2020.08.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.294.2020.1.JK
z 19 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2020 r. (data wpływu 24 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)” na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)” na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (…) realizuje projekt pn. „(…)” współfinansowany ze środków europejskiego funduszu rozwoju regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020. Realizacja projektu przebiega zgodnie z umową o dofinansowanie nr (…) zawartą w dniu 23 grudnia 2019 r. pomiędzy województwem (…) a Gminą (…) wraz z późniejszym aneksem. Obecnie zostały wykonane roboty budowlane, a zakończenie finansowe realizacji projektu (poniesienie ostatnich wydatków) nastąpi w sierpniu 2020 r. Całkowita wartość projektu wynosi aktualnie: (…) zł, w tym kwota dofinansowania: (…) zł. Głównym celem projektu jest zagospodarowanie i nadanie nowych funkcji rekreacyjno-wypoczynkowych parkowi. Obszarem objętym bezpośrednim oddziaływaniem projektu jest Gmina. Beneficjentami, którzy będą korzystali z infrastruktury będą głównie mieszkańcy (…).

Zakres projektu obejmuje:

nowe ścieżki z nawierzchni mineralnej wraz ze schodami z drewnianych belek i ubitej nawierzchni mineralnej;
nasadzenia roślinne (zieleń niska);
uzupełnienie trawników;
urządzenia zabawowe typu park linowy oraz linaria (park linowy – domki wsparte na słupach połączone mostkami wyposażonymi w siatki zabezpieczające, niewymagający obsługi oraz sprzętu asekuracyjnego, urządzenie linowo-wspinaczkowe;
przestrzenna konstrukcja wspinaczkowa, trampoliny, urządzenia zabawowo -sprawnościowe służące do ćwiczenia równowagi);
powiększenie utwardzenia wokół sceny;
oświetlenie parkowe led (6 szt. latarni i linia kablowa);
montaż elementów małej architektury: ławki, kosze na śmieci, ławostoły, stoły do szachów, tablice (gabloty).

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu są wystawiane na Gminę.

Na etapie realizacji projekt jest zarządzany przez Urząd Miasta, jako jednostkę organizacyjną Gminy, pełniący rolę aparatu pomocniczego służącego do wykonywania kompetencji i zadań organów gminy (art. 9 ust. l ustawy o samorządzie gminnym). Po zakończeniu realizacji, park nadal pozostanie w zarządzie Wnioskodawcy, co oznacza, że nie nastąpi zmiana właściciela elementów powstałych w wyniku realizacji inwestycji. Obiekt będzie eksploatowany przez samorządową instytucję kultury – Miejski Dom Kultury (…) (dalej: MDK) i zostanie przekazany do użytkowania nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia.

Po przekazaniu park pozostanie ogólnodostępny dla mieszkańców, a korzystanie ze znajdujących się w nim urządzeń będzie nieodpłatne. MDK będzie wykorzystywał obiekt do realizacji swoich zadań statutowych, w tym do organizacji imprez artystycznych, rozrywkowych i rekreacyjnych.

Projekt realizowany przez Gminę nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 z późn. zm.), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury (art. 7 ust. 1 pkt 9), ładu przestrzennego (art. 7 ust. 1 pkt 1) oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10).

MDK jest jednostką organizacyjną – samorządową instytucją kultury. MDK działa w szczególności na podstawie ustawy z dnia 31 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 z późn. zm.), ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz statutu (aktualny: uchwala nr (…) Rady Miasta z dnia 30 marca 2017 r. w sprawie nadania statutu Miejskiemu Domowi Kultury (…)).

MDK posiada osobowość prawną i jest wpisany do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Gminę, która w rozumieniu ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jest organizatorem MDK. Nadzór nad działalnością MDK sprawuje Burmistrz Miasta.

Zgodnie ze statutem MDK realizuje cele i zadania w dziedzinie edukacji kulturalnej, wychowania przez sztukę oraz upowszechniania kultury i sztuki. Do zadań MDK należą m.in. rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych społeczeństwa, stwarzanie warunków dla amatorskiego ruchu artystycznego, sekcji i zespołów, kół oraz klubów zainteresowań, organizacja spektakli, koncertów, festiwali, przeglądów, wystaw, odczytów, kiermaszy, zajęć warsztatowych, imprez artystycznych, rozrywkowych i rekreacyjnych, współpraca z innymi podmiotami w dziedzinie kultury i sztuki, rozwijanie kultury artystycznej i filmowej poprzez upowszechnianie sztuki profesjonalnej, a także dzieł krajowej i światowej kinematografii.

MDK może realizować dodatkowe zadania polegające na wynajmie sal, pomieszczeń i powierzchni reklamowych, wynajmie sprzętu akustycznego, audio-wizualnego, oświetleniowego, elementów techniki scenicznej i zabezpieczania imprez, elementów wyposażenia pomieszczeń, reklamie firm na organizowanych imprezach, prowadzeniu działalności impresaryjnej, promocyjnej i marketingowej, kolportażu biletów na wydarzenia artystyczne, organizowane przez inne podmioty, organizacji kursów i szkoleń, świadczeniu usług związanych z wyświetlaniem filmów, prowadzeniu działalności gastronomicznej, sprzedaży wydawnictw, sprzedaży innych towarów.

MDK gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków. MDK pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów. Przychodami MDK są dotacje z Gminy, wpływy z prowadzonej działalności, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, środki otrzymane od osób prawnych i fizycznych, środki z innych źródeł. MDK może prowadzić działalność gospodarczą według zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód uzyskany z działalności gospodarczej przeznacza na realizację celów statutowych. Działalność ta nie może ograniczać ani utrudniać wykonywanych zadań statutowych.

MDK jest odrębnym od Gminy czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług podlegającym pod regulację ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W swojej działalności MDK wykonuje nieodpłatne zadania statutowe (m.in. zajęcia sekcji i grup artystycznych, niebiletowane koncerty, festyny, imprezy kulturalne, akademie okolicznościowe i historyczne), czynności wypełniające definicję działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT podlegające opodatkowaniu (m.in. usługi pośrednictwa sprzedaży biletów obcych, usługi promocyjne i reklamowe, usługi najmu lokali i wynajmu sal oraz wynajmu sprzętu scenicznego, nagłośnieniowego, oświetleniowego, projekcyjnego), czynności podlegające opodatkowaniu korzystające ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT (m.in. organizacja warsztatów plastycznych, wokalnych, teatralnych, recytatorskich).

Elementy powstałe w wyniku realizacji projektu będą służyły Gminie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast elementy projektu zostaną przekazane samorządowej instytucji kultury Miejskiemu Domowi Kultury nieodpłatnie w formie użyczenia w sposób przewidziany przepisami prawa.

W związku z ubieganiem się o przyznanie dofinansowania ze środków europejskiego funduszu rozwoju regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020, Gmina złożyła oświadczenie o braku możliwości odzyskania podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją projektu pn. „(…)” dofinansowanego ze środków europejskiego funduszu rozwoju regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020, Gmina ma możliwość odzyskania poniesionego kosztu VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu, nie ma on możliwości odzyskania w żaden sposób podatku VAT, którego wysokość została określona we wniosku o dofinansowanie projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 przedmiotowej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny należy wskazać, iż Gmina jest podatnikiem podatku VAT tylko w zakresie umów cywilno-prawnych – art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku, z tym nie jest uznawana za podatnika w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa.

Realizacja projektu stanowi instrument pomocniczy dla podstawowych zadań gminy wynikających z przepisów ustawy o samorządzie gminnym art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, w szczególności pkt 1, 9 i 10.

Projekt zrealizowany przez Gminę nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy projektu niezbędne do jego funkcjonowania zostaną przekazane samorządowej instytucji kultury nieodpłatnie w formie użyczenia w sposób przewidziany przepisami prawa.

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu w użyczenie przez czas oznaczony lub nieoznaczony na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Sposób wykorzystywania przekazanej na mocy umowy użyczenia infrastruktury, nie ma w opisanej sytuacji żadnego wpływu na możliwość odzyskania przez Wnioskodawcę podatku VAT, gdyż nabywane towary i usługi w ramach realizacji przedsięwzięcia polegającego na rewitalizacji przestrzeni „(…)” nie będą przez Gminę wykorzystywane do wykonywania żadnych czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca, w żaden sposób nie może oraz nie będzie mógł odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT związanego z realizacją projektu pn. „(…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Przepis art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1),
kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (pkt 9),
kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. „(…)” współfinansowany ze środków europejskiego funduszu rozwoju regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020 (…). Realizacja projektu przebiega zgodnie z umową o dofinansowanie nr (…) zawartą w dniu 23 grudnia 2019 r. pomiędzy województwem a Wnioskodawcą wraz z późniejszym aneksem. Obecnie zostały wykonane roboty budowlane, a zakończenie finansowe realizacji projektu (poniesienie ostatnich wydatków) nastąpi w sierpniu 2020 r. Głównym celem projektu jest zagospodarowanie i nadanie nowych funkcji rekreacyjno-wypoczynkowych parkowi. Obszarem objętym bezpośrednim oddziaływaniem projektu jest Gmina. Beneficjentami, którzy będą korzystali z infrastruktury będą głównie mieszkańcy (…).

Zakres projektu obejmuje: nowe ścieżki z nawierzchni mineralnej wraz ze schodami z drewnianych belek i ubitej nawierzchni mineralnej, nasadzenia roślinne (zieleń niska), uzupełnienie trawników, urządzenia zabawowe typu park linowy oraz linaria (park linowy – domki wsparte na słupach połączone mostkami wyposażonymi w siatki zabezpieczające, niewymagający obsługi oraz sprzętu asekuracyjnego, urządzenie linowo-wspinaczkowe, przestrzenna konstrukcja wspinaczkowa, trampoliny, urządzenia zabawowo-sprawnościowe służące do ćwiczenia równowagi), powiększenie utwardzenia wokół sceny, oświetlenie parkowe led (6 szt. latarni i linia kablowa), montaż elementów małej architektury: ławki, kosze na śmieci, ławostoły, stoły do szachów, tablice (gabloty).

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu są wystawiane na Gminę.

Na etapie realizacji projekt jest zarządzany przez Urząd Miasta, jako jednostkę organizacyjną Gminy, pełniący rolę aparatu pomocniczego służącego do wykonywania kompetencji i zadań organów gminy (art. 9 ust. l ustawy o samorządzie gminnym). Po zakończeniu realizacji, park nadal pozostanie w zarządzie Wnioskodawcy, co oznacza, że nie nastąpi zmiana właściciela elementów powstałych w wyniku realizacji inwestycji. Obiekt będzie eksploatowany przez samorządową instytucję kultury – Miejski Dom Kultury i zostanie przekazany do użytkowania nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia.

Projekt realizowany przez Gminę nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

MDK jest odrębnym od Gminy czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług podlegającym pod regulację ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W swojej działalności MDK wykonuje nieodpłatne zadania statutowe (m.in. zajęcia sekcji i grup artystycznych, niebiletowane koncerty, festyny, imprezy kulturalne, akademie okolicznościowe i historyczne), czynności wypełniające definicję działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy, podlegające opodatkowaniu (m.in. usługi pośrednictwa sprzedaży biletów obcych, usługi promocyjne i reklamowe, usługi najmu lokali i wynajmu sal oraz wynajmu sprzętu scenicznego, nagłośnieniowego, oświetleniowego, projekcyjnego), czynności podlegające opodatkowaniu korzystające ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy (m.in. organizacja warsztatów plastycznych, wokalnych, teatralnych, recytatorskich).

Elementy powstałe w wyniku realizacji projektu będą służyły Gminie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast elementy projektu zostaną przekazane samorządowej instytucji kultury Miejskiemu Domowi Kultury nieodpłatnie w formie użyczenia w sposób przewidziany przepisami prawa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwość odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)” dofinansowanego ze środków europejskiego funduszu rozwoju regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020 na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponownie należy podkreślić, że zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Gmina realizując przedmiotową inwestycję polegającą na rewitalizacji przestrzeni „(…)” związanej z infrastrukturą oddaną w nieodpłatne użyczenie Miejskiemu Domowi Kultury nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, ponieważ inwestycja jest dokonywana przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany – czyli ustawą o samorządzie gminnym, a efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do działalności o charakterze gospodarczym, generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca elementy powstałe w wyniku realizacji projektu będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Projekt realizowany przez Gminę nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w analizowanej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony. Tym samym Wnioskodawca nie ma – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej operacji.

W konsekwencji Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z realizacją ww. operacji Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Zatem, w związku z realizacją projektu pn. „(…)” dofinansowanego ze środków europejskiego funduszu rozwoju regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, wskazać należy, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie

Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r., poz. 1295), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin