2020.07.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.261.2020.2.MS
z 24 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 maja 2020 r. (data wpływu 20 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z 3 lipca 2020 r. (data wpływu 7 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki nr … - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki nr … .

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 3 lipca 2020 r. (data wpływu 7 lipca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 25 czerwca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012. 261.2020.1.MS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych z własnej działalności rolniczej.

W dniu … 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości niezabudowanej położonej w miejscowości A., gmina B., powiat …, województwo … w skład której wchodzi między innymi działka gruntu numer … o powierzchni około 1 ha, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer … (dalej jako „Nieruchomość”).

Nieruchomość została nabyta w drodze darowizny w 2004 r. od krewnego (Rep. … z dnia … 2004 r.)

Z wypisu z rejestru gruntów wynika, iż działka … nosi oznaczenia RIIIa (grunty rolne) oraz PSIII (pastwisko trwałe).

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi A. (MPZP) zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy B. nr … z dnia … 2015 r. (Dz.U. Woj. …), działka numer … obręb … oznaczona jest symbolami:

3.4MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,
2.4M - tereny zabudowy wiejskiej,
29.1KDD - drogi dojazdowe,
30.3KDX - ciągi pieszo-jezdne.

Nieruchomość nie jest nieruchomością rolną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1362 ze zm.).

Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy lub użyczenia. Wnioskodawca nie podejmuje wobec Nieruchomości działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca zamierza dokonać zbycia na rzecz Kupującego (osoby prawnej, prowadzącej działalność gospodarczą będącej czynnym podatnikiem VAT) fragmentu Nieruchomości (dalej jako „Działka”) o powierzchni około … m², która powstanie w wyniku podziału geodezyjnego działki numer … .

Kupujący prowadzi działalność gospodarczą w segmencie … .

Wnioskodawca nie zamierza zbywać innych fragmentów Nieruchomości. Wnioskodawca nie podejmował oraz nie podejmuje działań mających na celu zbycie Nieruchomości. Niniejsza transakcja wynika z faktu, iż zainteresowanie nabyciem Działki wyraził Kupujący, który zgłosił się do Wnioskodawcy z zamiarem nabycia terenu pod budowę … . Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży Działki Wnioskodawca zamierza wydatkować na cele prywatne (np. remont własnego domu, kupno auta, wycieczki, własne zainteresowania, itp.) oraz oszczędnościowe (np. lokata). Wnioskodawca nie poczynił żadnych działań mających na celu zwiększenie wartości Działki.

Zgodnie z umową przedwstępną umową sprzedaży z dnia … 2019 r. zawartą przed notariuszem (Rep. A Nr …) Wnioskodawca zobowiązał się sprzedać Działkę Kupującemu pod warunkiem:

uzyskania przez niego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę z której wynikać będzie możliwość zabudowania nieruchomości obiektem handlowym o powierzchni nie mniejszej niż … m²;
uzyskania przez niego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową nieruchomość dla pojazdów o masie powyżej …t bez konieczności przebudowy układu drogowego;
niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującej koniecznością rekultywacji;
potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych;
wydania przez właściwy organ prawomocnej i ostatecznej decyzji o podziale Nieruchomości w skutek czego dojdzie do wydzielenia Działki;
uzyskania pozostałych zgód i pozwoleń.

Na czas trwania umowy przedwstępnej sprzedaży Wnioskodawca zobowiązał się nie obciążać Nieruchomości jakimikolwiek prawami na rzecz osób trzecich oraz innymi obciążeniami.

Wnioskodawca udzielił Kupującemu pełnomocnictwa (w tym prawa do udzielenia do pełnomocnictwa substytucyjnego) do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej i samorządowej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych powyżej, w szczególności składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień.

Wnioskodawca zgodnie z ww. umową zobowiązał się do przedłożenia Kupującemu wydanych przez właściwe organy:

zaświadczenia o wysokości zaległości podatkowych podatnika w trybie art. 306g Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) oraz w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne;
zaświadczenia o niezaleganiu w podatku od nieruchomości za Nieruchomość;
zaświadczenia, że przedmiot umowy jest albo nie jest położony na terenie rewitalizacji lub Specjalnej Strefy Rewitalizacji (SSR) lub zaświadczenia stwierdzającego, że została jeszcze podjęta uchwała Rady Gminy w sprawie rewitalizacji lub SSR;
zaświadczenia, że przedmiot umowy nie jest lub jest położony na terenie specjalnej strefy ekonomicznej;
zaświadczenia, że przedmiot umowy nie spełnia przesłanek o których mowa w art. 37a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 6 ze zm.);
wypisu i wyrysu z MPZP o przeznaczeniu przedmiotu umowy;
zaświadczenia potwierdzającego status Wnioskodawcy jako podatnika VAT;
uzyskania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego o konieczności opodatkowania transakcji podatkiem VAT (lub jej braku);
prawomocnej i ostatecznej decyzji o podziale Nieruchomości;
wykazu zmian danych ewidencyjnych dotyczącego podziału Nieruchomości;
wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysami z mapy ewidencyjnej dla Nieruchomości i Działki.

Koszty ww. umowy jak i koszty umowy przyrzeczonej ponosi Kupujący. Koszty uzyskania zgód i pozwoleń, które zgodnie z ww. umową zobowiązał się uzyskać Kupujący wobec braku odmiennych uregulowań zawartych w umowie ponosi Kupujący.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi okoliczność, czy sprzedaż Działki podlegać będzie opodatkowaniu VAT.

W piśmie z 3 lipca 2020 r. Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane pytania:

1. Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy lub użyczenia. Proszę zatem o wskazanie w jaki sposób przez cały czas jej posiadania wskazana we wniosku działka nr … była wykorzystywana przez Wnioskodawcę?

Ad 1. Działka nr … była wykorzystywana przez Wnioskodawcę od czasu jej posiadania, tylko na użytek własny. Jest tam pastwisko trwałe (łąka niekoszona).

2. Czy działka nr …, której część po wydzieleniu ma być przedmiotem planowej sprzedaży była wykorzystywana przez Wnioskodawcę od momentu zakupu na cele rolnicze – jeżeli tak to należy podać:

Ad 2. Od momentu otrzymania działki w darowiźnie od rodziców działka była wykorzystywana na cele rolnicze – łąka (pastwisko).

a. jakiego rodzaju była to działalność rolnicza?

Ad a. Była to działalność rolnicza roślinna i zwierzęca prowadzona tylko na użytek własny.

b. kiedy była prowadzona?

Ad b. Od momentu otrzymania darowizny.

c. Czy Wnioskodawca jest (był) rolnikiem ryczałtowym?

Ad c. Wnioskodawca nigdy nie był oraz nie jest rolnikiem ryczałtowym, bowiem nie dokonywał dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej ani nie świadczył usług rolniczych, korzystając ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

d. Czy Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej poprowadzonej na tym gruncie?

Ad d. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych z tego gruntu, ponieważ dany grunt od zawsze był pastwiskiem (łąka niekoszona).

e. Czy z tytułu tej działalności rolniczej Wnioskodawca był kiedykolwiek podatnikiem VAT czynnym, jeśli tak to kiedy?

Ad e. Wnioskodawca nigdy nie był czynnym podatnikiem VAT czynnym.

f. Czy Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych opodatkowanych podatkiem VAT?
Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych, które były opodatkowane podatkiem VAT. Produkty rolne były spożytkowane na użytek własny.

3. Czy w stosunku do wskazanej we wniosku wydzielonej z działki nr … części Wnioskodawca podejmował (podejmie) jakiekolwiek czynności w celu: jej uatrakcyjnienia np. wytyczenie drogi wewnętrznej, budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej itp., jeżeli tak to kiedy i w jakim celu?

Ad 3. Wnioskodawca nie miał i nie ma zamiaru podejmować jakichkolwiek czynności w celu uatrakcyjnienia wydzielonej części działki nr … .

4. Z opisu zdarzenia przyszłego (poz.74 wniosku ORD-IN) wynika, że Wnioskodawca zgodnie z zawartą umową przedwstępną zobowiązał się do przedłożenia Kupującemu m.in. prawomocnej i ostatecznej decyzji o podziale nieruchomości. Jednocześnie w swoim stanowisku (poz. 74 wniosku ORD-IN) Wnioskodawca wskazał, że „... Wnioskodawca przyszłemu nabywcy działki udzielił pełnomocnictwa na dokonanie podziału nieruchomości ...”. Proszę zatem o jednoznaczne wskazanie czy podział działki nr … (wydzielenie z tej działki części gruntu o powierzchni … m²) dokonany zostanie na wniosek Wnioskodawcy czy na wniosek Kupującego w oparciu o udzielone mu pełnomocnictwo.

Ad 4. Podział działki nr … (wydzielenie z tej działki części gruntu o powierzchni … m²) dokonany został na pisemny wniosek Wnioskodawcy przygotowanego przez geodetę.

5. Czy Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości (oprócz wskazanej we wniosku) przeznaczone w przyszłości do sprzedaży, jeśli tak to ile i jakie oraz kiedy, w jakim celu i w jaki sposób nabyte i wykorzystywane ?

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości na sprzedaż.

6. Czy Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości, jeżeli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedaży nieruchomości.

Ad 6. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży nieruchomości.

7. Czy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla działki nr … wyznaczono linie rozgraniczające jej przeznaczenie określone jako:

3.4 MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,
2.4 M - tereny zabudowy wiejskiej,
29.1KDD - drogi dojazdowe,
30.3KDX - ciągi pieszo-jezdne.

Jeżeli tak, to proszę o wskazanie jakie na dzień planowanej sprzedaży będzie przeznaczenie części działki wydzielonej z działki nr …?

Ad 7. Na dzień planowanej sprzedaży przeznaczenie części działki wydzielonej z działki nr … stanowić będzie teren zabudowy wiejskiej 2.4 M.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym dokonując sprzedaży Działki działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym sprzedaż Działki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on występował w roli podatnika prowadzącego działalności gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT a tym samym dostawa Działki nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.) dalej zwanej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2. bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. W tym miejscu należy podkreślić, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

Tym samym określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie czynności. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Ponadto z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł również, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Wnioskodawca nabył w drodze darowizny nieruchomość od krewnego. Od chwili nabycia nie podejmował działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym. Wnioskodawca nie podejmował działań charakterystycznych dla podmiotów profesjonalnie trudniących się obrotem nieruchomościami, w szczególności nie ogłaszał w środkach masowego przekazu informacji o gotowości do zbycia gruntu. Decyzja o sprzedaży gruntu została podjęta po przedstawieniu Wnioskodawcy przez Kupującego atrakcyjnej oferty.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca nie posiada choćby podstawowego doświadczenia w zakresie handlu nieruchomościami, celem przyśpieszenia realizacji transakcji i chcąc wykorzystać doświadczenie Kupującego w podobnych sprawach, Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa Kupującemu celem uzyskania zgód i pozwoleń umożliwiających na rozpoczęcie inwestycji budowlanej przez Kupującego. Działania realizowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę polegające na uzyskaniu stosownych zaświadczeń mają na celu zabezpieczenie interesów prawnych Kupującego. W przypadku braku zebrania wymaganych dokumentów, których wymaga Kupujący realizacja umowy przyrzeczonej mogłaby nigdy nie dojść do skutku. Stwierdzić tym samym należy, iż Kupujący pełni nad Wnioskodawcą pozycję dominującą i niejako kierowniczą, a co stoi w opozycji do celu istnienia i prowadzenia działalności gospodarczej, która jest prowadzona we własnym imieniu na własne ryzyko bez względu na cel.

Tym samym należy uznać, iż aktywność Wnioskodawcy nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W niniejszej sprawie nie wystąpi taki ciąg zdarzeń, który wskazywałby na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Mimo, że Wnioskodawca przyszłemu nabywcy Działki udzielił pełnomocnictwa na dokonanie podziału Nieruchomości i dokonanie wielu innych działań, to nie można mu przypisać atrybutu działania w sposób zorganizowany i ciągły w celach zarobkowych.

Podejmowane przez pełnomocnika czynności stanowią wyraz pojedynczych okoliczności związanych z wykonywaniem prawa własności przez Wnioskodawcę, które zmierzają do sfinalizowana transakcji. Fakt skorzystania z pomocy pełnomocnika posiadającego niezbędną wiedzę i doświadczenie, który może podejmować podobne działania w innych transakcjach, nie może przesądzać o tym, że Wnioskodawca działa w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Przykładowo w wyroku NSA z 6 lipca 2018 roku, I FSK 1986/16, możemy przeczytać: „To, czy dana osoba fizyczna, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność «handlową» wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności”.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż transakcja ma charakter incydentalny i mimo skorzystania z wiedzy Kupującego (udzielenie pełnomocnictwa Kupującemu), nie można Wnioskodawcy przypisać profesjonalnego i zorganizowanego sposobu działania. Wnioskodawca nie reklamował się oraz nie podejmował innych działań, niż tylko te, które prowadzą do realizacji planowanej transakcji.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie on występował w roli podatnika prowadzącego działalności gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym dostawa Działki nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny «t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.»).

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy wskazać, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Tym samym należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym oraz nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych z własnej działalności rolniczej.

W dniu … 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości niezabudowanej. Wnioskodawca zamierza dokonać zbycia części działki o powierzchni … m² wydzielonej geodezyjnie z działki nr … .

Działka została nabyta w drodze darowizny w 2004 r.

Zgodnie z umową przedwstępną z … 2019 r. Wnioskodawca zobowiązał się sprzedać część działki nr … Kupującemu pod warunkiem:

uzyskania przez niego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę z której wynikać będzie możliwość zabudowania nieruchomości obiektem handlowym o powierzchni nie mniejszej niż … m²;
uzyskania przez niego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową nieruchomość dla pojazdów o masie powyżej …t bez konieczności przebudowy układu drogowego;
niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującej koniecznością rekultywacji;
potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych;
wydania przez właściwy organ prawomocnej i ostatecznej decyzji o podziale Nieruchomości w skutek czego dojdzie do wydzielenia Działki;
uzyskania pozostałych zgód i pozwoleń.

Jednocześnie Wnioskodawca udzielił Kupującemu pełnomocnictwa (w tym prawa do udzielenia do pełnomocnictwa substytucyjnego) do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej i samorządowej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń, w szczególności składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że podział działki nr … (wydzielenie z tej działki części gruntu o powierzchni … m²) dokonany został na pisemny wniosek Wnioskodawcy przygotowanego przez geodetę.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy sprzedaż części działki o powierzchni … m² wydzielonej geodezyjnie z działki nr … będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem zadanego pytania, w pierwszej kolejności należy wskazać, że umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego – umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 ww. Kodeksu, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 ww. Kodeksu, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

W okolicznościach niniejszej sprawy do momentu faktycznego przeniesienia własności części działki o powierzchni … m² wydzielonej geodezyjnie z działki nr … ta część działki nr … jest własnością Wnioskodawcy. W związku z powyższym czynności wskazane przez Wnioskodawcę w umowie przedwstępnej sprzedaży, mimo, że dokonywane przez potencjalnego przyszłego właściciela, dotyczą faktycznie działki, której właścicielem jest Wnioskodawca.

Zatem fakt, że ww. działania, nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez przyszłego kupującego nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Wnioskodawcy. Przyszły kupujący dokonując wskazanych we wniosku działań dokonuje uatrakcyjnienia przedmiotowej działki – stanowiącej nadal własność Wnioskodawcy – skutkującego wzrostem jej wartości. Czynności te dokonywane są za pełną zgodą Wnioskodawcy, przejawiającą się udzieleniem pełnomocnictwa.

Działania te w istocie podejmowane są w imieniu Wnioskodawcy na mocy udzielonego Kupującemu pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej i samorządowej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń, w szczególności składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień. Fakt, że czynności faktyczne i prawne niezbędne dla uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych we wniosku są przeprowadzane przez przyszłego nabywcę na podstawie udzielonego przez Wnioskodawcę pełnomocnictwa, nie powoduje, że są one obojętne dla oceny skutków jakie wywołują dla Wnioskodawcy (Sprzedającego) na gruncie podatku od towarów i usług.

Okoliczności te prowadzą do wniosku, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży części działki o powierzchni … m² wydzielonej geodezyjnie z działki nr …, nie będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Bowiem czynności dotyczące sprzedaży ww. działki dokonane przez Wnioskodawcę (wniosek o wydzielenie z działki nr … części gruntu o powierzchni … m²) łącznie z opisanymi we wniosku działaniami przyszłego nabywcy zmierzającymi do uzyskania wniosku prawomocnych decyzji i pozwoleń oraz badań gruntu w tym geotechnicznych, stanowią pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.

W ocenie Organu powyższe działania są przejawem ściśle profesjonalnej i zorganizowanej aktywności Wnioskodawcy. W analizowanej sprawie kluczowe jest to, że czynności opisane we wniosku są dokonywane przed przeniesieniem własności działki w oparciu o udzielone przez Wnioskodawcę pełnomocnictwo. Jednocześnie nie ulega wątpliwości, że tak szeroko zakrojony zakres przygotowania działki do sprzedaży nie jest typowy do działań podejmowanych przez osoby fizyczne w zakresie zawiadywania majątkiem osobistym – prywatnym.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca podejmując ww. czynności będzie wykazywał aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, o której mowa we wskazanych orzeczeniach tj. w sprawach C-180/10 i C-181/10.

Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej nieruchomość stanowić będzie własność Wnioskodawcy. Tym samym bez znaczenia pozostaje okoliczność, że to nabywca będzie podejmować czynności związane ze sprzedażą nieruchomości. W efekcie wykonywanych czynności dostawie będzie podlegać nieruchomość (działka) o zupełnie innym charakterze niż w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

W ocenie Organu podejmowane przez Wnioskodawcę działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż części działki o powierzchni … m² wydzielonej geodezyjnie z działki nr …, w ramach zarządu majątkiem prywatnym (osobistym). Wobec powyższego należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości (działki) będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca będzie działać jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego (prywatnego) Wnioskodawcy, a sprzedaż części działki o powierzchni … m² wydzielonej geodezyjnie z działki nr … stanowić będzie realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży części działki o powierzchni 3000 m² wydzielonej geodezyjnie z działki nr 35 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie będzie on występował w roli podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym dostawa Działki nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT – jest nieprawidłowe.

Ponadto odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku wyroku Naczelnego Sądów Administracyjnych tutejszy organ wyjaśnia, że powołany wyrok jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym (notabene odmiennym niż przedstawiony przez Wnioskodawcę) i tylko do niego się zawężają. Zatem wskazany we wniosku wyrok nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin