2020.08.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.208.2020.1.AP
z 13 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 maja 2020 r. (data wpływu 19 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na spotkania integracyjne dotyczących Współpracowników  jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2020 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na spotkania integracyjne, dotyczących Współpracowników.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podmiotem działającym w branży programistycznej oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka specjalizuje się w tworzeniu oprogramowania, zajmuje się m.in. tworzeniem platform cyfrowych (handlowych, społecznych) m.in. dla branży finansowej, reklamowej, rozrywkowej, ochrony zdrowia, lifestyle, turystycznej oraz dla instytucji rządowych i organizacji pozarządowych. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest projektowanie, tworzenie i ulepszanie programów komputerowych, aplikacji webowych, aplikacji mobilnych, narzędzi, platform, algorytmów oraz funkcjonalności.

Spółka prowadzi działalność w oddziałach (biurach) ulokowanych w różnych miastach Polski, korzystając zarówno z pracy pracowników (osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę), jak i z pracy podwykonawców - osób wykonujących ją na podstawie umowy współpracy, tzw. b2b (dalej: „Współpracownicy”). Współpracownicy prowadzą własną działalność gospodarczą, są jednak stałym elementem całego zespołu Spółki, uczestnicząc w projektach przez nią realizowanych na podobnej zasadzie jak pracownicy. Jednocześnie, Współpracownicy nie stanowią klientów Spółki.

Zespoły, w ramach których wykonywane są projekty, składają się z osób pracujących w jednym oddziale i biurze, z osób pracujących w ramach działalności gospodarczych poza biurami Wnioskodawcy oraz z osób zatrudnionych w różnych oddziałach w różnych miastach (dalej: „Zespoły”). Co do zasady zatem, nad danymi projektami pracują wspólnie zarówno pracownicy jak i Współpracownicy.

Z uwagi na powyższy model organizacji pracy oraz rozlokowanie biur Spółki w różnych miastach, osoby te nie mają często możliwości poznać się osobiście i zintegrować. Sprawne wykonywanie projektów wymaga zaś by osoby je wykonujące dobrze ze sobą współpracowały, co w praktyce sprowadza się do konieczności nawiązania koleżeńskiej relacji osobiście.

Zgodnie ze strategią zarządzania personelem Spółka organizuje spotkania integracyjne mające na celu integrację zatrudnionych osób, pracujących w Zespołach pracowników oraz Współpracowników (dalej: „Spotkania integracyjne”). Potrzeba organizowania tego rodzaju spotkań integracyjnych wynika z powyżej wskazanego modelu organizacji pracy (w zespołach mieszanych, pracownicy ze Współpracownikami) oraz z faktu, że Spółka posiada oddziały znajdujące się na terenie całego kraju. Spotkania integracyjne mają wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji w Zespołach, jak również zwiększać identyfikację Zespołów z Wnioskodawcą, motywację Zespołów do wydajnej pracy i lojalność zespołu wobec Wnioskodawcy (a przez to zapewnić/utrzymać współpracę z najlepszymi pracownikami/ Współpracownikami).

Wszystkie powyższe elementy przekładają się na podniesienie efektywności pracy i lepszą skuteczność w świadczeniu pracy, a to z kolei w konsekwencji wpływa na polepszenie wyników finansowych Spółki.

Wnioskodawca organizuje następujące rodzaje Spotkań integracyjnych:

1. Team Retreats.

Spotkania Team Retreats przeznaczone są do integracji poszczególnych Zespołów Spółki, odrębnie w poszczególnych lokalizacjach.

Wydarzenia organizowane w ramach Team Retreat mają na celu:

budowanie Zespołów,
zapewnienie efektywnej komunikacji i współpracy w Zespołach, w ramach realizowanych zadań,
integrację oraz wzmocnienie pozytywnych relacji w Zespołach i poprawę atmosfery pracy,
niwelowanie napięć, które mogą pojawić się w sytuacjach stresowych,
tworzenie atmosfery wzajemnej pomocy i motywacji,
motywację Zespołów do wydajnej, efektywnej pracy i wzmocnienie lojalności Zespołów wobec Spółki.

W ramach Team Retreat można wskazać na następujące formy Integracji:

wspólne wyjścia do restauracji, baru,
knowledge sharing (dzielenie się wiedzą),
omawianie bieżących problemów związanych z realizacją projektów,
szkolenia - kompetencje miękkie,
szkolenia tematyczne,
warsztaty (np. nauka gotowania, gry na bębnach),
warsztaty psychologiczne, komunikacyjne,
gry zespołowe (np. kalambury, szachy, gry na powietrzu),
team-building,
zajęcia sportowo-rekreacyjne (np. paintball, bilard, kręgle, rozgrywki piłkarskie, krav maga),
treningi integracyjno-personalne,
imprezy kulturalne (wyjścia do teatru, kina),
wolontariat pracowniczy.

2. City Dinners

Spotkania integracyjne organizowane w poszczególnych lokalizacjach biur dla Zespołów danego biura w danej lokalizacji.

Wydarzenia organizowane w ramach City Dinners mają na celu:

zaangażowanie pracowników i Współpracowników Spółki w danym mieście w wymianę wiedzy,
promowanie kultury dzielenia się wiedzą i zapewnianie wszystkim pracownikom i Współpracownikom platformy do dzielenia się swoimi doświadczeniami i pomysłami w różnych działach,
integrację pracowników i Współpracowników Spółki z danego miasta.

Podczas spotkań w ramach City Dinners Zespoły uczestniczą w grach i zabawach mających na celu integrację i zbudowanie silnej tożsamości grupowej, mogą odbywać się także szkolenia tematyczne czy prezentacja wyników finansowych Spółki.

3. Burning Minds

Wewnętrzna konferencja Spółki połączona z integracją pracowników i Współpracowników ze wszystkich biur, organizowana raz do roku w weekend w centralnej Polsce.

Burning Minds ma na celu:

zaangażowanie pracowników z wszystkich oddziałów (biur) Spółki w wymianę wiedzy podczas konferencji/szkoleń tematycznych,
promowanie kultury dzielenia się wiedzą i zapewnianie wszystkim pracownikom i Współpracownikom platformy do dzielenia się swoimi doświadczeniami i pomysłami w różnych działach,
doskonalenie umiejętności prezentacji poprzez szkolenia z wystąpień publicznych i dawanie możliwości wygłaszania prezentacji i warsztatów przed dużą publicznością,
integrację pracowników i Współpracowników Spółki ze wszystkich oddziałów Spółki podczas imprezy integracyjnej oraz gier zespołowych,
kreatywne warsztaty mające na celu budowanie Zespołów,
poprawę atmosfery pracy, ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami/Współpracownikami, zbudowanie silnej tożsamości grupowej pracowników/Współpracowników, zwiększenie ich zaangażowania w działalność Spółki oraz wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami/Współpracownikami a Spółką jako pracodawcą/zleceniodawcą i w efekcie poprawę efektywności pracy,
prezentację wyników finansowych osiągniętych przez Spółkę, poszczególne komórki, Zespoły i oddziały,
zapoznanie ze strategią Spółki, modelami biznesowymi, aktywnościami oraz budżetem Spółki.

4. December Dinner oraz team dinners.

December Dinner to spotkanie integracyjne organizowane raz do roku w grudniu w mieście siedziby Spółki dla wszystkich pracowników i Współpracowników, jest połączone z wręczaniem świątecznych upominków. Spotkanie to poprzedzone jest team dinnerami dla poszczególnych Zespołów, w wieczór poprzedzający December Dinner.

Przedmiotowe spotkania można określić jako spotkania świąteczno-wigilijne i podsumowanie roku.

Celem tej formy Integracji jest:

promowanie kultury dzielenia się wiedzą i zapewnianie wszystkim pracownikom i współpracownikom platformy do dzielenia się swoimi doświadczeniami i pomysłami w różnych działach,
integracja pracowników i Współpracowników Spółki,
ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i Współpracownikami oraz zwiększenie ich zaangażowania w działalność Spółki,
wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami i Współpracownikami a Spółką jako pracodawcą i w efekcie poprawę efektywności pracy,
wyróżnienie i wręczenie nagród dla wyróżniających się pracowników/Współpracowników,
prezentacja wyników finansowych Wnioskodawcy.

Powyższe Spotkania integracyjne organizowane są bądź przy pomocy podmiotu zewnętrznego (wówczas Spółka otrzymuje fakturę za organizację danego Spotkania integracyjnego od tego podmiotu), bądź samodzielnie przez Spółkę (w takim przypadku Spółka otrzymuje faktury za poszczególne świadczenia w ramach danego Spotkania integracyjnego, np. faktury za usługi hotelowe, za koszty dojazdu, obsługę techniczną, faktury od ekspertów zewnętrznych, faktury za upominki/ gadżety, ubezpieczenie NNW itp.).

Jak wskazywano, celem Spotkań integracyjnych jest wzajemna integracja pracowników/ Współpracowników, wymiana wiedzy oraz budowanie lojalności pracowników/Współpracowników wobec Spółki. Tak określonych oczekiwanych korzyści wynikających ze zgranego Zespołu oraz dobrej i sprawnej komunikacji, nie przyniesie Spółce organizowanie Spotkań integracyjnych wyłącznie dla pracowników z pominięciem Współpracowników. Istotne dla Spółki jest, by osoby pracujące w Zespołach (zarówno pracownicy jak i Współpracownicy) spotykały się, żeby zacieśnić więzi i nawiązać koleżeńską relację. W szczególności odnosi się to do Współpracowników, którzy nie zawsze pracują w jednym z biur Wnioskodawcy, zaś płynna realizacja projektów wymaga dobrego kontaktu (relacji) z pozostałymi osobami wykonującymi pracę na rzecz Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w części związanej z organizacją i uczestnictwem w Spotkaniach integracyjnych Współpracowników.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Treść przywołanej regulacji implikuje wniosek, iż dla możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych na gruncie u.p.d.o.p. konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła;
właściwe udokumentowanie wydatku;
wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów;
wydatek został poniesiony przez podatnika i ma charakter definitywny.

W praktyce, w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na spotkania/imprezy integracyjne istotne są dwie kwestie:

możliwość uznania, iż spotkania/imprezy integracyjne związane są z osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła;
nie kwalifikowanie wydatków jako kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.

Ad.1. Związek imprez/spotkań integracyjnych z osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła.

Art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wskazuje co do zasady na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, pod warunkiem, iż wydatki te nie zostały wyłączone z kosztów na mocy art. 16 u.p.d.o.p.

Przy określaniu czy dany wydatek może być uznany za koszt istotna jest jego celowość tzn. konieczne jest aby jego poniesienie było ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. Drugorzędne znaczenie ma przy tym fakt, czy wydatek ostatecznie doprowadzi do powstania przychodu - ustawodawca formułując powyższą regulację położył nacisk na możliwość przypisania działaniom podatnika przymiotu celowości i zasadności, poprzez przyjęcie, iż przychód na którego osiągnięcie (zachowanie, zabezpieczenie) ukierunkowane są te działania ma jedynie potencjalny charakter. Ponadto, powszechnie akceptowany jest pogląd, iż nie jest konieczne, aby poniesiony wydatek można było powiązać z określonym przychodem w sposób bezpośredni - istnieją wydatki, które jako koszty ponoszone na działalność ogólną danego podmiotu przyczyniają się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Istnienie związku przyczynowo-skutkowego jest kluczowym elementem dla możliwości rozpoznania kosztu podatkowego u danego podatnika. Zdaniem Spółki wydatek na Spotkania integracyjne (zarówno w części dotyczącej pracowników jak i Współpracowników) można uznać za celowy, racjonalny i związany z osiągnięciem, zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów.

Słownik Języka Polskiego wskazuje, że przez pojęcie „osiągnąć” należy rozumieć „uzyskać coś”, przez „zachować” zaś należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Termin „zabezpieczyć” oznacza z kolei „uczynić bezpiecznym, dać ochronę, ochronić”. Przyjmuje się, iż koszty związane z osiągnięciem przychodu oznaczają koszty związane (chociażby potencjalne) z jego wygenerowaniem. Koszty związane z zachowaniem źródła przychodów oznaczają z kolei wydatki poniesione, aby przychody z danego źródła występowały w stanie nienaruszonym (niezmienionym) oraz aby źródło to w dalszym ciągu istniało. Koszty związane z zabezpieczeniem źródła przychodów określane są zaś jako koszty, które podatnik poniósł w związku z ochroną istniejącego źródła przychodów, tak aby zapewnić mu bezpieczne funkcjonowanie.

Bez wątpienia imprezy/spotkania integracyjne, jako zawierające element integracyjny, których głównym celem jest budowanie pozytywnych relacji pomiędzy pracownikami/współpracownikami oraz więzi z pracodawcą/zleceniodawcą, mogą być sklasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów. Efektywne współdziałanie współpracowników i pracowników jest konieczne dla ukończenia danego zadania i w efekcie do uzyskania przychodu. Jednocześnie, imprezy/spotkania integracyjne, poprzez budowanie więzi z danym podmiotem, mają także wpływ na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów i posiadanie kompetentnego zespołu pracowników/ współpracowników jest kluczowe dla sprawnego działania każdego przedsiębiorcy.

To praca pracowników/współpracowników bowiem i jej efekty pozwalają de facto na funkcjonowanie tego podmiotu i prowadzenie przez niego działalności gospodarczej; takie imprezy, poprzez m.in. poprawę atmosfery, stanowią, obok wynagrodzenia, także czynnik który może wpływać na decyzję danego pracownika/współpracownika o kontynuowaniu współpracy z danym podmiotem. M.in. organizowanie tego typu imprez może więc mieć wpływ na możliwość zawarcia/kontynuowania współpracy z najlepszymi specjalistami w danej dziedzinie.

Pogląd o związku spotkań/imprez integracyjnych z osiągnięciem, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 maja 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.104.2018.2.MS1, w której stwierdzono:

W każdej sytuacji jednakże należy sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego, którego celem była integracja pracowników, budowanie zespołu, poprawa atmosfery pracy, ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, zwiększenie ich zaangażowania w działalność Spółki oraz wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikami a Spółką jako pracodawcą i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę - to wówczas spełniają one warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

Podobne stanowisko wyrażono w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 stycznia 2017 r., Znak: 0461-ITPB3.4510.653.2016.1.AW:

(...) jak wynika z opisu zdarzenia, dominującym celem organizacji imprezy jest integracja całego zespołu, wzmocnienie pozytywnych relacji w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką, motywacja zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki.

(...) Tym samym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki na organizację Imprezy integracyjnej w opisanym we wniosku zakresie stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Uwzględniając powyższe bez wątpienia należy uznać, iż imprezy/spotkania integracyjne, których celem jest integracja zespołu, budowanie więzi pomiędzy członkami zespołu oraz pomiędzy członkami zespołu a danym przedsiębiorcą stanowią wydatki ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie jego źródła.

Ad.2. Wydatki na spotkania/imprezy Integracyjne jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym.

Kolejnym elementem niezbędnym dla uznania, iż wydatek na spotkanie/imprezę integracyjną stanowi koszt podatkowy jest brak możliwości zakwalifikowania tego wydatku do tzw. kosztów reprezentacji. Na gruncie powyższego pojęcia organy podatkowe wskazują, iż celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia również przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.72. 2019.1.NL. Dodatkowo, z uwagi na brak definicji pojęcia „reprezentacja”, organy podatkowe oraz sądy administracyjne podejmowały próby nadania właściwego sensu terminowi „reprezentacja” w odniesieniu do konkretnych sytuacji występujących w praktyce gospodarczej. Opierając się na treści wyroku składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 w interpretacjach organów podatkowych przyjmuje się, że skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia „reprezentacja”, należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Zatem „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Jednocześnie, kwalifikacja danego wydatku jako reprezentacji nie może być uzależniona od przypisywania mu cechy „wystawności”, „przepychu” czy też „okazałości”.

Oznacza to odejście od uznawania za koszty reprezentacji wydatków ponoszonych na wykreowanie lub umocnienie pozytywnego wizerunku, tylko w przypadkach, gdy kreacja ta ma charakter ponadstandardowy.

Podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów reprezentacji na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących (tak m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 maja 2019 r., Znak: 0111-KDIB1.2.4010.170.2019.2.ANK.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, iż wydatki na Spotkania integracyjne w części dotyczącej Współpracowników nie stanowią kosztów o charakterze reprezentacyjnym.

Jak wskazywano, Współpracownicy są częścią Zespołów wykonujących w Spółce pracę na rzecz kontrahentów zewnętrznych. Współpracownicy nie są zaliczani do grona potencjalnych klientów nabywających te usługi, lecz działają w interesie Spółki. Ich głównym zadaniem jest wykonanie powierzonych zadań, co ukierunkowane jest na realizację projektów dla kontrahentów zewnętrznych i maksymalizację sprzedaży usług Wnioskodawcy.

Nie są to podmioty, na których Spółka chce wywrzeć pozytywne wrażenie w celu sprzedaży swoich usług (ta cecha zdaniem Spółki ma kluczową wartość - reprezentacja ma ostatecznie na celu zwiększenie sprzedaży), Współpracownicy nie są bowiem, co do zasady, podmiotami nabywający te usługi.

Biorąc pod uwagę wskazany całokształt okoliczności, w odniesieniu do Współpracowników nie może być mowy o uznaniu, że wydatki na Spotkania integracyjne w części dotyczącej Współpracowników noszą znamiona reprezentacji. Głównym celem tych wydatków jest bowiem integracja Współpracowników i pracowników w celu efektywnej realizacji zadań, a także wytworzenie więzi pomiędzy Współpracownikami i pracownikami a Spółką, co ma zapewnić ich lojalność i jest istotne w aspekcie prawidłowego wykonywania powierzanych zadań (ukierunkowanych na wykonywanie zleceń dla klientów zewnętrznych).

Jednocześnie, na gruncie przepisów u.p.d.o.p. bezzasadnym byłoby pozbawienie Spółki możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na Spotkania integracyjne tylko ze względu na to, że osoba wykonująca zlecenie na rzecz Spółki i uczestnicząca w takich spotkaniach nie jest z nią związana stosunkiem pracy lecz umową cywilnoprawną. Jak Spółka już wskazywała, korzyści wynikających ze zgranego Zespołu oraz dobrej i sprawnej komunikacji w postaci poprawy efektywności pracy i realizacji zadań nie przyniesie Spółce organizowanie Spotkań integracyjnych wyłącznie dla pracowników z pominięciem Współpracowników. Istotne jest, aby w integracji brały udział wszystkie osoby wykonujące pracę/usługi na rzecz Spółki.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na:

możliwość uznania, iż Spotkania integracyjne, których celem jest integracja Zespołów, budowanie więzi pomiędzy członkami Zespołów oraz pomiędzy członkami Zespołów a Spółką stanowią wydatki ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie jego źródła;
brak możliwości uznania, iż wydatki na Spotkania integracyjne w części dotyczącej Współpracowników stanowią tzw. wydatki reprezentacyjne

-przedmiotowe wydatki Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Pogląd, zgodnie z którym wydatki na imprezy/spotkania integracyjne w części dotyczącej podwykonawców/osób współpracujących stanowią koszt podatkowy wyrażono przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 stycznia 2017 r., Znak: 2461-IBPB-1-3. 4510.1050.2016.1.KB:

W odniesieniu do uczestnictwa w imprezach integracyjnych podwykonawców Spółki (osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą pozostających ze Spółką w stosunku cywilno-prawnym), należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że dzięki integracji podwykonawców z pracownikami zwiększa się efektywność ich działania. Zaproszenie podwykonawców na imprezy, w których uczestniczą pracownicy Spółki sprzyja poprawie komunikami między nimi oraz umożliwia integrację zespołu, co ma na celu podniesienie efektywności pracy, poprawę jakości świadczonych usług oraz przywiązanie podwykonawców do Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca wykazał, że możliwość uczestnictwa podwykonawców Spółki w wydarzeniach przez nią organizowanych jest elementem motywującym oraz sprawiającym, że podwykonawcy czują więź ze Spółką i pozostają jej lojalni, a przez to Spółka utrzymuje współpracę z najlepszymi podwykonawcami. Wydatki na organizację imprez integracyjnych w zakresie dotyczącym podwykonawców są ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania przychodów/zabezpieczenia ich źródła, bowiem ich głównym celem jest integracja zespołu oraz poprawa komunikacji i codziennej współpracy zarówno pomiędzy pracownikami, jak i podwykonawcami.

Dodatkowo należy podkreślić, że podwykonawcy nie stanowią klientów Spółki. Spółka nie oferuje im sprzedaży swoich produktów. Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu. Podwykonawcy wykonując swoje zadania działają dla dobra i w interesie Spółki, czyli w celu zwiększania jej przychodów. Ich zaangażowanie w realizowane zadania oraz wykonywanie usług na najwyższym poziomie wpływa na postrzeganie Spółki przez klientów, a tym samym umożliwia generowanie zysków przez Spółkę. Wobec tego wydatki dokonane w związku ze współpracą z tą grupą podmiotów nie mogą mieć, reprezentacyjnego charakteru.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprezy integracyjnej w części przypadającej dla jej podwykonawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Reasumując, stanowisko Spółki zgodnie, z którym poniesione wydatki w zakresie, w jakim dotyczą podwykonawców mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów w związku z organizacją imprez integracyjnych, należy uznać za prawidłowe.

Tożsame stanowisko zaprezentowano w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 stycznia 2017 r., Znak: 0461-ITPB3.4510.653.2016.1.AW:

(...) Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu. Co więcej, głównym celem organizacji imprez jest integracja zespołu oraz poprawa komunikacji i codziennej współpracy zarówno pomiędzy Pracownikami, jak i Podwykonawcami. Dodatkowo Spółka podkreśla, że Podwykonawcy nie stanowią klientów Spółki. Spółka nie oferuje im sprzedaży swoich produktów. Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu. W związku z organizacją Imprez integracyjnych Spółka ponosi szereg wydatków takich, jak: wynajem miejsca wraz z usługami gastronomicznymi, hotelowymi, transportowymi, szkolenia motywujące oraz team-building oraz ponosi koszty dodatkowych atrakcji w zależności od charakteru i miejsca Imprezy integracyjnej.

(...) prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki na organizację Imprezy integracyjnej w opisanym we wniosku zakresie stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Pogląd o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na imprezy/spotkania integracyjne w zakresie przypadającym na podwykonawców/osoby współpracujące wyrażono także m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 sierpnia 2016 r., Znak: IPPB5/4510-627/16-2/BC oraz w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 listopada 2015 r., Znak: ILPB3/4510-1 -417/15-2/AO.

Podobne stanowisko można znaleźć również w wyrokach sądów administracyjnych. Dla przykładu można wskazać wyrok WSA w Rzeszowie z 23 października 2018 r., sygn. I SA/Rz 741/18:

Przy analizie wskazanych przepisów, pomijając już wykazane błędy interpretacyjne wskazanych w skardze przepisów prawa materialnego, w procesie ich stosowania organ pominął całkowicie okoliczności wskazane we wniosku, takie jak specyficzny charakter organizowania współpracy pomiędzy wskazanymi tam podmiotami to jest pracowników i współpracowników, w tym wypadku tworzenie zespołów mieszanych dla realizacji poszczególnych zadań, organizowanie spotkań wspólnych dla obu tych podmiotów oraz charakteru i rodzaju tych spotkań, które dość szeroko we wniosku inicjującym zostały przedstawione. (...) tylko wydatek na zakup tych usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., co wymaga rozważenia wszystkich wskazanych we wniosku okoliczności modalnych spotkań integracyjnych z udziałem osób współpracujących. Jako błędny należy odrzucić taki wynik wykładni, który zdaje się afirmować organ, że działania spółki (wydatki gastronomiczne) na rzecz kontrahentów czy osób trzecich, a więc niejako w sferze zewnętrznej, implikuję przypisanie im przymiotu reprezentacji, a więc odnoszących się do wydatków determinowanych wyłącznie celem kreowania swojego wizerunku.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym Spółka będzie uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, a które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem prawa nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Pojęcie „kosztów reprezentacji” znalazło swoje rozwinięcie w orzecznictwie sądowym. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11, wydanym w składzie siedmiu sędziów, celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności. W ocenie Sądu, dokonując wykładni pojęcia „reprezentacji”, należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi działalność w oddziałach (biurach) ulokowanych w różnych miastach Polski, korzystając zarówno z pracy pracowników, jak i z pracy podwykonawców (osób wykonujących ją na podstawie umowy współpracy, tzw. b2b). Współpracownicy prowadzą własną działalność gospodarczą, są jednak stałym elementem całego zespołu Spółki, uczestnicząc w projektach przez nią realizowanych na podobnej zasadzie jak pracownicy. Zespoły, w ramach których wykonywane są projekty, składają się z osób pracujących w jednym oddziale i biurze, z osób pracujących w ramach działalności gospodarczych poza biurami Wnioskodawcy oraz z osób zatrudnionych w różnych oddziałach w różnych miastach. Co do zasady zatem, nad danymi projektami pracują wspólnie zarówno pracownicy, jak i Współpracownicy.

Zgodnie ze strategią zarządzania personelem Spółka organizuje spotkania integracyjne mające na celu integrację zatrudnionych osób, pracujących w Zespołach pracowników oraz Współpracowników. Potrzeba organizowania tego rodzaju spotkań integracyjnych wynika z powyżej wskazanego modelu organizacji pracy (w zespołach mieszanych, pracownicy ze Współpracownikami) oraz z faktu, że Spółka posiada oddziały znajdujące się na terenie całego kraju. Spotkania integracyjne mają wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji w Zespołach, jak również zwiększać identyfikację Zespołów z Wnioskodawcą, motywację Zespołów do wydajnej pracy i lojalność Zespołu wobec Wnioskodawcy (a przez to zapewnić/utrzymać współpracę z najlepszymi pracownikami/Współpracownikami).

Wnioskodawca organizuje następujące rodzaje Spotkań integracyjnych:

Team Retreats przeznaczone są do integracji poszczególnych Zespołów Spółki, odrębnie w poszczególnych lokalizacjach.
City Dinners organizowane w poszczególnych lokalizacjach biur dla Zespołów danego biura w danej lokalizacji.
Burning Minds to wewnętrzna konferencja Spółki połączona z integracją pracowników i Współpracowników ze wszystkich biur, organizowana raz do roku w weekend w centralnej Polsce.
December Dinner oraz team dinners organizowane raz do roku w grudniu w mieście siedziby Spółki dla wszystkich pracowników i Współpracowników, jest połączone z wręczaniem świątecznych upominków.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków ponoszonych przez Spółkę na Spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na Spotkania integracyjne na rzecz osób wykonujących pracę na podstawie umowy współpracy tj. osób prowadzących działalność gospodarczą (Współpracownicy), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki. Takie wydatki nie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Organizowanie Spotkań integracyjnych dla osób, które nie są pracownikami Spółki, nie ma wpływu na wykonanie umowy łączącej Spółkę z tymi osobami, co w konsekwencji powoduje, że nie została spełniona podstawowa przesłanka uznania takiego wydatku za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W ocenie tut. Organu wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Umowa cywilnoprawna (umowa współpracy) zakłada bowiem równorzędność i niezależność podmiotów i stwarza warunki do przyjęcia założenia, że jeden podmiot chce wykreować swój pozytywny wizerunek względem drugiego, w celu ułatwienia wzajemnej współpracy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację spotkań integracyjnych na rzecz osób wykonujących pracę na podstawie umowy współpracy (Współpracowników), tj. osób prowadzących działalność gospodarczą, jest nieprawidłowe.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt niniejszej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin