Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.360.2020.3.AMO
z 29 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2020 r. (data wpływu 27 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2020 r. (data wpływu 8 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. „…”,
  

• braku obowiązku odprowadzenia podatku VAT od kwoty otrzymanej dotacji z Samorządu … na realizację ww. projektu
  

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. „…”,
  

• braku obowiązku odprowadzenia podatku VAT od kwoty otrzymanej dotacji z Samorządu … na realizację ww. projektu.
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 lipca 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina … (dalej zwana Gminą) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 1 stycznia 2017 roku. Przed tą datą Gmina nie była zarejestrowanym podatnikiem VAT, korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Gmina wykonuje działalność statutową jako organ administracji publicznej oraz świadczy na rzecz mieszkańców usługi, które podlegają opodatkowaniu VAT (np. dostawę wody, wynajem nieruchomości).

W maju 2018 r. Gmina podpisała umowę na realizację projektu, w ramach którego na terenie Gminy zacznie funkcjonować kino.

Umowa na realizację projektu podpisana została z Samorządem … W ramach projektu Gmina otrzyma dofinansowanie na realizację zadań w projekcie. Zgodnie z treścią umowy Gmina dofinansowanie otrzyma w formie refundacji części kosztów poniesionych na realizację zadania. Zakończenie realizacji projektu szacowane jest na koniec 2020 r. Pozostałe środki na realizację zadania będą pochodziły z budżetu Gminy.

Projekt ma na celu wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszanie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji, kultury i powiązanej infrastruktury/wsparcie badań i inwestycji związanych z utrzymaniem, odbudową i poprawą stanu dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, krajobrazu wiejskiego i miejsc o wysokiej wartości przyrodniczej, w tym dotyczące powiązanych aspektów społeczno-gospodarczych oraz środków w zakresie świadomości środowiskowej tj. wspieranie lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich.

W ramach ww. umowy Gmina przebuduje świetlicę wiejską w …, w której docelowo prowadzone będzie kino.

Przebudowa dotyczy jednego z pomieszczeń znajdujących się w budynku świetlicy i polegać będzie na adaptacji tego pomieszczenia na salę kinową. Poza wydatkami na prace budowlane w ramach umowy realizowane będą także wydatki na zakup wyposażenia (do działalności edukacyjno-artystycznej) na potrzeby kina i innych działań prowadzonych przez instytucję kultury.

Wyposażenie wykorzystywane będzie do prowadzenia zajęć plastycznych, muzycznych (nauka śpiewu), aerobicu, nordic walkingu prowadzonych przez instytucję kultury. Adresatem zajęć będą mieszkańcy Gminy, którzy będą mogli w nich uczestniczyć. Jak wskazano powyżej zajęcia będą prowadzone przez instytucję kultury i instytucja kultury będzie także każdorazowo podejmowała decyzję o ich ewentualnej odpłatności.

Wyposażenie przeznaczone będzie także dla członków orkiestry, która już obecnie funkcjonuje na terenie Gminy i ma charakter reprezentacyjny. Instytucja kultury zatrudni nauczyciela, który będzie prowadził naukę gry na zakupionych instrumentach muzycznych. Kursanci będą zasilać istniejącą orkiestrę dętą reprezentującą Gminę podczas wszelkich konkursów, festiwali i uroczystości.

Wyposażenie zostanie nieodpłatnie przekazane instytucji kultury przez Gminę w celu realizacji opisanych w projekcie zadań.

Co istotne nie tylko wyposażenie ale także docelowo pomieszczenia zostaną na podstawie umowy użyczenia przekazane nieodpłatnie Gminnemu Centrum Kultury w … (instytucji kultury). Instytucja kultury będzie odrębnym od Gminy podatnikiem VAT (nie będzie objęta centralizacją) realizującą potrzeby społeczno-kulturalne mieszkańców na terenie Gminy.

Obecnie podejmowane są działania o charakterze prawnym mające na celu stworzenie Gminnego Centrum Kultury w …. Zawarta umowa z Samorządem … precyzuje, iż w wyniku realizacji operacji polegającej na przebudowie budynku świetlicy wiejskiej wraz z zakupem wyposażenia do działalności edukacyjno-artystycznej prowadzonej przez Gminę osiągnięty zostanie cel polegający na wspieraniu lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich oraz zaspokojeniu potrzeb społeczno-kulturalnych mieszkańców.

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego zadania tzn. zarówno wyposażenia do działań artystyczno-edukacyjnych jak i przebudowy świetlicy wiejskiej będą wystawione na Gminę, ale Gmina ma wątpliwości czy powinny one być ujmowane w rejestrze zakupów Urzędu Gminy …, a Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT w związku z ich otrzymaniem.

Obecnie budynek świetlicy wiejskiej, w którym znajduje się przebudowywana sala kinowa w ramach realizacji zadania, stanowi majątek Gminy i znajduje się w posiadaniu Gminy. Budynek jest piętrowy. Na parterze znajduje się pomieszczenie (sale), które udostępnione są nieodpłatnie GOPS- owi, w których nieodpłatnie dla mieszkańców prowadzony jest Klub Senior +.

Na piętrze znajduje się przebudowywane pomieszczenie, który docelowo będzie pełniło funkcje kina. Pomieszczenie po przebudowie ma zostać przekazane na podstawie umowy użyczenia instytucji kultury. Instytucja kultury otrzyma budynek w nieodpłatne użyczenie już po przebudowie. Działalność prowadzona przez instytucję kultury będzie miała charakter odpłatny tzn. usługi realizowane w przebudowanej sali kina będą odpłatne, ale mogą mieć także charakter nieodpłatny (decyzja w tym zakresie będzie podejmowana przez instytucję kultury). Usługi te jednak będą świadczone nie przez Gminę, ale instytucję kultury. Gmina przekazując budynek instytucji kultury realizuje w ten sposób swoją działalność statutową tzn. rewitalizowana infrastruktura społeczna ma zwiększyć aktywizację społeczno-kulturalną mieszkańców Gminy.

Docelowo w kolejnych latach i w ramach kolejnego projektu świetlica wiejska będzie dalej rewitalizowana i rozbudowywana o dodatkowe skrzydło, w którym znajdą się pomieszczenia o charakterze administracyjnym, które to pomieszczenia zostaną również przekazane instytucji kultury w celu zaspokojenia potrzeb społeczno-kulturalnych mieszkańców.

Nadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca w odpowiedzi na niżej wymienione pytania wskazał, że:

1. Proszę o wskazanie nazwy projektu, w ramach którego Wnioskodawca otrzyma dofinansowanie z Samorządu …?
   Gmina … (dalej zwana Gminą) podpisała umowę na realizację projektu pod nazwą: „…”.
   
2. Czy realizowany projekt realizowany będzie w ramach zadań własnych Gminy?
   Jeżeli tak, to należy wskazać podstawę prawną.
   Jak Gmina kilkakrotnie podkreślała w opisie stanu faktycznego realizując projekt Gmina realizuje w ten sposób swoją działalność statutową czyli zadania własne tzn. rewitalizowana infrastruktura społeczna ma zwiększyć aktywizację społeczno-kulturalną mieszkańców Gminy. Podstawą prawną jest ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, która w art. 7 ust. 1 pkt 9 wskazuje przykładowe zadania własne gminy, do których należą m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Przedmiotowy projekt jak podkreślano w opisie stanu faktycznego ma za zdanie zwiększyć aktywizację społeczno-kulturalną mieszkańców Gminy.
   Cytaty ze złożonego wniosku: „W ramach realizowanego przez Gminę projektu realizowane są zadania statutowe Gminy. Istota i cel otrzymanej dotacji jest taki, że ma ona wspierać działalność statutową gminy, nie jest w żadnej mierze związana z działalnością gospodarczą gminy”,(…)„W niniejszej sprawie Gmina będzie realizowała zadania własne jakimi są m.in. sprawy z zakresu kultury. Zadania będzie realizowała docelowo poprzez instytucję kultury, której Gmina udostępni na podstawie umowy użyczenia pomieszczenie w świetlicy wiejskiej oraz wyposażenie, które instytucja kultury będzie wykorzystywała na prowadzenie działalności kulturalnej czyli kina i innych działań kulturalnych”.
   
3. Do jakich czynności Wnioskodawca będzie wykorzystywał efekty projektu, tj. czy do czynności:
   1. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
      
   2. zwolnionych od podatku od towarów i usług,
      
   3. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
   Odpowiedź na to pytanie także znajduje się w opisie stanu faktycznego i uzasadnieniu. Z opisu stanu faktycznego, który przedstawiła Gminy, jasno wynika, iż zarówno wyposażenie zostanie nieodpłatnie przekazane instytucji kultury przez Gminę w celu realizacji opisanych w projekcie zadań jak również docelowo pomieszczenia zostaną przekazane na podstawie umowy - użyczenia nieodpłatnie Gminnemu Centrum Kultury w … (instytucji kultury). Stąd w każdym wypadku (zarówno w przypadku wyposażenia jak i przekazania nieruchomości) zdaniem Gminy mamy po jej stronie do czynienia z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
   Cytat ze złożonego wniosku: „Głównym celem realizowanego przez Gminę projektu jest poprawa jakości życia mieszkańców Gminy poprzez podniesienie jakości i zwiększenie dostępności oferty społecznej, kulturalnej, turystycznej i rekreacyjnej w odnowionym budynku kina. Zrewitalizowana infrastruktura społeczna zwiększy aktywizację społeczno- kulturalną mieszkańców Gminy. Ze względu na nieodpłatne użyczenie budynku i wyposażanie przez Gminę instytucji kultury z perspektywy podatku od towarów i usług, budynek i wyposażenie będzie wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało pełne czy częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją zadania polegającego na przebudowie pomieszczenia znajdującego się w świetlicy wiejskiej na kino oraz od wyposażenia zakupionego na działalność artystyczno-edukacyjną, a także czy od kwoty otrzymanej dotacji od Samorządu … na przebudowę pomieszczenia znajdującego się w świetlicy wiejskiej na kino Gmina powinna odprowadzić podatek VAT należny?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie Gminie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu, Gmina nie ma także obowiązku odprowadzenia podatku VAT należnego od otrzymanej kwoty dotacji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Ustęp 2 tego artykułu przewiduje domniemanie właściwości gminy.

Z kolei art. 7 ust. 1 ww. ustawy wymienia zadania gminy, choć katalog ten nie jest zamknięty. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 9, pkt 15 cyt. ustawy).

W niniejszej sprawie Gmina będzie realizowała zadania własne jakimi są m.in. sprawy z zakresu kultury. Zadania będzie realizowała docelowo poprzez instytucję kultury, której Gmina udostępni na podstawie umowy użyczenia pomieszczenie w świetlicy wiejskiej oraz wyposażenie, które instytucja kultury będzie wykorzystywała na prowadzenie działalności kulturalnej czyli kina i innych działań kulturalnych. Zarówno pomieszczenie (sala kinowa) jak i wyposażenie będzie udostępnione instytucji kultury już po przebudowie. Nieodpłatne użyczenie pomieszczenia i wyposażenia ww. instytucji kultury następuje w ramach działalności statutowej Gminy tzn. udostępniając pomieszczenie i wyposażenie Gmina realizuje swojej zadania własne obejmujące sprawy kultury.

Zdaniem Gminy nieodpłatne udostępnienie pomieszczenia i wyposażenia instytucji kultury nie rodzi obowiązku podatkowego w zakresie VAT, gdyż nie będzie stanowiło usługi w rozumieniu art. 8 ustawy. Składniki majątkowe w tym nieruchomości lub ich części jak również rzeczy ruchome mogą być przekazywane w nieodpłatne użyczenie przez Gminę takim podmiotom jak instytucje kultury. Gmina realizuje w ten sposób swoje zadania statutowe, tym samym samo nieodpłatne użyczenie pomieszczenia czy wyposażenia instytucji kultury nie będzie rodziło żadnych obowiązków związanych z opodatkowaniem tej transakcji podatkiem VAT należnym po stronie Gminy.

Zdaniem Gminy, pomimo, że instytucja kultury będzie docelowo świadczyła usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług na rzecz mieszkańców (sprzedawała bilety do kina) czy też odpłatnie świadczyła inne usługi (np. organizowała zajęcia), to w dacie ponoszenia wydatków przez Gminę w ramach opisanego we wniosku projektu, nie jest on realizowany w ramach tzw. działalności gospodarczej prowadzonej przez Gminę, ale w ramach jej zadań statutowych.

Biorąc pod uwagę definicje podatnika z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina nie dopatruje się znamion działalności gospodarczej przy realizacji prowadzonego projektu.

Głównym celem realizowanego przez Gminę projektu jest poprawa jakości życia mieszkańców Gminy poprzez podniesienie jakości i zwiększenie dostępności oferty społecznej, kulturalnej, turystycznej i rekreacyjnej w odnowionym budynku kina. Zrewitalizowana infrastruktura społeczna zwiększy aktywizację społeczno-kulturalną mieszkańców Gminy. Ze względu na nieodpłatne użyczenie budynku i wyposażenie przez Gminę instytucji kultury z perspektywy podatku od towarów i usług budynek i wyposażenie będzie wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy ponoszeniu wydatków w ramach projektu. Na prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przez Gminę nie ma wpływu fakt, iż instytucja kultury będzie wykorzystywała pomieszczenie i wyposażenie do celów opodatkowanych (sprzedaż biletów, odpłatne zajęcia), gdyż jest ona odrębnym od Gminy podatnikiem VAT.

Reasumując, w ocenie Gminy, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją projektu, gdyż nie zostaną spełnione przesłanki zarówno wskazane w art. 15 ust. 1 i nast. ustawy, jak i wskazane w art. 86 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a w świetle poczynionych przez Gminę założeń (na moment ponoszenia wydatków związanych z projektem) budynek i wyposażenie nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, również dotacja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 110 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Dofinansowanie uzyskane przez Gminę w ramach ww. programu zostaje przeznaczone na pokrycie znacznej części wydatków kwalifikowanych związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, a do podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług nie należy włączać otrzymanej dotacji z co najmniej kilku powodów.

Po pierwsze, do podstawy opodatkowania w VAT wlicza się wyłącznie takie dotacje, które zostały przeznaczone na dopłatę do ceny towaru lub usługi, a więc mają bezpośredni wpływ na jej wysokość. W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie powinno mieć bezwzględny i bezpośredni związek z daną dostawą towaru czy świadczeniem usług, stanowi ono, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania. W przypadku realizowanego przez Gminę projektu natomiast nie da się wskazać takiego bezwzględnego i bezpośredniego związku z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Po drugie należy przeanalizować cele projektu i cele działania z jakiego realizowany jest projekt. Celem działania jest wspieranie lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich oraz zaspokojenie potrzeb społeczno-kulturalnych mieszkańców.

Zatem włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tytko wtedy, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

Do podstawy opodatkowania zaliczane są wyłącznie takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. A contrario podstawy opodatkowania nie będzie więc stanowiła ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi (a taki charakter ma obejmująca wniosek o interpretację dotacja). Natomiast jeśli podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W ramach realizowanego przez Gminę projektu realizowane są zadania statutowe Gminy. Istota i cel otrzymanej dotacji jest taki, że ma ona wspierać działalność statutową gminy, nie jest w żadnej mierze związana z działalnością gospodarczą gminy. Tym samym otrzymanie dotacji przez Gminę nie generuje obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020, poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy – w brzmieniu od 1 lipca 2020 r. – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż otrzymane dofinansowanie nie jest przeznaczone na dopłatę do ceny. Dofinansowanie uzyskane przez Gminę w ramach ww. projektu zostanie przeznaczone na pokrycie znacznej części wydatków kwalifikowanych związanych z realizacją projektu, którego celem jest wspieranie lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich oraz zaspokojenie potrzeb społeczno-kulturalnych mieszkańców Gminy. Zadanie będzie realizowane docelowo poprzez instytucję kultury. Gmina udostępni na podstawie umowy użyczenia pomieszczenie w świetlicy wiejskiej oraz wyposażenie, które instytucja kultury będzie wykorzystywała na prowadzenie działalności kulturalnej czyli kina i innych działań kulturalnych. Pomieszczenie (sala kinowa) jak i wyposażenie będzie udostępnione instytucji kultury w nieodpłatne użyczenie już po przebudowie.

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy należy zauważyć, że świadczenie polegające na przebudowie pomieszczenia znajdującego się w świetlicy wiejskiej na kino oraz zakup wyposażenia na działalność artystyczno-edukacyjną, realizowane jest w ramach wykonywania zadań własnych w zakresie kultury, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 ustawy o samorządzie gminnym i niewątpliwie stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przebudowa pomieszczenia znajdującego się w świetlicy wiejskiej na kino oraz zakup wyposażenia na działalność artystyczno-edukacyjną, realizowane są poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji nieodpłatne użyczenie instytucji kultury pomieszczenia w świetlicy wiejskiej oraz wyposażenia nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a otrzymana dotacja od Samorządu … na realizację zadania jako niedająca się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu nie stanowi podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego zadania, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – efekty zadania będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. projektu. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. „…”, ponieważ efekty realizowanego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z kolei otrzymana dotacja na realizację ww. projektu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.