2020.08.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.177.2020.7.RK
z 21 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2020 r. (data wpływu 14 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2020 r. (data wpływu 30 czerwca 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 5 czerwca 2020 r. (doręczone w dniu 19 czerwca 2020 r.) oraz uzupełniony pismem z dnia 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 19 sierpnia 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 6 sierpnia 2020 r. (doręczone w dniu 10 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z 23 czerwca 2020 r. (data wpływu 30 czerwca 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 5 czerwca 2020 r. (doręczone w dniu 19 czerwca 2020 r.) oraz uzupełniony pismem z dnia 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 19 sierpnia 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 6 sierpnia 2020 r. (doręczone w dniu 10 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

Spółka pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą obecnie czterech wspólników, posiadającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) prowadzi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego.

W ramach tego przedsiębiorstwa spółka pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) prowadzi działalność gospodarczą w dwóch obszarach. Pierwszy i podstawowy obszar działalności gospodarczej przedsiębiorstwa spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) stanowi dystrybucja i projektowanie wkładek, akcesoriów do obuwia, past obuwniczych, sznurowadeł, wyrobów medycznych typu ortezy, wkładek profilaktycznych i ortopedycznych. Drugi obszar działalności gospodarczej przedsiębiorstwa spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) stanowi działalność rolniczą.

Stosownie do dwóch obszarów działalności gospodarczej przedsiębiorstwa bezpośrednio w strukturze organizacyjnej spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) wyodrębnione zostały dwa działy, których zadania są całkowicie rozłączne:

ZCP „Działalność Wkładkowa”
ZCP „Działalność Rolna”.

Każdy z dwóch działów jest w stanie samodzielnie planować, inicjować, kontrolować i realizować działania gospodarcze, w tym w szczególności zawierać i realizować umowy z kontrahentami przy wykorzystaniu alokowanych składników majątkowych i wartości niematerialnych oraz przy zaangażowaniu zatrudnionych pracowników i kadry zarządzającej. Każdy z dwóch działów prowadzi odrębną rachunkowość syntetyczną i analityczną oraz posiada odrębny plan kont. Jednocześnie do każdego działu przypisani zostali pracownicy i alokowane zostały składniki majątkowe niezbędne do prawidłowego wykonywania powierzonych temu działowi zadań, w tym w szczególności środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, umowy związane z prowadzoną działalnością, część środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...), należności i zobowiązania handlowe oraz inne zobowiązania.

W celu wdrożenia nowej strategii biznesowej wspólników spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) planowany jest podział Spółki przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych. Podział spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) (dalej również jako: „Spółka Dzielona”) będzie dokonany poprzez przeniesienie na nowo zawiązaną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością - spółkę pod firmą „(...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...)(dalej również jako „Spółka Nowo Zawiązana”) wyżej opisanego działu związanego z działalnością rolniczą stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa wraz z przypisanymi mu składnikami majątkowymi niezbędnymi do prawidłowego wykonywania powierzonych temu działowi zadań gospodarczych, w tym środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi, umowami związanymi z prowadzoną działalnością, częścią środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych Spółki Dzielonej, a także należnościami, zapasami, zobowiązaniami handlowymi i długoterminowymi aktywami finansowymi oraz domenami, rejestracjami i znakami towarowymi. Do Spółki Nowo Zawiązanej w wyniku podziału przez wydzielenie Spółki Dzielonej przejdzie też pracownik przypisany do działu zajmującego się działalnością rolniczą.

Składniki majątkowe niezbędne do prawidłowego wykonywania zadań przypisane do ZCP „Działalność Wkładkowa”

Składniki majątkowe niezbędne do prawidłowego wykonywania zadań przypisane do ZCP „Działalność Wkładkowa”:

Lista środków trwałych, aktywów finansowych, należności, pożyczek, środków pieniężnych i zapasów na dzień 1 lutego 2020 r. (…)
Suma środków trwałych i wartości niematerialnych (…)
Wartość aktywów ZCP „Działalność Wkładkowa” na dzień 1 lutego 2020 r. (…)
Pasywa: zobowiązania bilansowe w wysokości (…)
Wykaz umów o pracę (…)
Zestawienie umów z kontrahentami na 1 lutego 2020 r.

Wartość ZCP „Działalność Wkładkowa” na dzień podziału:

Wartość aktywów ZCP „Działalność Wkładkowa” na dzień 1 lutego 2020 r. (…)
Wartość zobowiązań ZCP „Działalność Wkładkowa” na dzień 1 lutego 2020 r. (…)

Razem łączna wartość ZCP „Działalność Wkładkowa” (…)

Składniki majątkowe niezbędne do prawidłowego wykonywania zadań przypisane do ZCP „Działalność Rolna”:

Lista środków trwałych, aktywów finansowych, należności, pożyczek, środków pieniężnych i zapasów na dzień 1 lutego 2020 r. (…)
Wartość aktywów ZCP „Działalność Rolna” na dzień 1 lutego 2020 r. (…)
Pasywa: zobowiązania bilansowe (…)
Wykaz umów o pracę na dzień 1 lutego 2020 r. (…)
Zestawienie umów z kontrahentami na 1 lutego 2020 r. (…)

Wartość ZCP „Działalność Rolna” na dzień podziału:

Wartość ZCP „Działalność Rolna” na dzień 01.02.2020 (…)
Wartość 1916 udziałów Portdargin sp. z o.o. z siedzibą w Białymstoku (…)
Wartość niewymagalnej wierzytelności o zwrot wniesionych dopłat do kapitału zakładowego Portdargin sp. z o.o. z siedzibą w Białymstoku (…)
Środki pieniężne na rachunku (…)

Razem łączna wartość składników ZCP „Działalność Rolna” (…)

W ramach ustalania wartości majątku spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) wykorzystano dane z przygotowanej informacji o stanie księgowym spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...), przy czym dla pozycji wszelkich aktywów występujących w bilansie i prezentujących wartość powyżej 0 złotych przyjęto te same metody jakie zastosowano do przedstawienia ich wartości w bilansie na dzień 31 grudnia 2019 r. natomiast dla pozycji poza bilansowych oraz prezentujących wartość 0 złotych przyjęto szacunki Zarządu spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...). Na tej podstawie wartość majątku spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) na dzień 1 lutego 2020 r. wynosi (…).

Podział Spółki Dzielonej nastąpi poprzez obniżenie kapitału zakładowego Spółki Dzielonej z kwoty: (…) złotych do kwoty: (…)złotych poprzez umorzenie; wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej; przeniesienie części majątku Spółki Dzielonej o wartości szacunkowej na dzień 1 lutego 2020 r.: (…) złotych, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej, na Spółkę Nowo Zawiązaną oraz uzupełnienie tego majątku w okresie do dnia wydzielenia o następujące składniki majątkowe:

1.916 udziałów w spółce pod firmą „(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (…) o wartości (…)złotych;
Wierzytelności niewymagalne na datę sporządzenia Planu podziału wynikające z dopłat do kapitału zakładowego spółki pod firmą „(…)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (…) o wartości łącznej: (…) złotych;
Środki pieniężne w kwocie (…) złotych.

W wyniku uzupełnienia majątku Nowo Zawiązanej Spółki o wymienione składniki majątkowe łączna wartość majątku przenoszonego na Nowo Zawiązaną Spółkę wyniesie (…)(słownie: dwa miliony czterysta pięćdziesiąt pięć tysięcy sześćset dwadzieścia sześć 26/100) złotych.

W wyniku podziału przez wydzielenie kapitał zakładowy Spółki Dzielonej będzie się dzielił na (…) złotych każdy. Struktura właścicielska Spółki Dzielonej będzie kształtować się następująco: wspólnik D.R. będzie miał (…) udziałów o łącznej wartości nominalnej (…) złotych, wspólnik M.R. będzie miała 90 udziałów o łącznej wartości nominalnej 10.170 złotych.

W wyniku podziału przez wydzielenie kapitał zakładowy Spółki Nowo Zawiązanej będzie się dzielił na (…) udziały o wartości nominalnej 113,00 (słownie: sto trzynaście) złotych każdy. Udziały w Spółce Nowo Zawiązanej zostaną przyznane dotychczasowym wspólnikom Spółki Dzielonej - M.M. i R.M.. Struktura właścicielska Spółki Nowo Zawiązanej będzie kształtować się następująco: wspólnik M.M. będzie miał 7.434 udziałów o łącznej wartości nominalnej 840.042 złotych, wspólnik R.M. będzie miał 90 udziałów o łącznej wartości nominalnej (...) złotych.

Za każdy umorzony udział wspólnika w Spółce Dzielonej, wspólnik otrzyma 1 (jeden) udział w Spółce Nowo Zawiązanej. Stosunek wymiany wyniesie 1:1.

Oznacza to, że 1 (jeden) udział w Spółce Dzielonej uprawnia do otrzymania 1 (jednego) udziału w kapitale zakładowym Spółki Nowo Zawiązanej. Zgodnie z art. 531 § 5 Kodeksu spółek handlowych Wspólnicy Spółki Dzielonej, którym będą przysługiwały udziały w Spółce Dzielonej w dniu wydzielenia, otrzymają udziały w Spółce Nowo Zawiązanej zgodnie z zasadą równego i proporcjonalnego traktowania Wspólników Spółki Dzielonej.

Udziały przyznane wspólnikom Spółki Dzielonej - M.M. i R.M. w Spółce Nowo Zawiązanej będą uprawniały do uczestnictwa w zysku Spółki Nowo Zawiązanej za rok obrotowy 2020, począwszy od dnia wydzielenia, wypłaconego wspólnikom po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego Spółki Nowo Zawiązanej za 2020 rok. Spółka Dzielona oraz Spółka Nowo Zawiązana nie przyzna żadnym podmiotom, Wspólnikom ani osobom powiązanym ze Spółką Dzieloną lub Spółką Nowo Zawiązaną szczególnych praw lub korzyści. Spółka Dzielona oraz Spółka Nowo Zawiązana nie przyzna członkom organów tychże Spółek, ani osobom powiązanym z tymi Spółkami szczególnych praw lub korzyści.

Udziały przyznane wspólnikom Spółki Dzielonej w Spółce Nowo Zawiązanej zostaną pokryte majątkiem Spółki Dzielonej w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej. Ponieważ wartości tak skonstruowanych ZCP wg bilansu na dzień 1 lutego 2020 r. nie są równe podczas podziału Spółki Dzielonej przewiduje się konieczność spłat i dopłat.

W związku z kwotą różnicy w alokacji aktywów netto pomiędzy Spółką Dzieloną a Spółką Nowo Zawiązaną (odpowiednio: spółką pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...)” oraz spółką pod firmą „(...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...)) w celu wyrównania wartości przewiduje się dopłaty oraz spłaty wg poniższego scenariusza: Wspólnik Spółki Dzielonej Pan D.R jako formę spłaty różnicy pomiędzy aktywami netto Spółki Dzielonej i Nowo Zawiązanej przeniesie własność dwóch działek rolnych 1/1 o powierzchni 10,5912 ha oraz 2/3 o powierzchni 5,1779 ha znajdujących się w obrębie (….) (słownie: trzysta pięćdziesiąt tysięcy 00/100) złotych na rzecz Wspólnika M.M oraz zapłaci bezpośrednio Wspólnikowi R.M. kwotę 4.237,33 (słownie: cztery tysiące dwieście trzydzieści siedem 33/100) złotych.

Operacja podziału Spółki Dzielonej jest przeprowadzana w ramach realizacji strategii rozwoju i zwiększenia konkurencyjności. Podział Spółki Dzielonej zostanie przeprowadzony z przyczyn ekonomicznych i organizacyjnych. Spółka Dzielona pozostanie przy obecnym kluczowym biznesie, tj. przy dystrybucji i projektowaniu wkładek, akcesoriów do obuwia, past obuwniczych, sznurowadeł, wyrobów medycznych typu ortezy, wkładek profilaktycznych i ortopedycznych. Spółka Nowo Zawiązana przejmie z kolei business unit związany z szeroko pojętą działalnością rolniczą, w tym usługami rolniczymi ze szczególnym uwzględnieniem rolnictwa ekologicznego oraz skoncentruje się na rozwoju usług rolniczych, hodowli oraz jej wsparcia, upraw ekologicznych oraz ich wsparcia.

Podział pozwoli na oddzielenie podstawowej działalności związanej z produkcją i dystrybucją wkładek, akcesoriów do obuwia, past obuwniczych, sznurowadeł, wyrobów medycznych typu ortezy, wkładek profilaktycznych i ortopedycznych od działalności rolniczej. Reorganizacja według wyżej wymienionych kryteriów powinna pozwolić na uzyskanie większej elastyczności i skuteczności organizacyjnej ze względu na specjalizację i koncentrację na kluczowych kompetencjach. Zmiany organizacyjne pozwolą na uzyskanie wymiernych korzyści biznesowych wynikających z faktu optymalizacji procedur kalkulacji i analizy kosztów produkcji wyrobów oraz kosztów świadczonych usług. Planowane zmiany pozwolą również na zwiększenie efektywności w zakresie wykorzystania posiadanych powierzchni produkcyjnych, magazynowych i biurowych.

ZCP „Działalności Rolnej” - będzie dążył do maksymalizacji sprzedaży usług rolniczych ze szczególnym uwzględnieniem rolnictwa ekologicznego, wdrażania nowych technologii produkcji ekologicznej, rozwojem usług finansowych dla rolnictwa w tym szczególnie dla rolnictwa ekologicznego. W długiej perspektywie zaangażowanie wszystkich zasobów i ich koncentracja na obszarze ekologicznym pozwoli na osiągnięcie istotnego udziału w rynku usług dla rolnictwa ekologicznego.

ZCP „Działalności Wkładkowej” - będzie dążył do maksymalnego wykorzystania powierzchni produkcyjnych, magazynowych i biurowych, zwiększenia marży, dywersyfikacji rynków sprzedaży, rozwoju oferty na rynku ortopedycznym oraz podologicznym.

Przedstawione przesłanki ekonomiczne, organizacyjne, biznesowe oraz strategiczne uzasadniają twierdzenie, że zmiana struktury wewnętrznej Spółki Dzielonej będzie miała pozytywny wpływ na efektywność procesów podejmowanych przez Spółkę Dzieloną. Podział należy uznać za celowy i korzystny nie tylko z punktu widzenia Spółki Dzielonej ale również Spółki Nowo Zawiązanej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że Zbywana masa będzie stanowiła funkcjonalnie, finansowo i organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Zbywcy zespół składników materialnych i niematerialnych.

Obecnie Spółka Dzielona prowadzi działalność gospodarczą w dwóch obszarach. Pierwszy i podstawowy obszar działalności gospodarczej przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej stanowi dystrybucja i projektowanie wkładek, akcesoriów do obuwia, past obuwniczych, sznurowadeł, wyrobów medycznych typu ortezy, wkładek profilaktycznych i ortopedycznych. Drugi obszar działalności gospodarczej Spółki Dzielonej stanowi działalność rolnicza. Stosownie do dwóch obszarów działalności gospodarczej przedsiębiorstwa bezpośrednio w strukturze organizacyjnej Spółki Dzielonej wyodrębnione zostały dwa działy, których zadania są całkowicie rozłączne:

ZCP „Działalność Wkładkowa”
ZCP „Działalność Rolna”.

Wyodrębnienie funkcjonalne: Każdy z dwóch działów jest w stanie samodzielnie planować, inicjować, kontrolować i realizować działania gospodarcze, w tym w szczególności zawierać i realizować umowy z kontrahentami przy wykorzystaniu alokowanych składników majątkowych i wartości niematerialnych oraz przy zaangażowaniu zatrudnionych pracowników i kadry zarządzającej. Jednocześnie do każdego działu przypisani zostali pracownicy i alokowane zostały składniki majątkowe niezbędne do prawidłowego wykonywania powierzonych temu działowi zadań, w tym w szczególności środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, umowy związane z prowadzoną działalnością, część środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych Spółki Dzielonej, należności i zobowiązania handlowe oraz inne zobowiązania.

Wyodrębnienie finansowe: Każdy z dwóch działów prowadzi odrębną rachunkowość syntetyczną i analityczną (prowadzona jest ewidencja księgowa umożliwiająca identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów uzyskania przychodów oraz aktywów i pasywów związanych ze zbywaną masą majątkową) oraz posiada odrębny plan kont.

Wyodrębnienie organizacyjne: Składniki wchodzące w skład przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej zostały wyodrębnione w strukturze organizacyjnej Spółki Dzielonej jako dwa obszary działalności gospodarczej całkowicie rozłączne:

ZCP „Działalność Wkładkowa”
ZCP „Działalność Rolna”.

Członkowie Zarządu, pracownicy Spółki Dzielonej a także jej klienci i kontrahenci posługują się nomenklaturą dział/wydział rolny/wkładkowy.

Wnioskodawca wskazał, także że na Spółkę Nowo Zawiązaną nie zostanie przeniesiony zakład pracy w trybie art. 23 Kodeksu pracy mimo przejęcia jednej umowy o pracę.

Przedmiotem przeniesienia na Spółkę Nowo Zawiązaną będą wszystkie składniki przypisane do działu „Działalność Rolnicza”.

Zbywany zespół składników przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Spółka Nowo Zawiązana nie ma zamiaru kontynuować działalności prowadzonej przez Spółkę Dzieloną przy pomocy składników będących przedmiotem transakcji.

Spółka Nowo Zawiązana nie będzie musiała podejmować żadnych działań faktycznych lub prawnych w celu prowadzenia/kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte od Spółki Dzielonej składniki majątkowej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca ostatecznie doprecyzował opis sprawy jednoznacznie wskazując, że Nowo Zawiązana Spółka będzie kontynuować działalność rolniczą w oparciu o składniki będące przedmiotem przeniesienia, przypisane do działu „Działalność rolnicza”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podział Spółki poprzez przeniesienie części majątku Spółki w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa tejże spółki do innej spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy, podział Spółki poprzez przeniesienie części majątku Spółki w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa tejże spółki związanej z działalnością rolniczą na spółkę nowo zawiązaną nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe wynika wprost z literalnej wykładni ww. artykułu, co znajduje także odzwierciedlenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych oraz interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania, w razie zaistnienia takiej potrzeby, w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. Trybunał uznał również, że regulacja art. 19 Dyrektywy 112 może znaleźć zastosowanie także w sytuacji przekazania aktywów przedsiębiorstwa bez prawa własności nieruchomości, jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia. Oznacza to, zdaniem TSUE, że wspomniany przepis obejmuje również sytuacje, w których lokal handlowy zostanie udostępniony nabywcy w drodze dzierżawy lub jeżeli nabywca dysponuje odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i gdzie może kontynuować działalność gospodarczą. Doprowadziło to Trybunał do wniosku, że: „przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej”.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jak wynika z okoliczności sprawy Spółka pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” prowadzi działalność gospodarczą w dwóch obszarach. Pierwszy i podstawowy obszar działalności gospodarczej przedsiębiorstwa spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) stanowi dystrybucja i projektowanie wkładek, akcesoriów do obuwia, past obuwniczych, sznurowadeł, wyrobów medycznych typu ortezy, wkładek profilaktycznych i ortopedycznych. Drugi obszar działalności gospodarczej przedsiębiorstwa spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...) stanowi działalność rolniczą.

Stosownie do dwóch obszarów działalności gospodarczej przedsiębiorstwa bezpośrednio w strukturze organizacyjnej spółki wyodrębnione zostały dwa działy, których zadania są całkowicie rozłączne:

ZCP „Działalność Wkładkowa”
ZCP „Działalność Rolna”.

W celu wdrożenia nowej strategii biznesowej wspólników spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” planowany jest podział Spółki przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych. Podział spółki pod firmą „(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” („Spółka Dzielona”) będzie dokonany poprzez przeniesienie na nowo zawiązaną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością - spółkę pod firmą „(...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w (...)(„Spółka Nowo Zawiązana”) działu związanego z działalnością rolniczą stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa wraz z przypisanymi mu składnikami majątkowymi niezbędnymi do prawidłowego wykonywania powierzonych temu działowi zadań gospodarczych, w tym środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi, umowami związanymi z prowadzoną działalnością, częścią środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych Spółki Dzielonej, a także należnościami, zapasami, zobowiązaniami handlowymi i długoterminowymi aktywami finansowymi oraz domenami, rejestracjami i znakami towarowymi. Do Spółki Nowo Zawiązanej w wyniku podziału przez wydzielenie Spółki Dzielonej przejdzie też pracownik przypisany do działu zajmującego się działalnością rolniczą.

Wnioskodawca wskazał, że Zbywana masa będzie stanowiła funkcjonalnie, finansowo i organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Zbywcy zespół składników materialnych i niematerialnych.

ZCP „Działalność Wkładkowa”
ZCP „Działalność Rolna”.

Członkowie Zarządu, pracownicy Spółki Dzielonej a także jej klienci i kontrahenci posługują się nomenklaturą dział/wydział rolny/wkładkowy.

Wnioskodawca wskazał, także że na Spółkę Nowo Zawiązaną nie zostanie przeniesiony zakład pracy w trybie art. 23 Kodeksu pracy mimo przejęcia jednej umowy o pracę.

Przedmiotem przeniesienia na Spółkę Nowo Zawiązaną będą wszystkie składniki przypisane do działu „Działalność Rolnicza”.

Zbywany zespół składników przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Nowo Zawiązana Spółka będzie kontynuować działalność rolniczą w oparciu o składniki będące przedmiotem przeniesienia, przypisane do działu „Działalność rolnicza”.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy podział Spółki poprzez przeniesienie części majątku Spółki w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa tejże spółki do innej spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

Na tę ostatnią okoliczność, czyli przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

Sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy, realizowanej uprzednio w przedsiębiorstwie Zbywcy.

Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Wynika to również z treści przepisu art. 91 ust. 9 ustawy, który stanowi, że – w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Aksjomat racjonalności ustawodawcy oraz kategoryczność sformułowania tego przepisu nakazuje przyjąć, że z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy mamy do czynienia tylko wówczas, gdy nabywca kontynuuje działalność gospodarczą przy użyciu nabytego przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jak wynika z treści wniosku opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, jaki Wnioskodawca ma zamiar przenieść do Spółki Nowo Zawiązanej stanowi organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, zespół przeznaczony do określonej działalności - działalności rolniczej. W strukturze organizacyjnej spółki wyodrębnione zostały dwa działy: Działalność Wkładkowa i Działalność Rolna, których zadania są całkowicie rozłączone. Jak wskazał Wnioskodawca - każdy z dwóch działów jest w stanie samodzielnie planować, inicjować, kontrolować i realizować działania gospodarcze, w tym w szczególności zawierać i realizować umowy z kontrahentami. Do Spółki Nowo Zawiązanej w wyniku podziału przez wydzielenie Spółki Dzielonej przejdzie także pracownik przypisany do działu zajmującego się działalnością rolniczą.

W analizowanej sytuacji również wyodrębnienie finansowe Działalności Rolnej będzie miało miejsce. Jak wskazał Wnioskodawca prowadzona ewidencja księgowa umożliwiająca identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów uzyskania przychodów oraz aktywów i pasywów związanych ze zbywaną masą majątkową oraz prowadzony jest odrębny plan kont. Do Działalności Rolnej przypisana została część środków pieniężnych znajdujących się na rachunku bankowym Spółki Dzielonej oraz należności i zobowiązania handlowe i inne zobowiązania.

Ponadto, zespół składników materialnych i niematerialnych tworzący Działalność Rolną jest przeznaczony w strukturze działalności Wnioskodawcy do realizacji określonych zadań gospodarczych. Wyodrębniony w strukturze Spółki podział sprawia, że o składnikach majątkowych przypisanych do Działalności Rolnej można mówić jak o zorganizowanym zespole mogącym prowadzić niezależną od Działu Wkładkowego działalność gospodarczą. Ponadto, co istotne w sprawie Spółka Nowo Zawiązana w oparciu o otrzymane składniki majątkowe będzie kontynuowała działalność prowadzoną przez Wnioskodawcę w zakresie działalności rolniczej.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawa mające zastosowanie w sprawie, w opisanej sytuacji zostały spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania opisanego zespołu składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem, w przypadku czynności polegającej na zbyciu składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład „Działalności Rolniczej” znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy, w związku z czym zbycie ww. składników nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin