INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocników, przedstawione we wniosku z dnia 06 lipca 2011 r. (data wpływu 11.07.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia za usługi zarządzania flotą samochodową – jest prawidłowe.,/b>

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 21 września 2011 r. (data wpływu 27.09.2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wynagrodzenia za usługi zarządzania flotą samochodową,
• ubezpieczenia samochodu.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się produkcją części metalowo - gumowych mających zastosowanie w przemyśle motoryzacyjnym.

Spółka zawarła umowę:

1. ramową dotyczącą leasingu operacyjnego samochodu osobowego o wartości początkowej powyżej 20.000 euro. Powyższa umowa zawiera szczegółową umowę leasingu (w której są uwzględnione miesięczne opłaty leasingowe i ubezpieczenie OC, AC samochodu),
2. zarządzania flotą samochodową, dotyczącą przedmiotowego samochodu. W ramach tej usługi usługodawca w zamian za dodatkową opłatą przyjął na siebie obowiązek zapewnienia dodatkowych świadczeń związanych z eksploatacją i serwisowaniem oraz zarządzaniem flotą samochodową.

W zakresie tych świadczeń mieszczą się przede wszystkim takie usługi jak: np. bieżąca konserwacja pojazdu, przeglądy gwarancyjne i pogwarancyjne, bieżące naprawy, wymiana części zużytych, obsługa szkód komunikacyjnych, usługi assistance obejmujące samochód zastępczy itp. Korzystając z tego typu usługi sam podatnik ogranicza koszty własne związane z tworzeniem stanowisk pracy i ich zaplecza oraz zapewnia bieżącą i nieprzerwaną sprawność floty samochodowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy wynagrodzenie za usługi objęte umową zarządzania flotą, płatne co miesiąc za ten samochód, stanowi w całości koszt uzyskania przychodu...
2. Czy ubezpieczenie OC, AC samochodu będące elementem składowym umowy leasingu operacyjnego można w całości uznać za koszty uzyskania przychodu...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją w dniu 11 października 2011 r. nr ILPB4/423-241/11-5/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, limit 20.000 euro nie ma zastosowania w przypadku użytkowania samochodów na podstawie umów leasingu operacyjnego. Dotyczy to również opłat za zarządzanie flotą.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro.

Ograniczenie to ma zastosowanie wyłącznie do odpisów amortyzacyjnych od samochodów dokonywanych przez podatników. Nie ma ono zastosowania odnośnie wydatków związanych z leasingiem operacyjnym (tj. gdy odpisów amortyzacyjnych od samochodów będących przedmiotem leasingu dokonuje leasingodawca) samochodów o wartości przewyższającej równowartość 20.000 euro. Tym bardziej ograniczenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zdaniem Spółki, nie ma zastosowania do opłat za zarządzanie flotą należnych leasingodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego przepisu, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, jednak pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Tym samym, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy zatem przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Jednocześnie, zgodnie z przytoczonym przepisem, wydatki wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 – nawet jeżeli zostały poniesione w sposób celowy – nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę zarządzania flotą samochodową, dotyczącą samochodu osobowego o wartości początkowej powyżej 20.000 euro, na który zawarto ramową umowę leasingu operacyjnego. W ramach tej usługi usługodawca w zamian za dodatkową opłatą przyjął na siebie obowiązek zapewnienia dodatkowych świadczeń związanych z eksploatacją i serwisowaniem oraz zarządzaniem flotą samochodową, takie jak: np bieżąca konserwacja pojazdu, przeglądy gwarancyjne i pogwarancyjne, bieżące naprawy, wymiana części zużytych, obsługa szkód komunikacyjnych, usługi assistance obejmujące samochód zastępczy itp.

W tym miejscu należy wskazać na art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a - 16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Zgodnie z powyższym przepisem, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu nie przewyższającej równowartości 20.000 euro. Przepis ten dotyczy jednak odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez właścicieli pojazdów. Powyższe ograniczenie nie będzie miało zatem zastosowania w przypadku Spółki będącej stroną umowy leasingu operacyjnego.

Tym samym, odnośnie zawartej przez Spółkę umowy zarządzania flotą samochodową zastosowanie będą miały ogólne zasady zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazała Spółka, korzystając z usług zawartych w ramach umowy zarządzania flotą samochodową, ogranicza koszty własne związane z tworzeniem stanowisk pracy i ich zaplecza oraz zapewnia bieżącą i nieprzerwaną sprawność floty samochodowej.

Zatem powyższe koszty należy uznać za poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Reasumując, wynagrodzenie płacone przez Spółkę za usługi objęte umową zarządzania flotą, płatne co miesiąc, za przedmiotowy samochód, stanowi - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszt uzyskania przychodu.

Jednocześnie wskazuje się, że wniosek Spółki dotyczący podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.