Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.340.2020.2.KR
z 5 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2020 r. (data wpływu 5 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2020 r. (data wpływu 12 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie utraty warunków opodatkowania w formie karty podatkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2020 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie utraty warunków opodatkowania w formie karty podatkowej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 3 lipca 2020 r., nr 0115-KDIT3.4011.340.2020.1.KR, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 3 lipca 2020 r. a zostało doręczone 7 lipca 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 12 lipca 2020 r. (data wpływu 12 lipca 2020 r.), za pośrednictwem portalu ePUAP.

We wniosku przedstawiono, po uzupełnieniu, następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności usługowej (usługi ślusarskie, usługi w zakresie mechaniki maszyn- PKD 25.62.Z 33.12.Z.). Jest On zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Opłaca zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej. W deklaracji PIT-16 Wnioskodawca wskazał, iż będzie wykonywał usługi ślusarskie oraz usługi w zakresie mechaniki maszyn. Podczas wykonywania przedmiotowej działalności gospodarczej, jako produkt uboczny powstają metalowe odpady, tj. wióry stalowe, aluminiowe oraz miedziane. Wytworzone wióry nie są przydatne w prowadzonej działalności gospodarczej, a ze względu na ich charakter muszą być oddane (zbyte) na złom, zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony środowiska i gospodarowania odpadami komunalnymi. Zgodnie z tymi przepisami przedsiębiorcy zobowiązani są do sporządzania i składania marszałkowi województwa rocznego sprawozdania o wytwarzanych odpadach i gospodarowaniu odpadami. Ponadto przedsiębiorca jest zobligowany do prawidłowego gospodarowania tymi odpadami oraz ich unieszkodliwiania. W przypadków metalowych odpadów jakimi są wióry metalowe, muszą być one wywiezione na złom przez przedsiębiorcę, który je wytworzył, co najmniej jeden raz na dwa lata. Maksymalny okres składowania zgodnie z powołanymi przepisami to dwa lata. Sprzedaż złomu metalowego musi być udokumentowana fakturą VAT, wystawioną na podstawie art. 17 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w CEIDG nie posiada i nigdy nie posiadał wpisanej działalności gospodarczej w zakresie handlu złomem metalowym. Również faktycznie nie wykonuje On działalności gospodarczej w zakresie handlu złomem.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zbycie odpadów produkcyjnych, tj. wiórów aluminiowych, miedzianych i stalowych, to inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi. Wskazano także, że do zbycia odpadów produkcyjnych będzie dochodziło jeden raz w roku, ze względu na konieczność corocznego obowiązku sporządzenie sprawozdania o wytwarzanych odpadach, gospodarowaniu nimi oraz ich unieszkodliwianiu.

W związku z tym zadano następujące pytanie.

Czy incydentalne (jeden raz w roku) przekazanie metalowych odpadów złomu, tj. metalowych wiórów (stalowych, aluminiowych, miedzianych) przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie usług ślusarskich oraz usług w zakresie mechaniki maszyn i wystawienie na tę okoliczność faktury sprzedaży, spowoduje utratę warunków opodatkowania w formie karty podatkowej na podstawie przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem wystawienie faktury VAT na sprzedaż metalowych odpadów złomu (metalowych wiórów powstałych przy wykonywaniu działalności gospodarczej) nie spowoduje utraty warunków opodatkowania w formie karty podatkowej. Zdaniem Wnioskodawcy nie jest to prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie handlu złomem, a wystawienie jeden raz w roku faktury na sprzedaż złomu (w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ślusarskich i usług w zakresie mechaniki maszyn), nie spełnia znamion definicji działalności gospodarczej na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43, z późn. zm.), osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej "tabelą", w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nieprzekraczającym stanu określonego w tabeli.

Ponadto, stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie;
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym;
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 4.

Usługi ślusarskie sklasyfikowane zostały w poz. 1 części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Usługi te - po spełnieniu warunków określonych w art. 25 ust. 1 ww. ustawy - mogą być opodatkowane w formie karty podatkowej przy maksymalnym zatrudnieniu trzech pracowników.

Zakres usług ślusarskich uprawniający do skorzystania i opodatkowania w formie karty podatkowej szczegółowo określono w poz. 1 załącznika nr 4 do cyt. ustawy. Zgodnie z opisem usługi ślusarskie to wyrób, naprawa i konserwacja wyrobów z metali oraz przy użyciu elementów z innych surowców, a w szczególności narzędzi prostych, narzędzi pomiarowych, mebli sprzętu gospodarstwa domowego i rolno-ogrodniczego, sprzętu i urządzeń sportowo-rekreacyjnych konstrukcji okuć, części armatur i innych elementów na potrzeby budownictwa, kas pancernych i kaset wózków dziecięcych i gospodarczych rowerów, części zamiennych i akcesoriów do pojazdów jednośladowych i maszyn, ogrodzeń metalowych wraz z ich montażem, galanterii artykułów powszechnego użytku z grupy 1001 drobiazgów oraz naprawa zabawek itp. Naprawa części mechanicznych maszyn i urządzeń. Naprawa i konserwacja sprzętu przeciwpożarowego. Inne prace i czynności towarzyszące niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi.

Natomiast usługi w zakresie mechaniki maszyn sklasyfikowane zostały w poz. 11 części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Usługi te - po spełnieniu warunków określonych w art. 25 ust. 1 ww. ustawy - mogą być opodatkowane w formie karty podatkowej przy maksymalnym zatrudnieniu czterech pracowników.

Zakres usług w zakresie mechaniki maszyn szczegółowo określono w poz. 11 załącznika nr 4 do cyt. ustawy. Zgodnie z opisem usługi w zakresie mechaniki maszyn to naprawa, konserwacja, montaż i demontaż maszyn i urządzeń mechanicznych przemysłowych, hydraulicznych i gospodarstwa domowego oraz pomp. Wyrób części zamiennych do maszyn. Obróbka ręczna i maszynowa części maszyn. Regulacja nowych naprawianych i konserwowanych maszyn urządzeń oraz kontrola ich sprawnego działania. Projektowanie wytwarzanych maszyn i urządzeń mechanicznych i hydraulicznych. Inne czynności towarzyszące niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi.

W przedmiotowym stanie faktycznym, przy prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (usługi ślusarskie, usługi w zakresie mechaniki maszyn), powstaje produkt uboczny, jakim są metalowe wióry (stalowe, aluminiowe, miedziane). Wytworzone wióry nie są przydatne w prowadzonej działalności gospodarczej, a ze względu na ich charakter muszą być oddane (zbyte) na złom, zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony środowiska i gospodarowania odpadami komunalnymi. Zgodnie z tymi przepisami przedsiębiorcy zobowiązani są do sporządzania i składania marszałkowi województwa rocznego sprawozdania o wytwarzanych odpadach i gospodarowaniu odpadami. Ponadto przedsiębiorca jest zobligowany do prawidłowego gospodarowania tymi odpadami oraz ich unieszkodliwiania. Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi działalności w zakresie handlu złomem, a jedynie spełnia przewidziane przepisami prawa wymogi. Ponadto wskazał On, że zbycie odpadów produkcyjnych, tj. wiórów aluminiowych, miedzianych i stalowych, to inne prace i czynności towarzyszące, niezbędne do całkowitego wykonania i wykończenia wyrobu lub świadczonej usługi.

Reasumując, Wnioskodawca przy spełnieniu wszystkich wyżej wymienionych warunków nie utraci prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej. Co za tym idzie, jego stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.