2020.07.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.247.2020.1.EW
z 17 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 28 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z dokumentu celnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek z dnia 23 kwietnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z dokumentu celnego.

We wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) jest producentem nawierzchni kolejowych, a przedmiotem jej działalności jest:

struganie słupów i produkcja tartaczna zbrojenie podkładów drewnianych w akcesoria stalowe (kod PKD 20,10, A) oraz

impregnacja drewna surowego olejem kreozotowym regeneracja podkładów drewnianych staro użytecznych (20,10, B).

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka importuje z Ukrainy materiały niezbędne do produkcji (m.in. tarcicę). Wszystkie importowane towary są wykorzystywane przez nią do działalności opodatkowanej. Spółka korzysta przy tym z usług agencji celnej.

Wnioskodawca rozlicza VAT od importu towarów na zasadach ogólnych, tj. w pierwszej kolejności wpłaca podatek VAT do urzędu, a następnie odlicza VAT naliczony w stosownej deklaracji VAT. Nie korzysta zatem z procedury uproszczonej, o której mowa w art. 33a ust. 1 ustawy o VAT. Odliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów Wnioskodawca dokonuje na podstawie otrzymanego dokumentu celnego.

Zdarza się, że przyjmując do magazynu towar Spółka w dokumencie PZ wykazuje braki powstałe w wyniku stwierdzenia wadliwości towaru (drewno popękane ze znacznymi ubytkami, nieodpowiednich wymiarów). Stwierdzone braki sięgają nawet połowy ilości zamawianego towaru. Spółka w takiej sytuacji zgłasza dostawcy towaru reklamację na podstawie dokumentu przyjęcia towaru na magazyn, a dostawca zobowiązuje się do wystawienia korekty faktury dokumentującej sprzedaż towaru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, w sytuacji opisanej we wniosku, jest uprawniony do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z dokumentu celnego w zgodzie z art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W sytuacji opisanej we wniosku, jest on uprawniony do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z dokumentu celnego w zgodzie z art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Z kolej import towarów, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na Wnioskodawcy, jako na podmiocie importującym towar, spoczywa zatem obowiązek rozliczania podatku VAT od importu (art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

W świetle art. 19a ust. 9 ustawy o VAT obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11. Konieczne jest zatem sięgnięcie do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny, gdzie znajdujemy definicję długu celnego. Wskazuje się tam, że za dług celny uznaje się nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego (art. 5 pkt 18).

W zgodzie z art. 30b. ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Podstawa opodatkowania obejmuje z kolei koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu (art. 30b ust. 4 ustawy o VAT).

Wnioskodawca rozlicza VAT od importu towarów na zasadach ogólnych, tj. w pierwszej kolejności wpłaca podatek VAT do urzędu, a następnie odlicza VAT naliczony w stosownej deklaracji VAT. Jak wskazuje art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przypadku importu towarów kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego (art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT. Powielenie i uzasadnienie tego przepisu znajduje się m.in. w literaturze, gdzie czytamy: ,,w przypadku importu towarów dokumentem uprawniającym do odliczenia jest dokument celny. Odliczenie nie może być zatem dokonane na podstawie innych dokumentów, a w szczególności na podstawie faktur wystawianych przez dostawcę z kraju trzeciego” (Bartosiewicz Adam, VAT. Komentarz, wyd. XIII, 2019). To ten dokument potwierdza bowiem co było przedmiotem importu oraz w jakiej ilości, a tym samym daje podstawę do wyliczenia podatku VAT naliczonego.

W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że literalne brzmienie art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT obliguje go do uznania wykazanego na dokumencie celnym podatku VAT w pełnej wysokości za podatek VAT naliczony, który obowiązek ma ująć w deklaracji VAT.

Podatek VAT jest bowiem obliczany na podstawie ilości towaru importowanego, a nie na podstawie ilości towaru wprowadzonego do magazynu. „(…) Faktury wystawiane przez dostawców oraz ich ewentualne korekty nie mają bezpośredniego wpływu na kwotę podatku naliczonego, bowiem jak przedstawiono powyżej kwota podatku naliczonego wynika z dokumentu celnego” (Pismo Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 2 października 2007 r., nr PP/443-52-1-GK/07).

O tyle ważne jest zachowanie prawa Wnioskodawcy do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego, iż z uwagi na realizację podstawowej zasady neutralności podatku VAT powinno mu to być, co do zasady, zagwarantowane. Skoro jak już uzasadniono, dokument celny uprawnia podatnika do obniżenia podatku VAT należnego o wynikający z niego podatek VAT naliczony, nie ma żadnych przesłanek do zmiany wysokości kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu późniejszych faktur korygujących. „Jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie nabycia towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnotowego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że podatek naliczony stanowi podatek wynikający z dokumentu celnego, zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych wykonywanych przez podatnika (dokonującego importu) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy”. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 stycznia 2015 r., nr IBPP4/443-496/14/LG).

Mając powyższe na względzie, w sytuacji opisanej we wniosku, Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z dokumentu celnego w zgodzie z art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów na terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez import towarów, w myśl art. 2 pkt 7 ustawy rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W świetle art. 19a ust. 9 ustawy o VAT obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.

Zgodnie z art. 77 ust. 1 lit. a i b Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE. L 2013 nr 269, str. 1), dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych: dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu oraz odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

Stosownie do art. 5 pkt 15, 18 i 19 Unijnego Kodeksu Celnego:

„zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

„dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

„dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

Natomiast zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 33 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:

zgłoszeniu celnym albo
rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2446”, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447

– kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

Stosownie do treści art. 30b ust. 4 ustawy podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3a, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia – o ile nie zostały włączone do wartości celnej – ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku:

wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,
wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b.

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na podstawie art. 40 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku została nadpłacona, podatnikowi nie przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota nadpłaconego w imporcie podatku pomniejszyła kwotę podatku należnego.

Powyższa regulacja upraszcza procedurę związaną z rozliczeniem podatku VAT z tytułu importu towarów. Omawiany przepis odnosi się do występujących w praktyce sytuacji, w których podatnicy dokonujący importu towarów deklarują (i dokonują) zapłaty zawyżonych kwot podatku. Zawyżenie takie wynika z wielu przyczyn - najczęściej związane jest z różnicą pomiędzy wartością (oraz ilością) dostaw wykazywanych na fakturach a rzeczywistymi dostawami lub też zawyżeniem ceny towarów.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest producentem nawierzchni kolejowych, a przedmiotem jej działalności jest:

struganie słupów i produkcja tartaczna zbrojenie podkładów drewnianych w akcesoria stalowe (kod PKD 20,10, A) oraz

impregnacja drewna surowego olejem kreozotowym regeneracja podkładów drewnianych staro użytecznych (20,10, B).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy w przedstawionej we wniosku sytuacji jest on uprawniony do obniżenia podatku VAT należnego o pełną kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z dokumentu celnego zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT.

Z przytoczonego powyżej art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy wynika, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego w związku z importem towarów wynikającego z otrzymanego dokumentu celnego w zakresie, w jakim te (importowane) towary są wykorzystywane do celów opodatkowanych podatkiem VAT.

Z uwagi na to, że opisany we wniosku import towarów jest dokonywany na terytorium kraju, a więc podlega opodatkowaniu w Polsce, po stronie Wnioskodawcy powstaje obowiązek rozliczenia importu tych towarów. Wobec tego występuje również kwota podatku VAT naliczonego, która podlega odliczeniu. Ponadto jak wynika z opisu sprawy importowane towary są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności opodatkowanej zatem Wnioskodawca może obniżyć podatek VAT należny o podatek VAT naliczony z tytułu importu towarów, których import nastąpił bezpośrednio z Ukrainy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że będzie uprawniony do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z tytułu importu towarów na podstawie uzyskanego dokumentu celnego w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 2 lit a ustawy o VAT jest prawidłowe.

Bez znaczenia dla prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z otrzymanego dokumentu celnego będzie okoliczność wystawienia przez dostawcę korekty faktury. Jak wyjaśniono w przedmiotowej interpretacji podstawą do odliczenia podatku naliczonego przy imporcie są dokumenty celne, a nie faktury korygujące.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin