Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.294.2020.1.HW
z 24 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• określenia, czy przemieszczenie towarów stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),
• określenia, czy sprzedaż towarów na terytorium Niemiec podmiotowi z państwa trzeciego podlega opodatkowaniu na terytorium Polski (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, czy czynność, w ramach której Spółka nabywa na terytorium państwa członkowskiego towar, który następnie, jest transportowany do Polski jest opodatkowana na podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), określenia, czy przemieszczenie towarów stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz określenia, czy sprzedaż towarów na terytorium Niemiec podlega opodatkowaniu na terytorium Polski (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym na terytorium Polski. Spółka nabywa w państwie członkowskim Unii Europejskiej towar. W stosunku do tego towaru podmiot dokonujący dostawy na rzecz Spółki dokonał w innym państwie członkowskim importu z Chin.

Po nabyciu na terytorium państwa członkowskiego nabyty towar jest transportowany do magazynu Spółki znajdującego się na terytorium Polski. Transport jest organizowany przez Spółkę lub jest dokonywany przez nią własnym środkami. Towar jest magazynowany na terytorium Polski. Następnie Spółka transportem organizowanym przez siebie lub własnym przewozi go do wynajmowanego przez siebie magazynu znajdującego się na terytorium Niemiec. Tam towar jest składowany. Na terytorium tego państwa towar może być nabywany przez podmioty spoza Unii Europejskiej, które nie są podatnikami podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec. Własność towaru przechodzi na terytorium Niemiec. Nabywca towaru za każdym razem odbiera towar z magazynu w Niemczech własnym transportem albo towar odbierany jest przez transport zorganizowany przez nabywcę. Należy zaznaczyć, że w momencie przetransportowania towaru na terytorium Niemiec, nie jest jeszcze wiadome, czy na terytorium Niemiec towary zostaną sprzedane, a co za tym idzie nie są znane dane podmiotu, do którego nastąpi ewentualna sprzedaż. Spółka w przypadku każdej z wymienionych transakcji posługuje się polskim numerem VAT-UE. Spółka nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec, ani na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przemieszczenie nabytych towarów z magazynu Spółki w Polsce do jej magazynu w Niemczech stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)?
2. Czy czynność polegająca na dokonaniu dostawy towarów znajdujących się na terytorium Niemiec podmiotowi z państwa trzeciego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku nr 2.

Przemieszczenie nabytych towarów do Niemiec stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W rozpatrywanej sytuacji dochodzi do przemieszczenia towaru na terytorium innego państwa członkowskiego. Towary te należą do przedsiębiorstwa Spółki. Zostaną one nabyte w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Służą do działalności gospodarczej podatnika, bo ostatecznym celem transportu jest znalezienie kontrahenta, który nabędzie towary na terytorium Niemiec.

Ad. 2 Stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku nr 3.

Ta czynność także nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Kwestię miejsca dostawy towaru, a co za tym idzie kraju, w którym dochodzi do opodatkowania, czynności reguluje art. 22 ust. 1 ustawy o VAT.

W rozpatrywanej sytuacji zastosowanie może znaleźć pkt 1 lub 3 przedmiotowego przepisu. Z przepisów tych wynika, że niezależnie od tego czy do przekazania władztwa ekonomicznego nastąpi w związku z wywozem towaru z terytorium Niemiec czy też towar pozostanie na terytorium tego kraju, czynność jest opodatkowana w Niemczech. Nie jest więc opodatkowana w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…) (art. 2 pkt 3 ustawy).

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 – art. 2 pkt 5 ustawy.

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym na terytorium Polski. Spółka nabywa w państwie członkowskim Unii Europejskiej towar. W stosunku do tego towaru podmiot dokonujący dostawy na rzecz Spółki dokonał w innym państwie członkowskim importu z Chin.

Po nabyciu na terytorium państwa członkowskiego nabyty towar jest transportowany do magazynu Spółki znajdującego się na terytorium Polski. Transport jest organizowany przez Spółkę lub jest dokonywany przez nią własnym środkami. Towar jest magazynowany na terytorium Polski. Następnie Spółka transportem organizowanym przez siebie lub własnym przewozi go do wynajmowanego przez siebie magazynu znajdującego się na terytorium Niemiec. Tam towar jest składowany. Na terytorium tego państwa towar może być nabywany przez podmioty spoza Unii Europejskiej, które nie są podatnikami podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec. Własność towaru przechodzi na terytorium Niemiec. Nabywca towaru za każdym razem odbiera towar z magazynu w Niemczech własnym transportem albo towar odbierany jest przez transport zorganizowany przez nabywcę. Należy zaznaczyć, że w momencie przetransportowania towaru na terytorium Niemiec, nie jest jeszcze wiadome, czy na terytorium Niemiec towary zostaną sprzedane, a co za tym idzie nie są znane dane podmiotu, do którego nastąpi ewentualna sprzedaż. Spółka w przypadku każdej w wymienionych transakcji posługuje się polskim numerem VAT-UE. Spółka nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec, ani na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. określenia, czy przemieszczenie nabytych towarów z magazynu Wnioskodawcy w Polsce do jego magazynu w Niemczech stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Jednocześnie, na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Stosowanie do art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis ten rozszerza więc pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do jego przedsiębiorstwa z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Można mówić w tym przypadku o wewnątrzwspólnotowym przemieszczeniu towarów własnych, które mają służyć prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Powołane regulacje wskazują, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT), której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca, wówczas występuje u podatnika wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w przemieszczeniu towarów (tzw. nietransakcyjnym), której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa zakończenia transportu lub wysyłki.

Wnioskodawca wskazał, że transportem organizowanym przez siebie lub własnym przewozi przechowywany w Polsce towar do wynajmowanego przez siebie magazynu znajdującego się na terytorium Niemiec, gdzie jest on składowany. Na terytorium Niemiec towary mogą być sprzedane, podmiotom spoza Unii Europejskiej, jednakże w momencie wywozu nie są jeszcze znane dane nabywcy.

Fakt dalszej odsprzedaży przemieszczanego towaru na terenie Niemiec wskazuje, że przemieszczone towary mają służyć prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. W konsekwencji, stwierdzić należy, że opisana czynność przemieszczenia towarów z terytorium Polski na terytorium Niemiec stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów zdefiniowaną w art. 13 ust. 3 ustawy.

Zatem, przemieszczenie towarów z magazynu Wnioskodawcy znajdującego się na terenie Polski do magazynu znajdującego się w Niemczech w celu dalszej ich sprzedaży stanowi/będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Kolejna wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy określenia, czy czynność polegająca na dokonaniu dostawy towarów znajdujących się na terytorium Niemiec podmiotowi z państwa trzeciego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Regulacje dotyczące miejsca świadczenia, czyli miejsca opodatkowania przy dostawie towarów, zawierają przepisy art. 22 ustawy.

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że podatek od towarów i usług, jak już wcześniej wskazano, jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym przypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Stąd też niezbędne jest ustalenie miejsca dostawy towarów. Aby prawidłowo określić miejsce opodatkowania danej dostawy należy wskazać, gdzie znajduje się towar w momencie dostawy. Określenie miejsca dostawy w przypadku dostawy towarów między podatnikami z różnych państw wskazuje państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana. Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów miejscem opodatkowania towarów co do zasady jest miejsce (kraj), w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu. Na ustalenie miejsca dostawy nie ma wpływu siedziba dostawcy (podatnika) – istotne jest jedynie miejsce, gdzie towar jest przechowywany i z którego jest przewożony ostatecznie do nabywcy.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca dokona przemieszczenia własnego towaru w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów własnych, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, a następnie dokona na terytorium tego państwa członkowskiego (Niemiec) sprzedaży towaru innym podmiotom z państwa trzeciego. Wnioskodawca wskazał, że przeniesienie prawa własności towaru na nabywców będzie następować na terytorium Niemiec. W konsekwencji należy stwierdzić, że opisana transakcja sprzedaży towarów znajdujących się na terytorium Niemiec nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Z uwagi więc na fakt przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na terenie Niemiec, gdzie towar jest przechowywany i skąd będzie transportowany do ostatecznego nabywcy, czynność ta podlega opodatkowaniu na terenie tego państwa (Niemcy).

Zatem czynność polegająca na dokonaniu dostawy towarów znajdujących się na terytorium Niemiec podmiotowi z państwa trzeciego nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, czy przemieszczenie towarów stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz określenia, czy sprzedaż towarów na terytorium Niemiec podmiotowi z państwa trzeciego podlega opodatkowaniu na terytorium Polski (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia, czy czynność, w ramach której Spółka nabywa na terytorium państwa członkowskiego towar, który następnie, jest transportowany do Polski jest opodatkowana na podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.