Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.287.2020.3.AW
z 14 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2020 r. (data wpływu 10 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej. Został on następnie uzupełniony – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z dnia 23 maja 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest rozwódką od dnia 18 marca 2019 r. W trakcie sprawy rozwodowej nie dokonano podziału wspólnego majątku małżeńskiego. W skład dorobku majątkowego wchodzą między innymi nieruchomości nabyte lub wybudowane ponad 10 lat temu. Jedna z nieruchomości, budynek użytkowo-mieszkalny (i związany z nim grunt), jest użytkowany przez byłego męża Wnioskodawczyni w jego działalności gospodarczej i stanowi środek trwały ujęty w ewidencji środków trwałych oraz własności niematerialnych i prawnych jego działalności. Wnioskodawczyni i były mąż zamierzają sądownie przeprowadzić podział majątku małżeńskiego w taki sposób, że wspomniany budynek użytkowo-mieszkalny przypadnie Wnioskodawczyni, natomiast ich drugi budynek mieszkalny - mężowi. Podział w wymiarze wartościowym będzie ekwiwalentny. Mąż Wnioskodawczyni przed rozprawą sądową wyprowadzi nieruchomość z działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że opisaną we wniosku nieruchomością jest budynek użytkowo-mieszkalny i związany z nim grunt (prawo własności nieruchomości w formie aktu notarialnego). W budynku nie są wyodrębnione powierzchnie użytkowe lub mieszkalne, które będą czy byłyby przedmiotem odrębnej własności. Grunt został nabyty przez Wnioskodawczynię wraz z mężem 23 lutego 2001 r. Sami dokonali oni budowy budynku na zakupionym gruncie. Pozwolenie na użytkowanie wybudowanego budynku zostało udzielone 23 maja 2007 r. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy natychmiastowa sprzedaż budynku użytkowo-mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawczynię po sądowym podziale majątku małżeńskiego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż budynku użytkowo-mieszkalnego, nabytego przez nią po sądowym podziale majątku małżeńskiego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko swoje opiera na analizie przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Ustawa), z której wynika, że wspomniana sprzedaż nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8a tej ustawy.

Art. 10 ust. 1 pkt 8a Ustawy:

Sprzedaż budynku, który stanowi środek trwały w działalności męża, nie będzie dla Wnioskodawczyni stanowiła odpłatnego zbycia:

• w wykonaniu działalności gospodarczej – gdyż działalności takiej nie prowadzi i nie prowadziła,
• przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - gdyż nabycie nie nastąpiło w dniu podziału majątku małżeńskiego lecz miało miejsce ponad 10 lat temu, w momencie wybudowania budynku, w trakcie istnienia ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej.

Art. 10 ust. 1 pkt 8a Ustawy w związku z ust. 2 pkt 3:

Sprzedaż budynku, który stanowi środek trwały w działalności męża Wnioskodawczyni, wyprowadzony z tej działalności przed sądowym podziałem majątku małżeńskiego, w wyniku którego budynek stanie się wyłączną własnością Wnioskodawczyni, nie będzie stanowiła odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. - gdyż nie prowadziła nigdy działalności gospodarczej i nie mogła mieć wspomnianego budynku w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej w związku z takową działalnością.

W tym kontekście nie ma również zastosowania rozszerzenie zakresu definicji „pozarolniczej działalności gospodarczej” na przypadek wymieniony w art. 14 ust. 3 pkt 12a Ustawy - gdyż budynek nie stanowi dla Wnioskodawczyni składników majątku pozostałego po likwidacji prowadzonej przez nią samodzielnie działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jej stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna o sygnaturze IBPBII/2/415-923/09/CJS wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z kolei w świetle art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Przychodem z działalności gospodarczej są m.in. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby można było mówić o powstaniu przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 8 ww. ustawy, spełnione muszą zostać następujące przesłanki:

1. zbycie nieruchomości musi mieć charakter odpłatny,
2. zbycie nie może następować w wykonywaniu działalności gospodarczej,
3. składniki majątku (w przedmiotowej sprawie nieruchomość) ani w momencie zbycia ani przed ich zbyciem nie mogą być związane z działalnością gospodarczą, chyba że upłynął już 6-letni okres liczony od początku miesiąca następującego po miesiącu wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej,
4. odpłatne zbycie musi zostać dokonane przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu sytuacji faktycznej wynika, że Wnioskodawczyni planuje sprzedaż budynku użytkowo-mieszkalnego nabytego po sądowym podziale majątku małżeńskiego. W skład dorobku majątkowego Wnioskodawczyni i jej byłego męża wchodzą nieruchomości nabyte lub wybudowane ponad 10 lat temu. Należy do nich nieruchomość będąca przedmiotem wniosku. Były mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i wykorzystuje w tym celu niniejszą nieruchomość. Stanowi ona środek trwały ujęty w jego ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Były mąż Wnioskodawczyni przed podziałem majątku wyprowadzi budynek użytkowo-mieszkalny z działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni z kolei nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl powołanych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego powyżej opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie będzie stanowiła dla niej przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż tę należy zatem zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak przedstawiono we wstępie, w sytuacji sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód powstaje wówczas, gdy odpłatne zbycie nieruchomości następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto lub wybudowano. W związku z powyższym istotna dla ustalenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest data jej nabycia lub wybudowania przez Wnioskodawczynię.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, na której wybudowano budynek termin pięcioletni, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nie może być liczony odrębnie dla nabycia własności gruntu oraz dla wybudowanego na tym gruncie budynku, stanowiącego jego część składową. Bieg tego terminu liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto grunt na własność, data wybudowania budynku nie ma znaczenia.

Ponadto zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zatem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozpatrywanej sprawie przychód nie powstanie, ponieważ od daty nabycia gruntu do momentu sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawczynię minie ponad 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W związku z powyższym sprzedaż nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni, że przedmiotowa sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach podkreślić należy, że dotyczyła ona wyłącznie konkretnej sprawy w danym stanie faktycznym i tym samym nie może być wiążąca dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.