Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.251.2020.1.AR
z 28 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2020 r. (data wpływu 29 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie od Kontrahenta opisanych we wniosku usług wsparcia sprzedaży Produktów Wnioskodawcy –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie od Kontrahenta opisanych we wniosku usług wsparcia sprzedaży Produktów Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest producentem, importerem i dystrybutorem na terytorium Polski napojów alkoholowych znanych marek (dalej: Produkty) należących do Spółki lub spółek z grupy. Spółka sprzedaje/eksportuje również Produkty do innych krajów (w ramach Unii Europejskiej, jak i poza Unię). Transakcje realizowane przez Spółkę w ramach ww. działalności podlegają podatkowi od towarów i usług (dalej: VAT) i generalnie są opodatkowane VAT według właściwych stawek (głównie podstawowej/ewentualnie stawki 0% w przypadku transakcji stanowiących na gruncie VAT eksport towarów lub wewnątrzwspólnotową dostawę towarów). W związku z powyższym Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT.

Co do zasady, przychody z ww. transakcji stanowią dla Spółki przychody z działalności gospodarczej (tj. w ramach źródła przychodów: przychody z innych źródeł).

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT).

Jednym z modeli dystrybucji Produktów obowiązującym w Spółce jest model, w którym Produkty znajdujące się w ofercie Spółki, są przez nią dystrybuowane na rynku polskim w ramach następującego schematu:

1. Wnioskodawca sprzedaje Produkty do dystrybutorów, z którymi ma zawarte umowy dystrybucyjne dotyczące Produktów (dalej: Dystrybutorzy), a następnie
2. Dystrybutorzy sprzedają Produkty do podmiotów prowadzących punkty sprzedaży detalicznej (dalej: Detaliści), którzy sprzedają je z kolei finalnym konsumentom.
   
   

W praktyce mogą również występować sytuacje, w których w łańcuchu dystrybucji danego Produktu/Produktów uczestniczy więcej niż jeden Dystrybutor.

W ramach prowadzonej działalności Spółka inicjuje/podejmuje różne działania o charakterze marketingowym/promocyjnym, których celem jest wsparcie/zintensyfikowanie sprzedaży Produktów i w rezultacie, zwiększenie jej przychodów podatkowych z tego tytułu.

Część ww. działań ukierunkowanych jest na zachęcenie Detalistów (którzy sprzedają Produkty finalnym konsumentom) do zwiększania/utrzymywania wolumenu sprzedaży (wartościowego, ilościowego lub asortymentowego) Produktów nabywanych od Dystrybutorów.

W związku z powyższym Spółka współpracuje ze spółką celową (dalej: Usługodawca lub Kontrahent), która została powołana m.in. przez podmioty należące do grupy kapitałowej C (dalej: Grupa C) działającej w branży informatycznej, w celu komercjalizacji rozwiązań technologicznych z obszaru IT dla punktów sprzedaży detalicznej produktów FMCG (ang. fast-moving consumer goods – branża dóbr szybkozbywalnych), opartych na dwustronnej komunikacji z urządzeniami fiskalnymi (dalej: Platforma).

Współpraca odbywa się na podstawie umowy o świadczenie kompleksowej usługi wsparcia sprzedaży (dalej: Umowa z Kontrahentem), zawartej przez Wnioskodawcę z Usługodawcą.

Na podstawie Umowy z Kontrahentem Usługodawca świadczy, korzystając z możliwości stwarzanych przez Platformę, kompleksową usługę wsparcia sprzedaży (dalej: Usługi), w ramach której przeprowadza na rzecz i zlecenie Spółki działania promocyjne skierowane do odbiorców końcowych (konsumentów) (dalej: Akcje promocyjne). Akcje promocyjne są przeprowadzane na zasadach/warunkach określonych, w zależności od okoliczności/potrzeb (finansowych, czasowych, ilościowych, terytorialnych lub innych), czy to przez Spółkę, czy to przez Kontrahenta, czy to wspólnie i dotyczą wskazanych Produktów z oferty Spółki (lub z oferty Spółki i innego podmiotu w przypadku tzw. akcji łączonych, np. on-pack lub sprzedaż premiowa z gratisem). Celem Akcji promocyjnych jest wsparcie sprzedaży Produktów, poprzez między innymi zwiększenie wolumenu ilościowego lub wartościowego ich sprzedaży, promowanie Produktów nowo wprowadzanych do obrotu, zwiększenie penetracji Produktów w punktach sprzedaży.

Miejscem, w którym Promocje są przeprowadzane (fizycznie, tj. widoczne dla konsumentów), są punkty sprzedaży detalicznej, punkty hotelowo-gastronomiczne lub inne obiekty, w których prowadzona jest (lub może być) sprzedaż Produktów (dalej: Punkty Handlowe), na mocy stosownych zezwoleń. Ponieważ Kontrahent sam nie prowadzi/nie dysponuje Punktami Handlowymi, w tym celu będzie zawierać poprzez Platformę umowy z podmiotami prowadzącymi takie punkty, czyli właśnie Detalistami (dalej: Umowa z Detalistą), będące elementem szerszego/wielostronnego porozumienia (dalej: Umowa łączona) - vide: uwagi w pkt 2 poniżej.

Platforma (relacja Kontrahent-Integrator-Detaliści)

Umowa łączona, oprócz Umowy z Detalistą, obejmuje również umowę Detalisty ze spółką należącą do Grupy C, która jest właścicielem Platformy (dalej odpowiednio: Integrator oraz Umowa na Platformę). Z ww. przyczyn formalnych, jak i technicznych podpisanie przez Detalistę Umowy na Platformę stanowi konieczny warunek współpracy Detalisty z Kontrahentem, który – jak była wyżej mowa – korzysta z Platformy (na podstawie odrębnej umowy licencyjnej).

Umowa na Platformę umożliwia dwustronną komunikację między serwerem centralnym (Platformy) a urządzeniami fiskalnymi Detalisty zainstalowanymi w jego Punkcie Handlowym, do których posiadania/użytkowania Detaliści są obowiązani na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy VAT (dalej: Urządzenia). W szczególności, umożliwia przesyłanie danych konfiguracyjnych poszczególnych Akcji promocyjnych (z serwera centralnego na urządzenia fiskalne), a następnie danych sprzedażowych/paragonowych (z urządzeń fiskalnych do centralnego serwera). Dane te są na podstawie Umowy łączonej dostępne dla Kontrahenta i służą do zmierzenia rezultatów przeprowadzonych Akcji promocyjnych, jak też do bieżącego monitorowania przebiegu Akcji promocyjnych w poszczególnych Punktach Handlowych – w ten sposób, czy to Kontrahent, czy też sama Spółka w oparciu o dane opracowane i przekazane przez Usługodawcę, ma możliwość dostosowania Akcji promocyjnych do aktualnej sytuacji (nawet jeszcze w trakcie ich trwania), w tym jej dostosowania do indywidualnego charakteru danego Punktu Handlowego. Ponadto, Umowa na Platformę określa wymagania sprzętowe, jak np. stosowanie w Punktach Handlowych Urządzeń zapewniających kompatybilność z Platformą.

Umowa z Kontrahentem (relacja Spółka - Kontrahent)

Jak zostało to już zasygnalizowane, na podstawie Umowy z Kontrahentem, Usługodawca świadczy na zlecenie i koszt Spółki Usługi polegające na przeprowadzaniu Akcji promocyjnych (usługi wsparcia sprzedaży).

W ich ramach podejmowane są m.in. – zależnie od zapotrzebowania zgłaszanego przez Wnioskodawcę – czynności polegające na:

• określaniu (w porozumieniu ze Spółką) warunków konkretnych działań promocyjnych (m.in. jakie mechanizmy promocyjne zastosować, na jakich Produktach, w jakim regionie, okresie etc.);
• wskazaniu na podstawie obiektywnych kryteriów Detalistów, do których skierowana może być „oferta” danej Akcji promocyjnej dotycząca Produktów;
• inicjowaniu działań promocyjnych w Punktach Handlowych Detalistów, którzy zadeklarowali udział w Akcjach promocyjnych;
• raportowaniu, tj. przekazywaniu Spółce informacji weryfikujących przeprowadzone działania promocyjne, w tym pozwalające ustalić koszty ich realizacji, zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującymi;
• opracowaniu lub przekazywaniu Detalistom materiałów tzw. POSM (tj. różnego rodzaju materiałów promocyjnych), z uwzględnieniem przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (w przypadku Produktów, do których mają one zastosowanie);
• powiadamianiu Detalistów za pośrednictwem sms i/lub email o nowych Akcjach promocyjnych i ich warunkach;
• monitorowaniu sposobu i poprawności realizowanych przez Detalistów Akcji promocyjnych w Punktach Handlowych (m.in. właściwej ekspozycji Produktów, oznaczaniu Produktów objętych Akcjami promocyjnymi odpowiednimi „cenówkami”, właściwego ich oznakowania, ekspozycji plakatów i innych materiałów POSM).
  
  

W związku z powyższymi działaniami Kontrahentowi przysługuje od Spółki określone w Umowie z Kontrahentem wynagrodzenie (dalej: Wynagrodzenie). Wysokość Wynagrodzenia należnego Usługodawcy od Wnioskodawcy kalkulowana jest w oparciu o koszty Kontrahenta i związane z przeprowadzeniem Akcji promocyjnych, w tym wynagrodzenia płaconego przezeń, z kolei Detalistom za ich zaangażowanie (usługi), koszty działań związanych np. z powiadomieniami (smsy, maile), koszty produkcji i/lub dostarczenia materiałów POSM, koszty monitoringu poprawności realizacji działań promocyjnych przez Detalistów, koszty innych działań wsparcia sprzedaży. W tym m.in. celu, w oparciu o postanowienia Umowy z Kontrahentem, Spółka ma w niezbędnym zakresie wgląd do Umów z Detalistami (wybranych ich postanowień), przy zachowaniu odpowiednich zasad poufności oraz danych dotyczących ich wykonania (w szczególności pod kątem ponoszonych w oparciu o nie przez Kontrahenta kosztów związanych z promocją Produktów).

Wynagrodzenie uwzględnia także adekwatną marżę Usługodawcy z tytułu świadczenia Usług.

Umowa z Detalistą (relacja Kontrahent-Detaliści)

Umowa z Detalistą (w tym będący jej integralną częścią regulamin, dalej: Regulamin Usługi) reguluje prawa i obowiązki Detalisty związane z jego przystąpieniem do Akcji promocyjnych (udziałem w danej akcji, co wymaga każdorazowo odrębnej, dodatkowej deklaracji ze strony Detalisty).

W ramach Umowy z Detalistą, za pośrednictwem Platformy:

i. możliwe jest określenie warunków danej Akcji promocyjnej i komunikowanie ich Detalistom;

ii. Detaliści - jeśli podejmą taką decyzję - mogą deklarować (ogólnie) wolę udziału w danej Akcji promocyjnej, akceptować warunki poszczególnych Akcji i zgłaszać swój udział/przystąpienie do danej Akcji (oraz określać zakres/ramy tego uczestnictwa, w szczególności poprzez wskazanie Punktów Handlowych biorących udział w Akcji);

iii. są zbierane dane niezbędne do zmierzenia rezultatów przeprowadzonych działań promocyjnych, w szczególności określające wolumen i wartość zrealizowanych Akcji oraz wolumen i wartość sprzedaży Produktów, stanowiące podstawę do naliczenia wynagrodzenia należnego Detaliście w związku z jego udziałem w Akcji promocyjnej, w danym okresie;

iv. Detaliści otrzymują faktury, wystawiane w ich imieniu i na ich rzecz przez Kontrahenta – w ramach tzw. autofakturowania, tytułem wynagrodzenia należnego z tytułu realizacji Akcji promocyjnych w danym okresie rozliczeniowym (przy tym w przypadku, gdy w danym okresie rozliczeniowym Detalista będzie brał udział w obsłudze Promocji więcej niż jednego Producenta, należne mu z tego tytułu wynagrodzenia mogą zostać objęte jedną fakturą).

Istotną wartość dodaną z punktu widzenia Spółki (przemawiającą za skorzystaniem z usług Kontrahenta, a nie np. typowej agencji reklamowej) stanowi: (i) bezpośredni kontakt Usługodawcy z Detalistami, który zapewnia Platforma i Usługa, (ii) liczba Detalistów (Usługodawca zakłada, że na Platformie i w Usłudze zarejestrowanych będzie od kilku do kilkudziesięciu tysięcy Detalistów), (iii) szybkość reakcji (dzięki dwustronnej komunikacji zapewnianej przez Platformę przeprowadzenie Akcji promocyjnych jest możliwe „z dnia na dzień", przez ściśle określony czas), (iv) profilowanie (Kontrahent jest w stanie skierować Akcje promocyjne do określonych/pożądanych przez Wnioskodawcę Detalistów, u których mają one szanse powodzenia/zaistnienia), które będą najbardziej dopasowane do potrzeb konsumentów, klientów Detalisty, przez co Usługi będą najbardziej efektywne).

Istota Akcji promocyjnych

W związku z powyższym określane, zależnie od okoliczności/potrzeb czy przez Spółkę, czy to przez Kontrahenta, czy też wspólnie parametry Akcji promocyjnych, w szczególności obejmują:

i. typ/mechanikę Akcji promocyjnej,

ii. moment (datę) jej rozpoczęcia oraz zakończenia, określony datą dzienną (ewentualnie
godzinową) lub do wyczerpania zapasów (dalej: Okres Działania Promocyjnego),

iii. rodzaje Produktów (identyfikowane za pomocą unikatowego identyfikatora EAN) objętych Akcją promocyjną,

iv. rekomendowaną przez Spółkę maksymalną cenę Produktu objętego Akcją promocyjną (dalej: Cena) – sprzedaż przez Detalistę Produktu w czasie trwania akcji za cenę nie wyższą (tj. równą lub niższą) od Ceny skutkują uwzględnieniem tej sprzedaży w kalkulacji wynagrodzenia Detalisty, zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującymi oraz z zastrzeżeniem, że Detalista w każdym czasie samodzielnie decyduje o swojej polityce cenowej i swoich cenach odsprzedaży;

v. minimalny okres, w którym Detalista - po przystąpieniu do Akcji promocyjnej – powinien sprzedawać Produkty na warunkach określonych dla danej Akcji;

vi. wysokość wypłaty należnej Detaliście od Kontrahenta, tj. jednostkowo określoną kwotę (per sztuka Produktu), którą może uzyskać Detalista z tytułu realizacji Akcji promocyjnych. Przy czym kwota ta, jako element/składowa wynagrodzenia za usługę Detalisty, nie będzie wprost odpowiadać utraconej przez Detalistę marży i nie będzie odzwierciedlać różnicy między ceną regularną Produktu a ceną jego sprzedaży zastosowaną w ramach Akcji promocyjnej, zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującymi.

W celu maksymalnego uproszczenia procesu przystępowania i uczestniczenia przez Detalistów w Akcjach promocyjnych, funkcjonalność Platformy umożliwia wprowadzanie parametrów, o których mowa powyżej, bezpośrednio na Urządzeniach Detalistów (wszystkich lub tylko wybranych/w ramach danego Punktu Handlowego w przypadku posiadania przez Detalistę większej liczby takich punktów).

Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną, która potwierdza, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT wykazanego na fakturach za Usługi wystawiane przez Kontrahenta (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 czerwca 2020 r., sygn. 0112-KDIL1- 2.4012.178.2020.l.AW)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie od Kontrahenta Usług (wsparcia sprzedaży Produktów Wnioskodawcy), w kwotach wynikających z faktur otrzymanych od Kontrahenta z tytułu świadczenia przezeń Usług na rzecz Wnioskodawcy?
2. w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 – w którym momencie Spółka jest/będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie od Kontrahenta Usług, w kwotach wynikających z faktur otrzymanych od Kontrahenta z tytułu świadczenia przezeń Usług na rzecz Wnioskodawcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, na tle okoliczności przedstawionego zdarzenia:

1. Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie od Kontrahenta Usług (wsparcia sprzedaży Produktów Wnioskodawcy), w kwotach wynikających z faktur otrzymanych od Kontrahenta z tytułu świadczenia przezeń Usług na rzecz Wnioskodawcy. Zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegać będzie wartość netto wspomnianych faktur;
2. Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie od Kontrahenta Usług, w kwotach jw. wynikających z faktur otrzymanych od Kontrahenta z tytułu świadczenia przezeń Usług na rzecz Wnioskodawcy, jako kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodem, w dacie ich poniesienia (w rozumieniu art. 15 ust. 4d i 4e ustawy CIT).
   
   

Ad. pytania nr 1

Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w niniejszych okolicznościach

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2020 r. poz. 1406, dalej ustawa CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak wynika z powyższego, aby dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów na gruncie CIT, koniecznym jest, aby:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku wydatek został pokryty

z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);

1. wykazywał związek z przychodem podatnika (miał na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła);
2. nie stanowił wydatku wyłączonego z kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 16 ust. 1 ustawy CIT;
3. został właściwe udokumentowany.
   
   

Zastosowanie powyższych przepisów do okoliczności będqcych przedmiotem niniejszego wniosku

Dokonując analizy ww. warunków w odniesieniu do okoliczności wskazanego zdarzenia, Wnioskodawca pragnie wskazać, co następuje:

Ad. 1

Pierwszy warunek, tj. poniesienie wydatku przez podatnika, można w niniejszych okolicznościach uznać za spełniony. Wnioskodawca uiszcza na rzecz Usługodawcy Wynagrodzenie określone w Umowie z Kontrahentem, należne mu z tytułu świadczenia Usług na rzecz Spółki. A więc Wnioskodawca ponosi faktycznie jego ekonomiczny ciężar. W konsekwencji, należy stwierdzić, iż zapłacone Wynagrodzenie obciąża majątek Wnioskodawcy.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, również drugi warunek jest spełniony. Wydatki związane z nabyciem Usług od Kontrahenta są bowiem ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania/zwiększenia przychodów podatkowych z tytułu sprzedaży Produktów.

Nabywanie przez Wnioskodawcę Usług, w ramach których Kontrahent organizuje i przeprowadza na jego rzecz i zlecenie Akcje promocyjne polegające (acz nie wyłącznie/nie tylko) na zachęceniu Detalistów do zwiększania/utrzymywania wolumenu sprzedaży (wartościowego, ilościowego lub asortymentowego) Produktów, a przez to finalnie skierowane do odbiorców końcowych (konsumentów), niewątpliwie stanowi działanie mające związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, jako producenta i/lub generalnego dystrybutora Produktów, oraz z przychodami Spółki uzyskiwanymi z tytułu tej działalności.

Celem Akcji promocyjnych jest wszak wsparcie sprzedaży Produktów, poprzez między innymi zwiększenie wolumenu ilościowego lub wartościowego ich sprzedaży, promowanie Produktów nowo wprowadzanych do obrotu, zwiększenie penetracji Produktów w punktach sprzedaży. Niewątpliwie więc u podstaw decyzji Wnioskodawcy o podjęciu współpracy z Kontrahentem i nabywaniu Usług przez niego świadczonych stoi/będzie stać chęć zwiększenia sprzedaży (dostaw Produktów), a w konsekwencji przychodów z tytułu tej sprzedaży. Zwiększenie zakupów Produktów przez finalnych konsumentów będzie wiązało się nierozerwalnie ze zwiększeniem zakupów Produktów przez Detalistów od Dystrybutorów oraz przez Dystrybutorów od Spółki.

Warto również zauważyć, iż bez skorzystania z Usług Kontrahenta Wnioskodawca nie mógłby przeprowadzić takich Akcji. Spółka nie dysponuje bowiem takimi narzędziami, w szczególności informatycznymi (tj. Platformą), umożliwiającymi przeprowadzanie i rozliczanie tego typu Akcji.

Ponadto istotną wartość dodaną z punktu widzenia Spółki (przemawiającą za skorzystaniem z Usług Kontrahenta, a nie np. typowej agencji reklamowej) stanowi: (i) bezpośredni kontakt Usługodawcy z Detalistami, który zapewnia Platforma i Usługi, (ii) liczba Detalistów (Usługodawca zakłada, że na Platformie i w Usłudze zarejestrowanych będzie od kilku do kilkudziesięciu tysięcy Detalistów, (iii) szybkość reakcji (dzięki dwustronnej komunikacji zapewnianej przez Platformę przeprowadzenie Akcji promocyjnych jest możliwe „z dnia na dzień”, przez ściśle określony czas), (iv) profilowanie (Kontrahent jest w stanie skierować Akcje promocyjne do określonych/pożądanych przez Wnioskodawcę Detalistów, u których mają one szanse powodzenia/zaistnienia), które będą najbardziej dopasowane do potrzeb konsumentów/klientów Detalisty, przez co Akcje promocyjne powinny być bardziej/najbardziej efektywne.

Ponadto, obecnie działania o charakterze promocyjnym stanowią już właściwie powszechny i niezbędny element niemal każdej działalności gospodarczej, nakierowany na wsparcie/zwiększenie przychodów ze sprzedaży towarów/usług (tu: Produktów).

Biorąc pod uwagę powyższe, nie powinno ulegać wątpliwości, iż w niniejszych okolicznościach, między dokonywanymi przez Wnioskodawcę zakupami (dot. Usług świadczonych przez Kontrahenta) a potencjalnymi przychodami Spółki z tytułu sprzedaży Produktów występuje stosowny związek umożliwiający zaliczenie wydatków ponoszonych z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów.

Ad. 3

Wnioskodawca pragnie również zaznaczyć, że wydatków ponoszonych w związku z nabyciem Usług od Kontrahenta nie można zakwalifikować do żadnej z kategorii wydatków wyłączonych wprost przez ustawodawcę z kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

W szczególności, wydatków tych nie należy kwalifikować jako kosztów reprezentacji wyłączonych z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT.

W świetle dominującej obecnie wykładni zarówno sądów administracyjnych, jak i organów podatkowych, za wydatki o charakterze reprezentacyjnym należy kwalifikować wydatki, których wyłącznym bądź dominującym celem jest wykreowanie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (por. wyrok NSA w składzie 7 sędziów z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11).

W niniejszych okolicznościach nie zachodzą żadne przesłanki do dokonania takiej kwalifikacji. U podstaw korzystania przez Spółkę z Usług Kontrahenta stoi jedynie chęć zwiększania/utrzymywania wolumenu sprzedaży (wartościowego, ilościowego lub asortymentowego) Produktów. Nie można w tym przypadku w jakimkolwiek zakresie mówić o kreowaniu pozytywnego wizerunku Spółki czy chęci wykreowania pozytywnych relacji (np. z Detalistami, którzy nie są co do zasady/w analizowanym układzie, bezpośrednimi kontrahenta Wnioskodawcy).

Stąd, także trzeci z ww. warunków należy uznać za spełniony.

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy, okoliczność, iż Usługi świadczone przez Kontrahenta na rzecz Spółki są dokumentowane fakturami (które są/będą w posiadaniu Wnioskodawcy) oznacza, iż Usługi są też należycie/właściwie udokumentowane.

Nie powinno ulegać wątpliwości, iż Usługi stanowią świadczenie odpłatne, podlegające opodatkowaniu VAT. W ich przypadku spełnione są bowiem wszystkie warunki wynikające z ugruntowanego orzecznictwa sądowego, w tym Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE, Zob. np. wyroki TSUE: z 3 marca 1994 r. C-16/93 w sprawie R. J. Tolsma; z 29 lutego 1996 r. C-215/94 w sprawie Jurgen Mohr czy z 18 grudnia 1997 r. C-384/95 w sprawie Landboden-Agrardienste GmbH & Co.KG), wskazujące, kiedy dane świadczenie podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług. Mianowicie:

i. świadczenia dokonywane są przez podatnika VAT (tu: Kontrahenta) działającego w takim charakterze, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;

ii. istnieje odbiorca Usług odnoszący z niej choćby potencjalną korzyść, inny niż podmiot wykonujący Usługę (tu: Spółka);

iii. czynności dokonane są w oparciu o więź prawną łączącą świadczącego usługę z jej odbiorcą (tu: Umowa z Kontrahentem);

iv. czynności dokonane są na skutek zgodnej woli usługodawcy i usługobiorcy (efekt porozumienia Spółki i Kontrahenta);

v. czynności dokonane są za odpłatnością, przy tym pomiędzy wynagrodzeniem a świadczoną usługą zachodzi bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy oraz występuje ekwiwalentność (tu: Wynagrodzenie i czynności, które są podejmowane przez Kontrahenta, za które jest mu należne Wynagrodzenie).

W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, iż dokumentowanie Usług poprzez faktury wystawiane przez Usługodawcę stanowi adekwatny (właściwy) sposób dokumentacji, zgodny z zasadami rządzącymi prawem podatkowym.

Warto w tym miejscu podkreślić, iż faktury zostały wskazane wprost w przepisach ustawy CIT (art. 15 ust. 4e ustawy CIT) jako dokumenty stanowiące podstawę do zaliczania wydatków nimi dokumentowanych do kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy również zauważyć, iż Spółka jest w posiadaniu innych dokumentów/dowodów potwierdzających rzeczywiste wykonanie Usług na jej rzecz. Tytułem przykładu można wskazać Umowę z Kontrahentem, raporty przygotowywane przez Usługodawcę, które zawierają informacje dotyczące przeprowadzonych działań promocyjnych, dowody zapłaty za Usługi.

Stąd, także czwarty z ww. warunków należy uznać za spełniony.

Podsumowując powyższe, nie powinno ulegać wątpliwości, iż w niniejszych okolicznościach są spełnione wszystkie przesłanki umożliwiające zaliczenie przez Spółkę wydatków ponoszonych na nabycie Usług do kosztów uzyskania przychodów.

Ad. pytanie nr 2

Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w niniejszych okolicznościach

Zasady dotyczące ustalenia momentu zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów zostały uregulowane w art. 15 ust. 4 i 4b-4e ustawy CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c (regulujących szczególne przypadki rozpoznawania tego typu kosztów podatkowych).

Z kolei, na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h (tj. regulacji dotyczących kosztów prac rozwojowych, kosztów zaniechanych inwestycji, należności pracowniczych oraz składek na ubezpieczenia społeczne), uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 4e ustawy CIT).

Z powyższych przepisów wynika przede wszystkim, iż moment zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów zależy od jego kwalifikacji jako kosztu bezpośrednio związanego z konkretnym przychodem (tzw. koszt bezpośredni) lub jako kosztu pośrednio związanego z przychodami podatnika (tzw. koszt pośredni). Przy czym ustawodawca nie sprecyzował/nie zdefiniował wprost, jakie wydatki należy klasyfikować jako koszty bezpośrednie, a jakie jako koszty pośrednie.

Zgodnie ze stanowiskiem wypracowanym w orzecznictwie sądowym i doktrynie prawa podatkowego, do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami należy, co do zasady, zaliczyć wydatki, co do których możliwe jest ich bezpośrednie przyporządkowanie do określonego, konkretnego przychodu podatnika. Natomiast koszty pośrednie obejmują wydatki, co do których przyporządkowanie takie nie jest możliwe, ale które wykazują ogólny związek z działalnością podatnika.

Zastosowanie powyższych przepisów do okoliczności będących przedmiotem niniejszego wniosku

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki, które są ponoszone przez Spółkę z tytułu nabycia Usług od Kontrahenta, powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodów o charakterze pośrednim. W omawianym zdarzeniu przyszłym generalnie (bezpośrednio) brak jest bowiem możliwości zidentyfikowania konkretnych przychodów, z którymi wydatki te mogłyby być powiązane.

Wydatki związane z nabyciem Usług przez Spółkę przyczyniają się w sposób ogólny do zwiększenia przychodów podatkowych Spółki (ze sprzedaży Produktów), jednocześnie nie wykazując z ww. przychodami tak ścisłego związku, by mogły zostać przyporządkowane do konkretnej ich kwoty/pozycji. W konsekwencji, powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, potrącalny w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, na który koszt zostanie ujęty w księgach rachunkowych (zaksięgowany) na podstawie otrzymanej od Usługodawcy faktury.

Reasumując, wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu nabycia usług stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w momencie ich poniesienia, tj. w dniu, na który koszt ten zostanie ujęty w księgach rachunkowych Spółki na podstawie faktury otrzymanej od Usługodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że przedmiotem interpretacji zgodnie z zadanymi pytaniami była wyłącznie kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie usług i momentu ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotem interpretacji nie były inne kwestie, w szczególności art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.