Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.211.2020.3.JKT
z 27 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020 r.), uzupełnionym15 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy należności przysługujące pracownikom technicznym i pomocniczym opisanym w pkt II stanu faktycznego wykonującym działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, o których to należnościach mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią - w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r. – jest prawidłowe,
• czy należności przysługujące pracownikom opisanym w pkt II stanu faktycznego wykonującym działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, o których to należnościach mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią - w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo- rozwojowej - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. – jest prawidłowe,
• czy zaliczone do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od prototypów stanowiących dla Wnioskodawcy środki trwałe wytworzonych w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w postaci wskazanych w pkt III stanu faktycznego elementów stanowiska prototypowego, mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT – jest nieprawidłowe,
• czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem prób związanych z tą działalnością – jest nieprawidłowe,
• czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po rozpoczęciu prób związanych z tą działalnością – jest nieprawidłowe,
• czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po wdrożeniu nowej technologii - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego tez pismem z 25 czerwca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.211.2020.2.JKT wezwano do jego uzupełnienia, co tez nastąpiło 15 lipca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, działający pod firmą (…) to uznany na świecie producent półfabrykatów z metali nieżelaznych, a w szczególności prętów, rur, płaskowników i wielu innych.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Wnioskodawca nie był i nie jest ani mikroprzedsiębiorcą ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. 2018 poz. 646). W związku z wprowadzeniem od 1 stycznia 2016 r. nowej regulacji w zakresie ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca zamierza korzystać z ww. ulgi w związku z prowadzoną przez siebie działalnością badawczo-rozwojową.

Działalność badawczo-rozwojową Spółka realizuje poprzez Projekt dotyczący opracowania i weryfikacji w warunkach przemysłowych Spółki technologii produkcji wyrobów ciągnionych w postaci prętów, rur i kształtowników ze stopów Cu aplikacyjnych w przemyśle instalacyjnym, armaturowym, elektrotechnicznym i samochodowym (dalej: „Projekt B+R”).

Najważniejszym etapem prac rozwojowych jest zaprojektowanie i budowa Innowacyjnej linii do wytwarzania wyrobów ciągnionych zapewniających idealną geometrię, strukturę i własności innowacyjnych wyrobów.

Do realizacji wybranych prac rozwojowych przewidziano współpracę z Akademią (…).

W ramach Projektu B+R prowadzone są prace rozwojowe mające na celu określenie parametrów technologii produkcji w cyklu technologicznym (…) obejmującym wszystkie etapy wytwarzania wyrobów ze stopów Cu, począwszy od: pozyskania złomu, przygotowania namiarów wsadowych, procesu topienia i rafinacji, odlewania wlewków. Ponadto zostaną dobrane warunki prowadzenia procesów przeróbki plastycznej w postaci wyciskania oraz ciągnienia pod kątem doboru optymalnych warunków smarnych, schematu odkształcenia oraz kształtu i rodzaju narzędzi. Wskazane wyżej etapy procesy technologicznego zostały rozdzielone na cztery etapy badawcze w ramach przedmiotowego projektu.

Celem projektu jest komercjalizacja wyników prac rozwojowych w zakresie innowacyjnych wyrobów ze stopów Cu, przeznaczonych do obróbki na nowoczesnych automatach skrawających.

Cel ten zostanie osiągnięty poprzez realizację prac rozwojowych, których rezultatem jest ostateczny kształt technologii umożlwiający rozpoczęcie produkcji innowacyjnych wyrobów ze stopów Cu o innowacyjnych parametrach. Realizowane prace przyczynią się do wypracowania optymalnych rozwiązań niwelujących występujące problemy technologiczne.

Projekt realizowany będzie przez 5 lat tj. od 2016 do 2020 r.

Projekt obejmuje następujące działania:

1. Etap opracowania, na bazie wcześniej przeprowadzonych prac badawczych, projektów i wykonania niezbędnych przemysłowych stanowisk uzupełniających istniejące ogniwa technologiczne ciągu produkcyjnego wytwarzania i przetwórstwa stopów Cu.
2. Etapy związane z testowaniem w warunkach rzeczywistych opracowanych technologii w obrębie oddziału syntezy nowych gat. stopów Cu i odlewania wlewków, następnie procesu wyciskania i ciągnienia.
   
   

Najważniejszym etapem prac rozwojowych jest innowacyjna linia demonstracyjna do budowy technologii przetwarzania prasówki na wyroby ciągnione zapewniające idealną geometrię, strukturę i własności innowacyjnych wyrobów.

Wyprodukowane w wyniku prób technologicznych produkty nie były wykorzystywane komercyjnie (nie były sprzedawane jako gotowe produkty) i podlegały złomowaniu.

Opracowana i wdrożona innowacyjna technologia pozwoli na uzyskanie produktów o oczekiwanych przez rynek parametrach jakościowych. Parametry produktów wytwarzanych za pomocą ulepszonej technologii przewyższają parametry wszystkich dotychczas oferowanych produktów firm konkurencyjnych działających na rynku wewnętrznym i zewnętrznym.

Opracowana technologia, a także dostosowane do jej zastosowania ogniwa technologiczne w wyniku ich uzupełnienia o dodatkowe stanowiska przemysłowe mają charakter innowacyjny nie tylko w skali Spółki, ale również w skali całego rynku.

Innymi słowy Wnioskodawca na bazie istniejącej linii technologicznej oraz dostępnych na rynku elementów/urządzeń oraz indywidualnie zaprojektowanych i wykonanych ich prototypów stworzył całkowicie unikatowy ciąg technologiczny, pozwalające na wykorzystanie opracowanej w wyniku Projektu B+R innowacji produktowej.

Potwierdza to również okoliczność, iż Projekt B+R został dofinansowany dotacją w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 w ramach Działania Projekty B+R przedsiębiorstw, Poddziałanie Prace B+R związane z wytworzeniem instalacji pilotażowej/demonstracyjnej w ramach konkursu 2/1.1.2/2016 realizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, który zakłada możliwość finansowania wyłącznie kosztów kwalifikowanych związanych z realizacją prac rozwojowych.

Wdrożenie rezultatów Projektu B+R jest przeprowadzane po zakończeniu prac rozwojowych. W oparciu o prototypową technologię zostanie uruchomiona produkcja innowacyjnych wyrobów na rynek krajowy i zagraniczny.

Ponadto, cały Projekt B+R odnosi się do Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia, a dokładnie do celu nr 3: Budowa i modernizacja infrastruktury technicznej i społecznej mającej podstawowe znaczenie dla wzrostu konkurencyjności Polski.

Wnioskodawca wyodrębnia koszty ponoszone w związku z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową (B+R) w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z zysków kapitałowych i nie zamierza skorzystać w stosunku do tych przychodów z odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

W związku z realizacją Projektu B+R Wnioskodawca ponosi m.in. poniżej wskazane rodzaje kosztów.

1) Koszty związane z zatrudnieniem pracowników technicznych i pomocniczych.

Wnioskodawca do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym również w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zatrudnia pracowników. Pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę.

Realizacja działalności badawczo-rozwojowej przez pracowników technicznych i pomocniczych potwierdzona została zawarciem odpowiednich aneksów do umów o prace, zawierających sformułowania wskazujące, że pracownicy ci są zatrudnieni w określonym procentowo czasie swojej pracy (co do zasady 20% swojego czasu) dla potrzeb realizacji Projektu B+R (dalej: „Współczynnik czasu pracy”). Czas pracy poświęcony na realizację Projektu B+R poszczególnych, wskazanych z imienia i nazwiska pracowników, został potwierdzony w ewidencji tego czasu w każdy miesiącu trwania projektu (w ujęciu miesięcznym, tj. ilości godzin poświęconych na projekt w danym miesiącu), w podziale na poszczególne czynności.

Pracownicy ci w pozostałym czasie pracy realizują czynności innego rodzaju związane z pozostałą działalnością Wnioskodawcy.

Koszty związane z zatrudnianiem pracowników technicznych zostały przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, tylko w części nie objętej dofinansowaniem.

2) Koszty związane z zakupem elementów stanowiska prototypowego.

W związku z realizacją Projektu B+R, Wnioskodawca poniósł koszty związane z opracowaniem i zakupem elementów stanowiska prototypowego, tj.:

1. wyciągarka,
2. piła latająca,
3. elementy układy sterowania,
4. prostarka dwuwalcowa.
   
   

Opracowanie oraz zakup ww. urządzeń był niezbędny do budowy prototypowej linii technologicznej w obrębie prototypowych rozwiązań prasowni i trawialni oraz prototypowego stanowiska do testowania procesów ciągnienia, prostowania, cięcia oraz fazowania prętów, rur i kształtowników w ramach opracowanego procesu technologicznego.

Niezależnie, należy przy tym podkreślić, że celem samego Projektu B+R było opracowanie zarówno nowych, prototypowych elementów innowacyjnej linii technologicznej (budowa prototypu) jak i innowacyjnej technologii produkcji możliwej do zastosowania przy ich wykorzystaniu. W konsekwencji opracowania innowacji procesowej nowe stanowiska technologiczne same w sobie będą posiadały innowacyjny charakter.

Przy czym, z uwagi na koszty budowy takiego prototypu, po jego opracowaniu prototyp ten może być wykorzystywany komercyjnie.

Ponadto, ponieważ specyfika Projektu B+R nie polegała na zaprojektowaniu i budowie całkowicie nowej linii technologicznej, a na uzupełnieniu i zmodyfikowaniu istniejącego i działającego na bieżąco ciągu technologicznego, część nowych elementów stanowiska prototypowego (prototypów) musiała być użytkowana w ramach bieżąco wykonywanej produkcji, z wykorzystaniem poprzedniej tj. zmienianej technologii produkcji. Zarówno bowiem przerwanie produkcji jak i budowa całkowicie nowej linii technologicznej, dysponując obecną, która częściowo składałaby się z tych samych elementów co nowa linia byłoby nieracjonalne i pociągałoby nieuzasadnione ekonomicznie koszty.

Dodatkowo poprzez użycie, nawet w ramach bieżącej produkcji, nowych elementów np. piły latającej, osiągnięto efekt w postaci automatyzacji jednej z czynności, która w dotychczasowym procesie była wykonywana ręcznie przez pracowników technicznych (ręcznie wykonywane nacięcia/dziury na uformowanym produkcie), co również można uznać za innowacje w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Jedynie prototypowa prostarka dwuwalcowa była wykorzystywana wyłącznie do testów, wdrożenia i wykorzystania nowej technologii.

Odpisy amortyzacyjne z tytułu nabycia powyższych środków zostały (zostaną) zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu, w części nie dofinansowanej.

3) Koszty związane z leasingiem urządzeń.

W związku z realizowanym Projektem B+R, Wnioskodawca ponosił także koszty związane z leasingiem następujących urządzeń:

1. Urządzenia w obrębie stanowiska prototypowego do testowania procesów ciągnienia, prostowania, cięcia oraz fazowania prętów, rur i kształtowników oraz materiały niezbędne dla zapewniania prawidłowej pracy prototypowego stanowiska - tj.:
   
   • ciągarka,
   • prostarka profilowa,
   • urządzenia do cięcia, fazowania i testowania,
   • systemu podajników,
   • stołów oraz koszy załadowczych i odbiorczych,
   • pulpitów, szaf i systemów sterowania oraz systemów kontroli jakości.
2. Urządzenie do kontroli jakości powierzchni,
   
3. Urządzenie do badania prostości.
   
   

Ww. urządzenia wykorzystywane były jedynie w celu realizacji Projektu B+R - etap prac polegającym na testowaniu nowej technologii. Po wdrożeniu nowej technologii będą one wykorzystywane do bieżącej produkcji.

Umowy leasingu zostały zawarte przed rozpoczęciem testów i również opłaty z tytułu umów leasingu były ponoszone przed ich rozpoczęciem. Opłaty te będą również ponoszone po zakończeniu Projektu B+R (do końca realizacji umowy leasingowej).

Ponadto, Wnioskodawca ponosił także koszty związane z leasingiem urządzeń prototypowych w ramach odlewni, a także w ramach prasowni i trawialni takich jak:

1. Filtr wody chłodzącej;
2. Induktor z osłonami cewek;
3. Nagrzewnica gazowa.
   
   

Ww. urządzenia wykorzystywane były przez Wnioskodawcę w trybie mieszanym tj. zarówno do celów związanych z bieżącą produkcją Spółki, jak i realizacją Projektu B+R (próby).

Przy czym z uwagi na fakt, iż specyfika Projektu B+R nie polega na zaprojektowaniu i budowie całkowicie nowej linii technologicznej, a na uzupełnieniu i zmodyfikowaniu istniejącego i działającego na bieżąco ciągu technologicznego, część nowych elementów stanowiska prototypowego musiała być użytkowana w ramach bieżąco wykonywanej produkcji, z wykorzystaniem poprzedniej tj. zmienianej technologii produkcji. Zarówno bowiem przerwanie produkcji jak i budowa całkowicie nowej linii technologicznej, dysponując obecną, która częściowo składałaby się z tych samych elementów co nowa linia byłoby nieracjonalne i pociągałoby nieuzasadnione ekonomicznie koszty.

Leasing opisanych powyżej urządzeń stanowił tzw. leasing operacyjny. Poszczególne opłaty i raty i leasingowe były zaliczane przez Wnioskodawcę bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 17b ustawy o CIT, w części nie dofinansowanej.

W uzupełnieniu wniosku z 9 lipca 2020 r. (data wpływu 15 lipca 2020 r.), Wnioskodawca wskazał, że:

1. Prace należy zaklasyfikować do prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. 
   
2. W skład kosztów związanych z wynagrodzeniem pracowników, którzy wykonują czynności związane z działalnością badawczo-rozwojową wchodzą składowe wynagrodzenia za pracę tj.:
   
   • wynagrodzenie zasadnicze
   • dodatek funkcyjny
   • premia motywacyjna
   • premia ekonomiczna
   • fundusz dyrektora
   oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy należności przysługujące pracownikom technicznym i pomocniczym opisanym w pkt II stanu faktycznego wykonującym działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, o których to należnościach mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. dalej: „uPIT”), oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią - w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.?
   
2. Czy należności przysługujące pracownikom opisanym w pkt II stanu faktycznego wykonującym działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, o których to należnościach mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią - w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo- rozwojowej - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r.?
   
3. Czy zaliczone do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od prototypów stanowiących dla Wnioskodawcy środki trwałe wytworzonych w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w postaci wskazanych w pkt III stanu faktycznego elementów stanowiska prototypowego, mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT?
   
4. Czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem prób związanych z tą działalnością?
   
5. Czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po rozpoczęciu prób związanych z tą działalnością?
   
6. Czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po wdrożeniu nowej technologii?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko w zakresie pytania nr 1:

Należności przysługujące pracownikom opisanym w pkt II stanu faktycznego wykonującym działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, o których mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią - w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2:

Należności przysługujące pracownikom opisanym w pkt II stanu faktycznego wykonującym działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, o których mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią - w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3:

Zaliczone do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od prototypów stanowiących dla Wnioskodawcy środki trwałe wytworzone w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w postaci wskazanych w pkt III stanu faktycznego elementów stanowiska prototypowego, mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Stanowisko w zakresie pytania nr 4:

Do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem prób związanych z tą działalnością.

Stanowisko w zakresie pytania nr 5:

W opinii Spółki, do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po rozpoczęciu prób związanych z tą działalnością.

Stanowisko w zakresie pytania nr 6:

Do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po wdrożeniu nowej technologii.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1.

Kosztami kwalifikowanymi w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., są:

1. należności ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych, tj. z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, oraz
2. składki od tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, finansowane przez płatnika (pracodawcę),

-jeżeli dotyczą one pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Z treści art. 12 ust. 1 uPIT wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności:

1. wynagrodzenia zasadnicze,
2. wynagrodzenia za godziny nadliczbowe,
3. różnego rodzaju dodatki, nagrody,
4. ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona,
5. świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika oraz
6. wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
   
   

Do kosztów kwalifikowanych zalicza się finansowane (w części lub w całości) przez pracodawcę składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz wypadkowe. Natomiast odliczeniu w ramach ulgi B+R nie podlegają składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Przepisy ustawy o CIT nie precyzują jednak, jak podatnik ma udowodnić, że konkretny pracownik został zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Zatrudnienie pracownika „w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” może zostać zatem wykazane wszelkimi możliwymi dowodami, które świadczą o tym, że pracownik realizuje właśnie takie działania (badawczo-rozwojowe). Najważniejszym kryterium decydującym o zaliczeniu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT do ulgi B+R jest faktyczne wykonywanie przez pracownika działalności badawczo-rozwojowej.

Z uwagi na liczne wątpliwości interpretacyjne przedsiębiorstw w zakresie, między innymi, rozliczania kosztów osobowych do ulgi B+R, dnia 18 maja 2017 r. Ministerstwo Finansów wydało komunikat „Ulga podatkowa na działalność badawczo-rozwojową”, który przedstawia stanowisko Ministerstwa Finansów w niniejszym zakresie (http://bit.do/eXLem , publikacja: 2017.05.18 09:43, dalej: „Komunikat MF”). Zgodnie z tym Komunikatem: „przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizują wskazany cel (tj. działalność badawczo-rozwojową), należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza, że to wynagrodzenie (w całości bądź części) stanowi koszt kwalifikowany. W przypadku więc, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi B+R) tej części wynagrodzenia, która nie jest związana z realizację działalności B+R”.

Z treści powołanego Komunikatu MF wynika przede wszystkim, iż pracownik, oprócz realizacji działalności badawczo-rozwojowej wykonywać może również inne obowiązki związane z pozostałą działalnością jego pracodawcy, a o zaliczeniu przysługujących mu należności (związanych z działalnością badawczo-rozwojową) do kosztów kwalifikowanych przesądza faktyczne wykonywanie określonych czynności.

Warto także odwołać się m.in. do interpretacji indywidualnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: „Szef KAS”) z 19 września 2017 r., sygn. DPP7.8221.47.2017.MNX zmieniającej z urzędu interpretację indywidualną z 24 stycznia 2017 r. Nr 2461-IBPB-I-1.4510.335.2016.2.EN. W interpretacji tej, Organ stwierdził bowiem, iż:

Należy mieć na uwadze, że przepisy ustaw podatkowych nie reguluję wprost obowiązku wskazywania w umowie o pracę celu zatrudnienia, czy też obowiązku ewidencjonowania czasu pracy pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej dla potrzeb rozliczenia ulgi B+R.

Z art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika jednakże ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi B+R, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Zauważa się, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizuja wskazany cel (tj. działalność badawczo-rozwojową). Należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy to wynagrodzenie (w całości lub w części) stanowi koszt kwalifikowany.

W przypadku więc, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie tej części wynagrodzenia, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Dodatkowo należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego wyodrębnienia (podziału) części wynagrodzenia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową.

Podkreślić, zatem należy, iż sposób wyodrębnienia kosztów osobowych w sytuacji, gdy pracownik wykonuje jedynie w części swojego czasu pracy działania w zakresie badań i rozwoju, również nie został określony przez ustawodawcę. Jak wskazują organy podatkowe ustawodawca pozostawił w tym zakresie swobodę podatnikowi.

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego, nie ulega wątpliwości, iż pracownicy wskazani w pkt II stanu faktycznie wykonują działalność badawczo-rozwojową.

Realizacja działalności badawczo-rozwojowej przez pracowników technicznych potwierdzona została zawarciem odpowiednich aneksów do umów o pracę. Aneksy te zawierają sformułowania wskazujące, że pracownicy ci są zatrudnieniu w określonym procentowo czasie swojej pracy (co do zasady w 20% swojego) czasu dla potrzeb realizacji Projektu B+R. Czas pracy poświęcony na realizację Projektu B+R poszczególnych, wskazanych z imienia i nazwiska pracowników, został potwierdzony w ewidencji tego czasu w każdy miesiącu trwania projektu (w ujęciu miesięcznym, tj. ilości godzin poświęconych na projekt w danym miesiącu), w podziale na poszczególne czynności.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż pracownicy ci w pozostałym czasie pracy realizują inne obowiązki związane z pozostałą działalnością Wnioskodawcy. Jak zostało wskazane w przytoczonej interpretacji oraz Komunikacie MF o zaliczeniu przysługujących pracownikom należności (związanych z działalnością badawczo-rozwojową) do kosztów kwalifikowanych przesądza faktyczne wykonywanie określonych czynności. W analizowanej sytuacji natomiast, pracownicy techniczni zajmowali się testowaniem w warunkach rzeczywistych opracowanych technologii w obrębie oddziału syntezy nowych gat. stopów Cu i odlewania wlewków, następnie procesu wyciskania i ciągnienia. Ponadto, ich uczestnictwo jest niezbędne, ponieważ obsługują oni testowane, uzupełnione ogniwa technologiczne i bez ich udziału nie było by obiektywnych możliwości przeprowadzenia tych testów.

W świetle wskazanych powyżej przepisów prawa, Komunikatu MF, interpretacji indywidualnej Szefa KAS oraz okoliczności faktycznych, nie ulega zatem wątpliwości, że Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.:

1. należności ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych, tj. z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, oraz
2. składki od tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, finansowane przez płatnika (pracodawcę), jeżeli dotyczą one pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

-w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje uzasadnienie w wydanych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS), tj. interpretacji indywidualnej z dnia:

• 25 kwietnia 2017 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.26.2017.1.MR,
• 10 maja 2017 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.68.2017.1.MR,
• 29 listopada 2017 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.328.2017.1.IZ,
• 24 listopada 2017 r., znak: 0115-KDIT2-3.4010.305.2017.2.PS,
• 8 marca 2018 r., znak: 0115-KDIT3.4011.127.2018.3,
• 18 czerwca 2018 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.189.2018.3.MBD.
  
  

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 8 marca 2018 r., znak 0115-KDIT3.4011.127.2018.3, Dyrektor KIS stwierdził, że: uznanie Kosztów Pracy Pracowników B+R za koszty kwalifikowane, wskazane w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy, może nastąpić przy wykorzystaniu Ewidencji B+R – z uwzględnieniem Wskaźnika B+R wynikającego z tej Ewidencji - na podstawie której Spółka będzie w stanie określić stosunek czasu przeznaczonego przez danego Pracownika B+R na realizację działalności badawczo-rozwojowej do ogólnego czasu pracy w danym miesiącu. Wskaźnik znajdzie zastosowanie także w odniesieniu do wszystkich składników Kosztów Pracy Pracowników B+R, stanowiących przychody ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy, o których mowa we wniosku wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami z tychże tytułów, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2.

Kosztami kwalifikowanymi w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. są poniesione w danym miesiącu:

1. należności ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych, tj. z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, oraz
2. składki od tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, finansowane przez płatnika (pracodawcę),

-w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Z treści art. 12 ust. 1 uPIT wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności:

1. wynagrodzenia zasadnicze,
2. wynagrodzenia za godziny nadliczbowe,
3. różnego rodzaju dodatki, nagrody,
4. ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona,
5. świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika oraz
6. wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
   
   

W związku z powyższym, wskazać należy, iż art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., posługuje się sformułowaniem [...] w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Przepis ten wprost wskazuje zatem na możliwość wykonywania przez pracownika w danym okresie nie tylko działalności badawczo-rozwojowej, ale także czynności innego rodzaju związane z pozostałą działalnością danego podatnika (tak jak ma to miejsce w analizowanej sytuacji).

Niemniej, przepisy ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. wciąż nie precyzują jednak, jak podatnik ma udowodnić, że konkretny pracownik realizuje działalność badawczo- rozwojową. Ponadto, sposób wyodrębnienia kosztów osobowych w sytuacji, gdy pracownik wykonuje jedynie w części swojego czasu pracy działania w zakresie badań-rozwoju, również nie został w sposób szczegółowy określony przez ustawodawcę w zmienionych przepisach.

Tym samym, analogicznie jak w przypadku przepisów art. 18d w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r., także na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2018 r. realizacja przez pracownika działalności badawczo-rozwojowej może zostać zatem wykazana wszelkimi możliwymi dowodami, które świadczą o tym, że pracownik realizuje właśnie takie działania (badawczo-rozwojowe). Najważniejszym kryterium decydującym o zaliczeniu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., do ulgi B+R jest faktyczne wykonywanie przez pracownika działalności badawczo-rozwojowej, co potwierdza chociażby zmiana brzmienia analizowanych regulacji.

Potwierdza to także m.in. zacytowana w uzasadnieniu do pyt. nr 1 interpretacja indywidualna Szefa KAS z 19 września 2017 r., sygn. DPP7.8221.47.2017.MNX zmieniającej z urzędu interpretację indywidualną z dnia 24 stycznia 2017 r. Nr 2461-IBPB-1-1.4510.335.2016.2.EN.

Jak zostało to wyjaśnione w opisie stanu faktycznego (pkt II), pracownicy Wnioskodawcy są zatrudnieni w części w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, co potwierdzone zostało zawarciem odpowiednich aneksów do umów o prace, zawierających sformułowania wskazujące, że pracownicy ci są w określonym procentowo czasie swojej pracy (co do zasady zatrudnieniu w 20% swojego czasu) dla potrzeb realizacji Projektu B+R. Czas pracy poświęcony na realizację Projektu B+R poszczególnych, wskazanych z imienia i nazwiska pracowników, został potwierdzony w ewidencji tego czasu w każdy miesiącu trwania projektu (w ujęciu miesięcznym, tj. ilości godzin poświęconych na projekt w danym miesiącu), w podziale na poszczególne czynności.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż pracownicy ci w pozostałym czasie pracy realizują inne obowiązki związane z pozostałą działalnością Wnioskodawcy. Jak zostało wskazane w przytoczonej w uzasadnieniu do pyt. nr 1 interpretacji oraz Komunikacie MF, o zaliczeniu przysługujących pracownikom należności (związanych z działalnością badawczo-rozwojową) do kosztów kwalifikowanych przesądza faktyczne wykonywanie określonych czynności. W analizowanej sytuacji natomiast, pracownicy techniczni faktycznie uczestniczą w etapie drugim Projektu B+R tj. zajmują się testowaniem w warunkach rzeczywistych opracowanych technologii w obrębie oddziału syntezy nowych gat. stopów Cu i odlewania wlewków, następnie procesu wyciskania i ciągnienia. Ponadto, ich uczestnictwo w etapie drugim jest niezbędne, ponieważ obsługują oni testowane, uzupełnione ogniwa technologiczne i bez ich udziału nie było by obiektywnych możliwości przeprowadzenia tych testów.

W konsekwencji, nie ulega zatem wątpliwości, że Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r.:

1. należności ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych, tj. z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, oraz
2. składki od tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, finansowane przez płatnika (pracodawcę)

-w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej.

Uzasadnienie do stanowiska w zakresie pytania nr 3.

Zgodnie z art. 18d ust. l ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

(...) 2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową.

Nie powinno ulegać wątpliwości, że koszty wytworzenia prototypów, będących efektem prac badawczo-rozwojowych również stanowią koszty tych prac.

Wnioskodawca dokonuje (będzie dokonywać) odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (prototypów) będących efektem działalności badawczo-rozwojowej tj. następujących urządzeń:

1. wyciągarka,
2. piła latająca,
3. elementy układy sterowania,
4. prostarka dwuwalcowa.
   
   

Nie ulega przy tym wątpliwości, iż zbudowanie ww. urządzeń jest niezbędne w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Powyższe elementy posłużyły bowiem do budowy prototypowej linii technologicznej w obrębie stanowiska do testowania opracowanego procesu technologicznego. Prawidłowa realizacja Projektu B+R, bez ww. elementów byłaby zatem niemożliwa.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż część nowych elementów stanowiska prototypowego musiała być użytkowana w ramach bieżąco wykonywanej produkcji, z wykorzystaniem poprzedniej tj. zmienianej technologii produkcji.

Fakt ten wynikał bowiem z samej specyfiki Projektu B+R, który to Projekt polegał na uzupełnieniu istniejącego i działającego na bieżąco ciągu technologicznego. Zarówno przerwanie produkcji jak i budowa całkowicie nowej linii technologicznej, dysponując obecną, która częściowo składałaby się z tych samych elementów co nowa linia byłoby nieracjonalne i pociągałoby nieuzasadnione ekonomicznie koszty, co pozostawałoby w sprzecznością z samą ideą/założeniami Projektu, a także ogółem, działalności badawczo-rozwojowej.

Skoro zatem sam Projekt B+R (mimo iż nie polegał na zaprojektowaniu i budowie całkowicie nowej linii technologicznej, a uzupełnieniu już istniejącej), stanowi działalność badawczo-rozwojową, to ww. elementy/urządzenia niezbędne do jego realizacji, bez wątpienia, uznać należy za opracowane w wyniku i wykorzystywane w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Potwierdza to chociażby fakt, iż poprzez użycie, nawet w ramach bieżącej produkcji, nowego elementu tj. piły latającej, osiągnięto efekt w postaci automatyzacji jednej z czynności, która w dotychczasowym procesie była wykonywana ręcznie przez pracowników technicznych (ręcznie wykonywać nacięcia/dziur na uformowanym produkcie), co samo w sobie również można uznać za innowacje w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Po drugie, odpisy amortyzacyjne z tytułu nabycia powyższych środków zostały (zostaną) zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu, KUP w części nie dofinansowanej.

Po trzecie, wyżej wskazane urządzenia nie stanowią ani samochodów osobowych, ani też budowli, budynków i lokali stanowiących odrębną własność.

Tym samym, w analizowanym stanie faktycznym, wszystkie przesłanki wskazane w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT zostały spełnione.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż odpisy amortyzacyjne od wskazanych w pkt III stanu faktycznego elementów stanowiska prototypowego wykorzystywanych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów kwalifikowanych.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 4.

Zgodnie z art. 18d ust. l ustawy o CIT, Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT ,za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

Na podstawie ww. regulacji, ustawodawca dopuszcza możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych koszty opłat ponoszonych przez podatnika z tytułu odpłatnego korzystania z aparatury naukowo-badawczej tj. koszty ponoszone, przykładowo, na podstawie umowy leasingu określonych urządzeń wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej.

W analizowanej sytuacji Wnioskodawca, w związku z realizowanym Projektem B+R, ponosił koszty związane z leasingiem wskazanych w pkt IV stanu faktycznego urządzeń, w tym m.in. urządzeń w obrębie stanowiska prototypowego, urządzeń do kontroli jakości powierzchni, urządzeń do badania prostości, filtru wody chłodzącej, induktora z osłonami cewek, nagrzewnicy gazowej.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż część opłat leasingowych została przez Wnioskodawcę poniesiona przed rozpoczęciem prób związanych z realizacją Projektu B+R. Umowy leasingu zostały bowiem zawarte jeszcze przed rozpoczęciem prac, co w sposób oczywisty wynika z natury stosunków gospodarczych oraz przygotowania się organizacyjnie do realizacji określonego Projektu. Zawarcie umowy leasingu danych urządzeń (oraz ponoszenie z tego tytułu opłat), co do zasady, zawsze poprzedzać bowiem będzie wykorzystywanie tych urządzeń przed leasingobiorcę, będąc swoistą podstawą (tytułem) do tego wykorzystywania.

W analizowanym kontekście, istotę stanowi fakt, iż same umowy leasingu przedmiotowego sprzętu zawarte zostały w celu realizacji Projektu B+R tj. w celu umożliwienia za pomocą leasingowanego sprzętu testowania nowej technologii. Bez wątpienia przy tym urządzenia wykorzystywane były w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, jako niezbędny elementy całości Projektu.

Wskazać ponadto należy, iż korzystanie przez Wnioskodawcę z analizowanych urządzeń nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym, w związku z czym negatywna przesłanka uznania kosztów związanych z odpłatnym użytkowaniem do kosztów kwalifikowanych, o której mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, nie zaistnieje w analizowanej sytuacji.

W konsekwencji, zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, iż do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem prób związanych z tą działalnością.

Stanowisko takie zostało przykładowo potwierdzone w interpretacji indywidulanej z 17 lipca 2017 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.182.2017.1.MR, w której Spółka wskazała, iż:

Niezależnie od wydatków ponoszonych na nabycie Urządzeń, Spółka jest również stroną Umów Leasingu na podstawie których korzysta z Urządzeń (m.in. demineralizator, dygestorium, konduktometr, aparat do badania uwalniania, myjka ultradźwiękowa, spektrofotometr, aparatura chromatograficzna, waga analityczna, wirówka, wytrzqsarka, zmywarka laboratoryjna) będących własnością leasingodawcy. Leasingodawca nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką.

Zawarte Umowy Leasingu kwalifikowane są jako leasing operacyjny na gruncie podatkowym stąd też Spółka zalicza wydatki ponoszone na podstawie Umów Leasingu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z art. 15 ust. 4d i 15 ust. 4e ustawy o CIT.

Dyrektor KIS odstępując od uzasadnienia, potwierdził ocenę stanowiska spółki wskazują, iż jest ona uprawniona do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi opisanych kosztów związanych z korzystaniem z Urządzeń w oparciu o Umowy Leasingu.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 5.

Zgodnie z art. 18d ust. l ustawy o CIT, Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Na podstawie ww. regulacji, ustawodawca dopuszcza możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych koszty opłat ponoszonych przez podatnika z tytułu odpłatnego korzystania z aparatury naukowo-badawczej tj. koszty ponoszone, przykładowo, na podstawie umowy leasingu określonych urządzeń wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej.

W analizowanej sytuacji Wnioskodawca, w związku z realizowanym Projektem B+R, ponosił koszty związane z leasingiem wskazanych w pkt IV stanu faktycznego urządzeń, w tym m.in. urządzeń w obrębie stanowiska prototypowego, urządzeń do kontroli jakości powierzchni, urządzeń do badania prostości, filtru wody chłodzącej, induktora z osłonami cewek, nagrzewnicy gazowej.

Umowy leasingu przedmiotowego sprzętu zawarte zostały w celu realizacji Projektu B+R tj. w celu umożliwienia za pomocą leasingowanego sprzętu testowania nowej technologii. Bez wątpienia przy tym urządzenia wykorzystywane były w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, jako niezbędny elementy całości Projektu. W związku z powyższym, Spółka, w trakcie realizacji działalności badawczo-rozwojowej (tj. po rozpoczęciu prób związanych z realizacją Projektu B+R) ponosiła opłaty z tytułu odpłatnego użytkowania przedmiotowych urządzeń.

Wskazać ponadto należy, iż korzystanie przez Wnioskodawcę z analizowanych urządzeń nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym, w związku z czym negatywna przesłanka uznania kosztów związanych z odpłatnym użytkowaniem do kosztów kwalifikowanych, o której mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, nie zaistnieje w analizowanej sytuacji.

W konsekwencji, zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, iż do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po rozpoczęciu prób związanych z tą działalnością.

Stanowisko takie zostało przykładowo potwierdzone w interpretacji indywidulanej z dnia 17 lipca 2017 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.182.2017.1.MR, w której Spółka wskazała, iż:

Niezależnie od wydatków ponoszonych na nabycie Urządzeń, Spółka jest również stroną Umów Leasingu na podstawie których korzysta z Urządzeń (m.in. demineralizator, dygestorium, konduktometr, aparat do badania uwalniania, myjka ultradźwiękowa, spektrofotometr, aparatura chromatograficzna, waga analityczna, wirówka, wytrząsarka, zmywarka laboratoryjna) będących własnością leasingodawcy. Leasingodawca nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką.

Zawarte Umowy Leasingu kwalifikowane są jako leasing operacyjny na gruncie podatkowym stąd też Spółka zalicza wydatki ponoszone na podstawie Umów Leasingu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z art. 15 ust. 4d i 15 ust. 4e ustawy o CIT.

Dyrektor KIS odstępując od uzasadnienia, potwierdził ocenę stanowiska spółki wskazują, iż jest ona uprawniona do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi opisanych kosztów związanych z korzystaniem z Urządzeń w oparciu o Umowy Leasingu.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 6.

Zgodnie z art. 18d ust. l ustawy o CIT, Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Na podstawie ww. regulacji, ustawodawca dopuszcza możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych koszty opłat ponoszonych przez podatnika z tytułu odpłatnego korzystania z aparatury naukowo-badawczej tj. koszty ponoszone, przykładowo, na podstawie umowy leasingu określonych urządzeń wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej.

W analizowanej sytuacji Wnioskodawca, w związku z realizowanym Projektem B+R, ponosił koszty związane z leasingiem wskazanych w pkt IV stanu faktycznego urządzeń, w tym m.in. urządzeń w obrębie stanowiska prototypowego, urządzeń do kontroli jakości powierzchni, urządzeń do badania prostości, filtru wody chłodzącej, induktora z osłonami cewek, nagrzewnicy gazowej.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż część opłat leasingowych została przez Wnioskodawcę poniesiona po wdrożeniu nowej technologii będącej wynikiem realizacji Projektu B+R. Konieczność ponoszenia opłat leasingowych już po wdrożeniu nowej technologii wynika bowiem z samego stosunku umownego łączącego Wnioskodawcę oraz leasingodawcę. Wnioskodawca zobowiązany jest bowiem do ponoszenia opłat (wywiązania się z umowy leasingu), aż do końca realizacji umowy leasingowej.

W analizowanym kontekście, istotę stanowi fakt, iż same umowy leasingu przedmiotowego sprzętu zawarte zostały w celu realizacji Projektu B+R tj. w celu umożliwienia za pomocą leasingowanego sprzętu testowania nowej technologii. Bez wątpienia przy tym urządzenia wykorzystywane były w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, jako niezbędny elementy całości Projektu.

Wskazać ponadto należy, iż korzystanie przez Wnioskodawcę z analizowanych urządzeń nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym, w związku z czym negatywna przesłanka uznania kosztów związanych z odpłatnym użytkowaniem do kosztów kwalifikowanych, o której mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, nie zaistnieje w analizowanej sytuacji.

W konsekwencji, zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, iż do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po wdrożeniu nowej technologii.

Stanowisko takie zostało przykładowo potwierdzone w interpretacji indywidulanej z 17 lipca 2017 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.182.2017.1.MR, w której Spółka wskazała, iż:

Niezależnie od wydatków ponoszonych na nabycie Urządzeń, Spółka jest również stroną Umów Leasingu na podstawie których korzysta z Urządzeń (m.in. demineralizator, dygestorium, konduktometr, aparat do badania uwalniania, myjka ultradźwiękowa, spektrofotometr, aparatura chromatograficzna, waga analityczna, wirówka, wytrząsarka, zmywarka laboratoryjna) będących własnością leasingodawcy. Leasingodawca nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką.

Zawarte Umowy Leasingu kwalifikowane są jako leasing operacyjny na gruncie podatkowym stąd też Spółka zalicza wydatki ponoszone na podstawie Umów Leasingu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z art. 15 ust. 4d i 15 ust. 4e ustawy o CIT.

Dyrektor KIS odstępując od uzasadnienia, potwierdził ocenę stanowiska spółki wskazują, iż jest ona uprawniona do uwzględniania w podstawie obliczania Ulgi opisanych kosztów związanych z korzystaniem z Urządzeń w oparciu o Umowy Leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm, dalej: „ustawa o CIT”) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

W myśl art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r. kosztami kwalifikowanymi są:

1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r., poz. 1620 oraz z 2015 r., poz. 249 i 1268) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4.
   
   

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 ustawy o CIT od 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r., za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
   
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
   
3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r., poz. 1620, z 2015 r. poz. 249 i 1268 oraz z 2016 r. poz. 1020 i 1311) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
   
4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4;
   
5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione przez podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcom w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, na:
   
   1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
   2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione do momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
   3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
   4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
   
   
   
   

W myśl art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Ponadto, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie (art. 18d ust. 5 ustawy o CIT).

W myśl art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prow

adził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Kwota kosztów kwalifikowanych, w myśl art. 18d ust. 7 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r. ustawy o CIT, nie może przekroczyć:

1. w odniesieniu do kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 - 30% tych kosztów;
   
2. w odniesieniu do kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3:
   
   1. 20% tych kosztów - jeżeli podatnik jest mikro przedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej,
   2. 10% tych kosztów - w przypadku pozostałych podatników.
   
   
   

Natomiast, w myśl 18d ust. 7 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku, gdy podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej – 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3;
   
2. w przypadku pozostałych podatników:
   
   1. 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1,
   2. 30% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3.
   
   
   

W myśl art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r. odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Natomiast w myśl art. 18d ust. 8 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18e ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu

Zgodnie z art. 18e ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Jednocześnie, należy zaznaczyć, że art. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2017 r., poz. 2201) od 1 stycznia 2018 r., zostały wprowadzone zmiany do art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które odnoszą się do tzw. ulgi badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
   1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
   
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
   2a. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
   
3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
   
4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 i 4;
   4a. nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 i 4;
   
5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
   
   1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
   2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione do momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
   3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
   4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
   
   
   
   

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy o CIT).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 29 kwietnia 2018 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
   
   

Jak stanowi art. 18d ust. 7 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., który został zmieniony na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz.U. 2018, poz. 650), kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
   
   

Podkreślić należy, że rok podatkowy został przez ustawodawcę zdefiniowany w art. 8 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba, że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. , kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
   
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,
   
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 ustawy o CIT,
   
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
   
5. podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.) lub jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.),
   
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
   
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
   
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT,
   
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.) lub koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.).
   
   

Ad.1. i 2.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest m.in. kwestia ustalenia, czy Koszty wynagrodzeń pracowników wykonujących działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią w części ustalonej na podstawie współczynnika czasu poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r. oraz od 1 stycznia 2018 r.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Zatem, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, związane z wynagrodzeniem pracowników, którzy wykonują czynności związane z działalnością badawczo-rozwojową zdefiniowane w opisanym przez Spółkę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym obejmujące ponoszone następujące elementy:

• wynagrodzenie zasadnicze
• dodatek funkcyjny
• premia motywacyjna
• premia ekonomiczna
• fundusz dyrektora

-oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,

mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w proporcji czasu pracy poświęconego przez danego pracownika na realizację działalności B+R w ogólnym czasie pracy tego pracownika w danym miesiącu lub w takiej części w jakiej czas przeznaczony na wskazane usługi.

Ad.3.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia ustalenia, czy zaliczone do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od prototypów stanowiących dla Wnioskodawcy środki trwałe wytworzonych w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w postaci wskazanych w pkt III stanu faktycznego elementów stanowiska prototypowego, mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisem art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Wskazać należy, że co do zasady, odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o CIT.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Ustosunkowując się do powyższej kwestii, stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie nie można uznać za prawidłowe, bowiem koszty z tytułu dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od prototypów stanowiących dla Wnioskodawcy środki trwałe wytworzone w wyniku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej nie mogą stanowić wydatków kwalifikowanych o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

W art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, jest mowa o odpisach amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, a nie o odpisach amortyzacyjnych od środków trwałych wytworzonych w wyniku działalności badawczo- rozwojowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy do pytania oznaczonego nr 3 należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 4 -6

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Na podstawie ww. regulacji, ustawodawca dopuszcza możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych koszty opłat ponoszonych przez podatnika z tytułu odpłatnego korzystania z aparatury naukowo-badawczej tj. koszty ponoszone, przykładowo, na podstawie umowy leasingu określonych urządzeń wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej.

Z wniosku wynika, że Spółka w związku z realizowanym Projektem B+R, ponosi koszty związane z leasingiem następujących urządzeń:

1. Urządzenia w obrębie stanowiska prototypowego do testowania procesów ciągnienia, prostowania, cięcia oraz fazowania prętów, rur i kształtowników oraz materiały niezbędne dla zapewniania prawidłowej pracy prototypowego stanowiska - tj.:
   
   • ciągarka,
   • prostarka profilowa,
   • urządzenia do cięcia, fazowania i testowania,
   • systemu podajników,
   • stołów oraz koszy załadowczych i odbiorczych,
   • pulpitów, szaf i systemów sterowania oraz systemów kontroli jakości.
2. Urządzenie do kontroli jakości powierzchni,
   
3. Urządzenie do badania prostości.
   
   

Ww. urządzenia wykorzystywane były jedynie w celu realizacji Projektu B+R - etap prac polegającym na testowaniu nowej technologii. Po wdrożeniu nowej technologii będą one wykorzystywane do bieżącej produkcji.

Umowy leasingu zostały zawarte przed rozpoczęciem testów i również opłaty z tytułu umów leasingu były ponoszone przed ich rozpoczęciem. Opłaty te będą również ponoszone po zakończeniu Projektu B+R (do końca realizacji umowy leasingowej).

Ponadto, Wnioskodawca ponosił także koszty związane z leasingiem urządzeń prototypowych w ramach odlewni, a także w ramach prasowni i trawialni takich jak:

1. Filtr wody chłodzącej;
2. Induktor z osłonami cewek;
3. Nagrzewnica gazowa.
   
   

Ww. urządzenia wykorzystywane były przez Wnioskodawcę w trybie mieszanym tj. zarówno do celów związanych z bieżącą produkcją Spółki, jak i realizacją Projektu B+R (próby).

Przy czym z uwagi na fakt, iż specyfika Projektu B+R nie polega na zaprojektowaniu i budowie całkowicie nowej linii technologicznej, a na uzupełnieniu i zmodyfikowaniu istniejącego i działającego na bieżąco ciągu technologicznego, część nowych elementów stanowiska prototypowego musiała być użytkowana w ramach bieżąco wykonywanej produkcji, z wykorzystaniem poprzedniej tj. zmienianej technologii produkcji.

Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, umowy leasingu nie są zawierane z podmiotami powiązanymi. Należy zatem rozważyć, czy opisane we wniosku urządzenia można uznać za aparaturę badawczo-rozwojową. W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o CIT nie definiuje co należy rozumieć pod pojęciem aparatury badawczo-rozwojowej. W świetle wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego, aparatura naukowo-badawcza to zestawy urządzeń badawczych, pomiarowych lub laboratoryjnych o małym stopniu uniwersalności i wysokich parametrach technicznych (zazwyczaj wyższych o kilka rzędów dokładności pomiaru w stosunku do typowej aparatury stosowanej dla celów produkcyjnych lub eksploatacyjnych). Do aparatury naukowo-badawczej nie zalicza się sprzętu komputerowego i innych urządzeń nie wykorzystywanych bezpośrednio do realizacji prac B+R.

Odnosząc się do przedstawionej powyżej definicji stwierdzić należy, że urządzeń wskazanych we wniosku w pkt 3, nie można uznać za aparaturę badawczo-rozwojową. Nie można bowiem uznać, że stanowią zestawy urządzeń badawczych, pomiarowych lub laboratoryjnych o małym stopniu uniwersalności i wysokich parametrach technicznych.

Ponadto, z art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, wynika, że aparatura badawczo-rozwojowa musi być wykorzystywana wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Ten warunek również nie jest spełniony w przypadku Wnioskodawcy, bowiem jak wynika z opisu zawartego we wniosku urządzenia będące przedmiotem leasingu będą wykorzystywane po wdrożeniu nowej technologii również do bieżącej produkcji lub były przez Wnioskodawcę w trybie mieszanym tj. zarówno do celów związanych z bieżącą produkcją Spółki, jak i realizacją Projektu B+R (próby).

Dodatkowym argumentem przemawiającym za stanowiskiem Organu jest brak możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów rat leasingowych, które są/będą ponoszone przed rozpoczęciem prób i po wdrożeniu nowej technologii.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

• czy należności przysługujące pracownikom technicznym i pomocniczym opisanym w pkt II stanu faktycznego wykonującym działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, o których to należnościach mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. dalej: „uPIT”), oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią - w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r. jest prawidłowe,
• czy należności przysługujące pracownikom opisanym w pkt II stanu faktycznego wykonującym działalność badawczo-rozwojową u Wnioskodawcy, o których to należnościach mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią - w części ustalonej na podstawie Współczynnika czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo- rozwojowej - koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. jest prawidłowe,
• czy zaliczone do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od prototypów stanowiących dla Wnioskodawcy środki trwałe wytworzonych w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w postaci wskazanych w pkt III stanu faktycznego elementów stanowiska prototypowego, mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT jest nieprawidłowe,
• czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem prób związanych z tą działalnością jest nieprawidłowe,
• czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po rozpoczęciu prób związanych z tą działalnością jest nieprawidłowe,
• czy do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zaliczyć koszty rat leasingowych urządzeń wskazanych w pkt IV stanu faktycznego wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, a poniesionych przez Wnioskodawcę po wdrożeniu nowej technologii jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.