Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.483.2020.1.JG
z 2 września 2020 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 3 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Od 1985 roku Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim. Dnia 4 marca 2005 r. przed notariuszem zawarta została umowa majątkowa małżeńska ustanawiająca rozdzielność majątkową pomiędzy Wnioskodawczynią a jej mężem. Z kolei w marcu 2019 r. wraz z mężem w swoje stosunki majątkowe wprowadzono ustrój wspólności ustawowej, ale umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej wspólność ustawową nie zawierano.

W dniu 12 września 2018 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni kupiła do własnego majątku osobistego udział wynoszący 1/2 nieruchomości położonej w (…) oznaczonej działkami nr (…), (…), (…) z udziałem w budynku mieszkalnym w stanie surowym otwartym. Udział w opisanej powyżej nieruchomości stanowi majątek odrębny Wnioskodawczyni, albowiem w dacie jego nabycia Wnioskodawczyni pozostawała w ustroju umownie wprowadzonej rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

W dniu 10 marca 2020 r. Wnioskodawczyni sprzedała aktem notarialnym 50% udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym (w stanie surowym otwartym, w trakcie budowy, ogrodzonym z trzech stron) - działce nr (…) położonej w (…).

Obecnie wraz z mężem Wnioskodawczyni mieszka w stanowiącym jej współwłasność wraz ze szwagierką i szwagrem budynku mieszkalnym dwurodzinnym.

W kwietniu 2020 r. Wnioskodawczyni otrzymała od męża aktem darowizny niezabudowaną działkę gruntu, której jest jedynym właścicielem (działka nr (…) położona w (…)).

Z uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości dokonanej 10 marca 2020 r. środków finansowych na otrzymanej od męża działce gruntu Wnioskodawczyni planuje wybudować własny budynek mieszkalny jednorodzinny (ok. 70 m2), do którego planuje się przeprowadzić wraz z mężem po zakończonej inwestycji. W celu realizacji powyższego planu Wnioskodawczyni złożyła już stosowne dokumenty w wydziale budownictwa celem uzyskania pozwolenia na budowę. Inwestorem będzie Wnioskodawczyni.

Jak wskazano powyżej obecnie Wnioskodawczyni jest na etapie uzyskania pozwolenia na budowę budynku mieszkaniowego jednorodzinnego, którego budowa będzie sfinansowana z uzyskanych ze sprzedaży dokonanej 10 marca 2020 r. środków pieniężnych, które to środki pieniężne planuje w całości wydatkować na budowę własnego budynku mieszkaniowego jednorodzinnego, do którego po zakończonej inwestycji planuje przeprowadzić się wraz z mężem.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy w opisanym stanie faktycznym wydatkowanie w określonym w ustawie terminie (3 lat) osiągniętego przychodu ze sprzedaży nieruchomości dokonanej 10 marca 2020 r. spełnia kryteria wydatkowania na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25, 25a i ust. 26 ustawy PDOF, a tym samym czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PDOF, tj. prawo do zwolnienia osiągniętego ze zbycia w 2020 r. nieruchomości przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym 19%?
  2. Czy Wnioskodawczyni prawidłowo liczy okres wydatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PDOF, tj. wydatkować musi środki otrzymane ze sprzedaży 10 marca 2020 r. w okresie od dnia 11 marca 2020 r. do 31 grudnia 2023 r.?
  3. Czy ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać dokumentując poniesione wydatki na budowę własnego domu opisanego w stanie faktycznym fakturami, rachunkami i innymi dowodami ich poniesienia w określonym w pytaniu nr 2 okresie bez względu na fakt, czy w okresie tym, o którym mowa w ustawie i w pytaniu nr 2 nie zakończy całej inwestycji i przedmiotowy budynek może nie zostać jeszcze oddany do użytkowania?
  4. Czy do 30 kwietnia 2021 r. Wnioskodawczyni powinna złożyć PIT-39, w którym wskaże w części obliczenia zobowiązania podatkowego kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PDOF?


Zdaniem Wnioskodawcy (do pytania nr 1) w opisanym stanie faktycznym wydatkowanie w określonym w ustawie terminie (3 lat) osiągniętego przychodu ze sprzedaży nieruchomości dokonanej 10 marca 2020 r. spełnia kryteria wydatkowania na własne cele mieszkaniowe o których mowa w art. 21 ust. 25, 25a i ust. 26 ustawy PDOF, a tym samym Wnioskodawczyni przysługuje prawo określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PDOF, tj. prawo do zwolnienia osiągniętego ze zbycia w 2020 r. nieruchomości przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym 19% i nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tej transakcji, pod warunkiem jeżeli cały osiągnięty przychód zostanie w ciągu 3 lat wydatkowany na opisane w stanie faktycznym cele mieszkaniowe. Budowa własnego domu mieszkaniowego jednorodzinnego spełnia w opinii Wnioskodawczyni kryteria celów określonych w art. 21 ust. 25 i ust. 26 ustawy PDOF. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż obecnie Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką budynku w którym mieszka wraz z mężem. Dom jednorodzinny, który chce wybudować z uzyskanych ze sprzedaży środków pieniężnych i do którego zamierza wraz z małżonkiem po zakończeniu inwestycji się przeprowadzić spełnia kryteria wydatków na własne cele mieszkaniowe określone w ustawie podatku dochodowego osób fizycznych, tj. art. 21 ust. 25, 25a, 26 ustawy PDOF, a to oznacza w przekonaniu Wnioskodawczyni, iż ma prawo do zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF.

W przypadku zaś niewydatkowania całości lub części w określonym terminie 3 lat osiągniętego ze sprzedaży nieruchomości przychodu na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty 19% podatku od części niewydatkowanej i nie spełniającej kryteriów wyżej wskazanych przepisów, zgodnie z art. 30e ustawy PDOF.


Stanowisko do pytania nr 2

W opinii Wnioskodawczyni prawidłowo liczy okres wydatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PDOF, tj. wydatkować musi środki otrzymane ze sprzedaży dokonanej 10 marca 2020 r. w okresie od dnia 11 marca 2020 r. do 31 grudnia 2023 r. Potwierdza to art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PDOF.


Stanowisko do pytania nr 3

Ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać dokumentując poniesione wydatki na budowę własnego domu opisanego w stanie faktycznym fakturami, rachunkami i innym dowodami ich poniesienia w określonym w pytaniu nr 2 okresie bez względu na fakt, czy w okresie tym, o którym mowa w ustawie i w pytaniu nr 2, nie zakończy całej inwestycji i przedmiotowy budynek może nie zostać jeszcze oddany do użytkowania.

Dla celów skorzystania z przedmiotowego zwolnienia istotne jest wydatkowanie uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości środków pieniężnych w określonym czasie m.in. na budowę domu własnego jednorodzinnego, o którym mowa w stanie faktycznym. Ustawodawca nie uzależnił prawa do skorzystania z przedmiotowej ulgi od zakończenia inwestycji.


Stanowisko do pytania nr 4

Do 30 kwietnia 2021 r. Wnioskodawczyni powinna złożyć PIT-39, w którym wskaże w części obliczenia zobowiązania podatkowego kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PDOF, tj. w sytuacji gdy chce skorzystać z ulgi wskazanej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PDOF na podstawie art. 45a ust. 1a pkt 3 ustawy PDOF.

Reasumując: cele mieszkaniowe, których realizacja uprawnia do skorzystania ze zwolnienia podatkowego w sposób wyczerpujący określa art. 21 ust. 25 ustawy PDOF. Brak jest natomiast regulacji, które wykluczają prawo do skorzystania ze zwolnienia w zależności od ilości nieruchomości mieszkalnych będących własnością lub współwłasnością podatnika. Skorzystanie z ulgi wskazanej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PDOF jest dopuszczalne w sytuacji gdy poniesione wydatki zaspokajają cele mieszkaniowe podatnika i nieruchomość służy podatnikowi dla celów mieszkaniowych. Mając na uwadze powyższe, ponosząc wydatki na budowę własnego domu jednorodzinnego Wnioskodawczyni spełnia kryteria tzw. ulgi mieszkaniowej, a tym samym ma prawo do zwolnienia z opodatkowania uzyskanych w 2020 r. przychodów ze sprzedaży nieruchomości.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późń. zm.) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.


W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:


  1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
  2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
  3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
  4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
  5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego


  • położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.


Zaznaczyć należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw, jest fakt wydatkowania środków z ich odpłatnego zbycia, począwszy od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, wyłącznie na enumeratywnie (wyczerpująco) wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 tej ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymienionych w nim celów pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.


Regulacja art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy wprowadza również termin, w jakim należy dokonać wydatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, aby uprawniało ono do skorzystania z omawianej ulgi podatkowej. I tak, warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest, aby przychód ten został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe w okresie:


  • od dnia odpłatnego zbycia (czyli wydatkowanie może nastąpić już w dniu odpłatnego zbycia lub po tym dniu),
  • do momentu upływu trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (czyli np. w sytuacji, gdy do odpłatnego zbycia doszło w 2020 r., wydatkowanie powinno nastąpić do końca 2023 r.).


Ustawodawca nie określił rodzaju dokumentów, którymi należy dokumentować wydatki związane z budową własnego budynku mieszkalnego. Nie uzależnił też możliwości skorzystania z ulgi od zakończenia inwestycji i uzyskania pozwolenia na jego użytkowanie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust.1 pkt 8 lit. a–c (ustalonym zgodnie z art. 19 ww. ustawy) a kosztami uzyskania przychodu (ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c).


Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:


  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.


Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy, w terminie od 15 lutego do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnicy są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

W świetle powyższych przepisów prawa oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym w stanie surowym otwartym (nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze sprzedaży) w okresie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na budowę własnego budynku mieszkalnego, w którym realizować będzie Ona własne cele mieszkaniowe, uprawniać będzie do zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym wydatkowanie środków otrzymanych ze sprzedaży nastąpić może, jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy począwszy od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż.

Podkreślenia jednak wymaga, że zwolnieniu podatkowemu podlega dochód (a nie przychód) i obejmuje ono taką część dochodu zyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętym przychodzie z odpłatnego zbycia. Ponadto dla otrzymanej od męża aktem darowizny niezabudowanej nieruchomości, na której realizowana będzie budowa, Wnioskodawczyni powinna uzyskać stosowne pozwolenie na budowę. Niezakończenie całej inwestycji i nieuzyskanie pozwolenia na użytkowanie własnego budynku mieszkalnego nie jest przeszkodą do skorzystania z przedmiotowej ulgi. Podatnik ma prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jeżeli zarówno nabycie materiałów budowlanych jak i ich wykorzystanie na budowę domu mieszkalnego nastąpi nie później niż w okresie trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym podatnik dokonał odpłatnego zbycia nieruchomości. Chcąc skorzystać z ulgi Wnioskodawczyni powinna w terminie do dnia 30 kwietnia 2021 r. złożyć zeznanie PIT-39, w którym wykaże kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

W przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że dany wydatek został poniesiony przez podatnika przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania wydatku poniesionego na cele określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Takimi dokumentami mogą być m.in. rachunki, faktury bądź też inne dokumenty, które ten fakt mogą potwierdzić, a z których będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł. Skoro Wnioskodawczyni zamierza skorzystać ze zwolnienia podatkowego powinna liczyć się z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe.

Podane przez Wnioskodawcę okoliczności mogą podlegać szczegółowej weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zatem obowiązek udowodnienia ich zaistnienia ciąży na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Zaś indywidualna interpretacja przepisów prawa jest jedynie przedstawieniem poglądu organu dotyczącego rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).


Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj