Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.269.2020.4.MM
z 23 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 2 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2020 r. (data wpływu 18 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 5 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.269.2020.1.MM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem poczty w dniu 5 maja 2020 r. (data doręczenia 8 maja 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 13 maja 2020 r. (data wpływu 18 maja 2020 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 15 maja 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na terytorium Polski od całości swych dochodów. Nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 10 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca nabył następującą maszynę budowlaną: koparkę obrotową kołową …, wyposażoną w 3 łyżki i dodatkowy obwód hydrauliczny (dalej: Koparka). Maszyna była nie w pełni sprawna, zaś jej nabycie spowodowane było zamiarem wykorzystania jej - po naprawie - dla celów związanych z obsługą własnych potrzeb dotyczących nieruchomości Wnioskodawcy. W związku z faktem, że koparka nie jest już Wnioskodawcy potrzebna do własnych potrzeb, postanowił ją wynająć podmiotowi trzeciemu - spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, w której posiada udziały i zasiada w zarządzie.

W dniu 2 stycznia 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę najmu, na podstawie której oddał najemcy Koparkę do używania. Umowa została zawarta na czas określony od dnia 2 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. (ze względu na zlecenie, wykonywane przez Spółkę, przy wykonaniu którego sprzęt tego rodzaju będzie potrzebny), przy czym strony nie wykluczają przedłużenia okresu obowiązywania umowy na dalszy okres (o ile zajdzie taka potrzeba). Zarówno wydanie Koparki najemcy, jak i jej zwrot po zakończeniu okresu, na jaki została ona wynajęta, następuje na podstawie protokołu. Najemca zobowiązany jest eksploatować Koparkę wyłącznie w celach związanych z wykonywaną przez siebie działalnością gospodarczą. Najemca zobowiązany jest korzystać z przedmiotu najmu, zgodnie z zasadami prawidłowej eksploatacji, zobowiązany jest też ponosić koszty eksploatacji, w szczególności zobowiązany jest dokonywać na własny koszt wszelkich napraw i remontów, niezbędnych do prawidłowego eksploatowania przedmiotu najmu, zaś po zakończeniu umowy zobowiązany jest do zwrotu Koparki w stanie niepogorszonym (z uwzględnieniem stopnia zużycia wynikającego z prawidłowej eksploatacji). Przedmiotem umowy jest wynajem samej Koparki - Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych usług na rzecz najemcy, w szczególności nie będzie obsługiwał Koparki na rzecz najemcy. Obsługa Koparki pozostaje w wyłącznej gestii najemcy.

Strony ustaliły między sobą czynsz najmu, płacony przez Najemcę w ratach miesięcznych w terminie do dnia 30 każdego miesiąca kalendarzowego. Stawka czynszu wynosi 11 000 PLN brutto miesięcznie. W dniu 8 stycznia 2020 r. Wnioskodawca złożył we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Do chwili złożenia niniejszego wniosku nie otrzymał jeszcze czynszu najmu za pierwszy okres najmu. Wnioskodawca, chcąc właściwie zaklasyfikować Koparkę według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wystąpił do Urzędu Statystycznego w … o dokonanie wspomnianej klasyfikacji. W dniu 12 lutego 2020 r. otrzymał z Urzędu Statystycznego w …. informację, że Koparka mieści się w grupowaniu PKWiU 28.92.26.0 - Koparki, czerparki i ładowarki samobieżne, których część robocza wraz z kabiną może wykonać pełny obrót (o 360 stopni) względem podwozia, z wyłączeniem ładowarek czołowych.

W piśmie z dnia 13 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest wspólnikiem w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Jednocześnie Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 43, z późn. zm.) w zakresie definicji działalności gospodarczej odsyła (art. 4 ust. 1 pkt 12) do definicji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) stanowi, że ilekroć mowa o działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

W żadnym przypadku posiadanie udziałów w spółce kapitałowej nie może być utożsamiane z prowadzeniem działalności gospodarczej, lecz oznacza jedynie posiadanie udziałów w kapitale zakładowym odrębnego podmiotu - osoby prawnej. Biorąc pod uwagę oczywistość tego rozróżnienia zarówno na gruncie prawa cywilnego, jak i prawa podatkowego, Wnioskodawca prosi o dokładne wyjaśnienie powyższej kwestii w interpretacji, o wydanie której wystąpił.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozostawia żadnego wyboru, co do formy opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udziałów w spółce kapitałowej, jaką jest spółka z o.o. Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału stanowią przychody ze źródła - przychody z kapitałów pieniężnych. Podlegają one opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Faktycznym przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie robót budowlanych, prac ziemnych i wodno-kanalizacyjnych.

Wnioskodawca naprawił koparkę we własnym zakresie, z prywatnych środków pieniężnych. Obecnie jedynym źródłem przychodów Wnioskodawcy jest najem Koparki. Cena nabycia Koparki wyniosła 7 380 zł brutto. Kwotę najmu Koparki strony ustaliły ryczałtowo, na podstawie cen rynkowych najmu sprzętu tego typu na terenie województwa …. Powiązania pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą nie miały wpływu na wysokość ustalonej kwoty najmu. Koparka została nabyta na podstawie faktury zakupu od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, która dokonała sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy w ramach swojej firmy. Nie ma żadnego powiązania rodzinnego, osobistego, ani jakiegokolwiek innego pomiędzy sprzedawcą, a Wnioskodawcą, oraz pomiędzy sprzedawcą, a Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Wnioskodawca posiada udziały.

Wnioskodawca zawarł umowę ze Spółką przez Wnioskodawcę jako osoba prywatna. Czynsz płatny jest przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Obecnie - wobec upływu czasu od dnia wysłania wniosku do dnia otrzymania wezwania - Wnioskodawca otrzymał już dwukrotnie płatność czynszu za najem urządzenia. Czynsz został zaliczony/zostanie zaliczony do źródła przychodów, jakim jest najem. Po zakończeniu umowy najmu, o której mowa w treści złożonego wniosku, o ile Koparka nie będzie potrzebna do zaspokajania własnych potrzeb Wnioskodawcy we własnym gospodarstwie domowym, Wnioskodawca nie wyklucza jej wynajmowania, pod warunkiem że znajdzie się osoba zainteresowana najmem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania przychodów z najmu Koparki w sposób zryczałtowany z zastosowaniem stawki ryczałtu 8,5%, a w przypadku przekroczenia kwoty 100 000 zł przychodu z zastosowaniem stawki ryczałtu 12,5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym ma On prawo do opodatkowania przychodów z najmu Koparki w sposób zryczałtowany z zastosowaniem stawki ryczałtu 8,5%, a w przypadku przekroczenia kwoty 100 000 zł przychodu z zastosowaniem stawki ryczałtu 12,5%.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. Ustawa nie wyłącza zatem możliwości opodatkowania w sposób zryczałtowany przychodów z najmu maszyn budowlanych, wskazując na umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, co do rodzaju, a nie co do przedmiotu.

Skoro możliwe jest zastosowanie w opisywanym stanie faktycznym zryczałtowanej formy opodatkowania, niezbędne jest ustalenie stawki podatku. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, stawka ryczałtu wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, to właśnie powyższe stawki znajdą zastosowanie w opisywanym stanie faktycznym. Podkreśla, że stawka ryczałtu w wysokości 17%, wskazana w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. j) ustawy, dotyczy wynajmu i dzierżawy zupełnie innych obiektów, zdefiniowanych co do grupowania PKWiU:

• samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy (PKWiU 77.11.10.0),
  

• pozostałych pojazdów samochodowych (z wyłączeniem motocykli), bez kierowcy (PKWiU 77.12.1),
  

• środków transportu wodnego bez załogi (PKWiU 77.34.10.0),
  

• środków transportu lotniczego bez załogi (PKWiU 77.35.10.0),
  

• pojazdów szynowych (bez obsługi) (PKWiU 77.39.11.0),
  

• kontenerów (PKWiU 77.39.12.0),
  

• motocykli, przyczep kempingowych i samochodów z częścią mieszkalną, bez kierowcy (PKWiU 77.39.13.0).
  
  

Tymczasem Koparka, stosownie do opinii wydanej przez Urząd Statystyczny w …, mieści się w grupowaniu PKWiU 28.92.26.0 - Koparki, czerparki i ładowarki samobieżne, których część robocza wraz z kabiną może wykonać pełny obrót (o 360 stopni) względem podwozia, z wyłączeniem ładowarek czołowych. A zatem nie ma podstaw do stosowania stawki 17% ryczałtu.

Wnioskodawca podkreśla również, że nie będzie świadczył z zastosowaniem Koparki żadnych usług. Przedmiotem umowy jest wyłącznie odpłatne udostępnienie maszyny budowlanej. Zapewnienie obsługi Koparki pozostaje po stronie najemcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy.

Decydujące znaczenie ma to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy zostały spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a nie tylko przekonanie podatnika o właściwej jego zdaniem kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów, do określonego źródła przychodów. Podstawowe znaczenia ma sposób wykonywania najmu - a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko.

Innymi słowy nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć przedmiot wynajmu do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie według wyboru podatnika jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z treścią art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

• prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1),
  

• osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 2).
  
  

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, o których mowa w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

Podsumowując powyższe rozważania podkreślić należy, że opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – według stawki 8,5% do kwoty 100 000 zł, a od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5% przychodów – mogą podlegać przychody z najmu, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na terytorium Polski od całości swych dochodów. Nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 10 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca koparkę obrotową kołową, wyposażoną w 3 łyżki i dodatkowy obwód hydrauliczny (dalej: Koparka). Nabycie Koparki spowodowane było zamiarem wykorzystania jej dla celów związanych z obsługą własnych potrzeb dotyczących nieruchomości Wnioskodawcy. W związku z faktem, że koparka nie jest już Wnioskodawcy potrzebna do własnych potrzeb, postanowił ją wynająć podmiotowi trzeciemu - Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, w której posiada udziały i zasiada w zarządzie. W dniu 2 stycznia 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę najmu, na podstawie której oddał najemcy Koparkę do używania. Umowa została zawarta na czas określony od dnia 2 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. (ze względu na zlecenie, wykonywane przez Spółkę, przy wykonaniu którego sprzęt tego rodzaju będzie potrzebny), przy czym strony nie wykluczają przedłużenia okresu obowiązywania umowy na dalszy okres (o ile zajdzie taka potrzeba). Zarówno wydanie Koparki najemcy, jak i jej zwrot po zakończeniu okresu, na jaki została ona wynajęta, następuje na podstawie protokołu. Przedmiotem umowy jest wynajem samej Koparki - Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych usług na rzecz najemcy, w szczególności nie będzie obsługiwał Koparki na rzecz najemcy. Strony ustaliły między sobą czynsz najmu, płacony przez Najemcę w ratach miesięcznych w terminie do dnia 30 każdego miesiąca kalendarzowego. Wnioskodawca złożył we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Koparka mieści się w grupowaniu PKWiU 28.92.26.0 - Koparki, czerparki i ładowarki samobieżne, których część robocza wraz z kabiną może wykonać pełny obrót (o 360 stopni) względem podwozia, z wyłączeniem ładowarek czołowych. Obecnie jedynym źródłem przychodów Wnioskodawcy jest najem koparki. Kwotę najmu koparki strony ustaliły ryczałtowo, na podstawie cen rynkowych najmu sprzętu tego typu na terenie województwa.

Podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami (w sytuacji przedstawionej we wniosku pomiędzy Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością a Wnioskodawcą). Wskazana we wniosku umowa najmu zostanie zawarta pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

Niewątpliwie prowadzony najem będzie miał zarobkowy charakter, czyli nastawiony będzie na osiągnięcie zysku (dochodu) w postaci czynszu. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych z tego tytułu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedstawione w opisie stanu faktycznego działania Wnioskodawcy mają bez wątpienia charakter okazjonalny – umowa najmu koparki została zawarta tymczasowo (ze względu na zlecenie, wykonywane przez Spółkę, przy wykonaniu którego sprzęt tego rodzaju będzie potrzebny). Zatem, skoro koparka została nabyta przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego w celu obsługi własnych potrzeb dotyczących nieruchomości, a Wnioskodawca nie podjął decyzji o profesjonalnym i zorganizowanym najmie koparki w przyszłości, obecna forma incydentalnego najmu koparki Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nie spełnia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny, należy wskazać, że jeśli czynności związane z wynajmem koparki, o której mowa we wniosku, nie będą podejmowane w sposób przesądzający o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej z tego tytułu, to w takiej sytuacji przychody z tego wynajmu można zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako tzw. najem prywatny. Przychody z wynajmu koparki mogą zatem podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki przewidzianej w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) tej ustawy, tj. 8,5% do kwoty 100 00 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5%.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Wskazać należy również, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

• z zastosowaniem art. 119a;
  

• w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  

• z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
  
  

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.