2020.08.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.240.2020.1.IG
z 20 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 20 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

A. jest jednostką budżetową Gminy Miasto (…) (dalej: „Gmina”). Do dnia (…) 2016 r. A. składał odrębnie od Gminy deklaracje w zakresie podatku od towarów i usług. W związku z przeprowadzoną centralizacją rozliczeń VAT w Gminie od (…) 2017 r. tylko Gmina posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług, natomiast A. jako jednostka organizacyjna Gminy jest jednym z podmiotów objętych centralizacją składającym deklaracje cząstkowe.

Utworzenie A. miało na celu stworzenie narzędzia umożliwiającego rozwój gospodarki oraz przedsiębiorczości w regionie. A. stwarza warunki do uruchamiania i prowadzenia działalności gospodarczej poprzez usługi nieruchomościowe, biznesowe i rozwojowe. W ramach usług nieruchomościowych oferuje nowocześnie i profesjonalnie przygotowaną infrastrukturę (biurową, produkcyjną, laboratoryjną i magazynową, konferencyjną) oraz uzbrojone tereny inwestycyjne.

W ramach usług biznesowych zapewnia m.in.: wynajem mebli biurowych, usługi pocztowe (skrzynka pocztowa), dostęp do sal konferencyjnych i powierzchni coworkingowych, ochrona obiektów, usługi pomocy technicznej, dostęp do internetu (przewodowego i bezprzewodowego). Natomiast w ramach usług rozwojowych umożliwia dostęp do: szkolenia, opieka doradcy biznesowego, dostęp do sieci kontaktów, rzecznika patentowego, kancelarii prawnej, etc. Powyższa działalność jest realizowana odpłatnie na rzecz przedsiębiorców i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

A. realizuje szereg przedsięwzięć współfinansowanych ze środków UE, które mają następujące zadania:

szerzenie idei przedsiębiorczości wśród mieszkańców Miasta (…) i regionu wśród różnych grup wiekowych i różnorodnych środowisk branżowych,

podnoszenie kompetencji pracowników A., instytucji współpracujących z zakresu transferu technologii, jakości świadczenia usług biznesowych,

opracowanie usług rozwojowych dla innych, niekonkurencyjnych instytucji jak ośrodki innowacji, parki technologiczne, inkubatory,

usługi specjalistyczne jak: audyty technologiczne, marketingowe, etc.

W szczególności w ramach czynności wymienionych powyżej A. realizuje szereg działań miękkich, między innymi w ramach tzw. „Akademii A.”, wśród których wymienić należy: działania świadomościowe z postaw przedsiębiorczych, dotyczące komercjalizacji wiedzy, transferu technologii oraz profesjonalne szkolenia biznesowe z kompetencji miękkich (dalej: „Szkolenia”) skierowane do mieszkańców (…) i okolic, środowiska naukowego, przedsiębiorców w tym do lokatorów A. Celem przedmiotowej działalności jest skuteczne wspieranie przedsiębiorców, zapewniając im dostęp do warsztatów i szkoleń dopasowanych do ich potrzeb.

W związku z udziałem w szkoleniach lokatorzy A:

podnoszą poziom swoich kompetencji;
poprawiają wyniki działalności firmy;
otrzymują certyfikaty potwierdzające podnoszenie kwalifikacji.

Celem organizowania Szkoleń przez A. jest uatrakcyjnienie oferty, zwiększenie zainteresowania potencjalnych przedsiębiorców prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie strefy administrowanej przez A. oraz jednoczesne poprawianie relacji z przedsiębiorcami, którzy prowadzą działalność na terenie A.

A. nie pobiera opłat za udział w Szkoleniach.

A. otrzymuje dofinansowanie ze środków UE na realizację ww. Szkoleń.

Oprócz przedmiotowego dofinansowania na Szkolenia, A. nie otrzymuje innych wpływów niepodlegających opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymywaniem dofinasowania na realizację projektów polegających na organizacji Szkoleń dla przedsiębiorców, A. będzie zobowiązany do odliczania VAT naliczonego od ponoszonych wydatków na swoją działalność, w szczególności wydatków ogólnych, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Otrzymywanie dofinasowania na realizację Szkoleń dla przedsiębiorców, nie powoduje, że A. będzie zobowiązany do odliczania VAT naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności tj.: i. opodatkowanej; ii. zwolnionej; oraz iii. niepodlegającej opodatkowaniu.

W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Oznacza to, że art. 86 ust. 2a ustawy o VAT znajdzie zastosowanie wyłącznie gdy nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

A. stoi na stanowisku, że sytuacja ,w której A. realizuje na rzecz przedsiębiorców Szkolenia, za które nie pobiera od nich opłat, ale otrzymuje na Szkolenia dofinansowanie ze środków UE, nie oznacza, że A. prowadzi działania, które na gruncie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT powinny być uznawane za działalność niestanowiącą działalności gospodarczej. Zdaniem A. realizacja Szkoleń i uzyskiwanie na nie dofinansowania jest działalnością nie skutkującą opodatkowaniem VAT, ale wykonywaną w ramach działalności gospodarczej A.

Według uzasadnienia do projektu Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193, dalej: „Rozporządzenie”):

„Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT. Mieszczą się tutaj również działania występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże nie generujące opodatkowania podatkiem VAT”.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Dodatkowo należy wskazać, że Ministerstwo Finansów w treści opublikowanej broszury informacyjnej z 17 lutego 2016 r. wskazało, że:

„W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Może to być np.: otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, niemających bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych przez podatnika towarów lub usług przez niego świadczonych, lecz wykorzystywanych w całości do wykonywania działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT”.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że organizowanie Szkoleń przez A., na które otrzymuje dofinasowania, związane jest z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i mieści się w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”. Przedmiotowe Szkolenia są bezpośrednio związane z prowadzoną przez A. działalnością gospodarczą, bowiem udział w Szkoleniach jest zarezerwowany wyłącznie dla przedsiębiorców, którzy prowadzą działalność gospodarczą na terenie administrowanym przez A., a cele realizacji Szkoleń są nierozerwalnie związane z działalnością gospodarczą A.

A. zdecydował się na włączenie do swojej oferty Szkoleń w celu zwiększenia swojej konkurencyjności na rynku wynajmu nieruchomości dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Przedmiotowa oferta wyróżnia A. na tle innych podmiotów działających w tej samej branży, co w konsekwencji może prowadzić do zwiększania zainteresowania wynajmowaniem powierzchni przez przedsiębiorców na terenie A.

Dodatkowo należy wskazać, że organizowanie Szkoleń z kompetencji miękkich wpływa na efektywność wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorców, co w rezultacie prowadzi do ich rozwoju. Przedmiotowe zjawisko jest istotne dla A, bowiem rozwijający się przedsiębiorcy stanowią dla niego pewne źródło przychodu i nie powoduje konieczności poszukiwania nowych najemców w sytuacji, gdy któryś z dotychczasowych najemców zakończy wykonywanie działalności gospodarczej na skutek nieefektywnego bądź nieumiejętnego zarządzania przedsiębiorstwem.

Ostatecznie należy wskazać, że organizacja Szkoleń wpływa pozytywnie na relacje pomiędzy A. a jego klientami, którzy dostrzegają dodatkowe korzyści związane z wynajmowaniem powierzchni na prowadzenie działalności na terenie administrowanym przez A.

W związku z powyższym należy uznać, że dotacje uzyskiwane przez A. na organizację Szkoleń towarzyszą w sposób nierozerwalny prowadzonej przez A. działalności gospodarczej i nie mogą zostać uznane za działalność inną niż gospodarcza. Nie można mówić więc o braku związku Szkoleń z działalnością gospodarczą A. jako przedsiębiorcy w zakresie świadczonych przez niego usług.

Na podstawie powyższego należy uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym spełnione są wszystkie przesłanki, według których A. nie jest zobowiązany do stosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w związku z uzyskiwaniem dofinasowań na przeprowadzanie Szkoleń.

Na poparcie swojego stanowiska w sprawie Gmina wskazuje, że w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych, przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w analogicznych stanach faktycznych jak będący przedmiotem niniejszego wniosku, uznano, że czynności towarzyszące działalności gospodarczej stanowią jej nierozerwalną część i nie mogą zostać uznane za działalność inną niż działalność gospodarcza:

Interpretacja indywidualna z 24 maja 2016 r., sygn. 1061-IPTPP1.4512.135.2016.2.RG, w której stwierdzono, że:
„Zarówno bowiem wprost odpłatna działalność dydaktyczna (czesne), jak i ta która jest realizowana na rzecz studentów stacjonarnych, na pokrycie której Politechnika otrzymuje dotację z właściwego ministerstwa, a także prowadzona działalność badawcza i naukowa - stanowią działalność statutową. Pomimo, iż pierwsza z nich jest działalnością podlegającą opodatkowaniu, a druga i trzecia takiemu opodatkowaniu nie podlega, należy zauważyć, iż przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT stanowi o działalności gospodarczej i celach innych, niż działalność gospodarcza. Nie odnosi się zatem do działalności podlegającej opodatkowaniu i niepodlegającej opodatkowaniu. Występują bowiem czynności podejmowane w ramach działalności gospodarczej, które nie podlegają opodatkowaniu, jak chociażby np.: kary umowne, odszkodowania, czy otrzymane odsetki za zwłokę.
W związku z powyższym rozróżnieniem, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca - z uwagi na to, że wszystkie jego czynności mieszczą się w pojęciu działalności gospodarczej, pomimo tego, że niektóre z nich nie podlegają opodatkowaniu, w związku z brzmieniem art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, nie będzie obowiązany stosować art. 86 ust. 2a-2h w stosunku do wydatków, które nie są związane bezpośrednio z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu i niepodlegającymi opodatkowaniu ”.
Interpretacja indywidualna z 4 lutego 2016 r., sygn. IBPP3/4512-966/15/MN, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że:
„W konsekwencji opisane przez Wnioskodawcę dotacje związane są z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wobec tego, skoro opisane powyżej czynności skutkujące otrzymaniem określonego rodzaju świadczeń związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, to mieszczą się one w pojęciu "celów związanych z działalnością gospodarczą", w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy. Zatem należy uznać, że art. 86 ust. 2a ustawy o VAT nie będzie mieć wpływu na sposób rozliczania podatku naliczonego VAT Wnioskodawcy. W przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca, nie będzie zobowiązany do stosowania współczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a w. ustawy, w związku z wykorzystaniem nabywanych towarów i usług wyłącznie do działalności gospodarczej.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego fakt otrzymywania przez Wnioskodawcę dotacji nie rodzi dla Wnioskodawcy obowiązku obliczenia kwoty podatku VAT naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, jest prawidłowe”.
Interpretacja indywidualna z 15 marca 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.10.2019.1.PS, według której:
„Jeżeli działania podatnika podejmowane są wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT), przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania - nawet jeżeli działania te same w sobie nie powodują skutku w postaci powstania obowiązku podatkowego w tym podatku. Otrzymywane przez Wnioskodawcę dotacje są natomiast przeznaczane na rozwój działalności gospodarczej, tj. na inwestycję w środki trwałe, nabywane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności oraz mające służyć jedynie jej wykonywaniu, nie natomiast innymi celom z nią niezwiązanych.
Konkludując powyższą analizę, otrzymywanie i wykorzystywanie przez Wnioskodawcę dotacji nie będzie powodowało po jego stronie obowiązku obliczenia kwoty naliczonego podatku VAT zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT”.

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie w wyroku z 25 lipca 2019 r. sygn. I SA/Rz 339/19, w którym stwierdzono, że u podatników podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. Towarzyszą one działalności gospodarczej i nie stanowią odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą, a podatnik podatku VAT jest zobowiązany do stosowania prewspółczynnika VAT.

W konsekwencji, A. w związku z otrzymaniem dofinansowań na organizację Szkoleń nie będzie zobowiązany do stosowania prewspółczynnika VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Powołany wyżej przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Z treści tego przepisu wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Należy jednak zauważyć, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Tak więc, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane podatkiem VAT wówczas, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich odbiorcą istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Jednakże, zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec przywołanej definicji działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów i świadczenie usług będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy czynność dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Może to być przykładowo otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze niemających bezpośredniego wpływu na cenę dostarczonych przez podatnika towarów lub usług przez niego świadczonych, lecz wykorzystywanych w całości do wykonywania działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Jak już wyżej wskazano art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że A. jest jednostką budżetową Gminy Miasto (…). W związku z przeprowadzoną centralizacją rozliczeń VAT w Gminie od 1 stycznia 2017 r. tylko Gmina posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług, natomiast A. jako jednostka organizacyjna Gminy jest jednym z podmiotów objętych centralizacją składającym deklaracje cząstkowe.

Utworzenie A. miało na celu stworzenie narzędzia umożliwiającego rozwój gospodarki oraz przedsiębiorczości w regionie. A. stwarza warunki do uruchamiania i prowadzenia działalności gospodarczej poprzez usługi nieruchomościowe, biznesowe i rozwojowe. W ramach usług nieruchomościowych oferuje nowocześnie i profesjonalnie przygotowaną infrastrukturę - biurową, produkcyjną, laboratoryjną i magazynową, konferencyjną oraz uzbrojone tereny inwestycyjne.

W ramach usług biznesowych zapewnia m.in.: wynajem mebli biurowych, usługi pocztowe, dostęp do sal konferencyjnych i powierzchni coworkingowych, ochrona obiektów, usługi pomocy technicznej, dostęp do internetu przewodowego i bezprzewodowego . Natomiast w ramach usług rozwojowych umożliwia dostęp do: szkolenia, opieka doradcy biznesowego, dostęp do sieci kontaktów, rzecznika patentowego, kancelarii prawnej, etc. Powyższa działalność jest realizowana odpłatnie na rzecz przedsiębiorców i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

A. realizuje szereg przedsięwzięć współfinansowanych ze środków UE, które mają następujące zadania: szerzenie idei przedsiębiorczości wśród mieszkańców Miasta (…) i regionu wśród różnych grup wiekowych i różnorodnych środowisk branżowych, podnoszenie kompetencji pracowników A., instytucji współpracujących z zakresu transferu technologii, jakości świadczenia usług biznesowych, opracowanie usług rozwojowych dla innych, niekonkurencyjnych instytucji jak ośrodki innowacji, parki technologiczne, inkubatory, usługi specjalistyczne jak: audyty technologiczne, marketingowe, etc.

W szczególności w ramach czynności wymienionych powyżej A realizuje szereg działań miękkich, między innymi w ramach tzw. „Akademii A.”, wśród których wymienić należy: działania świadomościowe z postaw przedsiębiorczych, dotyczące komercjalizacji wiedzy, transferu technologii oraz profesjonalne szkolenia biznesowe z kompetencji miękkich skierowane do mieszkańców (…) i okolic, środowiska naukowego, przedsiębiorców w tym do lokatorów A. Celem przedmiotowej działalności jest skuteczne wspieranie przedsiębiorców, zapewniając im dostęp do warsztatów i szkoleń dopasowanych do ich potrzeb.

W związku z udziałem w szkoleniach lokatorzy A: podnoszą poziom swoich kompetencji; poprawiają wyniki działalności firmy; otrzymują certyfikaty potwierdzające podnoszenie kwalifikacji.

Celem organizowania Szkoleń przez A. jest uatrakcyjnienie oferty, zwiększenie zainteresowania potencjalnych przedsiębiorców prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie strefy administrowanej przez A oraz jednoczesne poprawianie relacji z przedsiębiorcami, którzy prowadzą działalność na terenie A.

A. nie pobiera opłat za udział w Szkoleniach.

A. otrzymuje dofinansowanie ze środków UE na realizację ww. Szkoleń.

Oprócz przedmiotowego dofinansowania na Szkolenia, A. nie otrzymuje innych wpływów niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy w związku z otrzymywaniem dofinasowania na realizację projektów polegających na organizacji Szkoleń dla przedsiębiorców, A. będzie zobowiązany do odliczania VAT naliczonego od ponoszonych wydatków na swoją działalność, w szczególności wydatków ogólnych, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej prowadzi działalność gospodarczą poprzez usługi nieruchomościowe, biznesowe i rozwojowe podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności realizuje również szereg przedsięwzięć mających na celu szerzenie idei przedsiębiorczości, podnoszenie kompetencji pracowników, opracowywanie usług dla innych instytucji czy usługi specjalistyczne, działania świadomościowe z postaw przedsiębiorczych dotyczące komercjalizacji wiedzy, w tym m.in. szkolenia skierowane do mieszkańców i przedsiębiorców, których celem jest zwiększenie zainteresowania potencjalnych przedsiębiorców prowadzeniem działalności gospodarczej oraz poprawianie relacji z przedsiębiorcami, którzy prowadzą działalność gospodarczą. Celem tej działalności jest skuteczne wspieranie przedsiębiorców zapewniając im dostęp do warsztatów i szkoleń dopasowanych do ich potrzeb.

Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Podkreślenia wymaga, że związek między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną może mieć charakter pośredni lub bezpośredni. O związku bezpośrednim można mówić wówczas, gdy nabywane towary i usługi służą np. dalszej odprzedaży, lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem sprzedaży – bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek występuje, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa podatnika, a tym samym z osiąganymi przez niego przychodami; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przychodami, czyli musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, itp.

Wobec tego, przy ocenie, czy nabyty towar lub usługa związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, należy przede wszystkim zbadać cel wykonania tej czynności lub fakt jej zaistnienia. Cel ten może być zrealizowany przez różne działania, których efektem (nawet potencjalnym) jest „wykreowanie” sprzedaży opodatkowanej, nawet jeśli środkiem do osiągnięcia tego celu jest wykonanie czynności niepodlegającej opodatkowaniu, a ostatecznie dokonane zakupy towarów lub usług mają związek z czynnością (sprzedażą) opodatkowaną. Związek między zakupami a sprzedażą opodatkowaną nie musi mieć charakteru bezpośredniego. Wystarczające jest ustalenie istnienia związku pośredniego, byleby w końcowym rozrachunku można było stwierdzić przełożenie dokonanych zakupów na sprzedaż opodatkowaną, np. w postaci chociażby intensyfikacji działalności opodatkowanej danego podmiotu.

Z opisu sytuacji wynika, że realizowane szkolenia są niewątpliwie związane z działalnością gospodarczą wykonywaną przez Wnioskodawcę i wskazaną we wniosku.

Jak wyjaśniono wyżej, art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zaś cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, w której mieszczą się również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT.

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca realizuje szkolenia w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Realizowane szkolenia stanowią jeden z elementów prowadzonej działalności gospodarczej a otrzymane na te szkolenia finansowanie jest źródłem ich finansowania. W związku z realizacją tych działań Wnioskodawca dokonuje nabycia towarów i usług, które są związane z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Organizacja szkoleń, za które Wnioskodawca nie pobiera opłat ale otrzymuje na nie dofinansowania, nie oznacza że w takiej sytuacji Wnioskodawca prowadzi działania nie stanowiące działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca realizuje szkolenia dla bardzo szerokiego kręgu odbiorców. Z Wniosku wynika, że szkolenia są skierowane do mieszkańców miasta i okolic, środowiska naukowego i przedsiębiorców w tym lokatorów A. Z uwagi na te okoliczności nie można uznać, że szkolenia wyłącznie „towarzyszą” działalności gospodarczej realizowanej w ramach A na rzecz przedsiębiorców. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, szkolenia skierowane są nie tylko do przedsiębiorców ale do wszystkich mieszkańców miasta i okolic. W swoim stanowisku Wnioskodawca wskazał że „dotacje uzyskiwane przez A na organizację Szkoleń towarzyszą w sposób nierozerwalny prowadzonej przez A działalności gospodarczej i nie mogą zostać uznane za działalność inną niż gospodarcza. Nie można mówić więc o braku związku Szkoleń z działalnością gospodarczą A jako przedsiębiorcy w zakresie świadczonych przez niego usług”.

Z takim stwierdzeniem Wnioskodawcy zawartym w uzasadnieniu stanowiska nie można się zgodzić. Organizacja szkoleń finansowana z otrzymanych dotacji nie „towarzyszy” działalności gospodarczej lecz jest jednym z elementów prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast realizowane szkolenia (zakupy z nimi związane) pomimo, że są skierowane nie tylko do przedsiębiorców, to niewątpliwie mogą przekładać się na dodatkowe korzyści w związku z celami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Z wcześniej cytowanego przepisu art. 86 ust. 2a ustawy, dotyczącego obniżenia kwoty podatku, jednoznacznie wynika, że „w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (…)”.

Z opisu sytuacji wynika, że ponoszone wydatki są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a nie są wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza.

Zatem Wnioskodawca dla realizacji odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych wydatków na swoją działalność gospodarczą, w szczególności wydatków ogólnych, nie będzie zobowiązany do stosowania zasad, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że wszystkie dokonywane zakupy są/będą dokonywane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca odliczenia dokonuje/będzie dokonywał zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy.

Zaznaczyć ponadto należy, że zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W art. 90 ust. 3 ustawy określono, że proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi takie prawo nie przysługuje.

Mając na uwadze powyższe, pomimo tego, że Wnioskodawca doszedł do prawidłowej konkluzji o braku zastosowania w jego sytuacji art. 86 ust. 2a ustawy, to stanowisko Wnioskodawcy potraktowane jako całość należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do kwestii objętej zapytaniem Wnioskodawcy o treści: „Czy w związku z otrzymywaniem dofinasowania na realizację projektów polegających na organizacji Szkoleń dla przedsiębiorców, A będzie zobowiązany do odliczania VAT naliczonego od ponoszonych wydatków na swoją działalność, w szczególności wydatków ogólnych, zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT”.

Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte powyższym pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności interpretacja nie dotyczy kwestii sposobu opodatkowania otrzymanego dofinansowania ze środków UE na realizację szkoleń w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż ta sprawa nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin