Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.317.2020.2.JSU
z 7 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2020 r. (data wpływu 17 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z 17 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn.: „…” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2020 r. do organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn.: „…”. Wniosek został uzupełniony pismem z 17 lipca 2020 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 14 lipca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.317.2020.1.JSU.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina w latach 2020 - 2021 będzie realizowała projekt pn.: „…” w ramach Działania 6.1. Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne, typ 2 projektu: Budowa i przebudowa dróg powiatowych i gminnych, Oś priorytetowa VI Transport, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Przedmiotem projektu jest budowa publicznej drogi gminnej. Prace związane z przebudową drogi zakwalifikowano jako „budowę” ze względu na konieczną zmianę granicy przedmiotowego pasa drogowego, zgodnie z art. 3 ust. 6 Prawo Budowlane. Długość odcinka wynosi 1280,75 m.

Inwestycja ma na celu uporządkowanie i znormalizowanie wszystkich parametrów technicznych ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa ruchu drogowego i pieszego, odprowadzenie wód deszczowych z pasa drogowego poprzez kanalizację deszczową i rowy przydrożne do istniejących odbiorników oraz budowę kanału technologicznego.

Zakres kosztów obejmuje: kompleksowe roboty budowlane związane z przebudową pasa drogowego, nadzór inwestorski, opracowanie dokumentacji technicznej oraz promocję projektu.

1. Roboty budowlane: Zadanie obejmuje budowę publicznej drogi gminnej. Długość odcinka objętego inwestycja wynosi 1280,75 m i zaczyna się w pikietażu 0+000 km a kończy 1+280,75 km.
   Szczegółowy podział techniczny zaprezentowany został w opracowanej dokumentacji projektowej i kosztorysie. Zgodnie z dokumentacją załączoną do …, przedmiotowy koszt obejmuje przede wszystkim następujące zdania:
   
   • wytyczenie pasa drogi,
   • wycinka drzew,
   • roboty rozbiórkowe,
   • roboty ziemne,
   • kanalizacja deszczowa, rowy przydrożne, zabezpieczenia, ogrodzenia ochronno-naprowadzające, odwodnienie liniowe, kanał technologiczny,
   • przepusty poprzeczne,
   • krawężniki, oporniki betonowe, ścieki z kostki betonowej,
   • jezdnia asfaltobetonowa, pobocza, wjazdy do posesji (tylko w części obejmujące zakres pasa drogowego),
   • oznakowanie pionowe i poziome,
   • oznakowanie na czas prowadzenia robót,
   • bariery energochłonne,
   • geodezyjny operat powykonawczy.
2. Nadzór inwestorski: wydatek obejmuje nadzór inwestorski nad działaniami projektowymi, tj. budową infrastruktury gminnej drogi publicznej w ciągu ul…., przez cały okres trwania robót budowlano-instalacyjnych. Wydatek będzie obejmował koszty Inspektora nadzoru inwestorskiego z branży wymaganych w ramach inwestycji.
   
3. Promocja projektu: wydatek będzie obejmował zakup tablicy pamiątkowej/informacyjnej.
   
4. Dokumentacja techniczna: stanowi wydatek niekwalifikowany w projekcie i obejmuje opracowanie dokumentacji projektowej, tj. projektu technologicznego wraz załącznikami, kosztorysu i specyfikacji technicznej.
   Wnioskodawca wybrał wykonawcę w drodze publicznego zapytania ofertowego zgodnie z ustawą prawo zamówień publicznych. Wartość wydatku jest zgodna z umową z dnia 28.11.2016 r. podpisaną pomiędzy Wnioskodawcą a Wykonawcą dokumentacji projektowej.
   Koszt obejmuje:
   
   • 67 500,00 zł to koszt wykonania dokumentacji.
   • 7 500,00 zł to koszt nadzoru autorskiego - termin wykonania nadzoru autorskiego: od daty rozpoczęcia robót budowlanych do dnia planowanego terminu zakończenia robót budowlanych.
   
   
   

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że zarówno towary i usługi jak i efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest wskazana jako nabywca na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn.: „…”.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie :

Czy Gmina ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn.: „…”?

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług związanego z realizowanym projektem pn.: „…” w związku z brakiem bezpośredniego związku pomiędzy dokonanymi zakupami dotyczącymi realizowanego zadania, a wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi. Projekt objęty inwestycją należy do zadań własnych Gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2020. poz. 713).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym, na mocy art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713; dalej jako: „ustawa o samorządzie gminnym”) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje inwestycję pn.: „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Przedmiotem projektu jest budowa publicznej drogi gminnej. Prace związane z przebudową drogi zakwalifikowano jako „budowę” ze względu na konieczną zmianę granicy przedmiotowego pasa drogowego, zgodnie z art. 3 ust. 6 Prawo Budowlane.

Inwestycja ma na celu uporządkowanie i znormalizowanie wszystkich parametrów technicznych ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa ruchu drogowego i pieszego, odprowadzenie wód deszczowych z pasa drogowego poprzez kanalizację deszczową i rowy przydrożne do istniejących odbiorników oraz budowę kanału technologicznego.

Zakres kosztów obejmuje: kompleksowe roboty budowlane związane z przebudową pasa drogowego, nadzór inwestorski, opracowanie dokumentacji technicznej oraz promocję projektu.

Wnioskodawca wybrał wykonawcę w drodze publicznego zapytania ofertowego zgodnie z ustawą prawo zamówień publicznych. Wartość wydatku jest zgodna z umową z dnia 28.11.2016 r. podpisaną pomiędzy Wnioskodawcą a Wykonawcą dokumentacji projektowej. Zarówno towary i usługi jak i efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn.: „…”?

Na podstawie powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek planowanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z realizowaną inwestycją wynika, że nabycie towarów i usług nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Ponadto realizowany projekt nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Podsumowując, Gmina nie ma możliwości odliczenia poniesionego w trakcie realizacji operacji: „…” podatku od towarów i usług, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - nabywane towary i usługi nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi, a efekty zrealizowanego projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.