2020.08.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-3.4011.517.2020.3.ID

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.517.2020.3.ID
z 31 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 18 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 sierpnia 2020 r.), i z dnia 25 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), w związku z czym Organ podatkowy pismami z dnia 31 lipca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.517.2020.1.ID i z dnia 18 sierpnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.517.2020.2.ID (doręczonym odpowiednio w dniu 31 lipca 2020 r. i 18 sierpnia 2020 r.),wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwania odpowiednio w dniach 7 sierpnia 2020 r. i 25 sierpnia 2020 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku (nadane w dniach 7 sierpnia 2020 r. i 25 sierpnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Informacja o Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna w oparciu o wpis do CEIDG oraz wspólnikiem w spółce osobowej, tj. (…) sp. z o.o. spółka komandytowa (dalej: „spółka”). Wspólnikami spółki są dwie osoby fizyczne (w tym Wnioskodawca), będące komandytariuszami oraz osoba prawna – (…) sp. z o.o. będąca komplementariuszem. Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych bądź podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatnikami są wspólnicy spółki – między innymi Wnioskodawca. Posiada On na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”). Wnioskodawca ani spółka nie prowadzą działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, ani nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego. Koszty kwalifikowane związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Spółka, której wspólnikiem jest Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe. Dochody z udziału w spółce opodatkowuje zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT, tzn. na zasadach tzw. liniowego opodatkowania wg stawki 19%. Wnioskodawca ustala wysokość zaliczek na podatek PIT w oparciu o regulacje zawarte w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o PIT, bazując na ustalonej w umowie spółki proporcji udziału poszczególnych wspólników w zysku spółki.

Opis profilu działalności gospodarczej Wnioskodawcy i oprogramowania komputerowego tworzonego przez spółkę

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka zajmuje się:

(i) tworzeniem nowego oprogramowania dedykowanego dla konkretnego klienta w odpowiedzi na jego szczegółowe wymagania oraz

(ii) tworzeniem oprogramowania własnego, niededykowanego dla konkretnego klienta lub grupy klientów, powstałego w wyniku analizy rynku usług IT i stanowiącego odpowiedź na potencjalne, przyszłe zapotrzebowanie (dalej łącznie zwane: „projektami B+R”).

Oprogramowanie własne spółki jest to oprogramowanie tworzone przez programistów zatrudnionych w spółce albo współpracujących z nią na podstawie umów cywilnoprawnych, do którego następnie autorskie prawa majątkowe są sprzedawane lub jest ono oferowane w formie licencji lub subskrypcji klientom spółki. W ramach prowadzonej działalności spółka zajmuje się także aktualizacją i modernizacją infrastruktury IT dotychczasowych lub nowych klientów, polegającą na wprowadzeniu nowych narzędzi/funkcji lub wymiernym udoskonalaniu istniejącego oprogramowania. Spółka świadczy także usługi wdrażania oprogramowania. Klientami spółki są głównie instytucje publiczne oraz uczelnie wyższe. Głównym projektem B+R spółki jest tzw. Platforma (…) (dalej: „EOD”) jest to platforma obsługi procesów, która umożliwia zarządzanie dokumentami oraz procesami obiegu danej sprawy w firmie, czy instytucji. EOD to uniwersalne narzędzie pozwalające na przeniesienie obsługi danego procesu z wersji papierowej do wersji elektronicznej. Jest to zestaw elementów interfejsu, skryptów, pluginów, styli oraz rozszerzeń, stanowiących narzędzia pozwalające na budowanie elektronicznych obiegów dokumentów w formie aplikacji internetowych. EOD był rozwijany w spółce przez ostatnie dwa lata. Sprzedany jest w kilku wariantach modułach i różnych licencjach czasowych. Do przykładowych modułów wchodzących w skład platformy EOD wchodzą: moduł kancelaria, moduł dokumenty księgowe, moduł dokumenty pracownicze, moduł OCR, moduł zamówienia publiczne, moduł raporty, moduł dedykowane. Powyższe oznacza, że EOD posiada charakter modułowy i może być dostosowane do potrzeb konkretnego klienta. Obecnie EOD jest oferowany kolejnym klientom końcowym na podstawie umów licencyjnych. Funkcjonalność EOD sprzedawana jest zarówno jako w pełni funkcjonalna aplikacja, jak i silnik do zastosowań w innych systemach (np. bibliotecznych).

Wykorzystanie EOD do budowy procesów obiegu dokumentów w wersji elektronicznej, pozwala na bardzo sprawne zarządzanie wewnętrznymi procesami w organizacji oraz zwiększa szybkość podejmowania decyzji. Technologia budowy EOD pozwala, aby aplikacja była responsywna, czyli wyświetlała się i działała poprawnie na wszystkich rodzajach urządzeń elektronicznych takich jak: smartphone’y, tablety, laptopy, komputery stacjonarne. Platforma EOD zapewnia wsparcie dla wszystkich najpopularniejszych przeglądarek internetowych, dzięki czemu jego użytkownicy (klienci spółki) mają zapewnioną kompatybilność ich projektów niezależnie od urządzenia, na którym jest wyświetlany, rodzaju przeglądarki internetowej, czy też systemu operacyjnego. Platforma EOD, to autorskie rozwiązania opracowane przez spółkę, wykorzystujące najnowsze technologie oraz standardy. Z uwagi na fakt, że spółka działa w bardzo dynamicznie rozwijającej się branży, oprócz samych usprawnień w funkcjonujących już produktach, pracownicy spółki na bieżąco obserwują również trendy związane z konkretnymi technologiami i językami programowania.

Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez spółkę

W ramach działalności gospodarczej spółki, prowadzi Ona prace kwalifikowane, jako działalność badawczo-rozwojowa, rozumiana jako prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe prowadzone przez spółkę polegają na działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie (wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. Nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, działalność spółki, w wyniku której powstają projekty B+R cechuje się systematycznością i uporządkowaniem. Zarówno tworzenie projektów B+R dla dedykowanego klienta, jak i rozwój własnych produktów spółki opiera się o prowadzenie prac w metodologii scrumowej, opisanej niżej, którą z założenia cechuje podział prac na etapy prowadzące do osiągnięcia efektu finalnego.

Spółka prowadzi prace zmierzające do powstania projektu B+R w oparciu o ustalony wcześniej plan działania, który tworzą tzw. sprinty. Z kolei każdy sprint wyznacza cele zamierzone do osiągnięcia. Dzięki temu możliwa jest weryfikacja rezultatów planowanych do osiągnięcia w ramach każdego sprintu polegająca na porównaniu zakresu prac, który spółka chciała osiągnąć w obrębie konkretnego sprintu, z zakresem prac, który rzeczywiście udało się zrealizować. Prezentując działalność spółki bardziej szczegółowo wyjaśnić należy w pierwszej kolejności, że metodologia scrum, w której zespół pracowników i współpracowników spółki realizuje projekty B+R jest „zwinną” metodą zarządzania projektami IT.

Opiera się ona na zasadach, które zakładają, że wykonywane prace w oparciu o iteracyjne i przyrostowe ramy postępowania mają za zadanie zwiększyć przewidywalność, a także zapewnić możliwie najlepszą kontrolę ryzyka operacji. Realizacja projektów w oparciu o wytyczne metodologii scrum polega w praktyce na podzieleniu czasu pracy na etapy – wspomniane wyżej sprinty. Każdy etap obejmuje planowanie sprintu (określenie celu – definicji wykonanej pracy – oraz zaplanowanie drogi jego realizacji), wykonanie założonego celu oraz przegląd efektów oraz przebiegu prac na danym etapie.

Efekt każdego kolejnego etapu wiąże się z wytworzeniem tzw. przyrostu, a więc zakończony sprint powinien wnosić zauważalną nową wartość funkcjonalną. Zasadniczo sprint nie może trwać dłużej niż jeden miesiąc. Kończy się on spotkaniem, podczas którego prezentowany jest efekt danego etapu, a także przegląd przebiegu prac danego etapu. Powyższe oznacza, że rezultat działalności podejmowanej przez spółkę w celu wytworzenia projektów B+R jest wyodrębniany zarówno jako wynik poszczególnych sprintów, jak i produkt zbiorczy, po zakończeniu całości prac. Finalnie, przyrosty sprintów są ustalane i uzewnętrzniane jako gotowy produkt – projekt B+R, zarówno w wersji kodu źródłowego, jak i w dokumentacji sporządzonej w tradycyjnej wersji papierowej. Stosując taką metodologię spółka zachowuje większą kontrolę nad pracą w poszczególnych projektach B+R oraz efektach w postaci planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Zwinna metodyka wytwarzania oprogramowania scrum, którą wykorzystuje spółka, różni się od tradycyjnych metod wytwarzania oprogramowania, w których prace nie są podzielone na przyrostowe etapy, lecz obejmują zdefiniowanie całości wymagań co do produktu końcowego na wstępie prac, następnie przygotowanie całości produktu wg tych odgórnie zdefiniowanych wymagań oraz jego testowanie i walidację przez klienta. Wskutek tego, w przypadku projektów tradycyjnych, rozbieżności w stosunku do rzeczywistych potrzeb klienta (zarówno uświadomionych zakomunikowanych wykonawcy, jak i nieuświadomionych przez niego) mogą narastać w toku procesu i powodować konieczność dużo większych prac adaptacyjnych na skończonym produkcie na koniec całego procesu, co nie ma miejsca w sytuacji, gdy proces adaptacyjny realizowany jest przez cały czas prac nad produktem w kolejnych etapach. Różnica między zwinną a tradycyjną metodyką wytwarzania oprogramowania przejawia się także w podziale ról w zespole projektowym tworzącym oprogramowanie. Zespół projektowy (scrumowy) składa się zarówno z osób pracujących u klienta, jak i zespołu deweloperskiego spółki, przy czym wyjaśnić należy, że rola osób reprezentujących klienta sprowadza się wyłącznie do konsultacji czy funkcjonalność projektu B+R, bądź sprintu zaproponowana przez spółkę spełnia wymagania klienta. Pracownicy i reprezentanci klienta nie uczestniczą zatem w pracach twórczych nad konkretnym projektem B+R, a ich zaangażowanie umożliwia lepsze i pełniejsze dostosowanie powstającego produktu do potrzeb i oczekiwań klienta na poszczególnych etapach jego tworzenia (sprintach).

W ramach spółki metodologia scrum została dostosowana do polskich realiów prowadzenia projektów, jak i do specyfiki oprogramowania tworzonego przez spółkę. Zespół deweloperski spółki charakteryzuje się autonomicznością i wielofunkcyjnością. Zespół scrumowy realizuje prace całkowicie we własnym zakresie, opierając się wyłącznie na narzędziach programistycznych (środowiska programowania, biblioteki, środowiska baz danych), bez wykorzystania gotowych rozwiązań. W ich rezultacie, powstaje projekt B+R stanowiący efekt twórczej działalności człowieka. Powstały projekt B+R, posiada cechę nowości, odróżniającą go od innych wytworzonych uprzednio przez spółkę projektów, zarówno w zakresie kodu źródłowego, jak i wynikających z niego funkcjonalności. Spółka opracowuje nowe wersje swoich produktów i ulepsza je względem dotychczas występujących w ramach swojego przedsiębiorstwa. Powstałe projekty B+R mają też charakter indywidualny, albowiem ich wytworzenie wymaga zaangażowania wiedzy i umiejętności pracowników i współpracowników spółki, a także kreatywności i innowacyjności. Tym samym opracowane przez spółkę projekty B+R są wynikiem wyłącznie procesów myślowych człowieka i nie powstają w wyniku zautomatyzowanych procesów.

Metodologia scrum opiera się na czterech komponentach:

analizie i zdefiniowaniu wymogów biznesowych,
zaprojektowaniu modułów rozwiązania,
tworzeniu oprogramowania,
testowaniu rozwiązania i wprowadzaniu poprawek.

Spółka i osoby przez Nią wskazane konsultują etapy prac nad projektem B+R, a także opracowują jego wizję. Ich zadaniem jest koordynacja pracą zespołu deweloperskiego oraz współpraca z nim. Zarządzają oni „backlogiem” projektu B+R, czyli listą zadań z uwzględnieniem priorytetów, jakie powinny zostać zrealizowane, by osiągnąć finalny projekt B+R. Spółka jest odpowiedzialna za to, by projektowane przez zespół deweloperski oprogramowanie odpowiadało oczekiwaniom i zapotrzebowaniu rynkowemu, tj. końcowo zapotrzebowaniu klientów obecnych i potencjalnych, ponadto dodatkowym zadaniem jest określenie tych wymagań oraz nadzór nad ich prawidłową implementacją.

Zespół deweloperski składa się z ekspertów konkretnych dziedzin, których umiejętności i wiedza pozwalają na tworzenie produktu na wszystkich etapach. Zespół deweloperski tworzą: kierownik projektu, który zajmuje się kierowaniem i zarządzaniem projektami oraz programiści – świadczący usługi programistyczne, testowe i analityczne. Zespół ten odpowiedzialny jest za generowanie przyrostu na każdym etapie tworzenia oprogramowania. Organizacyjnie zespoły deweloperskie samodzielnie zarządzają swoim czasem oraz wyznaczonymi zadaniami.

Innymi słowy, celem przykładu wskazać należy, że w oparciu o analizy biznesowe, badane są potrzeby klientów, sprawdzane aktualne trendy analizowane ruchy konkurencji, aby zidentyfikować najnowsze tendencje na rynku i przewidzieć przyszłe zapotrzebowanie rynkowe. Następnie w wyniku powyższych badań wdrażane są konkretne rozwiązania, funkcje i moduły, które dodawane są do „backlogu”.

Równolegle spółka zbiera informacje zwrotne od klientów, zapisuje ich sugestie, a następnie dodaje je do wyżej wspomnianego „backlogu”. Jednocześnie, również zespół deweloperski zgłasza swoje pomysły na usprawnienie oprogramowania oraz dodanie nowych funkcjonalności, które uzupełniają wyżej wspomniany „backlogu”. W ten sposób tworzy się obszerna lista zadań do wykonania w ramach konkretnego projektu B+R.

Następnie spółka dzieli czynności zebrane w „backlogu” względem priorytetów od najważniejszych do tych najmniej istotnych oraz rozdziela prace wobec poszczególnych pracowników zespołu deweloperskiego.

W ramach prac nad konkretnym projektem B+R realizowane są m.in. następujące działania:

spotkania projektowe – spotkania te mają charakter wewnętrzny, polegający na konsultacjach pracowników i współpracowników spółki zaangażowanych w tworzenie projektu B+R;
planowanie – w tym m.in. budżetowanie, tworzenie harmonogramu wdrożeń oraz testów;
programowanie – analiza kodu, modyfikacja kodu, tworzenie oprogramowania;
testowanie – ustalenie standardów jakości tworzonych rozwiązań, przeprowadzanie testów, weryfikacja jakości tworzonych rozwiązań, usuwanie błędów;
bug fixing – identyfikacja i usuwanie błędów.

Działalność podejmowana przez spółkę podczas pracy nad projektami dedykowanymi dla klientów, a także pracami związanymi z rozwojem i ulepszeniem własnego oprogramowania koncentruje się zatem na zwiększeniu zasobów wiedzy pracowników i współpracowników w ramach przedsiębiorstwa spółki oraz wykorzystaniu już posiadanej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Celem działań podejmowanych przez spółkę w ramach realizacji konkretnych projektów B+R jest opracowywanie nowych rozwiązań na podstawie aktualnych zasobów wiedzy, z których tworzone są (i będą w przyszłości) nowe projekty B+R. W efekcie powstają (i będą powstawać) nowe rozwiązania – gotowe programy, narzędzia informatyczne, optymalizacje oraz związane z nimi dokumentacje, plany i projekty.

Rozwijając powyższe, w pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 2 ustawy o PIT, przychody wspólnika będącego osobą fizyczną z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną (cywilna, jawna, partnerska, komandytowa) są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym spełniona jest pierwsza przesłanka wskazana w art. 30ca ustawy o PIT.

W tym miejscu wskazać trzeba, że oferowane przez spółkę usługi tworzenia w ramach projektów B+R oprogramowania bezpośrednio dla klientów w odpowiedzi na ich indywidualne potrzeby stanowią co najwyżej 50 % działalności spółki. Spółka skupia się głównie na rozwoju własnych produktów sprzedawanych na podstawie licencji.

Podsumowując, prace realizowane w spółce:

rozpoczynają się od pracy koncepcyjnej (opracowanie koncepcji projektu), a finalizowane są wraz z zakończeniem prac związanych z ulepszeniem projektów B+R lub tworzeniem nowego produktu,
nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, niepociągającymi za sobą postępu technologicznego,
ich celem jest powstanie nowych lub ulepszonych produktów.

Niezależnie od powyższego, spółka w ramach swojej działalności nieustannie oferuje również usługi wsparcia oprogramowania, które w praktyce wykonywane jest przez zatrudnionych przez spółkę deweloperów.

Prawo do projektów B+R i prawna ochrona projektów B+R

W ramach działalności spółki związanej z tworzeniem oprogramowania, wytworzone, ulepszone i rozwinięte zostaje prawo własności intelektualnej – autorskie prawo do programu komputerowego, jakim są poszczególne projekty B+R, w zakresie m.in. kodu źródłowego, kodu wynikowego, dokumentacji produktowej.

Działalność gospodarcza spółki, w tym działalność badawczo-rozwojowa, nakierowana na stworzenie lub ulepszenie projektów B+R jest inicjowana i organizowana przez spółkę, a docelowo efekty prac poszczególnych osób są spajane w jedną całość w ramach działalności gospodarczej spółki, tj. spółka tworzy końcowy rezultat w postaci konkretnego projektu B+R i jego dodatkowych funkcjonalności. Poszczególni pracownicy lub współpracownicy nie są zatrudnieni/nie współpracują w celu samodzielnego wytworzenia i sprzedaży spółce całego projektu B+R, praca lub usługi pojedynczych pracowników lub współpracowników polegają na koordynowaniu i przeprowadzaniu procesów związanych z wytworzeniem i rozwojem projektu B+R, jego poszczególnych części, a nie samodzielnym stworzeniu całych projektów B+R, z których spółka uzyskuje dochody. Cały projekt B+R tworzy zespół osób – kierownicy projektów, programiści, testerzy, wdrożeniowcy.

Prawo własności powstałych w ramach jej działalności, projektów B+R w całości przysługuje spółce. Autorskie prawa majątkowe do projektów B+R, w tym prawa zależne oraz prawa do wykonywania i zezwalania na wykonywanie praw zależnych, przysługują wyłącznie spółce, która jest uprawniona do wprowadzania projektów B+R do obrotu oraz do udzielania licencji na korzystanie z projektów B+R.

Poszczególne projekty B+R, stanowiące autorskie prawo do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Projekty te podlegają w szczególności ochronie wynikającej z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Komercjalizacja oprogramowania

Przychody spółki, to w przeważającej większości opłaty licencyjne z tytułu licencji udzielonych na projekty B+R. Spółka zawiera z klientami umowy licencyjne, na podstawie których klienci odpłatnie nabywają od spółki licencję na projekty B+R, będące programem komputerowym dostarczonym w postaci kodu wynikowego (skompilowanego). Ponadto w ramach opłaty licencyjnej klienci nabywają także ewentualne nośniki, na których projekty B+R zostały utrwalone. Instrukcję obsługi oraz wszelkie inne drukowane materiały pomocnicze, dokumentację drukowaną, a także dokumentację w postaci elektronicznej oraz dostępną on-line.

Zgodnie z postanowieniami umów licencyjnych, wszelkie programy komputerowe wchodzące w skład projektów B+R są licencjonowane jako całość, a projekty B+R stanowią jeden zintegrowany produkt. Oznacza to, że Wnioskodawca zawiera z każdym użytkownikiem projektów B+R jedną umowę licencyjną na cały projekt B+R zawierający aplikacje w wybranym przez Klienta wariancie konfiguracji.

Na podstawie umowy licencyjnej, spółka udziela użytkownikowi prawa do korzystania z projektów B+R (licencji niewyłącznej) na warunkach określonych w umowie licencyjnej. Umowa licencyjna nie przenosi autorskich praw majątkowych na rzecz użytkownika. Licencja obejmuje również wszelkie opracowania, modyfikacje, nowe wersje i aktualizacje projektów B+R, stworzone przez spółkę i udostępnione przez nią użytkownikowi. Licencja udzielona jest na czas nieokreślony.

Na podstawie umowy licencyjnej użytkownik uzyskuje uprawnienie do korzystania z projektów B+R w zakresie szczegółowo opisanym w tej umowie. Użytkownik nie może udzielać dalszych licencji na projekty B+R, zbywać, przekazywać w rozliczeniu bądź udostępniać w innej formie łącznie z wynajmowaniem, dzierżawą czy oddawaniem w odpłatne lub nieodpłatne używanie oprogramowania, nośników, na których zostało utrwalone oraz dokumentacji. Użytkownik ma prawo do używania udostępnionych mu przez spółkę nowych wersji i aktualizacji projektów B+R na zasadach określonych umową licencyjną – pod warunkiem uiszczenia opłat licencyjnych ustalonych przez spółkę i użytkownika. Spółka ma prawo udostępniać nowe wersje i aktualizacje w ramach opłat licencyjnych uiszczonych przez użytkownika za projekty B+R.

Ewidencja prowadzona przez spółkę

Od początku 2019 r. spółka prowadziła i prowadzi obecnie, niezależną od ksiąg rachunkowych ewidencję, której wyodrębniała i wyodrębnia:

opis konkretnego zlecenie w ramach którego tworzone są projekty B+R, z uwzględnieniem daty jego rozpoczęcia i zakończenia;

wykaz osób zaangażowanych w pracę nad realizacja konkretnego zlecenia, w tym osób tworzących zespół scrumowy zawierający także informację o roli, jaką każda z tych osób pełni przy realizacji zlecenia, w tym pracach nad projektami B+R;

wykaz prac poczynionych przy realizacji konkretnego zlecenia, w tym prac przypadających na stworzenie projektów B+R;

każdy projekt B+R kwalifikowane prawo własności intelektualnej odrębnie;

przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej odrębnie;

koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ewidencja ta tworzona jest m.in. na podstawie raportów pracowników, zleceniobiorców i współpracowników spółki, każdej z osób zaangażowanych w realizację konkretnego zlecenia, w ramach którego tworzone są projekty B+R uzupełnia miesięczny raport czasu pracy prowadzony w formie elektronicznej, w którym na bieżąco wskazuje ile czasu danego dnia (w ujęciu godzinowym) poświęciła na prace nad konkretnym projektem oraz jakiego rodzaju były to prace (związane z pisaniem kodu/wdrożeniowe/innego rodzaju).

Następnie raporty te przekazywane są do księgowości spółki w celu uwzględniania danych z nich wynikających w ewidencji zdarzeń gospodarczych prowadzonej na potrzeby skorzystania z preferencji wynikającej z art. 30ca ustawy o PIT i przypisania kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prócz raportów pracowników, zleceniobiorców i współpracowników spółki, ewidencja prowadzona jest w oparciu także o inne dokumenty potwierdzające wydatki, np. faktury, rachunki prowadzona w ten sposób ewidencja pozwala wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym łączną sumę przychodów kosztów podatkowych, dochodu podlegającego opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Określenie dochodu z oprogramowania oraz rodzaju kosztów

Spółka uzyskuje przychody z projektów B+R oraz ponosi koszty uzyskania przychodów z projektów B+R, które to koszty spółka może bezpośrednio przyporządkować do poszczególnych projektów B+R.

Jak wspomniano wcześniej, dochodami spółki z projektów B+R stanowiących kwalifikowane prawa własności intelektualnej są dochody obliczone zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, pochodzące z opłat wynikających z umów licencyjnych, które dotyczą tychże projektów B+R.

Z kolei wśród kosztów ponoszonych przez spółkę na projekty B+R największą grupę stanowią koszty:

wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na umowę o pracę (w tym: wynagrodzenie zasadnicze wynagrodzenie chorobowe i inne wynagrodzenia wypłacane na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy, premie, bonusy, nagrody, diety i inne należności za czas podróży służbowej pracowników, wydatki na zapewnienie pracownikom określonych świadczeń o charakterze niepieniężnym (np. karnety sportowe, pakiety medyczne),

wynagrodzeń osób świadczących usługi na podstawę umów zlecenia lub umów o dzieło oraz wynagrodzeń współpracowników świadczących na rzecz spółki usługi w ramach wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej, koszty ponoszone na wykonanie prac przez współpracowników i zleceniobiorców, są również ewidencjonowane w podziale na projekty i zakresy prac w obrębie projektów i ponoszone są przez spółkę na podstawie faktur lub rachunków wystawionych przez te osoby.

Koszty te są zatem kosztami działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanymi z tymi projektami B+R i w związku z tym są to koszty, które spółka będzie uwzględniała przy wyznaczeniu tzw. wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Koszty te zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym zostały poniesione, zgodnie z art. 22 ust. 7b pkt 1 ustawy o PIT.

Ponadto spółka ponosi koszty działalności badawczo-rozwojowej związanej z aplikacjami takie jak, np. koszty najmu biura, energii elektrycznej i innych mediów. W związku z tym, że nie są to koszty bezpośrednio związane z konkretnymi projektami B+R – spółka nie będzie uwzględniała tych kosztów w kalkulacji tzw. wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

W piśmie z dnia 7 sierpnia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca stwierdził, że w przypadku, gdy spółka ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe, w wyniku podjętych czynności może powstać odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Rozwijając powyższą odpowiedź należy odróżnić dwie płaszczyzny – pierwsza, dotycząca tworzenia zupełnie nowego oprogramowania (np. nowych modułów oprogramowania), a druga dotycząca modyfikacji już istniejącego oprogramowania (np. zmiany w istniejących modułach).

W opisie stanu faktycznego wskazano, że flagowy produkt spółki – EOD – posiada charakter modułowy, może być sprzedawany w różnych wariantach, a także stanowić może samodzielną aplikację, jak i silnik do zastosowań w innych systemach. Produkt ten jest nieustannie ulepszany i rozwijany poprzez tworzenie do niego dodatkowych modułów, a także poprzez dostosowanie produktu jako silnika, do potrzeb konkretnego klienta (dalej: „Ulepszenie EOD”). Z prawnoautorskiego punktu widzenia Ulepszenie EOD stanowi stworzenie nowego utworu o charakterze „samoistnym” (innym niż prawo zależne), a więc utworu podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Spółka sprzedaje (udziela licencji) EOD zarówno w wersji podstawowej, jak i po ulepszeniu, jako Ulepszenie EOD. Jak stanowi art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, przedmiotem reżimu wynikającego z ulgi IP Box jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, które jest wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. W świetle zawartych w treści interpretacji wywodów, nie ulega wątpliwości, że spółka pierwotnie „wytwarza” kwalifikowane prawo własności intelektualnej, czyli oprogramowanie komputerowe. Natomiast dalsze prace nad danym oprogramowaniem, które już należy do spółki, powinny być uznane za jego rozwinięcie – dodaje się bowiem do istniejącego już oprogramowania nowe funkcjonalności (nowy moduł). Z technicznego punktu widzenia, rozwinięcie będzie polegało na zmianie kodu źródłowego pierwotnego oprogramowania bądź też na dodaniu nowego kodu źródłowego, który będzie jedynie wchodzić w „techniczne” interakcje z kodem dotychczasowym.

Należy również wskazać, że modyfikacja kodu źródłowego może mieć charakter twórczy bądź nietwórczy i w zależności od tego różny będzie status prawnoautorski analizowanego rozwinięcia. Żeby podsumować powyższe, można w praktyce rozróżnić następujące sytuacje:

modyfikacja istniejącego kodu źródłowego o charakterze nietwórczym – nie dochodzi do powstania nowego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

modyfikacja istniejącego kodu źródłowego o charakterze twórczym – nie dochodzi do powstania nowego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

stworzenie nowego kodu źródłowego, współpracującego z kodem istniejącym – może powstać nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej, co będzie wymagało jego ujawnienia w księgach oraz rozliczenia dochodu osobno dla tego prawa.

Spółka podkreśla, że opisana przez Nią sytuacja rozwijania Ulepszenia EOD polegająca na stworzeniu nowych modułów EOD, stanowi ostatni z opisanych przypadków. Z uwagi na fakt stworzenia nowego kodu oraz odrębności (samoistności) modułu dla użytkownika powstaje nowy przedmiot prawa autorskiego, który powinien być rozliczony jako nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Stąd też Ulepszenie EOD stanowić będzie odrębne od „podstawowej” wersji oprogramowania kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. autorskie prawo do programu komputerowego, w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

Natomiast wszelkie pozostałe „modyfikacje” w zakresie oprogramowania będą rozliczane w ramach istniejącego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – podstawowej wersji EOD – w ten sposób, że:

koszty poniesione na pozostałe modyfikacje o charakterze twórczym i nietwórczym będą rozliczane w ramach dochodu IP Box – poprzez księgowe zwiększenie wartości produktu gotowego – podstawowej wersji EOD;

przychody uzyskane z Ulepszonego EOD, w tym zakresie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będą rozliczane w ramach przychodów z tego właśnie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT. Rozwijając powyższe wskazać należy, że spółka równocześnie pracuje nad kilkoma Projektami B+R, w ramach których powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Dla każdego Projektu B+R Spółka prowadzi odrębną ewidencję. W ramach każdego projektu B+R spółka wyodrębnia każde powstające kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jak wskazano w treści wniosku, ewidencja ta tworzona jest m.in. na podstawie raportów pracowników, zleceniobiorców i współpracowników spółki, którzy zaangażowani są w prace nad konkretnym Projektem B+R. Osoby te uzupełniają miesięczne raporty pracy prowadzone w formie elektronicznej, w którym na bieżąco wskazują, ile czasu danego dnia (w ujęciu godzinowym) poświęcili na prace nad konkretnym projektem oraz jakiego rodzaju były to prace (związane z pisaniem kodu/wdrożeniowe/innego rodzaju). Przykładowo spółka pracuje nad realizacją Projektu B+R 1, Projektu B+R 2 oraz Projektu B+R 3, w ramach których powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej Projektu B+R 1 o numerze 1, kwalifikowane prawo własności intelektualnej Projektu B+R 1 o numerze 2, kwalifikowane prawo własności intelektualnej Projektu B+R 2 o numerze 1, kwalifikowane prawo własności intelektualnej Projektu B+R 3 o numerze 1, kwalifikowane prawo własności intelektualnej Projektu B+ R 3 o numerze 2. W oparciu o prowadzoną ewidencję spółka jest w stanie ustalić, przykładowo, że pracownik X poświęcił na realizację Projektu B+R 1 określoną ilość godzin w stosunku miesięcznym, przy czym prace związane z wytworzeniem/rozwinięciem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej B+R 1 stanowiły 80 % ogólnego czasu pracy poświęconego na realizację Projektu B+R 1. Ewidencja pozwala także na określenie charakteru tych prac, np. prace programistyczne związane z tworzeniem konkretnego fragmentu oprogramowania dla konkretnego klienta lub oprogramowania własnego spółki, prace wdrożeniowe. Następnie ewidencja ta, stworzona z raportów pracowników, współpracowników i zleceniobiorców implementowana jest to do ewidencji zdarzeń gospodarczych prowadzonej na potrzeby skorzystania z preferencji wynikającej z art. 30ca ustawy o PIT. Ewidencja zdarzeń gospodarczych prowadzona zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT uwzględnia dane wynikające z ewidencji każdego Projektu B+R (prowadzonej w sposób opisany powyżej) oraz dane wynikające z innych dokumentów potwierdzających wydatki poniesione na każdy Projekt B+R np. faktury, rachunki.

Finalnie umożliwia to prowadzenie ewidencji zdarzeń gospodarczych w taki sposób, który pozwala spółce, zgodnie z wymogami art. 30 ust. 1 ust. o PIT:

i. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych przez spółkę księgach rachunkowych;

ii. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej wytworzone/ulepszone przez spółkę;

iii. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniających określenie kwalifikowanego dochodu;

iv. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług (dotyczy przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produktach lub usługach), a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa powyżej.

Prowadzona w ten sposób ewidencja pozwala wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodu podlegającego opodatkowaniu stawką 5 % oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca, jako wspólnik spółki, zamierza zaliczać do wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, następujące rodzaje wydatków związanych z tworzeniem aplikacji:

należności z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa o SUS) czyli: koszty wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę (w tym: wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie chorobowe i inne wynagrodzenia wypłacane na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy, premie, bonusy, nagrody, diety i inne należności za czas podróży służbowej pracowników, wydatki na zapewnienie pracownikom określonych świadczeń o charakterze niepieniężnym (np. karnety sportowe, pakiety medyczne) oraz składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez spółkę. Wnioskodawca zamierza przyporządkować koszty te jako koszty oznaczona literą „a” wskaźnika nexus;
należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowane przez spółkę składki z tytułu należności określone w ustawie o SUS, tj.: koszty wynagrodzenia osób świadczących usługi na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło. Wnioskodawca zamierza przyporządkować koszty te jako koszty oznaczona literą „b” wskaźnika nexus;
wynagrodzenia współpracowników świadczących na rzecz spółki usługi w ramach wykonywania pozarolnicznej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Wnioskodawca zamierza przyporządkować koszty te jako koszty oznaczona literą „b” wskaźnika nexus.

Wnioskodawca chciałby wskazać, że przez bezpośrednie powiązanie konkretnych kosztów związanych z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem aplikacji rozumie on sytuację, w której bez poniesienia konkretnego kosztu wytworzenie lub ulepszenie konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie byłoby możliwe. Stąd też o bezpośrednim powiązaniu wymienionych w postawionym pytaniu nr 3 konkretnych kosztów z tworzeniem, rozwijaniem (ulepszaniem) aplikacji, o której mowa we wniosku, w ocenie Wnioskodawcy, świadczą następujące przesłanki:

koszty ponoszone przez spółkę na wynagrodzenia podwykonawców są bezpośrednio związane ze zleceniem czynności, o których mowa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, ponieważ zlecane czynności dotyczą programów komputerowych wytworzonych przez spółkę, w stosunku do których Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi IP Box pod warunkiem pozytywnego rozpatrzenia wniosku;

innymi słowy, prace wykonane przez podwykonawców są bezpośrednio związane z wytwarzanymi przez Spółkę programami komputerowymi;

przesłanką, która świadczy o bezpośrednim powiązaniu kosztów ponoszonych przez spółkę na zapłatę wynagrodzenia podwykonawcom za zlecone czynności, o których mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z procesem projektowania, tworzenia oraz modyfikowania kodów źródłowych/programów komputerowych jest to, że wykonane przez podwykonawców czynności mają bezpośredni związek z procesem projektowania, tworzenia oraz modyfikowania kodów źródłowych/programów komputerowych, opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Spółka zleca osobom świadczącym usługi na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło wykonywanie działalności badawczo-rozwojowej, na skutek czego spółka nabywa wyniki ich działalności badawczo-rozwojowej.

Współpracownicy spółki, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wykonują zlecone przez spółkę prace w ramach prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej. Spółka nie posiada wiedzy czy w ramach prowadzonych przez te podmioty działalności gospodarczych generalnie prowadzą oni działalność badawczo-rozwojową. Spółka ma natomiast możliwość stwierdzić, że działalność podmiotów współpracujących ze spółką w ramach ich działalności gospodarczych, współpracujących ze spółką w ramach Projektów B+R Spółki, jest działalnością badawczo-rozwojową.

Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, nabywa od tych podmiotów wyniki ich prac badawczo-rozwojowych świadczonych w ramach współpracy, które wykorzystuje do stworzenia (ulepszenia/rozwinięcia) autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części w ramach działalności gospodarczej spółki.

W wyniku wykonania współpracy związanej z Projektami B+R opisanymi w treści wniosku o wydanie interpretacji nie dochodzi do przeniesienia na spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem odrębnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Współpracownicy spółki świadczący usługi w ramach wykonywanych przez nich działalności gospodarczych są zobowiązani do wykonania określonego rodzaju prac (fragmentów kodu) składających się na Projekt B+R, jednakże prace te nie prowadzą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z konkretnych Projektów B+R. Kwalifikowane prawo własności intelektualnej z Projektów B+R powstaje dopiero jako efekt pracy zespołu pracowników, zleceniobiorców i współpracowników zaangażowanych przez spółkę do konkretnego Projektu B+R.

Wobec powyższego, skoro w wyniku wykonania współpracy nie dochodzi o wytworzenia odrębnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, nie dochodzi także do przeniesienia takiego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na spółkę, w której wspólnikiem jest Wnioskodawca.

W piśmie z dnia 25 sierpnia 2020 r. stanowiącym ponowne uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że Spółka, w której jest wspólnikiem, zamierza zaliczyć do lit. a wskaźnika nexus następujące rodzaje kosztów związane z wynagrodzeniem pracowników:

wynagrodzenie zasadnicze za czas rzeczywiście świadczonej pracy, która to praca będzie miała charakter pracy badawczo-rozwojowej;

ewentualnie wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych – pod warunkiem, że praca w godzinach nadliczbowych będzie pracą badawczo-rozwojową;

premie pieniężne – pod warunkiem, że będą związane z pracą badawczo-rozwojową wykonywaną przez pracowników.

Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, nie zamierza zaliczyć do zaliczać do lit. a wskaźnika nexus następujących rodzajów kosztów związanych z wynagrodzeniem pracowników:

wynagrodzenia chorobowego;

wynagrodzenia urlopowego;

bonusów, nagród;

diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników;

wydatków na zapewnienie pracownikom określonych świadczeń o charakterze niepieniężnym.

Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, zamierza zaliczyć do lit. b wskaźnika nexus następujące rodzaje kosztów:

wynagrodzenie za czas rzeczywiście świadczonej pracy, która to praca miała charakter pracy badawczo-rozwojowej, ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy prowadzonej przez Spółkę w sposób wskazany we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej oraz piśmie uzupełniającym z dnia 7 sierpnia 2020 r.

Osoby współpracujące ze spółką, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wchodzące w skład każdej z grup, a więc zatrudnione na umowę o pracę, umowę zlecenie i o dzieło oraz osoby świadczące na rzecz spółki usługi nie będą realizowały wyłącznie prac badawczo-rozwojowych. Koszty związane z kwalifikowanym IP Wnioskodawca zamierza odliczać jedynie w części w jakiej osoby te faktycznie będą realizowały zadania w ramach prac badawczo-rozwojowych.

Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, jest w stanie określić rzeczywiste zaangażowanie osób zatrudnionych w Spółce na podstawie umowy o pracę, osób współpracujących ze Spółką na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło oraz osób współpracujących ze spółką w ramach prowadzonych przez te osoby działalności gospodarczych. Jak wskazano w piśmie uzupełniającym z dnia 7 sierpnia 2020 r. Spółka prowadzi prace jednocześnie nad kilkoma Projektami B+R, w ramach których powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Nad Projektami B+R prace prowadzą zarówno pracownicy Spółki, jak i jej współpracownicy wykonujący usługi w ramach umowy zlecenia i umowy o dzieło oraz osoby świadczące usługi w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych. Dla każdego Projektu B+R Spółka prowadzi odrębną ewidencję. W ramach każdego projektu B+R Spółka wyodrębnia każde powstające kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jak wskazano w treści interpretacji, ewidencja ta tworzona jest m.in. na podstawie raportów pracowników, zleceniobiorców i współpracowników Spółki, którzy zaangażowani są w prace nad konkretnym Projektem B+R. Osoby te uzupełniają miesięczne raporty pracy prowadzone w formie elektronicznej, w którym na bieżąco wskazują, ile czasu danego dnia (w ujęciu godzinowym) poświęcili na prace nad konkretnym projektem oraz jakiego rodzaju były to prace (związane z pisaniem kodu/wdrożeniowe/innego rodzaju).

W oparciu o prowadzoną ewidencję Spółka jest w stanie ustalić, przykładowo, że pracownik X poświęcił na realizację Projektu B+R 1 określoną ilość godzin w stosunku miesięcznym, przy czym prace związane z wytworzeniem/rozwinięciem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej B+R 1 stanowiły 80% ogólnego czasu pracy poświęconego na realizację Projektu B+R 1. Ewidencja pozwala także na określenie charakteru tych prac np. prace programistyczne związane z tworzeniem konkretnego fragmentu oprogramowania dla konkretnego klienta lub oprogramowania własnego Spółki. Następnie ewidencja ta, stworzona z raportów pracowników, współpracowników i zleceniobiorców implementowana jest to do ewidencji zdarzeń gospodarczych prowadzonej na potrzeby skorzystania z preferencji wynikającej z art. 30ca ustawy o PIT. Prowadzona w ten sposób ewidencja pozwala wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodu podlegającego opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy działalność spółki związana z realizacją projektów B+R, stanowi działalność badawczo -rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?
Czy w stanie faktycznym przedstawionym w przedmiotowym wniosku dochody uzyskiwane przez spółkę z tytułu licencjonowania praw do programów komputerowych powstałych w ramach projektów B+R są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, a wobec tego Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu przy zastosowaniu stawki 5%, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT?
Do jakiej kategorii kosztów, o których mowa w art. 30ca ust 4 ustawy o PIT, należy zaliczać związane z wytwarzaniem aplikacji, koszty: (i) należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS; (ii) należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowane przez spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS, wypłacane podmiotowi niepowiązanemu ze spółką w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT; (iii) wynagrodzenia współpracowników spółki, niepowiązanych ze spółką w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1)

W ocenie Wnioskodawcy, projekty realizowane przez spółkę, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Status podatkowy Wnioskodawcy (wspólnika spółki komandytowej)

W pierwszej kolejności należy wskazać, że spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a wszelkie dochody spółki są opodatkowywane przez Jej wspólników. Wnioskodawca, jako wspólnik spółki uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 2 ustawy o PIT, przychody wspólnika będącego osobą fizyczną z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną (cywilna, jawna, partnerska, komandytowa) są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ustawowa definicja działalności badawczo-rozwojowej

Uzasadniając powyższe stanowisko, wskazać należy, że działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (dalej: B+R).

Definicja legalna działalności B+R posługuje się pojęciem „badań naukowych” lub „prac rozwojowych”. W ocenie Wnioskodawcy, użycie przez ustawodawcę spójnika alternatywny łącznej „lub” pozwala na przyjęcie, że w celu uznania konkretnej aktywności za działalność badawczo-rozwojową wystarczające jest prowadzenie przez podatnika jedynie badań naukowych lub jedynie prac rozwojowych, lub też prowadzenie zarówno badań naukowych, jak i prac rozwojowych łącznie.

Ustawa o PIT w art. 5a pkt 39 lit. a i b oraz w art. 5a pkt 40 odsyła z kolei do definicji legalnych wskazanych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, dalej: „ustawa Pr. Szkol. Wyż.”).

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 ust. Pr. Szkol. Wyż., „badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawa Pr. Szkol. Wyż., prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc powyższe do realiów, w jakich działalność gospodarczą prowadzi spółka, w przekonaniu Wnioskodawcy, działalność spółki w zakresie realizowanych projektów B+R wyczerpuje pojęcie „prac rozwojowych” zawarte we wskazanych powyżej przepisach. Spółka prowadzi bowiem prace mające na celu wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów lub usług, tym samym spółka prowadzi prace rozwojowe zdefiniowane we wskazanych powyżej przepisach.

Analizując kolejną przesłankę statuującą definicję działalności badawczo-rozwojowej, tj. cechę „twórczości” na gruncie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. – o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, dalej: Pr. Aut.) przytoczyć należy definicję „utworu” wskazaną w art. 1 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).”

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawa Pr. Aut., programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Jeżeli zatem, tworzenie rozwiązań informatycznych prowadzi do powstania programu komputerowego (oprogramowania, aplikacji) w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to działalności tej należy przypisać cechę „twórczości.”

Powstanie utworu w rozumieniu prawa autorskiego nie stanowi przesłanki działalności badawczo-rozwojowej zdefiniowanej w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Co oznacza, że przedmiotem działalności badawczo-rozwojowej może być produkt, usługa czy proces, które pomimo iż utworem nie są, charakteryzują się cechą „twórczości”. Zgodnie z definicją wskazaną w słowniku języka polskiego PWN, przymiotnik „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie”, „będący wynikiem tworzenia”.

Wobec powyższego przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

być ustalony co może odbyć się w dowolnej formie;
mieć charakter indywidualny, powstały w wyniku określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;
mieć charakter oryginalny, nowy w porównaniu z tym co już zostało stworzone.

W ocenie Wnioskodawcy, w zakresie projektów B+R prowadzonych przez spółkę, przesłanka ta została spełniona zaznaczyć należy, że rozwiązania i funkcjonalności produktów informatycznych proponowanych klientom w ramach projektów B+R nie stanowią kopii istniejących dotychczas w spółce koncepcji. Klienci nabywający oprogramowanie spółki otrzymują nowoczesne i innowacyjne narzędzia, stanowiące novum w ramach działalności spółki realizacja celów zakładanych do osiągnięcia przez klientów wymaga indywidualnego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej na każdym etapie wykonywanych prac. Tym samym tworzone i wdrażane przez spółkę produkty informatyczne mają zawsze charakter twórczy. Jednocześnie należy podkreślić, że oprogramowanie, jako rezultat prac rozwojowych prowadzonych przez spółkę, podlega ochronie prawnej wynikającej z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przechodząc do kolejnej przesłanki działalności badawczo-rozwojowej wskazanej w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, tj. cechy „systematyczności” prowadzonej działalności.

Zgodnie z definicją wskazaną w słowniku języka polski PWN, działania systematyczne to działania prowadzone w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, a efekty takich działań są „planowe, metodyczne”.

W ocenie Wnioskodawcy, systematyczność działalności badawczo-rozwojowej nie jest uzależniona od ciągłości ani długoterminowości prowadzonej działalności badawczo -rozwojowej, a od tego, czy dla konkretnego projektu badawczo-rozwojowego, przyjęto określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Przez pryzmat powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez spółkę projekty B+R, prócz twórczego charakteru, cechują się także przymiotem działalności prowadzonej w sposób systematyczny. Wszystkie projekty B+R realizowane są według określonych założeń, planu i harmonogramów przez specjalnie wybrane osoby posiadające odpowiednie doświadczenie i wykształcenie. Osoby te mają przypisane określone zadania i kompetencje. Przedmiotowe prace są prowadzone w sposób uporządkowany i regularny i w zależności od rozmiarów projektu, trwają od kilku do kilkunastu miesięcy. Nie mają one charakteru incydentalnego.

Ostatnią z przesłanek działalności badawczo-rozwojowej jest cel polegający na „zwiększeniu zasobów wiedzy oraz wykorzystaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. W przypadku działalności polegającej na prowadzeniu prac rozwojowych, z którą Wnioskodawca utożsamia działalność spółki, celem owej działalności jest wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.

W opinii Wnioskodawcy, bezspornym jest, że prowadzone przez spółkę w ramach projektów B+R działania, ze swej istoty zmierzają do wykorzystania już dostępnej wiedzy (dotyczącej obecnego funkcjonowania klienta czy szerzej stanu istniejących rozwiązań, wiedzy i doświadczenia z zakresu organizacji procesów, znane algorytmy) do zaprojektowania nowych i ulepszonych procesów i usług, czy to w obrębie systemów IT konkretnego klienta, czy też zupełnie nowych rozwiązań dla niesprecyzowanego klienta, będących odpowiedzią na jego zapotrzebowanie. Dodatkowo zauważyć należy, że rozwiązania opracowywane przez spółkę nie mają charakteru „rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku”.

Zważywszy na przedstawioną argumentację stwierdzić należy, że działalność spółki w zakresie realizowanych projektów B+R spełnia wszelkie przesłanki wynikające z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad 2)

W ocenie Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane z tytułu licencjonowania praw autorskich do programów komputerowych stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Stanowisko takie, w opinii Wnioskodawcy, pozwala następnie na wywiedzenie wniosku, że Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu 5% stawki podatku dochodowego.

W opisanym stanie faktycznym spełnione są bowiem, według Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o PIT, tj. Wnioskodawca:

uzyskuje dochód w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz
uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony rozwinięty lub ulepszony przez spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W dalszej kolejności wskazać należy, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Jak wskazano, spółka uzyskuje dochody z tytułu licencjonowania praw autorskich do programów komputerowych. Przedmiotowe prawo podlega zatem ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zakres przedmiotowej ochrony został wskazany w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym przedmiot ochrony, czyli prawa autorskie do programów komputerowych powstają w ramach prowadzonej przez spółkę działalności badawczo -rozwojowej. W tym celu spółka realizuje projekty B+R, które stanowią działalność badawczo -rozwojową. Działalność spółki w zakresie prowadzonych projektów B+R spełnia bowiem wszelkie przesłanki wynikające z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Wobec powyższego wywieść należy, że dochody, które osiąga spółka i ostatecznie Wnioskodawca są dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki, określonej w art. 30ca ustawy o PIT, tj. 5% podstawy opodatkowania. Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu licencjonowania przez spółkę praw autorskich do programów komputerowych są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Tym samym, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, tj. 5% podstawy opodatkowania, wynika to z następujących przesłanek ustawowych:

rozpatrywanym przypadku kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programów komputerowych wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych), i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

zyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu licencjonowania lub sprzedaży przez spółkę praw autorskich do programów komputerowych jest zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy o PIT. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca uzyskuje bowiem dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem spełnienia przesłanek ustawowych, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania dochodów z tytułu licencjonowania przez spółkę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Ad.3)

W ocenie Wnioskodawcy, w celu wyznaczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wskazane w opisie zdarzenia przyszłego koszty działalności badawczo - rozwojowej związanej z wytwarzaniem projektów B+R należy zaliczać do następujących rodzajów kategorii wymienionych w art. 30 ca ust. 4 ustawy o PIT:

kategoria „a” należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawy o SUS;

kategoria „b” należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowane przez spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawy o SUS, wypłacane podmiotowi niepowiązanemu ze spółką w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT;

kategoria „b” wynagrodzenia współpracowników spółki, niepowiązanych ze spółką w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Jak wynika bowiem z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, stanowi że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z kolei w art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT wskazano że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W celu skorzystania z mechanizmu IP Box konieczne jest uprzednie wyznaczenie wskaźnika nexus oraz określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z cytowanych wyżej regulacji ustawowych wynika, że koszty w rodzajach wskazanych w literach a-d przepisu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, kwalifikują się do uwzględnienia w kalkulacji tego wskaźnika. Pozostałe rodzaje kosztów, w tym koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie mogą być zaliczone do kalkulacji wskaźnika.

Spółka w każdym roku podatkowym ponosi koszty działalności badawczo-rozwojowej związanej bezpośrednio z wytwarzaniem i rozwojem projektów B+R, stanowiących przedmiot ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego.

Spółka ponosi następujące rodzaje kosztów, które w ocenie Wnioskodawcy są bezpośrednio związane z konkretnymi kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, tj. koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, wynagrodzeń osób świadczących usługi na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło oraz wynagrodzeń współpracowników świadczących na rzecz spółki usługi w ramach wykonywanej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że wszystkie koszty wynagrodzeń związanych z tworzeniem lub rozwojem aplikacji mają bezpośredni związek z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, albowiem bez ich poniesienia spółka nie wytworzyłaby lub nie rozwinęłaby projektów B+R, które są przedmiotem ochrony autorskiego prawa do programu komputerowego.

W ocenie Wnioskodawcy, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS należy zaliczyć do kategorii kosztów „a” w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez spółkę na prowadzoną bezpośrednio przez spółkę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Spółka ponosi bowiem koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na umowie o pracę w celu prowadzenia działalności B+R bezpośrednio przez spółkę (jako elementu działalności gospodarczej spółki generującej dla spółki przychody). Pracownicy spółki zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, pod kierownictwem spółki, w miejscu i czasie wyznaczonym przez spółkę oraz w oparciu o zatwierdzony przez spółkę schemat działań wykonują czynności o charakterze badawczo-rozwojowym zmierzające do wytworzenia, ulepszania lub rozwijania projektów B+R, będących przedmiotem ochrony autorskiego prawa do programów komputerowych. Również Objaśnienia Ministerstwa Finansów ws. IP Box na ten moment wskazuje na kwalifikację kosztów pracowników B+R do kategorii „a”.

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box, s. 49: „jeżeli pracownik zatrudniony przez podatnika realizuje działalność badawczo-rozwojową to wówczas należy uznać, że poniesione przez pracodawcę wydatki w tym zakresie mogą zostać zaliczone do kosztów, o których mowa w lit. a wskaźnika nexus, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo -rozwojową związaną z kwalifikowanym IP”.

Jednocześnie w ocenie spółki, do kategorii kosztów „b” w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, tj. do kosztów nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT należy zaliczyć:

należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowane przez spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS, wypłacane podmiotowi niepowiązanemu ze spółką w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT,

wynagrodzenia współpracowników spółki, niepowiązanych ze spółką w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Usługodawcy spółki w przypadku rodzajów kosztów wskazanych powyżej świadczą na rzecz spółki usługi w zakresie badań i rozwoju, których podstawowym celem jest tworzenie lub rozwijanie projektów B+R, a więc przedmiotów ochrony autorskiego prawa do programów komputerowych. W ten sposób spółka nabywa od tych podmiotów usługi badawczo-rozwojowe, a konkretnie wyniki prac badawczo-rozwojowych świadczonych w ramach umów zlecenia, o dzieło i o współpracy, które następnie wykorzystuje do stworzenia (ulepszenia) rozwinięcia w ramach swojej działalności gospodarczej przedmiotu ochrony autorskiego prawa do programu komputerowego. Jednocześnie wskazać należy, że w wyniku wykonania umów łączących spółkę z usługodawcami świadczącymi na jej rzecz usługi w zakresie badań i rozwoju, nie dochodzi do przeniesienia kwalifikowanaego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a jedynie co najwyżej prawa własności intelektualnej – bez przymiotu kwalifikowalności, albowiem prace usługodawców same w sobie nie spełniają przesłanek działalności badawczo-rozwojowej, pomimo że składają się na działalność badawczo -rozwojową spółki.

Odnosząc się do kosztów osób zatrudnionych na podstawie umów zleceń i o dzieło na usługowy charakter tych umów w zakresie działalności B+R wskazują między innymi inne przepisy ustawy o PIT. W zakresie ulgi badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o PIT, poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

W odniesieniu do kosztów wynikających z umów o współpracy, tj. usług osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą należy wskazać, że umowa o współpracy wprost wskazuje na usługowy charakter świadczeń w zakresie badań i rozwoju osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Ponadto koszty wynikające z umów z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w orzecznictwie dotyczącym ulgi B+R są traktowane jako koszty usług świadczonych przez podmioty zewnętrzne. Spółka płaci bowiem podmiotowi zewnętrznemu za wykonanie określonych usług i w ramach wypłacanego wynagrodzenia może nabywać wyniki prac B+R wykonywanych przez usługodawców w ramach tworzenia projektów B+R, a zatem usługi B+R, których wynik ma doprowadzić do wytworzenia ulepszenia czy rozwoju autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach działalności gospodarczej spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin