy fiskalizacji (np. wskutek omyłki przy przepisywaniu numeru), 3. Wskutek posłużenia się przy fiskalizacji nieprawidłowym NIP wskazanym przez osobę tankującą paliwo.

1e. Jakie jest postępowanie w przypadku „przekroczenia limitu karty flotowej”? W jaki sposób taka sytuacja może spowodować błędny NIP (lub brak NIP-u)?

ad 1e.

Przypadek przekroczenia limitu oznacza, że transakcja nie jest autoryzowana automatycznie przez system transakcji flotowej. W takiej sytuacji transakcja może być autoryzowana jako transakcja flotowa w trybie awaryjnym, o ile z powodzeniem przejdzie opisaną niżej procedurę.

Proces autoryzacji w wypadku odmowy automatycznej autoryzacji przez system przebiega następująco:

1. Pracownik stacji kontaktuje się telefonicznie ze wskazanym przedstawicielem handlowym Wnioskodawcy, odpowiedzialnym za grupę klientów, do której należy nabywca, którego transakcja nie uzyskała autoryzacji w celu rozpoczęcia procedury autoryzacyjnej, wskazując ilość i wartość zatankowanego paliwa,
2. Przedstawiciel handlowy na podstawie przyjętych kryteriów dotyczących polityki kredytowej i oceny sytuacji handlowej z kontrahentem podejmuje decyzję, czy w zaistniałych warunkach jest możliwa autoryzacja transakcji wykraczającej poza limit. Następnie, po ustaleniu, że jest to możliwe, kontaktuje się bezpośrednio z osobą wskazaną w systemie flotowym jako przedstawiciel nabywcy, który jest upoważniony do zatwierdzenia transakcji jako nabywanej przez określonego nabywcę (np. członek Zarządu, upoważniony pełnomocnik itp.) informuje o transakcji i braku autoryzacji, wskazując na przyczynę. Następnie uzyskuje od tej osoby potwierdzenie (w trybie wskazanym w umowie handlowej) potwierdzenie woli autoryzacji określonej transakcji jako flotowej.
3. Po uzyskaniu oświadczania przedstawiciela nabywcy, przedstawiciel handlowy w formie elektronicznej przesyła na stację informację o zgodzie na autoryzację transakcji, wskazując dane kontrahenta, na rzecz którego dokonywany jest zakup wskazując, jednocześnie nr NIP kontrahenta,
4. Po zatwierdzeniu transakcji pracownik stacji fiskalizuje transakcję w kasie rejestrującej oraz sporządza „Oświadczenie do awaryjnej akceptacji kart X”, zgodnie z przyjętym wzorcem, w którym zamieszcza się dane nabywcy (firma, adres, NIP, nr rejestracyjny pojazdu, oraz dane transakcji (ilość paliwa, kwotą należności), a także dane osoby, która zatwierdziła autoryzację z upoważniania Wnioskodawcy i dane kierowcy. W treści oświadczenia wskazuje się przyczynę awaryjnej transakcji. Oświadczenie zawiera stwierdzenie, że podpisany kierowca zwraca się z prośbą o dopisanie powyższej transakcji do zbiorczej faktury flotowej. Do oświadczenia dołącza się kserokopie wydruku terminala systemu flotowego z odmową autoryzacji automatycznej oraz kserokopie paragonu fiskalnego. W samej treści oświadczenia wskazuje się na numer paragonu oraz datę i godzinę jego wystawienia.
5. Po podpisaniu przez pracownika stacji i kierowcę, oświadczenie przesyłane jest na adres mailowy lub faks.
6. Oryginały dokumentów pozostają na stacji paliw (podobnie jak paragon fiskalny). Kierowca nie otrzymuje paragonu fiskalnego.
7. Po otrzymaniu Oświadczenia i na jego podstawie transakcja jest ujmowana w treści faktury flotowej wystawianej przez system sprzedaży flotowej na nabywcę.
8. Wnioskodawca zatem nie wystawia faktury na podstawie paragonu fiskalnego, ale na podstawie oświadczenia po uprzednim bezpośrednim uzyskaniu zgodny od uprawnionych osób działających na podstawie upoważnienia.
9. W przypadku braku autoryzacji awaryjnej w powyższym trybie transakcja jest rozliczna jak zwykła sprzedaż na stacji poza systemem flotowym.

1f. Czy osoba tankująca paliwo z użyciem karty paliwowej (flotowej) dokonuje zapłaty gotówką? W jakich sytuacjach?

ad 1f. Miejsce i forma zapłaty zależne jest od treści Umowy handlowej. Jeżeli kierowca posługuje się tzw. kartą gotówkową wydaną na podstawie Umowy handlowej, ma obowiązek uiścić zapłatę na stacji (gotówką lub kartą płatniczą). W przypadku umów bezgotówkowych zapłata jest dokonywana na podstawie faktury, w terminie określonym w umowie.

Sposób autoryzacji nie wpływa na zasady płatności. W przypadku gdy transakcja nie jest transakcją flotową (brak autoryzacji automatycznej lub awaryjnej) kierowca uiszcza należność, jak w każdej transakcji poza systemem flotowym.

2. W jaki sposób i w którym momencie dochodzi do identyfikacji nabywcy w przypadku wystąpienia problemów technicznych polegających na braku możliwości autoryzacji karty flotowej? I jak wówczas dokumentowana jest dokonana sprzedaż: przez wystawienie faktury VAT poza systemem sprzedaży flotowej czy przez wystawienie i wydanie osobie tankującej paragonu fiskalnego, na którym umieszczony zostaje NIP nabywcy? Czy w takim przypadku kasjer dokonujący sprzedaży ręcznie wpisuje w systemie NIP podmiotu czy ma możliwość dokonania wyboru klienta np. z listy?

ad. 2

Użycie karty flotowej identyfikuje określonego nabywcę, nawet w wypadku odmowy przez system autoryzacji automatycznej. W takim wypadku, prowadzona jest autoryzacja awaryjna, zgodnie z opisem w pkt V, która ma na celu potwierdzenie bezpośrednio przez samego nabywcę woli zakupu paliwa w ramach działalności gospodarczej i wolę traktowania konkretnej transakcji jako flotowej, za którą ponosi odpowiedzialność jako kupujący. Autoryzacja awaryjna jest prowadzona wyłącznie w stosunku do tego nabywcy, który jest dysponentem konkretnej, użytej w danym wypadku karty flotowej. Nie ma możliwości awaryjnej autoryzacji transakcji jako flotowej na rzecz innego podmiotu, niż ten, który został zidentyfikowany przez użytą kartę.

Zautoryzowana transakcja flotowa jako obejmująca sprzedaż na rzecz nabywców prowadzących działalność gospodarczą podlegająca podatkowi od towarów i usług dokumentowana jest fakturą wystawianą przez system centralny. Paragon fiskalny nie jest wydawany kierowcy i pozostaje na stacji. Procedura autoryzacji awaryjnej została opisana w pkt V.

Paragon fiskalny przy transakcjach flotowych nie jest wydawany kierowcy ani nabywcy. Pozostaje on w dyspozycji Wnioskodawcy. Faktura jest wystawiana na podstawie „Oświadczenia”, o którym mowa w pkt V.

W związku z brakiem autoryzacji automatycznej, NIP na paragon fiskalny jest wpisywany przy fiskalizacji. Pracownik stacji, nie wpisuje NIP z jakiejkolwiek listy kontrahentów, ale wpisuje go zgodnie z danymi wskazanymi mu przez przedstawiciela handlowego, który z upoważnienia Wnioskodawcy wyraża zgodę na autoryzację awaryjną po kontakcie z przedstawicielem nabywcy wskazanym w Umowie handlowej.

3. Z opisu sprawy wynika, że w przypadku sprzedaży z użyciem karty flotowej wydawane jest pokwitowanie stwierdzające dokonanie transakcji flotowej autoryzowanej kartą flotową, prosimy zatem o wyjaśnienie czy paragon fiskalny w ogóle jest drukowany i wydawany klientowi w momencie sprzedaży, jeśli nie to co się z nim dzieje? Z jakiego systemu (czy jest to kasa rejestrująca) drukowane jest pokwitowanie stwierdzające dokonanie transakcji flotowej?

ad. 3 Pokwitowane jest drukowane po autoryzacji przez system flotowy. Terminal systemu flotowego za pośrednictwem systemu kasowego przesyła dane pokwitowania do drukarki fiskalnej, za pomocą której jest ono drukowane bezpośrednio przed drukowaniem paragonu fiskalnego. Pokwitowanie zawiera oznaczenie użytej karty flotowej, nazwę nabywcy, ilość i wartość towaru (zgodnie wartościami zawartymi w systemie kasowym) oraz datę i godzinę transakcji flotowej.

Następnie z systemu kasowego przez tą samą drukarkę fiskalną drukowany jest paragon fiskalny. Paragon fiskalny nie jest wydawany kierowcy lub nabywcy w sytuacji gdy dotyczy transakcji flotowej z podatnikami VAT. Faktura wystawiana jest na postawie danych z systemu flotowego.

Jednocześnie transakcja autoryzowana w tym trybie jest oznaczana w systemie kasowym przez odpowiednie rozszerzenie jako transakcja flotowa.

4. Czy w kasie rejestrującej jest w jakiś sposób (jeśli tak to w jaki?) rejestrowane, odnotowywane, że dana sprzedaż jest sprzedażą z użyciem karty flotowej i jakiej karty (tj. dla jakiego nabywcy wydanej) umożliwiając w ten sposób jednoznaczną identyfikację nabywcy, czy zapisy takie znajdują się na paragonie fiskalnym lub na pokwitowaniu?

ad. 4 Jak wskazano w pkt VIII w przypadku pozytywnej autoryzacji transakcji flotowej, w kasie rejestrującej poprzez odpowiednie rozszerzenie, zawarta jest informacja, że określona transakcja jest transakcją flotową. System kasowy jest tak skonfigurowany, że wyklucza wystawienie faktury dotyczącej tak oznaczonej transakcji w kasie rejestrującej na samej stacji paliw. Faktury są wystawiane tylko centralnie na podstawie danych z systemu flotowego.

Pokwitowanie transakcji flotowej jest generowane w systemie flotowym po autoryzacji, co oznacza, że w terminalu flotowym poprawnie przeprowadzono transakcję flotową. Wystawienie pokwitowania jest samo w sobie dowodem takiej transakcji. Pokwitowanie zawsze zawiera: dane Wnioskodawcy, indywidulany numer karty flotowej, której użyto przy transakcji, nazwę nabywcy, oznaczenie stacji paliw, oznaczenie produktu, ilość, cenę, wartość oraz oznaczenie grupy produktu w systemie flotowym oraz stwierdzenie o poprawności kodu pin, a także datę i godzinę transakcji. Pokwitowanie zawiera również dane drukarki fiskalnej, na której było drukowane.

Wydrukowany paragon fiskalny w związku z transakcją flotową zawiera NIP nabywcy zaciągnięty z systemu flotowego. Dodatkowo paragon fiskalny zawiera kod kreskowy pozwalający na jednoznaczną i automatyczną identyfikację transakcji, której dotyczy paragon w systemie kasowym. Jak wskazano system kasowy poprzez specjalne rozszerzenie każdą transakcję flotowa oznacza jako taką, blokując wystawienie faktury do tej transakcji na stacji paliw. Dodatkowo na paragonie są wskazane dane stacji paliw (numer i adres) oraz data i godzina wytworzenia, co pozwala na proste „sparowanie’ paragonu z określonym pokwitowaniem.

Powyższe oznacza, że przy każdej transakcji flotowej jest łatwa możliwość identyfikacji tej transakcji jako flotowej, czy to poprzez pokwitowanie, czy też poprzez każdy paragon wygenerowany w związku z transakcja flotową (kod kreskowy). System kasowy nie pozwala na wystawienie faktury na stacji paliw, co oznacza, konieczność wystawienia faktury przez centralny system flotowy, w którym identyfikuje się jednoznacznie wszelkie dane nabywcy.

5. Czy faktura zbiorcza wystawiana jest na podstawie danych zawartych w „komponentach systemu flotowego” o ilości i wartości wydanego paliwa osobom tankującym z użyciem kart paliwowych wydanych nabywcy do dyspozycji na podstawie zawartej umowy, czy na podstawie danych z kasy rejestrującej?

ad. 5 Faktura zbiorcza jest wydawana na podstawie danych systemu flotowego, o wartościach i ilościach wydanego rzeczywiście paliwa na stacji. Nie są to dane z systemu kasowego, ale terminala systemu X. Dane te są w istocie zbieżne. Zapisywana w systemie flotowym, a następnie fakturowana i fiskalizowania jest w istocie ta sama transakcja. Innymi słowy, system kasowy system flotowy zachowują autonomię, ale z uwagi na to, że dokumentują rzeczywistą sprzedaż, zawierają te same dane, co do ilości i wartości

6. Z opisu sprawy wynika, że „z uwagi na konfiguracje systemu, nie istnieje ryzyko posłużenia się przez nieuprawnioną osobę paragonem fiskalnym w celu uzyskania faktury wystawionej na rzecz innego podmiotu niż ten podatnik, który zidentyfikowany w procesie autoryzacji przy użyciu karty flotowej. Dodatkowo, potencjalne nadużycia wykluczone są z uwagi na koncentrację i wyłączność miejsca wystawiania faktur w centralnym systemie sprzedaży flotowej”, prosimy zatem o wyjaśnienie na czym to skonfigurowanie systemu polega i dlaczego nie istnieje ryzyko posłużenia się przez nieuprawnioną osobę paragonem fiskalnym w celu uzyskania faktury?

ad. 6

Jak wnika z powyższych wyjaśnień, autoryzowana transakcja flotowa jest oznaczana poprzez rozszerzenie w systemie kasowym. Przy tak oznaczonych transakcjach, system kasowy wyklucza wygenerowanie faktury do tej transakcji na stacji paliw. Nie ma więc możliwości skorzystania przez posiadacza paragonu możności domagania się na stacji paliw wystawienia faktury na tej stacji pominięciem centralnego systemu flotowego. Z kolei centralny system flotowy nie daje możliwości wystawienia kolejnej faktury na tą samą transakcję, albowiem jego dane dają możliwość jednoznacznej identyfikacji każdej transakcji flotowej, która zawsze dotyczy określonego nabywcy. Faktura jest tworzona na podstawie danych systemu flotowego, a nie na podstawie paragonów fiskalnych. Powyższe oznacza, że w każdej sytuacji fakturowania w systemie centralnym fakturowaniu podlega zidentyfikowana transakcja flotowa, a nie transakcja fiskalna na podstawie paragonu.

Dobrowolna fiskalizacja na kasach rejestrujących transakcji flotowej nie jest instrumentem służącym do fakturowania transakcji, ale praktyką pozwalającą na uszczelnienie systemu obrotu paliwem na stacjach.

Dodatkowo należy wskazać, że paragony fiskalne wydrukowane w związku z transakcją flotową nie są wydawane klientom, albowiem, czy to w samej Umowie handlowej, czy to wskutek autoryzacji awaryjnej wyrazili oni wolę otrzymania faktury. Dodatkowo należy wskazać, że stroną takiej transakcji flotowej, o której mowa w pytaniu są zawsze podatnicy VAT, a nie osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowa jest ocena Wnioskodawcy, że w przypadku stwierdzenia przy autoryzowanej sprzedaży flotowej z użyciem karty paliwowej (flotowej) wydanej nabywcy będącego podatnikiem od towarów i usług, iż przy ewidencjonowaniu transakcji przy użyciu kasy rejestrującej pominięto lub wpisano błędnie NIP nabywcy, podatnik powinien, po dokonaniu czynności wskazanych w § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, wystawić fakturę do tej transakcji i tak wystawiona faktura, przy uwzględnieniu innych wymagań formalnych i materialnych, będzie prawidłowym pod względem materialnym i formalnym dokumentem?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Artykuł 220 pkt 1 Dyrektywy 2006/112, stanowi:

„Każdy podatnik upewnia się, że faktura została wystawiona przez niego, nabywcę lub usługobiorcę, lub w jego imieniu i na jego rzecz, przez osobę trzecią, w następujących przypadkach:

1. dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych przez niego na rzecz innego podatnika lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem”.

Zgodnie z art. 221 ust. 3 Dyrektywy 2006/112 Państwa członkowskie mogą zwolnić podatników z obowiązku przewidzianego w art. 220 ust. 1 lub art. 220a dotyczącego wystawienia faktury za dostawy towarów lub świadczenie usług, które wykonali oni na ich terytorium i które są zwolnione, z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie lub bez tego prawa, zgodnie z art. 110 i 111, art. 125 ust. 1, art. 127, art. 128 ust. 1, art. 132, art. 135 ust. 1 lit. h)-l), art. 136, 371, 375, 376 i 377, art. 378 ust. 2 i art. 379 ust. 2 oraz art. 380-390C.

Artykuł 223 Dyrektywy 2006/112, przewiduje, że: „Państwa członkowskie zezwalają podatnikom na wystawienie faktur zbiorczych zawierających dane obejmujące kilka odrębnych dostaw towarów lub transakcji świadczenia usług, pod warunkiem że VAT od dostaw towarów lub transakcji świadczenia usług wymienionych na fakturze zbiorczej staje się wymagalny w ciągu tego samego miesiąca kalendarzowego. Bez uszczerbku dla art. 222 państwa członkowskie mogą zezwolić na to, by w fakturach zbiorczych uwzględniano dostawy towarów lub transakcje świadczenia usług, za które VAT stał się wymagalny w okresie dłuższym niż jeden miesiąc kalendarzowy.

Artykuł 273 Dyrektywy 2006/112 stanowi:

„Państwa członkowskie mogą nałożyć inne obowiązki, jakie uznają za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobieżenia oszustwom podatkowym [...]

Możliwość przewidziana w akapicie pierwszym nie może zostać wykorzystana do nałożenia dodatkowych obowiązków związanych z fakturowaniem poza obowiązkami, które zostały określone w rozdziale 3.” [w szczególności w 226].

Art. 106b ust. 1-6 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi:

„1. Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;[...].
3. Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Art. 106h ust. 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowią:

1. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.”

Artykuł 111 ust. 1 ustawy o podatków od towarów i usług ma treść: „Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.”

Artykuł 111 ust 3a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że: „Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1. dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy;”

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 816) w § 3 ust. 4 i 5 stanowi:

„4. W przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku należnego);

krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego potwierdzającego dokonanie sprzedaży, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, podatnik ewidencjonuje przy użyciu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości.”

Ustawodawca definiuje pojęcia „oczywistej” pomyłki, o której mowa we wskazanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów z 29 kwietnia 2019 r. Cecha oczywistości wiąże się przede wszystkim z pojęciem jawności, wyrazistości lub dostępności poznawczej i powinna być ocenia w konkretnych okolicznościach faktycznych. Istnienie oczywistości pomyłki w ewidencji sprzedaży nie może być oceniane abstrakcyjnie, ale musi brać pod uwagę całościowy kontekst poszczególnej ewidencjonowanej transakcji. W przypadku, gdy wskazany wyżej system sprzedaży flotowej w sposób jednoznaczny identyfikuje podmiotowo i przedmiotowo każdą transakcję flotową z określonym nabywcą – podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług w procesie autoryzacji, to brak wpisania prawidłowego numeru NIP w ewidencji tej sprzedaży i paragonie fiskalnym wygenerowanym w związku z tą transakcją musi być oceniany jako oczywista omyłka, która podlega sprostowaniu w sposób określony w § 3 ust. 4-5 rozporządzenia Ministra Finansów z 29 kwietnia 2019 r.

Wymóg wpisania prawidłowego numeru NIP na paragonie fiskalnym, jako warunek legalnego wystawienia faktury dokumentującego tą sprzedaż zgodnie z art. 106b ust. 5 oraz regulacje dotyczące dodatkowego zobowiązania podatkowego, zostały wprowadzone, w celu przeciwdziałania nadużyciom i oszustwom podatkowym w rozumieniu art. 273 Dyrektywy, polegającym m.in. na wykorzystywaniu faktur dotyczących transakcji zaewidencjonowanych na kasach rejestracyjnych, których stroną były anonimowe osoby trzecie, do obniżenia przez podatników podatku należnego o naliczony, w sytuacji, gdy w istocie nie byli oni rzeczywistymi nabywcami towarów lub usług stwierdzonych na tych fakturach. Wprowadzone przepisy mają za zadanie usunięcie „anonimowości” paragonu fiskalnego i przypisanie każdej transakcji zidentyfikowanemu podatnikowi, który jest nabywcą określonej usługi lub dostawy.

Zakaz wystawiania faktur musi być oceniany z punktu widzenia zasad proporcjonalności i neutralności podatku, co oznacza, że nie może on wykluczać całkowicie możliwości wystawienia legalnej faktury w przypadku, gdy nie ulega wątpliwości w okolicznościach faktycznych, że zaewidencjonowana na kasie rejestrującej transakcja jest czynnością pomiędzy określonymi i zidentyfikowanymi podatnikami prowadzącymi działalność gospodarczą, będącymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Zakaz wystawiania faktury nie może bowiem stanowić dodatkowym obowiązkiem związanym z fakturowaniem poza obowiązkami, które zostały określone w rozdziale 3 Dyrektywy.

Z uwagi na opisany wyżej mechanizm autoryzacji i fakturowania transakcji flotowej u Wnioskodawcy w chwili fiskalizacji transakcji, nabywca jest jednoznacznie identyfikowany, co oznacza, że nie istnieje ryzyko nadużycia podatkowego, przed którym ma chronić zakaz z art. 106b ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Cel prewencyjny zakazu jest zatem osiągnięty przez sam system autoryzacji sprzedaży flotowej.

W tym stanie rzeczy, brak prawidłowego NIP w ewidencji na kasie, stanowi błąd formalny, którego oczywistość nie budzi wątpliwości w świetle okoliczności faktycznych. Istnienie oczywistego błędu i możliwość jego usunięcia w trybie w określonym w rozporządzeniu, przesądza o tym, że sam fakt jego popełnienia nie może sprzeciwiać się obowiązkowi wystawienia faktury w sprzedaży pomiędzy podatnikami. Podatnik może zatem dokonać czynności wskazanych w § 3 ust. 4 i 5 z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 816) uzupełniając lub poprawiając błąd w ewidencji i następnie wystawić fakturę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do wystawienia faktury po dokonaniu czynności wskazanych w § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, w przypadku stwierdzenia przy autoryzowanej sprzedaży flotowej z użyciem karty paliwowej (flotowej) wydanej nabywcy będącemu podatnikiem od towarów i usług, iż przy ewidencjonowaniu transakcji przy użyciu kasy rejestrującej pominięto lub wpisano błędnie NIP nabywcy, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 1b ustawy w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816) zwanego dalej rozporządzeniem.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia).

W myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Przepis § 25 ust. 1 rozporządzenia określa jakie elementy zawiera paragon fiskalny w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii.

Jak wynika z § 3 ust. 4 rozporządzenia w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku należnego);
krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego potwierdzającego dokonanie sprzedaży, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, podatnik ewidencjonuje przy użyciu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości (§ 3 ust. 5 rozporządzenia).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.

1. datę wystawienia;

2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem (…).

Art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r.) – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy (w brzmieniu od 1 września 2019 r.) – przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) do art. 106b dodano ust. 5-7, które obowiązują od 1 stycznia 2020 r.

W myśl art. 106b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność gospodarczą, której zasadniczym przedmiotem jest sprzedaż detaliczna i hurtowa paliw. Część sprzedaży detalicznej paliw dokonywana jest na rzecz podatników podatku od towarów i usług prowadzących działalność gospodarczą w ramach udostępnionego przez Wnioskodawcę tzw. programu flotowego. Sprzedaż w ramach tego programu odbywa się na warunkach określonych w odpowiednich umowach zawieranych z podmiotami będącymi czynnymi podatnikami VAT. W przypadku programu flotowego kierowanego do przedsiębiorców nabywających towary na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, umowa regulująca sprzedaż w ramach programu flotowego, określa wyraźnie obowiązek wystawienia przez Wnioskodawcę faktury obejmującej transakcje dokonane z nabywcą w określonym umową okresie rozliczeniowym (np. dwa tygodnie, miesiąc). Dane identyfikujące nabywcę są zapisane w informatycznym komponencie systemu flotowego, który umożliwia precyzyjne zdefiniowanie koszyka towarów dostępnych do zakupu dla nabywcy, warunki sprzedaży i limity.

Dzięki zabezpieczeniom w systemie kasowym stacji paliw do transakcji flotowych nie można wystawić faktury na stacji paliw. Transakcje są fakturowane wyłącznie centralnie przez system sprzedaży flotowej na podstawie danych z tego systemu po uzgodnieniu z ewidencją fiskalną. Powyższe oznacza, że każda zaewidencjonowana w ten sposób transakcja flotowa, autoryzowana przez system flotowy, identyfikuje status nabywcy jako podatnika podatku od towarów i usług i nie jest fakturowana w warunkach określonych w art. 106 h ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług tj. dokumentowana fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Co do zasady proces autoryzacji, rejestracji na kasie oraz fakturowania przebiega w sposób zautomatyzowany, co oznacza, że każda transakcja przeprowadzona z użyciem karty flotowej jest automatycznie zapisywana i ujęta na fakturze wystawionej nabywcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy w przypadku stwierdzenia przy autoryzowanej sprzedaży flotowej z użyciem karty paliwowej (flotowej) wydanej nabywcy będącemu podatnikiem VAT, iż przy ewidencjonowaniu transakcji przy użyciu kasy rejestrującej pominięto lub wpisano błędnie NIP nabywcy, podatnik powinien, po dokonaniu czynności wskazanych w § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, wystawić fakturę do tej transakcji i czy tak wystawiona faktura, przy uwzględnieniu innych wymagań formalnych i materialnych, będzie prawidłowym pod względem materialnym i formalnym dokumentem.

W istocie pytanie sprowadza się do tego, czy w przypadku błędów wskazanych we wniosku w celu ich wyeliminowania Wnioskodawca może skorygować błędnie wystawione paragony poprzez dokonanie czynności, które wiążą się z prowadzeniem dodatkowej ewidencji dot. sprzedaży rejestrowanej na kasie fiskalnej oraz czy faktura wystawiona po dokonaniu tych czynności będzie prawidłowym pod względem materialnymi i formalnym dokumentem.

W przedmiotowej sprawie w przypadku sprzedaży flotowej z użyciem karty paliwowej (flotowej) Wnioskodawca wskazał na dwie sytuacje:

Dostawa zrealizowana na zasadzie automatycznej autoryzacji transakcji flotowej, która odbywa się z użyciem karty flotowej, terminala na stacji paliw, numeru PIN i narzędzi systemowych w centrum autoryzacji. Po przeprowadzeniu pozytywnej autoryzacji (system pozwala na pełną identyfikację nabywcy i samej transakcji) transakcja zostaje zaewidencjonowana w informatycznym systemie sprzedaży flotowej oraz w systemie kasowym stacji – w ślad za tym drukowany jest w sposób automatyczny paragon fiskalny, a transakcja zostaje oznaczona poprzez rozszerzenie jako transakcja flotowa. W tym przypadku NIP nabywcy jest zaczytywany z systemu flotowego i nie ma możliwości wyboru kontrahenta z listy lub ręcznego wpisania NIP.
W przypadku transakcji flotowej autoryzowanej automatycznie do powstania błędu w postaci braku numeru NIP lub nieprawidłowego numeru NIP może dojść, gdy w zasobach centralnego systemu flotowego został błędnie wpisany NIP podmiotu, który zawarł umowę handlowa lub tez NIP tego podmiotu nie został w ogóle wpisany.
Dostawa zrealizowana na zasadzie autoryzacji dokonanej w trybie awaryjnym, która występuje w przypadku gdy system flotowy odmówił autoryzacji lub z przyczyn technicznych. W takim przypadku pracownik stacji nie ma możliwości samodzielnej autoryzacji transakcji jako flotowej, ale autoryzacja następuje w formie specjalnej procedury. Także i ta autoryzacja identyfikuje daną sprzedaż jako transakcję flotową dokonaną dla konkretnego kontrahenta – podatnika VAT i jest zapisywana w systemie flotowym. W tym przypadku po zatwierdzeniu transakcji pracownik stacji fiskalizuje transakcję na kasie rejestrującej – proces fiskalizacji nie przebiega w sposób zautomatyzowany.

W przypadku transakcji w trybie awaryjnym, gdzie proces fiskalizacji nie przebiega w sposób zautomatyzowany, błędny NIP może być nieprawidłowo wpisany przez pracownika stacji paliw dokonującego fiskalizacji na kasie fiskalnej wskutek:
- omyłki lub błędnych informacji przesłanej na stację paliw przez osobę autoryzującą transakcję (podanie nieprawidłowego NIP),
- błędu pracownika stacji wpisującego NIP przy fiskalizacji (np. wskutek omyłki przy przepisywaniu numeru),
- posłużenia się przy fiskalizacji nieprawidłowym NIP wskazanym przez osobę tankującą paliwo.

Jak wynika z powyższych okoliczności błędny NIP na paragonie fiskalnym może wystąpić zarówno w sytuacji automatycznej autoryzacji (w tym przypadku także jego brak), jak również w przypadku autoryzacji dokonywanej w trybie awaryjnym.

Odnosząc się do wskazanych przez Wnioskodawcę błędów na paragonie fiskalnym w postaci braku numeru NIP lub nieprawidłowego numeru NIP (w przypadku automatycznej autoryzacji) lub wpisania nieprawidłowego numeru NIP (w przypadku awaryjnej autoryzacji) w pierwszej kolejności należy ocenić, czy tego typu błędy mogą być korygowane w trybie przepisów dotyczących prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jednocześnie należy wskazać, że co prawda w przedmiotowym przypadku, tj. sprzedaży flotowej, Wnioskodawca nie realizuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, ani na rzecz rolników ryczałtowych lecz na rzecz podatników podatku VAT, to pomimo że nie ciąży na nim obowiązek rejestrowania takiej sprzedaży na kasie rejestrującej, to Wnioskodawca dokonuje takiego ewidencjonowania dobrowolnie.

Zasady korygowania ewidencji prowadzonej na kasie rejestrującej określa m.in. przepis z § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816) w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku należnego);
krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego potwierdzającego dokonanie sprzedaży, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 5 ww. rozporządzania w przypadku, o którym mowa w ust. 4, podatnik ewidencjonuje przy użyciu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości.

W pierwszej kolejności oceny wymaga zatem to, czy ww. błędy dot. NIP-u mogą stanowić oczywiste omyłki, o których mowa w ww. przepisach. Należy podkreślić, że ewidencja, o której mowa w ww. przepisie dot. błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży, tj. wartości sprzedaży brutto i wysokości podatku należnego, co wynika wprost z zapisu z § 3 ust. 4 pkt 1 ww. rozporządzenia i wymaga ponownego zaewidencjonowania sprzedaży w prawidłowej wysokości - § 3 ust. 5 ww. rozporządzenia. Ww. ewidencja dotyczy zatem oczywistych pomyłek, które odnoszą się do wartości i przedmiotu sprzedaży. Nie można przyjąć, że korygowanie numeru NIP, a także jego „uzupełnienie” (wobec braku tego numeru na paragonie) będzie stanowiło „oczywistą omyłkę” w zakresie wartości i przedmiotu sprzedaży, którą można zniwelować poprzez ujęcie w ww. ewidencji i ponowne zewidencjonowanie na kasie rejestrującej, a więc udokumentowanie kolejnym paragonem fiskalnym.

Błąd w numerze NIP nabywcy na paragonie nie stanowi zatem oczywistej omyłki, o której mowa w ww. § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, która mogłaby być ujęta w tej ewidencji.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach sprzedaż w ramach tego programu odbywa się na warunkach określonych w odpowiednich umowach zawieranych z podmiotami będącymi czynnymi podatnikami VAT. Karta paliwowa wydawana jest nabywcy, który przekazuje karty osobom tankującym. Paliwo pobierane jest przez osobę tankującą z użyciem karty flotowej (PINu), wydanej nabywcy, co określa sprzedaż jako dokonywaną na rzecz konkretnego przedsiębiorcy, którego status podatnika podatku VAT, jest ustalony w zawartej z nim umowie i komponentach systemu flotowego. Faktura zbiorcza wystawiana jest nabywcy w określonym umową okresie rozliczeniowym (np. dwa tygodnie, miesiąc).

Każda forma autoryzacji, czy to automatyczna, czy w trybie awaryjnym identyfikuje daną sprzedaż jako transakcję flotową dokonaną do danego kontrahenta - podatnika VAT i jako taka jest zapisywana w systemie flotowym. Wnioskodawca wskazał, że paragony fiskalne wydrukowane w związku z transakcją flotową nie są wydawane klientom, albowiem, czy to w samej umowie handlowej, czy to wskutek autoryzacji awaryjnej wyrazili oni wolę otrzymania faktury. Stroną takiej transakcji flotowej, o której mowa w pytaniu są zawsze podatnicy VAT, a nie osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej.

Jak wnika z udzielonych przez Wnioskodawcę wyjaśnień, autoryzowana transakcja flotowa jest oznaczana przez rozszerzenie w systemie kasowym. Przy tak oznaczonych transakcjach, system kasowy wyklucza wygenerowanie faktury do tej transakcji na stacji paliw. Nie ma więc możliwości skorzystania przez posiadacza paragonu możności domagania się na stacji paliw wystawienia faktury na tej stacji z pominięciem centralnego systemu flotowego. Z kolei centralny system flotowy nie daje możliwości wystawienia kolejnej faktury na tą samą transakcję, albowiem jego dane dają możliwość jednoznacznej identyfikacji każdej transakcji flotowej, która zawsze dotyczy określonego nabywcy. Faktura jest tworzona na podstawie danych systemu flotowego, a nie na podstawie paragonów fiskalnych. Powyższe oznacza, że w każdej sytuacji fakturowania w systemie centralnym fakturowaniu podlega zidentyfikowana transakcja flotowa, a nie transakcja fiskalna na podstawie paragonu.

Należy podkreślić, że przepisy art. 106b ust. 5 ustawy regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zaewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. przepisy wymuszają pewną konsekwencję podatnika. To znaczy, jeżeli dokonuje on zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu.

W przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że użycie karty flotowej z użyciem PINu na stacji paliw, wydanej nabywcy na podstawie umowy i przeprowadzenie pozytywnej autoryzacji transakcji na stacji określa sprzedaż jako dokonywaną na rzecz konkretnego przedsiębiorcy, którego status podatnika podatku VAT, jest ustalony w zawartej z nim umowie i komponentach systemu flotowego. Proces sprzedaży na stacji paliw odpowiada standardowemu tankowaniu i obejmuje:

nalanie paliwa z dystrybutora do zbiornika paliwa,
wejście osoby tankującej do budynku stacji paliw i zgłoszenie faktu tankowania z określonego dystrybutora oraz zgłoszenie przeprowadzenia transakcji z użyciem karty flotowej,
złożenie koszyka towarowego na systemie kasowym i wybór formy płatności,
autoryzację transakcji z użyciem karty flotowej,
zaewidencjonowanie transakcji flotowej w systemie kasowym stacji zgodnie ze wskazaniami określonego dystrybutora z odmierzaczem w kasie rejestrującej on-line oraz w systemie programu flotowego,
wydanie pokwitowania stwierdzającego dokonanie transakcji flotowej autoryzowanej kartą flotową.

Jak wynika z powołanego powyżej przepisu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży. Z treści wniosku wynika, iż osoba tankująca nie otrzymuje paragonu tylko pokwitowanie stwierdzające dokonanie transakcji flotowej autoryzowanej kartą flotową, zaś osoba tankująca nie jest nabywcą paliwa. Nabywcą jest podmiot zidentyfikowany przez autoryzację transakcji z użyciem karty flotowej, jako podatnik podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie będzie miał w ogóle obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej i wydawania wydrukowanego dokumentu osobie tankującej.

W rozpatrywanej sprawie w przypadku sprzedaży z użyciem karty flotowej wydawane jest pokwitowanie stwierdzające dokonanie transakcji flotowej autoryzowanej kartą flotową. Pokwitowane jest drukowane po autoryzacji przez system flotowy. Terminal systemu flotowego za pośrednictwem systemu kasowego przesyła dane pokwitowania do drukarki fiskalnej, za pomocą której jest ono drukowane bezpośrednio przed drukowaniem paragonu fiskalnego. Pokwitowanie zawiera oznaczenie użytej karty flotowej, nazwę nabywcy, ilość i wartość towaru (zgodnie wartościami zawartymi w systemie kasowym) oraz datę i godzinę transakcji flotowej. Następnie z systemu kasowego przez tą samą drukarkę fiskalną drukowany jest paragon fiskalny. Paragon fiskalny nie jest wydawany kierowcy lub nabywcy w sytuacji gdy dotyczy transakcji flotowej z podatnikami VAT. Faktura wystawiana jest na postawie danych z systemu flotowego. Jednocześnie transakcja autoryzowana w tym trybie jest oznaczana w systemie kasowym przez odpowiednie rozszerzenie jako transakcja flotowa. System kasowy jest tak skonfigurowany, że wyklucza wystawienie faktury dotyczącej tak oznaczonej transakcji w kasie rejestrującej na samej stacji paliw. Faktury są wystawiane tylko centralnie na podstawie danych z systemu flotowego.

Podsumowując należy stwierdzić, że w opisanej sprawie, mając na uwadze w szczególności fakt, że ewidencja, o której mowa w § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia służy do korygowania błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży, tj. wartości sprzedaży brutto i wysokość podatku należnego, brak jest podstaw do ujmowania w niej pomyłek dot. NIPu.

Z powyższych przyczyn stanowisko Wnioskodawcy, że może dokonać czynności wskazanych w § 3 ust. 4 i 5 z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 816) uzupełniając lub poprawiając błąd w ewidencji i następnie wystawić fakturę, należy uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko prawa do wystawienia faktury po dokonaniu czynności wskazanych w § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, w przypadku stwierdzenia przy autoryzowanej sprzedaży flotowej z użyciem karty paliwowej (flotowej) wydanej nabywcy będącemu podatnikiem od towarów i usług, iż przy ewidencjonowaniu transakcji przy użyciu kasy rejestrującej pominięto lub wpisano błędnie NIP nabywcy, w pozostałym zakresie objętym pytaniami zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin