2020.08.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.260.2020.2.PJ
z 27 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2020 r. (data wpływu: 21 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z 14 sierpnia 2020 r. (data wpływu: 14 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania dokonanej przed 30 czerwca 2020 r. w oparciu o umowę sprzedaży dostawy części Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego) z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest nieprawidłowe;
opodatkowania dokonanej przed 30 czerwca 2020 r. w oparciu o umowę sprzedaży dostawy części Nieruchomości (działka wymieniona w pkt 5 opisu stanu faktycznego) z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest prawidłowe;
prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) opodatkowaną według stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą nieruchomości (działek oznaczonych numerami X1., X2., X3, X4 i X5) opodatkowaną według stawki podatku w wysokości 23%. Wniosek został uzupełniony pismem z 14 sierpnia 2020 r, stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 7 sierpnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka, Kupujący) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski oraz jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rozrachunek (PKD 68.10.Z).

Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonała zakupu Nieruchomości składającej się z pięciu działek:

działki o powierzchni około 0,0750 ha, zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym otwartym,
działki o powierzchni około 0,0700 ha, zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym otwartym,
działki o powierzchni około 0,0550 ha, zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym otwartym,
działki o powierzchni około 0,0630 ha, zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym otwartym,
działki o powierzchni około 0,0144 ha, pod wewnętrzną drogę dojazdową.

Każda z działek wymienionych w pkt 1-4 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w stanie surowym otwartym, usytuowanym i wybudowanym zgodnie z decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę oraz zgodnie ze sztuką budowlaną z wykonanym następującym zakresem prac: wykonanie konstrukcji ścian nośnych, wykonanie stropu, wykonanie więźby, pokrycie dachu budynku, montaż rynien, wykonanie ścian działowych, wykonanie kominów wentylacyjnych, wykonanie kominów dymnych, wykonanie zbiornika na wody opadowe, wykonanie odprowadzenia wody z rynien do zbiornika na wody opadowe, wykonanie sieci energetycznej (bez odbioru), wykonanie kanalizacji wraz z przyłączami do budynku (bez odbioru), wykonanie instalacji wewnętrznej gazowej z wprowadzeniem do budynku (z próbą szczelności bez gazomierza; bez odbioru), wykonanie wodociągu wraz z przyłączami do budynku i wodomierzem (bez wodomierza). Powierzchnia użytkowa każdego z wymienionych w pkt 1-4 budynków mieszkalnych jednorodzinnych, nie przekracza 300 m².

Działka wymieniona w pkt 5 jest wewnętrzną drogą dojazdową do działek wymienionych w pkt 1 4. Działki wymienione w pkt 1-4 będą posiadały dostęp do drogi publicznej właśnie za pomocą działki wymienionej w pkt 5.

Sprzedawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski oraz jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Sprzedaż Nieruchomości, o której mowa powyżej, została dokonana w ramach prowadzonej przez Sprzedającego działalności gospodarczej. Przeniesienie własności Nieruchomości odbyło się na podstawie jednej umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

W uzupełnieniu z 14 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał ponadto poniższe okoliczności:

Wnioskodawca posiada interes prawny w uzyskaniu interpretacji indywidualnej, albowiem stan faktyczny opisany we wniosku ma wpływ na prawa i obowiązki Wnioskodawcy określone w ustawie o VAT. Wnioskodawca swój interes w uzyskaniu interpretacji indywidualnej motywuje tym, że skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1 - 5 opisu stanu faktycznego) opodatkowanej według stawki podatku VAT w wysokości 8%. Wnioskodawca powziął jednak wątpliwość, co do prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą Nieruchomości opodatkowaną według stawki 8% i pragnie uzyskać interpretację indywidualną potwierdzającą prawidłowość jego stanowiska, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1 - 5 opisu stanu faktycznego) opodatkowaną według stawki podatku VAT w wysokości 23%.
Nabytą Nieruchomość Wnioskodawca wykorzysta do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
1. Oznaczenia (numery ewidencyjne działek):
- X1., X2., X3, X4 - numery działek na których posadowione są budynki,
- X5 - numer działki drogowej.
Dostawa na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) miała miejsce przed 30 czerwca 2020 r.
Odnośnie działki nr 5 – Działka jest niezabudowana.
Budynki mieszkalne jednorodzinne (posadowione na działkach wymienionych w poz. 1-4) do dnia dzisiejszego nie zostały jeszcze oddane do użytkowania.
Wnioskodawca nie posiada wiedzy o rozliczeniach do celów VAT kontrahenta, stąd nie wie czy kontrahentowi Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z budową budynków mieszkalnych jednorodzinnych w stanie surowym otwartym (posadowionych na działkach wymienionych w poz. 1-4) i czy z tego prawa skorzystał.
Na moment sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy działki o pow. 0,0144 ha obowiązywał dla niej miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Działka (poz. 5) przeznaczona jest na drogi i ulice wewnętrzne.
Na moment sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy działki o pow. 0,0144 ha (poz. 5) nie była dla niej wydana decyzja o warunkach zabudowy.
Odnośnie budynków mieszkalnych jednorodzinnych (na moment sprzedaży nie posiadających okien oraz instalacji):
- Przedmiotowe obiekty spełniają definicję budynku zamieszczoną w art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego,
- Na moment sprzedaży budynki mieszkalne jednorodzinne były obiektami budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, do dokonanej w oparciu o umowę sprzedaż dostawy części Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego) zastosowana powinna być stawka podatku VAT w wysokości 23%?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, do dokonanej w oparciu o umowę sprzedaży dostawy części Nieruchomości (działka wymieniona w pkt 5 opisu stanu faktycznego) zastosowana powinna być stawka podatku VAT w wysokości 23%?
Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) opodatkowaną według stawki podatku VAT w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, za prawidłowe uznać należy stanowisko, zgodnie z którym do dostawy Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego) na rzecz Wnioskodawcy zastosowana powinna być stawka podatku VAT w wysokości 23%. Do dostawy Nieruchomości (działka wymieniona w pkt 5 opisu stanu faktycznego) zastosowana powinna być również stawka podatku VAT w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2- 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy o VAT - stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (stawkę 8%) stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, o jakim mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT - zgodnie z al. 41 ust. 12a ustawy o VAT - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2018 r. poz. 2389, ze zm.015), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie przy tym z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Definiując więc pojęcie obiektów budownictwa mieszkaniowego, ustawa o VAT w całości odsyła do zastosowania siatki pojęć zawartych w przepisach wprowadzających PKOB. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy - nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Według art. 41 ust. 12c ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Obniżona stawka podatku przysługuje, w przypadku gdy przedmiotem dostawy są obiekty budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowane jako takie w PKOB. Należy więc stwierdzić, że przepisy ustawy o VAT nie stanowią w tym przypadku wyłącznej podstawy do ustalenia, kiedy możliwe jest zastosowanie stawki podatku w wysokości 8% do dostawy budynku mieszkalnego. Jeżeli zatem PKOB stanowi, że dany obiekt posiada przeznaczenie mieszkalne, wówczas przy jego dostawie znajduje zastosowanie stawka podatku od towarów i usług w obniżonej wysokości.

Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Zgodnie z PKOB przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych, będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) zawiera usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej.

Przedmiotem opisanej w stanie faktycznym dostawy jest rozpoczęta inwestycja budowlana, składająca się z budynków mieszkalnych w stanie surowym otwartym. Budynki te są zadaszonymi obiektami budowlanymi wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, jednakże nie przystosowane jeszcze do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Opisane we wniosku budynki mieszkalne nie posiadają bowiem stolarki okiennej i drzwiowej. Brak tej przesłanki - przystosowania do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów - powoduje, że obiekty te nie spełniają przesłanki uznania ich za budynki zgodnie z PKOB. Dostawa tych budynków będzie zatem podlegać opodatkowaniu stawką podatku od towarów usług w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Gdy podatnik dokonuje w ramach jednej transakcji dostawy dwóch różnych towarów: budynku (budowli lub ich części) oraz gruntu, z którym budynek (budowla lub jej cześć) ten jest trwale związany, dyspozycja przepisu art. 29a ust. 8 ustawy o VAT wprost nakazuje opodatkować dostawę gruntu według tej samej stawki co budynek na nim wybudowany. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli, która objęta jest stawką 23% to dostawa gruntu związanego z tym obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tegoż obiektu, również podlega opodatkowaniu według stawki 23%.

Działka pod wewnętrzną drogę dojazdową nie spełnia przesłanki trwałego związania z budynkiem lub budowlą. Sprzedaż takiej działki powinna być również opodatkowana stawką 23%.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym dostawa Nieruchomości w części obejmującej działki zabudowane budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi w stanie surowym otwartym (działki wymienione w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego) na rzecz Wnioskodawcy powinna być opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%. Dostawa Nieruchomości w części obejmującej wewnętrzną drogę dojazdową (działka wymieniona w pkt 5 opisu stanu faktycznego) również powinna być opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Ponadto w uzupełnieniu z 14 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca przedstawił dodatkowe własne stanowisko w sprawie, zgodnie z którym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) opodatkowaną według stawki podatku VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie

opodatkowania dokonanej przed 30 czerwca 2020 r. w oparciu o umowę sprzedaży dostawy części Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego) z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest nieprawidłowe;
opodatkowania dokonanej przed 30 czerwca 2020 r. w oparciu o umowę sprzedaży dostawy części Nieruchomości (działka wymieniona w pkt 5 opisu stanu faktycznego) z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest prawidłowe;
prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) opodatkowaną według stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Jak stanowi art. 41 ust. 12c ustawy w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonała zakupu Nieruchomości składającej się z pięciu działek, przy czym 4 działki są zabudowane budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi w stanie surowym otwartym, a powierzchnia użytkowa każdego z wymienionych z budynków mieszkalnych jednorodzinnych, nie przekracza 300 m². Wnioskodawca skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku dostawą Nieruchomości opodatkowanej według stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Dostawa na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) miała miejsce przed 30 czerwca 2020 r. Budynki mieszkalne jednorodzinne do dnia złożenia wniosku nie zostały jeszcze oddane do użytkowania.

Budynki mieszkalne jednorodzinne na moment sprzedaży nie posiadały okien oraz instalacji. Przedmiotowe obiekty spełniają definicję budynku zamieszczoną w art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, i na moment sprzedaży budynki mieszkalne jednorodzinne były obiektami budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Nabytą Nieruchomość Wnioskodawca wykorzysta do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą stawki podatku VAT która, powinna zostać zastosowana do dokonanej w oparciu o umowę sprzedaż dostawy części Nieruchomości złożonej z działek zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi w stanie surowym otwartym.

Stosownie do przywołanych przepisów opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji pojęcia budynek. Zatem należy posłużyć się pojęciami zawartymi w innych przepisach prawa.

Stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynkami natomiast są zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, które przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Z kolei budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Stosownie do treści art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333), przez obiekt budowlany należy rozumieć:

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
obiekt małej architektury.

Natomiast przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, powinny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Preferencyjna stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie jedynie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji i przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z uwzględnieniem ich powierzchni użytkowej.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku, powierzchnia użytkowa każdego z budynków mieszkalnych jednorodzinnych nie przekracza 300 m², a tym samym nie podlegają one wyłączeniu z definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy.

Skoro zatem, jak wskazuje Wnioskodawca budynki mieszkalne jednorodzinne spełniały definicję budynku zamieszczoną w art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego i były obiektami budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, to ma wobec nich zastosowanie stawka podatku 8%.

Jednocześnie stosownie do art. 29a ust. 8 tę samą stawkę należało zastosować wobec sprzedaży gruntów na których budynki te są posadowione.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy zgodnie z którym dostawa tych budynków będzie podlegać opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Do dostawy działek nr X1., X2., X3 i X4, na których posadowione są budynki mieszkalne jednorodzinne ma zastosowanie stawka podatku 8%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy wyrażone w pytaniu nr 2 dotyczą opodatkowania sprzedaży działki nr X5. przeznaczonej pod wewnętrzną drogę dojazdową.

Zgodnie z opisem sprawy działka nr X5. jest niezabudowana. Na moment sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy działki o pow. 0,0144 ha obowiązywał dla niej miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka przeznaczona jest na drogi i ulice wewnętrzne. Na moment sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy dla działki nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy. Działki wymienione w pkt 1-4 (na których posadowione są budynki mieszkalne jednorodzinne) posiadały dostęp do drogi publicznej właśnie za pomocą działki wymienionej nr X5.

Należy w tym miejscu zauważyć, że sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy każdej z działek stanowiła osobną dostawę i każda powinna być odrębnie oceniana na gruncie prawa podatkowego.

Zgodnie z przywołanym wcześniej art. 2 pkt 6 ustawy zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W związku z powyższym nie mogła mieć do działki wymienionej w pkt 5 zastosowania stawka podatku 8% odnosząca się do obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, ponieważ nie spełnia ona definicji z art. 41 ust. 12a ustawy.

Ponadto przepis art. 29a ust. 8, z którego wynika zasada, że grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług odnosi się wyłącznie do gruntu z którym budynki są trwale związane, a tym samym dotyczy jedynie działek na których są one posadowione. Natomiast, jak wynika z opisu stanu faktycznego, działka nr X5. jest niezabudowana i przeznaczona pod wewnętrzną drogę dojazdową i nie są na niej posadowione żadne budynki.

Analizując przedmiotowe zagadnienie wskazać również należy, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Natomiast przez tereny budowlane – w myśl art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 293) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Ponadto, stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W związku z powyższym wskazać należy, że dostawa działki X5. (tzw. „działki drogowej”), nie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż przepis ten stosuje się tylko do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, a jak wskazuje stan faktyczny przedmiotowa działka warunku tego nie spełnia.

Wskazać również należy, że w sytuacji gdy nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu stanu faktycznego nie wynika, by przedmiotowa działka wykorzystywana była przez sprzedawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

W świetle powyższego, sprzedaż tej działki nie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie został spełniony jeden z warunków, o których mowa w tym przepisie, tj. grunt od momentu nabycia do momentu zbycia nie służył wyłącznie działalności zwolnionej.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej działki X5. nie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ani w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym do sprzedaż działki wymienionej w pkt 5 ma zastosowanie podstawowa stawka podatku w wysokości 23%, bowiem z innych przepisów nie wynika żeby sprzedaż działki niezabudowanej przeznaczonej pod budowę mogła być objęta inną stawką albo zwolnieniem.

Należy zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym Dostawa Nieruchomości w części obejmującej wewnętrzną drogę dojazdową (działka wymieniona w pkt 5 opisu stanu faktycznego) powinna być opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy zawarte w pytaniu nr 3 dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą Nieruchomości (działek wymienionych w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) opodatkowanej według stawki podatku VAT w wysokości 23%?

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ww. generalnej zasady wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy.

Art. 88 ustawy, określa przypadki, w których nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego.

Według przedstawionego opisu sprawy nabytą Nieruchomość Wnioskodawca wykorzysta do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, zgodnie z przywołanym przepisem art. 86 ust. 1 Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości.

Wnioskodawca w stanie faktycznym podaje, że skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) opodatkowanej według stawki podatku VAT w wysokości 8%. Wnioskodawca powziął jednak wątpliwość, co do prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą Nieruchomości opodatkowaną według stawki 8% i pragnie uzyskać interpretację indywidualną potwierdzającą prawidłowość jego stanowiska, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) opodatkowaną według stawki podatku VAT w wysokości 23%.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że nie można zgodzić się w całości ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w którym stwierdza on, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1 - 5 opisu stanu faktycznego) opodatkowaną według stawki podatku VAT w wysokości 23%. Jak bowiem wskazano w odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 1 do dostawy działek nr X1., X2., X3 i X4, na których posadowione są budynki mieszkalne jednorodzinne ma zastosowanie stawka podatku 8%.

Odpowiadając zatem wprost na pytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że w stosunku do dostawy działek nr X1., X2., X3 i X4, na których posadowione są budynki mieszkalne jednorodzinne Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego według stawki podatku 8%, a w stosunku do działki nr X5. ma on, co do zasady, prawo do odliczenia podatku naliczonego obliczonego według stawki podatku 23%. Należy jednakże podkreślić, że zrealizowanie prawa do odliczenia podatku naliczonego możliwe jest dopiero po spełnieniu ściśle określonych przez ustawodawcę przesłanek pozytywnych, w tym posiadania przez Wnioskodawcę faktury dokumentującej dokonany zakup. Zgodnie, bowiem ze wskazanym już wyżej art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika. Jeżeli, zatem kontrahent Wnioskodawcy udokumentował sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości wystawiając fakturę z wykazaniem stawki podatku w wysokości 8% – a do takiego wniosku prowadzi podany opis stanu faktycznego – to, na podstawie powyższego przepisu, kwotę podatku naliczonego stanowi dla Wnioskodawcy, ta wykazana przez kontrahenta na fakturze wartość.

Końcowo Organ pragnie zauważyć, że w sytuacji gdyby została wystawiona faktura VAT z błędną stawką podatku VAT, to faktura taka winna zostać skorygowana. Jednakże do czasu otrzymania jej korekty nabywca ma prawo do odliczenia kwoty tego podatku wynikającej z faktury pierwotnej, oczywiście pod warunkiem, że nie wystąpią inne okoliczności określone w art. 88 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe w odniesieniu do działek wymienionych w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego i za prawidłowe w odniesieniu do działki wymienionej w pkt 5 opisu stanu faktycznego.

Podsumowując należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie

opodatkowania dokonanej przed 30 czerwca 2020 r. w oparciu o umowę sprzedaży dostawy części Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego) z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest nieprawidłowe;
opodatkowania dokonanej przed 30 czerwca 2020 r. w oparciu o umowę sprzedaży dostawy części Nieruchomości (działka wymieniona w pkt 5 opisu stanu faktycznego) z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest prawidłowe;
prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą Nieruchomości (działki wymienione w pkt 1-5 opisu stanu faktycznego) opodatkowaną według stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zagadnienia będącego przedmiotem pytań zawartych we wniosku, inne kwestie, których nie dotyczyły pytania Wnioskodawcy nie mogły być przedmiotem interpretacji.

Z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego – niniejsza interpretacja skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin