Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.189.2020.3.PM
z 23 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2020 r. (data wpływu 7 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) oraz pismem z dnia 20 lipca 2020 r. (data wpływu 20 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem pojazdu,
• podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT darowizny pojazdu

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem pojazdu oraz podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT darowizny pojazdu.

Wniosek został uzupełniony w dniu 15 czerwca 2020 r. oraz w dniu 20 lipca 2020 r. odpowiednio o wniesienie opłaty i doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie (…) (dalej jako „A” lub „Stowarzyszenie”) jest zarejestrowane zarówno w Rejestrze Stowarzyszeń jak i w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, a także posiada status organizacji pożytku publicznego (OPP). Stowarzyszenie jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Jednym z celów statutowych A jest prowadzenie działań służących promocji, rozwojowi i unowocześnianiu technologicznemu i organizacyjnemu bezpieczeństwa publicznego (art. 9 lit. a Statutu).

Stowarzyszenie, na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o (…), zgodnie z którym stowarzyszenia mogą uczestniczyć w pokrywaniu wydatków inwestycyjnych, modernizacyjnych lub remontowych oraz kosztów utrzymania i funkcjonowania jednostek organizacyjnych (…), a także zakupu niezbędnych dla ich potrzeb towarów i usług, planuje zakup pojazdu za cenę brutto, który następnie zostałby niezwłocznie przekazany w formie darowizny na rzecz (…). (…) powstał w ramach projektu badawczo-rozwojowego pt. „(…)” realizowanego przez konsorcjum w składzie: (…). Projekt był finansowany ze środków własnych konstruktora i wykonawcy. (…).

Stowarzyszenie po dokonaniu zakupu od konstruktora i wykonawcy za cenę brutto planuje przekazać niniejszy pojazd nieodpłatnie na rzecz (…) bez odliczania i zwrotu podatku VAT z Urzędu Skarbowego. Tym samym dokonane zostałyby dwie czynności: 1) Zakup pojazdu (…) od podmiotu gospodarczego za cenę brutto, bez odliczania i zwrotu podatku VAT z Urzędu Skarbowego (dalej jako „czynność nr 1”); 2) Darowizna pojazdu (…) od Stowarzyszenia na rzecz (…) (dalej jako „czynność nr 2”).

Środki finansowe na zakup przedmiotowego pojazdu za kwotę brutto A uzyska od jednostek samorządu terytorialnego województwa w formie darowizn.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 20 lipca 2020 r. Zainteresowany wskazał, że przedmiot działalności statutowej Stowarzyszenia wynika de facto z celów statutowych, uregulowanych w § 9 Statutu Stowarzyszenia, a są to: a) prowadzenie działań służących promocji, rozwojowi i unowocześnianiu technologicznemu i organizacyjnemu bezpieczeństwa publicznego, b) prowadzenie działalności naukowo-badawczej – w tym badań podstawowych, badań stosowanych i prac rozwojowych w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. Nr 0, poz. 1620, z późn. zm.) oraz badań podstawowych, badań przemysłowych i eksperymentalnych prac rozwojowych w rozumieniu Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014, c) prowadzenie działalności pożytku publicznego, d) podejmowanie działań umożliwiających reprezentowanie i skuteczne osiąganie zakładanych celów Stowarzyszenia i jego członków, oraz osób i organizacji współpracujących ze Stowarzyszeniem, e) stała współpraca między członkami Stowarzyszenia, polegająca na wymianie informacji, wiedzy i doświadczeń, f) prowadzenie działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej, g) prowadzenie działań wspomagających naukę, szkolnictwo wyższe, edukację, oświatę i wychowanie – w szczególności w zakresie bezpieczeństwa publicznego oraz zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa, h) prowadzenie działań w zakresie upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji, i) integracja środowiska podmiotów zajmujących się bezpieczeństwem publicznym, j) prowadzenie działalności na rzecz podnoszenia świadomości społeczeństwa, instytucji publicznych oraz podmiotów prywatnych w zakresie powszechnie obowiązującego prawa i współczesnych zagrożeń – w tym cyberzagrożeń, k) organizowanie i prowadzenie doskonalenia zawodowego nauczycieli oraz dyrektorów szkół i placówek w zakresie zadań wynikających z kierunków polityki oświatowej, 1) prowadzenie działalności na rzecz bezpieczeństwa rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka; ł) organizowanie i prowadzenie szkoleń, seminariów i konferencji na tematy związane z problematyką informatyczną; m) prowadzenie działań w zakresie ochrony i promocji zdrowia.

Opisany we wniosku przypadek wydaje się najbardziej wpisywać w cel statutowy Stowarzyszenia ujęty w § 9 lit a powyżej, tj. prowadzenie działań służących promocji, rozwojowi i unowocześnianiu technologicznemu i organizacyjnemu bezpieczeństwa publicznego.

Stowarzyszenie posiada status czynnego podatnika podatku VAT w szczególności w ramach prowadzenia działalności gospodarczej poprzez świadczenie usług: szkolenia i audyty. Stowarzyszenie wystawia również faktury VAT za realizację projektów badawczo-rozwojowych (od niedawna zmieniły się bowiem zasady finansowania takich projektów, które odbywa się na podstawie wystawianych faktur VAT).

Stowarzyszenie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT wykonuje usługi szkoleń oraz audytów. Jednak podkreślenia wymaga, że niejednokrotnie szkolenia są realizowane na rzecz podmiotów publicznych i finansowanie niniejszych szkoleń ze środków publicznych powoduje wówczas zwolnienie z podatku VAT takich czynności. Stowarzyszenie wystawia również faktury za realizację projektów badawczo-rozwojowych, co wynika ze zmiany od niedawna zasady finansowania takich projektów, które odbywa się na podstawie wystawianych faktur VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy opisane we wniosku zdarzenie może się wpisywać w szczególności w cel statutowy Stowarzyszenia ujęty w § 9 lit a powyżej, tj. prowadzenie działań służących promocji, rozwojowi i unowocześnianiu technologicznemu i organizacyjnemu bezpieczeństwa publicznego. Przekazanie pojazdu (…) na rzecz (…) będzie miało zatem związek z działalnością statutową Stowarzyszenia jako wsparcie dla podmiotu publicznego realizującego zadania na rzecz bezpieczeństwa publicznego. W kontekście natomiast działalności gospodarczej Stowarzyszenia, przekazanie pojazdu w ramach opisanego zdarzenia może jedynie przyczynić się do promocji Stowarzyszenia i jego działań na rzecz podmiotów publicznych. Najprawdopodobniej informacja o dokonaniu opisanego zdarzenia przekazania pojazdu (…) na rzecz podmiotu publicznego będzie zamieszczona np. na stronie internetowej Stowarzyszenia oraz w mediach społecznościowych.

W związku z zakupem pojazdu przez Stowarzyszenie nie wystąpi – zdaniem Wnioskodawcy – wpływ na działalność opodatkowaną podatkiem VAT. Bezpośrednio po zakupie pojazd zostanie przekazany na rzecz podmiotu publicznego. Przekazanie pojazdu w ramach opisanego zdarzenia może jedynie przyczynić się do promocji Stowarzyszenia i jego działań na rzecz podmiotów publicznych. Najprawdopodobniej informacja o dokonaniu opisanego zdarzenia przekazania pojazdu (…) na rzecz podmiotu publicznego będzie zamieszczona np. na stronie internetowej Stowarzyszenia oraz w mediach społecznościowych.

Według Wnioskodawcy zakup i przekazanie pojazdu (…) nie będzie miało wpływu na jego działalność statutową i gospodarczą. Przekazanie pojazdu w ramach opisanego zdarzenia może jedynie przyczynić się do promocji Stowarzyszenia i jego działań na rzecz podmiotów publicznych. Najprawdopodobniej informacja o dokonaniu opisanego zdarzenia przekazania pojazdu (…) na rzecz podmiotu publicznego będzie zamieszczona np. na stronie internetowej Stowarzyszenia oraz w mediach społecznościowych.

Stowarzyszenie pełniło w projekcie pt. „(…)” rolę koordynatora projektu oraz współtwórcy prototypu pojazdu (…). Udział Stowarzyszenia w ww. projekcie polegał głównie na prowadzeniu konsultacji koncepcji pojazdu oraz testowaniu bieżących efektów projektu. Powyższe wpisuje się w cele statutowe Stowarzyszenia. Przy czym, podkreślenia jednocześnie wymaga, że działania Stowarzyszenia były rozliczane z partnerem przesyłowym na podstawie faktury VAT opodatkowanej stawką podatku VAT na poziomie 23%. Jak już zostało wcześniej wspomniane we wniosku, ww. projekt był finansowany ze środków własnych konstruktora/wykonawcy (partnera przemysłowego).

W odniesieniu do wpływu opisanego zdarzenia na poprawę wizerunku Stowarzyszenia i jego pozycję na rynku, to według Stowarzyszenia przekazanie pojazdu w ramach opisanego zdarzenia może jedynie przyczynić się do promocji Stowarzyszenia i jego działań na rzecz podmiotów publicznych. Najprawdopodobniej informacja o dokonaniu opisanego zdarzenia przekazania pojazdu (…) na rzecz podmiotu publicznego będzie zamieszczona np. na stronie internetowej Stowarzyszenia oraz w mediach społecznościowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przepisy art. 7 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, dalej zwanej jako „ustawa VAT”) należy interpretować w ten sposób, że dokonanie czynności odpłatnego nabycia pojazdu z zamiarem nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz (…) nie daje prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego (odliczenia i zwrotu z Urzędu Skarbowego podatku VAT) na etapie zakupu (czynność nr 1) i tym samym dokonanie czynności darowizny (czynność nr 2) nie powoduje powstania zobowiązania do zapłaty podatku VAT, ponieważ podatek został zapłacony już na etapie zakupu pojazdu, a więc czynności nr 1?
2. W przypadku odpowiedzi „NIE” na ww. pytanie nr 1, czy przepisy art. 7 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 86 ust. 1 ustawy VAT należy interpretować w ten sposób, że dokonanie czynności odpłatnego nabycia pojazdu z zamiarem nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz (…) daje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego (odliczenia i zwrotu z Urzędu Skarbowego podatku VAT) na etapie zakupu (czynność nr 1) i tym samym dokonanie czynności darowizny powoduje powstanie zobowiązania do zapłaty podatku VAT dopiero na etapie darowizny (czynność nr 2) pojazdu na rzecz (…), a nie na etapie jego zakupu od podmiotu gospodarczego (czynność nr 1)?
3. W przypadku odpowiedzi „NIE” na pytanie nr 1 i odpowiedzi „TAK” na pytanie nr 2 powyżej, czy przepis art. 86 ust. 1 ustawy VAT należy interpretować w ten sposób, że w przypadku kiedy Wnioskodawca w opisanej sytuacji miałby prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego (odliczenia i zwrotu z Urzędu Skarbowego podatku VAT) na etapie zakupu (czynność nr 1), to czy zobowiązanie do naliczenia i zapłaty podatku VAT na etapie darowizny (czynność nr 2) miałoby zastosowanie niezależnie od tego, czy na etapie zakupu (czynność nr 1) Wnioskodawca skorzystałby z tego prawa do odliczenia/zwrotu podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność odpłatnego nabycia pojazdu z zamiarem nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz (…) nie daje prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego (odliczenia i zwrotu podatku) i tym samym dokonanie czynności darowizny (czynność nr 2) nie powoduje powstania zobowiązania do zapłaty podatku VAT, bo podatek zostanie zapłacony na etapie zakupu (czynność nr 1).

Zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności wszelkie inne darowizny – jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Instytucja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego została natomiast uregulowana w art. 86 ustawy o VAT i zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”.

Z uwagi na to, że A nie zamierza wykorzystywać zakupionego pojazdu do wykonywania czynności opodatkowanych, tylko planuje niezwłocznie dokonać darowizny w przedmiocie niniejszego pojazdu na rzecz (…) – zgodnie z ww. przepisami prawa – Stowarzyszenie nie będzie miało zatem prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i tym samym nie będzie zobowiązane do zapłaty podatku VAT na etapie dokonywania darowizny (czynność nr 2), bo podatek zostanie zapłacony na etapie zakupu za cenę brutto, a więc czynności nr 1.

W analogicznym stanie faktycznym, w którym podmiot dokonywał darowizn na rzecz szpitali i stowarzyszeń Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał decyzję w przedmiocie interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2014 r., nr IPPP2/443-1279/13-4/KG, w której stwierdził, że: „Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca przekazuje w formie darowizny towary nabywane z zamiarem przekazania ich w formie darowizny. Zatem już w momencie zakupu, Wnioskodawca wie, że towar ten zostanie od razu przeznaczony w celu darowania go instytucji na podstawie umowy darowizny. Oznacza to, że towary te nie zostają zakupione na cele związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Zatem, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przy zakupie towarów mających być przedmiotem darowizny, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż towary te były zakupywane w innym celu niż wykonywanie opodatkowanej działalności produkcyjnej, będącej przedmiotem działalności Wnioskodawcy. Tym samym, na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, darowizna tych towarów na rzecz Stowarzyszeń, Szpitali i innych organizacji nie stanowi podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.”

Przytoczony fragment interpretacji indywidualnej potwierdza prawidłowość stanowiska A. Jeżeli jednak powyższe stanowisko Wnioskodawcy okaże się błędne i odpowiedź na pytanie nr 1 będzie brzmiała „NIE”, a na pytanie nr 2 „TAK”, tj. Wnioskodawca zdaniem organów podatkowych będzie miał prawo do odliczenia i zwrotu z Urzędu Skarbowego podatku VAT na etapie zakupu (czynność nr 1) i tym samym będzie zobowiązany do naliczenia podatku i jego zapłaty na etapie dokonywania darowizny, a więc czynności nr 2, to zdaniem Wnioskodawcy, wówczas obowiązek naliczenia i zapłaty podatku VAT na etapie darowizny będzie niezależny od tego, czy Wnioskodawca skorzysta z tego prawa do odliczenia/zwrotu podatku VAT na etapie zakupu (czynność nr 1), bowiem wtedy liczy się samo „posiadanie” prawa do odliczenia/zwrotu podatku, a nie skorzystanie z niego. Z ostrożności należy zaznaczyć, że w przypadku kiedy odpowiedź na zadane pytanie nr 1 będzie brzmiała „NIE”, a na zadane pytanie nr 2 „TAK”, to A po odliczeniu podatku VAT naliczy jego wartość ponownie i zapłaci podatek po przekazaniu pojazdu na rzecz (…) (czynność nr 2).

Podkreślić raz jeszcze trzeba, że zdaniem jednak A prawo do odliczenia i zwrotu z Urzędu Skarbowego podatku VAT na etapie zakupu (czynność nr 1) w opisanej sytuacji nie przysługuje i tym samym nie zachodzi ponowny obowiązek zapłaty niniejszego podatku po dokonaniu darowizny na rzecz (…) (czynność nr 2), tym samym odpowiedź na zadane pytanie nr 1 powinna brzmieć „TAK”, a na pytanie nr 2 „NIE”. Wówczas podatek VAT zostaje zapłacony na etapie zakupu pojazdu za kwotę brutto bez odliczenia zwrotu z Urzędu Skarbowego podatku VAT pod dokonaniu niniejszego zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być zatem bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą, np. dalszej odprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

W kwestii prawa do odliczenia wielokrotnie w swych orzeczeniach wypowiadał się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wskazywał on, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego i określić zakres takiego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a transakcją lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (por. wyroki TSUE w sprawach C-29/08 SKF, C-435/05 Investrand). Uzupełnienie tej reguły stanowi przyznanie podatnikowi prawa do odliczenia, gdy taki bezpośredni i ścisły związek nie występuje, lecz poniesione wydatki należą do kosztów ogólnych tego podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów i usług. Takie wydatki mają bowiem bezpośredni związek z całością działalności gospodarczej podatnika (por. wyrok TSUE w sprawie C-126/14 Sveda UAB). Z orzecznictwa TSUE wynika ponadto, że krajowe organy podatkowe i sądy, stosując owe kryteria bezpośredniego związku, powinny brać pod uwagę wszelkie okoliczności, w jakich przebiegały rozpatrywane transakcje i uwzględnić tylko te z pośród nich, które były w sposób obiektywny związane z opodatkowaną działalnością podatnika (por. wyrok TSUE w sprawie C-104/12 Becker).

Innymi słowy, prawo do odliczenia powstaje zarówno wtedy, gdy dany wydatek pozostaje w ścisłym związku z konkretną czynnością opodatkowaną, jak również, gdy jest związany z większą liczbą takich czynności, a także, gdy zostaje poniesiony w związku z ogółem czynności, kształtujących zakres działalności gospodarczej podatnika. W każdym bowiem z tych przypadków podatek naliczony zapłacony w cenie nabytych towarów lub usług stanowi, w sposób pośredni lub bezpośredni, element cenotwórczy czynności opodatkowanych, pozostając z nimi w ten sposób ścisłym związku, wynikającym z art. 86 ust. 1 ustawy.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r., poz. 713, z późn. zm.), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Na mocy art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem i posiada status organizacji użytku publicznego. Zainteresowany posiada ponadto status zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w szczególności w ramach prowadzenia działalności gospodarczej poprzez świadczenie usług: szkolenia i audytu, wystawia również faktury VAT za realizację projektów badawczo-rozwojowych.

Jednym z celów statutowych Wnioskodawcy jest prowadzenie działań służących promocji, rozwojowi i unowocześnianiu technologicznemu i organizacyjnemu bezpieczeństwa publicznego.

Zainteresowany planuje zakup pojazdu za cenę brutto, który następnie zostałby niezwłocznie przekazany w formie darowizny na rzecz (…). Środki finansowe na zakup przedmiotowego pojazdu Wnioskodawca uzyska od jednostek samorządu terytorialnego w formie darowizn.

Planowany zakup pojazdu i przekazanie go w formie darowizny mieści się w ramach działalności statutowej Stowarzyszenia, realizowany jest w celu prowadzenia działań służących promocji, rozwojowi i unowocześnianiu technologicznemu i organizacyjnemu bezpieczeństwa publicznego. Zatem przekazanie pojazdu na rzecz (…) stanowiło wsparcie dla podmiotu publicznego realizującego zadania na rzecz bezpieczeństwa publicznego.

W związku z zakupem pojazdu przez Stowarzyszenie nie wystąpi wpływ na działalność opodatkowaną podatkiem VAT.

W odniesieniu do wpływu opisanego zdarzenia na działalność gospodarczą, może jedynie przyczynić się do promocji Stowarzyszenia. Najprawdopodobniej informacja o dokonaniu zdarzenia przekazania pojazdu będzie zamieszczona na stronie internetowej oraz w mediach społecznościowych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz jego zwrotu na etapie zakupu przedmiotowego pojazdu.

W analizowanej sprawie zakup i darowizna pojazdu przeprowadzone zostaną w ramach działań statutowych Stowarzyszenia. Zatem już w momencie zakupu pojazdu znany jest zamiar jego wykorzystania przez Wnioskodawcę i nie ulegnie on zmianie. Niezwłocznie bowiem po zakupie pojazd zostanie nieodpłatnie przekazany na rzecz (…). Nie będzie on zatem wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. nie zaistnieje bezpośredni, ani też pośredni związek z takimi czynnościami. Tym samym przy tych czynnościach Zainteresowany nie będzie występował jako podatnik podatku VAT.

Zatem, skoro nie można dla tej czynności uznać Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie zostanie wypełniona podstawowa przesłanka dająca prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem pojazdu.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego, ani prawa do jego zwrotu – zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy – z tytułu nabycia przedmiotowego pojazdu.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie będzie spełniał tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Stowarzyszenie nie będzie miało prawa do odliczenia podatku naliczonego, ani prawa do jego zwrotu z tytułu odpłatnego nabycia pojazdu z zamiarem nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz (…), z uwagi na brak związku ww. czynności z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1, należało uznać za prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą naliczenia podatku należnego i powstania zobowiązania do jego zapłaty w związku z darowizną pojazdy.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zauważyć, że co do zasady, czynność dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju podlega opodatkowaniu wówczas gdy jest dokonywana odpłatnie. Odpłatność oznacza wykonanie czynności za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

W związku z tym, należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na równi z odpłatną dostawą towarów ustawodawca traktuje również nieodpłatne wydanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, zgodnie z zasadami wymienionymi w art. 7 ust. 2 ustawy tj. w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W świetle przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z opisu sprawy, przy nabyciu następnie nieodpłatnie przekazywanego towaru (pojazdu) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym, nie zaistniała niezbędna przesłanka z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, tj. pozwalająca zrównać tę dostawę z odpłatną dostawą towaru.

Reasumując, dokonanie darowizny nie spowoduje powstania zobowiązania zapłaty podatku VAT, gdyż czynność ta nie będzie stanowić dostawy towaru w rozumieniu art. 5 ustawy i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać jako prawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie pojazdu oraz czynność nieodpłatnego przekazania pojazdu nie będzie stanowić dostawy towaru podlegającej opodatkowaniu, pytania oznaczone nr 2 i nr 3 nie wymagają odpowiedzi.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.