2020.08.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0112-KDIL2-1.4011.512.2020.4.MKA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.512.2020.4.MKA
z 27 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 12 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 4 sierpnia 2020 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.284.2020.2.NF, 0112-KDIL2-1.4011.512.2020.3.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 4 sierpnia 2020 r., skutecznie doręczono 12 sierpnia 2020 r., natomiast 20 sierpnia 2020 r. do tut. organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 17 sierpnia 2020 r.).

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowaną będącą stroną postępowania:
Panią MK
(…)
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Pana SK
(…)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Małżonkowie MK (zwana dalej: „Wnioskodawczynią”) oraz SK (zwani dalej łącznie: „Wnioskodawcami") są współwłaścicielami nieruchomości (współwłasność łączna wynikająca z ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej), której część planują sprzedać. Wnioskodawcy w ustawowej wspólności majątkowej posiadają 29/32 części nieruchomości, zaś 3/32 posiada Wnioskodawczyni w majątku osobistym.

Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w 1975 r. przez rodziców Wnioskodawczyni. Stanowiła ona grunt rolny, na którym rodzice Wnioskodawczyni prowadzili gospodarstwo rolne. W 1977 r. na skutek śmierci ojca, Wnioskodawczyni odziedziczyła 3/32 nieruchomości. W postępowaniu spadkowym dziedziczyła również matka Wnioskodawczyni (odziedziczyła 4/32 części nieruchomości, łącznie posiadała 20/32 części nieruchomości) oraz 3 siostry (odziedziczyły po 3/32 części nieruchomości każda).

W 1996 r. Wnioskodawcy poprzez notarialną umowę darowizny otrzymali od matki Wnioskodawczyni oraz jej 3 sióstr posiadane przez nie udziały w przedmiotowej nieruchomości do majątku objętego ustawową wspólnością małżeńską, stając się tym samym jedynymi jej właścicielami.

Przedmiotowa nieruchomość (składająca się z kilku działek ewidencyjnych objętych jedną księgą wieczystą), stanowiąca gospodarstwo rolne jest wykorzystywana do działalności rolniczej prowadzonej przez Wnioskodawców. Wnioskodawcy z tytułu prowadzonej działalności rolniczej podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym. Nie prowadzą działów specjalnych produkcji rolnej, ani żadnej innej działalności gospodarczej. Z uwagi na postępujący spadek opłacalności prowadzonej produkcji rolnej, wzrastające ryzyko wystąpienia suszy oraz rosnące koszty związane z utrzymaniem gruntów rolnych w stanie nadającym się do uprawy (przedmiotowa część nieruchomości obejmie grunty rolne V klasy, tym samym dla osiągnięcia odpowiedniego poziomu produkcji wymagane jest regularne nawożenie), Wnioskodawcy postanowili wycofać część posiadanej nieruchomości z działalności rolniczej do majątku prywatnego. Pozostawienie części nieruchomości poza produkcją rolną, również generowałoby koszty związane z regularnym wykaszaniem, co biorąc pod uwagę powierzchnię (prawie 1,4 ha) przedmiotowej części nieruchomości, byłoby znacznym obciążeniem finansowym. Z tego powodu Wnioskodawcy zdecydowali się na sprzedaż wycofanej z działalności rolniczej do majątku prywatnego części nieruchomości.

Jak wskazano, nieruchomość objęta jest jedną księgą wieczystą, dlatego sprzedaż jej części wymagała przeprowadzenia podziału. Dla obszaru, gdzie położona jest przedmiotowa nieruchomość nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z informacjami uzyskanymi w urzędzie gminy, w celu przeprowadzenia podziału przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawcy musieli w pierwszej kolejności wystąpić o wydanie warunków zabudowy dla obszaru przeznaczonego do sprzedaży. Dopiero po wydaniu takiej decyzji, w oparciu o jej założenia, możliwe będzie przeprowadzenie podziału.

Wnioskodawcy wystąpili z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy w czerwcu 2018 r., zaś decyzja ustalająca te warunki została wydana 29 września 2018 r. Na tej podstawie z działki o nr X o pow. 1,7916 ha oraz działki o nr Y o pow. 2,4343 ha (objętych jedną księgą wieczystą) decyzją z 7 maja 2019 r. wydzielono 14 działek o numerach X/1, X/2, X/3, X/4, X/5, X/6, Y/1, Y/2, Y/3, Y/4, Y/5, Y/6, Y/7 oraz Y/8. Działki X/6 (powierzchnia 1,3516 ha) oraz Y/8 (powierzchnia 1,3907 ha) nie są obecnie przeznaczone do sprzedaży. W dalszym ciągu jest na nich prowadzona działalność rolnicza Wnioskodawców. Pozostałe działki będą przeznaczone do sprzedaży, przy czym działki o numerach X/5 (powierzchnia 0,1244 ha) oraz Y/3 (powierzchnia 0,2053 ha) są przeznaczone na wewnętrzną drogę dojazdową do pozostałych działek.

W ramach dokonanego podziału średnia powierzchnia działki pod zabudowę wynosiła 1335 m². Po konsultacjach z geodetą oraz przeprowadzonej analizie obowiązującego dla przedmiotowego obszaru Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (uchwała Nr (…) z dnia (…) 2011 r., zwane dalej: „Studium”) Wnioskodawcy zdecydowali się na zmniejszenie powierzchni pierwotnie wydzielonych działek i wystąpienie z ponownym wnioskiem o podział przedmiotowej części nieruchomości. Zgodnie z załącznikiem nr 2 do Studium (Część B) w części dotyczącej wskaźników zagospodarowania terenu wskazano, że optymalna wielkość działki budowlanej dla budynku wolnostojącego w zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej wynosi 800 m². Zgodnie z nowym zaproponowanym w urzędzie gminy podziałem średnia wielkość działki przeznaczonej pod zabudowę wyniosła 876 m², przez co znacznie zbliżyła się do wielkości zalecanej w Studium.

Dokonanie ponownego podziału wymagało powtórzenia całej procedury od początku. W związku z tym, Wnioskodawcy musieli wystąpić z nowym wnioskiem o wydanie warunków zabudowy (wniosek z lipca 2019 r.). Decyzję o warunkach zabudowy wydano (…) października 2019 r. Na jej podstawie dokonano nowego podziału w decyzji z dnia (…) maja 2020 r. Przed podziałem (w dniu (…) stycznia 2020 r.) dokonano scalenia wydzielonych uprzednio działek X/1, X/2, X/3, X/4, X/5, Y/1, Y/2, Y/3, Y/4, Y/5, Y/6, Y/7 w jedną działkę o numerze Z (o powierzchni 1,3976 ha). W decyzji o podziale wydzielono działki o numerach Z/1, Z/2, Z/3, Z/4, Z/5, Z/6, Z/7, Z/8, Z/9, Z/10, Z/11, Z/12, Z/13, Z/14, Z/15 oraz Z/16. Działki nr Z/7, Z/8, Z/16 (o powierzchni 0,2548 ha) stanowią wewnętrzną drogę dojazdową do pozostałych działek, zaś pozostałe są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Wydzielone przez Wnioskodawców działki przeznaczane do sprzedaży nie są ogrodzone. Nie ma do nich również doprowadzonych mediów (brak indywidulanych przyłączy na wydzielonych działkach). Wnioskodawcy nie zamierzają grodzić przedmiotowych działek oraz dokonywać ich uzbrajania w media (woda, gaz, prąd itp.).

Nabywcy będą musieli samodzielnie dokonać wskazanych czynności. Przy poszukiwaniu nabywców Wnioskodawcy nie korzystają z usług pośrednika nieruchomości. O zamiarze sprzedaży przedmiotowych działek informowali poprzez dostępny w sieci internetowej serwis ogłoszeniowy.

Wnioskodawcy nigdy nie prowadzili działalności polegającej na obrocie nieruchomościami, zaś przedmiotowa nieruchomość nie była nabyta w celach odsprzedaży, czy też inwestycyjnych. Decyzja o sprzedaży części nieruchomości wycofanej z działalności rolniczej do majątku prywatnego Wnioskodawców jest spowodowana koniecznością ograniczenia rozmiaru prowadzonej działalności rolniczej (pogarszająca się opłacalność produkcji rolnej, wzrastające ryzyko występowania suszy, koszty utrzymania nieuprawianej ziemi).

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podano następujące informacje.

Na moment składania wniosku wspólnego o wydanie interpretacji Wnioskodawcy nie planują sprzedaży innych działek, na których jest obecnie prowadzona działalność rolnicza. Nie jest jednak wykluczone, że takie plany nie powstaną w przyszłości. Produkcja rolna jest działalnością w bardzo dużym stopniu zależną od wielu czynników, na które Wnioskodawcy nie mają wpływu (np. pogoda), a które w znacznym stopniu wpływają na opłacalność prowadzonej działalności. Tym samym Wnioskodawcy nie mogą wykluczyć, że w przypadku pogarszających się warunków prowadzenia działalności rolniczej nie zdecydują się na dalszą sprzedaż nieruchomości.

Wnioskodawcy w ramach zarządu majątkiem prywatnym dokonywali wcześniej zbycia nieruchomości (sprzedaż, darowizna).

Działka nr A

W 1983 r. na podstawie aktu notarialnego „umowa przekazania gospodarstwa rolnego” Wnioskodawca SK otrzymał m.in. działkę nr A, wchodzącą w skład przekazanego gospodarstwa, od brata ojca - umowa przekazania - nieodpłatna;
Nieruchomość (wraz z przedmiotową działką) została nabyta, ponieważ brat ojca Wnioskodawcy (…) przechodził na emeryturę, co w tamtych czasach wymagało zbycia gospodarstwa. Wnioskodawca, jako młody rolnik i członek bliskiej rodziny, prowadzący działalność rolniczą, otrzymał ją w drodze wskazanej umowy przekazania;
Działka była wykorzystywana w celach rolniczych - hodowla bydła;
Działka nr A została sprzedana w 1996 r. z powodu odejścia od hodowli bydła i skupieniu się na hodowli trzody chlewnej. Działka ta była łąką w sąsiedztwie rzeki - warunki wyłączne do hodowli bydła;
Działka nr A była niezbudowanym gruntem rolnym, przeznczonym wyłącznie pod uprawy polowe;
Środki ze sprzedaży przeznaczono na rozwój gospodarstwa rolnego Wnioskodawców.

Działka nr B

W 1983 r. na podstawie aktu notarialnego „umowa przekazania gospodarstwa rolnego” Wnioskodawca SK otrzymał m.in. działkę nr B, wchodzącą w skład przekazanego gospodarstwa, od brata ojca - umowa przekazania - nieodpłatna;
Nieruchomość (wraz z przedmiotową działką) została nabyta, ponieważ brat ojca Wnioskodawcy (…) przechodził na emeryturę, co w tamtych czasach wymagało zbycia gospodarstwa. Wnioskodawca, jako młody rolnik i członek bliskiej rodziny, prowadzący działalność rolniczą otrzymał ją w drodze wskazanej umowy przekazania;
Działka nr B była zabudowaną działką budowlaną - zamieszkiwali tam pierwsi właściciele nieruchomości, tj. (…), którzy mieli ustanowioną służebność do tej działki;
Działka nr B została przekazana w drodze umowy darowizny w 1994 r. Państwu M. Pani M jest siostrą Wnioskodawcy. Powodem przekazania były ustalenia rodzinne w zakresie podziału rodzinnego majątku;
W umowie darowizny przekazana została wskazana działka nr B, zabudowana starym domem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym;
Nie było środków ze sprzedaży (akt darowizny).

Działki nr C, D, E, F, G

W 1983 r. na podstawie aktu notarialnego „umowa przekazania gospodarstwa rolnego” Wnioskodawca SK otrzymał m.in. działkę nr C, wchodzącą w skład przekazanego gospodarstwa, od brata ojca - umowa przekazania - nieodpłatna. Działki D i E Wnioskodawca otrzymał w roku 1989 na podstawie aktu notarialnego „umowa przekazania gospodarstwa rolnego”, jako część gospodarstwa rolnego otrzymanego od swoich rodziców - (…). Umowa przekazania - nieodpłatna. Działka nr F została nabyta przez Wnioskodawców w 1998 r. - odpłatny zakup nieruchomości na podstawie aktu sprzedaży. Działka nr G została nabyta w 1995 r. - odpłatny zakup nieruchomości na podstawie aktu sprzedaży;
Celem nabycia nieruchomości był rozwój gospodarstwa - zwiększenie areału pól uprawnych;
Wskazane nieruchomości były wykorzystywane pod uprawę rolniczą;
Przedmiotowe działki zostały sprzedane w 2015 r. na podstawie aktu notarialnego „umowa sprzedaży i ustanowienie hipoteki” synowi Wnioskodawców. Przyczyną sprzedaży był fakt, że syn został młodym rolnikiem i dla dalszego rozwoju potrzebował własnych gruntów. Dodatkowo, z uwagi na możliwość ubiegania się, jako młody rolnik, o różnego rodzaje fundusze z Unii Europejskiej na rozwój gospodarstwa formą przekazania przedmiotowych działek musiała być umowa sprzedaży, a nie np. umowa darowizny;
Przedmiotem sprzedaży było 5 wskazanych działek - wszystkie to grunty rolne z przeznaczeniem na cele rolnicze - niezabudowane;
Środki ze sprzedaży przeznaczono na rozwój gospodarstwa rolnego Wnioskodawców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy planowana przez Wnioskodawców sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy planowana przez Wnioskodawców sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest udzielenie odpowiedzi w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Zainteresowanych, planowana sprzedaż wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego działek nie będzie podlegała opodatkowaniu ani podatkiem od towarów i usług (zwany dalej: „podatkiem VAT”), ani podatkiem dochodowym od osób fizycznych (zwany dalej: „podatkiem PIT”). Wnioskodawcy nie będą występować w roli podatników podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106, zwanej dalej: „UPTU”) w ramach planowanej sprzedaży, tym samym nie będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odniesieniu do podatku PIT, brak opodatkowania wynikać będzie zdaniem Wnioskodawców z faktu, że planowana sprzedaż działek będzie kwalifikowana do źródła przychodów, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, zwanej dalej UPDOF). Zgodnie z tym przepisem „źródłem przychodów jest odpłatne zbycie (...) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (...), jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości (...) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (...)”. Przedmiotowa nieruchomość została otrzymana przez Wnioskodawców w 1996 r. w drodze darowizny, tym samym sprzedaż części przedmiotowej nieruchomości będzie dokonywana już po upływnie wskazanego 5-letniego okresu. Przedmiotowa sprzedaż, jako realizacja zarządu nad majątkiem prywatnym Wnioskodawców nie będzie również dokonywana w ramach działalności gospodarczej. Z tego względu zdaniem Wnioskodawców nie będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem PIT.

Uzasadniając swoje stanowisko w zakresie braku opodatkowania podatkiem PIT Wnioskodawcy wskazują, że wykorzystywali przedmiotową część nieruchomości do prowadzonej działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem rolnym. Nie prowadzili, ani nie prowadzą, żadnej innej działalności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. działalności gospodarczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej. Następnie podjęli decyzję o ograniczeniu zakresu prowadzonej działalności rolniczej i sprzedaży wycofanej z tej działalności części nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Wnioskodawców, planowana sprzedaż, jako odpłatne zbycie nieruchomości, będzie zaliczona do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) UPDOF. Zgodnie z tym przepisem „źródłem przychodów jest odpłatne zbycie (...) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (...), jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości (...) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (...)”.

Jak wskazano, Wnioskodawcy nie prowadzili oraz nie prowadzą działalności gospodarczej, a tym samym nigdy nie wykorzystywali przedmiotowej nieruchomości w ramach takiej działalności. Tym samym w analizowanym przypadku nie będzie miał zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 3 UPDOF, zgodnie z którym „ art. 10 ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat”.

W opinii Wnioskodawców nie można w przedstawionym przypadku również stwierdzić, że planowana sprzedaż nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, co wyłączałaby zastosowanie wskazanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) UPDOF.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 UPDOF za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.”

W orzecznictwie ugruntował się pogląd, że prowadzenie działalności gospodarczej oraz osiąganie z jej tytułu przychodów jest uporządkowanym ciągiem czynności i zdarzeń mających charakter obiektywny. Przyjmuje się ponadto, że dla osiągania przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie jest co do zasady konieczne, aby podatnik miał status przedsiębiorcy. O kwalifikacji danych czynności jako działalności gospodarczej decydują zatem zorganizowany i ciągły charakter podejmowanych działań, prowadzonych w celu zarobkowym we własnym imieniu oraz na własny rachunek. Co istotne, zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, podejmowanie przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, nie należy kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej o której mowa w art. 5a pkt 6 UPDOF - wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 1100/17. NSA stwierdził, że „spełnienie jednak tylko tych dwóch warunków (z czterech wymienionych w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.) [przyp. red. działanie w celach zarobkowych, we własnym imieniu i na własny rachunek] nie pozwala na przyjęcie, że przychody ze sprzedaży 9 działek uzyskane w latach 2010-2016 można zaliczyć do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Nie można przyjąć, aby działalność skarżącej miała cechy zorganizowania i ciągłości w przedstawionym wyżej rozumieniu. O spełnieniu tej przesłanki absolutnie nie świadczy ani podział działki na mniejsze, ani wydzielenie drogi, jak również uzyskanie służebności przejazdu (drogi koniecznej), a dalej zlecenie czynności związanych ze sprzedażą wyodrębnionych działek pośrednikowi, a nawet wystąpienie do operatorów poszczególnych mediów o wskazanie warunków przyłączenia działek do poszczególnych sieci”.

Jak zostało wskazane w wyroku NSA z dnia 9 kwietnia 2015 r., o sygn. akt II FSK 773/13, „działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność składników majątkowych (w tym mienia nieruchomego), wykazują cechy zorganizowania i ciągłości, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zm.), gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nieokazjonalnego) źródła zarobkowania. NSA uznał również, że jedynie aktywność podatnika wykazująca łącznie wszystkie wymienione powyżej cechy może - w świetle art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. - zostać zakwalifikowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza. Oznacza to, że brak którejkolwiek z wymienionych cech funkcjonalnych, pozbawia daną działalność charakteru gospodarczego, co w efekcie wyklucza możliwość rozpoznania przychodu uzyskanego z takiej działalności, jako przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.”

NSA w wyroku z dnia 20 czerwca 2017 r. o sygn. akt II FSK 1443/15 uznał, „że na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości oraz dokonywaniu tych transakcji (nabycia i zbycia) w stosunkowo krótkim przedziale czasowym”.

Z powyższych orzeczeń wynika, że czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. takich, których celem jest prawidłowe i racjonalne gospodarowanie, a także zaspokajanie potrzeb rodziny nie należy kwalifikować jako prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu zawartego w art. 5a pkt 6 UPDOF. Prowadzenie działalności gospodarczej to ciąg czynności oraz zdarzeń faktycznych o obiektywnym charakterze. Co jest podkreślane w orzecznictwie, sam podział nieruchomości na kilka działek z zamiarem ich sprzedaży sam w sobie w żaden sposób nie świadczy o tym, że podatnik działa w charakterze przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawcy nie prowadzą działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, nie nabyli przedmiotowej nieruchomości w celach inwestycyjnych, ani w celu dalszej odprzedaży. Jednymi czynnościami, które Wnioskodawcy dokonali po wycofaniu części nieruchomości z działalności rolniczej był podział tej części nieruchomości na kilkanaście działek o powierzchni odpowiadającej zleceniom zawartym w Studium oraz zamieszczenie ogłoszenia w serwisie internetowym o zamiarze ich sprzedaży. W opinii Wnioskodawców tego rodzaju działania w pełni mieszczą się tylko i wyłącznie w czynnościach dotyczących zwykłego zarządu własnym majątkiem.

Podsumowując, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że planowana sprzedaż wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego działek wydzielonych z nieruchomości stanowiącej majątek prywatny Wnioskodawców, nie będzie podlegała opodatkowaniu ani podatkiem VAT, ani podatkiem PIT.

Wnioskodawcy w ramach planowanej sprzedaży nie będą występować w roli podatników podatku VAT, ani w roli podatników prowadzących działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 UPDOF. Dokonywane przez Wnioskodawców czynności mieszą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem prywatnym, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży części nieruchomości powinien być zakwalifikowany do źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) UPDOF. Z uwagi na upływ 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym przedmiotowa nieruchomość została przez Wnioskodawców nabyta, uzyskany ze sprzedaży przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
odpłatne zbycie (pkt 8), z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, itp.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawców do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości (działek), o których mowa we wniosku.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że małżonkowie (Wnioskodawcy) są współwłaścicielami nieruchomości, której część planują sprzedać. Wnioskodawcy w ustawowej wspólności majątkowej posiadają 29/32 części nieruchomości, zaś 3/32 posiada Wnioskodawczyni w majątku osobistym. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w 1975 r. przez rodziców Wnioskodawczyni. W 1977 r. na skutek śmierci ojca, Wnioskodawczyni odziedziczyła 3/32 nieruchomości, matka Wnioskodawczyni 4/32 części nieruchomości (łącznie posiadała 20/32 części nieruchomości) oraz 3 siostry po 3/32 części nieruchomości każda. W 1996 r. Wnioskodawcy poprzez umowę darowizny otrzymali od matki Wnioskodawczyni oraz jej 3 sióstr posiadane przez nie udziały w przedmiotowej nieruchomości do majątku objętego ustawową wspólnością małżeńską. Przedmiotowa nieruchomość, stanowiąca gospodarstwo rolne jest wykorzystywana do działalności rolniczej prowadzonej przez Wnioskodawców. Wnioskodawcy wycofali część posiadanej nieruchomości z działalności rolniczej do majątku prywatnego i podjęli decyzję o sprzedaży części nieruchomości.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi w urzędzie gminy, w celu przeprowadzenia podziału przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawcy musieli w pierwszej kolejności wystąpić o wydanie warunków zabudowy dla obszaru przeznaczonego do sprzedaży – zatem w czerwcu 2018 r. wystąpili z takim wnioskiem, zaś decyzja ustalająca te warunki została wydana (…) września 2018 r. Na tej podstawie z działki o nr X o pow. 1,7916 ha oraz działki o nr Y o pow. 2,4343 ha (objętych jedną księgą wieczystą) decyzją z 7 maja 2019 r. wydzielono 14 działek, z których 2 nie są obecnie przeznaczone do sprzedaży i 2 przeznaczone na wewnętrzną drogę dojazdową do pozostałych działek. W ramach dokonanego podziału średnia powierzchnia działki pod zabudowę wynosiła 1335 m². Po konsultacjach z geodetą oraz przeprowadzonej analizie obowiązującego dla przedmiotowego obszaru Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, z których wywnioskowano, że optymalna wielkość działki budowlanej dla budynku wolnostojącego w zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej wynosi 800 m², Wnioskodawcy zdecydowali się na zmniejszenie powierzchni pierwotnie wydzielonych działek i wystąpili z ponownym wnioskiem o podział przedmiotowej części nieruchomości oraz z nowym wnioskiem o wydanie warunków zabudowy (wniosek z lipca 2019 r.). Decyzję o warunkach zabudowy wydano (…) października 2019 r. Na jej podstawie dokonano nowego podziału na podstawie decyzji z dnia (…) maja 2020 r. Zgodnie z nowym zaproponowanym w urzędzie gminy podziałem średnia wielkość działki przeznaczonej pod zabudowę wyniosła 876 m². Przed podziałem (w dniu 8 stycznia 2020 r.) dokonano scalenia wydzielonych uprzednio 12 działek nr: X/1, X/2, X/3, X/4, X/5, Y/1, Y/2, Y/3, Y/4, Y/5, Y/6, Y/7 w jedną działkę o numerze Z (o powierzchni 1,3976 ha). W decyzji o podziale wydzielono działki o numerach Z/1, Z/2, Z/3, Z/4, Z/5, Z/6, Z/7, Z/8, Z/9, Z/10, Z/11, Z/12, Z/13, Z/14, Z/15 oraz Z/16. Działki nr Z/7, Z/8, Z/16 (o powierzchni 0,2548 ha) stanowią wewnętrzną drogę dojazdową do pozostałych działek, zaś pozostałe są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Na moment składnia wniosku wspólnego o wydanie interpretacji Wnioskodawcy nie planują sprzedaży innych działek, na których jest obecnie prowadzona działalność rolnicza. Jednakże, Wnioskodawcy nie mogą wykluczyć, że w przypadku pogarszających się warunków prowadzenia działalności rolniczej nie zdecydują się na dalszą sprzedaż nieruchomości.

Wątpliwość Wnioskodawców budzi kwestia, czy planowana przez Wnioskodawców sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawcy są zdania, że przychód należy zaliczyć do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z powyższym nie powstanie u nich przychód z tytułu transakcji sprzedaży działek, z uwagi na upływ okresu wskazanego w tym przepisie.

Zatem, w celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych z planowanej sprzedaży należy rozważyć, czy czynności sprzedaży powyższych nieruchomości, mają znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

W konsekwencji, o zaliczeniu uzyskanych przez podatnika przychodów ze sprzedaży nieruchomości do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą w sposób zasadniczy i wyłączny decydować takie okoliczności jak: podział nieruchomości i wydzielenie z jednej dużej działki 14 działek, a następnie scalenie 12 z nich i w wyniku ponownego podziału wydzielenie 16 działek, z których przedmiotem planowanej sprzedaży jest 13 działek z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (pozostałe 3 działki stanowią wewnętrzną drogę dojazdową do pozostałych działek) skoro – jak wynika z treści wniosku – z uwagi na postępujący spadek opłacalności prowadzonej produkcji rolnej, wzrastające ryzyko wystąpienia suszy oraz rosnące koszty związane z utrzymaniem gruntów rolnych w stanie nadającym się do uprawy (przedmiotowa część nieruchomości obejmie grunty rolne V klasy, tym samym dla osiągnięcia odpowiedniego poziomu produkcji wymagane jest regularne nawożenie), Wnioskodawcy postanowili wycofać część posiadanej nieruchomości z działalności rolniczej do majątku prywatnego, a następnie zamierzają sprzedać te nieruchomości w postaci wydzielonych działek. Pozostawienie części nieruchomości poza produkcją rolną – jak wskazują Wnioskodawcy – również generowałoby koszty związane z regularnym wykaszaniem, co biorąc pod uwagę powierzchnię (prawie 1,4 ha) przedmiotowej części nieruchomości, byłoby znacznym obciążeniem finansowym. I właśnie z tych powodów Wnioskodawcy zdecydowali się na sprzedaż wycofanej z działalności rolniczej do majątku prywatnego części nieruchomości.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawców wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Całokształt czynności, a w szczególności zakres i cel działania Wnioskodawców, a zwłaszcza argumenty, że sprzedaż części nieruchomości (podzielonej na mniejsze działki) nastąpi po upływie długiego okresu czasu od jej nabycia, sposób jej nabycia, a także przyczyny powodujące podjęcie decyzji o ich sprzedaży (nieopłacalność prowadzonej działalności rolniczej) oraz fakt, że Wnioskodawcy nigdy nie prowadzili działalności polegającej na obrocie nieruchomościami, zaś przedmiotowa nieruchomość nie była nabyta w celach odsprzedaży, czy też inwestycyjnych, a także - jak wskazali Wnioskodawcy w uzupełnieniu wniosku - na moment złożenia wniosku nie planują sprzedaży innych działek, na których jest obecnie prowadzona działalność rolnicza (choć nie mogą wykluczyć, że w przypadku pogarszających się warunków prowadzenia działalności rolniczej nie zdecydują się na dalszą sprzedaż nieruchomości) sugerują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W analizowanej sprawie, czynności podejmowane przez Wnioskodawców wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Wnioskodawcy nie prowadzili w sposób profesjonalny zorganizowanego i ciągłego działania w celu przygotowania działek do sprzedaży. Sprzedaż nastąpi po upływie długiego czasu od ich nabycia. W konsekwencji, istotą działań Wnioskodawców nie jest prowadzenie działalności gospodarczej, lecz zwykły zarząd majątkiem.

Okoliczności dotyczące nabycia nieruchomości, jej podziału i planowanej sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Wnioskodawcy nie podjęli i nie zamierzają podejmować takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Nie sposób bowiem uznać, że w realiach analizowanej sprawy działania podejmowane przez Wnioskodawców pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży tych nieruchomości do kategorii przychodu z działalności gospodarczej. Co prawda Wnioskodawcy dokonali podziału części nieruchomości na mniejsze działki, ale wydzielone przez Wnioskodawców działki przeznaczane do sprzedaży nie są ogrodzone, nie ma do nich również doprowadzonych mediów (brak indywidualnych przyłączy na wydzielonych działkach), Wnioskodawcy nie zamierzają grodzić przedmiotowych działek oraz dokonywać ich uzbrajania w media (woda, gaz, prąd itp.), a przy poszukiwaniu nabywców nieruchomości nie korzystają z usług pośrednika nieruchomości. Zatem działania Wnioskodawców należy wpisać w zarząd majątkiem prywatnym i są wystarczające do uznania, że planowana sprzedaż przez Wnioskodawców wskazanych we wniosku nieruchomości nie będzie nosiła przymiotów działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy uznać, że przychody z planowanej przez Wnioskodawców sprzedaży działek, o których mowa we wniosku nie będą uzyskane ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji przychód ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego okresu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawców wyroków sądów administracyjnych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Ponadto należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawców zdarzeniem przyszłym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawców. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawców w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin