Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.476.2020.2.KC
z 2 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 2 czerwca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 26 sierpnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nasadzeń, upraw, obiektów (altany), wyposażenia oraz sprzętów znajdujących się na działce położonej na terenie ROD – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, uzupełniony w dniu 26 sierpnia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nasadzeń, upraw, obiektów (altany), wyposażenia oraz sprzętów znajdujących się na działce położonej na terenie ROD.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 26 maja 2010 r. Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do działki przyznane w drodze umowy dzierżawy działkowej na terenie Rodzinnego Ogrodu Działkowego, w oparciu o przepisy ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych oraz umów cywilnoprawnych i zatwierdzających je uchwał zarządu Rodzinnego Ogrodu Działkowego (…).

Na terenie działki Wnioskodawczyni prowadziła nasadzenia, uprawy ogrodnicze, posiadała domek ogrodowy (nie stanowił on odrębnej nieruchomości, nie posiadał księgi wieczystej), jego wyposażenie oraz sprzęty ogrodnicze niezbędne do utrzymania działki/ogrodu. Wszelkie rzeczy, o których mowa, znajdujące się na działce, zostały nabyte nie później niż 8 miesięcy przed zawarciem umowy, o której mowa poniżej.

W 2019 r., w oparciu o art. 41 ust. 1 ww. ustawy, Wnioskodawczyni w drodze umowy przeniosła prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki oraz za odpłatnością, znajdujące się na niej nasadzenia, uprawy, obiekty (altana) i wyposażenie oraz sprzęty, o których mowa powyżej. Z tytułu zawarcia wskazanej umowy Wnioskodawczyni uzyskała ustaloną z drugą stroną umowy kwotę pieniężną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota pieniężna uzyskana przez Wnioskodawczynię z tytułu wskazanej transakcji, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i musi być wykazana w rozliczeniu rocznym?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ustawodawca w art. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych wprowadza tzw. definicje ustawowe, zgodnie z którymi przez „działkowca” należy rozumieć pełnoletnią osobę fizyczną uprawnioną do korzystania z działki w Rodzinnym Ogrodzie Działkowym na podstawie prawa do działki. Z kolei przez „działkę” należy rozumieć podstawową jednostkę przestrzenną rodzinnego ogrodu działkowego, której powierzchnia nie może przekraczać 500 m2, służącą zaspokajaniu potrzeb działkowca i jego rodziny w zakresie prowadzenia upraw ogrodniczych, wypoczynku i rekreacji. Natomiast przez „prawo do działki” należy rozumieć ustanowiony zgodnie z ustawą tytuł prawny uprawniający do korzystania z działki.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 i następne ww. ustawy, ustanowienie prawa do działki następuje na podstawie umowy dzierżawy działkowej. Umowa, o której mowa zawierana jest pomiędzy stowarzyszeniem ogrodowym a pełnoletnią osobą fizyczną.

Z kolei w myśl art. 28 ust. 1 cytowanej ustawy, przez umowę dzierżawy działkowej stowarzyszenie ogrodowe zobowiązuje się oddać działkowcowi działkę na czas nieoznaczony do używania i pobierania z niej pożytków, a działkowiec zobowiązuje się używać działkę zgodnie z jej przeznaczeniem, przestrzegać regulaminu oraz uiszczać opłaty ogrodowe. Istotnie art. 28 ust. 5 tej ustawy, wskazuje, że do dzierżawy działkowej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy Kodeks cywilny dotyczące dzierżawy. Następny przepis wskazuje zaś, że do ochrony dzierżawy działkowej stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie własności.

Regulacja z art. 30 ust. 1 komentowanej ustawy wskazuje, że działkowiec ma prawo zagospodarować działkę i wyposażyć ją w odpowiednie obiekty i urządzenia zgodnie z przepisami ustawy oraz regulaminem. Dalej czytamy, że nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność.

Ustawa ta wskazuje przypadki, w których prawo do działki wygasa. Mianowicie art. 35 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych wskazuje, że prawo do działki wygasa z chwilą:

1. rozwiązania umowy za zgodą obu stron albo upływu terminu wypowiedzenia;
2. śmierci działkowca, o ile ustawa nie stanowi inaczej;
3. likwidacji ROD lub jego części, na której znajduje się działka;
4. w innych przypadkach przewidzianych w ustawie.

W ramach art. 41 ww. ustawy określono możliwość przeniesienia praw i obowiązków z umowy dzierżawy działkowej. W poszczególnych jednostkach redakcyjnych czytamy między innymi, że działkowiec w drodze umowy może przenieść prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki na rzecz pełnoletniej osoby fizycznej (przeniesienie praw do działki). Umowę zawiera się w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. W art. 42 ust. 2 cytowanej ustawy wskazano zaś, że w razie przeniesienia praw do działki działkowcowi przysługuje wynagrodzenie za znajdujące się na działce nasadzenia, urządzenia i obiekty stanowiące jego własność. Zapłatę i wysokość wynagrodzenia określa umowa, o której mowa w art. 41 ust. 1 powołanej ustawy.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, na terenie działki Wnioskodawczyni prowadziła nasadzenia, uprawy ogrodnicze, posiadała murowany domek ogrodowy, jego wyposażenie oraz sprzęty ogrodnicze niezbędne do utrzymania działki/ogrodu. W 2019 r., w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, Wnioskodawczyni w drodze odpłatnej umowy przeniosła prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki oraz znajdujące się na niej nasadzenia, uprawy, obiekty i wyposażenie oraz sprzęty, o których mowa powyżej. Z tytułu zawarcia wskazanej umowy Wnioskodawczyni uzyskała ustaloną z drugą stroną umowy kwotę pieniężną, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych.

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

Prawodawca wprowadza jednocześnie zasadę powszechności opodatkowania w ramach m. in. art. 9 ust. 1 tej ustawy. Mowa tam, o tym, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w przepisach szczególnych. Dochodem (art. 9 ust. 2 cytowanej ustawy) jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednocześnie w ramach ustawy wprowadzono podział źródeł przychodów (art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony);
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
      
   4. innych rzeczy,
      
      
      
   1. jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
      
      
      
   8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;
   
   
   8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;
   
   
   
9. inne źródła.
   

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z kolei art. 47 § 1-3 Kodeksu cywilnego wskazuje, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Regulacja zawarta w powyższym przepisie stanowi zasadę, od której przewidziane są ustawowe wyjątki. Rodzinne ogrody działkowe nie stanowią własności użytkownika działki (działkowca). Jednak już nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych użytkownika działki, stanowią jego własność, które może w ramach umowy odpłatnie zbyć.

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy, należy wskazać, że Wnioskodawczyni odpłatnie zbyła rzeczy znajdujące się na działce, które nabyła ponad 6 miesięcy od daty ich zbycia. Stąd też zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z tego tytułu nie są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dzieje się tak, ponieważ transakcja odpłatnego zbycia miała miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Dlatego Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że kwota pieniężna uzyskana z tytułu wskazanej transakcji, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie musi być wykazana w rozliczeniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że od dnia 26 maja 2010 r. Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do działki przyznane w drodze umowy dzierżawy działkowej na terenie Rodzinnego Ogrodu Działkowego, w oparciu o przepisy ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych oraz umów cywilnoprawnych i zatwierdzających je uchwał zarządu Rodzinnego Ogrodu Działkowego (…). Na terenie działki Wnioskodawczyni prowadziła nasadzenia, uprawy ogrodnicze, posiadała domek ogrodowy (nie stanowił on odrębnej nieruchomości, nie posiadał księgi wieczystej), jego wyposażenie oraz sprzęty ogrodnicze niezbędne do utrzymania działki/ogrodu. Wszelkie rzeczy, o których mowa, znajdujące się na działce, zostały nabyte nie później niż 8 miesięcy przed zawarciem umowy, o której mowa poniżej.

W 2019 r., w oparciu o art. 41 ust. 1 ww. ustawy, Wnioskodawczyni w drodze umowy przeniosła prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki oraz za odpłatnością, znajdujące się na niej nasadzenia, uprawy, obiekty (altana) i wyposażenie oraz sprzęty, o których mowa powyżej. Z tytułu zawarcia wskazanej umowy Wnioskodawczyni uzyskała ustaloną z drugą stroną umowy kwotę pieniężną.

W świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotna dla niniejszego rozstrzygnięcia jest kwalifikacja do odpowiedniego źródła osiągniętego przez Wnioskodawczynię przychodu.

Należy wyjaśnić, że w myśl art. 7 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2176), ROD zakładane są na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz stowarzyszeń ogrodowych.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ww. ustawy, ustanowienie prawa do działki następuje na podstawie umowy dzierżawy działkowej. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawierana jest pomiędzy stowarzyszeniem ogrodowym a pełnoletnią osobą fizyczną. Umowa może być również zawarta z małżonkiem działkowca, jeżeli żąda ustanowienia prawa do działki wspólnie ze swoim współmałżonkiem. Umowa nie może być zawarta w celu ustanowienia prawa do więcej niż jednej działki (art. 27 ust. 2 ww. ustawy).

Przez umowę dzierżawy działkowej stowarzyszenie ogrodowe zobowiązuje się oddać działkowcowi działkę na czas nieoznaczony do używania i pobierania z niej pożytków, a działkowiec zobowiązuje się używać działkę zgodnie z jej przeznaczeniem, przestrzegać regulaminu oraz uiszczać opłaty ogrodowe (art. 28 ust. 1 ww. ustawy). Umowa ta może określać wysokość czynszu albo sposób ustalenia wysokości czynszu oraz termin jego płatności, wyłącznie w przypadku gdy stowarzyszenie ogrodowe jest zobowiązane do uiszczania na rzecz właściciela gruntu opłat z tytułu użytkowania albo użytkowania wieczystego nieruchomości zajmowanej przez rodzinny ogród działkowy (art. 28 ust. 2 ww. ustawy) oraz jest zawierana w formie pisemnej pod rygorem nieważności (art. 28 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 28 ust. 4-6 ww. ustawy, na wniosek działkowca, dzierżawa działkowa podlega ujawnieniu w księdze wieczystej, przy czym do tego typu dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące dzierżawy, zaś do jej ochrony odpowiednio przepisy o ochronie własności.

Ponadto, jak stanowi art. 30 ust. 1 ww. ustawy, działkowiec ma prawo zagospodarować działkę i wyposażyć ją w odpowiednie obiekty i urządzenia zgodnie z przepisami ustawy oraz regulaminem. Z kolei nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność (art. 30 ust. 2 ww. ustawy).

Analiza przepisów ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych prowadzi do wniosku, że pod pojęciem obiektów i urządzeń, o których mowa w tym przepisie, rozumieć należy tylko takie obiekty i urządzenia, które wzniesione zostały na działce zgodnie z postanowieniami ustawy i regulaminu, a dzięki którym, wykonanie prawa dzierżawy działkowej staje się możliwe (tzn. takie, które pozwalają na korzystanie z działki zgodnie z jej przeznaczeniem). Mogą być to więc altana oraz budynki gospodarcze, a także ogrodzenia i urządzenia. Za nasadzenia z kolei, uznać należy wszelkie rośliny posadzone przez działkowca lub nabyte przez niego wraz z prawem do działki. Pod pojęciem obiektów i urządzeń nie mogą się więc zawierać inne składniki majątkowe znajdujące się na działce, takie jak wyposażenie altan ogrodowych, np. meble, sprzęt kuchenny, czy też sprzęt ogrodniczy wykorzystywany do prac. Przedmioty te, nie są związane z faktem posiadania prawa dzierżawy działkowej, a jedynie z faktycznym korzystaniem z działki.

Zasady zbywania prawa do działki zostały ustanowione w art. 41 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych.

W myśl tego przepisu, działkowiec, w drodze umowy, może przenieść prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki na rzecz pełnoletniej osoby fizycznej (przeniesienie praw do działki). Umowę zawiera się w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi (ust. 1), przy czym skuteczność przeniesienia praw do działki zależy od zatwierdzenia przez stowarzyszenie ogrodowe (ust. 2).

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 42 ust. 1 i 2 ww. ustawy, w razie wygaśnięcia prawa do działki, działkowcowi przysługuje wynagrodzenie za znajdujące się na działce nasadzenia, urządzenia i obiekty stanowiące jego własność. Wynagrodzenie nie przysługuje za nasadzenia, urządzenia i obiekty wykonane niezgodnie z prawem. W razie przeniesienia praw do działki warunki zapłaty i wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, określa umowa, o której mowa w art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnić należy, zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu Kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W przypadku nieruchomości budynkowej istotą wyróżnienia jej jako nieruchomości jest spełnienie przesłanek bycia rzeczą (art. 45 Kodeksu cywilnego) i posiadanie cech budynku jako konstrukcji trwale związanej z gruntem, który ponadto może stanowić odrębny od gruntu przedmiot własności, co musi mieć oparcie w przepisie szczególnym.

Zawartą w art. 45 ww. Kodeksu legalną definicję rzeczy, w literaturze powszechnie akceptuje się w ten sposób, że przedmiotami materialnymi są takie części przyrody, w stanie pierwotnym lub przetworzonym, które są na tyle wyodrębnione spośród innych (naturalnie lub sztucznie) w sposób umożliwiający ich traktowanie w stosunkach społecznych i gospodarczych jako dobra samoistne. Na pojęcie „rzeczy” składają się więc dwie cechy o charakterze konstytutywnym: materialny ich charakter i wyodrębnienie z przyrody, czyli muszą mieć samoistny byt materialny. Stąd też, rzeczami są wyłącznie materialne części przyrody, przy czym nie ma znaczenia ich wartość materialna, chodzi tu o materialną postać.

Znajdujące się na działce nasadzenia, obiekty i urządzenia spełniają definicję rzeczy zawartą w art. 45 Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 47 § 1-3 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego). Zgodnie z zasadą prawa superficies solo cedit (to co jest na powierzchni przypada gruntowi) odnoszącą się do związania własności budynku wzniesionego na gruncie z własnością tego gruntu, częścią składową gruntu są wszystkie rzeczy trwale złączone z tą nieruchomością.

Regulacja zawarta w powyższym przepisie stanowi zasadę, od której przewidziane są ustawowe wyjątki. Może je zawierać sam Kodeks lub mogą pochodzić z innych ustaw.

Wyjątek od ogólnej reguły zawartej w art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi przepis art. 30 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, zgodnie z którym nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że grunty wchodzące w skład Rodzinnego Ogrodu Działkowego nie stanowią własności osoby uprawnionej do korzystania z działki (działkowca). Przepis art. 30 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych stanowi wyjątek od ogólnej reguły zawartej w ww. art. 48 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z zasadą lex specialis derogat legi generali ustawa o rodzinnych ogrodach działkowych ma pierwszeństwo przed zastosowaniem przepisów Kodeksu cywilnego. Zatem użytkownik (działkowiec) jest właścicielem rzeczy znajdujących się na terenie ogrodu działkowego. Ustawodawca wyraźnie rozgraniczył prawo do działki i jego charakter od prawa własności nasadzeń, obiektów i urządzeń wykonanych lub nabytych ze środków finansowych działkowca.

W świetle powyższego odpłatne zbycie nasadzeń, urządzeń i obiektów znajdujących się na działce wchodzącej w skład Rodzinnych Ogrodów Działkowych należy traktować jako sprzedaż rzeczy, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, w przypadku odpłatnego zbycia znajdujących się na działce nasadzeń, urządzeń i obiektów, dokonanego po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego stwierdzić więc należy, że wynagrodzenie wynikające z umowy przeniesienia prawa własności nasadzeń, upraw, obiektów (altany), wyposażenia oraz sprzętów znajdujących się na działce wchodzącej w skład Rodzinnych Ogrodów Działkowych, należy klasyfikować jako przychód z odpłatnego zbycia rzeczy na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym – w analizowanym stanie faktycznym – Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu ww. odpłatnego zbycia, ponieważ od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, do daty sprzedaży, upłynął okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wykazania uzyskanej kwoty pieniężnej w rozliczeniu rocznym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.