Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.326.2020.1.JK2
z 15 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2020 r. (data wpływu 16 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

„Wnioskodawca” („Bank") jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2019 r. poz. 2357, z późn. zm.) i wykonuje czynności bankowe wymienione m in. w art. 5 ust. 1 tej ustawy. Bank świadczy m.in. na rzecz klientów będących osobami fizycznymi mającymi miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (dalej jako: „Klienci”) usługi prowadzenia rachunków bankowych w złotych polskich, jak i w walutach obcych.

Przed otwarciem rachunku bankowego u Wnioskodawcy, każdy Klient otrzymuje, musi zapoznać się i zaakceptować „Regulamin ogólny świadczenia usług bankowych dla osób fizycznych w Banku (dalej jako: „Regulamin”), który to dokument reguluje wzajemne obowiązki stron umowy. Zgoda Klienta na zapisy zawarte w Regulaminie jest warunkiem niezbędnym do zawarcia umowy rachunku bankowego a tym samym do świadczenia usługi prowadzenia rachunku przez Bank. Informacja o zasadach opodatkowania rent i emerytur zagranicznych jest udostępniania Klientom także na stronie internetowej Banku.

Regulamin normuje między innymi sytuację, w której na rachunek w Banku - otwarty przez Klienta - mają wpływać należności z tytułu rent i emerytur zagranicznych. W Regulaminie zawarty jest zapis (§ 31.20), że przedmiotowe wpływy mogą stanowić dla Klienta, jako podatnika, przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i że płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, obciążających kwotę przelewu, jest w tym przypadku Bank. Dalej, Regulamin stanowi, że posiadacz rachunku zobowiązany jest zawiadomić Bank, w formie pisemnej, o fakcie otrzymania pierwszego wpływu na swój rachunek bankowy z tytułu renty lub emerytury wypłaconej z zagranicy oraz do przedłożenia, na żądanie Banku, dokumentacji potwierdzającej charakter tego świadczenia w celu należytego wykonania obowiązków przez Bank, jako płatnika zaliczek PIT i składek zdrowotnych od rent i emerytur zagranicznych. Zawiadomienie powinno nastąpić niezwłocznie po otrzymaniu pierwszego wpływu na rachunek bankowy z powyższego tytułu. Klient otrzymuje w placówce albo poprzez bankowość elektroniczną dedykowany formularz: „Oświadczenia Klienta dla celów obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne od otrzymywanych rent i emerytur z zagranicy” oraz składa posiadane dokumenty potwierdzające charakter przyznanego świadczenia, np. decyzję o przyznaniu danej renty lub emerytury.

Tak skonstruowany Regulamin umożliwia Bankowi należytą identyfikację przelewów z tytułu rent i emerytur zagranicznych, którym w efekcie nadawany jest odpowiedni znacznik w systemie bankowym (zapewniający odpowiednią kwalifikację dla celów poboru zaliczek PIT i składek zdrowotnych), powielany następnie przy kolejnych przelewach z tego samego źródła na rachunek tego samego Klienta. Nadanie odpowiedniego znacznika (odpowiedniej kwalifikacji podatkowej) wiąże się z koniecznością ustalenia przez Wnioskodawcę czy dany przelew z tytułu zagranicznej emerytury/renty podlega opodatkowaniu w Polsce i czy na Banku, jako płatniku podatku, ciąży z tego tytułu obowiązek pobrania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób fizycznych (zgodnie z art. 35 ust. 3 w zw. z ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; Dz.U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm. - dalej jako: „ustawa o pdof”), a także składek zdrowotnych.

Posiadacz rachunku zobowiązany jest również informować Bank w formie pisemnej o każdej zmianie danych, które podał w celu prawidłowego wykonania przez Bank postanowień umowy rachunku bankowego, np. zmiany swojej rezydencji podatkowej albo o:rzymywania dodatkowych świadczeń socjalnych z zagranicznej instytucji zabezpieczenia społecznego. Powyższe wymogi są niezbędne, ponieważ Bank ma ograniczone możliwości rozpoznania przelewu jako renty czy emerytury zagranicznej. Bank, mimo, że modernizuje mechanizmy detekcji przelewów zagranicznych (słowniki z opisami tytułów przelewów wskazujących na to, że mogą dotyczyć rent i świadczeń; słowniki zleceniodawców rozpoznanych jako instytucje, które wypłacają lub mogą wypłacać świadczenia emerytalno-rentowe) to nigdy nie będzie w stanie zapewnić 100% identyfikacji przelewów zagranicznych jako rent/emerytur, ponieważ nie ma międzynarodowego standardu przelewu z takiego tytułu (opisy przelewów zawierają bowiem znaki literowo-cyfrowe w postaci kodów transakcji lub decyzji a wypłaty świadczeń realizują agenci rozliczeniowi nie będący zagranicznymi instytucjami zabezpieczenia społecznego). Są też przypadki gdy przelewy trafiają na konta w złotych polskich jako przelewy krajowe po przewalutowaniu przez banki krajowe pośredniczące w realizacji przelewów (w takich sytuacjach dla Banku jest to widoczne jako zwykły przelew krajowy realizowany w systemie E. jak miliony przelewów realizowanych dziennie). Należy podkreślić, że dziennie wpływają via systemy S. i S. tysiące przelewów zagranicznych na konta Klientów a Bank nie zatrzymuje ich i nie bada sztuka po sztuce z jakiego dokładnie tytułu przelew nastąpił (taka ręczna weryfikacja jest awykonalna, a Bank w świetle regulacji unijnych nie ma nawet prawa wstrzymać przelewu bez wyraźnej podstawy prawnej). Co więcej, nawet gdy system detekcyjny zidentyfikuje w opisie przelewu np. słowo "pension" (po polsku: renta lub emerytura) to Bank nie może bezkrytycznie założyć danego sposobu opodatkowania, ponieważ umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez Polskę z innymi państwami a także przepisy podatkowe przewidują liczne wyłączenia i zwolnienia w zależności od charakteru świadczenia (nie mówiąc o tym, że opis przelewu może być po prostu błędny). Współpraca ze strony Klienta jest niezbędna, aby Bank dokonał prawidłowej kwalifikacji dla celów PIT, jak i poboru składek zdrowotnych. Bezzasadne potrącenie zaliczek PIT byłoby niezgodne z ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2019 poz. 659, z późn. zm.) i rodziłoby odpowiedzialność odszkodowawczą Banku.

Zdarzają się przypadki, że Klient na moment otwarcia rachunku nie deklaruje wpływania rent/emerytur zagranicznych ani nie zawiadamia Banku po jego otwarciu, że wpływy takie zaczną następować (sytuacja gdy Klient nie wywiązuje się ze wskazanych w Regulaminie obowiązków), a opisy przelewów czy zleceniodawcy uniemożliwiają systemową detekcję pod kątem renty/emerytury zagranicznej. W takiej sytuacji, Bank nie posiada wiedzy ani danych pozwalających na nadanie przelewowi odpowiedniego znacznika (odpowiedniej kwalifikacji pod katem poboru zaliczek PIT i składek zdrowotnych) a Klient otrzymuje całość kwoty przelewu bez jakichkolwiek potrąceń. W takich sytuacjach Bank, oprócz braku potrąceń, nie jest w stanie sporządzić i wysłać Klientowi jako podatnikowi i właściwemu dla niego urzędowi skarbowemu informację o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za dany rok (PIT-11) na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy o pdof.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji niedopełniania przez Klienta obowiązków informacyjnych względem Banku wynikających z Regulaminu w zakresie otrzymywania emerytury/renty zagranicznej lub podania nieaktualnych danych albo niedopełniania obowiązku ich aktualizacji, Bank jako płatnik jest zwolniony z odpowiedzialności na podstawie art. 30 § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm., dalej jako: „OP”) w związku z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdof?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji niedopełniania przez Klienta obowiązków informacyjnych względem Banku w zakresie otrzymywania emerytury/renty zagranicznej lub podania nieaktualnych danych albo niedopełniania obowiązku ich aktualizacji, Bank jest zwolniony z odpowiedzialności wynikającej z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdof na podstawie art. 30 § 5 OP.

Uzasadnienie:

W myśl art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdof do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Zaliczki te, stosownie do brzmienia art. 35 ust. 3 ustawy o pdof, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1e, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Analiza stosownych postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska, pozwala na ustalenie państwa w którym emerytury i renty zagraniczne podlegają opodatkowaniu. Podstawowe zagadnienia związane z pełnieniem funkcji płatnika podatku reguluje ustawa-Ordynacja podatkowa. W art. 8 OP wskazane zostało, że płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Zgodnie z brzmieniem art. 30 § 1 OP płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Wyjątek od tej zasady przewidziano w art. 30 § 5 OP w myśl którego, przepisów § 1-4 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika. Przepis ten posługuje się pojęciem „winy", które należy rozumieć jako wszelkie przyczyny leżące po stronie podatnika (jego działania lub zaniechania, np. podanie płatnikowi nieprawdziwych informacji lub niedostarczenie wymaganych danych) i wpływające na zachowanie się płatnika.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, skoro warunkiem niezbędnym do korzystania ze świadczonych przez Bank usług rachunku bankowego jest akceptacja Regulaminu przez Klienta, to niedotrzymanie warunków wynikających z tego Regulaminu, należy traktować jako zawinione działanie/zaniechanie Klienta. Bank tworzy stosowne zapisy w Regulaminach ponieważ ustawy, nie tylko podatkowe, nakładają na niego szereg obowiązków do spełnienia. Jednym z tych obowiązków jest pełnienie funkcji płatnika podatku przy przekazywaniu na rachunek klientów przelewów z tytułu zagranicznych rent i emerytur. W celu wywiązywania się z tego obowiązku podstawowe znaczenie ma identyfikacja takich płatności. W związku z faktem, że Bank jest jedynie pośrednikiem miedzy organem wypłacającym należność a jego odbiorcą, nie ma możliwości samodzielnego pozyskania informacji, które jednoznacznie wskazywałyby na charakter wypłaty (np. nie ma legitymacji prawnej, aby skierować pytanie do instytucji wypłacającej świadczenie o charakter świadczenia). Co więcej regulacje bankowe takie jako dyrektywa PSD2 wymagają od niego niezwłocznej realizacji przelewów Klienta. Bez współpracy Klienta Bank nie jest w stanie jednoznacznie ocenić, na bazie tytułów przelewów (które nierzadko nie zawierają nawet sformułowania „renta” czy „emerytura”), przedmiotu wypłaty. Często też Bank nie ma informacji o instytucji wypłacającej, przykładowo gdy zagraniczna instytucja wypłacająca świadczenie emerytalno-rentowe korzysta z pośrednictwa podmiotów trzecich. Wnioskodawca zatem pozyskuje informacje bezpośrednio od beneficjentów przelewów, czyli od Klientów dla których prowadzi rachunki bankowe, w ramach złożonych przez nich dokumentów, tj.:

1. oświadczenia, w którym należy wskazać m.in. nazwę zagranicznej instytucji ubezpieczeniowej, nazwę kraju z którego wypłacane jest świadczenie, oraz charakter tego świadczenia
2. innych dokumentów, np. kopii decyzji o przyznaniu świadczenia, które potwierdzą charakter świadczenia.
   
   

Tylko w przypadku posiadania tych danych Bank jest w stanie prawidłowo ocenić obowiązki płatnika, jakie na nim ciążą. Dzięki tym danym Bank definiuje w swoim systemie konkretne przelewy wpływające na rachunek Klienta (pierwszy i kolejne, które będą wypłacane danemu Klientowi przez wskazaną instytucję) jako wypłaty z tytułu emerytury lub renty zagranicznej, ze znacznikiem podatkowym wskazującym na konieczność albo nie, pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych. Znacznik jest każdorazowo określany przez zespół obsługujący tego typu płatności we współpracy z wyspecjalizowanymi wewnętrznymi doradcami podatkowymi.

Zdaniem Banku niedopełnienie powyższych obowiązków informacyjnych jest jednoznaczne z niewywiązaniem się przez Klienta z warunków Regulaminu, w związku z tym niepobranie podatku przez Bank następuje z winy Klienta - podatnika podatku, nie zaś płatnika. W takich przypadkach, gdy Bank jako płatnik nie potrącał zaliczek w trakcie roku podatkowego, Klient jako podatnik powinien wykazać samodzielnie przychody w swoim zeznaniu rocznym i opodatkować je na zasadach ogólnych. Klient nie jest w takich przypadkach zwolniony z obowiązku wykazania i opodatkowania uzyskanych przychodów. Klient posiada w historii rachunku pełne informacje niezbędne do ustalenia przychodów (daty i kwoty wpływów, walutę) i rozliczenia należnego zobowiązania podatkowego. Ponadto Bank na wniosek Klienta może wystawić mu także dedykowane zaświadczenie z wyspecyfikowanymi kwotami wpływów jakie jego zdaniem stanowiły rentę lub emeryturę zagraniczną. Wreszcie Klient ma pełna wiedzę z jakiego tytułu pobiera świadczenie i jest w stanie określić ciążące na nim obowiązki podatkowe. W związku z powyższym Bank stoi na stanowisku, że wyrażone przez niego stanowisko jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent, pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.

Natomiast w myśl ust. 3 tego artykułu, zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1e, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w większości umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska, opodatkowanie emerytur i rent oraz innych podobnych świadczeń pochodzących z zagranicy, ma miejsce wyłącznie w państwie zamieszkania beneficjenta.

Takie też rozwiązanie przyjęte jest w Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku – OECD. Podkreślić należy, że umowy, które zawiera strona polska w dużej mierze wzorowane są na Modelowej Konwencji.

Przypadki, w których prawo opodatkowania tych świadczeń, przysługuje państwu wypłacającemu, stanowią wyjątek od wyżej wskazanej reguły. Odrębne zasady opodatkowania dotyczą głównie świadczeń pochodzących np. z ustawowych systemów zabezpieczeń socjalnych, indywidualnych systemów emerytalnych, świadczeń związanych z wcześniejszą pracą o charakterze publicznym.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 26a § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik. W tym przypadku nie stosuje się przepisu art. 30 § 5.

Według art. 26a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, podatnik nie będzie ponosił odpowiedzialności za nieujawnienie albo ujawnienie w kwocie niższej przez płatnika podstawy opodatkowania następujących czynności, objętych podatkiem dochodowym od osób fizycznych:

1. uzyskiwanie przez podatnika przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
2. uzyskiwanie przez podatnika przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 ww. ustawy),
3. uzyskiwanie przez podatnika przychodów z praw majątkowych (art. 18 tej ustawy).
   
   

Wobec powyższego, podatnik nie ponosi odpowiedzialności za podatek w takim zakresie, w jakim nie został on zapłacony w wyniku wadliwie wykonanych czynności płatnika, czy też niewykonania ich w ogóle. Tym samym, art. 26a ustawy Ordynacja podatkowa, uwalnia podatnika od odpowiedzialności na gruncie Ordynacji podatkowej do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany był płatnik.

Sytuacja taka może wystąpić wówczas, gdy płatnik i osoba, której wypłacane jest świadczenie pozostają ze sobą w takim stosunku prawnym, że płatnik ma wpływ na charakter wypłacanego świadczenia i jego wysokość, co determinuje skutki podatkowe związane z wypłatą tego świadczenia.

Natomiast zgodnie z art. 30 § 1 ww. ustawy, płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Jednocześnie stosownie do art. 30 § 4 tej ustawy, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, o której mowa w § 1 lub 2, organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku.

Zgodnie z art. 30 § 5 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów o odpowiedzialności podatkowej płatnika (§ 1-4 tego artykułu), nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika. Odpowiedzialność podatnika można orzec w decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.

W świetle powyższych przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, obowiązek płatnika polega na wykonaniu trzech materialno-technicznych czynności: obliczeniu należnego od podatnika podatku, pobraniu obliczonego podatku z jego środków i wpłaceniu w wyznaczonym terminie do właściwego organu podatkowego.

Niemniej jednak płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony na podstawie art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zatem, za podatek niepobrany przez płatnika od podatnika, mimo takiego obowiązku, odpowiada płatnik, a nie podatnik.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Bank świadczy m.in. na rzecz klientów będących osobami fizycznymi mającymi miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce usługi prowadzenia rachunków bankowych w złotych polskich, jak i w walutach obcych. Przed otwarciem rachunku bankowego u Wnioskodawcy, każdy Klient otrzymuje, musi zapoznać się i zaakceptować „Regulamin ogólny świadczenia usług bankowych dla osób fizycznych w Banku” który to dokument reguluje wzajemne obowiązki stron umowy. Zgoda Klienta na zapisy zawarte w Regulaminie jest warunkiem niezbędnym do zawarcia umowy rachunku bankowego a tym samym do świadczenia usługi prowadzenia rachunku przez Bank. Informacja o zasadach opodatkowania rent i emerytur zagranicznych jest udostępniania Klientom także na stronie internetowej Banku. Regulamin normuje między innymi sytuację, w której na rachunek w Banku - otwarty przez Klienta - mają wpływać należności z tytułu rent i emerytur zagranicznych. W Regulaminie zawarty jest zapis (§ 31.20), że przedmiotowe wpływy mogą stanowić dla Klienta, jako podatnika, przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i że płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, obciążających kwotę przelewu, jest w tym przypadku Bank. Dalej, Regulamin stanowi, że posiadacz rachunku zobowiązany jest zawiadomić Bank, w formie pisemnej, o fakcie otrzymania pierwszego wpływu na swój rachunek bankowy z tytułu renty lub emerytury wypłaconej z zagranicy oraz do przedłożenia, na żądanie Banku, dokumentacji potwierdzającej charakter tego świadczenia w celu należytego wykonania obowiązków przez Bank, jako płatnika zaliczek PIT i składek zdrowotnych od rent i emerytur zagranicznych. Zawiadomienie powinno nastąpić niezwłocznie po otrzymaniu pierwszego wpływu na rachunek bankowy z powyższego tytułu. Klient otrzymuje w placówce albo poprzez bankowość elektroniczną dedykowany formularz: „Oświadczenia Klienta dla celów obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne od otrzymywanych rent i emerytur z zagranicy” oraz składa posiadane dokumenty potwierdzające charakter przyznanego świadczenia, np. decyzję o przyznaniu danej renty lub emerytury. Posiadacz rachunku zobowiązany jest również informować Bank w formie pisemnej o każdej zmianie danych, które podał w celu prawidłowego wykonania przez Bank postanowień umowy rachunku bankowego, np. zmiany swojej rezydencji podatkowej albo otrzymywania dodatkowych świadczeń socjalnych z zagranicznej instytucji zabezpieczenia społecznego. Powyższe wymogi są niezbędne, ponieważ Bank ma ograniczone możliwości rozpoznania przelewu jako renty czy emerytury zagranicznej. Zdarzają się przypadki, że Klient na moment otwarcia rachunku nie deklaruje wpływania rent/emerytur zagranicznych ani nie zawiadamia Banku po jego otwarciu, że wpływy takie zaczną następować (sytuacja gdy Klient nie wywiązuje się ze wskazanych w Regulaminie obowiązków), a opisy przelewów czy zleceniodawcy uniemożliwiają systemową detekcję pod kątem renty/emerytury zagranicznej. W takiej sytuacji, Bank nie posiada wiedzy ani danych pozwalających na nadanie przelewowi odpowiedniego znacznika (odpowiedniej kwalifikacji pod katem poboru zaliczek PIT i składek zdrowotnych) a Klient otrzymuje całość kwoty przelewu bez jakichkolwiek potrąceń. W takich sytuacjach Bank, oprócz braku potrąceń, nie jest w stanie sporządzić i wysłać Klientowi jako podatnikowi i właściwemu dla niego urzędowi skarbowemu informację o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za dany rok (PIT-11) na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy o pdof.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że realizacja przez Bank wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych pochodzących z zagranicy nie mieści się w dyspozycji przepisów art. 12, 13 oraz 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazanych w treści art. 26a ustawy Ordynacja podatkowa, zatem omawiany art. 26a cyt. ustawy w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania.

W związku z powyższym, należy wskazać na treść art. 30 § 1 i § 5 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, zasada ponoszenia odpowiedzialności przez płatnika jest wyłączona, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika.

Jak wskazano wyżej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada na płatnika obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku na rachunek organu podatkowego. W przypadku niewykonania jakiejkolwiek z tych czynności, płatnik ponosi odpowiedzialność za wszystkie działania, których efektem jest niewpłacenie w prawidłowej wysokości podatku na rzecz właściwego organu podatkowego.

Natomiast, jeżeli Bank, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych wykona obowiązki wynikające z ustawy zgodnie z jej wymogami, tj. obliczy, pobierze i odprowadzi należny podatek we właściwym terminie, bądź potraktuje świadczenie emerytalno-rentowe z zagranicy jako zwolnione od opodatkowania w Polsce, to nie musi przejąć odpowiedzialności za niedopełnienie obowiązków przez podatnika w zakresie przekazania płatnikowi informacji o danych, mających wpływ na sposób i wysokość opodatkowania, ewentualnie zwolnienie z opodatkowania.

W myśl art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Z treści wyżej cytowanego przepisu wynika, że informację o dochodach podatnika oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, na formularzu PIT-11 sporządza płatnik, który w trakcie roku podatkowego dokonywał obliczenia i pobierał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, od wypłaconych świadczeń.

Reasumując, należy stwierdzić, że Bank nie poniesie odpowiedzialności płatnika wynikającej z przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, w przypadku w sytuacji niedopełniania przez Klienta obowiązków informacyjnych względem Banku wynikających z Regulaminu w zakresie otrzymywania emerytury/renty zagranicznej lub podania nieaktualnych danych albo niedopełniania obowiązku ich aktualizacji.

Wobec powyższego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wystawienia informacji PIT-11 za okres, kiedy nie posiadał wiedzy co do charakteru świadczeń, w wypłacie których uczestniczył.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że tut. organ nie odniósł się do stanowiska Banku, że Klient jako podatnik powinien wykazać samodzielnie przychody w zeznaniu rocznym i opodatkować je na zasadach ogólnych, gdyż kwestia ta nie dotyczy obowiązków podatkowych istniejących po stronie Banku.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.