2020.07.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.373.2020.2.ES
z 27 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 7 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, była współwłaścicielką działki oraz wzniesionej na niej nieruchomości. Przedmiotową współwłasność nieruchomości nabyła ona w spadku, po swojej zmarłej w 1985 r. matce, wraz z 3 innymi osobami, każda po 1/4 udziału w nieruchomości.

W 1980 r. decyzją Naczelnika Gminy gospodarstwo rolne będące własnością matki Wnioskodawczyni zostało przejęte bez budynków na rzecz Skarbu Państwa w zamian za emeryturę. W związku z powyższym w 2012 r. spadkobiercy ww. nieruchomości wystąpili o zwrot wcześniej opisanej działki zabudowanej odziedziczonymi budynkami. W 2015 r. Starosta orzekł zgodnie ze złożonym wnioskiem na korzyść wnioskodawców na podstawie art. 104 k.p.a w zw. z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym i wydał decyzję o nieodpłatnym nabyciu ww. działki przez Wnioskodawczynię oraz pozostałych spadkobierców w udziałach po 1/4 każde z nich.

W 2015 r. został także sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłej matce Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni wraz z pozostałym spadkobiercami sprzedała działkę wraz ze znajdującymi się na niej budynkami w 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% w związku ze sprzedażą nieruchomości składającej się z działki wraz ze znajdującymi się na niej budynkami?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest zwolniona z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, bowiem od jej nabycia przez spadkodawcę, a więc matkę Wnioskodawczyni upłynęło ponad 5 lat, a zatem sprzedaż ta korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodami w rozumieniu ww. ustawy są, m. in. zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8:

dochody z odpłatnego zbycia:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit, a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wskazać także należy, że zgodnie z przepisami przejściowymi, tj. art. 16 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, art. 10 ust. 5 ustawy o PIT w aktualnym brzmieniu ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2019 r.

Zestawiając powyższe z opisanym stanem faktycznym należy stwierdzić, iż od momentu nabycia nieruchomości przez zmarłą matkę Wnioskodawczyni, która za życia była właścicielką wyżej opisanego gruntu wraz z wzniesionym na nim budynkiem, a dniem sprzedaży tejże nieruchomości minął okres dłuższy niż 5 lat.

Niezależnie od powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami nabyli prawo własności nieruchomości w momencie otwarcia spadku, tj. śmierci spadkodawczyni, zgodnie z art. 924 w zw. z art. 925 kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 1025 k.c. akt poświadczenia dziedziczenia stanowi tylko potwierdzenie nabycia spadku po zmarłym przez jego spadkobierców. Prawo własności nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w roku 1985 r. w dacie śmierci matki, zatem także od tego momentu upłynął 5 letni termin zobowiązujący do zapłaty podatku od sprzedaży nieruchomości.

W tym zakresie wątpliwości może budzić jedynie data nabycia nieruchomości gruntowej. Zgodnie bowiem z przedstawionym powyżej opisem stanu faktycznego, w 1985 r., a więc w momencie śmierci spadkodawczyni budynki stanowiły jej własność, zaś grunt był przewłaszczony na Skarb Państwa w zamian za emeryturę spadkodawczyni. Powyższe stoi zaś w sprzeczności z podstawową zasadą prawa cywilnego sprowadzającą się do tego, że z wyjątkiem prawa wieczystego użytkowania, grunt nie może stanowić własności odrębnej od budynków, które się na nim znajdują.

W opisanym wyżej stanie faktycznym w 2015 r. Starosta orzekł o nieodpłatnym nabyciu przez Wnioskodawczynię i pozostałych spadkobierców działki na podstawie art. 6 ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym. Zgodnie z powyższym przepisem właścicielom budynków znajdujących się na działce gruntu, która wchodziła w skład gospodarstwa rolnego przekazanego Państwu na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1983 r., przysługuje nieodpłatnie na własność działka gruntu, na której te budynki zostały wzniesione. Z własnością wyłączonej nieruchomości jest związana służebność gruntowa w zakresie niezbędnym do korzystania z niej. O przeniesieniu własności działki, jej wielkości oraz o ustanowieniu służebności orzeka terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia podstawowego.

Dokonując wykładni wyżej wskazanego przepisu oraz zestawiając go z opisanym wyżej stanem faktycznym należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni oraz pozostali spadkobiercy nabyli uprawnienie do prawa własności działki, na której wzniesiona jest nieruchomość, odziedziczona przez nich w spadku po zmarłej. Uznać należy, że uprawnienie to nabyli oni już w 1989 r., a więc w dacie wejścia w życie przywołanego powyżej przepisu. Analizując jego treść wywnioskować można, iż pomimo tego, że do nabycia własności niezbędne było wydanie stosownej decyzji poprzedzonej wnioskiem, to wskazywał on jasno, że: właścicielom budynków przysługuje nieodpłatnie na własność działka gruntu. Przepis ten należy zatem interpretować jako podstawę do stwierdzenia, że własność tych gruntów przysługuje właścicielom budynków. Sama zaś decyzja Starosty stanowi jedynie potwierdzenie, że to prawo własności Wnioskodawczyni i pozostałym spadkobiercom przysługiwało.

Gdyby bowiem intencją ustawodawcy było ukształtowanie sytuacji właścicieli budynków w ten sposób, że grunty nadal pozostają własnością Skarbu Państwa, zaś właściciele budynków mogą żądać, na warunkach opisanych w ustawie nieodpłatnego nabycia ich własności, to z pewnością w ustawie wskazałby jedynie na roszczenie o przeniesienie prawa własności. Nie wskazywałby natomiast, że prawo własności tych gruntów przysługuje właścicielom budynków.

W ocenie Wnioskodawczyni decyzja Starosty o nieodpłatnym nabyciu prawa własności gruntów, jest jedynie potwierdzeniem, że prawo to Wnioskodawczyni i pozostałym spadkobiercom wcześniej przysługiwało, ma ona charakter deklaratoryjny.

Na podstawie powyższych ustaleń należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni prawo własności budynków znajdujących się na nieruchomości nabyła w 1985 r., a więc w dacie śmierci jej matki i otwarcia spadku. Z kolei prawo własności gruntów nabyła na podstawie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym, tj. w 1989 r. Wobec powyższego, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT upłynął w odniesieniu do budynków w dniu 21 grudnia 1990 r., zaś w odniesieniu do gruntów w dniu 31 grudnia 1994 r. Skoro tak to sprzedaż nieruchomości wraz ze znajdującymi się na niej budynkami nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako dokonana po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym doszło do ich nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw w nim wymienionych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym uzyskany przychód w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni była współwłaścicielką działki oraz wzniesionej na niej nieruchomości. Przedmiotową współwłasność nieruchomości nabyła ona w spadku, po swojej zmarłej w 1985 r. matce, wraz z 3 innymi osobami, każda po 1/4 udziału w nieruchomości.

Moment nabycia spadku przez spadkobiercę należy ocenić zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 922 ustawy spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 ww. ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Wskazać należy również, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia nieruchomości, w związku z tym zasadne jest uwzględnienie w tym zakresie treści przepisu art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W niniejszej sprawie dokonując przejęcia na własność Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego, z przejęcia tego wyłączono zabudowania. Powyższe oznacza, że w 1980 r. grunty należące do gospodarstwa rolnego przeszły na własność Skarbu Państwa, natomiast zabudowania pozostały własnością mamy Wnioskodawczyni. Tym samym, do masy spadkowej po mamie Wnioskodawczyni mogło wejść wyłącznie prawo własności budynków, gdyż prawo własności gruntów należało do Skarbu Państwa.

Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2020 r., poz. 174, z późn. zm.), osobie, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność tej działki.

Stosownie do art. 118 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, osobie, której przysługuje prawo do bezpłatnego korzystania z lokalu mieszkalnego i pomieszczeń gospodarskich z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność działki obejmującej budynki, w których znajdują się ten lokal i te pomieszczenia, o powierzchni niezbędnej do korzystania z tych budynków.

W myśl art. 118 ust. 2a ww. ustawy, z wnioskiem o przyznanie prawa własności działki określonej w ust. 1 lub 2 może wystąpić również zstępny osoby uprawnionej, o której mowa w tych przepisach, który po śmierci tej osoby faktycznie włada, w zakresie odpowiadającym jej uprawnieniom, daną nieruchomością.

Decyzje w sprawach określonych w ust. 1-2a wydaje starosta (art. 118 ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników).

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. z 1989 r., Nr 10, poz. 53) właścicielom budynków znajdujących się na działce gruntu, która wchodziła w skład gospodarstwa rolnego przekazanego Państwu na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1983 r., przysługuje nieodpłatnie na własność działka gruntu, na której te budynki zostały wzniesione. Z własnością wyłączonej nieruchomości jest związana służebność gruntowa w zakresie niezbędnym do korzystania z niej. O przeniesieniu własności działki, jej wielkości oraz o ustanowieniu służebności orzeka terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia podstawowego.

Zacytowane przepisy nie przewidują zatem możliwości nabycia własności nieruchomości z mocy samego prawa. Oznacza to, że nabycie prawa własności działki gruntu nastąpiło więc na podstawie decyzji administracyjnej, wydanej przez Starostę w 2015 r., o nieodpłatnym przeniesieniu prawa własności ww. działki przez dotychczasowego właściciela, czyli Skarb Państwa. Oznacza to, że odpłatne zbycie gruntu w 2019 r. nastąpiło przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast sprzedaż znajdujących się na tej działce gruntu budynków nabytych w drodze spadku po mamie zmarłej w 1985 r. nie stanowi źródła przychodu, ponieważ sprzedaż ta nastąpiła po upływie terminu, o którym mowa w ww. przepisie oraz art. 10 ust. 5 powołanej ustawy.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Z kolei na mocy art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl natomiast art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że sprzedaż w 2019 r. własności gruntu, nabytego w wyniku nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości w drodze decyzji Starosty, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany z tego tytułu dochód będący różnicą pomiędzy przychodem, określonym zgodnie z dyspozycją art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi w oparciu o art. 22 ust. 6d ww. ustawy podlega opodatkowaniu 19% podatkiem według zasad określonych w art. 30e ww. ustawy. Z kolei sprzedaż budynków, nabytych w drodze dziedziczenia, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ww. ustawy nie stanowi źródła przychodu, ze względu na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w tym przepisie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin