Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDWP.4011.62.2020.1.LZ
z 12 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2020 r. (data wpływu 29 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowy.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 18 grudnia 1998 r. rodzice Wnioskodawcy na zasadzie ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej wykupili wynajmowany wcześnie lokal użytkowy (sklep w budynku wielorodzinnym) wraz z przypisanym do niego ułamkowym prawem użytkowania wieczystego gruntu (dalej „lokal”). Lokal był wykorzystywany przez rodziców Wnioskodawcy w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej zarówno przed wykupem na podstawie umowy najmu jak i po jego nabyciu na zasadzie własności. Po nabyciu lokal nigdy nie został wprowadzony przez rodziców Wnioskodawcy do ewidencji środków trwałych i nie dokonywano od niego odpisów amortyzacyjnych. Bieżące koszty ponoszone przez rodziców Wnioskodawcy na utrzymanie lokalu, takie jak koszty podatku od nieruchomości, były zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu.

Po śmierci Ojca Wnioskodawcy w dniu 24 października 2015 r. w wyniku dziedziczenia ustawowego poświadczonego aktem notarialnym Wnioskodawca stał się współwłaścicielem przedmiotowego lokalu użytkowego w udziale wysokości 1/4. Pozostały udział w wysokości 3/4 należy do matki Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie korzystał w żaden sposób z lokalu zarówno przed jak i po nabyciu w nim udziału. Po śmierci ojca Wnioskodawcy lokal był w całości wykorzystywany przez jego matkę do kontynuacji prowadzonej wcześniej działalności gospodarczej. W grudniu 2020 roku czyli przed upływem 6 lat od nabycia przez Wnioskodawcę spadku planowana jest notarialna sprzedaż całego lokalu osobie trzeciej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przyszły przychód ze sprzedaży należącego do Wnioskodawcy udziału w nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej innej osoby (matki Wnioskodawcy) będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ewentualnie korzystał ze zwolnienia w związku z treścią art. 10 ust. 5 tej ustawy, mówiącym o liczeniu 5-letniego okresu uprawniającego do zwolnienia od momentu nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, czy też może na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazujący opodatkować przychód na zasadach ogólnych. Dodatkowo w związku z treścią art. 10 ust. 5 ustawy o PIT Wnioskodawca uważa, że przychód ze sprzedaży odziedziczonego przez Niego udziału w nieruchomości nabytej pierwotnie przez ojca Wnioskodawcy w 1998 roku będzie podlegała zwolnieniu z podatku w związku z upływem 5-letniegi okresu, o którym mowa w powyższym przepisie.

Art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT stwierdza, że z zastrzeżeniem ust. 2 źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie.

Od powyższej ogólnej reguły art. 10 ust. 2 ustawy o PIT wprowadza trzy wyjątki, z czego w stanie faktycznym Wnioskodawcy zastosowanie mógł by mieć wyłącznie wskazany w pkt 3.

Punkt ten nakazuje wyłączyć z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 składniki majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT. Tymi składnikami są środki trwałe podlegające ujęciu w ewidencji środków trwałych. Ponieważ Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, w związku z tym Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzić ewidencji środków trwałych. Przepis ten nie powinien dotyczyć przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę.

Oceny nie zmienia fakt, że uzyskany przez Wnioskodawcę przychód dotyczy sprzedaży udziału w środku trwałym użytkowym przez osobę trzecią w jej działalności gospodarczej. Praktycznie cały lokal jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej przez inną osobę. Jednak zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o PIT, w ewidencji środków trwałych wartość początkową składnika majątku uwzględnia się w takiej proporcji jego wartości w jakiej pozostaje w udziale podatnika we własności tego składnika majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że należący do Niego udział nie może być ujęty w ewidencji środków trwałych drugiego współwłaściciela prowadzącego działalność gospodarczą. Skoro udział Wnioskodawcy nie może podlegać w ujęciu w ewidencji środków trwałych i nie spełnia warunku wskazanego w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a, to tym samym przychód Wnioskodawcy z jego sprzedaży nie może być uznany za przychód z działalności gospodarczej. Nie bez znaczenia dla powyższej kwalifikacji przychodu pozostaje również treść art. 8 ust. 1 ustawy o PIT statuującej ogólną regułę, że przychód ze wspólnej własności u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udział w zyskach (udziału). Brak możliwości zakwalifikowania przyszłego przychodu Wnioskodawcy do przychodu określonego w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a oznacza, że przychód winien być opodatkowany na zasadzie ogólnej wynikającej z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT. Dodatkowo w związku z treścią art. 10 ust. 5 ustawy o PIT 5-letni termin po upływie, którego przychód zwolniony jest z opodatkowania w sytuacji Wnioskodawcy liczy się od końca roku kalendarzowego nabycia lokalu przez ojca, tj. od 1998 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu ich pogrupowanie według odpowiedniego charakteru, co w konsekwencji prowadzi do odmiennego traktowania tychże źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 cyt. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy),
  
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy).

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 5 ww. ustawy – w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159), a mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. – w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Dodany przepis art. 10 ust. 5 powyższej ustawy stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
   

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio. ,

Ww. regulacją objęty jest przychód z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził tych składników do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 18 grudnia 1998 r. rodzice Wnioskodawcy na zasadzie ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej wykupili wynajmowany wcześniej lokal użytkowy (sklep w budynku wielorodzinnym) wraz z przypisanym do niego ułamkowym prawem użytkowania wieczystego gruntu. Lokal był wykorzystywany przez rodziców Wnioskodawcy w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Po śmierci Ojca Wnioskodawcy w dniu 24 października 2015 r. w wyniku dziedziczenia ustawowego poświadczonego aktem notarialnym Wnioskodawca stał się współwłaścicielem przedmiotowego lokalu użytkowego w udziale wysokości 1/4. Pozostały udział w wysokości 3/4 należy do matki Wnioskodawcy. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie korzystał w żaden sposób z lokalu użytkowego zarówno przed jak i po nabyciu w nim udziału. Po śmierci ojca Wnioskodawcy lokal był w całości wykorzystywany przez jego matkę do kontynuacji prowadzonej wcześniej działalności gospodarczej. W grudniu 2020 roku czyli przed upływem 6 lat od nabycia przez Wnioskodawcę spadku planowana jest notarialna sprzedaż całego lokalu osobie trzeciej.

Mając na względzie powołane przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej, to brak jest przesłanek, by uznać że planowana sprzedaż spowoduje powstanie przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym zbycie ww. udziału w lokalu użytkowym nie będzie stanowiło zbycia środka trwałego na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy.

Zatem skutki podatkowe przedmiotowej sprzedaży należy oceniać w kontekście spełnienia przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w odniesieniu do udziału w lokalu użytkowym nabytego przez Wnioskodawcę w drodze spadku po ojcu, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy, liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę tj. od końca 1998 r. Wobec powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż w grudniu 2020 r. przedmiotowego udziału w lokalu użytkowym nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu wskazanego w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej

1. z zastosowaniem art. 119a
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.