Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.443.2020.2.SJ
z 12 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2020 r. (data wpływu 19 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 maja 2020 r. (data wpływu 11 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 9 lipca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.443.2020.1.SJ (doręczonym dnia 10 lipca 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 11 lipca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 11 lipca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której usługi obejmują projektowanie i implementację oprogramowania serwerowego w dziedzinie bezpieczeństwa systemów informatycznych.

W ramach tej działalności opracowuje koncepcje i tworzy programy komputerowe wraz z dokumentacją, testami, konfiguracją, elementami graficznymi i multimediami oraz testuje i wdraża wskazane programy komputerowe, do których w momencie ich powstania posiada autorskie prawo do programu komputerowego zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: Pr. Aut.).

Głównym zakresem działalności Wnioskodawcy jest projektowanie i implementacja aplikacji serwerowych oraz tworzeniem narzędzi programistycznych wykorzystywanych przez Niego w rozwoju oprogramowania na rzecz Klienta, który następnie wdraża oprogramowanie. Wnioskodawca w ramach prowadzonych usług, udoskonala oprogramowanie wskazane wyżej, w zakresie zapotrzebowania wskazywanego przez Klienta, optymalizując, rozszerzając bądź zmieniając użyteczność oprogramowania. Wnioskodawca projektuje, a w konsekwencji tworzy od podstaw lub modyfikuje kod źródłowy, ingerując w funkcjonowanie oprogramowania. Zajmuje się głównie rozszerzaniem funkcjonalności oraz dodatkowo zwiększaniem wydajności rozwijanego przez Niego oprogramowania. Wykonywane ulepszenia nie mają charakteru rutynowego i wynikają z zapotrzebowania przedstawianego przez Klienta. Wszelkie ewentualnie podejmowane prace naprawcze wynikają z ulepszania oprogramowania i stanowią jego dopełnienie lub skorygowanie. W wyniku działalności Wnioskodawcy w zakresie oprogramowania komputerowego, powstają konkretne i odrębne utwory w myśl art. 74 Pr. Aut., do których prawa autorskie, zgodnie z umową usługową, przenosi On na Klienta, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na rzecz Klienta, które związane jest w szczególności z zarządzaniem tożsamością i kontrolą dostępu, cyberbezpieczeństwem, zabezpieczeniami/ochroną serwisów/mikroserwisów oraz zarządzaniem ich interfejsami programistycznymi, wsparciem ciągłej integracji, dostarczania, wydawania i wdrażania oprogramowania w ramach systematycznej i twórczej pracy, wobec czego z chwilą powstania oprogramowania nabywa prawa autorskie do tak powstałego utworu w rozumieniu art. 74 Pr. Aut.

Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru prac rutynowych i okresowych. Wnioskodawca w ramach ulepszania i dodawania nowych funkcjonalności w ramach już istniejącego oprogramowania w sposób stały, systematyczny i zorganizowany pracuje nad projektem, tworząc kod programów komputerowych wymyślony od podstaw przez Wnioskodawcę oraz bazujący na Jego kreatywności, wiedzy i doświadczeniu.

Prawa autorskie do dzieł służących tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania przenosi odpłatnie na spółkę. Sprzedaż praw autorskich odbywa się w oparciu o umowę z dnia 21 października 2016 r., zawartą między Nim a spółką. Przejście praw autorskich na spółkę dochodzi do skutku w momencie przyjęcia każdego z utworów przez spółkę, tj. w dniu przekazania jej w dowolnej formie każdego z utworów (jako całości, a także wszelkich innych elementów składowych lub fragmentów, które mogą być z utworu wydzielone). Na podstawie umowy zawartej ze spółką – nabywcą, Wnioskodawca przenosi na zamawiającego nieograniczone w miejscu i czasie autorskie prawa majątkowe do przedmiotu zamówienia lub jego elementów – wytworzonych programów komputerowych, będących wytwarzanymi przez Niego utworami w rozumieniu art. 74 Pr. Aut., w tym utworów zależnych, których jest bądź będzie twórcą, na wszelkich polach eksploatacji.

W ramach sprzedaży praw autorskich Wnioskodawca otrzymuje świadczenie pieniężne spełniane przez spółkę na podstawie przedstawianych przez Niego w cyklach miesięcznych faktur VAT.

Przykładowe działanie w projekcie:

Przykładem prowadzonej działalności może być choćby projektowanie i implementacja aplikacji serwerowych kontrolujących ruch w sieci, autentykujacych i autoryzujących dostęp do systemów informatycznych. Na powyższe składało się stworzenie i rozwój aplikacji pozwalającej na integrację z systemem tworzonym przez Klienta oraz systemami jego Partnerów. Aplikacja oparta jest o framework oraz narzędzia opracowane przez Wnioskodawcę dla Klienta. Aplikacja pozwala na rozszerzanie swojej funkcjonalności przez Klienta z użyciem platformy, wykorzystując opracowane przez Niego interfejsy programistyczne. Główna cześć aplikacji została stworzona przez Wnioskodawcę, który rozwija ją samodzielnie; cześć integracji z systemami Klienta oraz Partnerów jest rozwijana przez Klienta oraz Wnioskodawcę. Dodatkowo, na powyższe przedsięwzięcie składa się rozwój aplikacji do budowania i weryfikacji polityk autoryzacyjnych. Aplikacja jest rozwijana przez Wnioskodawcę od fazy pomysłu (proof of concept), który jest odpowiedzialny za projekt i implementację silnika aplikacji oraz części jego rozszerzeń. Klient implementuje również swoje rozszerzenia wykorzystując opracowane przez Wnioskodawcę interfejsy programistyczne. Co więcej, Wnioskodawca samodzielne stwarza i rozwija aplikację do zarządzeniami prawami dostępu, gdyż ta wymaga nieorganicznej skalowalności względem ilości przechowywanych danych oraz wykonuje rozszerzenia do aplikacji weryfikującej polityki autoryzacyjne definiowane z wykorzystaniem opracowanego przez Niego protokołu.

Innym przykładem może być projektowanie i implementacja narzędzi programistycznych wykorzystywanych przez Klienta Wnioskodawcy do tworzenia oprogramowania. Ze względu na specyfikę branży Klienta, tworzone przez Wnioskodawcę narzędzia umożliwiają wydajne przetwarzanie dużych ilości danych, łatwą konfigurowalność w różnych docelowych środowiskach informatycznych oraz łatwość wykorzystania przez programistę. Np. …. do komunikacji w systemie aktorowym ze wstrzykiwaniem zależności, budowania aplikacji z rozszerzalnym zarządzaniem konfiguracją, asynchroniczny klient HTTP z wbudowaną obsługą …...

Wnioskodawca posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z art. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach prowadzonej działalności wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, do tworzenia i ulepszania programów komputerowych w ramach opisanego wyżej projektu, stanowiącego rozwiązanie nowe i innowacyjne na rynku. Ponadto Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wraz z nabywanym doświadczeniem przedsiębiorstwa rozwija i udoskonala wiedzę i umiejętności, o których mowa wyżej dla skuteczniejszego lepszego jakościowo prowadzenia opisanej działalności. Dla celów prowadzonej działalności Wnioskodawca zdobywa wiedzę w zakresie najnowszych narzędzi informatycznych oraz oprogramowania korzystając z różnego rodzaju kursów online na platformie ….. Zdobytą wiedzę oraz doświadczenie Wnioskodawca kształtuje, łączy i wykorzystuje celem wykorzystania w tworzeniu nowych programów komputerowych oraz nowych zastosowań znanych już rozwiązań. Wszelkie działania opisywane we wniosku wykonywane są bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Jednocześnie wskazuje, On że korzysta z bibliotek programistycznych open-source. W pozostałym zakresie nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych, prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów w zakresie tworzenia kwalifikowanego IP w ujęciu innowacyjnego kodu źródłowego w realizacji zadań opisanych wyżej. Wnioskodawca korzysta w swojej pracy z doświadczenia uzyskanego na warsztatach informatycznych.

W konsekwencji powyższych okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy, wytwarzanie oprogramowania następuje w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca, w związku z opisaną działalnością, prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję przychodów pochodzących z kwalifikowanego prawa IP powstającego w ramach działalności opisanej wyżej. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, bądź straty przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. przypadających na każde wyżej wymienione prawo w sposób pozwalający na określenie kwalifikowanego dochodu. Celem zapewnienia transparentności ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia w ewidencji konkretne programy komputerowe, których prawa przenosi na rzecz spółki z wyszczególnieniem wartości poszczególnych programów, składającej się na wartości faktur VAT przedstawianych comiesięcznie kontrahentowi.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność prowadzona przez Niego w zakresie tworzenia i rozwijania programów komputerowych jest działalnością twórczą.

Działa On w dwóch obszarach:

1. tworzy i rozwija biblioteki programistyczne wykorzystywane do budowy nowych aplikacji serwerowych bazujące na bibliotece będącej wolnym oprogramowaniem,Stworzone/rozwijane biblioteki pozwalają w nowatorski sposób wykorzystać bazową bibliotekę, np. definiuje i wykorzystuje nowy sposób komunikacji między komponentami, wprowadza możliwość dynamicznego zarządzania konfiguracją i cyklem życia komponentów, dostarcza nowe komponenty do komunikacji według protokołu HTTP. Biblioteki są wykorzystywane przez Niego oraz Zleceniodawcę w rozwijanych aplikacjach serwerowych. Biblioteka jest przygotowywana przez Wnioskodawcę do przekształcenia w wolne oprogramowanie, w celu przyczynienia się do rozwoju i ulepszania oprogramowania tworzonego przez innych programistów na całym świecie.
   
2. tworzy i rozwija aplikacje serwerowe będące elementami tworzonego przez Zleceniodawcę produktu do zarządzania tożsamością w systemach internetowych.
   
   

Działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Każdorazowy zakres poszczególnych usług Zleceniodawca określa w szczegółowym zleceniu kierowanym do Wnioskodawcy drogą elektroniczną za pomocą narzędzia do zarządzania projektami zgodnie z metodologią …..

W wyniku rozwijania oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej przekazywane Zleceniodawcy.

Wnioskodawca rozwija oprogramowanie komputerowe wytworzone przez siebie oraz rozwija oprogramowanie Zleceniodawcy w zakresie pozwalającym na współdziałanie oprogramowania stworzonego przez Wnioskodawcę i Zleceniodawcę w jednym systemie.

Wnioskodawca wraz z przekazaniem Zleceniodawcy stworzonego oprogramowania przenosi na własność Zleceniodawcy programy komputerowe oraz autorskie prawa majątkowe do opracowanych koncepcji i programów komputerowych na wszystkich polach eksploatacji. Przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy autorskich praw majątkowych ma charakter wyłączny, tzn. Wnioskodawcy nie przysługują autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania.

Wnioskodawca ponosi wyłączną odpowiedzialność za wady fizyczne stworzonego oprogramowania. W przypadku jakichkolwiek roszczeń osób trzecich skierowanych do Zleceniodawcy z tytułu naruszenia praw autorskich do przekazanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, Wnioskodawca podejmie wszelkie niezbędne kroki w celu ugodowego rozwiązania sporu, a gdyby to było niemożliwe, to przystąpi do toczącego się między Zleceniodawcą a osobą trzecią sporu sądowego oraz zaspokoi wszelkie roszczenia majątkowe osób trzecich zasądzone prawomocnym wyrokiem sądu od Zleceniodawcy oraz koszty poniesione przez Zleceniodawcę w związku z powstałym sporem związanym z naruszeniem praw autorskich do przekazanego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

Zlecone Mu czynności na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Ponosi wyłączną odpowiedzialność za wady fizyczne stworzonego oprogramowania do kwoty 600-krotności stawki godzinowej świadczenia usługi.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółowa ewidencja prowadzona jest na bieżąco, od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji wyszczególnia konkretne kwalifikowane IP (programy komputerowe), stanowiące źródło Jego dochodu. Prowadzi ewidencję na bieżąco razem z prowadzeniem ogólnej rachunkowości przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy oprogramowanie komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełnia przesłanki kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym, przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób prowadzenia przez niego ewidencji dochodów osiąganych ze sprzedaży kwalifikowanego IP spełnia wymogi określone w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4. Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, Wnioskodawca może skorzystać z preferencji IP BOX, a tym samym objąć podatkiem dochodowym w wysokości 5% dochód uzyskiwany w działalności ujętej we wniosku w oparciu o art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność w części opisanej we wniosku spełnia w całości przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko uzasadnia On treścią przywołanego przepisu, w części odnoszącej się do działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, wykonywanej systematycznie w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań. W powyższym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że wykonywane na rzecz kontrahenta usługi bezsprzecznie mają charakter twórczy. Współpraca oparta jest bowiem na tworzeniu przez Niego kodu źródłowego, przy tworzeniu oprogramowania. Wynik działalności Wnioskodawcy kwalifikuje się jako autorskie prawo do programu komputerowego. Tworzenie oprogramowania w ramach projektu spełnia także przesłankę uznania Jego działalności za działalność rozwojową, a to z uwagi na tworzenie kodu źródłowego oprogramowania od podstaw lub modyfikowanie bazowego kodu źródłowego oprogramowania należącego do kontrahenta nieraz z zastosowaniem nowo opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań, spełniających przesłankę tworzenia nowych zasobów wiedzy lub wykorzystywania już istniejących dla opracowania nowych rozwiązań. Działalność ta jest także podejmowana przez Wnioskodawcę systematycznie, w sposób ciągły i w sposób planowany. Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawcy objawia się w wypracowywaniu nowych rozwiązań informatycznych przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, zwiększając w tym zakresie dorobek przedsiębiorstwa.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, oprogramowanie komputerowe tworzone w ramach opisanej działalności spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niewątpliwie programy komputerowe tworzone przez Niego w ramach wykonywanej działalności objęte są Jego prawami autorskimi z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca poprzez tworzenie kodu źródłowego tworzy nowe oprogramowanie lub ulepsza oprogramowanie kontrahenta, rozwijając je o nowe użyteczności. Wykonywane przez Niego prace nie mają charakteru rutynowego a zadaniowy, nakierowanie na osiągnięcie konkretnego celu, jakim jest rozwinięcie oprogramowania kontrahenta według przedstawionego przez niego zapotrzebowania.

Ad 3

W ocenie Wnioskodawcy ewidencja prowadzona w sposób opisany we wniosku spełnia wymogi opisane w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji wyszczególnia konkretne kwalifikowane IP (programy komputerowe), stanowiące źródło dochodu. Prowadzi ewidencję na bieżąco razem z prowadzeniem ogólnej rachunkowości przedsiębiorstwa. Prowadzona w ten sposób ewidencja pozwala na ustalenie wysokości dochodu osiągniętego przez Niego z tytułu przeniesienia praw autorskich do kwalifikowanego IP na rzecz kontrahenta.

Ad 4

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność badawczo-rozwojowa, której efektem jest powstawanie kwalifikowanego IP, przenoszonego następnie odpłatnie na kontrahenta, spełnia przesłanki objęcia dochodów z jej prowadzenia preferencyjną stawką podatku dochodowego w wysokości 5% (IP BOX), o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, podkreślić wyraźnie należy, że w celu stwierdzenia czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji oraz jego uzupełnieniu wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której usługi obejmują projektowanie i implementację oprogramowania serwerowego w dziedzinie bezpieczeństwa systemów informatycznych. Wnioskodawca projektuje, a w konsekwencji tworzy od podstaw lub modyfikuje kod źródłowy, ingerując w funkcjonowanie oprogramowania. Zajmuje się głównie rozszerzaniem funkcjonalności oraz dodatkowo zwiększaniem wydajności rozwijanego przez Niego oprogramowania. Wykonywane ulepszenia nie mają charakteru rutynowego i wynikają z zapotrzebowania przedstawianego przez Klienta. W wyniku działalności Wnioskodawcy w zakresie oprogramowania komputerowego, powstają konkretne i odrębne utwory w myśl art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych., do których prawa autorskie, zgodnie z umową usługową, przenosi On na Klienta, za co otrzymuje wynagrodzenie. W ramach prowadzonej działalności wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, do tworzenia i ulepszania programów komputerowych w ramach opisanego wyżej projektu, stanowiącego rozwiązanie nowe i innowacyjne na rynku. Ponadto Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wraz z nabywanym doświadczeniem przedsiębiorstwa rozwija i udoskonala wiedzę i umiejętności, o których mowa wyżej dla skuteczniejszego lepszego jakościowo prowadzenia opisanej działalności.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększana zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając natomiast na uwadze możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
   
   

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe, a także ulepsza i modyfikuje oprogramowanie przez dodawanie nowych funkcjonalności w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
2. Wnioskodawca tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. wytwarzane, ulepszane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego, ulepszonego i rozwiniętego oprogramowania,
5. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
   
   

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Reasumując powyższe, oprogramowanie komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełnia przesłanki kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze zbycia tego prawa, a tym samym dochód uzyskiwany w działalności ujętej we wniosku, w oparciu o art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może skorzystać z preferencji IP Box i być opodatkowany podatkiem dochodowym w wysokości 5%.

Odnosząc się z kolei do kwestii tego, czy prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja spełnia wymogi ustawowe określone w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca, w związku z opisaną działalnością, prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję przychodów pochodzących z kwalifikowanego prawa IP powstającego w ramach działalności opisanej wyżej. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, bądź straty przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. przypadających na każde wyżej wymienione prawo w sposób pozwalający na określenie kwalifikowanego dochodu. Celem zapewnienia transparentności ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia w ewidencji konkretne programy komputerowe, których prawa przenosi na rzecz Klienta z wyszczególnieniem wartości poszczególnych programów, składającej się na wartości faktur VAT przedstawianych comiesięcznie kontrahentowi. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółowa ewidencja prowadzona jest na bieżąco, od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji wyszczególnia konkretne kwalifikowane IP (programy komputerowe), stanowiące źródło Jego dochodu. Prowadzi ewidencję na bieżąco razem z prowadzeniem ogólnej rachunkowości przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja, wobec wyodrębniania i wykazywania w niej elementów ustawowych, tj. każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) oraz kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde ww. prawo, spełnia wymogi określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazania wymaga, że oceniając stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie nie odniesiono się do prawidłowości ujmowania w prowadzonej ewidencji elementów niewymienionych wprost w powołanej ustawie.

Organ interpretacyjny nie jest bowiem uprawniony do analizy i oceny „kwestii technicznych” w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.