2020.08.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB2-1.4010.195.2020.1.BKD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.195.2020.1.BKD
z 3 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-puap 12 maja 2020 r.), uzupełnionym 2 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

ustalenia, czy darowizna w postaci nieruchomości, o których mowa we wniosku będzie po stronie Wnioskodawcy generować dochód podatkowy zwolniony od opodatkowania:
- w części w jakiej nieruchomości te będą wykorzystywane do prowadzenia działalności statutowej – jest prawidłowe,
- w części w jakiej nieruchomości te będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe,
sposobu ustalenia wartości początkowej nabytych w drodze darowizny środków trwałych – jest prawidłowe,
momentu, od którego Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych w drodze darowizny budynków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

możliwości zwolnienia od opodatkowania przychodu uzyskanego w wyniku otrzymania wskazanej we wniosku darowizny,
sposobu ustalenia wartości początkowej nabytych w drodze darowizny środków trwałych,
ustalenia momentu, od którego Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych w drodze darowizny budynków.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca”, „Szpital” lub „Ośrodek”) jest szpitalem klinicznym, podmiotem leczniczym utworzonym przez Uniwersytet Medyczny (dalej: „Uczelnia”). Wnioskodawca działa w oparciu o ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 295 z późn. zm.). Szpital jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce i zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność leczniczą - realizuje w 98% kontrakt na świadczenie medyczne z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Dla celów wykonywania tej działalności Uczelnia przekazała Wnioskodawcy w nieodpłatne użytkowanie grunty oraz budynki X i Y etap I. Aktualnie trwa budowa budynku Y etap II, który także ma być przekazany do używania przez Wnioskodawcę i również jest przedmiotem niniejszego wniosku; zakończenie realizacji inwestycji planowane jest w 2021 r.

Z uwagi na postanowienia art. 56 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz w oparciu o przyjęte zasady rachunkowości Szpital był zobowiązany do uwzględnienia we własnym majątku wartości otrzymanych od Uczelni nieruchomości i dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych, o ile stanowią środki trwałe. Takie składniki majątku w ocenie Wnioskodawcy nie spełniają kryteriów uznania ich za środki trwałe dla celów podatkowych wynikających z art. 16a ust. 1 ustawy o PDOP, wobec czego Szpital rozpoznaje wartość naliczanych od nich odpisów amortyzacyjnych jako różnice trwałe i nie rozpoznaje ich jako koszty uzyskania przychodów na gruncie PDOP.

Wnioskodawca użytkuje przedmiotowe nieruchomości do wykonywania wyłącznie celów statutowych, związanych z działalnością naukową, naukowo-techniczną, oświatową, w tym polegającą na kształceniu studentów, ochrony zdrowia, pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, w szczególności poprzez:

udzielanie świadczeń zdrowotnych w powiązaniu z realizacją zadań dydaktycznych i badawczych Uczelni, ze szczególnym uwzględnieniem świadczeń wysokospecjalistycznych i promocji zdrowia, w tym wdrażania nowych technologii medycznych oraz metod leczenia,
przygotowywanie osób do wykonywania zawodów medycznych i kształcenie osób wykonujących zawody medyczne,
uczestniczenie w realizacji programów zdrowotnych oraz naukowych zlecanych/ organizowanych przez instytucje naukowe, zakłady pracy, organizacje państwowe i społeczne, jednostki samorządu terytorialnego i inne podmioty krajowe i zagraniczne,
prowadzenia działalności gospodarczej (o ile nie pozostaje to w sprzeczności z obowiązującym prawem, nie ogranicza realizacji zadań dydaktycznych i naukowo- badawczych Uczelni, nie ogranicza dostępu do świadczeń zdrowotnych udzielanych osobom uprawnionym na podstawie obowiązujących przepisów) obejmującej:
1. realizowanie usług,
2. prowadzenie szkoły rodzenia,
3. dzierżawienie pomieszczeń i urządzeń.

Prowadzenie działalności gospodarczej w budynkach X i Y wymaga każdorazowo zgody Uczelni. Szpital na podstawie otrzymanej od Uczelni zgody wydzierżawił lub wynajął część powierzchni budynków podmiotom zewnętrznym, w szczególności do wykonywania działalności gastronomicznej (restauracje, bufety, udostępnienie powierzchni pod automaty z napojami i przekąskami), sprzedaży artykułów medycznych, prowadzenia aptek, salonów fryzjersko-kosmetycznych, punktów ksero. Ponadto Ośrodek wynajmuje miejsca pod bankomat, pomieszczenia dystrybucyjne, szatnie, sanitariaty, powierzchnie pod gabloty reklamowe, obrazy, powierzchnię dachu pod anteny telekomunikacyjne, miejsca postojowe dla pojazdów samochodowych, pomieszczenia na cele biurowe i adresowe stowarzyszeń, towarzystw, organizacji pożytku publicznego.

Szpital przeznacza swoje dochody (zarówno te osiągane z podstawowej działalności jak też z dzierżawy i wynajmu budynków na rzecz podmiotów zewnętrznych) wyłącznie do wykonywania działalności naukowej, naukowo-technicznej, oświatowej. W związku z takim przeznaczeniem dochodów Wnioskodawca korzysta z przedmiotowego zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP.

W przyszłości Uczelnia planuje przekazać darowiznę na rzecz Wnioskodawcy w postaci nieruchomości:

budynków X, Y etap I,
budynku Y etap II - po zakończeniu jego budowy; przedmiotem darowizny będzie kompletny, zdatny do użytkowania budynek, a nie ponoszone przez Uczelnię nakłady na jego budowę,
gruntów, na których wybudowane są te budynki.

W związku z otrzymaniem takiej darowizny Wnioskodawca przyjmie nabyte w tej formie nieruchomości na stan środków trwałych dla celów rozliczeń PDOP. Sposób wykorzystania otrzymanych nieruchomości po dokonaniu darowizny nie zmieni się w stosunku do dotychczasowego. To znaczy, że od momentu, w którym Szpital stanie się ich właścicielem, dalej będzie prowadził w nich działalność statutową, będzie wydzierżawiał i wynajmował pomieszczenia i powierzchnie podmiotom zewnętrznym w przedstawionym wcześniej zakresie, a osiągane z tych tytułów dochody będzie przeznaczał wyłącznie do wykonywania działalności naukowej, naukowo-technicznej, oświatowej.

W związku z tym po stronie Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości dotyczące prawidłowości rozliczenia darowizny na gruncie PDOP, o których wyjaśnienie Szpital prosi w niniejszym wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w wyniku otrzymanej darowizny uzyska przychód podatkowy, który podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP?
Czy Wnioskodawca powinien ustalić wartość początkową środków trwałych w postaci nabytych w drodze darowizny gruntów i budynków w mniejszej z dwóch wartości - wartości rynkowej w dniu nabycia lub wartości wynikającej z umowy darowizny, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP?
Czy Wnioskodawca powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych nabytych w drodze darowizny budynków stanowiących środki trwałe od ich wartości początkowej ustalonej w sposób przedstawiony w pytaniu nr 2, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki trwałe wprowadzono do ewidencji środków trwałych dla celów rozliczenia PDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W wyniku otrzymanej darowizny uzyska przychód podatkowy podlegający zwolnieniu z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 1.

Ustawa o PDOP nie definiuje pojęcia przychodów podatkowych lecz zawiera katalog przykładowych przychodów. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP przychodem jest m.in. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym wartość rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie. Zasady ustalania wartości tego rodzaju przychodów wynikają z art. 12 ust. 5 ustawy o PDOP. Zgodnie z tym przepisem wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W oparciu o te zasady w ocenie Wnioskodawcy uzyska on przychód w związku z otrzymaniem w formie darowizny gruntów, budynków X, Y etap I oraz Y etap II. Wartość tych przychodów będzie podlegała ustaleniu w wartości rynkowej otrzymanych nieruchomości, tj. cen, jakie są stosowane w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu, stopnia zużycia, czasu i miejsca ich uzyskania oraz innych istotnych okoliczności wpływających na ich wartość.

Osiągnięte przychody z danego źródła są uwzględniane w dochodzie ze źródła przychodów, zdefiniowanym w art. 7 ust. 1 ustawy o PDOP jako nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.

Tak ustalony dochód z kolei zasadniczo stanowi podstawę opodatkowania w oparciu o normę prawną zawartą w art. 18 ust. 1 ustawy o PDOP. Co istotne, ustawodawca wprowadził zwolnienie przedmiotowe dla niektórych dochodów osiąganych przez podmioty spełniające określone warunki, przeznaczonych na odpowiednie cele. Przykładem takiego zwolnienia jest dochód osiągany przez podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP).

Przedmiotowe zwolnienie nie ma zastosowania do podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1c ustawy o PDOP, to jest:

przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni i spółek,
przedsiębiorstw komunalnych mających osobowość prawną dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów,
samorządowe zakłady budżetowe oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.

Reasumując podatnik może skorzystać z przedmiotowego zwolnienia w takim zakresie, w jakim:

prowadzi działalność w obszarach wynikających z przywołanego przepisu,
przeznaczy osiągane dochody na tę działalność,
nie jest podmiotem wymienionym w art. 17 ust. lc ustawy o PDOP.

Wnioskodawca przedstawił w opisie zdarzeń przyszłych, że aktualnie użytkuje nieruchomości mające być przedmiotem darowizny na jego rzecz do wykonywania wyłącznie celów statutowych, związanych z działalnością naukową, naukowo-techniczną, oświatową (w tym polegającą na kształceniu studentów, ochrony zdrowia, pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów) oraz wynajmuje lub wydzierżawia określone powierzchnie i pomieszczenia podmiotom zewnętrznym w sposób, który nie zakłóca wykonywanej przez Ośrodek działalności statutowej. Szpital przeznacza i po otrzymaniu darowizny dalej będzie przeznaczał swoje dochody (zarówno te osiągane z podstawowej działalności jak też z dzierżawy i wynajmu budynków na rzecz podmiotów zewnętrznych) wyłącznie do wykonywania działalności naukowej, naukowo-technicznej, oświatowej. Wobec tego przychody z tytułu otrzymania darowizny nieruchomości powinny być uwzględniane w dochodzie podlegającym zwolnieniu z PDOP.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajmował już stanowisko w interpretacjach indywidualnych wydanych podatnikom podobnym stanach faktycznych i w tym samym stanie prawnym. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 04 października 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.267.2019.l.HK organ podatkowy stwierdził, że: wszelkie dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę, które będą faktycznie przeznaczone i bez względu na termin wydatkowane w celu prowadzenia Ośrodka będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa ww. przepisie. Jednocześnie należy zauważyć, że osiąganie dochodu z tytułu odpłatnego udostępnienia części pomieszczeń Ośrodka nie będzie miało wpływu na uprzednio nabyte przez Fundację prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu otrzymania darowizny w postaci Ośrodka, o ile środki uzyskane z udostępnienia lokali zostaną przeznaczone i bez względu na termin wydatkowane na cele statutowe Fundacji.

Odnosząc się natomiast do kwestii zwolnienia z opodatkowania dochodu Fundacji uzyskanego z tytułu odpłatnego udostępnienia części pomieszczeń, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca prowadzi działalność statutową zgodną z przepisami art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochód Fundacji uzyskany z udostępnienia części nieruchomości otrzymanych w drodze darowizny, obecnie wykorzystywanych przez Wnioskodawcę na realizację celów statutowych, przeznaczony na realizację tych celów, może korzystać ze zwolnienia określonego przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Analogiczne stanowisko organu podatkowego wynika z interpretacji indywidualnej z 26 października 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.773.2016.l.AW, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził, iż otrzymana przez Wnioskodawcę darowizna przeznaczona na prowadzenie Ośrodka stanowi realizacje celów statutowych Fundacji, które są zbieżne z celami o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop. Zatem, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę, które będą faktycznie przeznaczone i bez względu na termin wydatkowane w celu prowadzenia Ośrodka będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa ww. przepisie.

Mając na względzie przywołane regulacje i podejście prezentowane dotychczas przez organy podatkowe, w ocenie Wnioskodawcy osiągany przez niego dochód generowany w związku z przedstawionym wykorzystaniem nieruchomości spełnia i będzie spełniał warunki wyszczególnione w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP. W związku z tym, zdaniem Szpitala, otrzymanie w formie darowizny gruntów, budynku X, budynku Y etap I oraz Y etap II (po zakończeniu budowy) będzie stanowić przychód, który należy uwzględnić w dochodzie objętym zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP.

Ad. 2

Wnioskodawca powinien ustalić wartość początkową środków trwałych w postaci nabytych w drodze darowizny gruntów i budynków w mniejszej z dwóch wartości - wartości rynkowej z dnia nabycia lub wartości wynikającej z umowy darowizny, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o PDOP amortyzacji podlegają w szczególności nabyte budowle, budynki, które:

stanowią własność lub współwłasność podatnika,
są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
ich przewidywalny okres używania będzie dłuższy niż rok,
są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Natomiast amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zgodnie z art. 16c pkt 1 ustawy o PDOP.

Ustawodawca wprowadził szczegółowe zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych uzależnione w szczególności od sposobu ich nabycia. Na podstawie art. l6g ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP wartość początkową środków trwałych nabytych w nabytych w drodze darowizny lub w inny nieodpłatny sposób stanowi ich wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy przepis ten należy zastosować w taki sposób, iż wartość środków trwałych w postaci otrzymanych gruntów, budynków X, Y etap I oraz Y etap II będzie podlegała rozpoznaniu w niższej z dwóch wartości:

wartości rynkowej z dnia nabycia lub
wartości wynikającej z umowy darowizny (w tym przypadku sporządzonej w formie aktu notarialnego.

Ad. 3

Wnioskodawca powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych nabytych w drodze darowizny budynków stanowiących środki trwałe od ich wartości początkowej ustalonej w sposób przedstawiony w pytaniu nr 2, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki trwałe wprowadzono do ewidencji środków trwałych dla celów rozliczenia PDOP.

Zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych reguluje w szczególności art. 16h ust. 1 ustawy o PDOP. Wskazuje on na obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki trwałe wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Samo wprowadzenie środków trwałych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako czynność determinująca dokonywanie odpisów amortyzacyjnych następuje najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania, zgodnie z art. 16d ust. 2 ustawy o PDOP.

Odnosząc powyższe zasady do przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, w ocenie Wnioskodawcy powinien on dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej budynków X, Y etap I i Y etap II ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP, w sposób przedstawiony w stanowisku w zakresie pytania nr 2, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu wpisania ich do ewidencji środków trwałych na skutek nabycia ich w drodze darowizny.

Zdaniem Wnioskodawcy takiego sposobu rozliczenia odpisów amortyzacyjnych nie wpływa to, Szpital aktualnie używa przedmiotowych nieruchomości i umarza je dla celów rachunkowości. Jak zostało to przedstawione w opisie zdarzeń przyszłych, zobowiązują go do tego przepisy ustawy o działalności leczniczej i przyjęte zasady rachunkowości. Wnioskodawca aktualnie nie jest właścicielem ani współwłaścicielem tych nieruchomości, w związku z czym nie spełniają one warunków do uznania ich jako środki trwałe zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o PDOP. Naliczane odpisy amortyzacyjne są rozpoznawane wyłącznie w rachunku zysków i strat sporządzanym dla celów rachunkowych, Szpital nie rozpoznaje ich jako koszty uzyskania przychodów na gruncie PDOP.

W związku z tym, zgodnie z przedstawionymi wcześniej argumentami, to dzień otrzymania darowizny będzie momentem, od którego odnoszone będą obowiązki Wnioskodawcy związane z wprowadzeniem środków trwałych do ewidencji i dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych dla potrzeb rozliczenia PDOP.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż w przypadku uznania za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 1, w związku z wykorzystaniem amortyzowanych środków trwałych wyłącznie do działalności gospodarczej, z tytułu wykonywania której dochody podlegają zwolnieniu z PDOP, nie będzie zaliczał odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a tiret drugie ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów - art. 7 ust. 2 ww. ustawy. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;
wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie powołanego art. 12 ust. 1 updop można stwierdzić, że podatek dochodowy od osób prawnych obejmuje swoim zakresem wszelkie wpływy majątkowe powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, a także otrzymane z innych tytułów. Jednocześnie stwierdzić należy, że podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku, który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. W związku z powyższym należy stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych). Na podstawie art. 12 ust. 5 updop, wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Ponadto, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W tym miejscu wskazać także należy, że pod pojęciem darowizny, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.), należy rozumieć umowę darowizny, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Przysporzenie w drodze darowizny może przybrać postać pieniędzy, określonych rzeczy należących do darczyńcy lub innych przysługujących mu praw majątkowych. Świadczenie na rzecz obdarowanego może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego – do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów). Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze. Darowizna jest umową jednostronnie zobowiązującą, która może być zawarta na zasadach ogólnych prawa cywilnego pomiędzy wszystkimi podmiotami (osoby fizyczne, prawne i ułomne osoby prawne). Nie istnieją w zasadzie żadne ograniczenia co do możności przyjmowania darowizn, okolicznością przesądzającą w tym zakresie jest posiadanie zdolności prawnej. Umowa darowizny jest umową konsensualną, co oznacza, że wywołuje ona skutki z chwilą złożenia zgodnych oświadczeń woli przez darczyńcę i obdarowanego. Cechą istotnie wyróżniającą umowę darowizny od wielu umów nazwanych, uregulowanych kodeksie cywilnym, jest jej nieodpłatność. Świadczenie darowizny jest bezpłatne tylko wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca, dokonując na rzecz drugiej strony przysporzenia, nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania umowy darowizny, ani też w przyszłości. Skutkiem zawarcia ww. umowy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest uzyskanie przez obdarowanego nieodpłatnego świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest szpitalem klinicznym, podmiotem leczniczym utworzonym przez Uniwersytet Medyczny. Wnioskodawca prowadzi działalność leczniczą - realizuje w 98% kontrakt na świadczenie medyczne z Narodowym Funduszem Zdrowia. Dla celów wykonywania tej działalności Uczelnia przekazała Wnioskodawcy w nieodpłatne użytkowanie grunty oraz budynki X i Y etap I. Aktualnie trwa budowa budynku Y etap II, który także ma być przekazany do używania przez Wnioskodawcę i również jest przedmiotem niniejszego wniosku; zakończenie realizacji inwestycji planowane jest w 2021 r. Z uwagi na postanowienia art. 56 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz w oparciu o przyjęte zasady rachunkowości Szpital był zobowiązany do uwzględnienia we własnym majątku wartości otrzymanych od Uczelni nieruchomości i dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych, o ile stanowią środki trwałe. Takie składniki majątku w ocenie Wnioskodawcy nie spełniają kryteriów uznania ich za środki trwałe dla celów podatkowych wynikających z art. 16a ust. 1 ustawy o PDOP, wobec czego Szpital rozpoznaje wartość naliczanych od nich odpisów amortyzacyjnych jako różnice trwałe i nie rozpoznaje ich jako koszty uzyskania przychodów na gruncie PDOP. Wnioskodawca użytkuje przedmiotowe nieruchomości do wykonywania wyłącznie celów statutowych, związanych z działalnością naukową, naukowo-techniczną, oświatową, w tym polegającą na kształceniu studentów, ochrony zdrowia, pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, w szczególności poprzez:

udzielanie świadczeń zdrowotnych w powiązaniu z realizacją zadań dydaktycznych i badawczych Uczelni, ze szczególnym uwzględnieniem świadczeń wysokospecjalistycznych i promocji zdrowia, w tym wdrażania nowych technologii medycznych oraz metod leczenia,
przygotowywanie osób do wykonywania zawodów medycznych i kształcenie osób wykonujących zawody medyczne,
uczestniczenie w realizacji programów zdrowotnych oraz naukowych zlecanych/ organizowanych przez instytucje naukowe, zakłady pracy, organizacje państwowe i społeczne, jednostki samorządu terytorialnego i inne podmioty krajowe i zagraniczne,
prowadzenia działalności gospodarczej (o ile nie pozostaje to w sprzeczności z obowiązującym prawem, nie ogranicza realizacji zadań dydaktycznych i naukowo- badawczych Uczelni, nie ogranicza dostępu do świadczeń zdrowotnych udzielanych osobom uprawnionym na podstawie obowiązujących przepisów) obejmującej:
1. realizowanie usług,
2. prowadzenie szkoły rodzenia,
3. dzierżawienie pomieszczeń i urządzeń.

W przyszłości Uczelnia planuje przekazać darowiznę na rzecz Wnioskodawcy w postaci nieruchomości:

budynków X, Y etap I,
budynku Y etap II - po zakończeniu jego budowy; przedmiotem darowizny będzie kompletny, zdatny do użytkowania budynek, a nie ponoszone przez Uczelnię nakłady na jego budowę,
gruntów, na których wybudowane są te budynki.

Wnioskodawca powziął m.in.wątpliwość, czy w wyniku otrzymanej darowizny uzyska przychód podatkowy, który podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca otrzyma w formie darowizny składniki majątku, o których mowa we wniosku to na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 updop uzyska z tego tytułu przychód podatkowy. Ustawodawca przewidział jednak możliwość zwolnienia niektórych dochodów od opodatkowania podatkiem dochodowym.

I tak zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a ustawy. Ważny jest bowiem cel na jaki ten dochód jest przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia, przy czym źródłem dochodów mogą być przykładowo dochody z działalności statutowej, z działalności gospodarczej.

Omawiane zwolnienie przedmiotowe posiada jednak ograniczenia. Stosownie do art. 17 ust. 1a updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;
dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Art. 17 ust. 1b updop stanowi natomiast, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

W tym miejscu należy podkreślić, że zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, dotyczy podatników, których celem statutowym jest określona w przepisie działalność. Ponadto, przepisy ograniczają zakres podmiotowy zwolnienia, poprzez wyłączenie spod możliwości jego zastosowania dochodów różnych grup podatników czy to z uwagi na rodzaj ich działalności czy też określoną formę organizacyjną. Ze zwolnienia nie mogą korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni z art. 17 ust. 1c updop:

przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie i spółki;
przedsiębiorstwa komunalne mające osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów;
samorządowe zakłady budżetowych oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych – jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.

Należy mieć na uwadze, że przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej), dlatego też muszą być stosowane w sposób ścisły i jakakolwiek wykładnia rozszerzająca w odniesieniu do przepisów dotyczących ww. preferencji podatkowych jest niedopuszczalna. Również określenie celów statutowych pod kątem uprawnień podatkowych musi być precyzyjne. Z podatkowego punktu widzenia chodzi bowiem o zwolnienie dochodu od podatku, a zatem zastosowanie instytucji będącej wyjątkiem od reguły, jaką jest opodatkowanie dochodów osób prawnych.

Mając na uwadze brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, należy wskazać, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia będzie możliwe w przypadku spełnienia następujących warunków:

podatnik prowadzi działalność statutową we wskazanych powyżej zakresach (jego działalność statutowa odpowiada przynajmniej jednej z wymienionych powyżej),
podatnik nie zalicza się do podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1c updop,
podatnik przeznaczył oraz wydatkował, bez względu na termin, osiągnięte dochody na cel wskazany w statucie, odpowiadający celowi wskazanemu w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop.

Powyższe oznacza, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.

Zatem, warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop jest, aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.

Zauważyć należy, że w opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że sposób wykorzystania otrzymanych nieruchomości po dokonaniu darowizny nie zmieni się w stosunku do dotychczasowego. Oznacza to, że od momentu, w którym Szpital stanie się ich właścicielem, dalej będzie prowadził w nich działalność statutową, tj. działalność naukową, naukowo-techniczną, oświatową, w tym polegającą na kształceniu studentów, działalność w zakresie ochrony zdrowia, pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, jak również będzie wydzierżawiał i wynajmował pomieszczenia i powierzchnie podmiotom zewnętrznym w przedstawionym wcześniej zakresie, a osiągane z tych tytułów dochody będzie przeznaczał wyłącznie do wykonywania działalności naukowej, naukowo-technicznej, oświatowej.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że dochód Wnioskodawcy powstały w wyniku otrzymania wskazanej we wniosku darowizny w postaci nieruchomości będzie podlegał zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, jednak tylko w tej części w jakiej nieruchomości te będą wykorzystywane na wskazane powyżej a wymienione w ww. przepisie cele statutowe. Natomiast dochód uzyskany z darowizny nieruchomości w części w jakiej nieruchomość ta będzie wydzierżawiana i wynajmowana podmiotom zewnętrznym nie będzie podlegał zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych niezależnie od faktu, iż dochód uzyskany z tej działalności (najmu) będzie przeznaczany na działalność statutową Wnioskodawcy. W takim bowiem zakresie dochód powstały w wyniku otrzymania darowizny nie służy realizacji celów statutowych Wnioskodawcy, lecz prowadzonej działalności gospodarczej, z której dopiero dochody mogą podlegać zwolnieniu od opodatkowania (kwestia ta nie jest jednak przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej).

W tym momencie nie ma więc znaczenia fakt, że dochód uzyskany z wynajmu tych nieruchomości zostanie przeznaczony na działalność statutową Wnioskodawcy, bowiem o możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop decyduje przeznaczenie konkretnego dochodu, a nie dochodu uzyskanego dzięki nowo nabytemu środkowi trwałemu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi również kwestia sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych otrzymanych w drodze darowizny, jak również dokonywania odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tych środków trwałych.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 836 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Istotą amortyzacji jest rozłożenie w czasie jednorazowego wydatku poniesionego na zakup, czy wytworzenie danego środka trwałego.

Podstawę odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, a wysokość tych odpisów uzależniona jest m.in. od przewidywanego okresu użytkowania danego środka trwałego.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia;

W myśl art. 16c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają m.in. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 16d ust. 2 ustawy o CIT, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że wartość środków trwałych, o których mowa we wniosku otrzymanych w darowiźnie należy ustalić w wartości rynkowej z dnia nabycia lub wartości wynikającej z umowy darowizny jeżeli kwota w niej zawarta będzie niższa od wartości rynkowej. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

W kwestii natomiast ustalenia czy Wnioskodawca powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych nabytych w drodze darowizny budynków stanowiących środki trwałe od ich wartości początkowej, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki trwałe wprowadzono do ewidencji środków trwałych dla celów rozliczenia PDOP należy zauważyć, że zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem Wnioskodawca winien dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych otrzymanych w darowiźnie począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych w kwocie w wartości rynkowej z dnia nabycia lub wartości wynikającej z umowy darowizny jeżeli kwota w niej zawarta będzie niższa od wartości rynkowej jak już wskazano powyżej.

Należy jednak zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie mógł zaliczyć do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od tych części wartości początkowych nieruchomości budynkowych, w których będzie prowadził działalność statutową o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a) updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego.

Przepis ten wyłącza możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od składników majątku nabytych nieodpłatnie, m.in. w sytuacji kiedy przychód (dochód) uzyskany z tego tytułu jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jak ma to miejsce w omawianej sprawie.

Mając na uwadze powyższe skoro Wnioskodawca uzyska dochód z tytułu darowizny środków trwałych w postaci nieruchomości i część tego dochodu będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop to nie będzie on mógł zaliczać do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od tej części środków trwałych. Natomiast w zakresie w jakim nabyte w drodze darowizny nieruchomości budynkowe będą wykorzystywane do działalności gospodarczej, stosowna część odpisów amortyzacyjnych będzie mogła stanowić koszt podatkowy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie objętym pytaniem oznaczonym we wniosku Nr 3 dot. wyłącznie ustalenia momentu od którego Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartość początkowej nabytych w drodze darowizny budynków, z ww. zastrzeżeniem (dot. zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów podatkowych) – uznano za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

ustalenia, czy darowizna w postaci nieruchomości, o których mowa we wniosku będzie po stronie Wnioskodawcy generować dochód podatkowy zwolniony od opodatkowania:
- w części w jakiej nieruchomości te będą wykorzystywane do prowadzenia działalności statutowej – jest prawidłowe,
- w części w jakiej nieruchomości te będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe,
sposobu ustalenia wartości początkowej nabytych w drodze darowizny środków trwałych – jest prawidłowe,
momentu, od którego Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych w drodze darowizny budynków – jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin