Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.219.2020.1.JKT
z 18 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 maja 2020 r. (data wpływu 19 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), przed dniem zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego Spółce limitu pomocy publicznej należy stosować 60% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej,
• czy w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), po dniu zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego limitu pomocy publicznej przysługującego Spółce należy stosować 50% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), przed dniem zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego Spółce limitu pomocy publicznej należy stosować 60% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej,
• czy w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), po dniu zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego limitu pomocy publicznej przysługującego Spółce należy stosować 50% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”). Spółka specjalizuje się w przetwórstwie metodą wtrysku technicznych tworzyw sztucznych. Obecnie Spółka prowadzi jeden z najnowocześniejszych zakładów przetwórstwa tworzyw sztucznych w Polsce, w jej ofercie znajdują się profesjonalne zestawy do utrzymywania czystości oraz detale z tworzyw sztucznych dla przemysłu motoryzacyjnego, elektronicznego, AGD, kosmetycznego i budowlanego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Strefa”, „SSE”) na podstawie:

• Zezwolenia Nr (…) z dnia 30 marca 2017 r.
• Zezwolenia Nr (…) z dnia 15 października 2015 r. i
• Zezwolenia Nr (…) z dnia 20 lutego 2013 r.
  
  

W wyniku rozwoju działalności oraz zwiększenia zatrudnienia (co miało miejsce już po uzyskaniu Zezwoleń), Wnioskodawca utracił status średniego przedsiębiorcy i stał się dużym przedsiębiorcą w rozumieniu Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE. L 2008 Nr 214 str. 3) jak również następnie zastępującego go Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE. L 2014 Nr 187, str. 1). Zgodnie ze wstępną analizą Spółki, niniejsze nastąpiło w styczniu 2018 r, jednakże Spółka wskazuje, że moment w którym nastąpiła niniejsza zmiana nie stanowi przedmiotu wniosku.

Przed nastąpieniem ww. zdarzenia, Spółka była średnim przedsiębiorcą, w myśl wyżej powołanych przepisów.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie województwa (…) oraz że w momencie uzyskania Zezwoleń posiadał status średniego przedsiębiorcy, maksymalna wysokość dostępnej pomocy publicznej na podstawie inwestycji będących podstawą wydania Zezwoleń wynosiła 60% kosztów kwalifikowanych inwestycji (50% intensywności pomocy dla województwa podkarpackiego podwyższone o 10 punktów procentowych dla podmiotu posiadającego status średniego przedsiębiorstwa).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), przed dniem zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego Spółce limitu pomocy publicznej należy stosować 60% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej?
2. Czy w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), po dniu zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego limitu pomocy publicznej przysługującego Spółce należy stosować 50% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), przed dniem zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego Spółce limitu pomocy publicznej należy stosować 60% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej.

Ad. 2

W stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), po dniu zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego limitu pomocy publicznej przysługującego Spółce należy stosować 50% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie natomiast z § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia SSE, wysokość zwolnienia w formie niezapłaconego przez podatnika PDOP obliczana jest na podstawie dwóch kryteriów:

1. wysokości maksymalnej intensywności pomocy publicznej
2. wysokości poniesionych, kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych
   
   

Wspomniane przepisy, regulujące maksymalną intensywność pomocy publicznej znajdują się w Rozporządzeniu SSE - w myśl § 4 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, wynosi 50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego. Zgodnie zaś z § 4 ust. 2 maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej w przypadku średnich przedsiębiorców podwyższa się o 10 punktów procentowych brutto, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów.

W związku z powyższym, w przypadku średniego przedsiębiorcy prowadzącego działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w obrębie województwa (…) maksymalna intensywność pomocy publicznej wyniesie 60%, zaś dla przedsiębiorcy dużego - 50%.

Z kolei w myśl z § 5. ust. 1 Rozporządzenia SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Przekładając powyższe regulacje na stan faktyczny i zdarzenie przyszłe rozważane w ramach niniejszego wniosku o interpretację, Spółka stoi na stanowisku, że przy obliczaniu dostępnego limitu pomocy publicznej wynikającego z Zezwolenia, należy:

1. Uwzględnić kwalifikowane koszty inwestycyjne poniesione przez Spółkę do dnia zmiany statusu przedsiębiorstwa (ze średniego na duże) pomnożone przez współczynnik 60% (właściwy dla przedsiębiorstwa średniego).
2. Następnie, w celu obliczenia całości dostępnego limitu pomocy, do kwoty otrzymanej w wyniku obliczeń opisanych powyżej, należy dodać kwalifikowane koszty inwestycyjne poniesione przez Spółkę po dniu zmiany statusu przedsiębiorstwa (ze średniego na duże) pomnożone przez współczynnik 50% (właściwy dla dużych przedsiębiorstw)
   
   

Wyżej wskazane podejście wynika z faktu, że zmiana wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie tej części inwestycji, która jest dokonywana po dniu zmiany (utraty) statusu średniego przedsiębiorcy. Ponosząc koszty kwalifikowane Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy, a zatem przysługiwała jej podwyższona wysokość pomocy publicznej. Prawo do uzyskania pomocy publicznej według wskaźnika 60% nabyte przed datą zmiany statusu uznaje się za nabyte definitywnie i późniejsza zmiana statusu nie ma wpływu na kwotę zdyskontowanej pomocy do wykorzystania.

Na gruncie analizowanych przepisów, nie ma żadnych podstaw do przyjęcia stanowiska przeciwnego - momentem nabycia uprawnienia do zwolnienia od podatku dochodowego jest moment poniesienia wydatku inwestycyjnego - charakter oraz wielkość przedmiotowego zwolnienia są więc określane z chwilą jego poniesienia. Oznacza to, że cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej, do której Wnioskodawca nabył prawo przed utratą statusu średniego przedsiębiorcy, pozostaje do wykorzystania w uzyskanym wymiarze, niezależnie od wielkości przedsiębiorcy właściwej w momencie korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia podatkowego).

Spółka pragnie równocześnie wskazać, że takie stanowisko znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych, takich jak:

• interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/4510-422/16-1/MK wydanej 28 października 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ w pełnym zakresie uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, potwierdzając że: W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, prawo do uzyskania pomocy publicznej według wskaźnika 60% nabyte przed datą zmiany statusu jest nabyte definitywnie i późniejsza zmiana statusu nie ma wpływu na kwotę zdyskontowanej pomocy do wykorzystania. Oznacza to, że cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej, do której prawo nabyła Wnioskodawczym przed zmianą statusu pozostaje nadal do wykorzystania. Zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie równowartości inwestycji dokonywanej po dacie zmiany statusu i podlega rozliczeniu wg wskaźnika właściwego dla „dużego” podmiotu, tj. 50%.
  
• interpretacji indywidualnej o sygn. IBPB-1-3/4510-641/16-1/IZ wydanej 9 września 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ stwierdził, że: (...) w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę przed dniem zmiany statusu z średniego na dużego przedsiębiorcę, dla obliczenia limitu pomocy publicznej należy stosować wskaźnik właściwy dla średniego podmiotu, tj. 50%. Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
  
• interpretacji indywidualnej o sygn. IBPB-1 -3/4510-642/16-1/IZ wydanej 9 września 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w której organ stwierdził, że: Reasumując, w związku z uzyskaniem przez Wnioskodawcę statusu dużego przedsiębiorcy od 2016 r. kwota pomocy publicznej podlega rozliczeniu według wskaźnika 40%. Zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy więc wyłącznie wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę po dniu uzyskania statusu dużego podmiotu strefowego i nie ma wpływu na wysokość zwolnienia podatkowego, uzyskanego na gruncie updop w przeszłości (na moment posiadania statusu średniego przedsiębiorstwa).
  
• interpretacji indywidualnej o sygn. ILPB2/4510-1-6/16-2/KS wydanej 30 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w której organ uznał następujące stanowisko wnioskodawcy za słuszne w całości: Reasumując powyższą analizę, należy stwierdzić, że skoro utrata przez Spółkę statusu MŚP wywiera skutki prawne jedynie dla pomocy publicznej uzyskanej po Momencie Przejęcia, to tym samym:
  
  1. utrata przez Wnioskodawcę statusu MŚP nie ma wpływu na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej przysługującej Spółce na podstawie Zezwolenia, w odniesieniu do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną poniesionych przed Dniem Przejęcia.
• interpretacji indywidualnej o sygn. IBPB-1-3/4510-355/16/JKT wydanej 28 czerwca 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ w pełnym zakresie uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, zgodnie z którym Dlatego skoro przed utratą statusu średniego przedsiębiorcy Wnioskodawca poniósł wszystkie nakłady inwestycyjne z tytułu których przysługuje mu prawo do zwolnienia podatkowego w podatku dochodowym, to dla obliczenia wartości maksymalnej intensywności pomocy regionalnej przysługującej Wnioskodawcy cała równowartość tych inwestycji podlega rozliczeniu według wskaźnika 65% właściwego dla średniego przedsiębiorcy. Prawo do uzyskania pomocy publicznej według wskaźnika 65% nabyte przed datą zmiany statusu jest nabyte definitywnie i późniejsza zmiana statusu nie ma wpływu na kwotę zdyskontowanej pomocy do wykorzystania.
  
• interpretacji indywidualnej o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.320.2019.1.MBD wydanej 23 września 2019 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, interpretacja dotyczy tożsamego zagadnienia w odniesieniu do decyzji o wsparciu o której mowa w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2019 r. poz. 1495), jednakże z uwagi na analogiczne brzmienie przepisów dotyczących tego zagadnienia w tej ustawie, w stosunku do przepisów dot. SSE zasadnym wydaje się przytoczenie treści także tej interpretacji, organ stwierdził w niej, że: Mając powyższe na uwadze, zmiana wskaźnika pomocy obowiązuje od momentu utraty statusu średniego przedsiębiorcy. Zmiana wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie tej części inwestycji, która jest dokonywana po dniu utraty statusu średniego przedsiębiorcy. W związku z powyższym, prawo do uzyskania pomocy publicznej według wskaźnika 35% nabyte przed datą zmiany statusu jest nabyte definitywnie i późniejsza zmiana statusu nie ma wpływu na kwotę zdyskontowanej pomocy do wykorzystania. Oznacza to, że cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej, do której prawo nabyła Spółka przed zmianą statusu pozostaje nadal do wykorzystania. Zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie równowartości inwestycji dokonywanej po dacie zmiany statusu i podlega rozliczeniu wg wskaźnika właściwego dla „dużego” podmiotu.
  
  
  
  

Z ostrożności, na koniec Spółka wskazuje, że w jej ocenie powołane przepisy Rozporządzenia SSE odwołują się do zagadnień związanych ze zwolnieniem od podatku dochodowego, zaś owe przepisy wraz z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop stanowią normatywny przedmiot interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w rozumieniu rozdziału 1a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900). Dla celów poparcia swoich zapatrywań Wnioskodawca przywołuje poniższy fragment z uzasadnienia wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 10 września 2015 r. sygn. I SA/Go 290/15 gdzie napisano m.in., że: „Spółka w skardze zauważyła, że doprecyzowanie zasad zwolnienia uregulowanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajduje się w przepisach rozporządzenia strefowego, do których m. in. odsyła ww. art. 17 ust. 1 pkt 34, z czym należy się zgodzić. Podkreślenia bowiem wymaga, że przepisy § 5 oraz § 6 rozporządzenia strefowego wprost odwołują się do kwestii dotyczących zwolnienia od podatku dochodowego. Zatem należy wskazać, że przywołane przepisy § 5 i § 6 rozporządzenia tworzą z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych normę prawną, która stanowi normatywny przedmiot indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w rozumieniu rozdziału 1a działu II Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. 2019 r. poz. 482, z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do art. 12 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego Zezwolenia.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 updop wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 16 ustawy o specjalnych sferach ekonomicznych, podstawą do korzystania ze zwolnienia podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej sfery ekonomicznej. Przedmiotowe zezwolenie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 121), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

• kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
• tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
  
  

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz 6, wynosi:

1. 50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego;
2. 35% - na obszarach należących do województw: kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, łódzkiego, małopolskiego, opolskiego, pomorskiego, świętokrzyskiego, zachodniopomorskiego oraz na obszarach należących do podregionów ciechanowsko-płockiego, ostrołęcko-siedleckiego, radomskiego i warszawskiego wschodniego;
3. 25% - na obszarach należących do województw: dolnośląskiego, wielkopolskiego i śląskiego;
4. 20% - na obszarze należącym do podregionu warszawskiego zachodniego;
5. 15% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy do dnia 31 grudnia 2017 r.;
6. 10% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy od dnia 1 stycznia 2018 r.
   
   

Maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów. Podwyższenia nie stosuje się w przypadku dużych projektów inwestycyjnych (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).

W analizowanym opisie stanu faktycznego Wnioskodawca traci status średniego przedsiębiorcy i staje się dużym przedsiębiorcą.

Status przedsiębiorcy jako „dużego” lub „średniego" jest okolicznością faktyczną mającą znaczenie prawne w zakresie skutków podatkowych funkcjonowania w specjalnej strefie ekonomicznej. O statusie tym decyduje spełnienie przez danego przedsiębiorcę określonych prawem wymogów. O statusie tym decyduje także podatnik, w tym sensie, że jego decyzje gospodarcze, strukturalne, własnościowe itd., stanowią o spełnieniu kryteriów określonych dla danej kategorii przedsiębiorcy. O ile więc dany podatnik z przyczyn obiektywnych uzyskuje inny niż dotychczas status, istotny dla określenia przysługującej mu pomocy z uwagi na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, to tym samym z tą zmianą zmieniają się przysługujące mu uprawnienia (obowiązki) na te, które zgodnie z aktualnym (nabytym) statusem mu przynależą.

Do zmiany takiej dochodzi poprzez fakt zmiany statusu danego przedsiębiorstwa (przedsiębiorcy), bez konieczności wydawania jakiejkolwiek decyzji czy aktu administracyjnego. Skutkiem takiej zmiany będzie m.in. zmiana wskaźnika intensywności pomocy, jednakże tylko w tej części, która jest dokonywana po dniu utraty statusu średniego przedsiębiorcy, zaś cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej pozostaje nadal do wykorzystania. Zmiana tego wskaźnika dotyczy wyłącznie równowartości inwestycji dokonywanych po dacie zmiany statusu. W takim przypadku nie dochodzi do zmiany prawa lecz zmiany sytuacji faktycznej mającej wpływ na jej uprawnienia i obowiązki wynikające z powołanych rozporządzeń, skoro ich przepisy uzależniające wielkość pomocy publicznej od statusu przedsiębiorcy pozostały niezmienne (wyrok WSA w Gliwicach sygn. SA/GI 1229/15 z dnia 10 marca 2016 r.)

Zatem, zmiana wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie tej części wydatków inwestycyjnych, które są ponoszone w znaczeniu kasowym po dniu utraty statusu średniego przedsiębiorcy.

W związku z powyższym, prawo do uzyskania pomocy publicznej według wskaźnika 60% nabyte przed datą zmiany statusu jest nabyte definitywnie i późniejsza zmiana statusu nie ma wpływu na kwotę zdyskontowanej pomocy do wykorzystania. Oznacza to, że cała zdyskontowana wartość pomocy publicznej, do której prawo nabyła Spółka przed zmianą statusu pozostaje nadal do wykorzystania.

Zmiana progu maksymalnej intensywności pomocy publicznej dotyczy wyłącznie wartości wydatków inwestycyjnych ponoszonych (w znaczeniu kasowym) po dacie zmiany statusu i podlega rozliczeniu wg wskaźnika właściwego dla „dużego” podmiotu.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

• czy w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), przed dniem zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego Spółce limitu pomocy publicznej należy stosować 60% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej,
• czy w stosunku do wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę zgodnie z zasadą kasową (tj. w momencie faktycznej zapłaty), po dniu zmiany statusu Spółki z przedsiębiorcy średniego na przedsiębiorcę dużego, dla obliczania dostępnego limitu pomocy publicznej przysługującego Spółce należy stosować 50% wskaźnik maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej

należało uznać prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.