Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.91.2020.1.MK
z 17 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 kwietnia 2020 r. (data wpływu 28 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie prawa do zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego przywiezionego przez osobę fizyczną powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie prawa do zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego przywiezionego przez osobę fizyczną powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca przez kilka lat mieszkał we Francji, tam cztery lata temu kupił samochód osobowy […] i tam użytkował go w tym czasie. Obecnie Wnioskodawca wyprowadza się z Francji i chce zabrać ten samochód ze sobą.

Polska jest miejscem stałego pobytu Wnioskodawcy, tu jest zameldowany na stałe, tu ma rodzinę (żonę i dzieci) i tu reguluje wszelkie należności finansowe.

Samochód będzie fizycznie przeniesiony z Francji do Polski. Dotychczas samochód był zarejestrowany i opłacany we Francji, a teraz Wnioskodawca chce go przenieść do Polski i tu zarejestrować, użytkować i opłacać. W związku z tym Wnioskodawca jest zobowiązany uregulować podatek akcyzowy.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U z 2009 r. nr 3, poz. 11 z późn. zm.) w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Ustawa o podatku akcyzowym określa również możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku, tzw. mienia przesiedleńczego.

Zgodnie z art. 110 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1114 z późn. zm.), zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;
2. samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu poprzedniego jej pobytu w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;
3. osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;
4. samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju;
5. samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym osoba fizyczna miała miejsce zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub zwrotu podatku.
   
   

Wszystkie te warunki są przeze Wnioskodawcę spełnione i dlatego zwraca się z prośbą o wyrażenie zgody na zwolnienie z opłaty akcyzowej za przedmiotowy samochód.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego z tytułu mienia przesiedleńczego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zwracam się z prośbą o zwolnienie z opłaty akcyzowej za swój samochód, w ramach mienia przesiedleńczego. Ustawa o podatku akcyzowym art. 110 ust. 1 (Dz.U z 2009 r. nr 3, poz. 11 z późn. zm.) – „zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego”.

Wnioskodawca przez kilka lat przebywał we Francji i pracował, w chwili obecnej Wnioskodawca wyprowadza się z tego kraju, jednak chciałby w dalszym ciągu użytkować swój samochód na terytorium naszego kraju, czyli w miejscu swojego stałego pobytu.

Zgodnie z przepisami (art. 110 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym, Dz.U z 2009 r. nr 3, poz. 11 z późn. zm.), miejsce stałego pobytu Wnioskodawcy znajduje się w Polsce. W Polsce na stałe mieszka rodzina Wnioskodawcy - żona i dzieci, wszystkie rachunki i opłaty są na imię i nazwisko Wnioskodawcy, tu posiada z żoną dwie nieruchomości oraz oszczędności na wspólnym koncie w polskim banku. Regularnie - co miesiąc – Wnioskodawca przesyłał pieniądze na potrzeby gospodarstwa domowego, jak również w każdej wolnej chwili regularnie tu przyjeżdżał - urlopy, dłuższe weekendy, święta i inne. Więzi osobiste Wnioskodawcy oraz usytuowanie więzów majątkowych spełniają więc warunki określone w ustawie jako miejsce pobytu stałego.

Pobyt Wnioskodawcy we Francji związany był tylko i wyłącznie względami zawodowym (praca). Ponadto:

• samochód będzie przeznaczony do osobistego użytku Wnioskodawcy;
• Wnioskodawca samochód posiada od 4 lat i był używany przez Wnioskodawcę na terytorium Francji;
• samochód nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju;
• samochód został nabyty i wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym Wnioskodawca zamieszkiwał, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub zwrotu podatku.
  
  

Jak wskazał TSUE w wyroku z 7 czerwca 2007 r., C-156/04: w tym wypadku istnieje rozdzielność między więzami osobistymi i zawodowymi, przy czym przyznaje się pierwszeństwo więzom osobistym.

Mimo niezakończenia aktywności zawodowej poza granicami Polski (możliwość podjęcia pracy w innym kraju) Wnioskodawca ma prawo skorzystać z tego zwolnienia - jest to przybycie z majątkiem do określonego miejsca pobytu stałego.

Wnioskodawca prosi o pozytywne rozpatrzenie wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2, 3 i 9 ustawy:

• terytorium kraju to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• terytorium państwa członkowskiego to terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju (…);
• nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
  
  

Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – art. 100 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   
2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2 – art. 102 ust. 1 ustawy.

W myśl natomiast art. 110 ust. 1 ustawy zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;
2. samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu poprzedniego jej pobytu w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;
3. osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;
4. samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju;
5. samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym osoba fizyczna miała miejsce zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub zwrotu podatku.
   
   

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, 2 i 4, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy – art. 110 ust. 6 ustawy.

W przypadku przywozu, o którym mowa w ust. 1 i 2, z terytorium państwa członkowskiego, samochód osobowy jest zwolniony od akcyzy, jeżeli został przywieziony przed upływem 12 miesięcy od dnia osiedlenia się osoby fizycznej na terytorium kraju – art. 110 ust. 7 ustawy.

Za miejsce stałego pobytu uznaje się miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa przez co najmniej 185 dni w roku kalendarzowym ze względu na swoje więzi osobiste i zawodowe. W przypadku osoby niezwiązanej z tym miejscem zawodowo na osobiste powiązania wskazuje istnienie ścisłych więzi pomiędzy tą osobą a miejscem, w którym mieszka. Jednakże za miejsce stałego pobytu osoby związanej zawodowo z miejscem innym niż miejsce powiązań osobistych, i z tego względu przebywającej na zmianę w różnych miejscach na terytoriach dwóch lub więcej państw członkowskich Unii Europejskiej, uznaje się miejsce, z którym jest związana osobiście, pod warunkiem że regularnie tam powraca. Ten ostatni warunek nie musi być spełniony, jeśli osoba mieszka na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wypełnienia zadania w określonym czasie. Studia wyższe bądź nauka w szkole poza miejscem stałego pobytu nie stanowią zmiany miejsca stałego pobytu – art. 110 ust. 8 ustawy.

Mając powyższe przepisy na uwadze, Organ interpretacyjny w pierwszej kolejności zaznacza, że ustawodawca w przepisach art. 110 ust. 1 ustawy zawarł szczegółowe warunki umożliwiające objęcie samochodu osobowego (którego definicja została określona w art. 100 ust. 4 ustawy), przywiezionego przez osobę fizyczną powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, zwolnieniem od opodatkowania akcyzą.

Zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca mieszkał i pracował na terytorium Francji przez 4 lata, powraca na terytorium kraju i spełnia wszystkie warunki określone w art. 110 ust. 1 ustawy (na co jednoznacznie wskazał w opisie zdarzenia przyszłego mającego być przedmiotem interpretacji).

W świetle zatem tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, spełniając ustawowe warunki, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego przywiezionego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Stanowisko Wnioskodawcy względem zadanego pytania uznać należy za prawidłowe.

Równocześnie Organ zastrzega, że powyższa ocena stanowiska Wnioskodawcy opiera się wyłącznie na przedstawianym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w którym wprost zostało wskazane, że spełnione są już wszystkie warunki określone w art. 110 ust. 1 ustawy.

Ponadto Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przedstawionego we pytania dotyczącego prawa do możliwości skorzystania ze zwolnienia w przypadku spełnienia ustawowych warunków.

W toku postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej Organ nie jest uprawniony do analizy i oceny dokumentów dołączonych do wniosku, gdyż taka analiza i ocena wymagałby przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w sprawach o wydanie interpretacji indywidualnych nie ma zastosowania.

Analizy i oceny tych dokumentów może dokonać natomiast właściwy naczelnik urzędu skarbowego do którego Wnioskodawca złoży wniosek o wydanie zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie z akcyzy. Tym samym niniejsza interpretacja nie zastępuje wskazanego wyżej zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie z akcyzy, o wydanie którego Wnioskodawca winien wystąpić do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.