Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.43.2020.4.PB
z 19 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 maja 2020 r. (data wpływu 18 maja 2020 r.), uzupełnionym 24 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po rodzicach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po rodzicach.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 14 lipca 2020 r. Znak: 0113-KDWPT.4011.21.2020.2.MG, 0111-KDIB2-2.4015.43.2020.3.PB, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 24 lipca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zbył udział 1/3 w nieruchomości odziedziczonej po swoich zmarłych rodzicach. Protokołem dziedziczenia z 6 grudnia 2019 r. notariusz stwierdził, że Wnioskodawca odziedziczył wprost udział w 1/3 własności nieruchomości – lokalu mieszkalnego. Mama Wnioskodawcy zmarła 5 września 2019 r. Ojciec Wnioskodawcy zmarł 16 maja 2016 r. Rodzice nabyli ww. nieruchomość od Skarbu Państwa 9 listopada 1972 r., a udział we współwłasności działki 31 stycznia 2000 r. W dniu 14 stycznia 2020 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami ww. nieruchomości – braćmi, sprzedali tę nieruchomość wraz ze stosownym udziale w gruncie. Z informacji uzyskanej od notariusza sporządzającego akt notarialny wynika, że nie muszą już podejmować żadnych działań, w stosunku do Urzędu Skarbowego, w związku ze zbyciem tej nieruchomości, w tym składania deklaracji nawet „zerowych”, czy regulowania jakichś należności podatkowych.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że złożył do Urzędu Skarbowego zgłoszenie SD-Z2 w związku z nabyciem spadku po rodzicach, nastąpiło to przed datą zbycia przedmiotowej nieruchomości, czyli przed 14 stycznia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że o ile dobrze pamięta było to 19 grudnia 2020 r. – Organ z oczywistych względów uznał, że powyższa data została wskazana omyłkowo i przyjął, że datą właściwą jest 19 grudnia 2019 r. Wnioskodawca nie składał zeznania SD-3.

Końcowo wskazać należy, iż pozostały opis stanu faktycznego, który został przedstawiony przez Wnioskodawcę w treści uzupełnienia wniosku jako, że dotyczy zagadnienia objętego podatkiem dochodowym od osób fizycznych przedstawiony został w odrębnym rozstrzygnięciu, obejmujących swym zakresem ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ww. podatku.

W związku z powyższym opisem, po sformułowaniu w uzupełnieniu wniosku, zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle art. 4a ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn, w związku z odziedziczeniem udziału w przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca jest podmiotowo zwolniony od podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, odpowiedź na ww. pytanie jest pozytywna, tzn. w świetle art. 4a ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn, w związku z odziedziczeniem udziału w przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca jest podmiotowo zwolniony od podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji spadku – dziedziczenia, należy w tej kwestii odnieść się do przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.).

W myśl art. 922 § 1 ww. ustawy – przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku – art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 cyt. ustawy – w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Podstawę opodatkowania – zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy – stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 cytowanej ustawy – do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Jeżeli dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe, termin 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, do zgłoszenia tego nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego liczy się od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia lub wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4 (art. 4a ust. 1a ww. ustawy).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych z dnia 20 listopada 2015 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Z treści wniosku wynika, że protokołem dziedziczenia z 6 grudnia 2019 r. notariusz stwierdził, że Wnioskodawca odziedziczył wprost udział w 1/3 własności nieruchomości – lokalu mieszkalnego. Mama Wnioskodawcy zmarła 5 września 2019 r. Ojciec Wnioskodawcy zmarł 16 maja 2016 r. W dniu 14 stycznia 2020 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami ww. nieruchomości – braćmi, sprzedali tę nieruchomość wraz ze stosownym udziale w gruncie. Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że złożył do Urzędu Skarbowego zgłoszenie SD-Z2 w związku z nabyciem spadku po rodzicach, nastąpiło to przed datą zbycia przedmiotowej nieruchomości, czyli przed 14 stycznia 2020 r. Wnioskodawca nie składał zeznania SD-3.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro w związku z nabyciem w spadku po rodzicach udziału w przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca złożył w wymaganym terminie zgłoszenie SD-Z2, to jest on podmiotowo zwolniony od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.