Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.417.2020.2.MD
z 17 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 22 kwietnia 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP ….), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 18 czerwca 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP …), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 5 czerwca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.417.2020.1.MD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 5 czerwca 2020 r. (data doręczenia 13 czerwca 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia UPD …). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 18 czerwca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 18 czerwca 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP ….).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji maszyn ogólnego przeznaczenia. W ramach działalności gospodarczej prowadzi działalność badawczo-rozwojową, której celem jest tworzenie nowych, innowacyjnych produktów. W ramach tej działalności, Wnioskodawca wytwarza produkt pod nazwą „Zrobotyzowane ……”, zwany dalej: „Produktem”. Jednym z elementów Produktu jest „Siłownik …….”, zwany dalej: „Wynalazkiem”. W dniu 17 września 2019 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Patentowym wniosek o udzielenie patentu na wynalazek w postaci Siłownika.

W branży meblarskiej, do przekazywania dużych mocy, używane są siłowniki pneumatyczne. Podczas procesu technologicznego istnieje potrzeba w danej maszynie, czy urządzeniu dokonywania zmian długości skoku siłowników pneumatycznych, co pociąga za sobą konieczność rozmontowania i ponownego złożenia siłownika o wymaganym skoku, co jest czasochłonne. Celem prowadzenia przez Wnioskodawcę prac nad Wynalazkiem było opracowanie niezawodnej konstrukcji siłownika dociskowego, która umożliwia łatwe ustawianie długości skoku w zależności od potrzeb prowadzonego procesu technologicznego, bez potrzeby zmiany siłownika o innym skoku (bez konieczności rozmontowania i ponownego złożenia siłownika o wymaganym skoku). Wynalazek poprzez zastosowanie serwomotoru i utworzoną przekładnię zębatą, umożliwia łatwą regulację długości skoku, w zależności od potrzeb, bez konieczności stosowania siłowników o nietypowych skokach i uciążliwego każdorazowego przezbrajania danej maszyny, a przez to ma wpływ na obniżenie kosztów w danym procesie technologicznym przedsiębiorstwa. Wnioskodawca prowadził prace nad Wynalazkiem w sposób zaplanowany i uporządkowany. Określił przede wszystkim cel prowadzonych prac (w niniejszym przypadku celem tym było stworzenie Siłownika o łatwej i niewymagającej czasu, zmianie skoku). Do osiągnięcia tego celu Wnioskodawca przeznaczył odpowiednie zasoby ludzkie oraz rzeczowe. Stworzony został harmonogram prac oraz czasowe punkty kontrolne poszczególnych etapów prac. Określone zostały również procedury walidacyjne, testowe oraz zasady ulepszenia Wynalazku. Wnioskodawca wykorzystał dostępną wiedzę techniczną do stworzenia Wynalazku.

Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac nad wynalazkiem ponosił następujące koszty:

1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,
2. należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) i c), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,
3. materiały i surowce bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową,
4. odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,
5. wydatki na uzyskanie i utrzymanie patentu.
   
   

Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową w następujący sposób:

• wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach,
  

• prowadzi księgi w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  

• wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
  

• dokonuje zapisów w prowadzonych księgach w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku, gdy wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3,
  

• dokonuje zapisów w prowadzonych księgach w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
  
  

Tak wytworzony Produkt jest/będzie przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę. W dochodzie ze sprzedaży Produktu będzie zawarty dochód z Wynalazku. Wnioskodawca z przyczyn obiektywnych nie jest jednak w stanie dokonać podziału dochodu ze sprzedaży Produktu, na ten związany z Wynalazkiem i na dochód pozostały.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą od 15 lipca 1996 r. Wnioskodawca wybrał opodatkowanie dochodów na podstawie art. 30c ustawy o PIT (podatek liniowy). W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe produkty, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Produkty, o których mowa we wniosku, zostały wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, oznaczającej działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytworzone przez Wnioskodawcę produkty stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wynalazek w postaci „siłownika ……..” powstał w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca stworzył wynalazek i złożył wniosek do Urzędu Patentowego o przyznanie patentu na ten wynalazek na podstawie art. 63 i nast. ustawy Prawo własności przemysłowej, w drodze wydania decyzji o udzieleniu patentu na podst. art. 52 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej. Wnioskodawca nie otrzymał jeszcze decyzji Urzędu Patentowego. W dniu 17 września 2019 r. uzyskał potwierdzenie zgłoszenia nr ……. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są/będą dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu.

Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe, a także:

• w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  

• prowadzi księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  

• wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
  

• dokonuje zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy w prowadzonych księgach rachunkowych nie było możliwe spełnienie warunków, o których mowa powyżej. dokonuje zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług (dotyczy przypadku, gdy podatnik wykorzystywał jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie było możliwe spełnienie warunków, o których mowa powyżej).
  
  

Opisane we wniosku ponoszone koszty, wiążą się bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dochodu ze sprzedaży Produktu w wysokości 5% podstawy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje Mu prawo do opodatkowania dochodu ze sprzedaży Produktu w wysokości 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.; dalej ustawa o PIT), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Patent stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 1.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria:

1. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz
2. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego Wynalazku stworzonego przez Wnioskodawcę jako efektu prac badawczo-rozwojowych. Działalność badawczo-rozwojowa powinna obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprócz tego w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, …...

Według Podręcznika, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na stworzeniu nowego Siłownika. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu istniejącej wiedzy technicznej do zaprojektowania i stworzenia konstrukcji siłownika dociskowego, która umożliwia łatwe ustawianie długości skoku w zależności od potrzeb prowadzonego procesu technologicznego, bez potrzeby zmiany siłownika o innym skoku (bez konieczności rozmontowania i ponownego złożenia siłownika o wymaganym skoku).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

1. nowatorskość i twórczość: Wynalazek będzie różnił się w sposób znaczący od dotychczas stosowanych rozwiązań w przemyśle meblarskim; umożliwi zmianę skoku Siłownika bez potrzeby jego wymiany, co przełoży się na znaczną oszczędność czasu;
2. wykorzystanie wiedzy do nowych zastosowań: cel prac prowadzonych przez Wnioskodawcę jest co prawda określony, natomiast proces tworzenia danego rozwiązania, pomimo korzystania z istniejących metod technicznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dotychczas stosowanych rozwiązań,
3. systematyczność: Wnioskodawca prowadził prace nad Wynalazkiem w sposób zaplanowany i uporządkowany. Określił przede wszystkim cel prowadzonych prac (w niniejszym przypadku celem tym było stworzenie Siłownika o łatwym i niewymagającym czasu, zmianie skoku). Do osiągnięcia tego celu Wnioskodawca przeznaczył odpowiednie zasoby ludzkie oraz rzeczowe. Stworzony został harmonogram prac oraz czasowe punkty kontrolne poszczególnych etapów prac. Określone zostały również procedury walidacyjne, testowe oraz zasady ulepszenia Wynalazku.
   
   

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że tworzone prace prowadzone przez Wnioskodawcę nad Wynalazkiem są pracami rozwojowymi w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.

Kolejnym kryterium jest wymóg, aby prawo własności intelektualnej podlegało ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Na wynalazek udzielany jest patent (ochrona prawna) na podstawie ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 286, z późn.z zm.). W dniu 17 września 2019 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Patentowym wniosek o udzielenie patentu na wynalazek w postaci Siłownika. Zgodnie z art. 30ca ust. 12 ustawy o PIT, przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 8 ustawy o PIT, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio. Stosownie do art. 23o ust. 1 ustawy o PIT, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Zasady weryfikacji i wyboru metod ustalenia cen transferowych określone zostały w art. 23p ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 23p ust. 1 ustawy o PIT, ceny transferowe weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach, wybraną spośród następujących metod:

1. porównywalnej ceny niekontrolowanej;
2. ceny odprzedaży;
3. koszt plus;
4. marży transakcyjnej netto;
5. podziału zysku.
   
   

Przy wyborze metody najbardziej odpowiedniej w danych okolicznościach uwzględnia się w szczególności warunki, jakie zostały ustalone lub narzucone pomiędzy podmiotami powiązanymi, dostępność informacji niezbędnych do prawidłowego zastosowania metody oraz specyficzne kryteria jej zastosowania.

Z przyczyn oczywistych nie jest możliwe zastosowanie w przedmiotowej sytuacji metody porównywalnej ceny niekontrolowanej, bowiem nie dochodzi w przedmiotowej sytuacji do odsprzedania Prawa własności intelektualnej, ani innej transakcji, w której możliwe byłoby zastosowanie tej metody. Niemożliwe jest również zastosowanie metody ceny odprzedaży oraz metody koszt plus. Metody te można bowiem zastosować w sytuacji, kiedy występuje stała powtarzalna baza kosztowa, która może stanowić podstawę dla kalkulacji ceny. W analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym mamy natomiast do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca początkowo ponosi znaczące nakłady na wytworzenie prawa własności intelektualnej, które później stanowi element produktu końcowego, który jest wielokrotnie sprzedawany. W konsekwencji, nie jest możliwe ustalenie bazy kosztowej, jaka miałaby stanowić podstawę dla obliczenia takiej ceny. W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowym wypadku niemożliwe będzie również zastosowanie metody marży transakcyjnej netto albo metody podziału zysku, ani jakiejkolwiek innej metody, która pozwalałaby na dokonanie podziału dochodu ze sprzedaży Produktu na dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz na dochód pozostały.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo do opodatkowania dochodu ze sprzedaży Produktu w wysokości 5% podstawy opodatkowania.

Stanowisko takie potwierdza m.in. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacja indywidualna z dnia 11 czerwca 2019 r., Nr 0114-KDIP2- 1.4010.165.2019.1.PW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena, czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych. Kwestia ta została przyjęta jako element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednocześnie, należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 30ca -30cb ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy;
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 30ca ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl bowiem art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Z kolei, stosownie do art. 30ca ust. 9 powołanej ustawy, w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 10 ww. ustawy, o wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Jak stanowi przepis art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Jednocześnie w myśl art. 30ca ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 13 ww. ustawy, w przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację podatnik jest obowiązany opodatkować zgodnie z art. 27 lub art. 30c kwalifikowane dochody z prawa własności intelektualnej uzyskane w okresie od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 12, do dnia wycofania wniosku lub zgłoszenia, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się podatek zapłacony na podstawie ust. 1.

Zatem zarówno do patentu, jako kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak i wniosku o udzielenie patentu jako ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem do właściwego organu mogą mieć zastosowanie przepisy art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ekspektatywa uzyskania kwalifikowanego IP (zgodnie z pkt 98-100 Objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r.) oznacza okres oczekiwania na przyznanie ochrony, rozpoczynający się w momencie zgłoszenia lub złożenia wniosku o uzyskanie ochrony dla prawa własności intelektualnej. Z uwagi na długotrwałość niektórych procedur przyznawania ochrony ustawodawca (przy spełnieniu pozostałych ustawowych warunków) dopuszcza możliwość warunkowego korzystania z preferencyjnego opodatkowania na podstawie art. 30ca ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Preferencyjne 5% opodatkowanie zgodnie z przepisami o IP Box można stosować już od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o uzyskanie prawa ochronnego dla danego prawa własności intelektualnej. Oznacza to, że w zeznaniu rocznym, a dokładnie za okres między dokonaniem zgłoszenia lub złożeniem wniosku o uzyskanie ochrony a pozytywną jego weryfikacją przez odpowiedni organ, możliwe będzie obliczanie kwalifikowanego dochodu oraz stosowanie preferencyjnej 5% stawki podatkowej. W przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację należy opodatkować dochód na zasadach, na jakich byłby opodatkowany bez zastosowania preferencyjnego 5% opodatkowania, zgodnie z przepisami o IP Box.

Innymi słowy, ustawodawca wyraźnie warunkowo dopuścił stosowanie IP Box już od momentu złożenia przez podatnika wniosku o rejestrację danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Warunkiem jednak korzystania z preferencyjnego opodatkowania w przypadku wyżej wskazanym jest ostateczne uzyskanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w tym przypadku patentu. W sytuacji bowiem niepowodzenia procedury rejestracyjnej, możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania jest wykluczona. Przyznanie prawa do preferencyjnego opodatkowania w przypadku, gdy nabywca ekspektatywy nie uzyska patentu, pozostawałoby w sprzeczności z celem wprowadzenia powyższej ulgi. W rzeczywistości mogłoby dojść do sytuacji, w której podatnik korzystałby z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w sytuacji, gdy prawo to nigdy nie powstało.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 15 lipca 1996 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji maszyn ogólnego przeznaczenia, podatkowaną na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, której celem jest tworzenie nowych, innowacyjnych produktów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wytwarza On produkt pod nazwą „Zrobotyzowane ……..” (Produkt). Jednym z elementów Produktu jest „Siłownik ……” (Wynalazek). W dniu 17 września 2019 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Patentowym wniosek o udzielenie patentu na Wynalazek w postaci Siłownika. Wnioskodawca prowadził prace nad Wynalazkiem w sposób zaplanowany i uporządkowany. Określił przede wszystkim cel prowadzonych prac (w powyższym przypadku celem tym było stworzenie Siłownika o łatwej i niewymagającej czasu, zmianie skoku). Do osiągnięcia tego celu przeznaczył odpowiednie zasoby ludzkie oraz rzeczowe. Stworzony został harmonogram prac oraz czasowe punkty kontrolne poszczególnych etapów prac. Określone zostały również procedury walidacyjne, testowe oraz zasady ulepszenia Wynalazku, wykorzystał On dostępną wiedzę techniczną do stworzenia Wynalazku.

Po stworzeniu Wynalazku Wnioskodawca złożył wniosek do Urzędu Patentowego o przyznanie patentu na ten Wynalazek na podstawie art. 63 i nast. ustawy Prawo własności przemysłowej, w drodze wydania decyzji o udzieleniu patentu na podst. art. 52 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej. Nie otrzymał jeszcze decyzji Urzędu Patentowego. W dniu 17 września 2019 r. uzyskał potwierdzenie zgłoszenia nr …... Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są/będą dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach, prowadzi księgi w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, dokonuje zapisów w prowadzonych księgach w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku, gdy wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3 oraz dokonuje zapisów w prowadzonych księgach w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zauważyć należy, że obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 30ca zostały określone w art. 30cb ww. ustawy.

Art. 30cb ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Ponadto jak wynika z art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Jak stanowi art. 30cb ust. 3 ww. ustawy w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że w myśl. art. 30ca ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest patent, podlegający ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, w sytuacji, gdy Wnioskodawca, uzyska patent na Produkt (wynalazek), to w przypadku uzyskiwania dochodów ze sprzedaży tego Produktu, objętego patentem, osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i w tej sytuacji może skorzystać z opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania w wysokości 5%.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy Organ wskazuje, że zgodnie z informacją Wnioskodawcy zawartą w uzupełnieniu wniosku, przedmiotowa interpretacja rozstrzyga tylko i wyłącznie o możliwości opodatkowania dochodu ze sprzedaży Produktu preferencyjną stawką w wysokości 5% podstawy opodatkowania. Natomiast nie rozstrzyga ona innych kwestii poruszanych w treści wniosku, które nie były objęte sformułowanym pytaniem.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionymi przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będą zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny, bądź zdarzenie przyszłe będą się różnić od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.