Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.408.2020.1.RS
z 28 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2020 r. (data wpływu 28 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 sierpnia 2019 r. pomiędzy Wnioskodawcą a firmą K. została zawarta umowa w myśl której na działce Wnioskodawcy miała powstać droga wewnętrzna służąca obydwu stronom tej umowy. Z racji wspólnego interesu, w świetle umowy, strony postanowiły wyasygnować na budowę drogi po 10.000 zł. Spółka K. przelała na rachunek bankowy Wnioskodawcy kwotę 10.000 zł na wydatki związane z wybudowaniem drogi. Wnioskodawca ze swej strony również przygotował 10.000 zł.

Po zakończeniu 2019 r. Wnioskodawca otrzymał PIT-11 z Spółka gdzie widnieje przychód w wysokości 10.000 zł w pozycji 64, natomiast w pozycji 68 widnieje 0 zł. Oznacza to, że Spółka nie odprowadziła podatku i usiłuje ten obowiązek przerzucić na Wnioskodawcę. Na tym tle powstało nieporozumienie, ponieważ Spółka występuje tutaj w roli płatnika, który wypłacając Wnioskodawcy 10.000 zł na wydatki powinien tą kwotę ubruttowić i odprowadzić zaliczkę z chwilą przekazania pieniędzy na rachunek Wnioskodawcy. Otrzymana kwota jest do dyspozycji Wnioskodawcy kwotą netto, za którą to kwotę w myśl zawartego porozumienia może pokryć wydatki związane z budową drogi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy PIT-11 został wystawiony prawidłowo?
2. Czy Wnioskodawca powinien odprowadzić od otrzymanej kwoty podatek czy Spółka?

Zdaniem Wnioskodawcy, w tej sytuacji Spółka K. powinna odprowadzić zaległy podatek z odsetkami i złożyć korektę deklaracji PIT-11 gdzie ponadto błędnie zaznaczono w poz. 11 kwadrat nr 2 zamiast 1. Rolą płatnika jest odprowadzanie zaliczek, a rolą podatnika jest dysponowanie otrzymanymi środkami jako kwotą netto. Tym bardziej, że w zawartym porozumieniu nie ma o tym mowy.

Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że Jego część którą przeznacza na drogę stanowi 10.000 zł po opodatkowaniu, a doliczając podatek jest to 11.775 zł tak samo powinno być w przypadku drugiej strony. Skoro Spółka przekazała Wnioskodawcy 10.000 zł to powinna do Urzędu Skarbowego odprowadzić podatek w wysokości 1.775 zł, aby umowa była zrealizowana w jednakowym stopniu zgodnie z zawartym porozumieniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wskazane w pkt 9 tego przepisu „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Katalog świadczeń określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, dlatego też do tego rodzaju źródła przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia, których ustawodawca nie zaliczył do innych kategorii źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 42a ust. 1 ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Od przychodów z innych źródeł podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych co do zasady podatnik ma obowiązek samodzielnie ustalić wysokość podatku, a następnie odprowadzić go do urzędu skarbowego. Podmiot wypłacający przychody z innych źródeł nie pobiera bowiem zaliczki na podatek dochodowy. Jest on zobowiązany natomiast do sporządzenia i wysłania do podatnika i urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika informacji PIT-11.

W przedstawionym stanie faktycznym, w dniu 1 sierpnia 2019 r. pomiędzy Wnioskodawcą a firmą K. została zawarta umowa w myśl której na działce Wnioskodawcy miała powstać droga wewnętrzna służąca obydwu stronom tej umowy. Z racji wspólnego interesu, w świetle umowy, strony postanowiły wyasygnować na budowę drogi po 10.000 zł. Spółka przelała na rachunek bankowy Wnioskodawcy kwotę 10.000 zł na wydatki związane z wybudowaniem drogi. Wnioskodawca ze swej strony również przygotował 10.000 zł.

Po zakończeniu 2019 r. Wnioskodawca otrzymał PIT-11 z Spółka gdzie widnieje przychód w wysokości 10.000 zł w pozycji 64, natomiast w pozycji 68 widnieje 0 zł. Oznacza to, że Spółka nie odprowadziła podatku i usiłuje ten obowiązek przerzucić na Wnioskodawcę. Na tym tle powstało nieporozumienie, ponieważ Spółka występuje tutaj w roli płatnika, który wypłacając Wnioskodawcy 10.000 zł na wydatki powinien tą kwotę ubruttowić i odprowadzić zaliczkę z chwilą przekazania pieniędzy na rachunek Wnioskodawcy. Otrzymana kwota jest do dyspozycji Wnioskodawcy kwotą netto, za którą to kwotę w myśl zawartego porozumienia może pokryć wydatki związane z budową drogi.

Mając zatem powyższe na uwadze, kwotę otrzymaną na wybudowanie drogi na działce Wnioskodawcy należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować według skali podatkowej. Spółka dokonująca wypłaty tego świadczenia zasadnie zatem, stosownie do przepisu art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sporządziła deklarację PIT-11 i przesłała ją Wnioskodawcy. W takim przypadku jednak nie była zobowiązana do poboru podatku.

Wnioskodawca powinien ww. kwotę, stosownie do treści art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykazać w zeznaniu podatkowym składanym do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym otrzymał przychód i zapłacić należny z ww. tytułu podatek dochodowy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.