Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.364.2020.1.AMO
z 9 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Upowszechnianie wykorzystania Odnawialnych Źródeł Energii na terenie Miasta X - budowa instalacji OZE na budynkach mieszkalnych: etap II”.– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. „Upowszechnianie wykorzystania Odnawialnych Źródeł Energii na terenie Miasta X - budowa instalacji OZE na budynkach mieszkalnych: etap II”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto X w związku z planowaną inwestycją pn. „Upowszechnianie wykorzystania Odnawialnych Źródeł Energii na terenie Miasta X - budowa instalacji OZE na budynkach mieszkalnych: etap II” będzie się ubiegała o przyznanie dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Działania 3.1. Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020.

Powyższe przedsięwzięcie będzie obejmować montaż około 80 instalacji do produkcji energii elektrycznej pochodzącej ze źródeł odnawialnych, tj. instalacji fotowoltaicznych o mocy nie większej niż 5 kWp, umieszczonych na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych. Przedsięwzięcie będzie realizowane w całości na obszarze Miasta X w jego granicach administracyjnych, objętych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Montaż instalacji realizowany będzie na terenach rozproszonej zabudowy mieszkaniowej. Nie przewiduje się zmiany sposobu użytkowania istniejących terenów w związku z zamierzeniem inwestycyjnym. Instalacje montowane będą na budynkach mieszkalnych, jednorodzinnych, należących do osób fizycznych, z przeznaczeniem wyprodukowanej energii wyłącznie do zaspokojenia potrzeb własnych gospodarstw domowych uczestniczących w projekcie.

Rezultatem projektu będzie zwiększenie wykorzystania energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych na potrzeby gospodarstw domowych oraz ograniczenie zapotrzebowania na konwencjonalne nośniki energii. Realizacja projektu przyczyni się do zmniejszenia emisji zanieczyszczeń, m.in. pyłu zawieszonego PM10 i PM 2,5, będącej następstwem produkcji energii elektrycznej i cieplnej wytwarzanej ze źródeł konwencjonalnych.

Głównym celem projektu jest popularyzowanie wśród mieszkańców postaw proekologicznych oraz upowszechnianie wykorzystania alternatywnych metod pozyskiwania energii. Obecnie obiekty objęte niniejszym projektem korzystają z energii pochodzącej z sieci energetycznej.

Podmiotem realizującym projekt będzie Gmina Miasto X.

Pomiędzy Gminą, a osobami fizycznymi uczestniczącymi w przedsięwzięciu, zostaną zawarte umowy cywilnoprawne, określające warunki i wzajemne zobowiązania stron, związane z montażem i użytkowaniem instalacji do produkcji energii ze źródeł odnawialnych.

Mieszkańcy zobowiązani będą do pokrycia wydatków związanych z projektem, w zakresie, w jakim nie zostaną one sfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Szacuje się, iż wkład własny mieszkańców będzie stanowił nie mniej niż 50% wydatków. Pozostała kwota pochodzić będzie z funduszy unijnych.

Dokonanie wpłat przez mieszkańców tytułem wniesienia wkładu własnego jest warunkiem koniecznym do wykonania usługi montażu instalacji, a jej nieuiszczenie spowoduje odstąpienie Gminy od umowy. Wnoszone przez mieszkańców wpłaty pieniężne, ustalone na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych, będą stanowić współfinansowanie realizacji inwestycji i będą dokonywane na rachunek dochodów budżetu i przyjmowane w dochodach jako pozyskane z innych źródeł.

Wnioskodawca realizując zawarte umowy cywilnoprawne z osobami fizycznymi będzie działał jako podatnik VAT i wykonywał odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nakłady inwestycyjne związane z dostawą i montażem instalacji pochodzić będą ze środków prywatnych wnoszonych przez mieszkańców oraz funduszy pozyskanych na ten cel z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020.

Podmiotem realizującym projekt i ponoszącym wydatki będzie Gmina. Właścicielem wybudowanej infrastruktury w okresie 5 lat pozostanie Gmina, która w ramach zawartych umów cywilnoprawnych nie przenosi własności instalacji OZE na mieszkańców. Umowy stanowić będą, iż instalacje pozostaną własnością Gminy w okresie ich obowiązywania, a mieszkańcy otrzymają je w użyczenie do korzystania zgodnie z przeznaczeniem do końca trwania umowy. Dopiero wraz z upływem okresu trwania umowy, instalacja zostanie przekazana na własność osobie fizycznej.

Gmina nie będzie użytkowała przedmiotowych instalacji oraz nie będzie czerpać z tego tytułu żadnych korzyści.

W konsekwencji należy uznać, że realizując swoje zobowiązania wobec mieszkańców wynikające z umów, Gmina nie dokonuje dostawy towarów w rozumieniu przepisów o VAT. W okresie obowiązywania umów nie dochodzi do przeniesienia własności instalacji na rzecz mieszkańców.

Jednocześnie Gmina wykonuje określone w umowach świadczenia na rzecz mieszkańców. W szczególności Gmina zobowiązała się do zabezpieczenia rzeczowej realizacji projektu, na którą ma się składać wyłonienie wykonawcy instalacji oraz nadzoru inwestorskiego, w oparciu o przepisy prawa zamówień publicznych, ustalenie harmonogramu montażu instalacji, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzanie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe projektu. Gmina zobowiązała się również do przekazania ogniw fotowoltaicznych mieszkańcom do korzystania. Tym samym na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy o VAT należy stwierdzić, że mamy w tym przypadku do czynienia ze świadczeniem usług przez Gminę na rzecz mieszkańców.

Przedmiotową usługą jest modernizacja budynku, na którą składa się w szczególności montaż instalacji oraz przekazanie jej właścicielowi do korzystania. Gmina przyjmie rolę inwestora w ramach projektu i nabędzie od wybranego przez siebie wykonawcy usługę wykonania instalacji OZE we wskazanych przez nią budynkach. Powyższe prace Gmina zleci wykonawcy we własnym imieniu, na rzecz mieszkańców, jako użytkowników końcowych instalacji. W tej sytuacji, zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT przyjmuje się, iż Gmina sama otrzymała i wyświadczyła usługę.

Planowany termin realizacji zadania marzec-czerwiec 2021 r.

Gmina Miasto X jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), wykonuje nałożone odrębnymi przepisami na nią zadania, dla realizacji, których została powołana spoza VAT, jak również czynności podlegające VAT, na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Gmina Miasto X z dniem 1 stycznia 2017r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami. Jednostki organizacyjne wchodzą w skład struktury Gminy Miasto X. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina i to ona świadczy usługi opodatkowane i ma prawo do odliczenia VAT naliczonego, a zakłady budżetowe, jak i jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, czyli wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich rozliczane są przez Gminę, a czynności dokonywane w ramach Gminy zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi jak i zakładami budżetowymi maja charakter wewnętrzny.

Działalność operacyjna Gminy obejmuje zarówno:

• transakcje opodatkowane VAT według odpowiednich stawek - Gmina w szczególności dokonuje sprzedaży działek pod zabudowę, świadczy usługi dzierżawy/najmu lokali użytkowych, dokonuje sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych, pobiera opłaty z tytułu wieczystego użytkowania nieruchomości,
  

• transakcje zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT polegające na zawieraniu umów na dzierżawę gruntu na cele rolne, sprzedaż lokali mieszkalnych, sprzedaż „starych” budynków, sprzedaż lokali użytkowych,
  

• transakcje niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT - pobieranie podatków i opłat, sprawy związane z ochroną środowiska i gospodarki wodnej, utrzymanie czystości dróg, ulic i placów, oświetlenie uliczne oraz inne czynności związane z bieżącą działalnością Gminy.
  
  

Transakcje te Gmina wykazuje w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT.

Gmina nie zna sposobu, aby wydatki te bezpośrednio przyporządkować do określonej grupy czynności (opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej VAT).

Wydatki inwestycyjne na budowę instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych będą dotyczyły działalności opodatkowanej, jak również innej działalności, tj. realizacji zadań publicznych niebędących działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych finansowanych ze środków funduszy strukturalnych oraz odpłatności mieszkańców, obejmujących wykonanie i montaż instalacji fotowoltaicznych, związanych z realizowanym przedsięwzięciem, Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych? Czy w odniesieniu do ww. wydatków, gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w fakturach dokumentujących zakupy związane z utrzymaniem i budową instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych, w związku z niewystąpieniem przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 przedmiotowej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina Miasto X realizując projekt pn. „Upowszechnianie wykorzystania Odnawialnych Źródeł Energii na terenie Miasta X - budowa instalacji OZE na budynkach mieszkalnych: etap II” będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych na powyższy projekt i nakładów inwestycyjnych na budowę instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych w 100%.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:

1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca (...).
   
   

Każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, bez względu na to, jakie faktyczne będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia, jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem, że nie wyłączają go inne przepisy ustawy (art. 88 ustawy) lub akty wykonawcze. Jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są lub będą wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.

W związku z tym, że zakupy związane z utrzymaniem i budową instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych, będą podlegały opodatkowaniu i nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu, pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, ograniczających to prawo, gdyż spełniona będzie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wynika z okoliczności sprawy Gmina będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT będzie realizować inwestycję pn. „Upowszechnianie wykorzystania Odnawialnych Źródeł Energii na terenie Miasta X - budowa instalacji OZE na budynkach mieszkalnych: etap II”. Gmina na realizację ww. inwestycji zamierza pozyskać środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020. Ponadto przedmiotowa inwestycja będzie finansowana z wpłat mieszkańców - właścicieli budynków mieszkalnych jednorodzinnych, na których zostaną zamontowane instalacje fotowoltaiczne. W związku z planowaną realizacją inwestycji Gmina zawrze umowy cywilnoprawne z zainteresowanymi Mieszkańcami Gminy Miasto X. Na podstawie tych umów, Gmina zobowiąże się m.in. do przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na wykonanie inwestycji, a Mieszkańcy m.in. będą zobowiązani do uiszczenia na rzecz Gminy wkładu własnego Mieszkańców stanowiącego nie mniej niż 50% wydatków.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, co następuje.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust.1 ww. ustawy o samorządzie gminnym. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca jako podatnik podatku VAT będzie świadczył – jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy – usługi związane z dostawą i montażem instalacji fotowoltaicznych na rzecz Mieszkańców. Z tytułu przedmiotowego świadczenia Wnioskodawca będzie - na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych - pobierał od Mieszkańców wynagrodzenie (wpłaty-wniesiony wkład własny).

W tym kontekście, w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że wpłaty Mieszkańców będą pozostawać w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanym na rzecz tychże Mieszkańców. Wpłaty wnoszone przez Mieszkańców nie pozostają „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania usługi, o której mowa we wniosku. Należy zauważyć, iż we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaniem wpłaty, a zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz konkretnego Mieszkańca.

Wobec powyższego ww. czynności, do wykonania których zobowiązał się Wnioskodawca, będą stanowić odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i w świetle przepisów ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Przechodząc natomiast do istoty wątpliwości Wnioskodawcy stwierdzić należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w ramach realizowanej Inwestycji. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane towary i usługi w związku z realizacją inwestycji, o której mowa we wniosku, będą wykorzystywane – jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy – wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a nie jak wskazał Wnioskodawca również do realizacji zadań publicznych niebędących działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W związku z powyższym Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. zadania.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w ramach realizacji inwestycji pn. „Upowszechnianie wykorzystania Odnawialnych Źródeł Energii na terenie Miasta X - budowa instalacji OZE na budynkach mieszkalnych: etap II” związane z budową i utrzymaniem instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych, ponieważ ww. wydatki będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.