Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.360.2020.2.AMN
z 9 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2020 r. (data wpływu 2 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 3 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 czerwca 2020 r. znak 0112-KDIL2-1.4011.360.2020.1.AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 26 czerwca 2020 r., natomiast w dniu 3 lipca 2020 r. do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu (…) Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny od brata ojca, A.S., niezabudowaną działkę nr (…) o powierzchni (…) (akt notarialny x).

W 2015 roku na mocy aktu notarialnego (…) Wnioskodawczyni zawarła umowę darowizny z panią P.K., na mocy której pani P.K. darowała Wnioskodawczyni połowę swej nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę (…) o powierzchni (…), Wnioskodawczyni zaś darowała pani P.K. połowę swej nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę nr (…) o powierzchni (…).

Celem powyższej umowy było stworzenie foremnej nieruchomości niezabudowanej o łącznej powierzchni (…), która w przyszłości nadawałaby się do dokonania podziału na mniejsze działki oraz pozwalałaby na wyodrębnienie drogi dojazdowej do poszczególnych działek.

Na mocy aktu notarialnego z dnia (…), Wnioskodawczyni wraz z panią P.K. dokonała zniesienia współwłasności ww. nieruchomości, obejmującej działki 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10 o łącznym obszarze (…), przy czym działka 1 została wydzielona jako nieruchomość stanowiąca drogę wewnętrzną, zapewniającą dostęp dla pozostałych działek do drogi publicznej.

Współwłasność została zniesiona w ten sposób, że niezabudowane działki gruntu nr 2, 8, 9, 10 o łącznym obszarze (…) ha stanowią odtąd wyłączną własność pani P.K., zaś niezabudowane działki gruntu nr 3, 4, 5, 6 i 7 o łącznym obszarze (…) ha stanowią odtąd własność Wnioskodawczyni.

Jednocześnie działka nr 1 o obszarze (…) przeznaczona pod drogę wewnętrzną jest przedmiotem współwłasności Wnioskodawczyni i pani P.K., w udziałach 4/9 części (…) ha – pani P.K. oraz 5/9 części (…) ha Wnioskodawczyni.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała opis sprawy udzielając odpowiedzi na następujące pytania:

Czy zniesienie współwłasności nieruchomości, o której mowa we wniosku, odbyło się bez spłat i dopłat?

Tak, umowa zniesienia własności nieruchomości odbyła się bez spłat i dopłat.

Czy wielkość (wartość) przyznanych Wnioskodawczyni w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości odpowiada wielkości (wartości) udziału posiadanego przez Wnioskodawczynię we współwłasności nieruchomości?

Nie, wielkość zwiększyła się nieznacznie, wartość zaś nie. Wynika to z konstrukcji umowy zniesienia współwłasności, gdzie udział w działce stanowiącej drogę o obszarze (…) ha wyniósł w przypadku Wnioskodawczyni 5/9 części, zaś w przypadku drugiej właścicielki 4/9 części. Jednak tak, jak wcześniej Wnioskodawczyni zaznaczała, udział zostanie darowany nowym nabywcom działek.

Czy Wnioskodawczyni prowadzi jakąkolwiek działalność gospodarczą, jeśli tak to w jakim zakresie i od kiedy?

Nie, Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności.

Czy nieruchomość/nieruchomości, której/których dotyczy wniosek była/były związana/związane z ewentualną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni i czy była/były wprowadzona/wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawczyni, jeśli tak to kiedy?

Nie.

Czy ww. nieruchomość/nieruchomości została/zostały nabyta/nabyte do majątku prywatnego Wnioskodawczyni, w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych? Jeżeli tak, to czy w takich celach osobistych nieruchomość ta/nieruchomości te została/zostały faktycznie wykorzystana/wykorzystane, jeśli nie to dlaczego?

Nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła jako młoda osoba, w darowiźnie od dziadka, mieszkała wówczas jeszcze z rodzicami, także nie zostały nabyte w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Dziadek darował Wnioskodawczyni nieruchomość jako zabezpieczenie na przyszłość (w ramach tego aktu Dziadek darował też ziemię swojej córce, a cioci Wnioskodawczyni, która wybudowała się na swojej części).

Jak faktycznie Wnioskodawczyni wykorzystywała nieruchomość/nieruchomości, o których mowa we wniosku, przez cały okres ich posiadania?

Nieruchomości nie były w żaden sposób przez Wnioskodawczynię wykorzystywane.

Czy Wnioskodawczyni prowadziła na nieruchomości/nieruchomościach gospodarstwo rolne - jeśli tak, to na której konkretnie co produkowała, kiedy, w jakim okresie?

Nie, Wnioskodawczyni nie prowadziła gospodarstwa rolnego.

Czy przedmiotowa nieruchomość/nieruchomości była przedmiotem najmu, dzierżawy, jeśli tak to w jakim okresie i jakie pożytki Wnioskodawczyni czerpała z tego tytułu?

Nie, nigdy nie były przedmiotem najmu/dzierżawy.

Czy nieruchomość/nieruchomości są/będą objęte - na dzień planowanej sprzedaży - miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i czy nieruchomość/nieruchomości są/będą przeznaczone pod zabudowę i przeznaczenie pod zabudowę będzie wynikało z uchwalonego przez Gminę planu zagospodarowania przestrzennego, gdzie uchwalenie planu nastąpi bez jakichkolwiek starań ze strony Wnioskodawczyni, czy też to Wnioskodawczyni wystąpiła/wystąpi o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru?

Działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego; Wnioskodawczyni nie występowała o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego.

Czy Wnioskodawczyni poczyniła jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia nieruchomości, jeśli tak to jakie i kiedy (np. wydzielenie, podział, budowa drogi, doprowadzenie sieci wodociągowej, energetycznej)?

Poza podziałem wskazanym we wniosku o interpretację Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych działań mających na celu zwiększenie atrakcyjności, czy wartości nieruchomości.

Czy w stosunku do przedmiotowej/przedmiotowych nieruchomości podejmowała Wnioskodawczyni takie działania jak: zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub jakiegokolwiek inne działania, jeśli tak to jakie i w jakim celu?

Nie, Wnioskodawczynie nie podejmowała.

Czy Wnioskodawczyni występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla sprzedawanej/sprzedawanych nieruchomości? Realizacji jakiej inwestycji dotyczy ten wniosek?

Tak, jest wydana decyzja o warunkach zabudowy (…) (zatem przed zniesieniem współwłasności), dla inwestycji polegającej na budowie 9 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz ze zbiornikami bezodpływowymi i studniami oraz budową drogi wewnętrznej.

Czy i jakie działania marketingowe Wnioskodawczyni podjęła/podejmie w celu sprzedaży nieruchomości będącej/będących przedmiotem sprzedaży?

Ogłoszenie o sprzedaży działek w Internecie.

W jaki sposób Wnioskodawczyni pozyskała/pozyska nabywcę dla sprzedawanej/sprzedawanych nieruchomości?

W związku z ogłoszeniem, za pośrednictwem biura obrotu nieruchomościami.

Czy Wnioskodawczyni posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz wymienionej/wymienionych we wniosku), jeśli tak to ile i jakie?

Nie, Wnioskodawczyni nie posiada.

Czy Wnioskodawczyni dokonywała wcześniej sprzedaży nieruchomości, jeżeli tak to należy podać odrębnie dla każdej sprzedanej nieruchomości:

1. kiedy i w jaki sposób Wnioskodawczyni weszła w posiadanie tych nieruchomości,
2. w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Wnioskodawczynię,
3. w jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży,
4. kiedy Wnioskodawczyni dokonała ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży,
5. ile nieruchomości zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe),
6. na co zostały przeznaczone środki ze sprzedaży ww. nieruchomości?
   
   

Nie, Wnioskodawczynie nie dokonała wcześniej sprzedaży innych nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. z późn. zm. o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, rodzi w tym przypadku obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie rodzi w tym przypadku obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Nie zmienił się de facto stan posiadania Wnioskodawczyni od otrzymania darowizny w postaci niezabudowanej działki o powierzchni (…) ha. Aktualnie powierzchnia niezabudowanych działek wynosi (…) ha, zaś 5/9 udziałów w drodze dojazdowej zostanie przekazana poszczególnym nabywcom działek.

Podobna sytuacja, w której wydano indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego – stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 kwietnia 2014 r. (sygn. IPTPB2/415-763/13-6/KKu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jak zatem wynika z powyższego przepisu, w przypadku sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma zarówno data, jak i forma nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2004 roku Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny niezabudowaną działkę nr 1a o powierzchni (…) ha.

W roku 2015 Wnioskodawczyni zawarła umowę darowizny z panią P.K., na mocy której pani P.K. darowała Wnioskodawczyni połowę swej nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę nr 1b o powierzchni (…) ha, Wnioskodawczyni zaś darowała pani P.K. połowę swej nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę nr 1a o powierzchni (…) ha.

Celem powyższej umowy było stworzenie foremnej nieruchomości niezabudowanej o łącznej powierzchni (…) ha, która w przyszłości nadawałaby się do dokonania podziału na mniejsze działki oraz pozwalałaby na wyodrębnienie drogi dojazdowej do poszczególnych działek.

Z kolei na mocy aktu notarialnego z dnia x sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni wraz z panią P.K. dokonała zniesienia współwłasności ww. nieruchomości, obejmującej działki 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10 o łącznym obszarze (…) ha, przy czym działka 1 została wydzielona jako nieruchomość stanowiąca drogę wewnętrzną, zapewniającą dostęp dla pozostałych działek do drogi publicznej. Współwłasność została zniesiona w ten sposób, że niezabudowane działki gruntu nr 2, 8, 9, 10 o łącznym obszarze (…) ha stanowią odtąd wyłączną własność pani P.K., zaś niezabudowane działki gruntu nr 3, 4, 5, 6 i 7 o łącznym obszarze (…) ha stanowią odtąd własność Wnioskodawczyni.

Jednocześnie działka nr 1 o obszarze (…) ha przeznaczona pod drogę wewnętrzną jest przedmiotem współwłasności Wnioskodawczyni i pani P.K., w udziałach 4/9 części (…) ha – pani P.K. oraz 5/9 części (…) ha Wnioskodawczyni. Umowa zniesienia współwłasności własności nieruchomości odbyła się bez spłat i dopłat. Wielkość udziału przyznanego Wnioskodawczyni w wyniku zniesienia współwłasności zwiększyła się nieznacznie, natomiast nie zmieniła się wartość przyznanego udziału w stosunku do udziału posiadanego przez Wnioskodawczynię we współwłasności nieruchomości. Wynika to z konstrukcji umowy zniesienia współwłasności, gdzie udział w działce stanowiącej drogę o obszarze (…) ha wyniósł w przypadku Wnioskodawczyni 5/9 części.

Na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły (art. 155).

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ww. ustawie Kodeks cywilny. Stosownie do art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności winna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

Zgodnie natomiast z art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu, bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego (art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego).

Na mocy art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Zatem, jeżeli zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat, a wielkość (wartość) przyznanych w wyniku zniesienia współwłasności rzeczy (nieruchomości) odpowiada wielkości (wartości) udziału we współwłasności, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Analogicznie, okoliczność, że udział innego współwłaściciela ulega pomniejszeniu, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

1. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
2. wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.
   
   

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału nieruchomości lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić zatem należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział we współwłasności. Tym samym, data zniesienia współwłasności będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności.

Przystępując do oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości w pierwszej kolejności zauważyć należy, że do nabycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości oraz udziałów w nieruchomości doszło w następujących okolicznościach: w wyniku dokonanej w 2004 roku darowizny działki nr 1a o powierzchni (…) ha, darowizny połowy nieruchomości – działki 1a dokonanej w 2015 roku przez panią P.K. oraz w wyniku dokonanego w 2016 roku zniesienia współwłasności nieruchomości obejmującej działki 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10 o łącznym obszarze (…) ha, w wyniku którego Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem działki gruntu nr 3, 4, 5, 6 i 7 oraz współwłaścicielem działki nr 1 stanowiącej drogę wewnętrzną, w udziale wynoszącym 9 części.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni wskazała, że wartość przyznanego jej udziału w nieruchomości, otrzymanego w wyniku dokonanego w 2016 r. zniesienia współwłasności, odpowiada wartości udziału posiadanego przez Wnioskodawczynię we współwłasności nieruchomości. Ponadto zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat.

Zatem, z uwagi na fakt, że w wyniku zniesienia współwłasności wartość udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości nie zwiększyła się w stosunku do wartości udziału, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni we współwłasności, za datę nabycia udziału w przedmiotowej nieruchomości o łącznej powierzchni (…) ha należy uznać dzień x kwietnia 2004 r., kiedy to Wnioskodawczyni, nabyła umową darowizny działkę nr 1a (pierwsze nabycie) oraz datę nabycia w 2015 roku od pani P.K. połowy działki nr 1b (drugie nabycie).

W związku z tym, w opisanym zdarzeniu przyszłym, odpłatne zbycie ww. nieruchomości w części odpowiadającej otrzymanej przez Wnioskodawczynię w 2004 roku darowizny, nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem od jej nabycia niewątpliwie minął okres pięciu lat, o którym mowa w tym przepisie. Tym samym nie będzie rodzić obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Natomiast w odniesieniu do udziału w przedmiotowej nieruchomości nabytego w drodze darowizny od pani P.K., mającej miejsce w 2015 roku, należy wyjaśnić, że data nabycia tego udziału przez Wnioskodawczynię przypada na rok 2015. Tym samym, od końca 2015 roku należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem od nabycia tego udziału w ww. nieruchomości nie minęło jeszcze 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału w formie darowizny. Okres ten upłynie z końcem roku 2020.

W konsekwencji powyższego odpłatne zbycie nieruchomości w części przypadającej na otrzymaną przez Wnioskodawczynię od pani P.K. w 2015 roku darowiznę połowy działki nr 1b, przed upływem 5 lat, o których mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przed upływem 2020 roku, będzie stanowiło źródło przychodów, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, rodzi w tym przypadku obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.