Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.487.2020.1.HD
z 10 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 2 czerwca 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania odszkodowania z tytułu przejęcia części nieruchomości na realizację inwestycji drogowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania odszkodowania z tytułu przejęcia części nieruchomości na realizację inwestycji drogowej.

We wniosku złożonym przez:

1. Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
   
   XY;
   
   
2. Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
   
   QZ;
   

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowany będący stroną postępowania oraz zainteresowany niebędący stroną postepowania są jedynymi wspólnikami spółki jawnej – R. Spółka jawna z siedzibą w (…), wpisanej do KRS pod numerem (…), posiadającej NIP: (…), będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: Spółka).

Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatku dochodowego od osób prawnych, w związku z czym przychody z udziału w wymienionej Spółce jawnej, nie będącej osobą prawną, u każdego podatnika, którymi są wymienieni wspólnicy, określa się proporcjonalnie do ich prawa do udziału w zysku (udziału) oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 lub na zasadach określonych w art. 30c, co wynika z art. 8 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka była właścicielem niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr X o powierzchni 12,1476 ha, położonej w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Nieruchomość tę Spółka nabyła w dniu 1 grudnia 2003 r., na podstawie umowy przeniesienia, zawartej przed notariuszem.

Opisana nieruchomość położona jest przy autostradzie (…). Okazało się, że na większości zajmowanego przez nią obszaru w niedalekiej przyszłości znajdować się będzie końcowa część (łącznik) wspomnianej autostrady z nowo budowaną obwodnicą miejscowości (…), która wznoszona będzie w ciągu drogi krajowej nr (…).

Pismem z dnia 2 kwietnia 2019 r. (…) Urząd Wojewódzki w (…) zawiadomił Spółkę o wszczęciu postępowania na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację ww. inwestycji drogowej oraz że objęta ww. inwestycją przeznaczoną pod pas drogowy jest m.in. ww. działka Spółki.

Pismem z dnia 27 września 2019 r. (…) Urząd Wojewódzki w (…) zawiadomił Spółkę, że Wojewoda w dniu 26 września 2019 r. wydał decyzję o numerze Y, znak: (…) o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pn. „…” oraz że (podobnie jak powyżej) działką m.in. objętą inwestycją, przeznaczoną w całości lub w części pod pas drogowy jest działka Spółki nr X.

Kolejnym pismem otrzymanym z (…) Urzędu Wojewódzkiego w (…) było pismo, z którego wynika, że działka Spółki uległa podziałowi, na podstawie którego z działki X wydzielono działkę nr Z o powierzchni 11,4350 ha i to ta działka z mocy prawa z dniem 6 listopada 2019 r. została przejęta na własność Skarbu Państwa, tj. z dniem ostateczności decyzji nr (…) Wojewody (…), wydanej dnia 26 września 2019 r. nr (…).

Następnie zostało wszczęte postępowanie w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania na rzecz Spółki za przejęte prawo własności działki nr Z o powierzchni 11,4350 ha.

W trakcie tego ostatniego postępowania Spółka otrzymała ostatnio pismo zawiadamiające o przedłużeniu terminu zakończenia tej sprawy do dnia 27 lipca 2020 r. oraz Spółce umożliwiono zapoznanie się ze zgromadzonymi dowodami w sprawie, z czego Spółka skorzystała, w tym z operatem szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego (…), która na zlecenie organu prowadzącego postępowanie sporządziła tenże operat w celu określenia wartości rynkowej działki nr Z, a to w celu ustalenia wysokości odszkodowania z tytułu utraty prawa do niej, a która została objęta ww. decyzją Wojewody (…) o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej i znajdujących się na niej zasiewów, stanowiącej do niedawna własność Spółki.

Z treści tego operatu wynika, że wartość rynkowa prawa własności nieruchomości to kwota 7.948.468,00 PLN, a wartość zasiewu na działce to kwota 115.494,00 PLN, czyli łączna wartość to 8.063.962,00 PLN.

Spółkę poinformowano, że w najbliższym czasie wydana zostanie decyzja ustalająca należne jej odszkodowanie, a następnie odszkodowanie to zostanie Spółce wypłacone.

Spółka nabyła działkę w 2003 r. za kwotę znacznie niższą niż połowa wartości wynikającej z wykonanego operatu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane odszkodowanie za przejętą działkę u wspólników Spółki będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych, otrzymane przez Spółkę odszkodowanie za przejętą nieruchomość (działkę o numerze Z) u każdego ze wspólników Spółki będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem zgodnie z wymienionym przepisem wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Nie ulega wątpliwości, że odszkodowanie, które Spółka otrzyma od Skarbu Państwa za przejętą w ubiegłym roku nieruchomość (działkę Z), zostanie wypłacone na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, co wynika z art. 12 ust. 4a i ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Nie ulega też wątpliwości, że nabycie nieruchomości przez Spółkę nastąpiło w okresie znacznie przekraczającym 2 lata przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego, bo w 2003 r., a tym samym nie ma tu zastosowania wyłączenie zwolnienia, zawarte w drugiej części wspomnianego przepisu („po średniku”, a nie „w zdaniu pierwszym” – jak omyłkowo zapisano w ustawie), nawet jeśli Spółka nabyła nieruchomość za cenę niższą niż 50% wysokości odszkodowania, które niebawem otrzyma.

Tym samym przychód z tego tytułu u każdego ze wspólników Spółki będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.) spółkami osobowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 ustawy).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 Kodeksu spółek handlowych).

Stosownie do art. 51 § 1-3 Kodeksu spółek handlowych każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Ze względu na to, iż spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej – z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż w pkt 28.

W myśl art. 5a pkt 28 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe – o czym stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 8 ust. 2 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 tej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu;

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1474, z późn. zm.) ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2222 oraz z 2018 r. poz. 12, 138, 159 i 317), zwanych dalej „drogami”, a także organy właściwe w tych sprawach.

W myśl art. 11a ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego (art. 11f ust. 1 pkt 6 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 11f ust. 3 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych doręczają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wnioskodawcy oraz zawiadamiają o jej wydaniu pozostałe strony w drodze obwieszczeń, odpowiednio w urzędzie wojewódzkim lub starostwie powiatowym oraz w urzędach gmin właściwych ze względu na przebieg drogi, w urzędowych publikatorach teleinformatycznych – Biuletynie Informacji Publicznej tych urzędów, a także w prasie lokalnej. Ponadto wysyłają zawiadomienie o wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu na adres wskazany w katastrze nieruchomości. W przypadku, o którym mowa w art. 11a ust. 2, zawiadomienie to wysyła się wojewodom albo starostom, na których obszarze właściwości znajdują się nieruchomości lub ich części objęte wnioskiem o wydanie tej decyzji. Doręczenie zawiadomienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości jest skuteczne.

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 4 cytowanej ustawy nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

1. własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
2. własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

• z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

W myśl art. 12 ust. 4a powołanej ustawy decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f ww. ustawy).

W świetle art. 12 ust. 5 ww. ustawy do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania (art. 18 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 23 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Według art. 112 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020, poz. 65 z późn. zm.) przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do nieruchomości położonych, z zastrzeżeniem art. 122a, art. 124 ust. 1b, art. 124b, art. 125 i art. 126, na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne albo do nieruchomości, dla których wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

W myśl art. 6 pkt 1 ww. ustawy celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest m.in. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne, drogi rowerowe i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

Przejście prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub na rzecz jednostki samorządu terytorialnego następuje z dniem, w którym decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości stała się ostateczna (art. 121 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że wywłaszczenie nieruchomości przeznaczonej pod budowę dróg publicznych stanowi wywłaszczenie na cele publiczne. Wywłaszczanemu właścicielowi przysługuje odszkodowanie, którego zasady ustalania oraz wypłaty określa ustawa o gospodarce nieruchomościami.

Na podstawie art. 128 ust. 1 wskazanej ustawy wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw. Stosownie do art. 130 ust. 1 zdanie pierwsze ww. ustawy wysokość odszkodowania ustala się według stanu, przeznaczenia i wartości, wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu. Ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości (art. 130 ust. 2 ww. ustawy).

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy jest, aby uzyskany przychód z tytułu odszkodowania lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości był wypłacany stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Ponadto, analiza powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem;
• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem, w przypadku gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Z treści wniosku w szczególności wynika, że Zainteresowani są jedynymi wspólnikami spółki jawnej. Spółka była właścicielem niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr X o powierzchni 12,1476 ha. Nieruchomość tę Spółka nabyła w dniu 1 grudnia 2003 r., na podstawie umowy przeniesienia. Ww. nieruchomość położona jest przy autostradzie (…). Okazało się, że na większości zajmowanego przez nią obszaru w niedalekiej przyszłości znajdować się będzie końcowa część (łącznik) wspomnianej autostrady z nowo budowaną obwodnicą miejscowości (…), która wznoszona będzie w ciągu drogi krajowej nr (…). Pismem z dnia 2 kwietnia 2019 r. (…) Urząd Wojewódzki w (…) zawiadomił Spółkę o wszczęciu postępowania na podstawie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację ww. inwestycji drogowej oraz że objęta ww. inwestycją przeznaczoną pod pas drogowy jest m.in. ww. działka Spółki. Pismem z dnia 27 września 2019 r. (…) Urząd Wojewódzki w (…) zawiadomił Spółkę, że Wojewoda (…) w dniu 26 września 2019 r. wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pn. „…” oraz że (podobnie jak powyżej) działką m.in. objętą inwestycją, przeznaczoną w całości lub w części pod pas drogowy jest działka Spółki nr X. Kolejnym pismem, otrzymanym z (…) Urzędu Wojewódzkiego w (…), było pismo, z którego wynika, że działka Spółki uległa podziałowi, na podstawie którego z działki X wydzielono działkę nr Z o powierzchni 11,4350 ha i to ta działka z mocy prawa z dniem 6 listopada 2019 r. została przejęta na własność Skarbu Państwa, tj. z dniem ostateczności decyzji Wojewody (…), wydanej dnia 26 września 2019 r. Następnie zostało wszczęte postępowanie w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania na rzecz Spółki za przejęte prawo własności działki nr Z o powierzchni 11,4350 ha. W trakcie tego ostatniego postępowania Spółka otrzymała ostatnio pismo zawiadamiające o przedłużeniu terminu zakończenia tej sprawy do dnia 27 lipca 2020 r. oraz Spółce umożliwiono zapoznanie się ze zgromadzonymi dowodami w sprawie, z czego Spółka skorzystała, w tym z operatem szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego, który na zlecenie organu prowadzącego postępowanie sporządziła tenże operat w celu określenia wartości rynkowej działki nr Z, a to w celu ustalenia wysokości odszkodowania z tytułu utraty prawa do niej, a która została objęta ww. decyzją Wojewody (…) o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej i znajdujących się na niej zasiewów, stanowiącej do niedawna własność Spółki. Z treści tego operatu wynika, że wartość rynkowa prawa własności nieruchomości to kwota 7.948.468,00 PLN, a wartość zasiewu na działce to kwota 115.494,00 PLN, czyli łączna wartość to 8.063.962,00 PLN. Spółkę poinformowano, że w najbliższym czasie wydana zostanie decyzja ustalająca należne jej odszkodowanie, a następnie odszkodowanie to zostanie Spółce wypłacone. Spółka nabyła działkę w 2003 r. za kwotę znacznie niższą niż połowa wartości wynikającej z wykonanego operatu.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez Zainteresowanych – wspólników Spółki jawnej z tytułu odszkodowania wypłaconego w związku z przejęciem z mocy prawa części nieruchomości na cele realizacji inwestycji drogowej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.