2020.08.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.99.2020.1.PJ
z 7 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 maja 2020 r. (data wpływu: 8 maja 2020 r.) uzupełnionego pismem z 8 maja 2020 r. (data wpływu do Organu: 20 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

braku obowiązku rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego – jest prawidłowe,
braku obowiązku składania deklaracji dla podatku akcyzowego – jest nieprawidłowe,
braku prowadzenia ewidencji zużycia energii elektrycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego, obowiązku składania deklaracji dla podatku akcyzowego oraz prowadzenia ewidencji zużycia energii elektrycznej. W dniu 20 maja 2020 r. do Organu wpłynęło pismo Wnioskodawcy z 8 maja 2020 r. przekazane zgodnie z właściwością przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w X. stanowiące uzupełnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka X. Sp. z o.o.(dalej: Spółka albo Wnioskodawca) jest producentem kosmetyków i farmaceutyków. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem akcyzy wyłącznie z tytułu wykorzystywania wyrobów akcyzowych zwolnionych z akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów energetycznych z zerową stawką akcyzy, to jest surowców i materiałów pomocniczych, wykorzystywanych w produkcji kosmetyków oraz produktów leczniczych. Spółka wybudowała instalację fotowoltaiczną na jednym z budynków produkcyjno-magazynowych na terenie zakładu produkcyjnego. Instalacja została uruchomiona jednakże bez podłączenia do sieci przesyłowej. Przedmiotowa instalacja fotowoltaiczna o mocy 98,82 kWp jest urządzeniem wytwarzającym prąd elektryczny korzystając jedynie z energii promieniowania słonecznego. Energia elektryczna uzyskiwana z instalacji wykorzystującej energię promieniowania słonecznego jest zaliczana do odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2015 r., poz. 478, ze zm.). Energia elektryczna w całości jest i w przyszłości będzie zużywana jedynie na własne potrzeby związane z prowadzeniem podstawowej działalności gospodarczej. Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne. Przedmiotowa instalacja jest pierwszą tego typu instalacją zainstalowaną przez spółkę. Z uwagi na to, że spółka nie ma doświadczenia związanego ze zużywaniem energii elektrycznej pozyskiwanej z tego typu instalacji, to nie może wykluczyć, że część energii elektrycznej będzie oddawała do spółki zajmującej się obrotem energią elektryczną. W związku z zakończeniem prac instalacyjnych nastąpiło pierwsze zużycie wyprodukowanej z instalacji energii. W związku z powyższym spółka powzięła wątpliwość co do obowiązków leżących po jej stronie wynikających z ustawy o podatku akcyzowym z 6 grudnia 2008 (Dz.U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Kiedy powstaje obowiązek aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego w trybie, o którym mowa w art. 16 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, z tytułu zużywania przez Wnioskodawcę energii elektrycznej, biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny?
Od kiedy powstaje obowiązek składania deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 24 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny?
Od kiedy powstanie obowiązek prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

Ad. 1

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym: „Podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Obowiązek, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, ma zastosowanie również do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Zgodnie z art. 16 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym „Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym lub powiadomieniu o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot gazowy ulegną zmianie, podmiot jest obowiązany zgłosić zmianę właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana. (...)”

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię.

Zgodnie z art. 16 ust. 7a. ustawy o podatku akcyzowym: „Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.” Przepis art. 16 ust. 7a ustawy o podatku akcyzowym należy odpowiednio stosować do aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego dla celów akcyzy, polegającej na otwarciu obowiązku podatkowego w akcyzie od energii elektrycznej. Według spółki biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy należy uznać, że u Wnioskodawcy obowiązek aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego powstaje przed czynnością jaką jest zużycie energii elektrycznej. Jednocześnie ten obowiązek nie powstaje u podmiotów, które jedynie zużywają energię elektryczną produkowaną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Instalacja fotowoltaiczna opisana w niniejszym wniosku korzysta jedynie z energii słonecznej, żadne wyroby energetyczne nie są zużywane do wytwarzania energii elektrycznej. Zatem warunek dotyczący wykorzystywania wyrobów energetycznych, od których akcyza została zapłacona akcyza w należnej wysokości nie ma zastosowania do sytuacji opisanej przez spółkę. Biorąc pod uwagę powyższe według spółki dopóki energia elektryczna produkowana z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii dopóty po stronie podmiotu zużywającego tę energię nie powstaje obowiązek rejestracji o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad. 2

Z przepisów art. 21 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego - za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

2. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe, według ustalonego wzoru,
obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego - za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania:

w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji uproszczonej, obliczenia i zapłaty akcyzy, o których mowa w art. 78 ust. 1 pkt 3;
w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji podatkowej, obliczenia i zapłaty akcyzy od energii elektrycznej, o których mowa w art. 24 ust. 1;
do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3;
do importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27-29.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Energia elektryczna uzyskiwana z instalacji fotowoltaicznej korzysta ze zwolnienia z akcyzy na podstawie par. 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.12.2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2525 ze zm.). Z brzmienia tego przepisu wynika, że:

„ § 5. ust. 1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 i 2245) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.”

W związku z tym, że energia elektryczna pozyskiwana z instalacji fotowoltaicznej korzysta ze zwolnienia z akcyzy to wypełnienie obowiązku dotyczącego składania deklaracji będzie dotyczyło jedynie wykazania ilości zużytej energii bez wykazywania podatku do zapłaty. Art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym obejmuje zużycie energii elektrycznej przez jej producenta, na potrzeby własnej działalności gospodarczej, co odpowiada stanowi faktycznemu przedstawionemu w niniejszym wniosku. Niemniej jednak korzystając ze zwolnienia z obowiązku rejestracji dla celów akcyzy (pytanie powyżej) Wnioskodawca nie powinien składać miesięcznych deklaracji AKC-4 wraz z załącznikami AKC-4/H, gdyż deklaracje te nie mogłyby zostać przyjęte przez właściwy organ podatkowy. Warunkiem koniecznym wprowadzenia deklaracji do systemu informatycznego organu podatkowego jest posiadanie przez konkretnego podatnika otwartego obowiązku podatkowego w danym podatku. Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy, obowiązek składania deklaracji podatkowej z tytułu zużycia energii elektrycznej korzystającej ze zwolnienia z podatku akcyzowego powstaje za miesiąc, w którym podmiot prowadzący działalność gospodarczą i zużywający energię elektryczną produkowaną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW był zobowiązany do zarejestrowania się jako podatnik podatku akcyzowego w trybie art. 16 ustawy o podatku akcyzowym. Innymi słowy obowiązek ten powstaje za miesiąc, w którym podmiot rozpoczął dostarczanie wyprodukowanej energii do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Ad. 3

Zgodnie z art. 138h. 1 ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5; 4) podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

3. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

4. Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.

5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.

6. W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Według spółki z art. 138h ust. 2 wynika, że spółka jako podmiot gospodarczy zużywający energię elektryczną wyprodukowaną za pomocą instalacji fotowoltaicznej o mocy nieprzekraczającej 1 MW, wykorzystującej jedynie energię promieni słonecznych nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 138h ust. 1 do momentu, w którym wyprodukowana w ten sposób energia nie będzie dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, czyli do momentu dostarczania tej energii do spółki zajmującej się obrotem energią elektryczną. Analogicznie do stanowiska do pytania nr 1, skoro do wytwarzania energii elektrycznej nie są wykorzystywane żadne wyroby energetyczne, zużywając energię elektryczną wyłącznie na potrzeby własne Wnioskodawca aktualnie korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji, przewidzianego w art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku akcyzowego:

w zakresie braku obowiązku rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego – prawidłowe,
w zakresie braku obowiązku składania deklaracji dla podatku akcyzowego – nieprawidłowe,
w zakresie braku prowadzenia ewidencji zużycia energii elektrycznej – prawidłowe

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie – art. 9 ust. 2 ustawy.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 9 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną – art. 11 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2525 z późn. zm.) zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W myśl § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia w przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 i 2245) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Obowiązek, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, ma zastosowanie również do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego – art. 16 ust. 1 ustawy.

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości – art. 16 ust. 7a ustawy.

Stosownie do powyższego, przepisy wskazują, że z obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego należy wywiązać się przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej akcyzą. W rezultacie takiego zgłoszenia dokonuje podmiot, który jeszcze nie jest podatnikiem akcyzy. Status bowiem podatnika uzyskuje się w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ustawodawca przewidział wyjątki od konieczności złożenia zgłoszenia rejestracyjnego i w przypadku energii elektrycznej wyjątek ten został zawarty w art. 16 ust. 7a ustawy, zgodnie z którym przepis art. 16 ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Warunek ten nie będzie miał zastosowania do energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii, ponieważ odnawialne, niekopalne źródła energii takie jak energia promieniowania słonecznego nie stanowią wyrobów akcyzowych, od których byłaby należna akcyza, którą podmiot byłby zobowiązany zapłacić.

Oznacza to, że aby podmiot produkujący i zużywający energię elektryczną pochodząca z odnawialnych źródeł energii z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, nie był zobowiązany do składania zgłoszenia rejestracyjnego, niezbędne jest m.in., aby energia ta była zużywana w całości przez ten podmiot i nie była dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem akcyzy wyłącznie z tytułu wykorzystywania wyrobów akcyzowych zwolnionych z akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów energetycznych z zerową stawką akcyzy. Spółka wybudowała instalację fotowoltaiczną na jednym z budynków produkcyjno-magazynowych na terenie zakładu produkcyjnego. Instalacja została uruchomiona jednakże bez podłączenia do sieci przesyłowej. Przedmiotowa instalacja fotowoltaiczna o mocy 98,82 kWp jest urządzeniem wytwarzającym prąd elektryczny korzystając jedynie z energii promieniowania słonecznego.

Energia elektryczna w całości jest i w przyszłości będzie zużywana jedynie na własne potrzeby związane z prowadzeniem podstawowej działalności gospodarczej. Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego. Spółka nie może wykluczyć, że część energii elektrycznej będzie oddawała do spółki zajmującej się obrotem energią elektryczną. W związku z zakończeniem prac instalacyjnych nastąpiło pierwsze zużycie wyprodukowanej z instalacji energii.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą w pierwszej kolejności kwestii obowiązku aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego z tytułu zużywania energii elektrycznej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w analizowanej sprawie mamy do czynienia z czynnością podlegająca opodatkowaniu, którą będzie zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (czyli czynnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4). Tym samym zużyta przez Wnioskodawcę energia elektryczna, która została wytworzona w instalacji fotowoltaicznej i nie podlega przekazaniu do sieci zewnętrznej, będzie rodziła u Wnioskodawcy co do zasady obowiązek podatkowy.

Jednakże należy zauważyć, że w sprawie znajdzie wyłączenie z obowiązku dokonania rejestracji, o którym mowa w art. 16 ust. 7a ustawy, ponieważ Wnioskodawca jest podmiotem wytwarzającym energię elektryczną z instalacji fotowoltaicznej (do której nie będzie miał zastosowania warunek, zapłacenia akcyzy od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do jej produkcji) o mocy nieprzekraczającej 1 MW, która została uruchomiona bez podłączenia do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii i który zużywa tę energię jedynie na własne potrzeby związane z prowadzeniem podstawowej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1, zgodnie z którym nie będzie on zobowiązany do rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej jest prawidłowe.

W tym miejscu należy wskazać, że obowiązek rejestracji (w przypadku Spółki – aktualizacji zgłoszenia) powstanie w momencie, w którym energia elektryczna produkowana z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW będzie dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Niezależnie od obowiązku rejestracji wynikającego z art. 16 ust. 1 ustawy, ustawodawca w przypadku energii elektrycznej przewidział szereg obowiązków ciążących m.in. na podmiotach wytwarzających i zużywających energię elektryczną, tj. podmiotach dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą i na których ciążyć będzie obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Jednocześnie stosownie do art. 24 ust. 2 przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu oznaczonym nr 2 dotyczą obowiązku składania przez spółkę deklaracji w zakresie podatku akcyzowego do właściwego organu podatkowego.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca jest obowiązany do składania deklaracji na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jako podmiot nie posiadający koncesji jest podatnikiem z tytułu czynności o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, w sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy.

Ponadto przepis ten nie ma zastosowania jedynie do podmiotów posiadających koncesję, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Wnioskodawca zużywając wyprodukowaną przez siebie energię elektryczną wykonuje czynność podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy. Czynność ta zgodnie z § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego jest zwolniona jako zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

Jednakże cytowane wyżej przepisy wyłączają obowiązek składania deklaracji przez podmiot zużywający energię elektryczną tylko w przypadku zwolnień, o których mowa w art. 30 ust. 6 lub 7 ustawy, nie zaś w przypadku zwolnień § 5 cytowanego rozporządzenia. Oznacza to, że Wnioskodawca pomimo, że wykonuje czynności, które są zwolnione z podatku akcyzowego będzie zobowiązany do złożenia deklaracji.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że obowiązek składania deklaracji powstaje za miesiąc, w którym podmiot rozpoczął dostarczanie wyprodukowanej energii do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy nakłada na podatnika zużywającego energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Ewidencja ta powinna zawierać dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości m.in. energii elektrycznej wyprodukowanej oraz energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne.

Wyjątek od tej zasady został określony w art. 138h ust. 2 ustawy, zgodnie z którym przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie zatem z powyższym aby podmiot produkujący i zużywający energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, nie był zobowiązany do prowadzenia ewidencji, niezbędne jest m.in., aby energia ta była zużywana w całości przez ten podmiot i nie była dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu oznaczonym nr 3 dotyczą obowiązku prowadzenia ewidencji zużycia energii elektrycznej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca produkując energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, przy produkcji której nie są wykorzystywane wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy (lecz energia promieniowania słonecznego) i zużywając tę energię elektryczną na własne potrzeby nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy.

Na podstawie cytowanego powyżej art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i4 ustawy. Jednocześnie w myśl art. 138h ust. 2 ustawy przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Zatem w przypadku zużycia energii elektrycznej przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, jak wskazano w niniejszym wniosku, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej bowiem w analizowanym przypadku znajdzie zastosowanie art. 138h ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że obowiązek prowadzenia ewidencji powstanie za miesiąc, w którym energia elektryczna produkowana z generatorów będzie dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin