Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.278.2020.2.WR
z 12 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 maja 2020 r. (data wpływu 27 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 5 czerwca 2020 r.) oraz pismem z 31 lipca 2020 r. (data wpływu 31 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości tj. działki niezabudowanej nr X. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości tj. działki niezabudowanej nr X.

Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 5 czerwca 2020 r.) oraz pismem z 31 lipca 2020 r. (data wpływu 31 lipca 2020 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 29 lipca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.278.2020.1.WR.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

W dniu (...).2014 r. dokonano zakupu niezabudowanej działki (w rejestrze gruntów istnieje jako użytki rolne) od osoby fizycznej na podstawie aktu notarialnego. W akcie znajduje się zapis, że nabycie danej działki dokonuje się na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z tym wprowadzona została ona do majątku firmy. Działka nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności. W 2020 r. działka jest przeznaczona do sprzedaży spółce akcyjnej.

W piśmie z 5 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał następujące okoliczności:

W dniu (...).2014 r. dokonano zakupu niezabudowanej działki (w rejestrze gruntów istnieje jako użytki rolne) od osoby fizycznej na podstawie aktu notarialnego. Kupujący to małżeństwo mający wspólność majątkową . W związku z tym, że jeden z małżonków prowadzi działalność gospodarczą, w akcie znajduje się zapis, że nabycie danej działki dokonuje się dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z czym wprowadzona ona została do majątku firmy. W 2020 r. działka jest przeznaczona do sprzedaży spółce akcyjnej, która również jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z umową przedwstępną sprzedaży na części wydzielonej działki kupujący ma wybudować obiekt handlowo-usługowy z miejscami parkingowymi oraz zjazdem na przedmiotową działkę. Kupujący zamierza również uzyskać pozwolenie na wycięcie drzew.

Pismem z 31 lipca 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące okoliczności:

1. Nr ewidencyjny działki będącej przedmiotem wniosku - X.
   
2. Przez cały okres posiadania działka będąca przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana ani na potrzeby firmy, jak również na potrzeby własne.
   
3. Dla działki będącej przedmiotem sprzedaży nie ma uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
   
4. Dla działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy, o które wystąpił Wnioskodawca.
   
5. W umowie przedwstępnej zostały ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży:
   
   • uzyskanie przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o warunkach zabudowy, z której będzie wynikać możliwość [winno być: „możliwość zabudowania”] nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę ewidencyjną o projektowym obszarze obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi kupującego, w tym 1-kondygnacyjnym obiektem handlowo- usługowym wraz z miejscami parkingowymi,
     
   • uzyskanie przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości gruntowej,
     
   • uzyskanie przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji wydanej przez właściwy organ lub zarządcę drogi zezwalającej na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość lub pozwolenia na budowę przedmiotowego zjazdu,
     
   • uzyskania pozwolenia na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującego,
     
   • uzyskania przez kupującego prawomocnej, ostatecznej oraz wykonalnej decyzji na wycinkę drzew kolidujących z zakresem przebudowy pasa drogowego,
     
   • niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości gruntowej skutkującego koniecznością rekultywacji,
     
   • potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości gruntowej budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych,
     
   • dokonania podziału geodezyjnego nieruchomości zgodnie z koncepcją kupującego oraz uzyskania i przedłożenia mapy z projektem podziału tej nieruchomości gruntowej,
     
   • wydania przez właściwy organ wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej,
     
   • założenia - bez jakichkolwiek obciążeń nowej księgi wieczystej dla nieruchomości gruntowej,
     
   • uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy- kanalizacji sanitarnej, wodnej, kanalizacji deszczowej oraz przyłącza energetycznego, pozwalających na realizację planowanej inwestycji,
     
   • uzyskania warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym,
     
   • uzyskania przez sprzedających własnym kosztem i staraniem indywidualnej interpretacji skarbowej, o konieczności naliczenia bądź zwolnieniu z naliczenia podatku VAT.
6. Kupującemu zostało udzielone pełnomocnictwo z prawem do udzielenia dalszych pełnomocnictw, do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń w szczególności składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień, dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem na terenie nieruchomości warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej oraz sieci energetycznej w szczególności do złożenia wniosków o wydanie przedmiotowych warunków oraz ich odbioru, uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego. Przez cały okres obowiązywania umowy przedwstępnej pełnomocnictwo jest nieodwołalne i nie wygasa wskutek śmierci mocodawców.
   
7. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 1996 roku.
   
8. Przy nabyciu działki będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
   
9. Działka będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej.
   
10. Na działce będącej przedmiotem wniosku nie była prowadzona działalność rolnicza.
    
11. Nieruchomość nie jest zabudowana.
    
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane pismem z 31 lipca 2020 r.):

Czy istnieje konieczność naliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowanym w piśmie z 31 lipca 2020 r.), sprzedaż działki nie podlega podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, iż opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 293) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

• lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
• sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
  
  

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Ponadto, stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca – czynny podatnik podatku VAT - nieruchomość, tj. działkę nr X. nabył wraz żoną w 2014 r. Z racji, że jedno z małżonków prowadzi działalność gospodarczą, nabycie zostało dokonane dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z czym została ona wprowadzona do majątku firmy.

Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę spółce akcyjnej, która jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z umową przedwstępną sprzedaży na działce ma powstać obiekt handlowo-usługowy z miejscami parkingowymi.

Z opisu sprawy wynika, że działka nie była wykorzystywana ani na potrzeby firmy ani na potrzeby własne. Dla działki nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla przedmiotowej działki została natomiast wydana decyzja o warunkach zabudowy, o której wydanie wystąpił Wnioskodawca.

Wnioskodawca z kupującym podpisali umowę przedwstępną, w której określono warunki jakie muszą zostać spełnione przed zawarciem umowy przyrzeczonej. Wnioskodawca udzielił Kupującemu pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi Organami administracji publicznej oraz podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych.

Przy nabyciu działki będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Działka będąca przedmiotem wniosku nie była wyłącznie wykorzystywana do działalności zwolnionej. Na działce będącej przedmiotem wniosku nie była prowadzona działalność rolniczą. Nieruchomość nie jest zabudowana.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy istnieje konieczność naliczenia podatku VAT przy planowanej sprzedaży działki.

W przepisach ustawy o podatku od towarów i usług – jak wskazano już wyżej – przewidziano możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w odniesieniu do terenów niezabudowanych.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W rozpatrywanej sprawie warunki zabudowy, planowanej do sprzedaży działki niezabudowanej nr X., zostały określone w decyzji o warunkach zabudowy.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów, jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

W związku z powyższym wskazać należy, że dostawa niezabudowanej działki nr X. nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż przepis ten stosuje się tylko do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wspomniano wcześniej, w celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W opisie sprawy wskazano, że Wnioskodawca nabył w 2020 r. wraz żoną, od osoby fizycznej ww. działkę. Wnioskodawcy, przy nabyciu działki będącej przedmiotem wniosku, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowa działka nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku. Działka nie była wykorzystywana ani na potrzeby firmy ani na potrzeby własne.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione warunki zwolnienia określonego w tym przepisie. Wnioskodawca wskazał bowiem, że działka nr X. nie była wyłącznie wykorzystywana do prowadzenia działalności zwolnionej.

W świetle powyższego, sprzedaż działki nr X. nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej działki nr X. nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ani w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a w konsekwencji planowana dostawa ww. działki opodatkowana będzie według właściwej dla tej dostawy stawki VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.