2020.07.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.15.2020.2.IL
z 14 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 13 maja 2020 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP-….) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2020 r. został złożony do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż Spółki nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Spółka, …. działa, w szczególności, na podstawie decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wyznaczeniu Spółki…..

Spółka …. zgodnie z definicją przedstawioną w ustawie dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne jest przedsiębiorstwem energetycznym zajmującym się przesyłaniem energii elektrycznej, odpowiedzialnym za ruch sieciowy w systemie przesyłowym, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci przesyłowej, w tym połączeń z innymi systemami elektroenergetycznymi.

Spółka zawiera z podmiotami zewnętrznymi (dalej: „Wykonawcy”) umowy na kompleksowe prace wycinkowe na liniach przesyłowych najwyższych napięć (dalej: „Umowy”). Na podstawie Umów, Wykonawcy zobowiązani są do wykonania wszelkich czynności, w tym faktycznych oraz formalnych, niezbędnych do usunięcia zadrzewienia z pasu terenu określonego w Umowach.

W szczególności, do obowiązków Wykonawców na podstawie Umów, należy dokonanie wycinki zadrzewienia, karczowanie, uporządkowanie nieruchomości i zagospodarowanie materiału drzewnego. Do obowiązków Wykonawcy należy także pozyskanie wszelkich uzgodnień, zgód i zezwoleń oraz decyzji administracyjnych, niezbędnych do zajęcia nieruchomości i wykonania wycinki, w tym zezwalających na usunięcie zadrzewienia lub potwierdzających zaistnienie przesłanek zajęcia nieruchomości.

Przedmiotem Umów jest również uregulowanie wszelkich kosztów i odszkodowań wynikających z zajęcia nieruchomości w celu wykonania wycinki oraz wynikających z usunięcia zadrzewienia, m.in.:

kosztów związanych z wypłatą odpowiednich kwot na rzecz podmiotów posiadających tytuł prawny do nieruchomości, którymi mogą być:
1. osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej jako: „Osoby fizyczne”),
2. inne podmioty, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne, oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej

kosztów związanych z uzyskaniem i realizacją decyzji administracyjnych,
odpowiednich wypłat na rzecz podmiotów, którym została wyrządzona szkoda na skutek prowadzenia prac wycinkowych,
kar pieniężnych nałożonych w związku z wykonaniem wycinki bez wymaganych prawem zezwoleń lub w wyniku spóźnionego złożenia wniosku o wydanie decyzji wypłacanych na rzecz Podmiotów trzecich, w tym Osób fizycznych.

Umowy przewidują wynagrodzenie ryczałtowe należne Wykonawcy, z tytułu realizacji wszystkich obowiązków wynikających z Umów i pokrywające wszelkie koszty z tym związane, w tym koszty wymienione w pkt a)-d) powyżej (dalej: „Ryczałt”).

Powyższe oznacza, że poza kwotą Ryczałtu, Wykonawca, który poniósł ww. koszty, nie może odrębnie domagać się zapłaty ich równowartości od Spółki.

Proces prowadzenia prac wycinkowych przebiega w ten sposób, że każdorazowo przed wejściem na daną nieruchomość, Wykonawca zobowiązany jest podjąć, w imieniu własnym, działania zmierzające do uzyskania zgody Podmiotu trzeciego na wejście na tę nieruchomość i dokonanie wycinki.

W przypadku, gdy Osoba fizyczna lub inny Podmiot trzeci nie wyrazi zgody na wejście przez Wykonawcę na nieruchomość w celu dokonania wycinki, a Spółka nie dysponuje tytułem umożliwiającym wejście na cudzą nieruchomość (uzyskanym zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami dalej jako: „UGN”, lub zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - kodeks cywilny, np. wynikającym ze służebności przesyłu), Wykonawca oraz Osoba fizyczna lub inny Podmiot trzeci dokumentują pisemnie ten fakt. Wykonawca działa w tym zakresie w imieniu Spółki.

Następnie, Spółka występuje do właściwego organu o wydanie stosownej decyzji administracyjnej umożliwiającej dokonanie wycinki pomimo braku zgody Osoby fizycznej lub innego Podmiotu trzeciego, w trybie przepisów art. 124b ust. 1, art. 126 ust. 1, art. 126 ust. 5 lub art. 126 ust. 10 UGN.

W przypadku wydania przez właściwy organ decyzji zezwalającej na dokonanie wycinki, wszczynane jest odrębne postępowanie administracyjne w przedmiocie ustalenia wysokości odszkodowania należnego osobie posiadającej tytuł prawny do nieruchomości, w trybie przepisów art. 124b ust. 4 lub art. 126 ust. 3 UGN. Adresatem decyzji wydanej w toku takiego postępowania jest Spółka.

Następnie Spółka wypłaca odszkodowanie na rzecz Osoby fizycznej lub innego Podmiotu trzeciego, po czym kwotą tą obciąża Wykonawcę na podstawie noty obciążeniowej (ponieważ, zgodnie z Umową, koszty te powinny zawierać się w Ryczałcie).

Spółka pragnie dodać, iż:

Wykonawcy, na podstawie Umowy, wystawiają na rzecz Spółki faktury dokumentujące czynności związane z wycinką, z wykazaną kwotą podatku VAT (dalej: „Faktury”);

na Fakturach w odniesieniu do całości Ryczałtu jest wykazywany podatek VAT według stawki podstawowej (obecnie 23%);

Spółka wykorzystuje prace nabywane od Wykonawców w całości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Spółka występuje z niniejszym wnioskiem celem potwierdzenia:

prawa Spółki do odliczenia podatku VAT wynikającego z Faktur,
zasadności zastosowania zwolnienia otrzymanych odszkodowań przez Osoby fizyczne na gruncie ustawy o PIT,
braku konieczności wystawiania PIT-11 w związku z odszkodowaniami wypłaconymi Osobom fizycznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Spółka ma prawo do odliczenia całości podatku VAT wynikającego z Faktur wystawianych przez Wykonawców na kwoty Ryczałtu, tj. również w zakresie, w jakim Ryczałt pokrywa koszty kwot wypłacanych przez Spółkę Podmiotom trzecim, którymi Wykonawcy są następnie obciążani przez Spółkę na podstawie noty obciążeniowej?
Czy kwota odszkodowań ustalonych na podstawie decyzji administracyjnej starosty wypłacanych na rzecz Osób fizycznych korzysta ze zwolnienia z opodatkowania PIT, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT?
Czy w związku z wypłacaniem odszkodowań na rzecz Osób fizycznych, występuje obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, i przesłania jej Osobie fizycznej oraz właściwemu urzędowi skarbowemu?
W przypadku odpowiedzi na pytanie 3 stwierdzającej, że w związku z wypłatą Odszkodowań wystąpi jednak obowiązek, o którym mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, to czy za podmiot zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłania do Osoby fizycznej i właściwego urzędu skarbowego należy uznać podmiot bezpośrednio wypłacający odszkodowania na rzecz Osób fizycznych, tj. Spółkę?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 2-4 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w odniesieniu do pytania nr 1 w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy w kontekście pytania nr:

Kwota odszkodowań ustalonych na podstawie decyzji administracyjnej starosty, wypłacanych na rzecz Osób fizycznych korzysta ze zwolnienia z opodatkowania PIT, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT.
W związku z wypłacaniem odszkodowań na rzecz Osób fizycznych, nie występuje obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, i przesłania jej Osobie fizycznej oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.
W przypadku odpowiedzi na pytanie 3 stwierdzającej, że w związku z wypłatą odszkodowań wystąpi jednak obowiązek, o którym mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, to za podmiot zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłania do Osoby fizycznej i właściwego urzędu skarbowego należy uznać podmiot bezpośrednio wypłacający Odszkodowania na rzecz Osób fizycznych, tj. Spółkę.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Pytanie 2 i 3

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wobec powyższego, również otrzymywane przez osoby fizyczne odszkodowania, co do zasady, są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych m.in. jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ustawy o PIT.

Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 29 wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

W związku z powyższym należy wskazać, że jeżeli osoba fizyczna otrzyma przychód w postaci odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, otrzymany przychód powinien korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT.

Z kolei w myśl art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca stycznia następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 124b ust. 1 UGN, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w drodze decyzji zobowiązuje właściciela, użytkownika wieczystego lub osobę, której przysługują inne prawa rzeczowe do nieruchomości do udostępnienia nieruchomości w celu wykonania czynności związanych z konserwacją, remontami oraz usuwaniem awarii ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń, nienależących do części składowych nieruchomości, służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, a także usuwaniem z gruntu tych ciągów, przewodów, urządzeń i obiektów, jeżeli właściciel, użytkownik wieczysty lub osoba, której przysługują inne prawa rzeczowe do nieruchomości nie wyraża na to zgody. Decyzja o zobowiązaniu do udostępniania nieruchomości może być także wydana w celu zapewnienia dojazdu umożliwiającego wykonanie czynności.

W myśl art. 124b ust. 4 UGN, za udostępnienie nieruchomości oraz szkody powstałe na skutek czynności, o których mowa w art. 124b ust. 1 UGN, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub osobą, której przysługują inne prawa rzeczowe do nieruchomości a podmiotem, któremu udostępniono nieruchomość. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie w terminie 30 dni, licząc od dnia, w którym upłynął termin udostępnienia nieruchomości, określony w decyzji, o której mowa w ust. 1 ww. ustawy, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej wszczyna postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania.

Natomiast zgodnie z art. 126 ust. 1 UGN, w przypadku siły wyższej lub nagłej potrzeby zapobieżenia powstaniu znacznej szkody, z zastrzeżeniem art. 126 ust. 5 ww. ustawy, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, udziela, w drodze decyzji, zezwolenia na czasowe zajęcie nieruchomości na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, licząc od dnia zajęcia nieruchomości. W przypadku postępowania prowadzonego na wniosek, wydanie decyzji następuje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia złożenia wniosku.

Jednocześnie w myśl art. 126 ust. 3 UGN, po upływie okresu, na który nastąpiło zajęcie nieruchomości, podmiot, który zajął nieruchomość, jest obowiązany doprowadzić nieruchomość do stanu poprzedniego. Za udostępnienie nieruchomości oraz szkody powstałe w wyniku zajęcia nieruchomości przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub osobą, której przysługują inne prawa rzeczowe do nieruchomości a podmiotem, któremu udostępniono nieruchomość. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie w terminie 30 dni, licząc od dnia, w którym upłynął termin udostępnienia nieruchomości, określony w decyzji, o której mowa w ust. 1 ww. przepisu, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, wszczyna postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania.

Jak zostało przedstawione w powyżej, w przypadku, gdy Osoba fizyczna lub inny Podmiot trzeci nie wyrazi zgody na wejście przez Wykonawcę na nieruchomość w celu dokonania wycinki, a … nie dysponuje tytułem umożliwiającym wejście na cudzą nieruchomość, Wykonawca oraz Osoba fizyczna lub inny Podmiot trzeci dokumentują pisemnie ten fakt. Wykonawca działa w tym zakresie w imieniu Spółki.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy UGN, w związku z wydaną decyzją administracyjną zobowiązującą Osobę fizyczną do udostępnienia nieruchomości celem dokonania wycinki przez Wykonawcę, Osobie fizycznej powinno przysługiwać stosowne odszkodowanie. Przepisy ww. ustawy przewidują dwa tryby ustalania wysokości odszkodowania. W pierwszej kolejności Osoba fizyczna oraz Wykonawca lub Spółką mogą wspólnie uzgodnić wysokość należnego odszkodowania. Jeżeli natomiast nie dojdzie do takiego uzgodnienia w terminie przewidzianym w przepisach UGN, starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, wszczyna postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania.

Jak to zostało przedstawione powyżej nie dochodzi do ww. uzgodnienia pomiędzy Spółką lub Wykonawcą a Osobą fizyczną kwoty odszkodowania, o którym mowa w art. 124b ust. 4 oraz 126 ust. 3 UGN, w związku z tym wysokość odszkodowania zostaje ustalona w drodze postępowania przeprowadzonego przez właściwego starostę wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej.

Wobec powyższego kwota wypłacanego odszkodowania jest ustalana w drodze administracyjnej, na podstawie przepisów UGN, na którą ani Spółka ani Osoba fizyczna nie mają wpływu.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, kwota wypłacanego odszkodowania na rzecz Osoby fizycznej za udostepnienie nieruchomości celem wykonania wycinki przez Wykonawcę powinna korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT. Nie ulega bowiem wątpliwości, że wypłacane odszkodowanie następuje stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami tj. stosownie do UGN.

Jednocześnie, w związku z faktem objęcia zwolnieniem odszkodowań wypłacanych na rzecz Osób fizycznych w trybie opisanym powyżej, w ocenie Spółki, nie występuje obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, i przesłania jej Osobie fizycznej oraz urzędowi skarbowemu.

Reasumując, zdaniem Spółki, kwota wypłacanych odszkodowań, ustalanych w drodze administracyjnej, o której mowa w art. 124b ust. 4 oraz 126 ust. 3 UGN, powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania PIT, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT.

W konsekwencji nie wystąpi obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, i przesłania jej Osobie fizycznej oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

Pytanie 4

W ocenie Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym nie wystąpi obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, i przesłania jej Osobie fizycznej oraz urzędowi skarbowemu.

Niemniej jednak, gdyby stanowisko Spółki zostało uznane za nieprawidłowe, Spółka stoi na stanowisku, że za podmiot zobowiązany do sporządzenia i wysłania ww. informacji należy uznać podmiot bezpośrednio wypłacający odszkodowania na rzecz Osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, to osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu.

Reasumując, w ocenie Spółki, jeżeli w związku z wypłatą odszkodowań wystąpi jednak obowiązek, o którym mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, to za podmiot zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłania jej Osobie fizycznej oraz właściwemu urzędowi skarbowemu należy uznać podmiot bezpośrednio wypłacający odszkodowania na rzecz Osób fizycznych, tj. Spółkę.

W efekcie, zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w zakresie pytania nr 2 i 3 odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponieważ Organ interpretacyjny uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i 3 za prawidłowe bezpodstawnym stała się odpowiedź na zadane we wniosku pytanie nr 4, bowiem Wnioskodawca oczekiwał odpowiedzi na pytanie nr 4 w przypadku uznania przez Organ, stanowiska w zakresie pytania nr 3 za nieprawidłowe.

Ponadto należy poinformować, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.).

W tym miejscu wyjaśnić należy, że przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca przywołał nieaktualne brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193) zmieniono brzmienie m.in. art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zmieniony art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Nowe brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w myśl art. 44 ust. 1 ustawy zmieniającej – ma zastosowanie do uzyskanych dochodów (przychodów) uzyskiwanych od 1 stycznia 2019 r. Powyższa zmiana nie ma jednak wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, zauważyć należy, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia dla przedstawionego stanu faktycznego oraz w dniu wydania interpretacji w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin