Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.203.2020.2.IZ
z 15 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 5 maja 2020 r.), uzupełnionym 30 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b updop, przychody osiągane przez Spółkę z transakcji zabezpieczającej ukierunkowanej na zabezpieczenie ryzyka stopy procentowej kredytu zaciągniętego na budowę hali służącej działalności operacyjnej, po okresie oddania jej do użytkowania, należy kwalifikować jako przychody ze źródła innego niż zyski kapitałowe (tj. przychody z działalności operacyjnej) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b updop, przychody osiągane przez Spółkę z transakcji zabezpieczającej ukierunkowanej na zabezpieczenie ryzyka stopy procentowej kredytu zaciągniętego na budowę hali służącej działalności operacyjnej, po okresie oddania jej do użytkowania, należy kwalifikować jako przychody ze źródła innego niż zyski kapitałowe (tj. przychody z działalności operacyjnej). Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 czerwca 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.203.2020.1.IZ, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia w związku z powyższym wezwaniem dokonano 23 czerwca 2020 r. (data wpływu 30 czerwca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej też: „Spółka”), posiadający siedzibę w Polsce, będący podatnikiem podatku CIT oraz czynnym podatnikiem podatku VAT zajmuje się produkcją opakowań z tworzyw sztucznych. Jest to podstawowa działalność Spółki. W toku działalności Spółka zaciągnęła kredyt w celu sfinansowania budowy hali produkcyjnej, w której obecnie prowadzona jest działalność podstawowa Spółki. Inwestycja sfinansowana kredytem została oddana do użytkowania, zatem koszty odsetek od kredytu ją finansującego po oddaniu jej do użytkowania obciążają koszty finansowe bieżącej działalności w dacie ich zapłaty. Z uwagi na fakt, że zadłużenie z tytułu kredytu, o którym mowa powyżej, oprocentowane jest według zmiennej stopy procentowej, Spółka w celu ograniczenia ekspozycji na ryzyko stopy procentowej zawarła z bankiem dodatkową umowę „transakcji zamiany stóp procentowych”, a więc dotyczącą pochodnego instrumentu finansowego, tzw. IRS. Zawarta transakcja IRS posiada te same terminy realizacji co terminy płatności odsetek od kredytu na budowę hali. Mechanizm funkcjonowania IRS polega na tym, że:

1. bank płaci na rzecz Spółki odsetki według zmiennej stopy procentowej (takiej samej, jak dla wiążącej go ze spółką umowy kredytowej). W efekcie opisanej wpłaty z tytułu kontraktu IRS - bank de facto zwraca zapłacone przez Spółkę do banku uprzednio odsetki z tytułu umowy kredytowej,
2. a jednocześnie Spółka płaci na rzecz banku odsetki według stałej, ustalonej w umowie IRS stopy procentowej od kwoty wskazanej w umowie IRS (której podstawę stanowi wysokość kredytu).
   
   

Wynikiem ekonomicznym równoległego rozliczenia umowy kredytowej i kontraktu IRS jest zapłata przez Spółkę na rzecz banku odsetek od wartości kredytu według stałej stopy procentowej. W zależności od wysokości zmiennej stopy procentowej na dany moment, Spółka może uzyskiwać na samym kontrakcie IRS dodatni lub ujemny wynik. To oznacza, że jeśli stopa zmienna jest wyższa niż stopa stała - Spółka uzyskuje dochód, a jeśli stopa zmienna jest niższa niż stopa stała - Spółka ponosi stratę na kontrakcie. W obydwu przypadkach - zarówno przy osiągnięciu zysku jak i poniesieniu straty - wynik ten wyrównuje płacone odsetki od kredytu do poziomu stałego oprocentowania.

Podsumowując, w związku z zawarciem ww. umowy IRS korespondującej kwotowo i terminowo z umową kredytową, Spółka de facto dokonała zmiany oprocentowania kredytu o zmiennej stopie procentowej na stałą stopę procentową, zabezpieczając się przed ryzykiem zmienności stopy procentowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o p.d.o.p., przychody osiągane przez Spółkę z transakcji zabezpieczającej ukierunkowanej na zabezpieczenie ryzyka stopy procentowej kredytu zaciągniętego na budowę hali służącej działalności operacyjnej, po okresie oddania jej do użytkowania, należy kwalifikować jako przychody ze źródła innego niż zyski kapitałowe (tj. przychody z działalności operacyjnej)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody osiągane przez spółkę z transakcji zabezpieczających ukierunkowanych na ograniczenie ekspozycji na ryzyko stopy procentowej należy kwalifikować jako przychody ze źródła innego niż zyski kapitałowe (tj. przychody z działalności operacyjnej).

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Katalog przychodów z zysków kapitałowych został zawarty w przepisie art. 7b ustawy o p.d.o.p. uwzględniając przychody będące przedmiotem wniosku, czyli transakcje zabezpieczające, właściwą regulacją do oceny może być przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o p.d.o.p. Zgodnie z nim, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczonych do zysków kapitałowych.

W związku z tym, że kredyt, w związku z którym zawarto transakcję IRS służył finansowaniu hali produkcyjnej służącej działalności operacyjnej polegającej na produkcji opakowań z tworzyw sztucznych, zasadne wydaje się stwierdzenie, że sama transakcja w nierozerwalny sposób związana jest z działalnością podstawową Spółki. Transakcja została zawarta jedynie w celu zmniejszenia ekspozycji na ryzyko stopy procentowej, nie zaś w celu osiągnięcia przychodu z tego tytułu. Potwierdza to charakterystyka zawartej transakcji kwotowo i terminowo tożsama z terminami i kwotami kredytu, którego stopę zabezpiecza.

Z tej przyczyny Spółka stoi na stanowisku, że przychody z zawartej transakcji IRS stanowią przychody z działalności innej niż zyski kapitałowe, tj. z działalności operacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W ramach nowelizacji ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „updop”) prawodawca, ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175, dalej: „ustawa nowelizująca”), wprowadził szereg zmian. Jedną z nich jest wyodrębnienie nowego źródła przychodów – przychodów z zysków kapitałowych.

W świetle znowelizowanego art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej, podział źródeł przychodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych miał na celu ograniczenie optymalizacji podatkowych. Jednym z częstych mechanizmów optymalizacyjnych jest sztuczne kreowanie straty w operacjach gospodarczych dokonywanych z użyciem posiadanego majątku i obniżanie o wysokość takiej straty dochodów wygenerowanych w następstwie podstawowej działalności (działalności operacyjnej). Ograniczenie optymalizacji polega na uniemożliwieniu pomniejszania dochodu z jednego źródła przychodów o stratę z drugiego źródła przychodów (art. 7 ust. 5 updop).

W związku z istnieniem od 1 stycznia 2018 r. dwóch źródeł przychodów, podatnicy mają obowiązek przyporządkowywania ponoszonych kosztów odpowiednio do przychodów z zysków kapitałowych (art. 7b updop) oraz przychodów z działalności „podstawowej”, tzw. pozostałych źródeł.

Wątpliwości Wnioskodawcy objęte zakresem przedstawionego we wniosku pytania dotyczą zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów, tj. do zysków kapitałowych (art. 7b updop) albo do pozostałych źródeł, przychodów osiąganych przez Spółkę z transakcji zabezpieczającej ukierunkowanej na zabezpieczenie ryzyka stopy procentowej kredytu zaciągniętego na budowę hali, służącej działalności operacyjnej, po okresie oddania jej do użytkowania.

Wydzielając odrębne źródło przychodów ustawodawca zamieścił w art. 7b updop katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do takiego źródła. Należy mieć na uwadze, że kwalifikacja danego przychodu do źródła przychodów z zysków kapitałowych powinna następować w oparciu o zamknięty katalog takich przychodów wymieniony w ww. przepisie.

W celu ustalenia źródła przychodów będących przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, koniecznym jest odniesienie się do art. 7b updop, określającego zakres przedmiotowy źródła „zyski kapitałowe”, zawierającego pełny katalog przysporzeń zaliczanych do tego źródła.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b updop, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych.

W myśl art. 7b ust. 2 updop, w przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3, oraz instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i f, zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w toku działalności Spółka zaciągnęła kredyt w celu sfinansowania budowy hali produkcyjnej, w której obecnie prowadzona jest działalność podstawowa Spółki. Inwestycja sfinansowana kredytem została oddana do użytkowania, zatem koszty odsetek od kredytu ją finansującego po oddaniu jej do użytkowania obciążają koszty finansowe bieżącej działalności w dacie ich zapłaty. Z uwagi na fakt, że zadłużenie z tytułu kredytu, o którym mowa powyżej, oprocentowane jest według zmiennej stopy procentowej, Spółka w celu ograniczenia ekspozycji na ryzyko stopy procentowej zawarła z bankiem dodatkową umowę „transakcji zamiany stóp procentowych”, a więc dotyczącą pochodnego instrumentu finansowego, tzw. IRS. Zawarta transakcja IRS posiada te same terminy realizacji co terminy płatności odsetek od kredytu na budowę hali.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku przychody osiągane z transakcji zabezpieczających ukierunkowanych na zabezpieczenie ryzyka stopy procentowej kredytu zaciągniętego na budowę hali produkcyjnej, w której prowadzona jest podstawowa działalność Spółki, Wnioskodawca powinien kwalifikować jako przychody ze źródła innego niż „zyski kapitałowe”, tj. jako przychody z działalności operacyjnej (pozostałe przychody). Zauważyć bowiem należy, że ww. transakcje na pochodnych instrumentach finansowych zostały zawarte z bankiem z uwagi na fakt, że zadłużenie z tytułu ww. kredytu oprocentowane jest według zmiennej stopy procentowej, a więc w celu ograniczenia ekspozycji na ryzyko stopy procentowej tego kredytu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, polegające na twierdzeniu, że przychody z zawartej transakcji IRS stanowią przychody z działalności innej niż zyski kapitałowe, tj. z działalności operacyjnej należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.