Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.304.2020.1.MBD
z 7 sierpnia 2020 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 maja 2020 r. (data wpływu 19 maja 2020 r.), uzupełnionym 7 i 14 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub dowolnego ich podwyższenia (do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu) (pytanie oznaczone we wniosku nr 7) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub dowolnego ich podwyższenia (do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu). Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.217.2020.1.MBD wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 7 i 14 lipca 2020 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:
Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”), prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Strefa”, „SSE”) na podstawie:
- Zezwolenia Nr (…) z 30 marca 2017 r.
- Zezwolenia Nr (…) z 15 października 2015 r. i
- Zezwolenia Nr (…) z 20 lutego 2013 r.
Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. produkcja profesjonalnych zestawów do utrzymywania czystości oraz detali z tworzyw sztucznych m.in. dla przemysłu motoryzacyjnego, elektronicznego, AGD, kosmetycznego i budowlanego.
Spółka nabyła prawo do korzystania i korzysta ze „strefowego” zwolnienia podatkowego na podstawie posiadanych zezwoleń strefowych.
Spółka wskazuje, że w stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych obecnie ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) dla celów podatkowych Spółka zasadniczo dokonuje (będzie dokonywać) odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego Załącznik nr 1 (dalej: „Wykaz”) do ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „UPDOP”).
Spółka w stosunku do niektórych (wybranych) środków trwałych planuje obniżyć stawki amortyzacyjne z Wykazu. W przyszłości Spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w Wykazie.
Ponadto, Spółka nabędzie nowe środki trwałe, w stosunku do których zastosowała obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji. W przyszłości do nowo nabywanych środków trwałych Spółka również planuje stosować obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.
W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:
Czy Spółka będzie mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych lub dowolnego ich podwyższenia (do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)
Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych, jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.
Wnioskodawca już na wstępie zaznacza, że analogiczny stan faktyczny/zdarzenie przyszłe były przedmiotem interpretacji indywidualnych wydanych w sierpniu 2019 r. W treści przedmiotowych interpretacji Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej (dalej: „DKIS”) uznał za prawidłowe stanowiska wnioskodawców odzwierciedlające stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku (na gruncie tożsamych przepisów). Przedmiotowe interpretacje, wydane 16 sierpnia 2019 r., są następujące: 0111-KDIB2-3.4010.201.2019.2.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 1;
0111-KDIB2-3.4010.259.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 2;
0111-KDIB2-3.4010.260.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 3;
0111-KDIB2-3.4010.261.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 4;
0111-KDIB2-3.4010.262.2019.1 .KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 5;
0111-KDIB2-3.4010.264.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 6;
0111-KDIB2-3.4010.265.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 7.
Poniżej Spółka prezentuje szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska w zakresie każdego z ww. pytań.
Zdaniem Spółki, będzie ona mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.
Art. 16i ust 5 UPDOP stanowi, że podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Zdaniem Spółki, podatnicy mogą stosować stawki amortyzacyjne w przedziale mieszczącym się pomiędzy stawkami określonymi w Wykazie, stanowiącymi górną ich granicę a wartością ustaloną na najniższym poziomie, tj. w praktyce równą zero. Jednocześnie, cytowany powyżej przepis nie wprowadza jakichkolwiek ograniczeń w zakresie modyfikowania (tj. zwiększenia lub dalszego zmniejszania) uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej, jednakże w żadnym przypadku wartość nowej zmodyfikowanej stawki nie może przekroczyć wartości stawki wykazanej w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Spółka przy tym wskazuje, iż jedyne ograniczenia wprowadzone przez ustawodawcę w omawianym zakresie dotyczą momentu, od którego podatnik może dokonać zmiany stosowanych stawek amortyzacyjnych, określonego jako pierwszy miesiąc każdego następnego roku podatkowego. W praktyce oznacza to, iż zmiana stawek amortyzacyjnych według zasad wskazanych powyżej może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.
Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, przy czym jak wskazano powyżej zmiana ich wysokości może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.
Stanowisko Spółki znalazło swoje odzwierciedlenie m.in. w:
- interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.487.2019.1.KS wydanej 21 stycznia 2020 r. przez DKIS, w treści której organ stwierdził, że: Wnioskodawca będzie mógł dokonywać dalszych zmian, tj. ponownie obniżać lub podwyższać uprzednio obniżone stawki amortyzacyjne dla środków trwałych znajdujących się w Ewidencji jednak do wysokości nie wyższej niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie (interpretacja dotycząca przedsiębiorcy działającego na podstawie Decyzji o Wsparciu - dopisek Wnioskodawcy).
- interpretacji indywidualnej o sygn. 0111-KDIB2-3.4010.265.2019.1.KK wydanej 16 sierpnia 2019 r. przez DKIS, w której organ uznał za prawidłowe w całości następujące stanowisko wnioskodawcy: Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, przy czym jak wskazano powyżej zmiana ich wysokości może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego.
- interpretacji indywidualnej o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.193.2018.2.AW wydanej 12 lipca 2018 r. przez DKIS, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym W związku z powyższym Wnioskodawca stwierdził, iż Spółka może obniżać/podwyższać stawki amortyzacji środków trwałych amortyzowanych metodą liniową począwszy od miesiąca, w którym środek trwały wprowadzono do ewidencji środków trwałych lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego oraz może dokonywać wielokrotnych zmian stawek amortyzacyjnych tego samego środka trwałego, tj. podwyższać je lub po raz kolejny obniżać, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
- interpretacji indywidualnej o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.27.2017.1.BJ wydanej 18 maja 2017 r. przez DKIS, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka będzie mogła począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych, jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.
- interpretacji indywidualnej o sygn. 0461-ITPB3.4510.719.2016.1.MJ wydanej 19 stycznia 2017 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego będzie mogła dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu.
- interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/4510-336/16-8/JG wydanej 31 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy w pełni potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym (...) stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych.
W konsekwencji, zdaniem Spółki, będzie ona mogła dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych (do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu) począwszy od pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku od nr 1 do nr 6 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.